-
1 discretio
discrētĭo, ōnis, f. [discerno] [st2]1 [-] Dig. Macr. séparation. [st2]2 [-] Vulg. faculté de discerner, discernement. [st2]3 [-] Pall. distinction, différence. - sine discretione, Pall.: indistinctement.* * *discrētĭo, ōnis, f. [discerno] [st2]1 [-] Dig. Macr. séparation. [st2]2 [-] Vulg. faculté de discerner, discernement. [st2]3 [-] Pall. distinction, différence. - sine discretione, Pall.: indistinctement.* * *Discretio, Verbale. Separation, Distinction. -
2 discretio
discrētĭo, ōnis, f. [discerno] (postclass.).I.A separation:II.cum vis aliqua utrumque (corpus et animam) discreverit, quae discretio mors vocetur,
Macr. Somn. Scip. 1, 6, 17; Lact. 7, 12, 4.—A difference, distinction:III.sine discretione,
Pall. Jul. 4, 5; Amm. 17, 1 al.—Discernment, discrimination, capacity for distinguishing (late Lat.):ne, propter discretionem difficilem, jus incertum sit,
Vulg. 1 Cor. 12, 10:boni ac mali,
id. Hebr. 5, 14. -
3 discretio
discrētio, ōnis f. [ discerno ]1) разделение Dig, Macr, Eccl2) различение ( boni et mali Vlg)sine и absque discretione Pall, Amm — не делая различия -
4 discretio
discrētio, ōnis, f. (discerno), I) die Absonderung, Trennung, Lact. 7, 12, 4. Macr. somn. Scip. 1, 6, 17. Prisc. 17, 88. Ambros. hexaëm. 2, 1, 1: Ggstz. concretio, Chalcid. Tim. 203. – als gramm. t. t., die Scheidung der Bedeutungen, Mar. Victorin. 188, 14 u. 16. – II) die Unterscheidung, aevi temporisque, Chalcid.: boni et mali, Vulg.: sine discretione, ohne Unterschied, Pallad. u. Amm.: u. so absque discretione, Amm.
-
5 discretio
discrētio, ōnis, f. (discerno), I) die Absonderung, Trennung, Lact. 7, 12, 4. Macr. somn. Scip. 1, 6, 17. Prisc. 17, 88. Ambros. hexaëm. 2, 1, 1: Ggstz. concretio, Chalcid. Tim. 203. – als gramm. t. t., die Scheidung der Bedeutungen, Mar. Victorin. 188, 14 u. 16. – II) die Unterscheidung, aevi temporisque, Chalcid.: boni et mali, Vulg.: sine discretione, ohne Unterschied, Pallad. u. Amm.: u. so absque discretione, Amm.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discretio
-
6 DISCRETIO
discretion, discretness - раздельность, дискретность. -
7 discretio
1) отделение, отлучение (1. 53 C. Th. 16, 5). 2) разница (l. 62 § 1 C. 7,1. 1. 23 pr. C. 1, 2. 1. 1 § 3 C. 7, 15).Латинско-русский словарь к источникам римского права > discretio
-
8 discretio
separation; discretion, discrimination, power of distinguishing, discernment -
9 DISCRETIO PERSONALIS
personal discretion - индивидуальное отличие. Сравн. PERSONA. -
10 DISCRETIO (DISCRETION, DISCRETNESS)
раздельность, дискретность.Латинский словарь средневековых философских терминов > DISCRETIO (DISCRETION, DISCRETNESS)
-
11 DISCRETIO PERSONALIS (PERSONAL DISCRETION)
личностное отличие. Ср. PERSONA.Латинский словарь средневековых философских терминов > DISCRETIO PERSONALIS (PERSONAL DISCRETION)
-
12 indiscretio
in-discrētio, ōnis f.бесцеремонность, грубость Eccl -
13 concretio
concrētio, ōnis, f. (concresco), I) abstr.: a) das Zusammenwachsen, die innige Verbindung (Ggstz. discretio, Chalcid. Tim. 203), c. atque adunatio generum, Chalcid. Tim. 28: c. agri, das Z. von Weizen und Unkraut auf dem Acker, Augustin. serm. 47, 6: utriusque substantiae, Tert. de res. carn. 14: vitiorum, Beimischung, Ambros. in Luc. 7. § 77. – b) die Verdichtung, individuorum corporum, Cic. de nat. deor. 1, 71: prava corporis, Firm. math. 1, 3. – II) konkr., das Materielle, mortalis, vergängliche Stoffe, Cic. Tusc. 1, 66.
-
14 concretio
concrētio, ōnis, f. (concresco), I) abstr.: a) das Zusammenwachsen, die innige Verbindung (Ggstz. discretio, Chalcid. Tim. 203), c. atque adunatio generum, Chalcid. Tim. 28: c. agri, das Z. von Weizen und Unkraut auf dem Acker, Augustin. serm. 47, 6: utriusque substantiae, Tert. de res. carn. 14: vitiorum, Beimischung, Ambros. in Luc. 7. § 77. – b) die Verdichtung, individuorum corporum, Cic. de nat. deor. 1, 71: prava corporis, Firm. math. 1, 3. – II) konkr., das Materielle, mortalis, vergängliche Stoffe, Cic. Tusc. 1, 66.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concretio
-
15 indiscretio
in-discrētĭo, ōnis, f., lack of discernment, indiscretion, Hier. in Didym. de Spir. S. 36.
См. также в других словарях:
Discretio — La Discrétion (Claude Marie Dubufe, Frankreich, ca. 1820–1827) Diskretion wird heute umgangssprachlich synonym zum Begriff Verschwiegenheit verwendet. Diskretion umschreibt die Fähigkeit und Fertigkeit, Vertraulichkeit (Geheimhaltung)… … Deutsch Wikipedia
Discretio — (lat. = Unterscheidung, Sichtung) bezeichnet jene Fähigkeit eines ”geistlichen“ Menschen, Gut u. Böse, Wahr u. Falsch usw. schon von den Motiven u. Intentionen eines Menschen her zu unterscheiden. Spielt bei den Meistern der Spiritualität von… … Neues Theologisches Wörterbuch
discretio est discernere per legem quid sit justum — /diskresh(iy)ow est dasarnariy par liyjam kwid sit jastam/ Discretion is to know through law what is just … Black's law dictionary
discretio est scire per legem quid sit justum — /diskresh(iy)ow est sayriy par liyjam kwid sit jastam/ Discretion consists in knowing what is just in law … Black's law dictionary
discretio est discernere per legem quid sit justum — /diskresh(iy)ow est dasarnariy par liyjam kwid sit jastam/ Discretion is to know through law what is just … Black's law dictionary
discretio est scire per legem quid sit justum — /diskresh(iy)ow est sayriy par liyjam kwid sit jastam/ Discretion consists in knowing what is just in law … Black's law dictionary
Discretio est discernere per legem quid sit justum — Discretion is the discernment, through the law, of that which is just. That is, to discern by the right line of law, and not by the crooked cord of public opinion. Commonwealth v Anthes, 71 Mass (5 Gray) 185, 204 … Ballentine's law dictionary
Discretio est scire per legem quid sit justum — Discretion is the knowledge of that which is just through the law. Le Roy v Corporation of New York (NY) 4 Johns Ch 352, 356 … Ballentine's law dictionary
discrétion — [ diskresjɔ̃ ] n. f. • 1160; lat. discretio « discernement » → 1. discret I ♦ Vx Discernement; pouvoir de décider. S en remettre à la discrétion de qqn, s en rapporter à sa sagesse, à sa compétence. ♢ Mod. Être à la discrétion de qqn, en dépendre … Encyclopédie Universelle
discreţie — DISCRÉŢIE s.f. 1. Calitatea de a păstra o taină încredinţată. ♢ expr. A păstra discreţia = a nu răspândi o ştire, a nu divulga un secret încredinţat. ♦ Rezervă în atitudine, reţinere în vorbe şi în fapte. 2. fig. Calitatea de a nu atrage atenţia … Dicționar Român
Diskretion — La Discrétion (Claude Marie Dubufe, Frankreich, ca. 1820–1827) Diskretion wird heute umgangssprachlich synonym zum Begriff Verschwiegenheit verwendet. Diskretion umschreibt die Fähigkeit und Fertigkeit, Vertraulichkeit (Geheimhaltung)… … Deutsch Wikipedia