Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

dev

  • 61 deverticulum

    dēverticulum (dēvorticulum), ī, n. (deverto, devorto), I) der Ab-, Neben-, Seitenweg, insofern er von der Hauptstraße abgeht (während diverticulum, wie es in Hdschrn. u. Ausgg. oft geschrieben wird, der Abweg, sofern er nach einer divergenten Richtung führt, heißen würde), A) eig.: quae deverticula flexionesque quaesivisti? Cic. Pis. 53: u. so Ter. eun. 635. Curt. 3, 13 (34), 9. Plin. 31, 42. Frontin. aqu. § 7 sqq. u. 11. – B) übtr.: 1) in der Rede: a) Abschweifen vom Thema, Iuven. 15, 72. Rutil. itin. 2, 61: possumus ad illos brevi deverticulo transgredi, quos etc., Val. Max. 8, 1. damn. 5. – b) der Abweg, die Abweichung von der gewöhnlichen Darstellung, eloquendi, Quint.: verb. deverticula et anfractus, Quint. – u. in der Lehre, per varia sectarum deverticula, Arnob. 2, 13. – 2) ein Nebenweg, Abweg von der gewöhnlichen Heilart, aquarum calidarum deverticula, Plin. 29, 23. – 3) das Abweichen eines Wortes von der gewöhnlichen Bedeutung, significationis, Gell. 4, 9. § 3. – II) der Ort, wo man von der Straße ab einkehrt, das Absteigequartier, die Einkehr, a) im guten Sinne, Liv. 1, 51, 8. – im Bilde, legentibus velut deverticula amoena quaerere, Ruhepunkte, Liv. 9, 17, 1. – b) im üblen Sinne, die Kneipe, der Winkel, Schlupfwinkel, Tac. ann. 13, 25. – übtr., die Einkehr, Ausflucht, der Zufluchtsort, Plaut. capt. 523. Cic. part. or. 136; Rosc. com. 51. Quint. 12, 3, 11. Plin. 10, 140. – / Die Hdschrn. wechseln beständig mit deverticulum u. diverticulum, u. die neuere Kritik schwankt zwischen beiden, so daß zB. Frontin. aqu. 7 u.a. Bücheler dev., Dederich div. schreiben.

    lateinisch-deutsches > deverticulum

  • 62 deverto

    dē-verto (altlat. dē-vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, I) tr. ab-, wegwenden, -kehren od. anderswohin kehren od. wenden, a) im Aktiv: acies (die Truppen), Lucan. 2, 470: aciem (den Blick), Apul. met. 2, 22. – übtr., fatalia, die Bestimmungen des Schicksals umändern, Aur. Vict. de Caes. 38, 5: u. so ventura fata suo cursu, den Gang der Zukunft umändern, Lucan. 6, 591: Magnum, von seinem Entschlusse abbringen, Lucan. 6, 317. – b) im Passiv (in den Präsensformen) medial devertor, sich ab-, wegwenden, -kehren, abgehen, mit Rücksicht auf den Zielpunkt, sich wohin wenden, wohin vom Wege abgehen, si qui Colobiomacho deverterentur, Cic. Font. 19: domum devortar, Ter.: v. Wegen, vicinales viae, quae de publicis devertuntur in agros, Gromat. vet. – bes. zur Einkehr = einkehren, einkehrend verweilen, logieren, sich aufhalten, huc, Plaut.: quopiam ad (zum) merendam, Plaut.: ut locum publice pararet, ubi deverteretur, Liv.: extra portam huc in tabernam tertiam, Plaut.: in hospitium ad Cupidinem, Plaut.: in Pompeianum, Cic.: apud quos ipsis deverti mos esset, Liv.: apud te eos hic devortier hospitio, Plaut.: ei ambo hospitio huc in proximum devorti mini sunt visi, Plaut.: dev. in proximo apud paternum suum hospitem, Plaut.: ad alqm in hospitium, Plaut.: pro hospitibus ad amicos suos, Cato fr.: in hortos, in quibus devertebatur Saturnus, pergunt, Tac. – bildl., meas devertor ad artes, Ov. met. 9, 62 R (Merkel u. Korn divertor): quid ad magicas deverteris artes, Ov. art. am. 2, 425: mutato repente consilio ad placidiora deverti, gelindere Maßregeln ergreifen, Amm. 14, 10, 11. – II) intr. sich ab-, wegwenden, -kehren, a) in bezug auf den Ausgangspunkt, abgehen, cum perpaucis viā, Liv.: ut deverterem (sc. viā), Cic.: recto itinere lassi plerumque devertunt, Quint. – übtr., in der Rede von dem Thema abgehen, abschweifen, abkommen, inde namque deverteram, Liv.: commemoratio, in quam... devertit, Quint.: redeamus ad illud, unde devertimus, Cic.: inde enim devertit oratio, Curt.: ea, a quibus devertit oratio, Liv. – b) mit Rücksicht auf den Zielpunkt, sich vom Wege ab wohin wenden, wohin abgehen, einen Abstecher machen, ab Ereto eo (dahin), Liv.: longius, Curt.: ab Aegypto in Africam, Curt.: in Pamphyliam, Liv.: Massiliam, Cic.: Ravennam, Tac.: ad domum, Gell.: bes. einen Abstecher machen = einkehren, ad cauponem, Cic.: ad hospitem, Cic.: ad Terentiam salutatum, Cic.: in villam suam, Cic.: ad villam alcis, Cic.: domum Charonis, Nep. – spätlat. in pago quodam apud alqm, Apul. met. 4, 1: in domo cuiusdam, ibid. 10, 1. – / In Hdschrn. oft mit diverto verwechselt, zB. Liv. 21, 48, 5, s. das. die Auslgg. – Parag. Infin. devortier, Plaut. mil. 240.

    lateinisch-deutsches > deverto

  • 63 devitatio

    dēvītātio, ōnis, f. (devito), das Vermeiden, facilior et exploratior devitatio legionum fore videtur quam piratarum, Cic. ad Att. 16, 2, 4: dev. mortis, Augustin. de gen. ad litt. 8, 16, 34 u. 11, 6, 8.

    lateinisch-deutsches > devitatio

  • 64 devoco

    dē-voco, āvī, ātum, āre, I) herabrufen, herabkommen lassen, suos ab tumulo, Liv.: Iovem deosque ad auxilium, Liv.: Triviam aetherio gyro, Catull.: eodem sacrificio Iovem caelo devocare conari, Plin. – übtr., von irgendwo herabrufen, herabziehen, -locken, herabversetzen, refixa sidera caelo (durch Bannsprüche), Hor.: philosophiam e caelo, Cic.: huc a simulacris deorum hominumque devocaverat (Peryllus) humanissimam artem, hatte erniedrigt, herabgewürdigt, Plin. – II) weg-, abrufen, weglocken, alqm de provincia ad gloriam, triumphum, Cic.: omnes ex praesidiis, Liv.: alqm in certamen pugnae, zum Zweikampf fordern, Val. Max.: ut omnes devocaret, von dort (vom Markte) zu sich (zur Tafel) einlud, Nep. Cim. 4, 3. – übtr., dev. rem ad populum, an das V. appellieren, Val. Max.: sese suas exercitusque fortunas in dubium non devocaturum, er wolle nichts aufs Spiel setzen, Caes. – v. lebl. u. abstr. Subjj., non avaritia ab instituto cursu ad praedam aliquam devocavit, non libido ad voluptatem etc., lockte ihn ab von... zu usw., Cic.: stultum consilium ad perniciem mortales devocat, Phaedr.: mentem ad iocos (zum Zeitvertreib), Sen. phil.: status mutatione in id devocari, ut etc., dahin gebracht werden, daß usw., Sen.

    lateinisch-deutsches > devoco

  • 65 devotatio

    dēvōtātio, ōnis, f. (devoto), I) die Aufopferung, patrum, Heges. 5, 2, 59. – II) die Verwünschung, dev. et imprecatio (Verfluchung), Vulg. 3. regg. 8, 38. Augustin. 4. quaest. in heptat. 40.

    lateinisch-deutsches > devotatio

  • 66 κυνέη

    κυνέη, , zsgzgn κυνῆ ( fem. zu κύνεος, sc. δορά), das Hundsfell. – Gew. die daraus, od. nach Eust. aus Seehundsfell (κυνὸς ποταμίου δορά) gemachte Kopfbedeckung, Sturmhaube, Pickelhaube; häufig bei Hom., so daß dabei gar nicht mehr an die Abstammung gedacht wird, u. solche Sturmhauben von Rindsleder, ταυρείη, Il. 10, 258, Wieselfell, ἰκτιδέη, 335, Ziegenfell, Od. 24, 231, wo es die Kappe eines Landmanns bei dev Arbeit ist, ja auch ganz aus Erz gemachte erwähnt werden; κυνέη πάγχαλκος, 18, 378, Helm, auch χαλκήρης, χαλκοπάρῃος, εὔχαλκος, χρυσείη, von Leder, mit Erz beschlagen, mit Gold verziert; andere Prädicate: ἄλοφος, ἄφαλος, τετράφαλος, τετραφάληρος, ἀμφίφαλος, ἵππουρις, ἱπποδάσεια, s. besonders. – Helm ist es nach bei Soph. Ai. 1266, εὔλοφος, wie Eur. Suppl. 717; Her. erwähnt κυνέη χαλκέη, 2, 151, u. ἐκ διφϑερέων πεποιημέναι, 7, 77. – Später Reisehut, bes. mit breitem Rande gegen die Sonne, Sonnenhut, ἡλιοστερὴς Θεσσαλίς Soph. O. C. 318, vgl. Ar. Nubb. 268, wo er gegen den Regen schützen soll, u. Vesp. 445; Βοιωτία Dem. 59, 94; – κ υνέη Ἄϊδος, Il. 5, 845, von der Athene aufgesetzt, hatte unsichtbar machende Kraft, wie die Tarnkappe; vgl. Ar. Ach. 390, Plat. Rep. X, 612 b.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > κυνέη

  • 67 Deutsche Einheitsverfahren

    eng. DEV

    Универсальный русско-немецкий словарь > Deutsche Einheitsverfahren

  • 68 Deutsche Erfinderverbandmitteilungen

    patents. DEV. Mitt.

    Универсальный русско-немецкий словарь > Deutsche Erfinderverbandmitteilungen

  • 69 Deviation

    milit. Dev.

    Универсальный русско-немецкий словарь > Deviation

  • 70 Deviationsbake

    nav. Dev-Bk.

    Универсальный русско-немецкий словарь > Deviationsbake

  • 71 Deviationstonne

    nav. Dev-Tn.

    Универсальный русско-немецкий словарь > Deviationstonne

  • 72 développé

    développé
    développé (e) [dev(ə)lɔpe]
    entwickelt; odorat, vue gut ausgebildet

    Dictionnaire Français-Allemand > développé

  • 73 daredevil

    noun
    Draufgänger, der/-gängerin, die
    * * *
    ˈdare·dev·il
    ( fam)
    I. n Draufgänger(in) m(f), Teufelskerl m
    II. n modifier tollkühn, waghalsig, verwegen
    \daredevil stunt halsbrecherischer Stunt
    to pull a \daredevil stunt etwas total Wahnsinniges tun fam
    * * *
    ['dɛə"devl]
    1. n
    Waghals m
    2. adj
    waghalsig
    * * *
    A s Draufgänger(in), Teufelskerl m
    B adj tollkühn, waghalsig, verwegen
    * * *
    noun
    Draufgänger, der/-gängerin, die
    * * *
    adj.
    todesmutig adj. n.
    Wagehals -¨e m.

    English-german dictionary > daredevil

  • 74 devil-may-care

    adjective
    * * *
    ˈdev·il-may-care
    adj attr sorglos, leichtsinnig pej
    she was always cheerful and had a \devil-may-care attitude about the future sie war stets fröhlich und machte sich keine Gedanken über die Zukunft
    * * *
    ["devlmeɪ'kɛə(r)]
    adj
    leichtsinnig, vollständig unbekümmert

    he's got a devil-may-care attitude to lifeseine Lebenseinstellung ist "Nach mir die Sintflut"

    * * *
    1. leichtsinnig
    2. rücksichtslos
    3. verwegen
    * * *
    adjective

    English-german dictionary > devil-may-care

  • 75 devoir

    de·voir
    [dəˈvwɑ:ʳ, AM -ˈvwɑ:r]
    n
    1. (duty) Pflicht f
    to do one's \devoir seine Pflicht und Schuldigkeit tun geh
    2. pl (respect)
    to pay one's \devoirs to sb jdm seine Aufwartung machen veraltet geh
    * * *
    [də'vwAː]
    n (form, liter)
    1) (= duty) Pflicht f
    2) (= respect) Höflichkeit f
    * * *
    devoir [dəˈvwɑː(r); US auch ˈdev-] s
    1. Pflicht f:
    do one’s devoir
    2. pl Höflichkeitsbezeigungen pl:
    pay one’s devoirs to sb jemandem seine Aufwartung machen

    English-german dictionary > devoir

  • 76 devello

    dē-vello, vellī, vulsum (volsum), ere, los-, ab-, ausrupfen, -reißen, pinnas, Plaut. Poen. 872: ilei acuto sibi pondera silice, Catull. 63, 5: ramum trunco, Ov. met. 14, 115 (Merkel ›divellere‹): plantas de matrum radice, Pallad. – obszön, enthaaren, concubinas, Suet. Dom. 22; dev. homines ac leviginare, Capit. Pert. 8, 5. – Perf. devolsit, Catull. 63, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > devello

  • 77 deversor

    1. dē-versor, ātus sum, ārī, irgendwo (als Gast, als Fremder) einkehrend verweilen, sich aufhalten, logieren, ibi mercede (als Soldat), Apul.: Laodiceae od. Athenis apud alqm, Cic.: in ea domo, Cic.: in taberna, Val. Max.: dixit domi suae deversatum esse Antiochum regem Syracusis, Cic. – absol., parum laute, Cic. II. Verr. 1, 64. – übtr., dev. in paenitentiae actu, Tert. de paenit. 1.
    ————————
    2. dēversor, ōris, m., schlechte Lesart für diversor, w. s.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deversor

  • 78 deverticulum

    dēverticulum (dēvorticulum), ī, n. (deverto, devorto), I) der Ab-, Neben-, Seitenweg, insofern er von der Hauptstraße abgeht (während diverticulum, wie es in Hdschrn. u. Ausgg. oft geschrieben wird, der Abweg, sofern er nach einer divergenten Richtung führt, heißen würde), A) eig.: quae deverticula flexionesque quaesivisti? Cic. Pis. 53: u. so Ter. eun. 635. Curt. 3, 13 (34), 9. Plin. 31, 42. Frontin. aqu. § 7 sqq. u. 11. – B) übtr.: 1) in der Rede: a) Abschweifen vom Thema, Iuven. 15, 72. Rutil. itin. 2, 61: possumus ad illos brevi deverticulo transgredi, quos etc., Val. Max. 8, 1. damn. 5. – b) der Abweg, die Abweichung von der gewöhnlichen Darstellung, eloquendi, Quint.: verb. deverticula et anfractus, Quint. – u. in der Lehre, per varia sectarum deverticula, Arnob. 2, 13. – 2) ein Nebenweg, Abweg von der gewöhnlichen Heilart, aquarum calidarum deverticula, Plin. 29, 23. – 3) das Abweichen eines Wortes von der gewöhnlichen Bedeutung, significationis, Gell. 4, 9. § 3. – II) der Ort, wo man von der Straße ab einkehrt, das Absteigequartier, die Einkehr, a) im guten Sinne, Liv. 1, 51, 8. – im Bilde, legentibus velut deverticula amoena quaerere, Ruhepunkte, Liv. 9, 17, 1. – b) im üblen Sinne, die Kneipe, der Winkel, Schlupfwinkel, Tac. ann. 13, 25. – übtr., die Einkehr, Ausflucht, der Zufluchtsort, Plaut. capt.
    ————
    523. Cic. part. or. 136; Rosc. com. 51. Quint. 12, 3, 11. Plin. 10, 140. – Die Hdschrn. wechseln beständig mit deverticulum u. diverticulum, u. die neuere Kritik schwankt zwischen beiden, so daß zB. Frontin. aqu. 7 u.a. Bücheler dev., Dederich div. schreiben.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deverticulum

  • 79 deverto

    dē-verto (altlat. dē-vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, I) tr. ab-, wegwenden, -kehren od. anderswohin kehren od. wenden, a) im Aktiv: acies (die Truppen), Lucan. 2, 470: aciem (den Blick), Apul. met. 2, 22. – übtr., fatalia, die Bestimmungen des Schicksals umändern, Aur. Vict. de Caes. 38, 5: u. so ventura fata suo cursu, den Gang der Zukunft umändern, Lucan. 6, 591: Magnum, von seinem Entschlusse abbringen, Lucan. 6, 317. – b) im Passiv (in den Präsensformen) medial devertor, sich ab-, wegwenden, -kehren, abgehen, mit Rücksicht auf den Zielpunkt, sich wohin wenden, wohin vom Wege abgehen, si qui Colobiomacho deverterentur, Cic. Font. 19: domum devortar, Ter.: v. Wegen, vicinales viae, quae de publicis devertuntur in agros, Gromat. vet. – bes. zur Einkehr = einkehren, einkehrend verweilen, logieren, sich aufhalten, huc, Plaut.: quopiam ad (zum) merendam, Plaut.: ut locum publice pararet, ubi deverteretur, Liv.: extra portam huc in tabernam tertiam, Plaut.: in hospitium ad Cupidinem, Plaut.: in Pompeianum, Cic.: apud quos ipsis deverti mos esset, Liv.: apud te eos hic devortier hospitio, Plaut.: ei ambo hospitio huc in proximum devorti mini sunt visi, Plaut.: dev. in proximo apud paternum suum hospitem, Plaut.: ad alqm in hospitium, Plaut.: pro hospitibus ad amicos suos, Cato fr.: in hortos, in
    ————
    quibus devertebatur Saturnus, pergunt, Tac. – bildl., meas devertor ad artes, Ov. met. 9, 62 R (Merkel u. Korn divertor): quid ad magicas deverteris artes, Ov. art. am. 2, 425: mutato repente consilio ad placidiora deverti, gelindere Maßregeln ergreifen, Amm. 14, 10, 11. – II) intr. sich ab-, wegwenden, -kehren, a) in bezug auf den Ausgangspunkt, abgehen, cum perpaucis viā, Liv.: ut deverterem (sc. viā), Cic.: recto itinere lassi plerumque devertunt, Quint. – übtr., in der Rede von dem Thema abgehen, abschweifen, abkommen, inde namque deverteram, Liv.: commemoratio, in quam... devertit, Quint.: redeamus ad illud, unde devertimus, Cic.: inde enim devertit oratio, Curt.: ea, a quibus devertit oratio, Liv. – b) mit Rücksicht auf den Zielpunkt, sich vom Wege ab wohin wenden, wohin abgehen, einen Abstecher machen, ab Ereto eo (dahin), Liv.: longius, Curt.: ab Aegypto in Africam, Curt.: in Pamphyliam, Liv.: Massiliam, Cic.: Ravennam, Tac.: ad domum, Gell.: bes. einen Abstecher machen = einkehren, ad cauponem, Cic.: ad hospitem, Cic.: ad Terentiam salutatum, Cic.: in villam suam, Cic.: ad villam alcis, Cic.: domum Charonis, Nep. – spätlat. in pago quodam apud alqm, Apul. met. 4, 1: in domo cuiusdam, ibid. 10, 1. – In Hdschrn. oft mit diverto verwechselt, zB. Liv. 21, 48, 5, s. das. die Auslgg. – Parag. Infin. devortier, Plaut. mil. 240.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deverto

  • 80 devitatio

    dēvītātio, ōnis, f. (devito), das Vermeiden, facilior et exploratior devitatio legionum fore videtur quam piratarum, Cic. ad Att. 16, 2, 4: dev. mortis, Augustin. de gen. ad litt. 8, 16, 34 u. 11, 6, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > devitatio

См. также в других словарях:

  • Dev-C++ — showing its updated UI and new variable browsing options Developer(s) …   Wikipedia

  • Dev — Datos generales Nombre real Devin Star Tailes Nacimiento …   Wikipedia Español

  • Dev-Em — (Pre Crisis) Art by Steve Lightle Publication information Publisher DC Comics …   Wikipedia

  • /dev — (от англ. devices  устройства)  директория в системах типа UNIX, содержащая так называемые специальные файлы  интерфейсы работы с драйверами ядра. Как правило (хотя и не всегда), /dev является обычной директорией в… …   Википедия

  • Dev — may refer to: People Dev Anand, a Indian Hindi movie actor Dev, an Indian Dev (actor), Indian Bengali actor Dev Patel, British actor, star of Slumdog Millionaire and Skins Dev Alahan, one of the prominent characters in the British soap opera… …   Wikipedia

  • Dev — aux MuchMusic Video Awards 2011 Nom Devin Star Tailes Naissance 2  …   Wikipédia en Français

  • DEV — steht für: Dev (Mythologie), Geist in der armenischen Mythologie Dev (Sängerin), eine US amerikanische Sängerin und Rapperin Developer, im Sinne von Entwickler Device, Endgeräte einer IT Infrastruktur und Peripheriegeräte eines Computers devot,… …   Deutsch Wikipedia

  • Dev-C++ — Entwicklungsumgebung für C und C++ …   Deutsch Wikipedia

  • Dev — steht für: Dev (Mythologie), Geist in der armenischen Mythologie Developer, im Sinne von Entwickler Device, Endgeräte einer IT Infrastruktur und Peripheriegeräte eines Computers devot, bei Kontaktanzeigen oder Chats Dev ist der Vornamen folgender …   Deutsch Wikipedia

  • Dev-Em — Saltar a navegación, búsqueda Dev Em es un personaje ficticio que aparece en las historietas de DC Comics. Su primer aparición ocurrió en Adventure Comics N° 287. Pre Crisis En la continuidad pre Crisis, Dev Em era un delincuente juvenil… …   Wikipedia Español

  • Dev-C++ — Interface en anglais de Dev C++ …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»