-
101 camice sm
['kamitʃe] -
102 cordiglio sm
[kor'diʎʎo] cordiglio (-gli)(di frate, monaca) (knotted) cord, (di sacerdote) priest's girdle -
103 don sm
[dɔn](sacerdote) Father, (titolo spagnolo o meridionale) Don -
104 sobrecuello
-
105 concelebrante
-
106 epulone
epulone s.m. -
107 papas
-
108 ordenar como
-
109 camice
sm ['kamitʃe] -
110 consacrare
[konsa'krare]1. vt1) Rel to consecrate, (sacerdote) to ordain, (re) to anoint, (abitudine, tradizione, uso) to establish2)(vita, tempo, sforzi)
consacrare (a) — to dedicate (to), devote (to)2. vr (consacrarsi)consacrarsi a qn/qc — to dedicate o.s. to sb/sth -
111 cordiglio
sm [kor'diʎʎo] cordiglio (-gli)(di frate, monaca) (knotted) cord, (di sacerdote) priest's girdle -
112 don
sm [dɔn](sacerdote) Father, (titolo spagnolo o meridionale) Don -
113 ordinare
[ordi'nare]1. vt1) (mettere in ordine) to organize, put in order, arrangeordinare che... — to order that...
3) (Rel : sacerdote) to ordain2. vr (ordinarsi)ordinarsi in fila/in colonna — to line up/form a column
-
114 pastore
[pas'tore]2) (anche: cane (da) pastore) sheepdog -
115 contio
contĭo (less correctly concĭo), ōnis, f. [contr. from conventio, for which COVENTIO is written in S. C. Bacch.; v. conventio, and cf. Varr. L. L. 6, § 43 Müll.; Paul. ex Fest. p. 38, 4, and p. 113, 10 Müll.], a meeting, assembly that is called together by a magistrate or priest (cf.: contio significat conventum, non tamen alium quam eum qui a magistratu vel a sacerdote publico per praeconem convocatur, Paul. ex Fest. p. 38, 4; cf. contionor—In good prose).I.Prop.:II.advocat contionem, habet orationem talem consul,
Cic. Sest. 12, 28; so,advocare contionem,
id. Verr. 2, 3, 80, § 185; Sall. C. 57, 5; id. J. 33, 3; Liv. 8, 31, 1; Suet. Claud. 22 et saep.:advocare contionem populi,
Sall. J. 84, 5:militum,
Caes. B. C. 2, 32:advocare populum in contionem,
Liv. 42, 33, 2:ad contionem advocavit,
id. 4, 1, 6:plebem ad contionem vocare,
id. 2, 2, 4; cf. Suet. Calig. 48:me in vestram contionem evocaverunt,
Cic. Agr. 3, 4, 16:convocatis ad contionem militibus,
Suet. Caes. 66:contionem habere,
to hold a meeting, Liv. 29, 21, 7 (cf.:contionem habere, II. infra): in contione dicere,
Cic. Or. 63, 213 sq.; of. id. ib. 50, 168; and id. de Or. 2, 59, 242:in contionem populi prodire,
Nep. Them. 1, 3: quae ego de te in senatu egerim, quae in contionibus dixerim, Cic. Fam. 5, 2, 4; cf.so in opp. to the Senate,
Tac. A. 4, 40 fin.:laudare aliquem pro contione,
before the people, Sall. J. 8, 2; Liv. 7, 7, 3; 7, 10, 14 al.; Quint. 2, 4, 33; 4, 4, 8 al.:nunc in mille curias contionesque dispersam et dissipatam esse rempublicam,
Liv. 2, 28, 4; 2, 23, 5:contio conventusque,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 110:contio, quae ex imperitissimis constat,
id. Lael. 25, 95:togata et urbana,
Liv. 45, 37, 8:turbulentae,
Quint. 5, 13, 39; cf.:in illis fluctibus contionum,
id. 8, 6, 48; and:contionum procellae,
id. 8, 6, 7:stabant pro contione legiones destrictis gladiis,
in the manner of an assembly, Tac. A. 1, 44 Draeg. ad loc.—Meton., a discourse, oration before a public assembly:B.legi contionem tuam,
Cic. Fam. 9, 14, 7; cf.:audiri jam et legi novas contiones,
Tac. A. 5, 4 fin.:habere contionem... quā in oratione,
Cic. Agr. 2, 1, 1; so,contionis habendae potestas,
id. Fam. 5, 2, 7; Liv. 24, 22, 1:contionem apud milites habuit,
Caes. B. C. 3, 73; so Liv. 44, 1, 9; cf. also id. 27, 13, 1; Caes. B. C. 2, 18:habuit super eā re contionem,
Suet. Caes. 5:in contione contra Catilinam,
Quint. 5, 11, 42:funebres tristes atque summissae,
id. 11, 3, 153:ut Cicero dicit contra contionem Metelli,
id. 9, 3, 50; cf. Gell. 18, 7, 7; and the few fragments of this oration of Cic. in Orell. IV. 2, p. 455 sq.; Quint. 12, 10, 70; cf. id. 3, 8, 65; 3, 8, 67.—Of the orations reported in a history:ille (sc. Thucydides) contionibus melior, hic (sc. Herodotus) sermonibus,
Quint. 10, 1, 73; cf. id. 9, 4, 18; Plin. Ep. 1, 16, 4.—A place for speaking, a tribune, rostrum; mostly in the phrases in contionem ascendere or escendere:cum magistratum inieris et in contionem ascenderis,
Cic. Fin. 2, 22, 74; id. Att. 4, 2, 3:in contionem escendit,
Liv. 2, 7, 7 Weissenb. ad loc.; 3, 49, 4;5, 50, 8: Perseus in contionem processit Philippum secum filium habens,
id. 44, 45, 8; cf.: contionem tria significare: locum suggestumque unde verba fierent,... coetum populi adsistentis, item orationem ipsam, Verr. Fl. ap. Gell. 18, 7, 7. -
116 Flavius
Flāvĭus, a, the name of a Roman gens:II.gens Flavia,
Suet. Vesp. 1; Mart. 9, 2, 8.— So in partic. Cn. Flavius, the scribe of the pontifiex maximus, Appius Caecus, who published the Fasti, Liv. 9, 46, 1 sqq.; Plin. 33, 1, 6, § 17;v. fasti. From the gens Flavia were descended the emperors Vespasian, Titus, and Domitian,
Suet. Vesp. 1.— Hence poet., Flavius ultimus for Domitianus, Juv. 4, 37.—Derivv.A.Flā-vĭus, a, um, adj., of or belonging to a Flavius:B.templa,
i. e. built by Domitian, Mart. 9, 4, 12; 9, 35, 2.—Flāvĭālis, e, adj., of or belonging to the college of priests for the Flavian family, instituted by Domitian, Flavial-:C.FLAMEN,
Inscr. Orell. 2220:PONTIFEX,
ib. 3672:COMES,
ib. 3162:SEXVIR,
ib. 3726:XVVIRI,
ib. 2375:assidentibus Diali sacerdote et collegio Flavialium,
Suet. Dom. 4.—Flāvĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Flavius, Flavian: jus civile, named after Cn. Flavius, the publisher [p. 758] of the Fasti, Dig. 1, 2, 2, § 7:partes,
i. e. the adherents of Vespasian, Tac. H. 2, 67; 3, 1. -
117 Sacerdos
1.săcerdos, ōtis, comm. ( fem. collat. form SACERDOTA, Inscr. Orell. 2184; cf. antistes init.; gen. plur. SACERDOTIVM, Inscr. Orell. 1942) [sacer], a priest; a priestess:2.divis aliis alii sacerdotes, omnibus pontifices, singulis flamines sunto... sacerdotum duo genera sunto: unum quod praesit caerimoniis et sacris, alterum quod interpretetur fatidicorum et vatum effata incognita, etc.,
Cic. Leg. 2, 8, 20; cf. Liv. 1, 19; Suet. Tib. 26:in collegio sacerdotum,
Cic. Brut. 33, 127:publici,
Liv. 5, 40; 26, 23; 42, 28; Suet. Vit. 11:Phoebi,
Verg. A. 3, 80:sacerdotes casti,
id. ib. 6, 661:populi Romani,
Gell. 10, 24, 9:Jovis,
Suet. Galb. 9; cf.Dialis,
id. Dom. 4:Dianae Ephesiae,
Plaut. Bacch. 2, 3, 73:maximus (Syracusanorum),
Cic. Verr. 2,2,52, § 128:tumuloque sacerdos additur Anchiseo,
Verg. A. 5, 760.—In fem.:sacra Cereris per Graecas semper curata sunt sacerdotes, etc.,
Cic. Balb. 24, 55; id. Verr. 2, 4, 45, § 99:Veneris,
Plaut. Rud. 2, 4, 17; cf.Veneria,
id. ib. 2, 2, 23; 2, 3, 20;3, 2, 30: hujus fani,
id. ib. 1, 5, 27.— Absol., Plaut. Rud. 2, 3, 73; 2, 4, 27; 2, 5, 22 al.:Vestae,
a Vestal, Ov. F. 5, 573; Cic. Font. 17, 47 (37): Vestalis, an old formula ap. Gell. 1, 12, 14:Troïa,
i. e. Ilia, Hor. C. 3, 3, 32 et saep.;v. the inscriptions in Orell. 2160 sq.—In apposition: proximi nobilissimis ac sacerdotibus viris,
Vell. 2, 124:in illo adultero sacerdote,
Quint. 5, 10, 104:sacerdotem anum praecipem Reppulit,
Plaut. Rud. 3, 3, 8; cf.regina (i. e. Rhea Silvia),
Verg. A. 1, 273.— Transf., sarcastically:ille popularis, i. e. Clodius (on account of his smuggling himself in among the priestesses of the Bona Dea),
Cic. Sest. 30, 66;of the same: stuprorum sacerdos,
id. ib. 17, 39:tyranni sacerdos,
id. Phil. 2, 43, 110.—In eccl. Lat., of Christ as a mediator between God and men, Vulg. Heb. 7, 15.Săcerdos, ōtis, m. [1. sacerdos], a surname of frequent occurrence, esp. in the gens Licinia:C. Sacerdos,
a prœtor in Sicily before Verres, Cic. Verr. 1, 10, 27; id. Planc. 11, 27. -
118 sacerdos
1.săcerdos, ōtis, comm. ( fem. collat. form SACERDOTA, Inscr. Orell. 2184; cf. antistes init.; gen. plur. SACERDOTIVM, Inscr. Orell. 1942) [sacer], a priest; a priestess:2.divis aliis alii sacerdotes, omnibus pontifices, singulis flamines sunto... sacerdotum duo genera sunto: unum quod praesit caerimoniis et sacris, alterum quod interpretetur fatidicorum et vatum effata incognita, etc.,
Cic. Leg. 2, 8, 20; cf. Liv. 1, 19; Suet. Tib. 26:in collegio sacerdotum,
Cic. Brut. 33, 127:publici,
Liv. 5, 40; 26, 23; 42, 28; Suet. Vit. 11:Phoebi,
Verg. A. 3, 80:sacerdotes casti,
id. ib. 6, 661:populi Romani,
Gell. 10, 24, 9:Jovis,
Suet. Galb. 9; cf.Dialis,
id. Dom. 4:Dianae Ephesiae,
Plaut. Bacch. 2, 3, 73:maximus (Syracusanorum),
Cic. Verr. 2,2,52, § 128:tumuloque sacerdos additur Anchiseo,
Verg. A. 5, 760.—In fem.:sacra Cereris per Graecas semper curata sunt sacerdotes, etc.,
Cic. Balb. 24, 55; id. Verr. 2, 4, 45, § 99:Veneris,
Plaut. Rud. 2, 4, 17; cf.Veneria,
id. ib. 2, 2, 23; 2, 3, 20;3, 2, 30: hujus fani,
id. ib. 1, 5, 27.— Absol., Plaut. Rud. 2, 3, 73; 2, 4, 27; 2, 5, 22 al.:Vestae,
a Vestal, Ov. F. 5, 573; Cic. Font. 17, 47 (37): Vestalis, an old formula ap. Gell. 1, 12, 14:Troïa,
i. e. Ilia, Hor. C. 3, 3, 32 et saep.;v. the inscriptions in Orell. 2160 sq.—In apposition: proximi nobilissimis ac sacerdotibus viris,
Vell. 2, 124:in illo adultero sacerdote,
Quint. 5, 10, 104:sacerdotem anum praecipem Reppulit,
Plaut. Rud. 3, 3, 8; cf.regina (i. e. Rhea Silvia),
Verg. A. 1, 273.— Transf., sarcastically:ille popularis, i. e. Clodius (on account of his smuggling himself in among the priestesses of the Bona Dea),
Cic. Sest. 30, 66;of the same: stuprorum sacerdos,
id. ib. 17, 39:tyranni sacerdos,
id. Phil. 2, 43, 110.—In eccl. Lat., of Christ as a mediator between God and men, Vulg. Heb. 7, 15.Săcerdos, ōtis, m. [1. sacerdos], a surname of frequent occurrence, esp. in the gens Licinia:C. Sacerdos,
a prœtor in Sicily before Verres, Cic. Verr. 1, 10, 27; id. Planc. 11, 27.
См. также в других словарях:
Sacerdote del Opus Dei — Saltar a navegación, búsqueda El clero del Opus Dei lo forman numerarios y agregados varones que se ordenaron perteneciendo ya a la prelatura y con frecuencia después de años de ejercicio profesional. Son cerca de 1900, y suponen aproximadamente… … Wikipedia Español
Sacerdote de Cádiz — Saltar a navegación, búsqueda Sacerdote de Cádiz Creación Siglo VIII o VII a.C. Material Br … Wikipedia Español
Sacerdote de Anubis — Saltar a navegación, búsqueda Anubis dando la vida eterna a una momia Los sacerdotes de Anubis, stm (sem), se ocupaban de la momificación y oficiaban las ceremonias fúnebres en el antiguo Egipto portando máscaras de perro, o chacal, durante sus… … Wikipedia Español
sacerdote — sacerdote, isa sustantivo masculino,f. 1. Área: religión Persona especialmente marcada o elegida en un grupo para ofrecer los sacrificios a una divinidad: En todas las culturas hay alguna clase de sacerdotes. En Grecia había sacerdotisas.… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
sacerdote — (Del lat. sacerdos, ōtis, de sacer, sagrado). 1. m. En la Iglesia católica, hombre ordenado para celebrar el sacrificio de la misa y realizar otras tareas propias del ministerio pastoral. 2. com. Persona dedicada y consagrada a hacer, celebrar y… … Diccionario de la lengua española
SACERDOTE, DAVID — (1550–1625), composer and banker. He came from Rovré or Rovere in the duchy of Piedmont (today Roreto Chisone in the province of Turin) and is known as the author of a single work written in his youth, Il primo libro di madrigali a sei voci,… … Encyclopedia of Judaism
sacerdote — tisa ‘Persona dedicada al servicio divino y facultada para celebrar las ceremonias propias del culto’. El femenino etimológico y tradicional es sacerdotisa, usado especialmente en referencia a religiones antiguas o no cristianas: «Otra Aspasia… … Diccionario panhispánico de dudas
sacerdote — /satʃer dɔte/ s.m. [dal lat. sacerdos otis, comp. di sacer sacro e della radice dhe di facĕre fare ]. 1. (relig.) a. [chi amministra il culto, nelle varie religioni: i s. pagani ; sommo s. ] ▶◀ celebrante, ministro del culto, officiante. ◀▶ laico … Enciclopedia Italiana
sacerdote — s. m. 1. O mesmo que padre. 2. [Figurado] O que exerce profissão muito honrosa e elevada … Dicionário da Língua Portuguesa
Sacerdote — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar al autor pri … Wikipedia Español
Sacerdote sin cabeza — El sacerdote sin cabeza, también conocido como el Cura, Fraile o Padre sin cabeza, es un personaje perteneciente a una leyenda colonial del folclor latinoamericano, el cual es descrito como el fantasma de un sacerdote sin su cabeza. Contenido 1… … Wikipedia Español