-
1 darraign
Юридический термин: отвечать на обвинение, урегулировать спор -
2 darraign
-
3 darraign
відповідати на обвинувачення; врегулювати спор -
4 відповідати на обвинувачення
darraign, ( в суді) rejoinУкраїнсько-англійський юридичний словник > відповідати на обвинувачення
-
5 врегулювати спор
darraign, settle a controversy -
6 урегулировать спор
-
7 отвечать на обвинение
Универсальный русско-английский словарь > отвечать на обвинение
-
8 урегулировать спор
1) General subject: accommodate a dispute3) Diplomatic term: adjust a dispute4) Business: settle a disputeУниверсальный русско-английский словарь > урегулировать спор
-
9 урегулировать спор
-
10 урегулировать спор
-
11 урегулировать спор
1. darraigning2. darraignБизнес, юриспруденция. Русско-английский словарь > урегулировать спор
См. также в других словарях:
Darraign — Dar raign, Darrain Dar rain,, v. t. [OF. deraisnier to explain, defend, to maintain in legal action by proof and reasonings, LL. derationare; de + rationare to discourse, contend in law, fr. L. ratio reason, in LL., legal cause. Cf. {Arraign},… … The Collaborative International Dictionary of English
darraign — To prepare for combat, or decide by combat … Grandiloquent dictionary
darraign — /dəˈreɪn/ (say duh rayn) verb (t) → deraign …
darraign — /dareyn/ To clear a legal account; to answer an accusation; to settle a controversy … Black's law dictionary
darraign — /dareyn/ To clear a legal account; to answer an accusation; to settle a controversy … Black's law dictionary
darraign — Same as deraign … Ballentine's law dictionary
darraign — … Useful english dictionary
Darrain — Darraign Dar raign, Darrain Dar rain,, v. t. [OF. deraisnier to explain, defend, to maintain in legal action by proof and reasonings, LL. derationare; de + rationare to discourse, contend in law, fr. L. ratio reason, in LL., legal cause. Cf.… … The Collaborative International Dictionary of English
Deraign — De*raign , Derain De*rain , v. t. [See {Darraign}.] (Old Law) To prove or to refute by proof; to clear (one s self). [Obs.] … The Collaborative International Dictionary of English
Deraignment — De*raign ment, Derainment De*rain ment, n. [See {Darraign}.] 1. The act of deraigning. [Obs.] [1913 Webster] 2. The renunciation of religious or monastic vows. [Obs.] Blount. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Derain — Deraign De*raign , Derain De*rain , v. t. [See {Darraign}.] (Old Law) To prove or to refute by proof; to clear (one s self). [Obs.] … The Collaborative International Dictionary of English