Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

dirimō

  • 1 dirimo

    dīrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [dis + emo] - tr. - [st2]1 [-] partager, séparer. [st2]2 [-] au fig. séparer, désunir, rompre, interrompre. [st2]3 [-] troubler, casser, détruire.    - dirimere proelium: mettre fin au combat (séparer les combattants).    - dirimere nuptias, Suet. Caes. 43: casser un mariage.    - dirimere auspicium, Liv. 8.23: vicier un auspice.    - dirimere rem susceptam, Cic. Leg. 2, 12, 31: annuler ce qui a été fait.    - dirimere (comitia): interrompre les comices.
    * * *
    dīrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [dis + emo] - tr. - [st2]1 [-] partager, séparer. [st2]2 [-] au fig. séparer, désunir, rompre, interrompre. [st2]3 [-] troubler, casser, détruire.    - dirimere proelium: mettre fin au combat (séparer les combattants).    - dirimere nuptias, Suet. Caes. 43: casser un mariage.    - dirimere auspicium, Liv. 8.23: vicier un auspice.    - dirimere rem susceptam, Cic. Leg. 2, 12, 31: annuler ce qui a été fait.    - dirimere (comitia): interrompre les comices.
    * * *
        Dirimo, dirimis, pe. corr. diremi, pe. pro. diremptum, dirimere, Ex di vel dis, et emo, emis compositum. Departir, Separer, Desemparer.
    \
        Actionem dirimere. Plin. iunior. Rompre, ou Entrerompre un plaidoyer.
    \
        Certamina. Ouid. Juger du debat et different.
    \
        Charitatem dirimere, et Dirimere veterem coniunctionem cum aliquo. Cic. Rompre l'alliance.
    \
        Colloquium. Caesar. Rompre le parlement et propos d'aucun.
    \
        Consilium. Sallust. Rompre l'entreprinse.
    \
        Controuersiam. Cic. Accorder un different, Appoincter et juger un different.
    \
        Praelium. Caesar. Departir et demesler une bataille, ou combat.
    \
        Res dirimenda alicuius arbitrio. Ouid. Qui sera jugee par l'arbitre et advis d'aucun.
    \
        Rem susceptam dirimere. Cic. Troubler, ou Rompre l'entreprinse.
    \
        Rixam. Plaut. Appaiser une noise.
    \
        Sententias. Plin. iunior. Distinguer, Compter les opinions et mettre à part.
    \
        Dirimuntur, oppida vnius diei itinere. Plin. iunior. Sont distans l'un de l'autre d'une journee, Il y a une journee de l'un à l'autre.

    Dictionarium latinogallicum > dirimo

  • 2 dirimo

    dirimo dirimo, emi, emptum, ere разнимать

    Латинско-русский словарь > dirimo

  • 3 dirimo

    dirimo dirimo, emi, emptum, ere расторгать

    Латинско-русский словарь > dirimo

  • 4 dirimo

    dirimo dirimo, emi, emptum, ere прекращать

    Латинско-русский словарь > dirimo

  • 5 dirimō

        dirimō ēmī, ēmptus, ere    [dis- + emo], to take apart, part, separate, divide, cut off: dirimi (corpus) distrahive: dirimit Suebiam montium iugum, Ta.: urbs flumine dirempta, L.: a continenti urbem, Cu.: si quem dirimit plaga solis, whom the torrid zone parts (from us), V.: infestas acies, iras (i. e. iratos), to stand between, L.—Fig., to break off, interrupt, disturb, put off, delay: proelium dirimitur, Cs.: proelium nox diremit, S.: proelia voce, V.: venerunt ad dirimendum bellum, L.: certamina, O.: controversiam, to end: rem arbitrio, O.— To separate, dissolve, break off: coniunctionem civium: caritas dirimi non potest, etc.: dirempta pax, L.: conubium, L. — To interrupt, disturb, break up: conloquium, Cs.: ut concilia populi dirimerentur, L.: actum est nihil, nox diremit.— To destroy, frustrate, bring to naught: auspicium, L.: rem susceptam: consilium, S.
    * * *
    dirimere, diremi, diremptus V
    divide, pull apart, separate, break up, dissolve; interrupt, delay

    Latin-English dictionary > dirimō

  • 6 dirimo

    dĭrĭmo, ēmi, emptum ( perf. dirempsi, cited as error, Charis. 220 P.), 3, v. a. [disĕmo, like diribeo, from dis-habeo], to take apart; to part, separate, divide (class.; esp. freq. in the trop. sense—cf.: findo, scindo, divello, separo, sejungo, segrego, secerno).
    I.
    Lit.:

    dirimi corpus distrahive,

    Cic. N. D. 3, 12; cf. Lucr. 6, 1075:

    Tiberis Veientem agrum a Crustumino dirimens,

    Plin. 3, 5, 9, § 53; cf.:

    castris Ilerdam,

    Luc. 4, 33: sontes justis (Minos), Claud. ap. Rufin. 2, 477:

    oppida nostra unius diei itinere dirimuntur,

    are separated from each other, Plin. Ep. 6, 8, 2; cf.:

    urbs Vulturno flumine dirempta,

    Liv. 22, 15; and:

    dirempta mari gens,

    Plin. Pan. 32; and absol.:

    dirimente amne,

    Liv. 42, 39 et saep.— Poet., of cutting through the waves in a ship, Stat. Th. 5, 482.
    II.
    Trop.
    A.
    To break off, interrupt, to disturb, put off, delay (the fig. is taken from combatants who are parted asunder; transferred, like the opp. committere, to things; cf.:

    dirimere infestas acies, dirimere iras,

    Liv. 1, 13):

    proelium tandem diremit nox,

    Plaut. Am. 1, 1, 99; so,

    proelium,

    Caes. B. C. 1, 40 fin.; Sall. J. 60 fin.; Liv. 37, 32; Verg. A. 5, 467 al.; cf. Plin. Ep. 4, 9, 9:

    pugnam,

    Liv. 27, 13:

    bellum,

    id. 27, 30; 40, 52; Verg. A. 12, 79:

    certamina,

    Ov. M. 5, 314 et saep.:

    controversiam,

    i. e. to adjust, compose, Cic. Off. 3, 33, 119:

    seditionem,

    Front. Strat. 1, 8, 6:

    litem,

    Ov. M. 1, 21:

    rem arbitrio,

    id. F. 6, 98 et saep.; also, to separate, dissolve, break off a connection:

    conjunctionem civium,

    Cic. Off. 3, 5, 23:

    societatem,

    id. Sull. 2, 6; Liv. 8, 23:

    nuptias,

    Suet. Caes. 43:

    affinitatem,

    Tac. A. 12, 4:

    amicitias,

    id. ib. 6, 29; cf. Cic. Lael. 10, 34:

    caritatem quae est inter natos et parentes,

    id. ib. 8, 27:

    pacem,

    Liv. 9, 8; Quint. 2, 16, 7:

    conubium,

    Liv. 4, 6 et saep.—So too, to interrupt, disturb, break up a conversation, deliberation, etc.:

    colloquium,

    Caes. B. G. 1, 46, 4:

    sermonem,

    Cic. Rep. 1, 11:

    concilia populi,

    Liv. 1, 36 fin.:

    comitia,

    id. 40, 59 al.; cf. absol.:

    actum est eo die nihil: nox diremit,

    Cic. Q. Fr. 2, 13, 2.—
    B.
    In gen., to destroy, frustrate, bring to naught:

    natura animaï morte dirempta,

    Lucr. 1, 114:

    auspicium,

    Liv. 8, 23 fin.; cf.:

    rem susceptam,

    Cic. Leg. 2, 12, 31: dirimere [p. 585] tempus et proferre diem, id. Div. 1, 39, 85:

    ea res consilium diremit,

    Sall. C. 18 fin.— Absnl., to dissuade, to be unfavorable:

    dirimen tibus auspicibus,

    Amm. 14, 10, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > dirimo

  • 7 dirimo

    dir-imo, ēmī, ēmptum, ere [dis + emo ]
    1) разнимать, разъединять, разобщать, разделять ( urbs flumine dirempta L)
    nox incertos, victi victoresne essent, diremit L — ночь разняла (развела) (бойцов), которые недоумевали, побеждённые они или победители
    2) разбирать, сортировать
    d. sententias occidentis et relegantis PJ — отделять мнения тех, кто стоит за смертную казнь, от мнения тех, кто голосует за изгнание
    d. suffragia (tabellas) Cподсчитывать голоса (по табличкам, на которых участники собраний записывали свои мнения при голосовании)
    3) прерывать, прекращать (d. proelium Sl, L etc.; rem susceptam C; colloquium Cs)
    ira diremptae pacis L — возмущение по поводу того, что нарушен мир
    4) разрешать, улаживать (litem O; controversiam C)
    5) расстраивать, расторгать (societatem C; amicitias T; nuptias Su)

    Латинско-русский словарь > dirimo

  • 8 dirimo

    dir-imo, ēmī, ēmptum, ere (dis u. emo), I) auseinander nehmen, A) im engern Sinne, auseinanderbringen, trennen, scheiden, 1) eig.: a) leb. Wesen: Sabinae mulieres ex transverso impetu facto dirimere infestas acies, dirimere iras (= iratos), Liv. 1, 13, 1: nox incertos victi victoresne essent diremit, Liv. 9, 33, 4. – b) Lebl.: α) übh.: corpus immortale nullum esse, ne individuum quidem, nec quod dirimi distrahive possit, Cic. de nat. deor. 3, 29: Taurus, ubi terras dirimit, exit in pelagus, Mela 1, 15, 2 (1, § 81): spumea porrecti terga profundi, segelnd durchschneiden, Stat. Theb. 5, 482. – β) v. Örtl.: αα) momentan trennen, scheiden, in conspectu steterant dirimente (eos) amni, Liv. 42, 39, 4: duces parvā campi statione dirempti, Lucan. 5, 470. – ββ) habituell: Alpes populos immanes dirimunt, Mela: quā (wo) dirimunt Arabum populis Aegyptia rura regni claustra Philae, Lucan. – 2) übtr.: a) als publiz. t.t., die Stimmen der Richter sondern, absondern, dirimi debere sententias occīdentis et relegantis (des für Todesstrafe und des für Verweisung Stimmenden), Plin. ep. 8, 14, 19. – b) Verfeindete auseinander bringen, moderatione meliorum dirempti (Caecina et Marcellus), Tac. hist. 2, 53.

    B) im weitern Sinne, etw. in seinem Fortgange unterbrechen, a) eine Versammlung, Vornahme, eine Unterhaltung usw. unterbrechen, stören, verhindern, α) übh. (v. einem Umstand, bes. v. Eintreten der Nacht), bellum (den Kampf) aequis manibus nox intempesta diremit, Enn. ann. 167: comitia consularia certamen patrum et plebis diremit, Liv.: senatum nocte dirimi, Plin. ep.: actionem meam ut proelia solet, nox diremit, Plin. ep.: actum est de eo nihil; nox diremit, trat dazwischen (störend) ein, Cic.: nihil agi potuit dirimente magnitudine fluentorum (da der hohe Wasserstand hinderlich war), Amm.: ea res colloquium ut diremisset, Caes.: num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus? Cic. – β) als t.t. der Auguralspr., v. einem Omen usw., comitia, Liv. u. Tac.: concilia populi, Liv.: rem susceptam, Cic.: tempus, Cic.: auspicium, ungültig machen, Liv. – b) ein Treffen unterbrechen, abbrechen, proelium, v. der Nacht, Sall., Liv. u. Auct. b. Alex., v. den Soldaten, Caes. u. Liv.: aequis manibus pugnam, Liv.: proelium fugā diremptum, Tac. – c) eine Verbindung, Gemeinschaft usw. trennen, abschneiden, aufheben, scheitern machen, coniugium, Iuven.: nuptias alcis, Suet.: veterem coniunctionem, Cic.: amicitias, Tac.: societatem, Cic., societatem auxilii mutui, Liv.: belli commercia, Tac.: pacem Pyrrhi, Cic.: omnia inter duces, alle Bande zerreißen, Vell.: ea res consilium diremit, Sall.: quem motum Caesaris mors diremit, Tac. – d) einen Streit, Feindschaft, Krieg usw. schlichten, beilegen, beseitigen, ausgleichen, aufheben, certamen, Ov.: duellum, Tab. Regill. bei Liv.: bellum inter Philippum atque Aetolos, Liv.: litem, Ov.: controversiam, Cic.: simultates, Liv.: aemulationem inter duos, Tac.: consiliorum diversitatem, Tac.

    II) abtrennen, absondern, von od. durch etw. trennen, sondern, scheiden, a) von etw., purpureus colos conchyli iungitur uno corpore cum lanae, dirimi qui non queat usquam, Lucr. 6, 1074 sq. – m. Ang. wovon? durch ab m. Abl., v. Örtl., collis dirimebat ab agmine vallum, Sil.: a continenti urbem angustum fretum dirimit, Curt. – b) durch etw., m. Ang. wodurch? durch Abl., quae tam longo intervallo natura videtur diremisse, unā victoriā subito committere, Curt.: quae urbs Volturno flumine dirempta Falernum a Campano agro dividit, Liv.: qui diremptam mari gentem aleret ac tueretur, Plin. pan.: übtr., dirempti gradibus aetatis, voneinander geschieden, Vell. 2, 36, 2. – / Perf. auch dirempsi nach Charis. 248, 5 u. Gloss. (s. Löwe Prodr. p. 361): Perf. diremsi, Corp. inscr. Lat. 9, 5039.

    lateinisch-deutsches > dirimo

  • 9 dirimo

    dir-imo, ēmī, ēmptum, ere (dis u. emo), I) auseinander nehmen, A) im engern Sinne, auseinanderbringen, trennen, scheiden, 1) eig.: a) leb. Wesen: Sabinae mulieres ex transverso impetu facto dirimere infestas acies, dirimere iras (= iratos), Liv. 1, 13, 1: nox incertos victi victoresne essent diremit, Liv. 9, 33, 4. – b) Lebl.: α) übh.: corpus immortale nullum esse, ne individuum quidem, nec quod dirimi distrahive possit, Cic. de nat. deor. 3, 29: Taurus, ubi terras dirimit, exit in pelagus, Mela 1, 15, 2 (1, § 81): spumea porrecti terga profundi, segelnd durchschneiden, Stat. Theb. 5, 482. – β) v. Örtl.: αα) momentan trennen, scheiden, in conspectu steterant dirimente (eos) amni, Liv. 42, 39, 4: duces parvā campi statione dirempti, Lucan. 5, 470. – ββ) habituell: Alpes populos immanes dirimunt, Mela: quā (wo) dirimunt Arabum populis Aegyptia rura regni claustra Philae, Lucan. – 2) übtr.: a) als publiz. t.t., die Stimmen der Richter sondern, absondern, dirimi debere sententias occīdentis et relegantis (des für Todesstrafe und des für Verweisung Stimmenden), Plin. ep. 8, 14, 19. – b) Verfeindete auseinander bringen, moderatione meliorum dirempti (Caecina et Marcellus), Tac. hist. 2, 53.
    B) im weitern Sinne, etw. in seinem Fortgange unterbrechen, a) eine Versammlung, Vornahme,
    ————
    eine Unterhaltung usw. unterbrechen, stören, verhindern, α) übh. (v. einem Umstand, bes. v. Eintreten der Nacht), bellum (den Kampf) aequis manibus nox intempesta diremit, Enn. ann. 167: comitia consularia certamen patrum et plebis diremit, Liv.: senatum nocte dirimi, Plin. ep.: actionem meam ut proelia solet, nox diremit, Plin. ep.: actum est de eo nihil; nox diremit, trat dazwischen (störend) ein, Cic.: nihil agi potuit dirimente magnitudine fluentorum (da der hohe Wasserstand hinderlich war), Amm.: ea res colloquium ut diremisset, Caes.: num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus? Cic. – β) als t.t. der Auguralspr., v. einem Omen usw., comitia, Liv. u. Tac.: concilia populi, Liv.: rem susceptam, Cic.: tempus, Cic.: auspicium, ungültig machen, Liv. – b) ein Treffen unterbrechen, abbrechen, proelium, v. der Nacht, Sall., Liv. u. Auct. b. Alex., v. den Soldaten, Caes. u. Liv.: aequis manibus pugnam, Liv.: proelium fugā diremptum, Tac. – c) eine Verbindung, Gemeinschaft usw. trennen, abschneiden, aufheben, scheitern machen, coniugium, Iuven.: nuptias alcis, Suet.: veterem coniunctionem, Cic.: amicitias, Tac.: societatem, Cic., societatem auxilii mutui, Liv.: belli commercia, Tac.: pacem Pyrrhi, Cic.: omnia inter duces, alle Bande zerreißen, Vell.: ea res consilium diremit, Sall.: quem motum Caesaris mors diremit, Tac. – d) einen Streit, Feindschaft,
    ————
    Krieg usw. schlichten, beilegen, beseitigen, ausgleichen, aufheben, certamen, Ov.: duellum, Tab. Regill. bei Liv.: bellum inter Philippum atque Aetolos, Liv.: litem, Ov.: controversiam, Cic.: simultates, Liv.: aemulationem inter duos, Tac.: consiliorum diversitatem, Tac.
    II) abtrennen, absondern, von od. durch etw. trennen, sondern, scheiden, a) von etw., purpureus colos conchyli iungitur uno corpore cum lanae, dirimi qui non queat usquam, Lucr. 6, 1074 sq. – m. Ang. wovon? durch ab m. Abl., v. Örtl., collis dirimebat ab agmine vallum, Sil.: a continenti urbem angustum fretum dirimit, Curt. – b) durch etw., m. Ang. wodurch? durch Abl., quae tam longo intervallo natura videtur diremisse, unā victoriā subito committere, Curt.: quae urbs Volturno flumine dirempta Falernum a Campano agro dividit, Liv.: qui diremptam mari gentem aleret ac tueretur, Plin. pan.: übtr., dirempti gradibus aetatis, voneinander geschieden, Vell. 2, 36, 2. – Perf. auch dirempsi nach Charis. 248, 5 u. Gloss. (s. Löwe Prodr. p. 361): Perf. diremsi, Corp. inscr. Lat. 9, 5039.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dirimo

  • 10 dirimo

    ,emi,emptum, ere
    разделять

    Latin-Russian dictionary > dirimo

  • 11 dirimo

    , diremi, direptum, dirimere 3
      разнимать

    Dictionary Latin-Russian new > dirimo

  • 12 diremptus

    [st1]1 [-] diremptus (diremtus), a, um: part. passé de dirimo. - [abcl][b]a - séparé, désuni. - [abcl]b - arraché.[/b] [st1]2 [-] diremptŭs, ūs, m.: séparation.
    * * *
    [st1]1 [-] diremptus (diremtus), a, um: part. passé de dirimo. - [abcl][b]a - séparé, désuni. - [abcl]b - arraché.[/b] [st1]2 [-] diremptŭs, ūs, m.: séparation.
    * * *
        Diremptus, Participium. Lucret. Separé.
    \
        Dirempta mari gens. Plin. iunior. Les gens d'oultre mer, Entre lesquels et nous la mer est.
    \
        Diremptus, huius diremptus. Cic. Separation.

    Dictionarium latinogallicum > diremptus

  • 13 diremptus

    1.
    dĭremptus, a, um, Part., from dirimo.
    2.
    dĭremptus, ūs, m. [dirimo], a separation, Cic. Tusc. 1, 29, 71.

    Lewis & Short latin dictionary > diremptus

  • 14 diremi

    dirēmi pf. к dirimo

    Латинско-русский словарь > diremi

  • 15 diremptus

    dirēmptus, ūs m. [ dirimo ]
    1) разделение, расчленение ( partium C)

    Латинско-русский словарь > diremptus

  • 16 dis-

    приставка, означающая разделение, разъединение, расчленение, не изменяется перед c, p, t, j, перед s с последующей гласной
    s между двумя гласными переходит в r, напр. dirimo ; перед f — ассимилируется, напр. differo ; перед d, g, l, m, n, r, v и s с последующей согласной dis- переходит в dī-

    Латинско-русский словарь > dis-

  • 17 diremptio

    dīrēmptio, ōnis, f. (dirimo), die Trennung, Val. Max. 4, 7 in. Augustin. de civ. dei 3, 17, 2 u.a.; ep. 144, 3.

    lateinisch-deutsches > diremptio

  • 18 diremptus

    dīrēmptus, ūs, m. (dirimo), die Trennung (Ggstz. iunctio), Cic. Tusc. 1, 71.

    lateinisch-deutsches > diremptus

  • 19 dis [1]

    1. dis, Praeposit. insepar., steht unverändert vor c, p, t u. Vokalen. Doch findet man neben disiungo auch Formen wie diiudico. In dirimo ( statt disemo) geht s über in r. Vor d, g, l, m, n, r, v fällt s weg, vgl. dīduco, dīgero, dīlato, dīmico, dīruo, dīvello. Vor f assimiliert sich s. Folgt auf dis ein mit s u. einem andern Konsonanten anlautendes Wort, so fällt das eine s weg, wie disto, distinguo; aber vor einem bloßen s bleibt dis unverändert, wie disseco. – Der Bedeutung nach bezeichnet dis (verwandt mit διά = in diversas partes) auseinander, wie unser zer... od. ver..., eine Trennung, Unterbrechung, od. deutet das Entgegengesetzte des simplex an.

    lateinisch-deutsches > dis [1]

  • 20 diremptio

    dīrēmptio, ōnis, f. (dirimo), die Trennung, Val. Max. 4, 7 in. Augustin. de civ. dei 3, 17, 2 u.a.; ep. 144, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diremptio

См. также в других словарях:

  • HCAW — Mr Cocker HCAW League Honkbal Hoofdklasse Location Bussum Ballpark Baseball Valley Year Founded 1957 League championships …   Wikipedia

  • Copa Mundial de Béisbol de 2011 — Copa Mundial de Béisbol 2011 XXXIX Copa Mundial de Béisbol Ubicación Panamá Fecha 1 de octubre 2011 15 de octubre 2011 Podio …   Wikipedia Español

  • dirimere — {{hw}}{{dirimere}}{{/hw}}v. tr.  (io dirimo ; difett. del part. pass.  e dei tempi comp.; pass. rem. , raro io dirimei  o dirimetti , tu dirimesti ) (lett.) Risolvere definitivamente: dirimere una lite …   Enciclopedia di italiano

  • ԽԱՐԽԱԼԵՄ — (եցի.) NBH 1 0931 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c ն. ԽԱՐԽԱԼԵՄ σαθρόω marcidum reddo, debilito, quasso. կր. labo եւ διακόπτω , συγχέω discindo, dirimo, confundo, perturbo. որ եւ ԽԱՐԽԼԵԼ, եւ ԽԱՐԽԱՐԵԼ. որպէս թէ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՄԵԿՈՒՍԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — ( ) NBH 2 0245 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c ն. ՄԵԿՈՒՍԱՑՈՒՑԱՆԵՄ ՄԵԿՈՒՍԵՄ. ἁφίστημι, διΐστημι seorsum statuo, dirimo, removeo, separo. Մեկուսի կացուցանել. մեկնել. հեռացուցանել. ʼի բաց որոշել. մէկդի ընել, զատել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՄԵԿՈՒՍԵՄ — (եցի, սեալ.) NBH 2 0245 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c ն. ՄԵԿՈՒՍԱՑՈՒՑԱՆԵՄ ՄԵԿՈՒՍԵՄ. ἁφίστημι, διΐστημι seorsum statuo, dirimo, removeo, separo. Մեկուսի կացուցանել. մեկնել. հեռացուցանել. ʼի բաց որոշել. մէկդի ընել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՅԱՆԳ — (ի, ից.) NBH 2 0322 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c գ. ՅԱՆԳ ՅԱՆԿ. λῆξης cessatio, finis, desinentia παύσις quies, sedes πέρας , τέλος ora, exitus. իտ. cadenza, occorrenza եւն. (ʼի ձայնէս Անկ,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՈՐՈՇԵՄ — (եցի.) NBH 2 0534 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c ն. (որ եւ յն օրի՛զօ, աֆօրի՛զօ, խօրի՛զօ), եւ այլն. ի մեզ արմատն է Որիշ, եւ որոշ. իսկ ի յն. օ՛րօս, որ է սահման.) ὀρίζω termino, definio ἁφορίζω, διακρίνω… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊԱՌԱԿՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0600 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 12c ն. σχίζω, ἁποσχίζω, διΐστημι scindo, discindo, divido, dirimo, separo. Որպէս թէ Հատանել յիրերաց զպառակս հօտից. պատառել. ճեղքել. խզել. հերձուլ. բաժանել. որոշել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊԱՐՍՊԵՄ — (եցի.) NBH 2 0641 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c, 10c, 12c ն. τειχέω, τειχίζω, ἑπιτειχέω murum, sive moenia aedifico, struo, muro cingo, muris circumdo, munio. Պնտել պարսպաւ. պարսպափակ առնել. պարսպաւորել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՕՁՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 1026 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. ՕՁՏԵՄ կամ ՕՑՏԵՄ. διασπάω divello, discerpo, dissipo διακόπτω discindo, disseco, dirimo καταλύω dissolvo. գրի եւ ՈՑՏԵԼ. (լծ. ոստուցանել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»