Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dilatio

  • 1 dilatio

    dilātĭo, ōnis, f. délai, remise, ajournement, sursis.    - per dilationes, Liv.: par intervalles.
    * * *
    dilātĭo, ōnis, f. délai, remise, ajournement, sursis.    - per dilationes, Liv.: par intervalles.
    * * *
        Dilatio, Verbale. Plin. Delay, et Dilation, Attente, Surseance.
    \
        Petere dilationem. Plin. iunior. Demander delay.

    Dictionarium latinogallicum > dilatio

  • 2 dilatio

    dilatio dilatio, onis f отсрочка

    Латинско-русский словарь > dilatio

  • 3 dilatio

    dīlātio, ōnis f. [ differo ]
    1) откладывание, затяжка, отсрочка (temporis C, Ph; comitiorum C)
    2) промежуток (d. spatiosa Ap)

    Латинско-русский словарь > dilatio

  • 4 dilatio

    dīlātio, ōnis, f. (differo), I) der Aufschub, die Verzögerung, temporis, Phaedr.: vel minimi temporis, Cic.: comitiorum dilationes, Cael. in Cic. ep.: belli, Liv.: legis agrariae, Liv.: dilationes comitiorum, Cic. – absol., sine dilatione, Liv. u.a.: res dilationem non recipit od. non patitur, leidet keinen Aufschub, Liv.: ceteri affectiones dilationem recipiunt, Sen.: cum alqo per dilationes bellum gerere, Liv.: variis dilationibus frustrati, lange hingehalten, Iustin.: per omnia extra dilationes positus, Vell. – Insbes.: a) der Aufschub des richterlichen Urteils, Suet. gr. 22. – b) der Aufschub der Bezahlung einer Schuld, die Frist, Amm. 22, 6, 1: dilationem impetrare, Ambros. de Tob. 7. – c) das Hinhalten eines Bewerbers, Suet. Ner. 15, 2. – II) der Zwischenraum, spatiosa, Apul. met. 11, 11.

    lateinisch-deutsches > dilatio

  • 5 dilatio

    dīlātio, ōnis, f. (differo), I) der Aufschub, die Verzögerung, temporis, Phaedr.: vel minimi temporis, Cic.: comitiorum dilationes, Cael. in Cic. ep.: belli, Liv.: legis agrariae, Liv.: dilationes comitiorum, Cic. – absol., sine dilatione, Liv. u.a.: res dilationem non recipit od. non patitur, leidet keinen Aufschub, Liv.: ceteri affectiones dilationem recipiunt, Sen.: cum alqo per dilationes bellum gerere, Liv.: variis dilationibus frustrati, lange hingehalten, Iustin.: per omnia extra dilationes positus, Vell. – Insbes.: a) der Aufschub des richterlichen Urteils, Suet. gr. 22. – b) der Aufschub der Bezahlung einer Schuld, die Frist, Amm. 22, 6, 1: dilationem impetrare, Ambros. de Tob. 7. – c) das Hinhalten eines Bewerbers, Suet. Ner. 15, 2. – II) der Zwischenraum, spatiosa, Apul. met. 11, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dilatio

  • 6 dīlātiō

        dīlātiō ōnis, f    [dis- + TAL-], a putting off, postponement, delay: vel minime temporis: comitiorum: nulla, L.: per dilationes bellum geri, L.
    * * *
    adjournment; postponement, delay; interval of space

    Latin-English dictionary > dīlātiō

  • 7 dilatio

    dīlātĭo, ōnis, f. [differo, B. 3.], a putting off, delaying, deferring (good prose).
    (α).
    With gen.:

    temporis,

    Cic. Phil. 3, 1, 2:

    comitiorum,

    id. de Imp. Pomp. 1, 2:

    belli,

    Liv. 9, 43; 45:

    foederis,

    id. 9, 5:

    exitii,

    Tac. A. 6, 4 fin. al.—
    (β).
    Absol.:

    alter (consul) nullam dilationem patiebatur,

    Liv. 21, 52; 7, 14; 40, 57;

    Sen. de Ira, 3, 12: solatium dilationis et morae,

    Suet. Ner. 15; Vulg. Act. 25, 17 al.; in plur., Liv. 5, 5; Vell. 2, 79, al.—Esp. law t. t., the adjournment of a legal hearing or judgment:

    Cassius, interpellatis judicibus, dilationem petiit,

    Suet. Gram. 22.—
    II.
    The interval: spatiosa, Apul. M. 11, p. 262, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > dilatio

  • 8 dilatio

    dilatio, onis, f., delay, A. 25:17.*

    English-Latin new dictionary > dilatio

  • 9 dilatio

    см. differre s. 2

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dilatio

  • 10 Maximum remedium irae dilatio est

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Maximum remedium irae dilatio est

  • 11 Maximum remedium irae mora est

    = Maximum remedium irae dilatio est
    "Лучшее средство при гневе - замедление", при гневе лучше всего - переждать.
    Поговорочное выражение.
    Сенека, "О гневе", III, 12.
    ср. Овидий, "Наука любви", I, 374:
    Út fragilís glaciés, ínterit íra morá. "Как хрупкий лед проходит гнев, если переждать".
    ср. тж. Публилий Сир "Сентенции":
    Irárum maximúm fit remediúm mora Медлительность - от гнева средство верное.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Maximum remedium irae mora est

  • 12 dignosco

    dī-gnōsco od. dī-nōsco, nōvi, nōscere (dis u. nosco), etwas an bekannten Merkmalen unterscheidend erkennen, wahrnehmen, unterscheidendign. duas species ellebori in radice, Gell. 17, 15, 4: veri speciem, Pers. 5, 105: secreta, Dict. 4, 18: futura defunctorum animis, Dict. 6, 5: audiunt invicem seque dignoscunt, Lact. 6, 20, 2: geminos inter se similes vix dignoscere posse, Ov. met. 13, 835: ut nemo dinosceret, sie (die Perücke) niemand (vom eigenen Haar) unterscheiden konnte, Suet. Oth. 12, 1. – din. bonum malumque, Sen. ep. 124, 5: suos et alienos (pullos), Col. 8, 5, 7: vera bona atque illis adversa, Iuven. 10, 2. – m. Ang. womit? wodurch? (deutsch gew. = an etw.) durch Abl., non haec (vox) minus auribus, quam oculis illa (species) dinoscitur, Quint. 11, 3, 18: quod dinosci non potest, nisi comitatu rerum Alexandri Magni, nur dadurch, daß man den Taten Al. des Gr. Schritt für Schritt folgt, Plin. 6, 40: din. illos his notis, Sen. de brev. vit. 2, 5: sonis homines, aera tinnitu, Quint. 11, 3, 31: alqd sapore, Col. 2, 2, 20: suas voces propriis inter se notis discernere atque dignoscere, Lact. 3, 10, 2: invicem se vocibus dign., Lact. de ira 7, 7: dominum et servum nullis educationis deliciis, Tac. Germ. 20. – od. durch per mit Akk., cetera, per quae futura dinoscimus, Apul. de deo Socr. 6. – m. Ang. von seiten wessen? (deutsch = an) durch ab mit Abl., alqm a vestitu, Lampr. Alex. Sev. 27, 1. – m. Ang. wovon? durch ab u. Abl. od. (poet.) durch bl. Abl., vix ut (ea herba) dinosci possit a mastiche vera, Plin. 12, 72: praecipuā tamen differentiā dinoscitur (scincus) a crocodilo, Plin. 28, 119: unde igitur dinoscitur et discernitur nomen a participio, Charis. 48, 5: non civem hoste (vom F.), Hor. ep. 1, 15, 29: curvo (vom Kr.) rectum, Hor. ep. 2, 2, 44. – m. dopp. Acc., ut (dolium) diligenter aptum usui possis dinoscere, für den Gebr. passend finden, Apul. met. 9, 7. – m. folg. Acc. u. Infin., quod aliquoties rei Romanae fuisse dignorat infaustum, Amm. 26, 1, 7 (u. so Cod. Theod. 14, 4, 1): im Passiv m. Nom. u. Infin., si (libertus) inopiā laborare dinoscitur, Modest. dig. 2, 4. § 25. – m. folg. Relativsatz od. indir. Fragesatz, cupientes dinoscere, quae apud Graecos actitata essent, Dict. 5, 1: quae unde manaverint aut quā ratione constiterint dinoscere arduum est, Val. Max. 1, 8 in.: quae proprie sint instrumenta, propter quae dilatio danda sit, inde dinoscimus, Ulp. dig. 50, 16, 99. § 2: exhibe omnes, ut possim dinoscere, quis sit, Ulp. dig. 39, 4, 3. § 2: dinoscere cautus, quid solidum crepet, Pers. 5, 24: dinosci arduum est, utrum... an etc., Val. Max. 5, 6, 6 (vgl. 6, 8, 5): ut possit dinosci, utrumne... an etc., Pompon. dig. 46, 8, 16 pr.: cupere dinoscere, barbarine Graecine summā rerum potirentur, Dict. 3, 23. – absol., quantum dinoscere erat, Val. Max. 2, 6, 8.

    lateinisch-deutsches > dignosco

  • 13 Anstand

    Anstand, I) Standort bei den Jägern: insidiae (Hinterhalt). – auf dem A. sein, feris insidiari. – II) Aufschub: dilatio. – mora (Verzug). – cunctatio (Zögern). – ohne A., sine mora od. cunctatione od. dilatione; haud cunctanter. – III) Bedenklichkeit; z. B. A. nehmen = Bedenken tragen, s. Bedenken. – ohne allen A., sine ulla dubitatione. – IV) die Art, wie man geht, steht, sich trägt: 1) in eng. Bed.: habitus (die Körperhaltung u. Tracht). – gestus (das Gebärdenspiel). – motus (die Körperbewegung); verb. gestus motusque. – ein edler A., corporis dignitas; ad dignitatem apposita forma et species; in der Körperbewegung, dignitas motus: ein schlechter A., habitusinurbanus: ein schöner äußerer A., formosus habitus (schöne Körperhaltung); corporis oder formae dignitas (angeborene würdevolle Schönheit des Körpers, der Gestalt); decorus corporis motus (anständige Körperbewegung). – 2) in weit. Bed., Wohlanständigkeit, decorum. decor. – modestia (das bescheidene, gesittete Benehmen, Ggstz. immodestia). – elegantia (der Geschmack, die Feinheit, Eleganz. sowohl in Sitten als in der Lebensweise). – Gefühl für A., pudor: Sinn für A., decoris cura od. custodia (Beobachtung des A.). – der seine A. im ganzen Benehmen, urbanitas; politior humanitas: mit A., s. anständig (Adv.): den A. beobachten, decorum sequi, servare, tenere, custodire; modestiam retinere: den A. vergessen, gegen die Regeln des A. verstoßen, decoris od. modestiae oblivisci.

    deutsch-lateinisches > Anstand

  • 14 Aufschub

    Aufschub, dilatio (z. B. comitiorum: u. minimi temporis = der geringste Au.). – prolatio (z. B. iudicii, diei). – procrastinatio (Au. von einem Tage zum andern). – mora. retardatio (Verzug, Verzögerung, Zögerung). – prorogatio (Verlängerung einer Zahlungsfrist). [220] – Au. einer Sache, auch durch das Partiz. von deferre, z. B. Au. des Kampfes, dilata pugna: Au. der Hinrichtung des Bläsus, dilata Blaesi mors. – durch Au., auch differendo, proferendo (z. B. diem de die, von einem Tag zum andern). – keinen Au. leiden, dilationem non pati; dilationem od. cunctationem non recipere: den Au. von etwas herbeiführen, differre alqd (z. B. bellum, v. Umständen): ohne Au., sine dilatione; sine mora; nullā interpositā morā.

    deutsch-lateinisches > Aufschub

  • 15 Hinhalten [2]

    Hinhalten, das, - ung, die, sustentatio (Aufhaltung). – dilatio (Aufschub, z.B. exitii). – od. durch Umschr. mit den Verben unter »hinhalten«, z.B. durch H. u. Aufschub, sustentando ac prolatando.

    deutsch-lateinisches > Hinhalten [2]

  • 16 Verzug

    Verzug, mora. retardatio (Aufhaltung, Hemmung); verb. retardatio et mora. – cunctatio (das Zaudern); verb. cunctatio et mora. – dilatio (Aufschub). – ohne V., sine mora; nullā interpositā morā; sine dilatione; prptĭnus. statim. continuo (sogleich, w. s.): ohne allen V., abiectā omni cunctatione: ohne V. etwas gewähren, leisten, alqd repraesentare: keinen V. leiden, dilationem non pati oder non recipere: keinen V. eintreten lassen, nullam moram inferre oder interponere.

    deutsch-lateinisches > Verzug

  • 17 dignosco

    dī-gnōsco od. dī-nōsco, nōvi, nōscere (dis u. nosco), etwas an bekannten Merkmalen unterscheidend erkennen, wahrnehmen, unterscheidendign. duas species ellebori in radice, Gell. 17, 15, 4: veri speciem, Pers. 5, 105: secreta, Dict. 4, 18: futura defunctorum animis, Dict. 6, 5: audiunt invicem seque dignoscunt, Lact. 6, 20, 2: geminos inter se similes vix dignoscere posse, Ov. met. 13, 835: ut nemo dinosceret, sie (die Perücke) niemand (vom eigenen Haar) unterscheiden konnte, Suet. Oth. 12, 1. – din. bonum malumque, Sen. ep. 124, 5: suos et alienos (pullos), Col. 8, 5, 7: vera bona atque illis adversa, Iuven. 10, 2. – m. Ang. womit? wodurch? (deutsch gew. = an etw.) durch Abl., non haec (vox) minus auribus, quam oculis illa (species) dinoscitur, Quint. 11, 3, 18: quod dinosci non potest, nisi comitatu rerum Alexandri Magni, nur dadurch, daß man den Taten Al. des Gr. Schritt für Schritt folgt, Plin. 6, 40: din. illos his notis, Sen. de brev. vit. 2, 5: sonis homines, aera tinnitu, Quint. 11, 3, 31: alqd sapore, Col. 2, 2, 20: suas voces propriis inter se notis discernere atque dignoscere, Lact. 3, 10, 2: invicem se vocibus dign., Lact. de ira 7, 7: dominum et servum nullis educationis deliciis, Tac. Germ. 20. – od. durch per mit Akk., cetera, per quae futura dinoscimus, Apul. de deo Socr. 6. – m. Ang. von seiten wessen? (deutsch = an) durch ab
    ————
    mit Abl., alqm a vestitu, Lampr. Alex. Sev. 27, 1. – m. Ang. wovon? durch ab u. Abl. od. (poet.) durch bl. Abl., vix ut (ea herba) dinosci possit a mastiche vera, Plin. 12, 72: praecipuā tamen differentiā dinoscitur (scincus) a crocodilo, Plin. 28, 119: unde igitur dinoscitur et discernitur nomen a participio, Charis. 48, 5: non civem hoste (vom F.), Hor. ep. 1, 15, 29: curvo (vom Kr.) rectum, Hor. ep. 2, 2, 44. – m. dopp. Acc., ut (dolium) diligenter aptum usui possis dinoscere, für den Gebr. passend finden, Apul. met. 9, 7. – m. folg. Acc. u. Infin., quod aliquoties rei Romanae fuisse dignorat infaustum, Amm. 26, 1, 7 (u. so Cod. Theod. 14, 4, 1): im Passiv m. Nom. u. Infin., si (libertus) inopiā laborare dinoscitur, Modest. dig. 2, 4. § 25. – m. folg. Relativsatz od. indir. Fragesatz, cupientes dinoscere, quae apud Graecos actitata essent, Dict. 5, 1: quae unde manaverint aut quā ratione constiterint dinoscere arduum est, Val. Max. 1, 8 in.: quae proprie sint instrumenta, propter quae dilatio danda sit, inde dinoscimus, Ulp. dig. 50, 16, 99. § 2: exhibe omnes, ut possim dinoscere, quis sit, Ulp. dig. 39, 4, 3. § 2: dinoscere cautus, quid solidum crepet, Pers. 5, 24: dinosci arduum est, utrum... an etc., Val. Max. 5, 6, 6 (vgl. 6, 8, 5): ut possit dinosci, utrumne... an etc., Pompon. dig. 46, 8, 16 pr.: cupere dinoscere, barbarine Graecine summā rerum potirentur, Dict. 3, 23. – absol., quantum dinoscere erat, Val.
    ————
    Max. 2, 6, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dignosco

  • 18 interimere

    1) убивать, умерщвлять (1. 1 § 18. 20 D. 29, 5. 1. 7 § 5. D. 4, 3. 1. 1. pr. § 17. seq. 20. D. 29, 5. Paul. III. 6. § 9). 2) уничтожать, dilatio interemta (1. 3 § 14 D. 40, 7).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > interimere

  • 19 transmarinus

    заморский (1. 10 D. 40, 9);

    dilatio (1. 7 C. 3, 11);

    legatio (1. 3 C. 10, 63).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > transmarinus

  • 20 Отсрочка

    - mora; prolongatio; dilatio; prolatio;

    • для отсрочки платежа - morandae solutionis causa;

    • путём отсрочек и проволочек - sustentando aut prolatando;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Отсрочка

См. также в других словарях:

  • dilatio — index adjournment Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Dilatio — išsiplėtimas statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Dilatio ryšiai: platesnis terminas – užuomazgų išlikimas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Maximum remedium irae dilatio est. — См. Гневайся, да не согрешай …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • justitia debet esse libera, quia nihil iniquis venali justitia; plena, quia Justitia non debet claudicare; et celeris, quia dilatio est quaedam negatio — /jastish(iy)a debat esiy libara, kwaya nay(h)al anikwiyas vaneylay jastish(iy)a; pliyna, kwiya, jastish(iy)a non debat klodakeriy, et selaras, kwaya daleysh(iy)ow est kwiydam nageysh(iy)ow/ Justice ought to be free, because nothing is more… …   Black's law dictionary

  • justitia debet esse libera, quia nihil iniquis venali justitia; plena, quia Justitia non debet claudicare; et celeris, quia dilatio est quaedam negatio — /jastish(iy)a debat esiy libara, kwaya nay(h)al anikwiyas vaneylay jastish(iy)a; pliyna, kwiya, jastish(iy)a non debat klodakeriy, et selaras, kwaya daleysh(iy)ow est kwiydam nageysh(iy)ow/ Justice ought to be free, because nothing is more… …   Black's law dictionary

  • Justitia debet esse libera, quia nihil iniquius venali justitia; plena, quia justitia non debet claudicare; et celeris, quia dilatio est quaedam negatio — Justice ought to be free, because nothing is more iniquitous than venal justice; full, because justice ought not to halt; and speedy, because delay is a sort of denial …   Ballentine's law dictionary

  • dilation — ● dilation nom féminin (latin dilatio, onis) Phénomène d assimilation phonétique à distance. (Par exemple, en français, chercher est issu par dilation de sercher.) ● dilation (homonymes) nom féminin (latin dilatio, onis) dilations forme conjuguée …   Encyclopédie Universelle

  • СУДОПРОИЗВОДСТВО —    • Iudicium,          процесс.          a) Аттическое (ср. Meier Schömann, der attische Process, 1824, вновь изд. Липсиусом, 1883; E. Platner, Beiträge zur Kenntniss des attischen Rechts, 1820 и der Process und die Klagen bei den Attikern, 1824 …   Реальный словарь классических древностей

  • dilación — (Del lat. dilatio, onis.) ► sustantivo femenino 1 Retraso o tardanza: ■ no estaba previsto que el proyecto sufriera esta dilación. SINÓNIMO detención prórroga retraso tardanza ANTÓNIMO adelanto …   Enciclopedia Universal

  • Zorn — 1. Auf den Zorn ist nicht gut trinken. 2. Auf grossen Zorn folgt grosse Reu. Lat.: Potissimus irae fructus, poenitentia. (Chaos, 413.) 3. Aus Zorn sind dem Hasen die Ohren entfallen. – Körte, 7156. Spott wider Feiglinge. 4. Auss zorn vnd begierd… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Dilation — Di|la|ti|on 〈f. 20〉 Aufschub, Frist, Verzögerung [<lat. dilatio] * * * Dilation   [lateinisch] die, / en, Aufschub. dilatorisch, aufschiebend, verzögernd, Recht: Einrede.   * * * Di|la|ti|on, die; , en [lat. dilatio, zu: differre (2. Part.:… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»