Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

delibātus

  • 1 delibatus

    delibātus, a, um part. passé de delibo. [st2]1 [-] enlevé, détaché de, choisi. [st2]2 [-] entamé, amoindri, altéré, gâté; retranché.    - delibata deum numina, Lucr. 6, 70: la puissance des dieux dénigrée.
    * * *
    delibātus, a, um part. passé de delibo. [st2]1 [-] enlevé, détaché de, choisi. [st2]2 [-] entamé, amoindri, altéré, gâté; retranché.    - delibata deum numina, Lucr. 6, 70: la puissance des dieux dénigrée.
    * * *
        Delibatus, Participium: vt Delibati hominum animi ex mente diuina. Cic. Les ames et esprits des hommes sont prins et extraicts de la divinité.
    \
        Flos delibatus populi. Cic. Un homme choisi entre tous les autres, et sur tous eloquent.

    Dictionarium latinogallicum > delibatus

  • 2 in-dēlībātus

        in-dēlībātus adj.,    untouched, intact: opes, O.

    Latin-English dictionary > in-dēlībātus

  • 3 indelibatus

    indēlībātus, a, um [in + delibatus] [st2]1 [-] non entamé, entier, intact. --- Ov. Tr. 1, 5, 28. [st2]2 [-] chaste. --- Sil. 15, 271.
    * * *
    indēlībātus, a, um [in + delibatus] [st2]1 [-] non entamé, entier, intact. --- Ov. Tr. 1, 5, 28. [st2]2 [-] chaste. --- Sil. 15, 271.
    * * *
        Indelibatus, pen. prod. Adiectiuum. Ouid. Qui n'est point entamé, ne commencé à gaster, Qui est entier.

    Dictionarium latinogallicum > indelibatus

  • 4 indelibatus

    in-dēlībātus, a, um
    1) неистощённый, неуменьшенный ( opes O)

    Латинско-русский словарь > indelibatus

  • 5 indelibatus

    in-dēlībātus, a, um (in u. delibo no. II, B), ungeschmälert, unverletzt, opes, Ov. trist. 1, 5, 28: virgo, Sil. 15, 271.

    lateinisch-deutsches > indelibatus

  • 6 indelibatus

    in-dēlībātus, a, um (in u. delibo no. II, B), ungeschmälert, unverletzt, opes, Ov. trist. 1, 5, 28: virgo, Sil. 15, 271.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indelibatus

  • 7 dē-lībō

        dē-lībō āvī, ātus, āre,    to take, enjoy, pluck, gather: flos delibatus populi, the picked flower: omnīs undique flosculos, cull: novum honorem, L.: oscula, V.: artīs, O.—To take away, detract, subtract, remove: de laude hominis quicquam: alqd de honestate.

    Latin-English dictionary > dē-lībō

  • 8 delibo

    delibare, delibavi, delibatus V
    skim/flake/scrape off; channel off (water); pick out a choice specimen; perform; diminish/detract (from); take away a little as to render imperfect; infringe; take a little, wear away, nibble at; taste (of), touch on (subject) lightly

    Latin-English dictionary > delibo

  • 9 delibo

    dē-lībo, āvi, ātum, 1, v. a., to take off, take away a little from any thing; of food, to taste (class.).
    I.
    Lit.:

    parvam delibet ab aequore partem,

    Lucr. 6, 622:

    aliquid membrorum,

    Varr. R. R. 2, 2, 16:

    truncum,

    Col. 2, 2, 26:

    paululum carnis,

    Petr. 136, 1; cf. cenas (opp. edere), Favor. ap. Gell. 15, 8 fin.
    II.
    Trop.
    A.
    To take, enjoy, pluck, gather: flos delibatus populi Suadaeque medulla, the picked flower of the people, Enn. ap. Cic. Brut. 15, 58:

    ut omni ex genere orationem aucuper et omnes undique flosculos carpam atque delibem,

    cull, Cic. Sest. 56:

    ex universa mente divina delibatos animos habere,

    id. de Sen. 21, 78:

    novum honorem,

    to taste, enjoy, Liv. 5, 12; cf.:

    honores parcissime,

    Plin. Pan. 54, 3: oscula, Verg. A. 12, 434; Phaedr. 4, 24, 8:

    artes,

    Ov. F. 1, 169:

    omnia narratione,

    to touch upon, Quint. 4, 2, 55; cf. Plin. Pan. 38; Suet. Aug. 94: delibor, I am ripe for plucking, i. e. about to die, Vulg. 2 Tim. 4, 6. —
    B.
    To take away, detract from, diminish:

    neque úlla Res animi pacem delibat,

    Lucr. 3, 24:

    de laude jejuni hominis delibare quicquam,

    Cic. Fam. 10, 21, 2:

    aliquid de honestate,

    id. Inv. 2, 58, 174:

    de gloria sua,

    id. ib. 2, 39, 115:

    de virginitatis integritate,

    Flor. 2, 6, 40; cf.:

    castitatem virginis,

    Val. Max. 9, 1, 2 ext.:

    pudicitiam,

    Suet. Aug. 68:

    nec vitam ducendo demimus hilum Tempore de mortis nec delibare valemus,

    Lucr. 3, 1088 al. — Poet., transf.:

    Delibata deum per te tibi numina sancta Saepe oberunt,

    disparaged, Lucr. 6, 70; cf.:

    ille (Gracchus) nulla voce delibans insitam virtutem concidit tacitus,

    Auct. Her. 4, 55, 68.

    Lewis & Short latin dictionary > delibo

  • 10 flos

    flōs, ōris, m. [root fla-; Gr. ek-phlainô, to stream forth; cf. phlasmos; Lat. flare, flamen, etc., v. flo], a blossom, flower.
    I.
    Lit.:

    suaves flores,

    Lucr. 1, 8:

    juvat novos decerpere flores,

    id. 1, 928:

    novi,

    Hor. C. 4, 1, 32:

    recentes,

    id. ib. 3, 27, 44:

    verni,

    id. ib. 2, 11, 9:

    florum omnium varietas,

    Cic. de Sen. 15, 54:

    suavitas odorum, qui afflarentur e floribus,

    id. ib. 17, 59:

    laetissimi flores,

    id. Verr. 2, 4, 48, § 107:

    ninguntque rosarum Floribus,

    Lucr. 2, 628:

    flores rosae, rosarum,

    Hor. C. 2, 3, 14; 3, 29, 3; 4, 10, 4:

    piabunt floribus et vino Genium,

    id. Ep. 2, 1, 144; cf.:

    fons Bandusiae, dulci digne mero non sine floribus,

    id. C. 3, 13, 2:

    nitidum caput impedire myrto Aut flore,

    id. ib. 1, 4, 10:

    recte necne crocum floresque perambulet Attae Fabula, si dubitem, etc.,

    the stage strewed with flowers, id. Ep. 2, 1, 79:

    carduus florem purpureum mittit inter medios aculeos,

    puts forth, Plin. 20, 23, 99, § 262; cf. id. 21, 6, 17, § 31:

    legere,

    Ov. M. 4, 315.—
    B.
    Transf.
    1.
    The honey of flowers sucked out by the bees:

    rure levis verno flores apis ingerit alveo, Conpleat ut dulci sedula melle favos,

    Tib. 2, 1, 49; Verg. G. 4, 39; Plin. 11, 7, 7, § 17.—
    2.
    In gen., like the Gr. anthos, for whatever forms either the best part or the highest part of a thing (mostly poet. and in postAug. prose).—
    a.
    The flower of any thing, i. e. the prime or best part, also the best kind of any thing: postquam est honoratus frugum et floris Liberi, the bouquet or flavor of wine, Pac. ap. Non. 498, 12; so,

    vini (Bacchi),

    Plaut. Curc. 1, 2, 1; id. Cas. 3, 5, 16; Lucr. 3, 221.— The best kind of oil, Plin. 15, 6, 6, § 23; of wax, id. 21, 14, 49, § 84; of rosin, id. 14, 20, 25, § 124; of salt, id. 13, 1, 2, § 14; Cato, R. R. 88, 2; of meal, Plin. 18, 9, 20, § 86 et saep.; of cream, Vitr. 8, 3; of the finest dish: cenae, Favorin. ap. Gell. 15, 8, 2.—
    b.
    The highest part, the top, crown, head of a thing.—Of the froth of wine, Cato, R. R. 11, 2; Col. 12, 30; Plin. 14, 21, 27, § 136.—The blisters, scales that are formed in smelting metals, id. 34, 11, 24, § 107; the upper dust of marble or gypsum, Col. 12, 20, 8.— Poet. of the first downy hairs of the beard: nunc primum opacat flore lanugo genas, Pac. ap. Paul. ex Fest. s. v. genas, p. 94 Müll. N. cr.; Verg. A. 8, 160; Luc. 6, 562:

    ante genas dulces quam flos juvenilis inumbret,

    Claud. in Prob. Cons. Pan. 69.—Donec flammai fulserunt flore coorto, a tip or flash of flame, Lucr. 1, 900.—
    3. II.
    Trop., the flower, crown, ornament of any thing (class.; a favorite flg. of Cic.).
    A.
    In gen.:

    ea tempestate flos poëtarum fuit (Plautus),

    Plaut. Cas. prol. 18:

    sic omnis fetus repressus, exustusque siti flos veteris ubertatis exaruit,

    Cic. Brut. 4, 16:

    (Ennius) flos delibatus populi... qua (eloquentia) virum excellentem praeclare tum illi homines florem populi esse dixerunt,

    id. ib. 15, 58 sq. (cf. Enn. Ann. v. 309 ed. Vahl.):

    flos nobilitatis ac juventutis,

    id. Phil. 2, 15, 37; so, legatorum, id. Fl. 26, 61:

    versaris in optimorum civium vel flore vel robore,

    id. Or. 10, 34; cf.:

    quod floris, quod roboris in juventute fuerat, amiserant,

    Liv. 37, 12, 7:

    ex morbo velut renovatus flos juventae,

    id. 28, 35, 7; 26, 2, 6; Curt. 3, 5, 8:

    provincia Galliae... ille flos Italiae, illud firmamentum imperii populi Romani, illud ornamentum dignitatis,

    Cic. Phil. 3, 5, 13:

    flos dignitatis,

    id. Balb. 6, 15; cf.:

    ego te, Crasse, cum vitae flore, tum mortis opportunitate, divino consilio et ortum et exstinctum esse arbitror,

    splendor, glory, id. de Or. 3, 3, 12:

    in ipso Graeciae flore,

    in the very flower, the most flourishing condition, id. N. D. 3, 33, 82:

    flos aetatis,

    the flower of one's age, the prime of life, Lucr. 3, 770; 5, 847; cf.:

    non venirem contra gratiam, non virtutis spe, sed aetatis flore collectam,

    Cic. Phil. 2, 2, 3.— Without aetas: Pa. Anni? Ch. Anni? Sedecim. Pa. Flos ipse, Ter. Eun. 2, 3, 28:

    viridissimo flore puella,

    Cat. 17, 14:

    in flore primo tantae indolis juvenis exstinctus est,

    Plin. Ep. 5, 9, 5:

    in flore virium se credens esse,

    Liv. 42, 15, 2:

    primus flos animi,

    youthful vigor, Stat. Ach. 1, 625;

    but also: flos animi,

    ripe age, Sen. Ep. 26:

    videmus Vergilium ea de causa hortorum dotes fugisse, et e tantis, quae retulit, flores modo rerum decerpsisse,

    i. e. the choicest, best, Plin. H. N. 14 praef. § 7.—
    2.
    Transf.: flos aetatis, maidenly or youthful innocence (of girls or boys), virginity:

    (virgo) cum castum amisit polluto corpore florem,

    Cat. 62, 46:

    Hasdrubal flore aetatis, uti ferunt, primo Hamilcari conciliatus,

    Liv. 21, 2, 3; cf. id. 21, 3, 4:

    florem aetatis (Caesaris) in Bithynia contaminatum,

    Suet. Caes. 49.—
    B.
    In partic., of speech, a flower, embellishment, ornament:

    ut porro conspersa sit (oratio) quasi verborum sententiarumque floribus, etc.,

    Cic. de Or. 3, 25, 96:

    flos aut lumen eloquentiae,

    id. Brut. 17, 66; cf.:

    nullus flos tamen neque lumen ullum (in M. Crassi oratione),

    id. ib. 66, 233:

    florem et colorem defuisse,

    id. ib. 87, 298:

    alia copia locuples, alia floribus laeta,

    Quint. 8, 3, 87:

    male audire... nimiis floribus et ingenii affluentia,

    id. 12, 10, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > flos

  • 11 indelibatus

    in-dēlībātus, a, um, adj., untouched, uninjured (only in the trop. signif. and poet.):

    virgo,

    Sil. 15, 271:

    opes,

    Ov. Tr. 1, 5, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > indelibatus

  • 12 rubrica

    rū̆brīca, ae, f. [from ruberica, from ruber] (sc. terra), red earth of any kind.
    I.
    In gen., Vitr. 2, 3; Col. 3, 11 fin.; Plin. 18, 14, 36, § 135.—
    II.
    In partic., red earth for coloring, ruddle, red-ochre, red-chalk:

    buccas rubrica, cera omne corpus intinxit tibi,

    Plaut. Truc. 2, 2, 39:

    rubricā delibatus,

    Auct. Her. 3, 22, 37:

    proelia rubricā picta aut carbone,

    Hor. S. 2, 7, 98; Vitr. 7, 7; Plin. 35, 6, 14, § 33; 6, 30, 35, § 190:

    si oculo rubricam dirigat uno,

    Pers. 1, 66 et saep. —
    B.
    Transf. (post-Aug.).
    1.
    The title of a law, the rubric (because written in red): interdicta proponuntur sub rubricā Unde vi (Dig. 43, 16;

    Cod. 8, 4) aliqua enim sub hoc titulo interdicta sunt,

    Dig. 43, 1, 2 fin.
    2.
    A law:

    se ad album ac rubricas transtulerunt,

    Quint. 12, 3, 11:

    Masuri rubrica vetavit,

    Pers. 5, 90.

    Lewis & Short latin dictionary > rubrica

См. также в других словарях:

  • Delibate — Del i*bate, v. t. [L. delibatus, p. p. of delibare to taste; de + libare to taste.] To taste; to take a sip of; to dabble in. [Obs.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • CETHEGUS — I. CETHEGUS Consul, Cicerone teste, cum Pub. Tuditano, bellô Punicô secundô; de quo sic scribit ipse in Bruto, c. 15. M. Corn. Cethegus, cuius eloquentiae est auctor et idoneus, meâ quidem sententiâ Q. Ennius; praesertim cum et ipse cum audiverit …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MARCUS Corn — I. MARCUS Corn Cethegus, Consul. cum L. Avitio Gallo, an. Urb. Cond. 594. II. MARCUS Corn Cethegus, Consul. cum P. Sempronio Tuditano, an. Urb. Cond. 550. Hic eloquens dictus est, ut Sempronius Σοφός. Q, Ennius, Additur oratur Corneliu… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • choisir — Choisir, c est eslire de plusieurs choses une, Legere, Eligere, Optare, Eximere numero. Choisir aussi est adviser et veoir une chose qui est bien loing, comme, J ay choisi le clocher de telle Eglise, c est à dire, je le vois en estant bien loing …   Thresor de la langue françoyse

  • couronne — Couronne, Alij scribunt Corone. Couronne d or pesant une livre, Corona aurea librae pondo. Couronne embellie et enrichie de pierres precieuses, Corona gemmis insignis. Couronnes plaines ou ouvrées, Coronae purae, aut caelatae. Bud. La couronne… …   Thresor de la langue françoyse

  • tonsure — I. Tonsure clericale, Couronne de cler, Infulae minores, Vertex forfice delibatus, Insigne verticale. Budaeus. Alleguer sa tonsure, sa clericature, Perfugium delibati nouacula verticis, B. Alleguer et produire sa clericature, ou sa tonsure, et… …   Thresor de la langue françoyse

  • delibate — transitive verb ( ed/ ing/ s) Etymology: Latin delibatus, past participle of delibare to take away, decrease, taste, enjoy, from de + libare to pour out, take out, taste more at libation obsolete : to take a little of : dabble in : sip •… …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»