Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

diffūsus

  • 1 diffūsus

        diffūsus adj.    [P. of diffundo], spread abroad, extended, wide: platanus diffusa ramis. — Fig.: ius civile, prolix: vocis genus, protracted.
    * * *
    diffusa, diffusum ADJ
    spread out; wide; cheered up

    Latin-English dictionary > diffūsus

  • 2 diffusus

    diffūsus, a, um, Part. and P. a., from diffundo.

    Lewis & Short latin dictionary > diffusus

  • 3 Passer diffusus

    ENG Cape sparrow
    NLD Kaapse mus
    GER Kapsperling
    FRA moineau melanure

    Animal Names Latin to English > Passer diffusus

  • 4 diffundo

    dif-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., to spread by pouring, to pour out, pour forth (very freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    (glacies) liquefacta se diffunderet,

    Cic. N. D. 2, 10:

    sanguis per venas in omne corpus diffunditur,

    id. ib. 2, 55, 138:

    (unda) diffunditur Hellesponto,

    Cat. 64, 359; cf.:

    tum freta diffundi jussit,

    to pour themselves forth, Ov. M. 1, 36:

    vinum de doliis,

    to draw off, bottle off; to fill, Col. 12, 28, 3; so of racking off wine, id. 3, 2, 26; Hor. Ep. 1, 5, 4 Krüg. ad loc.; Ov. F. 5, 517; Juv. 5, 30; Plin. 14, 14, 16, § 94 et saep.—
    B.
    Transf., of objects not liquid, to spread, scatter, diffuse:

    nitet diffuso lumine caelum,

    Lucr. 1, 9; 3, 22; cf.:

    luce diffusa toto caelo,

    Cic. N. D. 2, 37 fin.; 2, 10, 26: ab ejus summo rami late diffunduntur, * Caes. B. G. 6, 26 fin.; cf. under P. a.:

    dederatque comam diffundere ventis,

    Verg. A. 1, 319; so,

    comam,

    Ov. F. 3, 538; cf.

    capillos,

    id. H. 10, 47:

    signa (i. e. astra) caelo,

    Hor. S. 1, 5, 10:

    equitem latis campis,

    Verg. A. 11, 465.—Mid.:

    modo via coartatur, modo latissimis pratis diffunditur et patescit,

    opens, Plin. Ep. 2, 17, 3 et saep.:

    cibus in totas usque ab radicibus imis, per truncos ac per ramos, diffunditur,

    Lucr. 1, 354; cf.:

    partem vocum per aures,

    id. 4, 571:

    vim mali Herculeos per artus,

    Ov. M. 9, 162:

    medicamentum se diffudit in venas,

    Curt. 3, 6, 16:

    aethera late in omnes partes,

    Lucr. 5, 470:

    flammam in omne latus,

    Ov. M. 9, 239; 10, 24 et saep.
    II.
    Trop., to spread, diffuse, scatter:

    di vim suam longe lateque diffundunt,

    Cic. Div. 1, 36, 79; cf. in the part. perf.:

    error longe lateque diffusus,

    id. Fin. 2, 34, 115; so,

    late longeque,

    id. Leg. 1, 12, 34:

    laus alicujus late longeque diffusa,

    id. Balb. 5, 13:

    late et varie diffusus,

    id. Sest. 45, 97:

    flendo diffundimus iram,

    we moderate, temper, Ov. H. 8, 61:

    dolorem suum flendo,

    to give vent to, id. M. 9, 143:

    tantam oblivionem sensibus,

    Hor. Epod. 14, 1 et saep.—Mid.:

    Claudia nunc a quo diffunditur et tribus et gens Per Latium,

    spreads itself out, branches out, Verg. A. 7, 703:

    diffunditur mare iterumque contrahitur,

    Mart. Cap. 6, § 606:

    crede animam quoque diffundi multoque perire Ocius, et citius dissolvi in corpora,

    Lucr. 3, 437:

    affectus per totam actionem,

    Quint. 7, 10, 12:

    bella et paces longum in aevum,

    Hor. Ep. 1, 3, 8:

    haec in ora virum,

    Verg. A. 4, 195:

    animam in arma cruore,

    id. ib. 10, 908:

    crimen paucarum in omnes,

    Ov. A. A. 3, 9:

    prope in immensum oratio mea,

    Plin. Pan. 56, 2 et saep.:

    inde doctrina se diffudit per ceteras Graeciae partes,

    August. Serm. 150, 2.—
    B.
    In partic. (like dissolvere, solvere, remittere, etc., and opp. contrahere, adducere, etc.), with the accessory idea of non-restraint, freedom, qs, to let the heart, countenance, etc., flow freely, without constraint, i. e. to cheer up, gladden, exhilarate: diffundet animos omnibus ista dies, Ov. A. A. 1, 218; so,

    animos,

    id. M. 4, 766:

    vultum,

    id. Pont. 4, 4, 9; id. M. 14, 272; Sen. Ep. 106.—
    2.
    Of the persons themselves: ut ex bonis amici quas diffundantur et incommodis contrahantur. Cic. Lael. 13 fin.:

    Jovem memorant, diffusum nectare, curas Seposuisse graves,

    Ov. M. 3, 318, imitated by Stat. S. 4, 2, 54; cf.:

    diffusus in risum,

    Petr. 10, 3; id. 71, 1 al.— Hence, diffūsus, a, um, P. a., spread abroad, spread out, extended, wide (a favorite expression of the post-Aug. prosaists).
    A.
    Lit.:

    platanus patulis diffusa ramis,

    Cic. de Or. 1, 7, 28; cf.:

    diffusiora consepta,

    Col. 1, 4, 7; Plin. 16, 16, 28, § 70; Mart. 3, 31:

    latior scena et corona diffusior,

    Plin. Ep. 7, 17, 9:

    sus (opp. angusta),

    stout, fat, Plin. 16, 6, 8, § 25.—
    B.
    Trop.:

    jus civile, quod nunc diffusum et dissipatum est, in certa genera coacturum,

    diffuse, prolix, Cic. de Or. 2, 33, 142; cf. Col. 11, 1, 10:

    opus diffusum,

    Plin. Ep. 3, 5, 6;

    and transf. to the writers: Diophanes totum Dionysium, per multa diffusum volumina, sex epitomis circumscripsit,

    id. 1, 1, 10:

    amplius ac diffusius meritum,

    Plin. Pan. 53, 3.— Adv.: diffūsē, in a scattered manner; copiously:

    res disperse et diffuse dictae unum in locum coguntur,

    Cic. Inv. 1, 52, 98; cf.:

    haec latius aliquando dicenda sunt et diffusius,

    more amply, more in full, id. Tusc. 3, 10, 22.— Sup. of the adj. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > diffundo

  • 5 diffuse

    dif-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., to spread by pouring, to pour out, pour forth (very freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    (glacies) liquefacta se diffunderet,

    Cic. N. D. 2, 10:

    sanguis per venas in omne corpus diffunditur,

    id. ib. 2, 55, 138:

    (unda) diffunditur Hellesponto,

    Cat. 64, 359; cf.:

    tum freta diffundi jussit,

    to pour themselves forth, Ov. M. 1, 36:

    vinum de doliis,

    to draw off, bottle off; to fill, Col. 12, 28, 3; so of racking off wine, id. 3, 2, 26; Hor. Ep. 1, 5, 4 Krüg. ad loc.; Ov. F. 5, 517; Juv. 5, 30; Plin. 14, 14, 16, § 94 et saep.—
    B.
    Transf., of objects not liquid, to spread, scatter, diffuse:

    nitet diffuso lumine caelum,

    Lucr. 1, 9; 3, 22; cf.:

    luce diffusa toto caelo,

    Cic. N. D. 2, 37 fin.; 2, 10, 26: ab ejus summo rami late diffunduntur, * Caes. B. G. 6, 26 fin.; cf. under P. a.:

    dederatque comam diffundere ventis,

    Verg. A. 1, 319; so,

    comam,

    Ov. F. 3, 538; cf.

    capillos,

    id. H. 10, 47:

    signa (i. e. astra) caelo,

    Hor. S. 1, 5, 10:

    equitem latis campis,

    Verg. A. 11, 465.—Mid.:

    modo via coartatur, modo latissimis pratis diffunditur et patescit,

    opens, Plin. Ep. 2, 17, 3 et saep.:

    cibus in totas usque ab radicibus imis, per truncos ac per ramos, diffunditur,

    Lucr. 1, 354; cf.:

    partem vocum per aures,

    id. 4, 571:

    vim mali Herculeos per artus,

    Ov. M. 9, 162:

    medicamentum se diffudit in venas,

    Curt. 3, 6, 16:

    aethera late in omnes partes,

    Lucr. 5, 470:

    flammam in omne latus,

    Ov. M. 9, 239; 10, 24 et saep.
    II.
    Trop., to spread, diffuse, scatter:

    di vim suam longe lateque diffundunt,

    Cic. Div. 1, 36, 79; cf. in the part. perf.:

    error longe lateque diffusus,

    id. Fin. 2, 34, 115; so,

    late longeque,

    id. Leg. 1, 12, 34:

    laus alicujus late longeque diffusa,

    id. Balb. 5, 13:

    late et varie diffusus,

    id. Sest. 45, 97:

    flendo diffundimus iram,

    we moderate, temper, Ov. H. 8, 61:

    dolorem suum flendo,

    to give vent to, id. M. 9, 143:

    tantam oblivionem sensibus,

    Hor. Epod. 14, 1 et saep.—Mid.:

    Claudia nunc a quo diffunditur et tribus et gens Per Latium,

    spreads itself out, branches out, Verg. A. 7, 703:

    diffunditur mare iterumque contrahitur,

    Mart. Cap. 6, § 606:

    crede animam quoque diffundi multoque perire Ocius, et citius dissolvi in corpora,

    Lucr. 3, 437:

    affectus per totam actionem,

    Quint. 7, 10, 12:

    bella et paces longum in aevum,

    Hor. Ep. 1, 3, 8:

    haec in ora virum,

    Verg. A. 4, 195:

    animam in arma cruore,

    id. ib. 10, 908:

    crimen paucarum in omnes,

    Ov. A. A. 3, 9:

    prope in immensum oratio mea,

    Plin. Pan. 56, 2 et saep.:

    inde doctrina se diffudit per ceteras Graeciae partes,

    August. Serm. 150, 2.—
    B.
    In partic. (like dissolvere, solvere, remittere, etc., and opp. contrahere, adducere, etc.), with the accessory idea of non-restraint, freedom, qs, to let the heart, countenance, etc., flow freely, without constraint, i. e. to cheer up, gladden, exhilarate: diffundet animos omnibus ista dies, Ov. A. A. 1, 218; so,

    animos,

    id. M. 4, 766:

    vultum,

    id. Pont. 4, 4, 9; id. M. 14, 272; Sen. Ep. 106.—
    2.
    Of the persons themselves: ut ex bonis amici quas diffundantur et incommodis contrahantur. Cic. Lael. 13 fin.:

    Jovem memorant, diffusum nectare, curas Seposuisse graves,

    Ov. M. 3, 318, imitated by Stat. S. 4, 2, 54; cf.:

    diffusus in risum,

    Petr. 10, 3; id. 71, 1 al.— Hence, diffūsus, a, um, P. a., spread abroad, spread out, extended, wide (a favorite expression of the post-Aug. prosaists).
    A.
    Lit.:

    platanus patulis diffusa ramis,

    Cic. de Or. 1, 7, 28; cf.:

    diffusiora consepta,

    Col. 1, 4, 7; Plin. 16, 16, 28, § 70; Mart. 3, 31:

    latior scena et corona diffusior,

    Plin. Ep. 7, 17, 9:

    sus (opp. angusta),

    stout, fat, Plin. 16, 6, 8, § 25.—
    B.
    Trop.:

    jus civile, quod nunc diffusum et dissipatum est, in certa genera coacturum,

    diffuse, prolix, Cic. de Or. 2, 33, 142; cf. Col. 11, 1, 10:

    opus diffusum,

    Plin. Ep. 3, 5, 6;

    and transf. to the writers: Diophanes totum Dionysium, per multa diffusum volumina, sex epitomis circumscripsit,

    id. 1, 1, 10:

    amplius ac diffusius meritum,

    Plin. Pan. 53, 3.— Adv.: diffūsē, in a scattered manner; copiously:

    res disperse et diffuse dictae unum in locum coguntur,

    Cic. Inv. 1, 52, 98; cf.:

    haec latius aliquando dicenda sunt et diffusius,

    more amply, more in full, id. Tusc. 3, 10, 22.— Sup. of the adj. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > diffuse

  • 6 diffundō

        diffundō fūdī, fūsus, ere    [dis- + fundo], to spread by pouring, pour out, pour forth: sanguis in omne corpus diffunditur: tum freta diffundi iussit, O.: vina iterum (consule) Tauro diffusa, bottled, H.: in alqm venenum, inject, O. — To spread, scatter, diffuse, extend: toto caelo luce diffusā: signa caelo, H.: rami late diffunduntur, Cs.: dederatque comam diffundere ventis, V.— Fig., to spread, diffuse, scatter, extend: error late diffusus: flendo iram, to temper, O.: dolorem suum flendo, to give vent to, O.: oblivionem sensibus, H.: a quo diffunditur gens Per Latium, branches out, V.: Undanti animam in arma cruore, pours out, V.— To cheer up, gladden, exhilarate: animos, O.: voltūs, O.: ut et bonis amici quasi diffundantur: Iovem diffusum nectare, O.
    * * *
    diffundere, diffundi, diffusus V
    pour out/forth, spread out, diffuse; cheer up

    Latin-English dictionary > diffundō

  • 7 jurawa

    ------------------------------------------------------------
    [Swahili Word] jurawa
    [Swahili Plural] jurawa
    [English Word] grey-headed sparrow
    [English Plural] grey-headed sparrows
    [Taxonomy] Passer griseus
    [Part of Speech] noun
    [Class] 9/10an
    [Terminology] ornithology
    ------------------------------------------------------------
    [Swahili Word] jurawa kusi
    [Swahili Plural] jurawa kusi
    [English Word] southern grey-headed sparrow
    [English Plural] southern grey-headed sparrows
    [Taxonomy] Passer diffusus
    [Part of Speech] noun
    [Class] 9/10an
    [Terminology] ornithology
    ------------------------------------------------------------
    [Swahili Word] jurawa Swahili
    [Swahili Plural] jurawa Swahili
    [English Word] Swahili sparrow
    [English Plural] Swahili sparrows
    [Taxonomy] Passer suahelicus
    [Part of Speech] noun
    [Class] 9/10an
    [Terminology] ornithology
    ------------------------------------------------------------
    [Swahili Word] jurawa wa Gongoni
    [Swahili Plural] jurawa wa Gongoni
    [English Word] parrot-billed sparrow
    [English Plural] parrot-billed sparrows
    [Taxonomy] Passer gongonensis
    [Part of Speech] noun
    [Class] 9/10an
    [Terminology] ornithology
    ------------------------------------------------------------
    [Swahili Word] jurawa wa Swainson
    [Swahili Plural] jurawa wa Swainson
    [English Word] Swainson's sparrow
    [English Plural] Swainson's sparrows
    [Taxonomy] Passer swainsonii
    [Part of Speech] noun
    [Class] 9/10an
    [Terminology] ornithology
    [Note] New proposed name
    ------------------------------------------------------------
    [Swahili Word] jurawa wa Uganda
    [Swahili Plural] jurawa wa Uganda
    [English Word] Uganda sparrow
    [English Plural] Uganda sparrows
    [Taxonomy] Passer griseus ugandae
    [Part of Speech] noun
    [Class] 9/10an
    [Terminology] ornithology
    [Note] New proposed name
    ------------------------------------------------------------

    Swahili-english dictionary > jurawa

  • 8 diffūsē

        diffūsē adv. with comp.    [diffusus], in a scattered manner: res dictae.— Copiously, fully: dicenda diffusius.

    Latin-English dictionary > diffūsē

  • 9 lātē

        lātē adv. with comp. and sup.    [1 latus], broadly, widely, extensively: populus late rex, V.: victrix, H.: latius quam caedebatur ruebat (murus), L.: possidere latius (agros), O.: ager latissime continuatus: quam latissime possint, ignes faciant, N. —In phrases with longe, on all sides, far and wide, everywhere: late longeque diffusus: omnibus longe lateque aedificiis incensis, Cs.—Fig., widely, extensively: ars late patet: latius loquuntur rhetores, more diffusely: latius perscribere, with exaggeration, Cs.: latius uti opibus, more lavishly, H.: sibi indulgere latius, to excess, Iu.: fidei bonae nomen latissime manat.
    * * *
    widely, far and wide

    Latin-English dictionary > lātē

  • 10 variē

        variē adv.    [varius], variously, changeably, diversely, differently, in various ways: moveri: numerus huius generis late et varie diffusus est: decernitur non varie, sed prope cunctis sententiis, i. e. not against opposition: varie per omnem exercitum laetitia maeror agitabantur, S.: bellatum, with varying fortune, L.

    Latin-English dictionary > variē

  • 11 fucosus

    fūcōsus, a, um, adj. [id.], painted, colored, beautified, counterfeit, spurious (Ciceron.):

    visae merces, fallaces quidem et fucosae, chartis et linteis et vitro delatae,

    Cic. Rab. Post. 14, 40:

    vicinitas non assueta mendaciis, non fucosa, non fallax, non erudita artificio simulationis,

    id. Planc. 7, 22:

    ambitiosae fucosaeque amicitiae,

    id. Att. 1, 18, 2.
    1.
    fūcus, i, m., = phukos, rock-lichen, orchil, used as a red dye for woollen goods, Lichen roccella, Linn., Plin. 26, 10, 66, § 103 sq.:

    ut lana tincta fuco citra purpuras placet,

    Quint. 12, 10, 75.—
    II.
    Transf., red or purple color.
    A.
    In gen.:

    infici vestes scimus admirabili fuco,

    Plin. 22, 2, 3, § 3; Hor. C. 3, 5, 28; id. Ep. 1, 10, 27 Orell. ad loc.; Ov. M. 6, 222 al.—
    B.
    In partic.
    1.
    Rouge, paint for the complexion:

    vetulae, quae vitia corporis fuco occulunt,

    Plaut. Most. 1, 3, 118:

    si caeruleo quaedam sua tempora fuco tinxerit,

    Prop. 2, 18, 31 (3, 11, 10 M.):

    mangones colorem fuco, et rerum robur inani sagina mentiantur,

    Quint. 2, 15, 25.—
    2.
    Dross, alloy, adulteration:

    adulteratur (sal) rubrica aut testa trita, qui fucus aqua deprehenditur diluente,

    Plin. 31, 7, 42, § 91.—
    3. III.
    Trop., pretence, disguise, deceit, dissimulation:

    his tribus figuris insidere quidam venustatis non fuco illitus, sed sanguine diffusus debet color,

    Cic. de Or. 3, 52, 199; cf.:

    sententiae tam verae, tam novae, tam sine pigmentis fucoque puerili,

    id. ib. 2, 45, 188:

    fuco ementitus color,

    Quint. 8, 3, 6:

    in oratoris aut in poëtae cincinnis ac fuco,

    Cic. de Or. 3, 25, 100:

    mercem sine fucis gestat,

    Hor. S. 1, 2, 83:

    nec sycophantiis nec fucis ullum mantellum obviam est,

    Plaut. Capt. 3, 3, 6:

    sine fuco ac fallaciis,

    Cic. Att. 1, 1, 1: deum sese in hominem convertisse... fucum factum mulieri, i. e. to deceive, impose upon (vulg.), Ter. Eun. 3, 5, 41:

    si eum, qui tibi promiserit, audieris fucum, ut dicitur, facere velle aut senseris,

    Q. Cic. Petit. Cons. 9, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > fucosus

  • 12 ignotum

    1.
    ignōtus, a, um, Part., from ignosco.
    2.
    ignōtus, a, um, adj. [in-gnotus, notus].
    I.
    Pass., unknown.
    A.
    In gen.:

    quamquam ad ignotum arbitrum me appellis: si adhibebit fidem, Etsi est ignotus, notus: si non, notus ignotissimus est,

    Plaut. Rud. 4, 3, 104 sq.:

    dubitabitis, judices, quin ab hoc ignotissimo Phryge nobilissimum civem vindicetis?

    Cic. Fl. 17, 40:

    ignoti homines et repentini quaestores celeriter facti sunt,

    id. Brut. 64, 242:

    homo ignotus et novus,

    id. Rep. 1, 1:

    nos pluribus ignotissimi gentibus,

    id. ib. 1, 17:

    longinqua eoque ignotior gens,

    Liv. 5, 32, 5:

    procedam in aciem adversus ignotos inter se ignorantesque,

    Liv. 21, 43, 18; cf.

    § 13: omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,

    Hor. C. 4, 9, 27:

    jus applicationis obscurum sane et ignotum patefactum atque illustratum est,

    Cic. de Or. 1, 39, 177:

    obscurioribus et ignotioribus verbis,

    Quint. 7, 3, 13; cf. id. 8, 3, 73; 8, 6, 74:

    haec nova et ignota ratio,

    Cic. Rep. 1, 16:

    alter (dies) in vulgus ignotus,

    id. Att. 9, 5, 2:

    ille tibi non ignotus cursus animi mei,

    id. ib. 5, 15, 1:

    terrae,

    unknown, distant, Tib. 1, 3, 3; ib. 39; cf.: nobilis ignoto diffusus consule Bacchus, unknown, remote with respect to time, i. e. old, Luc. 4, 379.— Subst.: ignō-tum, i, n., that which is unknown.

    Prov.: ignoti nulla cupido,

    Ov. A. A. 3, 397.—
    B.
    In partic., pregn. (for ignobilis, II.), of low birth or condition, lowborn, base, vulgar ( poet.):

    quo patre sit natus, num ignota matre inhonestus,

    Hor. S. 1, 6, 36; cf.:

    naso suspendis adunco Ignotos, ut me libertino patre natum,

    id. ib. 6 and 24:

    Achivi,

    the ignoble Greeks, Ov. M. 12, 600:

    progenuit tellus ignoto nomine Ligdum,

    id. ib. 9, 670:

    ignotis perierunt mortibus illi,

    Hor. S. 1, 3, 108.—
    II.
    Act. (cf. the Gr. agnôstos), unacquainted with a thing, ignorant of (very rare for ignarus, insciens, inscitus): ignotae iteris sumus, Naev. ap. Non. 124, 28:

    simulacra ignotis nota faciebant,

    Cic. Fam. 5, 12, 7:

    producere ad ignotos (aliquem),

    Cic. Verr. 2, 5, 29, § 75; Auct. Her. 3, 6, 12; cf.:

    ignotos fallit, notis est derisui,

    Phaedr. 1, 11, 2; so,

    ignoti, faciem ejus cum intuerentur, contemnebant,

    Nep. Ages. 8, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > ignotum

  • 13 ignotus

    1.
    ignōtus, a, um, Part., from ignosco.
    2.
    ignōtus, a, um, adj. [in-gnotus, notus].
    I.
    Pass., unknown.
    A.
    In gen.:

    quamquam ad ignotum arbitrum me appellis: si adhibebit fidem, Etsi est ignotus, notus: si non, notus ignotissimus est,

    Plaut. Rud. 4, 3, 104 sq.:

    dubitabitis, judices, quin ab hoc ignotissimo Phryge nobilissimum civem vindicetis?

    Cic. Fl. 17, 40:

    ignoti homines et repentini quaestores celeriter facti sunt,

    id. Brut. 64, 242:

    homo ignotus et novus,

    id. Rep. 1, 1:

    nos pluribus ignotissimi gentibus,

    id. ib. 1, 17:

    longinqua eoque ignotior gens,

    Liv. 5, 32, 5:

    procedam in aciem adversus ignotos inter se ignorantesque,

    Liv. 21, 43, 18; cf.

    § 13: omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,

    Hor. C. 4, 9, 27:

    jus applicationis obscurum sane et ignotum patefactum atque illustratum est,

    Cic. de Or. 1, 39, 177:

    obscurioribus et ignotioribus verbis,

    Quint. 7, 3, 13; cf. id. 8, 3, 73; 8, 6, 74:

    haec nova et ignota ratio,

    Cic. Rep. 1, 16:

    alter (dies) in vulgus ignotus,

    id. Att. 9, 5, 2:

    ille tibi non ignotus cursus animi mei,

    id. ib. 5, 15, 1:

    terrae,

    unknown, distant, Tib. 1, 3, 3; ib. 39; cf.: nobilis ignoto diffusus consule Bacchus, unknown, remote with respect to time, i. e. old, Luc. 4, 379.— Subst.: ignō-tum, i, n., that which is unknown.

    Prov.: ignoti nulla cupido,

    Ov. A. A. 3, 397.—
    B.
    In partic., pregn. (for ignobilis, II.), of low birth or condition, lowborn, base, vulgar ( poet.):

    quo patre sit natus, num ignota matre inhonestus,

    Hor. S. 1, 6, 36; cf.:

    naso suspendis adunco Ignotos, ut me libertino patre natum,

    id. ib. 6 and 24:

    Achivi,

    the ignoble Greeks, Ov. M. 12, 600:

    progenuit tellus ignoto nomine Ligdum,

    id. ib. 9, 670:

    ignotis perierunt mortibus illi,

    Hor. S. 1, 3, 108.—
    II.
    Act. (cf. the Gr. agnôstos), unacquainted with a thing, ignorant of (very rare for ignarus, insciens, inscitus): ignotae iteris sumus, Naev. ap. Non. 124, 28:

    simulacra ignotis nota faciebant,

    Cic. Fam. 5, 12, 7:

    producere ad ignotos (aliquem),

    Cic. Verr. 2, 5, 29, § 75; Auct. Her. 3, 6, 12; cf.:

    ignotos fallit, notis est derisui,

    Phaedr. 1, 11, 2; so,

    ignoti, faciem ejus cum intuerentur, contemnebant,

    Nep. Ages. 8, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > ignotus

  • 14 illino

    illĭno ( inl-), lēvi, lĭtum, 3 (also acc. to the 4th conj.:

    illinire,

    Col. 12, 46, 5; Plin. 30, 8, 21, § 65; but not in Plin. 20, 17, 73, § 191, and 32, 10, 51, § 140, where the correct read. is illinunt and illini, v. Sillig. ad h. ll.), v. a. [in-lino], to put on by smearing or spreading, to smear, spread, or lay on (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    oculis collyria,

    Hor. S. 1, 5, 31:

    papavera madefacta teneris genis,

    Ov. Med. Fac. 100:

    psyllion fronti,

    Plin. 25, 12, 91, § 143:

    anisum recens phreneticis,

    id. 20, 17, 73, § 191:

    solani folia contrita et illita,

    Cels. 5, 26, 33:

    aurum vestibus illitum,

    Hor. C. 4, 9, 14:

    aurum tecto,

    Sen. Ep. 119 fin.:

    aurum marmori,

    Plin. 33, 3, 20, § 64:

    faces taedamque et malleolos stuppae inlitos pice parari jubet,

    Liv. 42, 64, 3.— Poet.:

    quod si bruma nives Albanis illinet agris,

    spreads, Hor. Ep. 1, 7, 10:

    quodcumque semel chartis illeverit,

    has written, id. S. 1, 4, 36.—
    II.
    Transf.
    A.
    Aliquid aliqua re, to besmear, bedaub, anoint with any thing:

    ventrem alicui fimo,

    Plin. 28, 14, 58, § 208; 30, 8, 21, § 65:

    adustas gingivas melle,

    Cels. 7, 12, 1:

    texta Nesseo veneno,

    Ov. H. 9, 163:

    pocula ceris,

    id. M. 8, 670:

    faces taedamque et malleolos pice,

    Liv. 42, 64, 3:

    faces galbano,

    Suet. Galb. 3:

    navem bitumine ac sulphure,

    Curt. 4, 3:

    porticum Medis,

    to paint, Pers. 3, 53:

    tela dolis,

    Luc. 8, 382 et saep.—
    B.
    Trop.:

    venustatis, non fuco illitus, sed sanguine diffusus color,

    daubed over with paint, Cic. de Or. 3, 52, 199:

    donum inimicorum veneno illitum,

    Liv. 5, 2, 3:

    vita illita maculā,

    Sil. 11, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > illino

  • 15 inlino

    illĭno ( inl-), lēvi, lĭtum, 3 (also acc. to the 4th conj.:

    illinire,

    Col. 12, 46, 5; Plin. 30, 8, 21, § 65; but not in Plin. 20, 17, 73, § 191, and 32, 10, 51, § 140, where the correct read. is illinunt and illini, v. Sillig. ad h. ll.), v. a. [in-lino], to put on by smearing or spreading, to smear, spread, or lay on (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    oculis collyria,

    Hor. S. 1, 5, 31:

    papavera madefacta teneris genis,

    Ov. Med. Fac. 100:

    psyllion fronti,

    Plin. 25, 12, 91, § 143:

    anisum recens phreneticis,

    id. 20, 17, 73, § 191:

    solani folia contrita et illita,

    Cels. 5, 26, 33:

    aurum vestibus illitum,

    Hor. C. 4, 9, 14:

    aurum tecto,

    Sen. Ep. 119 fin.:

    aurum marmori,

    Plin. 33, 3, 20, § 64:

    faces taedamque et malleolos stuppae inlitos pice parari jubet,

    Liv. 42, 64, 3.— Poet.:

    quod si bruma nives Albanis illinet agris,

    spreads, Hor. Ep. 1, 7, 10:

    quodcumque semel chartis illeverit,

    has written, id. S. 1, 4, 36.—
    II.
    Transf.
    A.
    Aliquid aliqua re, to besmear, bedaub, anoint with any thing:

    ventrem alicui fimo,

    Plin. 28, 14, 58, § 208; 30, 8, 21, § 65:

    adustas gingivas melle,

    Cels. 7, 12, 1:

    texta Nesseo veneno,

    Ov. H. 9, 163:

    pocula ceris,

    id. M. 8, 670:

    faces taedamque et malleolos pice,

    Liv. 42, 64, 3:

    faces galbano,

    Suet. Galb. 3:

    navem bitumine ac sulphure,

    Curt. 4, 3:

    porticum Medis,

    to paint, Pers. 3, 53:

    tela dolis,

    Luc. 8, 382 et saep.—
    B.
    Trop.:

    venustatis, non fuco illitus, sed sanguine diffusus color,

    daubed over with paint, Cic. de Or. 3, 52, 199:

    donum inimicorum veneno illitum,

    Liv. 5, 2, 3:

    vita illita maculā,

    Sil. 11, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > inlino

  • 16 latus

    1.
    lātus, a, um, adj. [old Lat. stlātus, Paul. ex Fest. p. 313; Sanscr. root star-, strnāmi = sterno; Gr. stor- in stornumi, stratos; Lat. sterno, stratus, torus; cf. strāges, struo; not connected with platus, nor with 3. lātus = tlêtos], broad, wide.
    I.
    Lit.:

    fossa,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    mare,

    id. Verr. 2, 4, 46, § 103:

    via,

    id. ib. 2, 4, 53, §

    119: agri,

    id. Rep. 5, 2, 3:

    clavus,

    Quint. 11, 3, 138 (v. clavus):

    umeri,

    Verg. A. 9, 725; cf.:

    artus barbarorum,

    Tac. A. 2, 21:

    lati et lacertosi viri,

    broad-shouldered, Col. 1, 9, 4; Cic. Rep. 6, 20, 21:

    rana bove latior,

    Phaedr. 1, 24, 5:

    palus non latior pedibus quinquaginta,

    Caes. B. G. 7, 19:

    latissimum flumen,

    id. ib. 2, 27:

    latissimae solitudines,

    id. ib. 6, 22:

    comesse panem tris pedes latum,

    Plaut. Bacch. 4, 1, 8:

    fossae quindecim pedes latae,

    Caes. B. G. 7, 72:

    areas latas pedum denum facito,

    Col. 2, 10, 26:

    populi,

    Verg. A. 1, 225:

    moenia lata videt,

    id. ib. 6, 549:

    latis otia fundis,

    id. G. 2, 468: ne latos fines parare studeant. Caes. B. G. 6, 21:

    ager,

    Liv. 23, 46:

    orbis,

    Hor. C. 1, 12, 57:

    terrae,

    Ov. M. 2, 307:

    lata Polyphemi acies,

    wide eye, Juv. 9, 64.— Neutr. absol.:

    crescere in latum,

    to increase in width, widen, Ov. M. 1, 336.— Absol.:

    per latum,

    Vulg. Ezech. 46, 22:

    in lato pedum centum,

    Lampr. Alex. Sev. 26, 7.—
    B.
    Transf., poet., for proud, swelling (cf. Eng. vulg. spreading):

    latus ut in circo spatiere,

    that you may stalk along largely, proudly, Hor. S. 2, 3, 183:

    lati incesserunt et cothurnati (histriones),

    Sen. Ep. 76, 31. —
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., broad, wide, wide-spread, extended (mostly post-Aug.):

    vox,

    Quint. 11, 3, 82; cf.:

    verba,

    pronounced broadly, Cic. de Or. 3, 12, 46:

    gloria,

    widespread, Plin. Ep. 4, 12, 7:

    lato Murrus caligat in hoste,

    Sil. 1, 499:

    interpretatio,

    broad, not strict, lenient, Dig. 22, 1, 1:

    culpa,

    great, ib. 50, 16, 213; 11, 6, 1 fin.:

    fuga,

    a kind of banishment, whereby all places are forbidden to the exile but one, ib. 48, 22, 5.—
    B.
    In partic., of style, diffuse, detailed, copious, prolix:

    oratio Academicorum liberior et latior (opp. Stoicorum oratio astrictior et contractior),

    Cic. Brut. 31, 120:

    latum atque fusum,

    Quint. 11, 3, 50:

    latiore varioque tractatu,

    id. 7, 3, 16:

    latiore quadam comprehensione,

    id. 2, 5, 14:

    genus orandi latum et sonans,

    Tac. H. 1, 90:

    Aeschines his latior et audentior,

    Quint. 12, 10, 23.— Hence, adv.: lātē, broadly, widely, extensively; with longe, on all sides, far and wide, everywhere.
    1.
    Lit.:

    late longeque diffusus,

    Cic. Leg. 1, 12, 34:

    omnibus longe lateque aedificiis incensis,

    Caes. B. G. 4, 35:

    minus late vagari,

    id. ib. 1, 2:

    regnare,

    Just. 13, 7:

    populus late rex,

    Verg. A. 1, 21; cf.:

    diu Lateque victrix,

    Hor. C. 4, 4, 23:

    cladem inferre,

    Tac. H. 3, 23.— Comp.:

    latius demum operaest pretium ivisse,

    Plaut. Most. 3, 2, 156:

    itaque latius quam caedebatur ruebat (murus),

    Liv. 21, 11:

    possidere (agros),

    Ov. M. 5, 131:

    metui,

    Tac. A. 12, 43. — Sup.:

    ager latissime continuatus,

    Cic. Agr. 2, 26, 70:

    quam latissime possint, ignes faciant,

    Nep. Eum. 9, 3.—
    2.
    Trop.: ars late patet, widely. Cic. de Or. 1, 55, 235:

    Phrygiae late refer primordia gentis,

    Ov. H. 17, 57.— Comp.:

    latius loquuntur rhetores, dialectici compressius,

    Cic. Fin. 2, 6, 17: quod [p. 1042] pateat latius, of rather extensive application, Cic. Off. 3, 4, 19:

    latius perscribere,

    Caes. B. C. 2, 17:

    uti opibus,

    more lavishly, Hor. S. 2, 2, 113.— Sup.:

    fidei bonae nomen latissime manat,

    Cic. Off. 3, 17, 70:

    latissime patere,

    id. ib. 3, 17, 69.
    2.
    lătus, ĕris, n. [cf. Gr. platus; Lat. lăter, Latium, plautus or plotus], the side, flank of men or animals.
    I.
    Lit.:

    ego vostra faciam latera lorea,

    Plaut. Mil. 2, 1, 2: quid conminatu's mihi? Con. Istud male factum arbitror, quia non latus fodi, id. Aul. 3, 2, 4:

    occidisse ex equo dicitur, et latus offendisse vehementer,

    Cic. Clu. 62, 175:

    cujus latus ille mucro petebat,

    id. Lig. 3, 9:

    laterique accommodat ensem,

    Verg. A. 2, 393; Quint. 2, 13, 12; 11, 3, 69; 118:

    laterum inclinatione forti ac virili,

    id. 1, 11, 18: vellere latus digitis, to twitch one by the side (in order to attract attention), Ov. A. A. 1, 606; cf.:

    si tetigit latus acrior,

    Juv. 7, 109:

    tum latus ei dicenti condoluisse... dieque septimo est lateris dolore consumptus,

    pleurisy, Cic. de Or. 3, 2, 6; so,

    lateris dolor,

    Cato, R. R. 125; Cels. 2, 7; 8; Plin. 21, 21, 89, § 155:

    lateris vigili cum febre dolor,

    Juv. 13, 229; cf.:

    laterum dolor aut tussis,

    Hor. S. 1, 9, 32: artifices lateris, i. e. those who make skilful side movements or evolutions, ballet-dancers, Ov. A. A. 3, 351:

    latus tegere alicui,

    to walk by the side of one, Hor. S. 2, 5, 18:

    claudere alicui,

    Juv. 3, 131; and:

    mares inter se uxoresque contendunt, uter det latus illis (sc. pantomimis),

    Sen. Q. N. 7, 32, 3.—Of animals:

    equorum,

    Lucr. 5, 1324:

    cujus (equi aënei) in lateribus fores essent,

    Cic. Off. 3, 9, 38.—
    2.
    Of orators, the lungs:

    lateribus aut clamore contendere,

    Cic. de Or. 1, 60, 255:

    quae vox, quae latera, quae vires, etc.,

    id. Verr. 2, 4, 30, § 67:

    ut lateris conatus sit ille, non capitis,

    Quint. 1, 11, 8; cf.:

    lateris pectorisve firmitas an capitis etiam plus adjuvet,

    id. 11, 3, 16; so id. 11, 3, 40:

    dum vox ac latus praeparetur,

    id. 10, 7, 2; 11, 3, 13:

    voce, latere, firmitate (constat orator),

    id. 12, 11, 2:

    neque enim ex te umquam es nobilitatus, sed ex lateribus et lacertis tuis,

    Cic. de Sen. 9, 27:

    cum legem Voconiam voce magna et bonis lateribus suasissem,

    id. ib. 5, 14:

    illa adhuc audaciora et majorum, ut Cicero existimat, laterum,

    Quint. 9, 1, 29.—
    3.
    Poet., in mal. part., Lucil. ap. Non. 260, 30; Ov. H. 2, 58; 19, 138; Prop. 2, 2, 12:

    lateri parcere,

    Juv. 6, 37.—
    B.
    Transf., in gen.
    1.
    The side, flank, lateral surface of a thing (opp. frons and tergum;

    v. h. vv.): collis ex utraque parte lateris dejectus habebat et in frontem leniter fastigatus paulatim ad planiciem redibat,

    on each side, Caes. B. G. 2, 8; cf. Plin. 17, 23, 35, § 202:

    terra angusta verticibus, lateribus latior,

    Cic. Rep. 6, 20, 21:

    latus unum castrorum,

    Caes. B. G. 2, 5:

    insula, cujus unum latus est contra Galliam,

    id. ib. 5, 13:

    et (Fibrenus) divisus aequaliter in duas partis latera haec (insulae) adluit,

    Cic. Leg. 2, 3, 6.—Of a maritime country, the coast, seaboard:

    Illyricum,

    Juv. 8, 117:

    castelli,

    Sall. J. 93:

    tum prora avertit et undis Dat latus,

    the ship's side, Verg. A. 1, 105:

    ubi pulsarunt acres latera ardua fluctus,

    Ov. M. 11, 529:

    nudum remigio,

    Hor. C. 1, 14, 4; id. Epod. 10, 3:

    dextrum (domus),

    id. Ep. 1, 16, 6:

    mundi,

    id. C. 1, 22, 19:

    crystallus sexangulis nascitur lateribus,

    surfaces, Plin. 37, 2, 9, § 26.—Of an army, the flank, Tac. Agr. 35:

    reliquos equites ad latera disponit,

    Caes. B. G. 6, 7:

    ex itinere nostros latere aperto aggressi,

    id. ib. 1, 25; cf. id. ib. 2, 23 fin.:

    ad latus apertum hostium constitui,

    id. ib. 4, 25:

    ne simul in frontem, simul in latera, pugnaretur,

    Tac. Agr. 35.—So in fighting: latus dare, to expose one's side or flank to the adversary, Val. Fl. 4, 304 (v. II. A. infra).—
    b.
    Esp. freq.: a (ab) latere, on or at the side or flank; a or ab lateribus, on or at the sides or flanks (opp. a fronte, in front, before, and a tergo, at the back, behind):

    a tergo, a fronte, a lateribus tenebitur,

    Cic. Phil. 3, 13, 32:

    a fronte atque ab utroque latere cratibus ac pluteis protegebat,

    Caes. B. C. 1, 25 fin.; id. B. G. 2, 25:

    ab omni latere securus,

    Amm. 16, 9, 3:

    ab latere aggredi,

    Liv. 27, 48:

    disjectos ab tergo aut lateribus circumveniebant,

    Sall. J. 50 fin.:

    ne quis inermibus militibus ab latere impetus fieri posset,

    Caes. B. G. 3, 29:

    Sulla profligatis iis, quos advorsum ierat, rediens ab latere Mauris incurrit,

    Sall. J. 101, 8: si ex hac causa unda prorumperet, a lateribus undae circumfunderentur, Sen. Q. N. 6, 6, 4:

    a lateribus, a fronte, quasi tria maria prospectat,

    Plin. Ep. 2, 17, 5.—
    c.
    Less freq. with ex:

    latere ex utroque,

    Lucr. 2, 1049:

    ex lateribus aggredi aliquem,

    Sall. C. 60:

    tribus ex lateribus (locus) tegebatur,

    Hirt. B. Alex. 28, 4:

    ex alio latere cubiculum est politissimum,

    Plin. Ep. 2, 17, 10:

    omni ex latere armorum molibus urgeri,

    Amm. 19, 7, 7.—
    d.
    With de:

    de latere ire,

    Lucr. 6, 117.—Without prep.:

    alio latere,

    Tac. A. 3, 74.—
    2.
    Poet. (pars pro toto), the body:

    penna latus vestit, tenet,

    Ov. M. 2, 376:

    nunc latus in fulvis niveum deponit harenis,

    id. ib. 2, 865; cf. id. ib. 3, 23;

    14, 710: forte,

    Hor. Ep. 1, 7, 26:

    fessum longā militiā,

    id. C. 2, 7, 18:

    credidit tauro latus,

    id. ib. 3, 27, 26:

    liminis aut aquae Caelestis patiens latus,

    id. ib. 3, 10, 20.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.: in latera atque in terga incurrere, to attack the sides, i. e. the unguarded points, Quint. 9, 1, 20:

    aliena negotia centum Per caput et circa saliunt latus,

    encompass on every side, Hor. S. 2, 6, 34:

    ut a sems latere numquam discederem,

    never left his side, Cic. Lael. 1, 1; cf.: aliquem lateri alicujus adjungere, to attach to his side, i. e. to give him for a companion, Quint. 1, 2, 5; so,

    alicui latus dare, of a client,

    Sen. Q. N. 7, 32, 3 (cf. B. 1. infra):

    lateri adhaerere gravem dominum,

    hung about them, threatened them, Liv. 39, 25:

    Illyriorum rex, lateri ejus haerens, assiduis precibus promissa exigebat,

    Just. 29, 4, 8; cf.:

    Agathocles regis lateri junctus, civitatem regebat,

    id. 30, 2, 5:

    circumfusa turba lateri meo,

    Liv. 6, 15.—Esp.:

    sacpe dabis nudum latus,

    expose, Tib. 1, 4, 52:

    la. tus imperii nudum,

    Flor. 3, 5, 4:

    nec adulatoribus latus praebeas,

    expose yourself, lay yourself open to, Sen. Q. N. 4 praef.: latere tecto abscedere, i. e safe, unharmed, Ter. Heaut. 4, 2, 5:

    hic fugit omnes Insidias nullique malo latus obdit apertum,

    Hor. S. 1, 3, 59:

    ex uno latere constat contractus,

    on one side, Dig. 19, 1, 13 fin.; so ib. 3, 5, 5:

    nulla ex utroque latere nascitur actio,

    ib. 3, 5, 6, § 4.—
    B.
    In partic.
    1.
    To express intimacy, attachment:

    latus alicui cingere,

    to cling to, Liv. 32, 39, 8; esp. in the phrase: ab latere, at the side of, i. e. in intimate association with (rare, and perh. not ante-Aug.):

    ab latere tyranni: addit eos ab latere tyranni,

    Liv. 24, 5, 13; Curt. 3, 5, 15; cf.:

    ille tuum, Castrice, dulce latus,

    your constant associate, Mart. 6, 68, 4.—
    2.
    Relationship, kindred, esp. collateral relationship (post-Aug.):

    quibus (liberis) videor a meo tuoque latere pronum ad honores iter relicturus,

    Plin. Ep. 8, 10, 3:

    sunt et ex lateribus cognati ut fratres sororesque,

    Dig. 38, 10, 10, § 8:

    ex latere uxorem ducere,

    ib. 23, 2, 68:

    latus omne divinae domus,

    Stat. S. 5 praef.: omnes personae cognatorum aut supra numerantur, aut infra, aut ex transverso, sive a latere... a latere, fratres et sorores, liberique eorum; item parentium fratres et sorores liberique eorum, (Ulp.) de Grad. Cogn. 2 ap. Huschke, Jurisp. Antejust. p. 530.
    3.
    lātus, a, um, Part., v. fero.

    Lewis & Short latin dictionary > latus

  • 17 Varius

    1.
    vărĭus, a, um, adj., diverse, different, manifold, changing, varying, various (cf.: diversus, distinctus).
    I.
    Lit.
    A.
    Of color, etc., variegated, party-colored, mottled, etc.:

    arietis lingua nigra aut varia, vestis,

    Varr. R. R. 2, 2, 4:

    variā veste exornatus fuit,

    Ter. Eun. 4, 4, 16;

    so of color: uvae,

    Cato, R. R. 33, 4; 33, 73:

    lynces,

    Verg. G. 3, 264:

    serpens,

    Ov. M. 6, 114:

    anguis,

    id. ib. 4, 619:

    pica,

    Petr. 28 fin.:

    flores,

    Tib. 1, 7, 45; Ov. M. 10, 123:

    plumae,

    Hor. A. P. 2:

    lapides,

    id. S. 2, 4, 83:

    columnae,

    of variegated marble, id. Ep. 1, 10, 22:

    auctumnus purpureo colore,

    id. C. 2, 5, 12:

    colores,

    Ov. M. 1, 270; cf.:

    vestra latera loris faciam ut valide varia sint,

    i. e. black and blue, Plaut. Ps. 1, 2, 12; id. Mil. 2, 2, 61: tergum varium, Pomp. ap. Non. 19, 31 (Com. Rel. v. 139 Rib.): sparsa quoque in vario passim miracula caelo videt, diversified, i. e. with constellations of various forms, Ov. M. 2, 193.—
    2.
    Subst.: vărĭa, ae, f. (i. e. bestia, a mottled animal).
    a.
    A panther, Plin. 8, 17, 23, § 63 sq.—
    b.
    A kind of magpie, Plin. [p. 1959] 10, 29, 41, § 78.—
    B.
    In rural lang.:

    terra,

    wet above and dry beneath, Col. 2, 4, 5:

    sulcus,

    Cato, R. R. 61, 2; Plin. 18, 19, 49, § 174.—
    II.
    Trop., diverse, different, manifold, changing, varying, changeable, various, etc.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna;

    voluptas etiam varia dici solet,

    Cic. Fin. 2, 3, 10:

    (qualitates) variae et quasi multiformes,

    id. Ac. 1, 7, 26:

    et ea, quae videntur acerba, quae multa et varia in hominum vitā fortunāque versantur,

    id. Off. 1, 20, 67:

    curricula multiplicium variorumque sermonum,

    id. Or. 3, 12:

    res varia et multiplex,

    id. Fl. 3, 6:

    multae, copiosae variaeque rationes,

    id. de Or. 1, 51, 222; cf.:

    varia et diversa genera et bellorum et hostium,

    id. Imp. Pomp. 10, 28; cf. id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61, 262:

    varium jus et dispar condicio,

    id. Verr. 2, 5, 19, § 49:

    eventus varii fortunae,

    Caes. B. G. 2, 22: victoria, wavering, = anceps, Sall. J. 5, 1; Liv. 2, 6, 10; so,

    bellum,

    Flor. 4, 12, 26. —Of opinions: varias esse opiniones intellego: sunt qui putant, etc., i. e. divergent opinions, differences where there is yet substantial agreement (while diversae opiniones are opposite views), Cic. Fam. 1, 9, 25. —
    2.
    Varium est, with a rel.-clause:

    quales sint (dii), varium est,

    various opinions prevail, Cic. N. D. 2, 5, 13.—
    B.
    Esp., of persons, etc.
    1.
    Of abilities, versatile:

    Plato et varius et multiplex et copiosus fuit,

    Cic. Ac. 1, 4, 17; cf.:

    antequam scirem quam varium, quam flexibile quam multiplex (ejus ingenium) esset,

    Plin. Ep. 1, 16, 1:

    Antonius ingenio varius,

    Flor. 4, 3, 4.—
    2.
    Of character, fickle, inconstant, changeable, untrustworthy: miror quid sit, quod pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit ( beaten black and blue, and fickle-minded,) Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48:

    animus audax, subdolus, varius,

    Sall. C. 5, 4:

    varius incertusque agitabat,

    id. J. 74, 1:

    voltu et oculis pariter atque animo varius,

    agitated, irresolute, id. ib. 113, 3:

    Pausanias magnus homo, sed varius in omni genere vitae fuit,

    Nep. Paus. 1, 1; cf.:

    varium et mutabile semper Femina,

    a fickle thing, Verg. A. 4, 569.—Hence, adv.: vărĭē.
    A.
    Lit., with diverse colors, in a variegated manner:

    mithrax gemma multicolor, contra solem varie refulgens,

    Plin. 37, 10, 63, § 173:

    smaragdi Cyprii varie glauci,

    id. 37, 5, 18, § 67. —
    B.
    Trop., variously, changeably, diversely, differently, in various ways:

    varie moveri,

    Cic. Div. 2, 42, 89:

    qui (sermones) ab his, qui illum audierunt, perscripti varie et copiose sunt,

    id. Ac. 1, 4, 16:

    numerus hujus generis late et varie diffusus est,

    id. Sest. 45, 97:

    varie sum affectus tuis litteris,

    id. Fam. 16, 4, 1:

    postea decernitur, ac non varie, sed prope cunctis sententiis,

    id. Verr. 2, 4, 65, § 145:

    ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur,

    Sall. C. 61, 9:

    in Aequis varie bellatum,

    Liv. 5, 28, 5:

    agere varie, rogando alternis suadendoque coepit,

    id. 2, 2, 9:

    hiemem aut negotia varie causari,

    Tac. A. 1, 47:

    sagittarios varie passimque collocare, Auct. B. Afr. 60: disserere,

    Tac. A. 1, 11.—With a punning allusion to 1. Varia: Ep. Perpetuon' valuisti? Th. Varie. Ep. Qui varie valent, caprigenum hominum non placet mihi neque pantherinum genus, Plaut. Ep. 1, 1, 15.
    2.
    Vărĭus, a, the name of a Roman gens; esp.,
    I.
    Q. Varius of Sucro, in Spain, called Hybrida, a tribune of the people A.U.C. 663, Cic. de Or. 1, 25, 117; id. Brut. 49, 182; 62, 221; Val. Max. 4, 3, 7.—
    II.
    L. Varius, a tragic poet, contemporary with Virgil and Horace, Verg. E. 9, 35; Hor. S. 1, 10, 44; Quint. 10, 1, 98; Mart. 8, 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Varius

  • 18 varius

    1.
    vărĭus, a, um, adj., diverse, different, manifold, changing, varying, various (cf.: diversus, distinctus).
    I.
    Lit.
    A.
    Of color, etc., variegated, party-colored, mottled, etc.:

    arietis lingua nigra aut varia, vestis,

    Varr. R. R. 2, 2, 4:

    variā veste exornatus fuit,

    Ter. Eun. 4, 4, 16;

    so of color: uvae,

    Cato, R. R. 33, 4; 33, 73:

    lynces,

    Verg. G. 3, 264:

    serpens,

    Ov. M. 6, 114:

    anguis,

    id. ib. 4, 619:

    pica,

    Petr. 28 fin.:

    flores,

    Tib. 1, 7, 45; Ov. M. 10, 123:

    plumae,

    Hor. A. P. 2:

    lapides,

    id. S. 2, 4, 83:

    columnae,

    of variegated marble, id. Ep. 1, 10, 22:

    auctumnus purpureo colore,

    id. C. 2, 5, 12:

    colores,

    Ov. M. 1, 270; cf.:

    vestra latera loris faciam ut valide varia sint,

    i. e. black and blue, Plaut. Ps. 1, 2, 12; id. Mil. 2, 2, 61: tergum varium, Pomp. ap. Non. 19, 31 (Com. Rel. v. 139 Rib.): sparsa quoque in vario passim miracula caelo videt, diversified, i. e. with constellations of various forms, Ov. M. 2, 193.—
    2.
    Subst.: vărĭa, ae, f. (i. e. bestia, a mottled animal).
    a.
    A panther, Plin. 8, 17, 23, § 63 sq.—
    b.
    A kind of magpie, Plin. [p. 1959] 10, 29, 41, § 78.—
    B.
    In rural lang.:

    terra,

    wet above and dry beneath, Col. 2, 4, 5:

    sulcus,

    Cato, R. R. 61, 2; Plin. 18, 19, 49, § 174.—
    II.
    Trop., diverse, different, manifold, changing, varying, changeable, various, etc.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna;

    voluptas etiam varia dici solet,

    Cic. Fin. 2, 3, 10:

    (qualitates) variae et quasi multiformes,

    id. Ac. 1, 7, 26:

    et ea, quae videntur acerba, quae multa et varia in hominum vitā fortunāque versantur,

    id. Off. 1, 20, 67:

    curricula multiplicium variorumque sermonum,

    id. Or. 3, 12:

    res varia et multiplex,

    id. Fl. 3, 6:

    multae, copiosae variaeque rationes,

    id. de Or. 1, 51, 222; cf.:

    varia et diversa genera et bellorum et hostium,

    id. Imp. Pomp. 10, 28; cf. id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61, 262:

    varium jus et dispar condicio,

    id. Verr. 2, 5, 19, § 49:

    eventus varii fortunae,

    Caes. B. G. 2, 22: victoria, wavering, = anceps, Sall. J. 5, 1; Liv. 2, 6, 10; so,

    bellum,

    Flor. 4, 12, 26. —Of opinions: varias esse opiniones intellego: sunt qui putant, etc., i. e. divergent opinions, differences where there is yet substantial agreement (while diversae opiniones are opposite views), Cic. Fam. 1, 9, 25. —
    2.
    Varium est, with a rel.-clause:

    quales sint (dii), varium est,

    various opinions prevail, Cic. N. D. 2, 5, 13.—
    B.
    Esp., of persons, etc.
    1.
    Of abilities, versatile:

    Plato et varius et multiplex et copiosus fuit,

    Cic. Ac. 1, 4, 17; cf.:

    antequam scirem quam varium, quam flexibile quam multiplex (ejus ingenium) esset,

    Plin. Ep. 1, 16, 1:

    Antonius ingenio varius,

    Flor. 4, 3, 4.—
    2.
    Of character, fickle, inconstant, changeable, untrustworthy: miror quid sit, quod pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit ( beaten black and blue, and fickle-minded,) Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48:

    animus audax, subdolus, varius,

    Sall. C. 5, 4:

    varius incertusque agitabat,

    id. J. 74, 1:

    voltu et oculis pariter atque animo varius,

    agitated, irresolute, id. ib. 113, 3:

    Pausanias magnus homo, sed varius in omni genere vitae fuit,

    Nep. Paus. 1, 1; cf.:

    varium et mutabile semper Femina,

    a fickle thing, Verg. A. 4, 569.—Hence, adv.: vărĭē.
    A.
    Lit., with diverse colors, in a variegated manner:

    mithrax gemma multicolor, contra solem varie refulgens,

    Plin. 37, 10, 63, § 173:

    smaragdi Cyprii varie glauci,

    id. 37, 5, 18, § 67. —
    B.
    Trop., variously, changeably, diversely, differently, in various ways:

    varie moveri,

    Cic. Div. 2, 42, 89:

    qui (sermones) ab his, qui illum audierunt, perscripti varie et copiose sunt,

    id. Ac. 1, 4, 16:

    numerus hujus generis late et varie diffusus est,

    id. Sest. 45, 97:

    varie sum affectus tuis litteris,

    id. Fam. 16, 4, 1:

    postea decernitur, ac non varie, sed prope cunctis sententiis,

    id. Verr. 2, 4, 65, § 145:

    ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur,

    Sall. C. 61, 9:

    in Aequis varie bellatum,

    Liv. 5, 28, 5:

    agere varie, rogando alternis suadendoque coepit,

    id. 2, 2, 9:

    hiemem aut negotia varie causari,

    Tac. A. 1, 47:

    sagittarios varie passimque collocare, Auct. B. Afr. 60: disserere,

    Tac. A. 1, 11.—With a punning allusion to 1. Varia: Ep. Perpetuon' valuisti? Th. Varie. Ep. Qui varie valent, caprigenum hominum non placet mihi neque pantherinum genus, Plaut. Ep. 1, 1, 15.
    2.
    Vărĭus, a, the name of a Roman gens; esp.,
    I.
    Q. Varius of Sucro, in Spain, called Hybrida, a tribune of the people A.U.C. 663, Cic. de Or. 1, 25, 117; id. Brut. 49, 182; 62, 221; Val. Max. 4, 3, 7.—
    II.
    L. Varius, a tragic poet, contemporary with Virgil and Horace, Verg. E. 9, 35; Hor. S. 1, 10, 44; Quint. 10, 1, 98; Mart. 8, 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > varius

См. также в других словарях:

  • Lupinus diffusus — Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked) …   Wikipedia

  • Malthinus diffusus —   Malthinus diffusus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Micropodabrus diffusus —   Micropodabrus diffusus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Neolucanus diffusus —   Neolucanus diffusus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Stenothemus diffusus —   Stenothemus diffusus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Croton diffusus — Croton ovalifolius  Pour Croton ovalifolius var. nummularius, (Baill.) Müll.Arg., 1866, voir Croton nummularius …   Wikipédia en Français

  • Cyperus diffusus — ID 24456 Symbol Key CYDI12 Common Name diffused flatsedge Family Cyperaceae Category Monocot Division Magnoliophyta US Nativity Cultivated, or not in the U.S. US/NA Plant Yes State Distribution N/A Growth Habit N/A …   USDA Plant Characteristics

  • Lupinus diffusus — ID 49841 Symbol Key LUDI2 Common Name Oak Ridge lupine Family Fabaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AL, FL, GA, MS, NC, SC Growth Habit Subshrub, Forb/herb …   USDA Plant Characteristics

  • Mimulus diffusus — ID 53870 Symbol Key MIDI Common Name Palomar monkeyflower Family Scrophulariaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution CA Growth Habit Forb/herb Durati …   USDA Plant Characteristics

  • Plagiobothrys torreyi var. diffusus — ID 64589 Symbol Key PLTOD Common Name Torrey s popcornflower Family Boraginaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution CA, NV Growth Habit Forb/herb Dur …   USDA Plant Characteristics

  • Scirpus diffusus — ID 76432 Symbol Key SCDI Common Name umbrella bulrush Family Cyperaceae Category Monocot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution CA Growth Habit Graminoid Duration …   USDA Plant Characteristics

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»