Перевод: с польского на русский

с русского на польский

delegację

  • 1 delegacja

    сущ.
    • делегация
    • депутация
    * * *
    delegacj|a
    1. делегация;

    wysłać \delegacjaę направить делегацию;

    2. разг. командировка;

    pojechać (udać się) w \delegacjaę поехать в командировку; otrzymać \delegacjaę быть посланным в командировку, получить командировку

    * * *
    ж
    1) делега́ция

    wysłać delegację — напра́вить делега́цию

    2) разг. командиро́вка

    pojechać (udać się) w delegację — пое́хать в командиро́вку

    otrzymać delegację — быть по́сланным в командиро́вку, получи́ть командиро́вку

    Słownik polsko-rosyjski > delegacja

  • 2 wyjazd

    сущ.
    • выезд
    • отлет
    • отлёт
    • отправление
    • отступление
    • отход
    • отъезд
    • поездка
    • путешествие
    • странствие
    * * *
    ♂, Р. \wyjazdu 1. выезд; отъезд;

    \wyjazd delegacji отъезд делегации; \wyjazd na delegację выезд в командировку;

    2. поездка ž;

    \wyjazd służbowy служебная поездка, командировка ž

    * * *
    м, Р wyjazdu
    1) в́ыезд; отъе́зд

    wyjazd delegacji — отъе́зд делега́ции

    wyjazd na delegację — вы́езд в командиро́вку

    2) пое́здка ż

    wyjazd służbowy — служе́бная пое́здка, командиро́вка ż

    Słownik polsko-rosyjski > wyjazd

См. также в других словарях:

  • delegacja — ż I, DCMs. delegacjacji, lm D. delegacjacji (delegacjacyj) 1. «grupa osób (delegatów) reprezentujących jakąś zbiorowość, naród, państwo; deputacja» Delegacje krajowe, zagraniczne na kongres, zjazd. Delegacja chłopów i robotników na ogólnopolską… …   Słownik języka polskiego

  • delegacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. delegacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grupa reprezentantów wysyłanych w imieniu jakiejś zbiorowości w celu załatwienia powierzonych im spraw : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2010 Polish Air Force Tu-154 crash — Polish Air Force Tu 154 crash Part of the fuselage near Smolensk Accident summary Date 10 April …   Wikipedia

  • wyrazistość — Z całą wyrazistością «bardzo wyraźnie, dokładnie, jasno, namacalnie»: I nagle Jack, patrząc w spokojną twarz stryja, zdał sobie z całą wyrazistością sprawę, że ten człowiek jest niezachwianie przekonany co do nieuchronności nadciągającej… …   Słownik frazeologiczny

  • jeździć — ndk VIa, jeżdżę, jeździsz, jeźdź, jeździł 1. «przebywać (stale, wielokrotnie, od czasu do czasu) odległość jakimkolwiek środkiem lokomocji; prowadzić pojazd; podróżować, udawać się dokądś» Jeździć konno. Jeździć wozem, tramwajem, pociągiem,… …   Słownik języka polskiego

  • owacyjny — «będący owacją, wyrażający zachwyt, uznanie, podziw; radosny» Delegację spotkało owacyjne przyjęcie …   Słownik języka polskiego

  • podstemplować — dk IV, podstemplowaćluję, podstemplowaćlujesz, podstemplowaćluj, podstemplowaćował, podstemplowaćowany podstemplowywać ndk VIIIa, podstemplowaćowuję, podstemplowaćowujesz, podstemplowaćowuj, podstemplowaćywał, podstemplowaćywany 1. «podeprzeć… …   Słownik języka polskiego

  • przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… …   Słownik języka polskiego

  • stemplować — ndk IV, stemplowaćluję, stemplowaćlujesz, stemplowaćluj, stemplowaćował, stemplowaćowany 1. «odbijać, wyciskać na czymś stempel; znaczyć stemplem, cechować» Stemplować listy, bilety. Stemplować gotowe wyroby w fabryce. Stemplować pnie drzew… …   Słownik języka polskiego

  • ulem — m IV, DB. a, Ms. ulemmie; lm M. owie, DB. ów «teolog muzułmański zajmujący się opracowywaniem i interpretacją muzułmańskiego systemu prawnego i przepisów religijnych» Ulemowie zwoływali wiernych na modlitwę. W Watykanie przyjęto delegację ulemów… …   Słownik języka polskiego

  • uradzić — dk VIa, uradzićdzę, uradzićdzisz, uradź, uradzićdził, uradzićdzony rzad. uradzać ndk I, uradzićam, uradzićasz, uradzićają, uradzićaj, uradzićał, uradzićany «radząc postanowić coś; uchwalić, ustalić» Uradzili, żeby wysłać delegację. Uradzili, jak… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»