-
1 deciduo
deciduo agg. (bot.) deciduous: albero deciduo, deciduous tree; foglia deciduo, deciduous leaf; non deciduo, undeciduous.* * *[de'tʃiduo]aggettivo deciduous* * *deciduo/de't∫iduo/deciduous. -
2 deciduo
agg [de'tʃiduo] deciduo (-a) -
3 decíduo
-
4 deciduo
adj.caducous, deciduous. -
5 deciduo agg
[de'tʃiduo] deciduo (-a) -
6 bosque deciduo
m.deciduous forest. -
7 diente deciduo
m.decidual tooth. -
8 decidua
adj.&f.feminine of DECIDUO.f.decidua, decidual plate. -
9 immundae
immundus ( inm-), a, um, adj. [inmundus], unclean, impure, dirty, filthy, foul (syn.: spurcus, obscenus, impurus).I.Lit. (class.): humus erat immunda, lutulenta vino, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66:* II.homo,
Plaut. Most. 1, 2, 24; id. Cist. 1, 1, 115; Lucr. 4, 1160; Hor. S. 1, 6, 124:canis,
id. Ep. 1, 2, 26:Harpyiae contactu immundo omnia foedant,
Verg. A. 3, 228:sues,
id. G. 1, 400:popinae,
Hor. S. 2, 4, 62:ager,
run wild, overgrown, Pall. 2, 10:pauperies domūs,
Hor. Ep. 2, 2, 199.— Absol.: im-mundae, ārum, f., unclean women, Cic. Att. 9, 10, 2.— Comp.:superne deciduo immundiore lapsu aliquo polluta,
Plin. 14, 19, 23, § 119:nilo mundius hoc, niloque immundior ille,
Cat. 97, 3; Sen. Q. N. 9, 4, 2.— Sup.:liquet illos immundissimos fuisse,
Sen. Ep. 86, 11; Plin. Ep. 10, 98, 1.— -
10 immundus
immundus ( inm-), a, um, adj. [inmundus], unclean, impure, dirty, filthy, foul (syn.: spurcus, obscenus, impurus).I.Lit. (class.): humus erat immunda, lutulenta vino, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66:* II.homo,
Plaut. Most. 1, 2, 24; id. Cist. 1, 1, 115; Lucr. 4, 1160; Hor. S. 1, 6, 124:canis,
id. Ep. 1, 2, 26:Harpyiae contactu immundo omnia foedant,
Verg. A. 3, 228:sues,
id. G. 1, 400:popinae,
Hor. S. 2, 4, 62:ager,
run wild, overgrown, Pall. 2, 10:pauperies domūs,
Hor. Ep. 2, 2, 199.— Absol.: im-mundae, ārum, f., unclean women, Cic. Att. 9, 10, 2.— Comp.:superne deciduo immundiore lapsu aliquo polluta,
Plin. 14, 19, 23, § 119:nilo mundius hoc, niloque immundior ille,
Cat. 97, 3; Sen. Q. N. 9, 4, 2.— Sup.:liquet illos immundissimos fuisse,
Sen. Ep. 86, 11; Plin. Ep. 10, 98, 1.— -
11 inmundus
immundus ( inm-), a, um, adj. [inmundus], unclean, impure, dirty, filthy, foul (syn.: spurcus, obscenus, impurus).I.Lit. (class.): humus erat immunda, lutulenta vino, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66:* II.homo,
Plaut. Most. 1, 2, 24; id. Cist. 1, 1, 115; Lucr. 4, 1160; Hor. S. 1, 6, 124:canis,
id. Ep. 1, 2, 26:Harpyiae contactu immundo omnia foedant,
Verg. A. 3, 228:sues,
id. G. 1, 400:popinae,
Hor. S. 2, 4, 62:ager,
run wild, overgrown, Pall. 2, 10:pauperies domūs,
Hor. Ep. 2, 2, 199.— Absol.: im-mundae, ārum, f., unclean women, Cic. Att. 9, 10, 2.— Comp.:superne deciduo immundiore lapsu aliquo polluta,
Plin. 14, 19, 23, § 119:nilo mundius hoc, niloque immundior ille,
Cat. 97, 3; Sen. Q. N. 9, 4, 2.— Sup.:liquet illos immundissimos fuisse,
Sen. Ep. 86, 11; Plin. Ep. 10, 98, 1.— -
12 polluo
pollŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a. [cf.: adluo, diluo; Gr. louô, to wash; luma, lumê, lumainô, to cleanse, ruin], to soil, defile, pollute.I.Lit. (very rare):II.ore dapes,
Verg. A. 3, 234:ora cruore,
Ov. M. 15, 98:pollui cuncta sanie, odore, contactu,
Tac. A. 4, 49:usu tegmina,
id. ib. 13, 57:vina deciduo immundiore lapsu,
Plin. 14, 19, 23, § 119:polluta mensa cruore,
Sil. 7, 183.—Trop.A.In gen., to defile morally, to pollute, contaminate, violate, dishonor, desecrate, etc. (class.;B.syn.: inquino, contamino): polluta et violata sacra,
Cic. Verr. 2, 5, 72, § 187; cf. id. Rosc. Am. 26, 71:deorum hominumque jura inexpiabili scelere,
id. Phil. 11, 12, 29:fratris filiam incesto,
Plin. Ep. 4, 11, 6:tragico pollutus concubitu,
Juv. 2, 29:famam domūs stupro turpi,
Phaedr. 3, 10, 17:nec Electrae jugulo se polluit,
Juv. 8, 218:mentem suam et aures hominum nefariā voce,
Tac. A. 3, 50: incestis se matrimoniis, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 4, 3: jejunia, to violate, break, Nigid. ap. Isid. Orig. 20, 2:Jovem,
to insult, Prop. 4 (5), 9, 8: ferias, to desecrate (by labor), Gell. 2, 28, 3:avaritia invadit, polluit, vastat omnia,
Sall. J. 41, 9; Ov. M. 2, 794:polluta pax,
Verg. A. 7, 467:polluendam perdendamque rempublicam relinquere,
Tac. H. 2, 76:ferias,
Macr. S. 1, 16, 11.—Esp., in eccl. Lat., to render unclean, in a ceremonial sense, Vulg. Lev. 7, 21; pass., to be unclean, id. ib. 11, 27;15, 32: pollutum et mundum,
id. ib. 10, 10: pollutum comedit, id. Osee, 9, 3.—In partic., to violate, dishonor a woman (post-Aug.), Tac. A. 12, 46; id. Agr. 31; Vulg. Ezech. 18, 11.—Hence, pollū-tus, a, um, P. a., polluted, i. e. no longer virgin, then vicious, unchaste, Cat. 60, 46:femina,
Liv. 10, 23, 10:princeps,
Tac. H. 2, 37 fin.:scelesta pollutaque femina,
App. M. 10, 34.— Comp.:senectus,
more vicious, more sinful, Sil. 11, 47.— Sup.:dives,
App. M. 9, p. 234, 31. -
13 pollutus
pollŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a. [cf.: adluo, diluo; Gr. louô, to wash; luma, lumê, lumainô, to cleanse, ruin], to soil, defile, pollute.I.Lit. (very rare):II.ore dapes,
Verg. A. 3, 234:ora cruore,
Ov. M. 15, 98:pollui cuncta sanie, odore, contactu,
Tac. A. 4, 49:usu tegmina,
id. ib. 13, 57:vina deciduo immundiore lapsu,
Plin. 14, 19, 23, § 119:polluta mensa cruore,
Sil. 7, 183.—Trop.A.In gen., to defile morally, to pollute, contaminate, violate, dishonor, desecrate, etc. (class.;B.syn.: inquino, contamino): polluta et violata sacra,
Cic. Verr. 2, 5, 72, § 187; cf. id. Rosc. Am. 26, 71:deorum hominumque jura inexpiabili scelere,
id. Phil. 11, 12, 29:fratris filiam incesto,
Plin. Ep. 4, 11, 6:tragico pollutus concubitu,
Juv. 2, 29:famam domūs stupro turpi,
Phaedr. 3, 10, 17:nec Electrae jugulo se polluit,
Juv. 8, 218:mentem suam et aures hominum nefariā voce,
Tac. A. 3, 50: incestis se matrimoniis, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 4, 3: jejunia, to violate, break, Nigid. ap. Isid. Orig. 20, 2:Jovem,
to insult, Prop. 4 (5), 9, 8: ferias, to desecrate (by labor), Gell. 2, 28, 3:avaritia invadit, polluit, vastat omnia,
Sall. J. 41, 9; Ov. M. 2, 794:polluta pax,
Verg. A. 7, 467:polluendam perdendamque rempublicam relinquere,
Tac. H. 2, 76:ferias,
Macr. S. 1, 16, 11.—Esp., in eccl. Lat., to render unclean, in a ceremonial sense, Vulg. Lev. 7, 21; pass., to be unclean, id. ib. 11, 27;15, 32: pollutum et mundum,
id. ib. 10, 10: pollutum comedit, id. Osee, 9, 3.—In partic., to violate, dishonor a woman (post-Aug.), Tac. A. 12, 46; id. Agr. 31; Vulg. Ezech. 18, 11.—Hence, pollū-tus, a, um, P. a., polluted, i. e. no longer virgin, then vicious, unchaste, Cat. 60, 46:femina,
Liv. 10, 23, 10:princeps,
Tac. H. 2, 37 fin.:scelesta pollutaque femina,
App. M. 10, 34.— Comp.:senectus,
more vicious, more sinful, Sil. 11, 47.— Sup.:dives,
App. M. 9, p. 234, 31.
См. также в других словарях:
decíduo — adj. 1. [Biologia] Que cai ou se desprende numa fase de desenvolvimento (ex.: dente decíduo). 2. [Botânica] Que perde a folhagem em determinada altura do ano. = CADUCO ≠ PERENE 3. Que dura pouco. = BREVE, EFÊMERO, PASSAGEIRO, TEMPORÁRIO,… … Dicionário da Língua Portuguesa
deciduo — deciduo, a (del lat. «decidŭus») 1 adj. Biol. Caduco; por ejemplo, los *dientes de la primera dentición. 2 f. Anat. Placenta y membranas que envuelven el *feto. ≃ Secundinas … Enciclopedia Universal
deciduo — /de tʃidwo/ agg. [dal lat. deciduus, der. di decĭdĕre, propr. cader giù ]. 1. (anat.) [di organi che si separano dal corpo dopo aver terminato la propria funzione, spec. nell espressione denti decidui ] ◀▶ permanente. ● Espressioni: denti decidui … Enciclopedia Italiana
deciduo — agg. destinato a cadere, caduco CONTR. perenne FRASEOLOGIA dente deciduo, dente di latte … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
deciduo — de·cì·du·o agg. TS bot., anat., zool. → caduco {{line}} {{/line}} DATA: sec. XVI. ETIMO: dal lat. decĭdŭu(m), der. di decidĕre cader giù … Dizionario italiano
deciduo — {{hw}}{{deciduo}}{{/hw}}agg. Detto di organo animale o vegetale che è destinato a cadere: foglie decidue | (impropr.) Caducifoglio … Enciclopedia di italiano
deciduo — pl.m. decidui sing.f. decidua pl.f. decidue … Dizionario dei sinonimi e contrari
diente deciduo — m. anat. Diente de leche. Medical Dictionary. 2011. diente deciduo Cualquiera de los 20 dientes que aparecen normalmente … Diccionario médico
árbol deciduo — Árbol latifoliado que deja caer todas sus hojas durante una estación. Los bosques deciduos se encuentran en tres regiones de latitud media con un clima templado caracterizado por una estación de invierno y precipitaciones a lo largo de todo el… … Enciclopedia Universal
decidua — Deciduo Caediza, sinónimo de caduca … Diccionario ecologico
Sophora — Sophora … Wikipedia Español