-
1 dēvōtiō
dēvōtiō ōnis, f [devoveo], a self-sacrifice, offering: eius devotionis convictus: vitae: capitis.— A cursing, execration, outlawry: eius devotionis memoria, N.: in quibus (pilis) scripta, N.— A formula of execration, Ta.* * *devotion of general/army to infernal gods for country; curse; spell/sorcery; devotion/consecrating; fealty/allegiance; piety; prayer; zeal; consideration -
2 studium
studium ī, n [cf. studeo], application, assiduity, zeal, eagerness, fondness, inclination, desire, exertion, endeavor, study: illum summo cum studio servare: studium semper adsit, cunctatio absit: non studio accusare, not from inclination: laedere gaudes, et hoc studio pravus facis, H.: ad studium fallendi studio quaestūs vocari: efferor studio patres vestros vivendi: doctrinae: ea res studia hominum adcendit ad consulatum mandandum Ciceroni, S.— A pursuit, object of desire, study: musicum, poetry, T.: suo quisque studio maxime ducitur: quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia, H.— Good-will, friendliness, affection, attachment, devotion, favor, kindness: tibi polliceor eximium et singulare meum studium: studium et favor: erga me: erga plebem Romanam, L.: studia volgi amissurus, S.— Strong feeling, zeal, partisanship, prejudice: quasi studio partium fecerit, party spirit: studia competitorum: sine studio dicere; cf. quo minus cupiditatis ac studi visa est oratio habere, partisanship, L.: senatum in studia diducere, i. e. parties, Ta.— Application to learning, study, research, inquiry: pabulum studi atque doctrinae: semper mihi tua ista studia placuerunt, studies: studia Graecorum: studiis annos septem dedit, H.: o seri studiorum! late in learning, H.* * *eagerness, enthusiasm, zeal, spirit; devotion, pursuit, study -
3 cultus
cultus adj. with comp. and sup. [P. of colo], cultivated, tilled: ager cultissimus: fundus, H.: materia: cultiora loca, Cu.—Fig., neat, tidy, well-dressed: bene puella, O.: femina cultissima, O. — Polished, elegant, cultivated: animi: cultiora tempora, Cu.: carmina, O.* * *Iculta -um, cultior -or -us, cultissimus -a -um ADJcultivated/tilled/farmed (well); ornamented, neat/well groomed; polished/elegantIIhabitation; cultivation (land); civilization, refinement; polish, elegance; care, worship, devotion/observance; form of worship, cult; training/education; personal care/maintenance/grooming; style; finery, splendor; neatness/order -
4 cultus
cultus ūs, m [COL-], labor, care, cultivation, culture: agricolarum: agrorum, L.: fructum edere sine cultu hominum: corporis: frequens, constant, V.: praediscere patrios cultūs, traditional methods of husbandry, V.—Fig., training, education, culture: malo cultu corruptus: animi, mental discipline: pueritiae, means of education, S.: honestarum artium, Ta.: Recti cultūs, H.: Quīs neque mos neque cultus erat, civilization, V.—Style, care, way of life, cultivation, civilization, refinement, luxury: a cultu provinciae abesse, Cs.: humanus civilisque: (sequar) cultūs artīsque locorum, O.: lubido ganeae ceterique cultūs, dissipation, S.: in neutram partem cultūs miser, i. e. neither by gluttony nor by stinginess, H.—An honoring, reverence, adoration, veneration: deorum: cultu venerantur numina, O.: sui, Ta.: meus, for me, Ta.—Attire, dress, garb: miserabilis, S.: forma viri miseranda cultu, V.: virilis, H.: Dianae, O.: nulla cultūs iactatio, display in armor, Ta.: cultūs dotales, bridal array, Ta.* * *Iculta -um, cultior -or -us, cultissimus -a -um ADJcultivated/tilled/farmed (well); ornamented, neat/well groomed; polished/elegantIIhabitation; cultivation (land); civilization, refinement; polish, elegance; care, worship, devotion/observance; form of worship, cult; training/education; personal care/maintenance/grooming; style; finery, splendor; neatness/order -
5 per-officiōsē
per-officiōsē adv., very serviceably, with devotion: me observare. -
6 pietās
pietās ātis, f [pius], dutiful conduct, sense of duty, religiousness, devotion, piety: quibus decus pietas omnia quaestui sunt, S.: erga deos: deos placatos pietas efficiet: pretium pietatis amarum, scrupulousness, O.— Faithfulness to natural ties, duty, affection, love, loyalty, patriotism, gratitude: matris ferre iniurias me pietas iubet, T.: quid est pietas, nisi voluntas grata in parentes?: filii: quibus quoniam pro pietate satis fecerit, patriotism, Cs.: quattuor tribunorum (i. e. in imperatorem), L.: felix nati pietate, V.: solemnia pietatis, the last offices, Ta.: in patrem patriamque, L.: in coniuge, O.— Justice: si qua est caelo pietas, V.— Person., as a goddess, Piety, C., L.* * *responsibility, sense of duty; loyalty; tenderness, goodness; pity; piety (Bee) -
7 compungo
Icompungere, compunxi, compunctus V TRANSprick, puncture (thoroughly); goad, stimulate; mark with points, tatooIIcompungere, compunxi, compunctus V TRANScause repentance; feel remorse/contrition; inspire w/devotion; (PASS) repent -
8 conpungo
conpungere, conpunxi, conpunctus V TRANSprick, puncture (thoroughly); goad, stimulate; mark with points, tatoo; cause repentance; feel remorse/contrition; inspire w/devotion; (PASS) repent -
9 operatio
operation; working (of nature); activity; devotion to task; offering sacrifice; grace, work of Holy Spirit; divine service; effect/result; almsgiving/charity; surgical operation; (Cal) -
10 devotio
(Christian) piety, devotion, zeal. -
11 pietas
dutifulness, dutiful comduct, piety, devotion, kindness. -
12 cupiditas
cŭpĭdĭtas, ātis ( gen. plur. rarely -tatium, Cic. Sest. 66, 138; Sen. Ep. 5, 7), f. [cupidus], a desire, wish, longing, in a good and (more freq.) in a bad sense.I.In a good sense, a longing, desire.(α).With gen.:(β).insatiabilis quaedam veri videndi,
Cic. Tusc. 1, 19, 44:cognoscendi,
id. ib.:imitandi,
id. Brut. 92, 317:mirabilis pugnandi,
Nep. Milt. 5, 1 al.:justi et magni triumphi,
Cic. Pis. 25, 59:gloriae,
id. ib.:mira studiorum,
Tac. Or. 2:cibi,
appetite, Cels. 2, 3 al. —With ad:(γ).tanta cupiditas ad reditum,
Cic. Phil. 1, 4, 9:tanta ad venandum,
Curt. 9, 1, 33.—Absol.:II.nimis flagrare cupiditate,
Cic. de Or. 1, 30, 134:nimis confidere propter cupiditatem,
on account of warm desire, id. Off. 1, 21, 73:de voluntate tuā, ut simul simus, vel studio potius et cupiditate non dubito,
eager longing, id. Att. 12, 26, 1; cf.: tanta erat magnificentia apud opulentiores, cupiditas apud humiliores, devotion, enthusiasm, Auct. B. G. 8, 51 fin. —In a bad sense, a passionate desire, lust, passion, cupidity.A.In gen.(α).With gen.:(β).pecuniae,
Caes. B. G. 6, 22; Quint. 7, 2, 30 al.:praedae,
Caes. B. G. 6, 34:praeceps et lubrica dominandi,
Cic. Phil. 5, 18, 50:laedendi,
Quint. 5, 7, 30:diutius exigendi mercedulas,
id. 12, 11, 14 et saep. —Absol.:b.vel libido vel cupiditas,
Cic. Tusc. 4, 19, 44:vita maxime disjuncta a cupiditate,
id. Rosc. Am. 14, 39:caeca ac temeraria dominatrix animi cupiditas,
id. Inv. 1, 2, 2:mala,
Ter. Heaut. 1, 2, 34:vita hominum sine cupiditate agitabatur,
Sall. C. 2, 1:indomitas cupiditates atque effrenatas habere,
Cic. Verr. 2, 1, 24, § 62; cf.:domitas habere libidines, coërcere omnes cupiditates,
id. de Or. 1, 43, 194 et saep.:P. Naso omni carens cupiditate (i. e. non appetens provinciam),
id. Phil. 3, 10, 25:temeritatem cupiditatemque militum reprehendit,
immoderate love of fighting, Caes. B. G. 7, 52.—Carnal desire, lust, Plin. 36, 5, 4, § 21;2.of animals,
Col. 6, 27, 4.—Transf., the object of desire (cf. epithumia):B.alicujus ex inpurissimis faucibus inhonestissimam cupiditatem eripere,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19; cf. id. Scaur. 14, 45.—In partic.1.A passionate desire for money or other possessions; avarice, cupidity, covetousness:b.nisi ipsos caecos redderet cupiditas et avaritia et audacia,
Cic. Rosc. Am. 35, 101;so with avaritia,
Quint. 12, 1, 6; Suet. Dom. 9:et contemptus pecuniae et cupiditas,
Quint. 7, 2, 30;opp. abstinentia,
Suet. Dom. 9; 10:cupiditas causa sceleris fuit,
Quint. 5, 12, 6 Spald.; 3, 5, 10; 5, 10, 34; Suet. Calig. 44 al.—The passion of love:c.cupiditatis ardor,
Curt. 8, 4, 27:insana,
Val. Max. 7, 3, 10:aliquam non cupiditate tantā diligere, ut, etc.,
Suet. Calig. 24.—Greediness of gain in trade, usury, overreaching, fraud, Cic. Att. 1, 17, 9.—d.The lust of power, ambition (post-Aug.):2.non te propria cupiditas, sed aliena utilitas principem fecit,
Plin. Pan. 7.—An undue partiality, spirit of party:(testes) aut sine ullo studio dicebant, aut cum dissimulatione aliquā cupiditatis,
Cic. Fl. 10, 21; 26, 64; id. Planc. 17, 43; Liv. 24, 28, 8. -
13 devotio
dēvōtĭo, ōnis, f. [devoveo].I.A devoting, consecrating.A.Prop.:B.Deciorum devotiones,
the devoting of themselves, Cic. N. D. 3, 6, 15; cf.vitae,
id. Rab. Post. 1 fin.;capitis,
id. Dom. 57; a vow, Vulg. Act. 23, 1. —Transf., fealty, allegiance, devotedness (late Lat.):2.alicujus erga rempublicam, Treb. Poll. Gall. 14: Aquileiensium pro Romanis, Capitol. Maxim. et Balb. 11: quis fortes animat devotio mentes,
Nemes. Cyneg. 83 al. —Hence,(Cf. devotus, P. a. no. B.) In Christian authors, piety, devotion, zeal, Lact. 2, 11 med.:II.inutilis est Deo qui devotione caret,
id. 5, 19, 13; cf.coupled with religio,
Lampr. Heliog. 3.—A cursing, curse, imprecation, execration, Nep. Alcib. 4, 5:III.pilae in quibus devotio fuerit scripta,
id. ib. 6, 5:dissimulata nauseantis devotione,
Petr. 103, 6; v. also Macr. Sat. 3, 9.—Sorcery, enchantment; and concr., a magical formula, incantation, spell, Suet. Calig. 3:B.carmina et devotiones,
id. ib.; Tac. A. 2, 69:devotionibus et veneno peremisse,
id. ib. 3, 13;4, 52: conjugium (i. e. conjugem) principis devotionibus petere,
id. ib. 12, 65 al.—Transf., any form of prayer: devotiones faustae, Ap. M. 11, p. 265, 5. -
14 novello
nŏvello, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to till new fields, to set out new vines (post-Aug.).I.Lit.:II.edixit ne quis in Italiā novellaret,
Suet. Dom. 7.—Trop.:vitam novellantes Deo,
dedicating, renewing by devotion, Paul. Nol. Carm. 21, 659. -
15 studium
stŭdĭum, ii, n. [studeo], a busying one's self about or application to a thing; assiduity, zeal, eagerness, fondness, inclination, desire, exertion, endeavor, study: stu [p. 1769] dium est animi assidua et vehemens ad aliquam rem applicata magnā cum voluntate occupatio, ut philosophiae, poëticae, geometriae, litterarum, Cic. Inv. 1, 25, 36.—I.In gen.(α).Absol., Enn. ap. Prisc. p. 900 P. (Praecepta, v. 4 Vahl.):(β).tantum studium tamque multam operam in aliquā re ponere,
Cic. Fin. 1, 1, 1:aliquid curare studio maximo,
Plaut. Stich. 1, 3, 45:aliquem retrahere ab studio,
Ter. Phorm. prol. 2; cf. id. ib. 18:studium semper assit, cunctatio absit,
Cic. Lael. 13, 44:aliquid summo studio curāque discere,
id. Fam. 4, 3, 3; so (with cura, industria, labor, diligentia, etc.) id. ib. 2, 6, 3;10, 1, 3: alacritate ac studio uti,
Caes. B. G. 4, 24:studio incendi,
Cic. Rosc. Am. 17, 48; id. Verr. 2, 4, 1, § 1:suo quisque studio maxime ducitur,
id. Fin. 5, 2, 5; cf.:quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia,
Hor. S. 2, 1, 27; Sall. C. 3, 3:sunt pueritiae certa studia, sunt ineuntis adulescentiae... sunt extrema quaedam studia senectutis,
Cic. Sen. 20, 76 et saep.:non studio accusare sed officio defendere,
with zeal, from inclination, id. Rosc. Am. 32, 91; cf.:laedere gaudes, et hoc studio pravus facis,
Hor. S. 1, 5, 79.—In late Lat. studio often means simply voluntarily, on purpose, intentionally:non studio sed fortuitu,
Dig. 40, 5, 13.—With gen.: studiumque iteris reprime, Att. ap. Non. 485, 8 (Trag. Rel. v. 627 Rib.):(γ).in pugnae studio quod dedita mens est,
Lucr. 3, 647:Carthaginienses ad studium fallendi studio quaestus vocabantur,
Cic. Agr. 2, 35, 95:efferor studio patres vestros videndi,
id. Sen. 23, 83:quid ego de studiis dicam cognoscendi semper aliquid atque discendi?
id. Lael. 27, 104; so,discendi,
id. Rep. 1, 8, 13; 1, 22, 36 al.:doctrinae,
id. Rosc. Am. 16, 46; id. Balb. 1, 3:dicendi,
id. de Or. 2, 1, 1:scribendi,
id. Arch. 3, 4:nandi,
Tac. H. 4, 12:scribendi,
Plin. Ep. 1, 13, 5: vitae studium, way of life, Afran. ap. Non. 498, 15:studium armorum a manibus ad oculos translatum,
Plin. Pan. 13, 5.—With ad (usu. to avoid multiplying genitives):II.ea res studia hominum adcendit ad consulatum mandandum Ciceroni,
Sall. C. 23, 5:studium ad frugalitatem multitudines provocavit,
Just. 20, 4, 7.—In partic.A.Zeal for any one; good-will, affection, attachment, devotion, favor, kindness, etc. (cf.:B.officium, favor): tibi profiteor atque polliceor eximium et singulare meum studium in omni genere officii,
Cic. Fam. 5, 8, 4:studium et favor,
id. Rosc. Com. 10, 29; Suet. Vit. 15:studio ac suffragio suo viam sibi ad beneficium impetrandum munire,
Cic. Agr. 2, 7, 17:Pompeius significat studium erga me non mediocre,
id. Att. 2, 19, 4:suum infelix erga populum Romanum studium,
Liv. 3, 56, 9; cf.:omne suum erga meam dignitatem studium,
Cic. Dom. 56, 142:studium in aliquem habere,
id. Inv. 2, 34, 104:Gaditani ab omni studio sensuque Poenorum mentes suas ad nostrum imperium nomenque flexerunt,
id. Balb. 17, 39:studium suum in rempublicam,
Sall. C. 49, 5:studium in populum Romanum,
Tac. A. 4, 55:studiis odiisque carens,
Luc. 2, 377:putabatur et Marius studia volgi amissurus,
Sall. J. 84, 3:aliquid studio partium facere,
party spirit, partisanship, Cic. Verr. 2, 1, 13, § 35:for which simply studium: quo minus cupiditatis ac studii visa est oratio habere, eo plus auctoritatis habuit,
Liv. 24, 28:senatus, in quo ipso erant studia,
party efforts, Tac. A. 14, 42:ultio senatum in studia diduxerat,
id. H. 4, 6.—Application to learning or studying, study; in the plur., studies (very freq.; also in Cic.; cf.:2.studeo and studiosus): pabulum studii atque doctrinae,
Cic. Sen. 14, 49:(eum) non solum naturā et moribus, verum etiam studio et doctrinā esse sapientem,
id. Lael. 2, 6:semper mihi et doctrina et eruditi homines et tua ista studia placuerunt,
id. Rep. 1, 17, 29:studia exercere,
id. Fam. 9, 8, 2:studia Graecorum,
id. Rep. 1, 18, 30:illum se et hominibus Pythagoreis et studiis illis dedisse,
id. ib. 1, 10, 16:relinque te studiis,
Plin. Ep. 1, 9, 7:studia ad voluptatem exercere,
id. ib. 6, 8, 6:famam ex studiis petere,
id. ib. 6, 11, 3; Tac. A. 16, 4; Sen. Cons. ad Polyb. 18 (36), 1: studia graviora iracundis omittenda sunt, id. Ira, 3, 9, 1; cf.:studiis annos septem dedit,
Hor. Ep. 2, 2, 82:si non Intendes animum studiis,
id. ib. 1, 2, 36: o seri studiorum! i. e. opsimatheis, id. S. 1, 10, 21.—Hence,Transf.(α).The fruits of study, works (post-class.):(β).flagitante vulgo ut omnia sua studia publicaret,
Tac. A. 16, 4.—A place for study, a study, school (late Lat.):philosophum (se egit) in omnibus studiis, templis, locis,
Capitol. M. Aurel. 26; Cod. Th. 14, 9, 3.
См. также в других словарях:
dévotion — [ devosjɔ̃ ] n. f. • 1160; lat. ecclés. devotio → dévot 1 ♦ Attachement sincère et fervent à la religion et à ses pratiques. ⇒ ferveur, piété. Être plein de dévotion. État de dévotion mystique (⇒ unitif) . Lieu de dévotion (⇒ pèlerinage) . Objets … Encyclopédie Universelle
dévotion — DÉVOTION. s. f. Piété, attachement au service de Dieu. Vraie dévotion S adonner à la dévotion. Se mettre dans la dévotion. Être dans la dévotion, dans une grande dévotion. Exciter à la dévotion. Donner de la dévotion. Inspirer de la dévotion.… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
devotion — Devotion. s. f. Pieté, attachement au service de Dieu. Vraye devotion. tiede, fausse devotion. devotion refroidie. s adonner à la devotion. se mettre à la devotion, dans la devotion. estre dans la devotion, exciter à la devotion, à devotion.… … Dictionnaire de l'Académie française
Devotion — Devotion, devotional, or devotee may refer to: Religion: devotional song Devotional literature Anglican devotions Catholic devotions Devotional medal Bible study called devotion or devotional by some Christian denominations Hindu devotional… … Wikipedia
Devotion — Dévotion Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. En religion, la dévotion est une manifestation de la piété privée qui se présente notamment, dans la religion catholique romaine, dans les… … Wikipédia en Français
Devotion — De*vo tion, n. [F. d[ e]votion, L. devotio.] 1. The act of devoting; consecration. [1913 Webster] 2. The state of being devoted; addiction; eager inclination; strong attachment love or affection; zeal; especially, feelings toward God… … The Collaborative International Dictionary of English
devotion — early 13c., from O.Fr. devocion devotion, piety, from L. devotionem (nom. devotio), noun of action from pp. stem of devovere dedicate by a vow, sacrifice oneself, promise solemnly, from de down, away (see DE (Cf. de )) + vovere to vow, from votum … Etymology dictionary
devotion — [di vō′shən] n. [ME devociun < OFr devotion < L devotio] 1. the fact, quality, or state of being devoted 2. piety; devoutness 3. religious worship 4. [often pl.] one or more prayers or other religious practices, specif. of a private or… … English World dictionary
Devotion — (v. lat. Devotĭo), 1) (röm. Ant.), heiliger Gebrauch, kraft dessen Jemand zum Wohl des Staates od. einzelner Personen durch einen freiwilligen Versöhnungstod, nach vorhergegangenen Feierlichkeiten, in prächtiger Kleidung (vgl. Cinctus gabinus), z … Pierer's Universal-Lexikon
Devotion — (lat.), bei den Römern jede Weihung an die unterirdischen Götter, denen besonders der Feldherr in der Bedrängnis als Sühnopfer des göttlichen Zorns Heer, Stadt und Land des Feindes oder einen beliebigen Mann seines Heeres oder sich selbst (wie… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Devotion — Devotion. Weihe, Ergebung, Beugung, Verehrung, Selbstverläugnung. Der Franzose versteht indessen unter devot sehr oft einen Frömmler, Heuchler, Scheinheiligen. B.–l … Damen Conversations Lexikon