-
1 deputo
deputo, āre - tr. - [st2]1 [-] tailler, émonder, élaguer. [st2]2 [-] taxer, compter, estimer, évaluer, juger. [st2]3 [-] assigner à, destiner à, imputer à. - deputatus sentinando (dat.), P.-Nol.: chargé de vider la sentine.* * *deputo, āre - tr. - [st2]1 [-] tailler, émonder, élaguer. [st2]2 [-] taxer, compter, estimer, évaluer, juger. [st2]3 [-] assigner à, destiner à, imputer à. - deputatus sentinando (dat.), P.-Nol.: chargé de vider la sentine.* * *Deputo, deputas, pen. corr. deputare. Colu. Couper, Tailler.\Falx deputat vmbras. Ouid. Coupe, ou rongne les branches qui font ombre.\Deputare, per translationem. Satis id dictum vobis puto iam atque deputo. Plaut. Penser, Estimer, Reputer.\Deputat se indignum. Terent. Il se repute indigne.\Deputare se dignum quouis malo. Terent. S'estimer et reputer, etc.\Deputare alicuius operam parui pretii. Terent. Estimer peu de chose la peine d'autruy.\Omne id deputat esse in lucro. Terent. Il tient tout ce pour gaing, Il estime avoir gaigné tout ce, Il repute tout ce à gaing.\Sed nemo dabit, frustra egomet mecum has rationes deputo. Terent. Pour neant je examine ce compte, ou Je fay ce compte et calcul, Je compte sans mon hoste. -
2 deputo
deputo, 1, account, reckon, L. 22:37.* -
3 deputo
dē-puto, āvī, ātum, āre1) считать, оценивать ( aliquid parvi pretii Ter)d. aliquid in lucro Ter — считать что-л. выигрышем (записать на приход)3) отдавать ( vitam alicui rei Treb); раздавать ( patrimonia sua mimis Vop)4) приписывать, вменять ( aliquid delicto Tert)5) подрезывать, подстригать (vineam Cato, Col)nimias d. umbras O — подрезыванием ветвей уменьшить излишнюю тенистость -
4 deputo [1]
1. dē-puto, āvī, ātum, āre, abschneiden, beschneiden (vgl. Placid. gloss. V, 16, 9), malleolum, Col.: vineam, Cato u. Col.: alqd anguste, Col.: umbras (= ramos), Ov.
-
5 deputo [2]
2. dē-puto, āvī, ātum, āre, genau abschätzen, entschieden wofür halten, me malo esse dignum, Plaut.: operam alcis parvi pretii, Ter.: alqm malo quovis dignum, Ter.: alqm esse hebetem aeque ac pecus, Acc. tr.: alqd delicto, anrechnen, Tert. – Spätlat. übtr., a) einem etwas bestimmen, vaccas steriles aratro, Pallad.: alqm leonibus, Sulp. Sev.: milites obsequiis (Diensten) od. ad obsequia, Veget. mil. – b) hingeben, balneis et lenonibus vitam, Treb. Poll.: patrimonia sua mimis, Vopisc. – c) als Schuld zuschreiben, alqd deo, Eccl.
-
6 deputo
1. dē-puto, āvī, ātum, āre, abschneiden, beschneiden (vgl. Placid. gloss. V, 16, 9), malleolum, Col.: vineam, Cato u. Col.: alqd anguste, Col.: umbras (= ramos), Ov.————————2. dē-puto, āvī, ātum, āre, genau abschätzen, entschieden wofür halten, me malo esse dignum, Plaut.: operam alcis parvi pretii, Ter.: alqm malo quovis dignum, Ter.: alqm esse hebetem aeque ac pecus, Acc. tr.: alqd delicto, anrechnen, Tert. – Spätlat. übtr., a) einem etwas bestimmen, vaccas steriles aratro, Pallad.: alqm leonibus, Sulp. Sev.: milites obsequiis (Diensten) od. ad obsequia, Veget. mil. – b) hingeben, balneis et lenonibus vitam, Treb. Poll.: patrimonia sua mimis, Vopisc. – c) als Schuld zuschreiben, alqd deo, Eccl. -
7 deputo
deputare, deputavi, deputatus V TRANSprune/cut away/back; regard/esteem; define as/assign to/classify; post/second -
8 deputo
to count, estimate/ prune, cut off. -
9 deputo
dē-pŭto, āvi, ātum, 1, v. a.I.In agriculture, to cut off, prune:II.vineam,
Cato R. R. 49, 1; 50, 1:arbores,
Col. 11, 2, 32:palmites falce,
id. 4, 7, 1:malleolum,
id. 3, 10, 19.— Poet.: umbras (i. e. ramos), Ov. de Nuce, 63.—Ante- and post-class., to esteem, consider, count as; and alicui or ad aliquid, in late Lat., to destine, allot to any one or any thing:operam alicujus parvi preti,
Ter. Hec. 5, 3, 1:cum iniquis deputari,
to be classed among, Vulg. Luc. 22, 37; cf.:aliquid delicto,
to impute, Tert. de Poenit. 3:omne id esse in lucro,
Ter. Ph. 2, 1, 16 and 21:si hoc in rem deputas,
Plaut. Trin. 3, 3, 20:me omnes esse dignum deputant,
id. Amph. 1, 1, 6; cf. Ter. Heaut. 1, 1, 83; Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 45:tun' virum me deputas esse?
Ter. Hec. 4, 1, 9; cf. Cic. Tusc. 3, 27, 65:vaccas steriles aratro,
Pall. Mart. 11, 6; id. Sept. 10, 1:deputata sibi a natura sedes,
Macr. S. 7, 14 al.: servos ad gladium ludi, to condemn, Capit. Macr. 12. -
10 deputare
( deputo) vt) избирать; командировать; посылать в качестве представителя / депутата / делегатаSyn:Ant:richiamare, togliere il mandato / l'incarico -
11 gratia
grātĭa, ae, f. [gratus] - Lebaigue P. 551 et P. 552. [st1]1 [-] agrément, charme, grâce, beauté (poet. et post-class.). - gratia verborum, Quint.: la grâce des expressions. - gratia villae, Plin.: l'agrément d'une villa. - neque abest facundis gratia dictis, Ov. M. 13: la grâce ne masque pas son éloquence. - magnae veteribus curae fuit gratiam dicendi, Quint. 9: les anciens mettaient beaucoup de soin à agrémenter leurs discours. - gratia corporis, Suet. Vit. 3: agréments physiques. - gratia in vultu, Quint. 6, pr. 7: grâce dans le visage. - sincera sermonis Attici gratia, Quint. 10, 1, 65: la pure grâce du parler attique. - vinis gratiam affert fumus, Plin. 14, 16: la fumée donne un goût agréable aux vins. [st1]2 [-] faveur, complaisance, obligeance, grâce. - aliquid in beneficii et gratiae causa petere, Cic. Verr. 3, 189: demander qqch comme un bienfait et une grâce. --- cf. Verr. 3, 115. - gratiae causā, Cic. Fam. 5, 12, 7: par faveur. - alicui gratiam dare, Ter. Hec. 390: accorder une faveur à qqn. - alicui gratiam dicendi facere, Liv. 3, 41, 4: accorder à qqn la faveur de parler. --- cf. Suet. Aug. 38. - in gratiam alicujus, Liv. 28, 21, 4: pour complaire à qqn. --- cf. Liv. 28, 39, 12 ; 39, 26, 12. - abl. gratiā: pour l'amour de, à cause de [placé après son régime]. - hominum gratiā, Cic. Nat. 2, 158, pour les hommes. - Bruti conservandi gratiā, Cic. Ph. 14, 4: pour sauver Brutus. - si exempli gratiā vir bonus... Cic. Off. 3, 50: si, pour prendre un exemple, un honnête homme... - propter aliam quampiam rem, verbi gratiā propter voluptatem, Cic. 5, 30: en vue de n'importe quelle autre chose, par exemple, en vue du plaisir. - ea gratia, quod... Sall. J. 54, 4 ; 80, 4: pour ce motif que.... - meā gratiā, Plaut. Bac. 97: à cause de moi. - petivit in beneficii loco et gratiae ut... Verr. 2, 3: on demanda, comme une faveur et une grâce, la permission de... - alicui gratiam dare, Ter. (alicui gratiam facere, Plaut.): accorder une faveur à qqn. - facta Valerio dicendi gratia quae vellet, Liv. 3: on donna à Valérius l'autorisation de dire ce qu'il voulait. [st1]3 [-] remise accordée par complaisance. - alicui jurisjurandi gratiam facere, Plaut. Rud. 1415: faire à qqn remise de son serment, l'en délier. --- cf. Suet. Tib. 35. - gratiam, fecit conjurandi Bononiensibus, Suet. Aug. 17: il dispensa les habitants de Bologne de faire cause commune avec lui. --- cf. Suet. Dom. 14. - de cena facio gratiam, Plaut. Most. 1130: quant au souper, je t'en fais grâce (= non, merci). [st1]4 [-] faveur d'autrui, bonnes grâces, bonne entente, relations amicales, amitié, accord, concorde; indulgence, pardon, grâce. - inire gratiam ab aliquo: gagner l’amitié (la sympathie) de qqn, se concilier les bonnes grâces de qqn. - magnam inire gratiam, Cic. Fin. 4. 31: se mettre en grande faveur (en grand crédit). - gratiam inire ab aliquo, Cic. Verr. 4, 143: se mettre dans les bonnes grâces de qqn. - gratiam inire ad aliquem, Liv. 33, 46, 7 ; apud aliquem, Liv. 36, 5, 3: auprès de qqn. - ab aliquo gratiam inisse quod... Cic.: avoir mérité la faveur de qqn en... - ab aliquo summam gratiam inire, Cic. Att. 7, 9, 3: gagner au plus haut point la faveur de qqn. - in gratiam alicujus venire: trouver grâce auprès de qqn. - gratiam alicujus sequi: rechercher les bonnes grâces de qqn. - componere aliquid cum bona gratia, Ter.: régler une affaire à l'amiable. - alicui delicti gratiam facere, Sall. J. 104, 5: pardonner à qqn une faute. - gratiam alicujus sibi conciliare, Cic. Pomp. 70: se concilier la faveur de qqn. - aliquam bonam gratiam sibi quaerere, Cic. Pomp. 71: rechercher pour soi quelques bonnes grâces avantageuses. - aliquem apud aliquem in maxima gratia ponere, Cic. Att. 5, 11, 6: mettre qqn dans les meilleures grâces de qqn. - plures ineuntur gratiae si... Cic. Br. 209: on se gagne plus souvent la faveur si (on se fait plus d'amis, si...). --- cf. Cic. Mur. 24 ; Agr. 2, 7. - multas bonas gratias cum optima existimatione provincia afferre, Cic. Mur. 42: rapporter de sa province avec la meilleure réputation une quantité de bonnes sympathies. - si suam gratiam Romani velint,... Caes. BG. 4, 7, 4: [ils disent] que si les Romains veulent leur amitié. - in gratiam cum aliquo redire, Cic. Att. 1, 14, 7 ; Prov. 20, etc.: renouer des relations d'amitié avec qqn, se réconcilier avec qqn. - restituere aliquem in gratiam cum aliquo, Cic. Prov 23: remettre qqn en amitié avec qqn. --- [reducere Cic. R. P. 19]. - Sallustium restituere in ejus veterem gratiam non potui, Cic. Att. 1, 3, 3: je n'ai pu ramener Sallustius à ses vieilles relations avec lui. - cum aliquo in gratia esse, Fam. 1, 9, 4: être en bons termes avec qqn. - mihi cum illo magna gratia erat, Cic. Fam. 1, 9, 20: j'étais en fort bons termes avec lui. - cum bona gratia, cum mala, Ter. Ph. 621: en bonne, en mauvaise intelligence. - istuc quod postulo inpetro cum gratia, Ter. And. 422: ce que je demande, je l'obtiens de bon gré. - per gratiam, Plaut. Mil. 979: de bonne grâce. [st1]5 [-] crédit, pouvoir, influence, popularité. - gratiā plurimum posse, Caes. BG. 1, 9, 3: avoir le plus grand pouvoir par son crédit (être très influent). - cf. Caes. BG. 1, 20, 2 ; 7, 63, 2 ; BC. 2, 44, 1, etc. - Iccius Remus, summa nobilitate et gratia inter suos, Caes. BG. 2 6, 4: le Rémois Iccius, qui tenait parmi les siens le plus haut rang par sa noblesse et son crédit. - res contra nos faciunt, summa gratia et eloquentia, Cic. Quinct. 1: nous avons comme adversaires le crédit et l'éloquence au plus haut degré. - cf. Cic. Cael. 19 ; Off. 2, 64. - summā gratiā inter suos, Caes.: d'une très grande influence dans son pays. - auctior est gratiā, Caes.: il grandit en influence. - quem triumphum magis gratiae quam rerum gestarum magnitudini datum constabat, Liv. 40: ce triomphe, de toute évidence, il le devait plus à son influence qu'à l'importance de ses exploits. - summa apud populum gratia, Cic. Rep 2, 60: la plus grande popularité. - gratia alicujus, Cic Amer. 28: le crédit, l'influence de qqn. - per gratiam contendere, ut... Cic. Verr. pr. 48: faire appel aux influences pour obtenir que... [st1]6 [-] reconnaissance, gratitude, actions de grâces, gré. - gratiae, ārum: marques de reconnaissance, remerciement. - gratias agere alicui, Cic. Phil. 1, 3: adresser des remerciements à qqn. - gratiarum actio, Cic. Fam. 10, 19, 1: adresse (expression) de remerciements. - maximas vobis gratias omnes et agere et habere debemus, Cic. Phil. 3, 25: nous devons tous et vous remercier vivement et éprouver pour vous la plus vive reconnaissance. - gratias habere, Liv. 24, 37, 7: remercier. - alicui gratias agere de re (pro re): rendre grâces à qqn au sujet de qqch, remercier qqn au sujet de qqch. - gratiam habere alicui: savoir gré à qqn, avoir de la reconnaissance pour qqn. - gratiam alicui referre, Cic. Br. 217 ; de Or. 3, 14: témoigner à qqn sa reconnaissance en retour. - praeclaram gratiam alicui referre, Cic. Cat. 1, 28: montrer une belle reconnaissance à qqn. - habere gratiam, Cic. Off. 2, 69: avoir de la reconnaissance. - mais habebo apud posteros gratiam, Sen. Ep. 21, 5: j'aurai la faveur de la postérité. - alicui gratias referre Cic. Planc. 101: donner à qqn des marques (preuves) de reconnaissance. --- cf. Cic. Phil. 3, 39. - gratiam dis persolvere, Cic. Planc. 80: s'acquitter envers les dieux d'une dette de reconnaissance. - alicui pro aliqua re gratias agere, Cic. Att. 16, 16, 16: remercier qqn pour [de] qqch. - alicui in aliqua re gratias agere, Cic. Att. 2. 24. 2: - alicui ob aliquam rem gratias agere: remercier qqn de qqch. --- Liv. 34, 50, 4; Plin. Ep. 9, 31, 2. - est dis gratia, cum... Ter. Ad. 138: il y a à remercier les dieux, du moment que... - dis gratia ! Ter. Ad. 121, dieu merci ! grâce aux dieux ! - gratiast, Plaut. Men. 387: bien obligé ! merci bien ! [st1]7 [-] grātĭā + gén.: à cause de, pour faire plaisir, en faveur de, pour l'amour de, à titre de. - grātĭā + gérond. ou adj. verbal au gén.: en vue de, pour. - verbi gratiā (exempli gratiā): par exemple, à titre d'exemple. - patris gratiā: pour l'amour de la patrie. - meā (tuā, nostrā) gratiā: pour moi (pour toi, pour nous). - surrexit respondendi gratiā: il se leva pour répondre. - pugnat servandae patriae gratiā: il combat pour sauver sa patrie. - consolandi tui gratiā dicent: ils diront pour te consoler. - legatos ad Caesarem sui purgandi gratia mittunt, Caes. BG. 7: ils envoient des députés auprès de César pour se disculper. [st1]8 [-] grātĭīs ou grātīs: sans rétribution, gratuitement, gratis. - si non pretio, at gratiis, Ter. Ad.: sinon contre argent sonnant, du moins gratis. - cave ne gratis hic tibi constet amor ! Ov.: prends garde que cet amour ne te rapporte rien! - is repente, ut Romam venit, gratiis praetor factus est, Cic. Verr. 2, 1: cet homme, à peine arrivé de Rome, le voilà, tout à coup, devenu gratuitement préteur. [st1]9 [-] grâce (de Dieu); charisme. - gratiae tuae deputo et misericordiae tuae, quod peccata mea tamquam glaciem solvisti, Aug. Conf. 2: à votre grâce, à votre miséricorde je rapporte d’avoir fondu la glace de mes péchés. - prophetarum gratia, Ambr. de Off. 1, 1, 2: le charisme des prophètes. [st1]10 [-] grātiae, ārum, f.: les (trois) Grâces (Aglaé, Thalie, Euphrosyne). - [gr]gr. Χάριτες. - Sen. Ben. 1, 3, 3 ; Serv. En. 1, 720 ; Hor. O. 1, 30, 6, etc ; Quint. 10, 1, 82. - sing. collect. Grātia, ae, Ov. M. 6, 429: les Grâces. - voir hors site les Charites / les Grâces.* * *grātĭa, ae, f. [gratus] - Lebaigue P. 551 et P. 552. [st1]1 [-] agrément, charme, grâce, beauté (poet. et post-class.). - gratia verborum, Quint.: la grâce des expressions. - gratia villae, Plin.: l'agrément d'une villa. - neque abest facundis gratia dictis, Ov. M. 13: la grâce ne masque pas son éloquence. - magnae veteribus curae fuit gratiam dicendi, Quint. 9: les anciens mettaient beaucoup de soin à agrémenter leurs discours. - gratia corporis, Suet. Vit. 3: agréments physiques. - gratia in vultu, Quint. 6, pr. 7: grâce dans le visage. - sincera sermonis Attici gratia, Quint. 10, 1, 65: la pure grâce du parler attique. - vinis gratiam affert fumus, Plin. 14, 16: la fumée donne un goût agréable aux vins. [st1]2 [-] faveur, complaisance, obligeance, grâce. - aliquid in beneficii et gratiae causa petere, Cic. Verr. 3, 189: demander qqch comme un bienfait et une grâce. --- cf. Verr. 3, 115. - gratiae causā, Cic. Fam. 5, 12, 7: par faveur. - alicui gratiam dare, Ter. Hec. 390: accorder une faveur à qqn. - alicui gratiam dicendi facere, Liv. 3, 41, 4: accorder à qqn la faveur de parler. --- cf. Suet. Aug. 38. - in gratiam alicujus, Liv. 28, 21, 4: pour complaire à qqn. --- cf. Liv. 28, 39, 12 ; 39, 26, 12. - abl. gratiā: pour l'amour de, à cause de [placé après son régime]. - hominum gratiā, Cic. Nat. 2, 158, pour les hommes. - Bruti conservandi gratiā, Cic. Ph. 14, 4: pour sauver Brutus. - si exempli gratiā vir bonus... Cic. Off. 3, 50: si, pour prendre un exemple, un honnête homme... - propter aliam quampiam rem, verbi gratiā propter voluptatem, Cic. 5, 30: en vue de n'importe quelle autre chose, par exemple, en vue du plaisir. - ea gratia, quod... Sall. J. 54, 4 ; 80, 4: pour ce motif que.... - meā gratiā, Plaut. Bac. 97: à cause de moi. - petivit in beneficii loco et gratiae ut... Verr. 2, 3: on demanda, comme une faveur et une grâce, la permission de... - alicui gratiam dare, Ter. (alicui gratiam facere, Plaut.): accorder une faveur à qqn. - facta Valerio dicendi gratia quae vellet, Liv. 3: on donna à Valérius l'autorisation de dire ce qu'il voulait. [st1]3 [-] remise accordée par complaisance. - alicui jurisjurandi gratiam facere, Plaut. Rud. 1415: faire à qqn remise de son serment, l'en délier. --- cf. Suet. Tib. 35. - gratiam, fecit conjurandi Bononiensibus, Suet. Aug. 17: il dispensa les habitants de Bologne de faire cause commune avec lui. --- cf. Suet. Dom. 14. - de cena facio gratiam, Plaut. Most. 1130: quant au souper, je t'en fais grâce (= non, merci). [st1]4 [-] faveur d'autrui, bonnes grâces, bonne entente, relations amicales, amitié, accord, concorde; indulgence, pardon, grâce. - inire gratiam ab aliquo: gagner l’amitié (la sympathie) de qqn, se concilier les bonnes grâces de qqn. - magnam inire gratiam, Cic. Fin. 4. 31: se mettre en grande faveur (en grand crédit). - gratiam inire ab aliquo, Cic. Verr. 4, 143: se mettre dans les bonnes grâces de qqn. - gratiam inire ad aliquem, Liv. 33, 46, 7 ; apud aliquem, Liv. 36, 5, 3: auprès de qqn. - ab aliquo gratiam inisse quod... Cic.: avoir mérité la faveur de qqn en... - ab aliquo summam gratiam inire, Cic. Att. 7, 9, 3: gagner au plus haut point la faveur de qqn. - in gratiam alicujus venire: trouver grâce auprès de qqn. - gratiam alicujus sequi: rechercher les bonnes grâces de qqn. - componere aliquid cum bona gratia, Ter.: régler une affaire à l'amiable. - alicui delicti gratiam facere, Sall. J. 104, 5: pardonner à qqn une faute. - gratiam alicujus sibi conciliare, Cic. Pomp. 70: se concilier la faveur de qqn. - aliquam bonam gratiam sibi quaerere, Cic. Pomp. 71: rechercher pour soi quelques bonnes grâces avantageuses. - aliquem apud aliquem in maxima gratia ponere, Cic. Att. 5, 11, 6: mettre qqn dans les meilleures grâces de qqn. - plures ineuntur gratiae si... Cic. Br. 209: on se gagne plus souvent la faveur si (on se fait plus d'amis, si...). --- cf. Cic. Mur. 24 ; Agr. 2, 7. - multas bonas gratias cum optima existimatione provincia afferre, Cic. Mur. 42: rapporter de sa province avec la meilleure réputation une quantité de bonnes sympathies. - si suam gratiam Romani velint,... Caes. BG. 4, 7, 4: [ils disent] que si les Romains veulent leur amitié. - in gratiam cum aliquo redire, Cic. Att. 1, 14, 7 ; Prov. 20, etc.: renouer des relations d'amitié avec qqn, se réconcilier avec qqn. - restituere aliquem in gratiam cum aliquo, Cic. Prov 23: remettre qqn en amitié avec qqn. --- [reducere Cic. R. P. 19]. - Sallustium restituere in ejus veterem gratiam non potui, Cic. Att. 1, 3, 3: je n'ai pu ramener Sallustius à ses vieilles relations avec lui. - cum aliquo in gratia esse, Fam. 1, 9, 4: être en bons termes avec qqn. - mihi cum illo magna gratia erat, Cic. Fam. 1, 9, 20: j'étais en fort bons termes avec lui. - cum bona gratia, cum mala, Ter. Ph. 621: en bonne, en mauvaise intelligence. - istuc quod postulo inpetro cum gratia, Ter. And. 422: ce que je demande, je l'obtiens de bon gré. - per gratiam, Plaut. Mil. 979: de bonne grâce. [st1]5 [-] crédit, pouvoir, influence, popularité. - gratiā plurimum posse, Caes. BG. 1, 9, 3: avoir le plus grand pouvoir par son crédit (être très influent). - cf. Caes. BG. 1, 20, 2 ; 7, 63, 2 ; BC. 2, 44, 1, etc. - Iccius Remus, summa nobilitate et gratia inter suos, Caes. BG. 2 6, 4: le Rémois Iccius, qui tenait parmi les siens le plus haut rang par sa noblesse et son crédit. - res contra nos faciunt, summa gratia et eloquentia, Cic. Quinct. 1: nous avons comme adversaires le crédit et l'éloquence au plus haut degré. - cf. Cic. Cael. 19 ; Off. 2, 64. - summā gratiā inter suos, Caes.: d'une très grande influence dans son pays. - auctior est gratiā, Caes.: il grandit en influence. - quem triumphum magis gratiae quam rerum gestarum magnitudini datum constabat, Liv. 40: ce triomphe, de toute évidence, il le devait plus à son influence qu'à l'importance de ses exploits. - summa apud populum gratia, Cic. Rep 2, 60: la plus grande popularité. - gratia alicujus, Cic Amer. 28: le crédit, l'influence de qqn. - per gratiam contendere, ut... Cic. Verr. pr. 48: faire appel aux influences pour obtenir que... [st1]6 [-] reconnaissance, gratitude, actions de grâces, gré. - gratiae, ārum: marques de reconnaissance, remerciement. - gratias agere alicui, Cic. Phil. 1, 3: adresser des remerciements à qqn. - gratiarum actio, Cic. Fam. 10, 19, 1: adresse (expression) de remerciements. - maximas vobis gratias omnes et agere et habere debemus, Cic. Phil. 3, 25: nous devons tous et vous remercier vivement et éprouver pour vous la plus vive reconnaissance. - gratias habere, Liv. 24, 37, 7: remercier. - alicui gratias agere de re (pro re): rendre grâces à qqn au sujet de qqch, remercier qqn au sujet de qqch. - gratiam habere alicui: savoir gré à qqn, avoir de la reconnaissance pour qqn. - gratiam alicui referre, Cic. Br. 217 ; de Or. 3, 14: témoigner à qqn sa reconnaissance en retour. - praeclaram gratiam alicui referre, Cic. Cat. 1, 28: montrer une belle reconnaissance à qqn. - habere gratiam, Cic. Off. 2, 69: avoir de la reconnaissance. - mais habebo apud posteros gratiam, Sen. Ep. 21, 5: j'aurai la faveur de la postérité. - alicui gratias referre Cic. Planc. 101: donner à qqn des marques (preuves) de reconnaissance. --- cf. Cic. Phil. 3, 39. - gratiam dis persolvere, Cic. Planc. 80: s'acquitter envers les dieux d'une dette de reconnaissance. - alicui pro aliqua re gratias agere, Cic. Att. 16, 16, 16: remercier qqn pour [de] qqch. - alicui in aliqua re gratias agere, Cic. Att. 2. 24. 2: - alicui ob aliquam rem gratias agere: remercier qqn de qqch. --- Liv. 34, 50, 4; Plin. Ep. 9, 31, 2. - est dis gratia, cum... Ter. Ad. 138: il y a à remercier les dieux, du moment que... - dis gratia ! Ter. Ad. 121, dieu merci ! grâce aux dieux ! - gratiast, Plaut. Men. 387: bien obligé ! merci bien ! [st1]7 [-] grātĭā + gén.: à cause de, pour faire plaisir, en faveur de, pour l'amour de, à titre de. - grātĭā + gérond. ou adj. verbal au gén.: en vue de, pour. - verbi gratiā (exempli gratiā): par exemple, à titre d'exemple. - patris gratiā: pour l'amour de la patrie. - meā (tuā, nostrā) gratiā: pour moi (pour toi, pour nous). - surrexit respondendi gratiā: il se leva pour répondre. - pugnat servandae patriae gratiā: il combat pour sauver sa patrie. - consolandi tui gratiā dicent: ils diront pour te consoler. - legatos ad Caesarem sui purgandi gratia mittunt, Caes. BG. 7: ils envoient des députés auprès de César pour se disculper. [st1]8 [-] grātĭīs ou grātīs: sans rétribution, gratuitement, gratis. - si non pretio, at gratiis, Ter. Ad.: sinon contre argent sonnant, du moins gratis. - cave ne gratis hic tibi constet amor ! Ov.: prends garde que cet amour ne te rapporte rien! - is repente, ut Romam venit, gratiis praetor factus est, Cic. Verr. 2, 1: cet homme, à peine arrivé de Rome, le voilà, tout à coup, devenu gratuitement préteur. [st1]9 [-] grâce (de Dieu); charisme. - gratiae tuae deputo et misericordiae tuae, quod peccata mea tamquam glaciem solvisti, Aug. Conf. 2: à votre grâce, à votre miséricorde je rapporte d’avoir fondu la glace de mes péchés. - prophetarum gratia, Ambr. de Off. 1, 1, 2: le charisme des prophètes. [st1]10 [-] grātiae, ārum, f.: les (trois) Grâces (Aglaé, Thalie, Euphrosyne). - [gr]gr. Χάριτες. - Sen. Ben. 1, 3, 3 ; Serv. En. 1, 720 ; Hor. O. 1, 30, 6, etc ; Quint. 10, 1, 82. - sing. collect. Grātia, ae, Ov. M. 6, 429: les Grâces. - voir hors site les Charites / les Grâces.* * *Gratia, gratiae: pen. corr. Cic. Grace, Bien et plaisir qu'on fait à aucun qui ne l'a pas merité et desservi.\Postulare gratiam apponi sibi. Terent. Demander qu'on luy scache bon gré.\Aduersus animus gratiae. Quintil. Contraire et ennemi de faveur, Qui hait jugements et toutes autres choses faictes par faveur, Qui ne se laisse corrompre par faveur.\Obnoxius animus gratiae. Quintil. Subject et enclin à favoriser les grands, à complaire et porter faveur aux grands.\Gratia dis. Ouid. Graces à Dieu, Dieu merci.\Nullam ingenii sperantes gratiam. Quintil. Louange.\Improba. Iuuen. Faveur meschante, Quand un juge par faveur absould un meschant.\Iuuenilis. Stat. Grace et beaulté de jeunesse.\Siquid benefacias, leuior pluma est gratia. Plaut. Ils n'en scavent ne gré ne grace, ou bien peu.\Gratia magna Ioui. Tibull. Grand merci à Dieu.\Nulla mala gratia Senatus aliquid facere. Cic. Sans qu'on en scache mauvais gré au Senat.\Debita sit facto gratia nulla meo. Ouid. Qu'on ne me scache point de gré de ce que j'ay faict, et qu'on ne m'en donne aucune retribution.\Fratrum rara gratia. Ouid. Peu de freres s'entr'aiment et s'accordent.\Viuax gratia. Horat. Perpetuelle.\Abest gratia officio. Ouid. Quand le plaisir qu'on fait, n'est point aggreable, et qu'on n'en scait point de gré.\Capere gratiam, dicitur animus. Cic. Quand il entend bien la grandeur du plaisir qu'il luy a esté faict.\Colligere gratiam ex priuatorum negotiis. Cic. Acquerir credit et bon gré, et l'amitié de beaucoup de gens.\Commemorare gratiam. Cic. Raconter un bienfaict ou plaisir que nous avons receu d'aucun.\Cum bona gratia aliquid componere. Terent. Accorder et appoincter quelque different par amitié et amour, Amiablement, Gratieusement.\Componere gratiam inter aliquos. Terent. Faire l'appoinctement entre aucuns.\Cupio gratiam tuam. Plaut. Je desire d'estre en ta grace.\Debere gratiam. Cic. Estre tenu et obligé de scavoir bon gré à aucun, pour quelque bienfaict ou plaisir que nous avons receu de luy.\Cum bona gratia dimittere aliquem. Cic. Sans le courroucer ou fascher.\Dissiluit gratia fratrum. Horat. L'amitié a esté separee et rompue.\Exornare aliquid gratia et venere. Quintil. De grace et beaulté de langage.\Facere gratiam iusiurandi. Plaut. Tenir aucun quicte de son serment tout ainsi que s'il avoit juré, Ne le faire point jurer.\Facere gratiam delicti. Liu. Pardonner, N'en demander rien à aucun.\Per gratiam legem alicui ferre. Cic. Par faveur.\Habere gratiam senectuti. Plaut. En scavoir bon gré à vieillesse.\Habere gratiam. Terent. Se tenir obligé envers aucun de quelque plaisir, et luy en scavoir bon gré, et ne luy avoir pas encore rendu le plaisir.\Incessere. Quintil. Impugner la faveur.\Inire gratiam ab aliquo. Cic. Acquerir la bonne grace d'aucun pour luy avoir faict quelque plaisir.\Languet mihi gratia. Silius. Je ne suis plus en telle grace que je souloye, Mon credit se diminue.\Negligere gratiam alicuius. Plaut. Ne tenir compte de l'amitié d'aucun, Ne la priser rien.\Parare gratiam. Quintil. Acquerir.\Petere gratiam a patre. Plaut. Demander grace et pardon.\Ponere aliquem in gratiam apud alterum. Cic. Le mettre en grace.\Apud Lentulum ponam te in gratiam. Cic. Je feray l'appoinctement entre vous deux.\Non praecipiam gratiam publici beneficii. Liu. Je ne prendray point devant, Je ne preoccuperay ou anticiperay point.\Quaerere gratiam. Cic. Demander qu'on nous scache bon gré, et qu'on recongnoisse le plaisir qu'avons faict.\Recipere in gratiam. Cic. Aimer aucun et le recevoir en sa bonne grace.\Reddere gratiam. Cic. Rendre le plaisir ou desplaisir qu'on nous a faict, Rendre la pareille.\Redire in gratiam cum aliquo. Cic. Retourner en grace, Se reconcilier.\Redigere aliquos in gratiam. Terent. Les remettre d'accord, Remettre en amitié.\Referre gratiam. Terent. Rendre le plaisir ou desplaisir qu'on nous a faict, Rendre la pareille.\Restituere in gratiam. Cic. Remettre en grace.\Retinere alicuius gratiam. Cic. Entretenir son amitié.\Scribere gratias. Gell. Remercier par lettres.\Erat in Syria nostrum nomen in gratia. Cic. Ceulx de Syrie nous aimoyent, Nous estions en leur grace.\Esse in gratia cum aliquo. Cic. Estre aimé de luy, et avoir credit envers luy, Estre en sa grace.\Cum illo magna est mihi gratia. Cic. J'ay grande amitié avec luy.\Cum illo nulla est mihi gratia. Propert. Je n'ay nulle amitié avec luy.\Est gratia. Plaut. Je t'en remercie, Je t'en scay bon gré.\Neque veteranorum, neque possessorum gratiam tenuit. Suet. Il n'a obtenu, Il n'a acquis, Il n'a eu la grace, etc.\Trahere sibi gratiam recte factorum. Tacit. Tirer à soy, S'attribuer.\Tribuere gratiam alicuius rei inuentori. Cic. Attribuer honneur et louange.\Hic nunc credit ea me hic restitisse gratia. Terent. Pour ceste cause, Pour l'amour de cela.\Mitte hunc mea gratia. Plaut. Pour l'amour de moy.\Actio gratiarum. Cic. Remerciement, Regratiement.\Agere gratias et grates. Plaut. Cic. Liu. Remercier, Regratier, Rendre graces, Dire grand merci.\Bibulus Pompeium fecerat certiorem, vt caueret insidias. In quo ei Pompeius gratias egerat. Cic. Dequoy Pompee l'avoit remercié. -
12 deputare
deputare (dèputo) vt избирать; командировать; посылать в качестве представителя <депутата, делегата> -
13 deputare
deputare (dèputo) vt избирать; командировать; посылать в качестве представителя <депутата, делегата> -
14 deputare
поручить, назначить, делегировать* * *гл.общ. избирать, назначать (день, дату и т.п.), командировать, посылать в качестве делегата, посылать в качестве представителя -
15 deputare
-
16 imputo
impŭto ( inp-), āvi, ātum, 1, v. a. [inputo], to bring into the reckoning, enter into the account, to reckon, charge (not ante-Aug.; cf. deputo).I.Lit.:II.vilici servi longe plus imputant seminis jacti quam quod severint,
Col. 1, 7 fin.:sumptus alicui... viatica et vecturas,
Dig. 17, 2, 52, § 15:in quartam hereditatis imputantur res, quas jure hereditario capit,
ib. 35, 2, 90:haec in numerum trium tutelarum,
ib. 23, 2, 61.—Trop., to enter into the account, to reckon, attribute as a merit or a fault to one's self or another; to make a boast of, to credit to, to charge, ascribe, impute to (for the Ciceron. assignare, ascribere): fatum dies imputat, Sen. de Ira, 3, 42; cf. Mart. 5, 20, 13:hoc non imputo in solutum,
Sen. Ep. 8 fin.:gaudent muneribus, sed nec data imputant, nec acceptis obligantur,
Tac. G. 21:noli imputare vanum beneficium mihi,
Phaedr. 1, 22, 8; cf. Sen. Tranq. 6:huic (Masinissae) imputari victum Hannibalem, huic captum Syphacem, huic Carthaginem deletam,
Just. 38, 6:alii transeunt quaedam imputantque quod transeant,
Plin. Ep. 8, 21, 4; cf. Suet. Tib. 53:ipsum sibi eripere tot beneficiorum occasiones, tam numerosam obligandi imputandique materiam,
Plin. Pan. 39, 3; so absol.:cum quidam crimen ultro faterentur, nonnulli etiam imputarent,
made a merit of it, Suet. Ner. 36: saevit enim natumque objectat et imputat illis, charges upon them ( his son ' s fate), Ov. M. 2, 400:mortem senioribus imputat annis,
id. ib. 15, 470:rebellandi tempus Atheniensibus,
Vell. 2, 23, 4:an ei caedes imputanda sit, a quo jurgium coepit?
Quint. 5, 10, 72:suum exsilium rei publicae imputaturus,
Sen. Ep. 86:prospera omnes sibi vindicant, adversa uni imputantur,
Tac. Agr. 27:alicui moras belli aut causas rebellandi,
id. ib. 34; id. H. 4, 14 fin.:culpam nostram illi,
Plin. 18, 1, 1, § 2:et tibi scilicet, qui requisisti, imputabis, si digna ne epistula quidem videbuntur,
Plin. Ep. 6, 20 fin.:sibi imputent cur minus idoneum fidejussorem acceperint,
Dig. 42, 7, 1:imputet ipse deus nectar mihi, fiet acetum,
may assign, give, Mart. 12, 48, 13:otia parva nobis,
id. 4, 83, 2:hoc solum erit certamen, quis mihi plurimum imputet,
Tac. H. 1, 38. -
17 inputo
impŭto ( inp-), āvi, ātum, 1, v. a. [inputo], to bring into the reckoning, enter into the account, to reckon, charge (not ante-Aug.; cf. deputo).I.Lit.:II.vilici servi longe plus imputant seminis jacti quam quod severint,
Col. 1, 7 fin.:sumptus alicui... viatica et vecturas,
Dig. 17, 2, 52, § 15:in quartam hereditatis imputantur res, quas jure hereditario capit,
ib. 35, 2, 90:haec in numerum trium tutelarum,
ib. 23, 2, 61.—Trop., to enter into the account, to reckon, attribute as a merit or a fault to one's self or another; to make a boast of, to credit to, to charge, ascribe, impute to (for the Ciceron. assignare, ascribere): fatum dies imputat, Sen. de Ira, 3, 42; cf. Mart. 5, 20, 13:hoc non imputo in solutum,
Sen. Ep. 8 fin.:gaudent muneribus, sed nec data imputant, nec acceptis obligantur,
Tac. G. 21:noli imputare vanum beneficium mihi,
Phaedr. 1, 22, 8; cf. Sen. Tranq. 6:huic (Masinissae) imputari victum Hannibalem, huic captum Syphacem, huic Carthaginem deletam,
Just. 38, 6:alii transeunt quaedam imputantque quod transeant,
Plin. Ep. 8, 21, 4; cf. Suet. Tib. 53:ipsum sibi eripere tot beneficiorum occasiones, tam numerosam obligandi imputandique materiam,
Plin. Pan. 39, 3; so absol.:cum quidam crimen ultro faterentur, nonnulli etiam imputarent,
made a merit of it, Suet. Ner. 36: saevit enim natumque objectat et imputat illis, charges upon them ( his son ' s fate), Ov. M. 2, 400:mortem senioribus imputat annis,
id. ib. 15, 470:rebellandi tempus Atheniensibus,
Vell. 2, 23, 4:an ei caedes imputanda sit, a quo jurgium coepit?
Quint. 5, 10, 72:suum exsilium rei publicae imputaturus,
Sen. Ep. 86:prospera omnes sibi vindicant, adversa uni imputantur,
Tac. Agr. 27:alicui moras belli aut causas rebellandi,
id. ib. 34; id. H. 4, 14 fin.:culpam nostram illi,
Plin. 18, 1, 1, § 2:et tibi scilicet, qui requisisti, imputabis, si digna ne epistula quidem videbuntur,
Plin. Ep. 6, 20 fin.:sibi imputent cur minus idoneum fidejussorem acceperint,
Dig. 42, 7, 1:imputet ipse deus nectar mihi, fiet acetum,
may assign, give, Mart. 12, 48, 13:otia parva nobis,
id. 4, 83, 2:hoc solum erit certamen, quis mihi plurimum imputet,
Tac. H. 1, 38. -
18 CALCULATE
[V]COMPUTO (-ARE -PUTAVI -PUTATUM)CONPUTO (-ARE -PUTAVI -PUTATUM)SUPPUTO (-ARE -AVI -ATUM)SUBPUTO (-ARE -AVI -ATUM)AESTIMO (-ARE -AVI -ATUM)AESTUMO (-ARE -AVI -ATUM)EXISTIMO (-ARE -AVI -ATUM)EXISTUMO (-ARE -AVI -ATUM)RATIOCINOR (-ARI -ATUS SUM)CALCULO (-ARE -AVI -ATUM)DUCO (-ERE DUXI DUCTUM)SUBDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)REOR (-ERI RATUS SUM)DEPUTO (-ARE -AVI -ATUM)REPUTO (-ARE -AVI -ATUM) -
19 COUNT
[N]RATIO (-ONIS) (F)COMPUTATIO (-ONIS) (F)CONPUTATIO (-ONIS) (F)COMES (-MITIS) (MF)[V]NUMERO (-ARE -AVI -ATUM)DINUMERO (-ARE -AVI -ATUM)PERNUMERO (-ARE -AVI -ATUM)CALCULO (-ARE -AVI -ATUM)PUTO (-ARE -AVI -ATUM)DEPUTO (-ARE -AVI -ATUM)REOR (-ERI RATUS SUM)SPECTO (-ARE -AVI -ATUM)SUBDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)DUCO (-ERE DUXI DUCTUM)ADNUMERO (-ARE -AVI -ATUM)ANNUMERO (-ARE -AVI -ATUM)PERCENSEO (-ERE -CENSUI) -
20 CUT OFF
[A]EXCISUS (-A -UM)ABBREVIATUS (-A -UM)ADBREVIATUS (-A -UM)APSCISUS (-A -UM)COLOBOS (-OS)[V]INTERCIPIO (-ERE -CEPI -CEPTUM)PRAETRUNCO (-ARE -AVI -ATUM)PERIMO (-ERE -EMI -EMPTUM)MUTILO (-ARE -AVI -ATUM)PRAECIDO (-ERE -CIDI -CISUM)RESECO (-ARE -SECUI -SECTUM)INTERCLUDO (-ERE -CLUSI -CLUSUM)PREMO (-ERE PRESSI PRESSUM)PRAESICO (-ARE -AVI -ATUM)DESECO (-ARE -SECUI -SECTUM)DETRUNCO (-ARE -AVI -ATUM)TRUNCO (-ARE -AVI -ATUM)DECIDO (-ERE -CIDI -CISUM)OBTRUNCO (-ARE -AVI -ATUM)OPTRUNCO (-ARE -AVI -ATUM)INCIDO (-ERE -CIDI -CISUM)ABSCIDO (-ERE -CIDI -CISUM)DEPUTO (-ARE)DEMETO (-ERE -MESSUI -MESSUM)EXCIDO (-ERE -CIDI)INTERSCINDO (-ERE -SCIDI -SCISSUM)PEREMO (-ERE -EMI -EMPTUM)SEIUGO (-ARE -AVI -ATUM)SEJUGO (-ARE -AVI -ATUM)ABBREVIO (-ARE -AVI -ATUS)ADBREVIO (-ARE -AVI -ATUS)COINQUIO (-IRE)COINQUO (-ERE)CONINQUO (-ERE)ABSCINDO (-ERE -IDI -ISSUS)APSCINDO (-ERE -I -ISSUS)DECURTO (-ARE -AVI -ATUS)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Guillaume Roquille — Guillaume Roquille, né à Rive de Gier (Loire) le 26 octobre 1804 et mort le 1er février 1860, est un ferblantier et poète français. Sommaire 1 La muse patoise 2 Publications … Wikipédia en Français
δεποτάτος — δεποτᾱτος, ο (Μ) κατώτερο αξίωμα τής μεγάλης τού Χριστού Εκκλησίας. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. deputatus (μτχ. τού deputo) «ο διατεταγμένος, ο διορισμένος για κάτι»] … Dictionary of Greek
deputare — de·pu·tà·re v.tr. (io dèputo) CO 1. designare, delegare qcn. a sostenere un determinato incarico 2. destinare qcs. a uno scopo: deputare una somma alle spese di manutenzione Sinonimi: assegnare, destinare. {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIII.… … Dizionario italiano
deputare — {{hw}}{{deputare}}{{/hw}}v. tr. (io deputo ) Scegliere e destinare qlcu. allo svolgimento di un compito: lo deputarono a rappresentare la cittadinanza; SIN. Incaricare … Enciclopedia di italiano
deputare — v. tr. [dal lat. deputare giudicare, valutare , nel lat. tardo destinare (a un ufficio) , der. di putare ritenere , col pref. de ] (io dèputo, ant. dipùto, ecc.), non com. 1. [assegnare a un incarico, generalm. importante e temporaneo, con la… … Enciclopedia Italiana
examiner — quelque chose, Ponderare, Examinare. Ouir et examiner un conte, Expungere rationes. Pour neant j examine ce conte, Frustra egomet mecum has rationes deputo. Examiner ou interroguer tesmoings, Rogare testes. B. Examiner, recoler et confronter… … Thresor de la langue françoyse