Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

deportatus

  • 1 deportatus

        Deportatus, pe. prod. Particip. vt Deportatus Romam. Porté.
    \
        Deportatus. Vlpian. Banni, Confiné.

    Dictionarium latinogallicum > deportatus

  • 2 Verbannte

    Verbannte, der, exsul. – extorris patriā, auch bl. extorris (als Heimatloser). – relegatus (der Verwiesene). – deportatus (der Deportierte).

    deutsch-lateinisches > Verbannte

  • 3 restituere

    1) опять приводить в прежнее состояние, восстанавливать прежнее положение;

    restitutio, возобновление, восстановление, a) о вещах, строениях (1. 2 § 35. cf. § 43 D. 43, 8. cf. 1. 1. 1 § 19-21 D. 43, 12. 1. 1 § 15 D. 43, 23. 1. 1 pr. D. 43, 24. 1. 2 § 1 D. 43, 1. 1. 21 § 1 D. 39, 1. 1. 11 § 6. 1. 12 D. 39, 3. 1. 21 pr. D. 43, 24. 1. 10 § l. D. 7, 4. 1. 35 D. 20, 1. 1. 1 D. 20, 2);

    b) о правоотношениях и средствах защиты (1. 8 § 7 D. 4, 2. 1. 29 § 1 D. 49, 14. 1. 8. 17 D. 34, 9. 1. 2 § 1 D. 2, 9. 1. 12 D. 4, 4);

    restit. litem (1. 7 § 1 D. 4, 1. 1. 24 § 5 D. 40, 5. 1. 15 § 9 D. 19, 2);

    restitutio с прибавлением in integrum обознач. в технич. см. чрезвычайное восстановление прежнего состояния, правоотношения на основании высшей справедливости путем непосредственного вмешательства магистрата, особ. претора (tit. D. 4, 1. 1. 3 pr. 1. 9 § 2. 3. 7. 8 1. 21 § 5 D. 4, 2. 1. 3 § 1 seq. 1. 7 § 5. 8. seq. 1. 8. 11 § 2. 5. 6. 1. 13. 15 seq. ad in (сопоставление двух предлогов) integrum restitutionem (1. 19 D. 4, 4. 1. 15 § 2. 3. 1. 16. 18. 21 § 2. 1. 26 pr. § 1. 9 D. 4, 6. 1. 1 § 2 D. 37, 6. 1. 6 § 3 D. 38, 2. tit. C. 2, 22. 1. un. C. 2, 50. 1. 9 § 1 D. 43, 16); во время империи право реституции перешло к императорам и стало равнозначащим с помилованием; отсюда термин in integrum restituere обозн. иногда: помиловать, возвращать прежние права осужденному преступнику (1. 1 § 10 D. 3, 1. 1. 40 § 1 D. 4, 6. 1. 6 § 12 D. 28, 3. 1. 11 D. 34, 1);

    deportatus et restitutus, возвращенный из ссылки (1. 1 pr. 1. 2 eod. 1. 104 D. 35, 1. 1. 1 § 9 D. 37, 4. 1. 2 eod. 1. 1 § 27 D. 48, 18. 1. 59 § 1 D. 35, 1. 1. 4 D. 48, 23).

    2) возвращать;

    restitutio, возвращение (1. 22. cf. 1. 35. 73. 75. 246 § 1 D. 50, 16. 1. 20 D. 6, 1);

    restit. (1. 12 pr. D. 4, 2. 1. 14 § 4. 10 eod. 1. 17 § 1 D. 6, 1. 1. 35 § 1 eod. 1. 46 § 4 D. 3, 3).

    3) Restit. hereditatem, выдать наследство фидеикомиссарию (l. 26 D. 3, 5. 1. 1 § 5 seq. 1. 2 seq. D. 36, 1. 1. 6 § 3 eod. 1. 28 § 2 D. 34, 3. cf. 1. 77 § 12 D. 31. 1. 36 § 1 D. 35, 1. 1. 10 § 1 eod. 1. 23 D. 19, 1. 1. 18 D. 1, 7. 1. 8 D. 35, 3). 4) представлять отчет по управлению имуществом (1. 32 D. 4, 4. 1. 7 § 15 D. 26, 7. 1. 1 § 9. 11 D. 48, 10. 1. 8 C. 5, 43);

    restitutio tutelae (1. 1 § 3 D. 22, 1).

    5) давать, исполнять, restit. alicui libertatem (1. 67 D. 5, 1);

    restit. pretium (1. 8 cf. 1. 12 C. 4, 49);

    restit. promissa (1. un. pr. C. 4, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > restituere

  • 4 deporto

    deportare, deportavi, deportatus V
    bring, convey (to); carry along/down (current); transport; take/bring home

    Latin-English dictionary > deporto

  • 5 ἐξορισιμαῖος

    A gloss on δηπορτᾶτος ( deportatus), Hsch.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξορισιμαῖος

См. также в других словарях:

  • ANTISTIUS Sosianus — tempore Neronis Plebei tribunus, incusatus ob licentiam a Senatu, quod immodestos fautores histrionum et a Praetore in vincula ductos omitti iussisser. Tacit. l. 13. Annal. c. 28. Praetor factus probrosa carmina in Neronem factitavit vulgavitque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BITUITUS — Arvernorum Rex, specie colloqui comiter hospitiô invitatus, a Cn. Domitio vinctus est, et Romam deportatus. Epitome vero Livii c. 61. rem aliter nartar: Bituitus (inquit) Allobrogum Rex, quum ingentem exercitum contraxisset hominum centum et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CASSIUS — I. CASSIUS Dux Pompeianus cum decem navibus ardente bellô civili ad Caesarem transiit. II. CASSIUS Hispan. mons. Sext. Avienus. III. CASSIUS Poeta Parmensis fuit, cuius ingenium in scribendo carmine mire concinnatum, et promptum praedicat Horat.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CLEMENS I Romanorum III — CLEMENS I. Romanorum III. Episcopus, auditor Divi Petri, ut quidam volunt. D. Dionysium Areopagitam misisse Parisios, dicitur Niceph. l. 2. successit Anacleto, A. C. 91. quô tempore Domitianus 2. persecutionem excitavit. Constituit, ne Sacerdotes …   Hofmann J. Lexicon universale

  • COMPEDES — pedum vincula, sicut manuum catenae. Plin. Caecilius. l. 7. Ep. 27. Mox apparebat idolon: Senex macie et squalore consectus, promissâ barbâ, horrendis capillis, cruribus compedes, manibus catenas gerebat, quatiebatque. His namque captivorum pedes …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FOSSORES — infimum Servorum genus, quos compeditos fuisle docet Iuv. Sat. 11. l. 4. v. 79. Ipse focis brevibus ponebat olusculae, quae nunc Squalidus in magna fastidit compede Fossor. Eorum domicilium Ergastulum fuit, quod quindecim vincti consticuebant, si …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GRASIDIUS Sacerdos — Praetorius, Albucillae stuprorum minister, decreto Senatus in Ins. deportatus. Tac. Ann. l. 6. c. 48 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HELIODORUS — I. HELIODORUS Avidii Cassii, cui Heliodorus quoque pater fuit, fil. Iussu Marei Imp. deportatus est, apud Iul. Capitolin. In Vita Marci Anton. Philosophi. II. HELIODORUS Sophista clarus, cuius etiam exstat Historia Aethiopica. At vero Dramatis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MARTINUS I — MARTINUS I. Tudertô oriundus, post Theodorum, Papa A. C. 649. Synodô Romae convocata Monothelitarum haeresin damnavit, Theodorumque Pharaces, et Gyrum Alexandriae Episcopum cum aliis, haereticos declaravit: reiectô quoque Heraclii edictô, Ecthesi …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PAULINUS — I. PAULINUS Episcopus Trevirensis, successor S. Maximi. Contra Arianos fidem egregie tuitus, horum artibus in Phrygiam deportatus est, ibique exul obiit. A. C. 356. Hieron. in Chron. Sulpic. Seu. l. 2. c. 53. 55. Athanas. ep. ad Sol. et apol. de… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PAULUS I — I. PAULUS I. Episcopus Antiochenus, vide Paulus Samosatenus. II. PAULUS I. Episcopus Constantinopolitanus, pietate et doctrinâ insignis, Concilio Niceno interfuit, A. C. 340 electus. Pulsus ab Eusebio Nicomediensi Ariano, hôc mortuô, revocatus… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»