-
1 diremptus
-
2 diremptus
-
3 diremptus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diremptus
-
4 dīrēmptus
dīrēmptus P. of dirimo. -
5 dīrēmptus
dīrēmptus ūs, m [dirimo], a separation. -
6 diremptus
[st1]1 [-] diremptus (diremtus), a, um: part. passé de dirimo. - [abcl][b]a - séparé, désuni. - [abcl]b - arraché.[/b] [st1]2 [-] diremptŭs, ūs, m.: séparation.* * *[st1]1 [-] diremptus (diremtus), a, um: part. passé de dirimo. - [abcl][b]a - séparé, désuni. - [abcl]b - arraché.[/b] [st1]2 [-] diremptŭs, ūs, m.: séparation.* * *Diremptus, Participium. Lucret. Separé.\Dirempta mari gens. Plin. iunior. Les gens d'oultre mer, Entre lesquels et nous la mer est.\Diremptus, huius diremptus. Cic. Separation. -
7 diremptus
1.dĭremptus, a, um, Part., from dirimo.2.dĭremptus, ūs, m. [dirimo], a separation, Cic. Tusc. 1, 29, 71. -
8 secretio
sēcrētĭo, ōnis, f. [secerno] séparation (des parties), dissolution. - est interitus quasi discessus et secretio ac diremptus earum partium, quae ante interitum junctione aliquā tenebantur, Cic. Tusc. 1, 29, 71: la mort est pour ainsi dire la séparation, la dissolution, la dissociation violente des parties qui, avant la mort, étaient tenues ensemble par quelque attache.* * *sēcrētĭo, ōnis, f. [secerno] séparation (des parties), dissolution. - est interitus quasi discessus et secretio ac diremptus earum partium, quae ante interitum junctione aliquā tenebantur, Cic. Tusc. 1, 29, 71: la mort est pour ainsi dire la séparation, la dissolution, la dissociation violente des parties qui, avant la mort, étaient tenues ensemble par quelque attache.* * *Secretio, Verbale. Cic. Separation. -
9 diremptio
-
10 iunctio
iūnctio, ōnis, f. (iungo), die Verbindung (Ggstz. diremptus), eorum verborum, Cic. de or. 3, 191: iunctione aliquā teneri, Cic. Tusc. 1, 71.
-
11 iunctio
iūnctio, ōnis, f. (iungo), die Verbindung (Ggstz. diremptus), eorum verborum, Cic. de or. 3, 191: iunctione aliquā teneri, Cic. Tusc. 1, 71. -
12 dirimō
dirimō ēmī, ēmptus, ere [dis- + emo], to take apart, part, separate, divide, cut off: dirimi (corpus) distrahive: dirimit Suebiam montium iugum, Ta.: urbs flumine dirempta, L.: a continenti urbem, Cu.: si quem dirimit plaga solis, whom the torrid zone parts (from us), V.: infestas acies, iras (i. e. iratos), to stand between, L.—Fig., to break off, interrupt, disturb, put off, delay: proelium dirimitur, Cs.: proelium nox diremit, S.: proelia voce, V.: venerunt ad dirimendum bellum, L.: certamina, O.: controversiam, to end: rem arbitrio, O.— To separate, dissolve, break off: coniunctionem civium: caritas dirimi non potest, etc.: dirempta pax, L.: conubium, L. — To interrupt, disturb, break up: conloquium, Cs.: ut concilia populi dirimerentur, L.: actum est nihil, nox diremit.— To destroy, frustrate, bring to naught: auspicium, L.: rem susceptam: consilium, S.* * *dirimere, diremi, diremptus Vdivide, pull apart, separate, break up, dissolve; interrupt, delay -
13 discessus
1.discessus, a, um, Part., from discedo.2.discessus, ūs, m. [discedo].I.A going asunder, separation, opening (very rare):II.caeli,
i. e. lightning, Cic. Div. 2, 28, 60:est interitus quasi discessus et secretio ac diremptus earum partium, quae ante interitum junctione aliqua tenebantur,
id. Tusc. 1, 29, 71.—A going away, departure, removal.A.In gen. (class.):B.ut me levarat tuus adventus, sic discessus afflixit,
Cic. Att. 12, 50: subitus (with praeceps profectio), Att. ap. Cic. Att. 9, 10, 6:ab urbe,
Cic. ib. 8, 3, 3:praeclarus e vita,
id. Div. 1, 23, 47; cf. id. de Sen. 23:latronis,
id. Phil. 5, 11, 30; cf.ceterorum,
id. Cat. 1, 3, 7:legatorum,
Caes. B. G. 7, 5 fin.:discessu mugire boves,
Verg. A. 8, 215 al. —In plur.:solis accessus discessusque,
Cic. N. D. 2, 7, 19.—In partic.1.In milit. lang., a marching away, marching off, decamping, Caes. B. G. 2, 14, 1; 4, 4, 6; 7, 20, 1 et saep.; Tac. A. 2, 44; Front. Strat. 1, 1, 9; 1, 5, 25 al.—2.In Cic. applied to his banishment from Rome:cum, discessu meo, religionum jura polluta sunt,
Cic. Leg. 2, 17, 42 (cf. absum); so id. de domo 32, 85. -
14 secretio
sēcrētĭo, ōnis, f. [secerno], a dividing, sundering, separation:est interitus quasi discessus et secretio ac diremptus earum partium, quae ante interitum junctione aliquā tenebantur,
Cic. Tusc. 1, 29, 71.
См. также в других словарях:
Opisthacanthus diremptus — Opisthacanthus diremptus … Wikipédia en Français
separation — Separation, Abstractio, Diductio, Separatio, Secretio, Dissociatio, Discretio, Discrimen, Dissidium, Disiunctio, Seiunctio, Distractio, Diremptio, Diremptus, huius diremptus. Separation entre le mari et la femme, Diuortium. Separation entre les… … Thresor de la langue françoyse
Dirempt — Di*rempt (?; 215), a. [L. diremptus, p. p. of dirimere to take apart, separate; di = dis + emere to buy, orig., to take.] Divided; separated. [Obs.] Stow. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Opisthacanthus — Opisthacanthus … Wikipédia en Français
Список видов рода Sphecodes — Содержание 1 A D 2 E J 3 K M 4 N O 5 P Q 6 … Википедия
AGARENI — Arabiae populis ab Agar praedicta denominati, nunc Saraceni, ut vulgo volunt, dicti; in quos profectus Traianus Caesar cum exercitu, eorum oppid. Agarum, moenibus nudavit, eost tamen numquam potuit in acie superare, tempestate caeli, tamquam… … Hofmann J. Lexicon universale
separer — Separer, Separare, Abstrahere, Diducere, Disparare, Discernere, Segregare, Dissociare, Abiungere, Seiungere, Seiugare, Secernere, Succernere, Discludere, Discriminare, Diuidere, Dirimere. Separer l un d avec l autre, Aliquid ab altero distrahere … Thresor de la langue françoyse
diremption — də̇ˈrem(p)shən noun ( s) Etymology: Latin diremption , diremptio, from diremptus (past participle of dirimere to take apart, separate, from dir from dis apart + imere, from emere to take, buy) + ion , io ion more at dis , redeem … Useful english dictionary