Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

dejection

  • 1 contrāctiuncula

        contrāctiuncula ae, f dim.    [contractio], a trifling dejection, sadness: animi.
    * * *
    slight (mental) depression (w/animi); dejection, sadness (L+S)

    Latin-English dictionary > contrāctiuncula

  • 2 dēmissiō

        dēmissiō ōnis, f    [demitto], a letting down, sinking, lowering: storiarum, Cs.—Fig., dejection: animi.
    * * *
    letting/lowering down; extension downward; sinking; dejection/lowering of spirit

    Latin-English dictionary > dēmissiō

  • 3 bīlis

        bīlis is, abl. lī or le, f    bile: aut pituita aut bilis: purgor bilem, H.—Fig., anger, wrath, choler, indignation: bilem commovere: mihi Bilem movere, H.: bile tumet iecur, H.: splendida, H.: bilem effundere, to vent, Iu. — Atra, black bile, i. e. melancholy, dejection: nigra.
    * * *
    gall, bile; wrath, anger, indignation; madness, melancholy, folly

    Latin-English dictionary > bīlis

  • 4 contrāctiō

        contrāctiō ōnis, f    [com-+TRAG-], a drawing together, contraction: digitorum: superciliorum: frontis.—Fig.: animi in dolore, dejection. —A shortening, shortness: paginae: syllabae.
    * * *
    contraction; abridgement; clamp; compression/condensation (of speech/syllable)

    Latin-English dictionary > contrāctiō

  • 5 maestitia

        maestitia (not moest-), ae, f    [maestus], sadness, sorrow, grief, dejection, melancholy: domus adflicta maestitiā: maestitiam pellere ex animis: orationis quasi maestitia, a gloomy manner.
    * * *
    sadness, grief

    Latin-English dictionary > maestitia

  • 6 trīstitia

        trīstitia ae, f    [tristis], sadness, mournfulness, sorrow, grief, melancholy, gloom, dejection: tum ad tristitiam, tum ad laetitiam est contorquendus: repente omnīs tristitia invasit, S.: in eādem tristitiā permanere, Cs.: compescere tristitiam, O. — Gloom: sol recedens quasi tristitiā quādam contrahit terram.— Sadness, disagreeableness: temporum.— Moroseness, harshness, sternness, severity: tristitiae causa tuae, O.: (risus) tristitiam mitigat.
    * * *

    Latin-English dictionary > trīstitia

  • 7 abjectio

    dejection; a casting down/out; outcast

    Latin-English dictionary > abjectio

  • 8 infractio

    a breaking / infractio aninimi dejection.

    Latin-English dictionary of medieval > infractio

  • 9 abjectio

    abjectĭo, ōnis, f. [abicio].
    * I.
    A throwing away or rejecting:

    figurarum (opp. additio),

    Quint. 9, 3, 18.—
    * II.
    Abjectio animi, dejection, despondency (joined h. l. with debilitatio), Cic. Pis. 36, 88.

    Lewis & Short latin dictionary > abjectio

  • 10 bilis

    bīlis, is (abl. bili, Plaut. Am. 2, 2, 95; Lucr. 4, 664; Cic. Tusc. 3, 5, 11;

    bile,

    Hor. C. 1, 13, 4; Petr. 124, 2; Plin. 22, 20, 23, § 49; Suet. Tib. 59; Pers. 2, 14; Juv. 13, 143; Inscr. Grut. 1040, 3), f. [kindr. with galbus, gilbus; Germ. gelb].
    I.
    Lit., bile (the bilious fluid secreted by the liver, jecur, while fel is the vessel in which the fluid is contained): rufa, viridis, nigra, Ceis. 7, 18; Lucr. 4, 664; Cato, R. R. 156, 4; Cic. [p. 238] N. D. 2, 55, 137; id. Tusc. 4, 10, 23:

    bilem pellere,

    Plin. 23, 8, 74, § 142:

    trahere,

    id. 27, 4, 10, § 27:

    detrahere,

    id. 27, 12, 93, § 119.— In plur. biles, the yellow and black bile, Plin. 20, 9, 34, § 84:

    purgare,

    Scrib. Comp. 136 (cf. poet.:

    purgor bilem,

    Hor. A. P. 302). —
    B.
    Esp.: bilis suffusa, the overflowing of bile, i.e. the jaundice, Plin. 22, 21, 26, § 54 (in Sen. Ep. 95, 16, called subfusio luridae bilis).—And so, bile suffusus, having the jaundice, jaundiced, Plin. 22, 20, 23, § 49.—
    II.
    Trop.
    A.
    Anger, wrath, choler, ire, displeasure, indignation (v. jecur):

    non placet mihi cena, quae bilem movet,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 8; so Hor. Ep. 1, 19, 20:

    bilem alicui commovere,

    to stir up, excite, Cic. Att. 2, 7, 2:

    bile tumet jecur,

    Hor. C. 1, 13, 4:

    meum jecur urere bilis,

    id. S. 1, 9, 66:

    bilis inaestuat praecordiis,

    id. Epod. 11, 16:

    jussit quod splendida bilis,

    id. S. 2, 3, 141:

    expulit bilem meraco,

    id. Ep. 2, 2, 137:

    bilem effundere,

    to vent, Juv. 5, 159:

    turgescit vitrea bilis,

    Pers. 3, 8:

    cui sententiae tantum bilis, tantum amaritudinis inest, ut, etc.,

    Plin. Ep. 4, 11, 2: videte metuendam inimici et hostis bilem et licentiam, Cic. Fragm. Clod. et Cur. 4, 4 B. and K.—
    B.
    Atra (or nigra) bilis, black bile, for melancholy, sadness, dejection, melancholia, Cic. Tusc. 3, 5, 11: bilem atram generantes, quos melancholikous vocant, Scrib. Comp. 104.—Also as in Gr., = furor, rage, fury, madness: Am. Delirat uxor. So. Atra bili percita est, Plaut. Am. 2, 2, 95; id. Capt. 3, 4, 64:

    bilis nigra curanda est, et ipsa furoris causa removenda,

    Sen. Ep. 94, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > bilis

  • 11 contractio

    contractĭo, ōnis, f. [contraho], a drawing together, contraction (in good prose; most freq. in Cic.).
    I.
    Lit.:

    contractio et porrectio digitorum,

    Cic. N. D. 2, 60, 150:

    bracchii (opp. projectio),

    id. Or. 18, 59:

    superciliorum (opp. remissio),

    id. Off. 1, 41, 146:

    frontis,

    id. Sest. 8, 19:

    umerorum (opp. allevatio),

    Quint. 11, 3, 83:

    nervorum,

    a contraction, cramp, Scrib. Comp. 255;

    without nervorum,

    Plin. 20, 17, 73, § 191: bonorum, i. e. consolidation, Gai Inst. 2, 155.—Hence,
    B.
    Transf., an abridging, shortening, abridgment, shortness:

    paginae,

    Cic. Att. 5, 4, 4: syllabae, shortening in pronunciation (opp. productio), id. de Or. 3, 50, 196:

    orationis (opp. longitudo),

    id. Part. Or. 6, 19.—
    * II.
    Trop.: animi in dolore, dejection, undue depression, despondency (opp. effusio animi in laetitiā), Cic. Tusc. 4, 31, 66; cf. id. ib. 4, 6, 14: animos demittunt et contrahunt; v. contraho, II. B.

    Lewis & Short latin dictionary > contractio

  • 12 contractiuncula

    contractĭuncŭla, ae, f. dim. [contractio];

    trop.: animi,

    dejection, sadness, Cic. Tusc. 3, 34, 83.

    Lewis & Short latin dictionary > contractiuncula

  • 13 demissio

    dēmissĭo, ōnis, f. [id.], a letting down, sinking, lowering (very rare).
    I.
    Prop.: storiarum, * Caes. B. C. 2, 9, 5:

    barbae,

    a letting grow, Macr. S. 1, 22, 4.—In plur.:

    clipei aenei demissiones,

    Vitr. 5, 10 fin.
    II.
    Trop.
    * A.
    (Acc. to demissus, no. II. A.): animi, dejection, * Cic. Tusc. 3, 7, 14. —
    * B.
    In medic. lang., an abatement, mitigation (opp. accessio), Coel. Aur. Acut. 1, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > demissio

  • 14 maestitia

    maestĭtĭa ( moest-), ae, f. [maestus], a being sad or sorrowful, sadness, sorrow, grief, dejection, melancholy (class.):

    ex maestitiā, ex hilaritate, ex risu, etc.,

    Cic. Off. 1, 41, 146:

    totis theatris maestitiam inferre,

    id. Tusc. 1, 44, 106:

    esse in maestitiā,

    id. Phil. 2, 15, 37:

    maestitiae resistere,

    id. Or. 43, 148:

    sapientia est una, quae maestitiam pellat ex animis,

    id. Fin. 1, 13, 43:

    illa maestitia est, caruisse anno circensibus uno,

    Juv. 11, 53.—Of inanim. things, gloom, gloominess, severity:

    orationis,

    Cic. Or. 16, 53:

    frigorum,

    Col. 7, 3, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > maestitia

  • 15 moestitia

    maestĭtĭa ( moest-), ae, f. [maestus], a being sad or sorrowful, sadness, sorrow, grief, dejection, melancholy (class.):

    ex maestitiā, ex hilaritate, ex risu, etc.,

    Cic. Off. 1, 41, 146:

    totis theatris maestitiam inferre,

    id. Tusc. 1, 44, 106:

    esse in maestitiā,

    id. Phil. 2, 15, 37:

    maestitiae resistere,

    id. Or. 43, 148:

    sapientia est una, quae maestitiam pellat ex animis,

    id. Fin. 1, 13, 43:

    illa maestitia est, caruisse anno circensibus uno,

    Juv. 11, 53.—Of inanim. things, gloom, gloominess, severity:

    orationis,

    Cic. Or. 16, 53:

    frigorum,

    Col. 7, 3, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > moestitia

  • 16 tristitia

    tristĭtĭa, ae, f. [id.], sadness, mournfulness, sorrow, grief, melancholy, gloominess, dejection (class.; syn. maestitia).
    I.
    In gen.
    A.
    Of living beings:

    tum ad tristitiam, tum ad laetitiam est contorquendus,

    Cic. de Or. 2, 17, 72:

    ex summā laetitiā atque lasciviā repente omnes tristitia invasit,

    Sall. C. 31, 1:

    in eādem tristitiā permanere,

    Caes. B. G. 1, 32: magno metu ac tristitiā sollicitari, Auct. B. Afr. 10: lacrimis ac tristitiā te tradidisti, Luccei. ap. Cic. Fam. 5, 14, 2:

    tu sapiens finire memento Tristitiam,

    Hor. C. 1, 7, 18:

    tristitiam compescere,

    Ov. M. 9, 397:

    esse aliquam cognatam tristitiae voluptatem,

    Sen. Ep. 99, 25:

    (vino) tristitia et cura hebetatur,

    Plin. 23, 1, 22, § 38:

    tristitiam animi resolvi,

    id. 24, 6, 15, § 24:

    subitā tristitiā implicatis militum animis,

    Val. Max. 1, 6, 12:

    cum tristitiā et maerore in vitā remanere,

    id. 2, 6, 14:

    tristitiam ad ultimam perductus,

    Petr. 24.— Trop.:

    sol recedens quasi tristitiā quādam contrahit terram,

    Cic. N. D. 2, 40, 102.—
    B.
    Of things:

    haec tristitia temporum,

    this sad state of the times, Cic. Att. 12, 40, 3:

    caeli,

    Plin. 2, 6, 4, § 13:

    indurata soli,

    id. 18, 21, 50, § 184:

    aspectus,

    id. 9, 9, 11, § 34:

    lenitate verbi rei tristitiam mitigare,

    hardness, harshness, Cic. Off. 1, 12, 37.—
    II.
    In partic., of demeanor, moroseness, sourness, gloominess, harshness, sternness, severity, etc. (syn. severitas):

    an nova tristitiae causa puella tuae?

    Prop. 1, 18, 10:

    simque ego tristitiae causa modusque tuae,

    Ov. H. 3, 90:

    (risus) tristitiam ac severitatem mitigat, relaxat,

    Cic. de Or. 2, 58, 236; cf. id. Lael. 18, 66:

    illorum (philosophorum) tristitiam atque asperitatem fugiens,

    id. Fin. 4, 28, 79:

    quod ille vos tristitiā vultuque deceperit,

    id. Prov. Cons. 5, 12;

    so Quint. Inst. prooem. § 15: non conveniant barbae illi atque tristitiae,

    id. ib. 11, 1, 34; Plin. Ep. 1, 10, 7; 8, 21, 1; Suet. Ner. 23; Sil. 8, 612.

    Lewis & Short latin dictionary > tristitia

  • 17 tristitudo

    tristĭtūdo, ĭnis, f. [id.], sadness, sorrow, grief, melancholy, dejection (post-class.):

    omnem de tuo pectore tristitudinem mitte,

    App. M. 3, p. 134; so id. Mag. p. 295, 19; Sid. Ep. 8, 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > tristitudo

См. также в других словарях:

  • déjection — [ deʒɛksjɔ̃ ] n. f. • 1538; lat. méd. dejectio « action de jeter dehors » 1 ♦ Méd. Évacuation des matières fécales par l intestin. Plur. (Plus cour.) Les matières évacuées. ⇒ excrément. Le guano est formé de déjections d oiseaux. 2 ♦ Géol.… …   Encyclopédie Universelle

  • Dejection — De*jec tion, n. [L. dejectio a casting down: cf. F. d[ e]jection.] 1. A casting down; depression. [Obs. or Archaic] Hallywell. [1913 Webster] 2. The act of humbling or abasing one s self. [1913 Webster] Adoration implies submission and dejection …   The Collaborative International Dictionary of English

  • dejection — early 15c., from O.Fr. dejection abjection, depravity; casting down and directly from L. dejectionem (nom. dejectio), noun of action from pp. stem of dejicere to cast down (see DEJECT (Cf. deject)) …   Etymology dictionary

  • Dejection — (v. lat.), Ausstoßung; 1) (Med.), Durchfall; daher Dejectorium, Abführungsmittel; 2) (Rechtsw.), Ausstoßung, die gewaltsame Entsetzung aus dem Besitz …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Dejection — Dejection, lat., in der Medicin: Durchfall; in der Rechtssprache: Verstoßung, Entsetzung; dejiciren, ausstoßen, vertreiben …   Herders Conversations-Lexikon

  • dejection — index depression, dissatisfaction, pessimism, prostration Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • déjection — DÉJECTION. sub. fém. Terme de Médecine. Les excrémens, les selles d un malade. Les déjections marquent que sa maladie sera longue …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • dejection — depression, melancholy, melancholia, gloom, *sadness, blues, dumps Analogous words: despondency, hopelessness, forlornness, despair, desperation (see under DESPONDENT) Antonyms: exhilaration …   New Dictionary of Synonyms

  • dejection — Dejection. s. f. v. Terme de Medecine, les excremens, les selles d un malade. Ses decoctions marquent que sa maladie sera longue …   Dictionnaire de l'Académie française

  • dejection — ► NOUN ▪ sadness or low sprits. ORIGIN Latin, from deicere throw down …   English terms dictionary

  • dejection — [dē jek′shən, dijek΄shən] n. [ME dejeccioun < L dejectio: see DEJECT] 1. lowness of spirits; depression 2. Med. a) defecation b) feces; excrement …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»