-
1 discumbo
а) ложиться (каждому на своё место), т. е. занимать свое место за столомdiscumbentes Pt — возлежащие (за столом), т. е. сотрапезникиjussi discubuimus Pt — следуя приглашению, мы расположились за столомб) возлежать (ad cenandum Sen; in convivio Su и convivio Treb; in herba Tib; supra aliquem Pt)discumbitur V, C etc. — располагаются (вокруг стола)
См. также в других словарях:
ACCUBITA seu ACCUBATIONES — Graecis ἀνακλιντήρια, quod Reclinatoria vertit Wiltainus Abbas in Cant. Cantic. c. 2. Lexico Graec. MS. Regio, definiuntur, ςτρωμναὶ μαλακαὶ εἰς ὕψος ἠρμέναι, lecti molles in altum aggesti; et Balsamoni in can. 74. Synodi Trull. ut et Iohanni… … Hofmann J. Lexicon universale
ACCUBITORIUM — locus in quo accumbentes vescebantur. De eo vetus Scholiast. Iuvenalis Sat. 5. v. 17. Apud veteres Accubitoriorum usus non erat, sed in lectulis discumbentes, manducabant tres autem lectuli erant, in quibus discumbebant, unde hodie triclinia… … Hofmann J. Lexicon universale
ACCUMBENDI Ritus — Maiores nostri, inquit Servius, sedentes epulabantur, more a Laconibus et Cretensibus acceptô, Varrone reste. Imo et apud populum Dei id in usu fuisse, antiquissimis temporibus, ostendit Burman. Comm. in l. Ruth. Er Isid. l. 20. c. 11. Apud… … Hofmann J. Lexicon universale
LECTIO — in Poesi, diversa olim, ab solutae orationis numeris. Plin. Caecilius l. 5. Ep. 19. de Zosimo liberto suo, Idem tam commode Orationes, et Historias et Carmina legit, ut hoc solum diditisse vide atur. Ubi videmus, et Historias et Orationes itidem… … Hofmann J. Lexicon universale