Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dapsĭlis

  • 1 dapsilis

    dapsilis, e somptueux, abondant.    - [gr]gr. δαψιλής.    - dapsilis (Plaut.) = dapsilibus.
    * * *
    dapsilis, e somptueux, abondant.    - [gr]gr. δαψιλής.    - dapsilis (Plaut.) = dapsilibus.
    * * *
        Dapsilis, et hoc dapsile, penul. corr. vt Dapsilis sumptus. Plaut. Grand, Magnifique.
    \
        Dapsiles dotes. Plaut. Grand doz.
    \
        Dapsilis lectus. Plaut. Excellent, Somptueux.
    \
        Dapsilis prouentus. Colum. Si continuis superioribus annis dapsili prouentu fatigata vitis fuerit, requiescere ac refici par erit. D'avoir trop largement rapporté.
    \
        Dapsilis musto spionia. Columel. Abondant en moust, Rendant beaucoup de moust.

    Dictionarium latinogallicum > dapsilis

  • 2 dapsilis

    dapsĭlis, e ( abl. plur. dapsilis, Plaut. Ps. 1, 4, 3), adj. [dapsilês, daps], sumptuous, bountiful, richly provided with every thing, abundant (mostly ante- and post-class.;

    in the class. period perhaps only in Colum. and Suet.): sumptus,

    Plaut. Most. 4, 2, 66:

    dotes,

    id. Aul. 2, 1, 45:

    corollae,

    id. Ps. 5, 1, 21:

    lectus,

    id. Truc. 1, 1, 34;

    lubentiae,

    id. Ps. 1, 4, 3:

    proventus (vitis),

    Col. 4, 27, 6:

    copia facundiae,

    App. M. 11, p. 258, 12.—
    (β).
    With abl.:

    spionia dapsilis musto,

    Col. 3, 2, 27.— Advv., sumptuously, bountifully.
    A.
    Form dapsĭlĭter: d. suos amicos alit, Naev. ap. Charis. p. 178 P. (v. 39 Ribbeck).—
    B.
    Form dapsĭle: verrem sume dapsile ac dilucide, Pompon. ap. Non. 513, 27 (v. 161 Ribbeck): convivebatur, * Suet. Vesp. 19.—
    * b.
    Comp. invitavit se dapsilius, Lucil. ap. Non. 321, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > dapsilis

  • 3 dapsilis

    dapsilis, e (δαψιλής), reichlich, mit allem reichlich versehen, dotes, Plaut. aul. 167: sumptus, Plaut. most. 982: lubentiae, Plaut. Pseud. 396: corollae, ibid. 1266: cena, Titin. com. 136: proventus, Col. 4, 27, 6: copia facundiae, Apul. met. 11, 3: lascivia, Iul. Val. 1, 4 (10) p. 9, 7 K.: convivium, Iul. Val. 1, 39. p. 49, 16 K.: stagnum, Iul. Val. 3, 18 (30). p. 127, 28 K. – m. Abl., spionia (vitis) dapsilis musto, Col. 3, 2, 27. – / Superl. dapsilissimus, Not. Tir. 41, 28a.

    lateinisch-deutsches > dapsilis

  • 4 dapsilis

    dapsilis, e (δαψιλής), reichlich, mit allem reichlich versehen, dotes, Plaut. aul. 167: sumptus, Plaut. most. 982: lubentiae, Plaut. Pseud. 396: corollae, ibid. 1266: cena, Titin. com. 136: proventus, Col. 4, 27, 6: copia facundiae, Apul. met. 11, 3: lascivia, Iul. Val. 1, 4 (10) p. 9, 7 K.: convivium, Iul. Val. 1, 39. p. 49, 16 K.: stagnum, Iul. Val. 3, 18 (30). p. 127, 28 K. – m. Abl., spionia (vitis) dapsilis musto, Col. 3, 2, 27. – Superl. dapsilissimus, Not. Tir. 41, 28a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dapsilis

  • 5 dapsilis

    e (греч.)
    богатый, обильный (dotes Pl; copia facundiae Ap); роскошный ( lectus Pl)

    Латинско-русский словарь > dapsilis

  • 6 dapsilis

    dapsile, dapsilior -or -us, dapsilissimus -a -um ADJ
    sumptuous, plentiful, abundant; richly provided with everything (L+S)

    Latin-English dictionary > dapsilis

  • 7 Bufo dapsilis

    1. LAT Bufo dapsilis G. Myers et Carvalho
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Южная Америка

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Bufo dapsilis

  • 8 dapsiliter

    dapsĭlis, e ( abl. plur. dapsilis, Plaut. Ps. 1, 4, 3), adj. [dapsilês, daps], sumptuous, bountiful, richly provided with every thing, abundant (mostly ante- and post-class.;

    in the class. period perhaps only in Colum. and Suet.): sumptus,

    Plaut. Most. 4, 2, 66:

    dotes,

    id. Aul. 2, 1, 45:

    corollae,

    id. Ps. 5, 1, 21:

    lectus,

    id. Truc. 1, 1, 34;

    lubentiae,

    id. Ps. 1, 4, 3:

    proventus (vitis),

    Col. 4, 27, 6:

    copia facundiae,

    App. M. 11, p. 258, 12.—
    (β).
    With abl.:

    spionia dapsilis musto,

    Col. 3, 2, 27.— Advv., sumptuously, bountifully.
    A.
    Form dapsĭlĭter: d. suos amicos alit, Naev. ap. Charis. p. 178 P. (v. 39 Ribbeck).—
    B.
    Form dapsĭle: verrem sume dapsile ac dilucide, Pompon. ap. Non. 513, 27 (v. 161 Ribbeck): convivebatur, * Suet. Vesp. 19.—
    * b.
    Comp. invitavit se dapsilius, Lucil. ap. Non. 321, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > dapsiliter

  • 9 dapsilitas

    dapsilitās, ātis, f. (dapsilis), die Reichlichkeit, Paul. Nol. ep. 23, 32. Not. Tir. 41, 28.

    lateinisch-deutsches > dapsilitas

  • 10 dapsilitas

    dapsilitās, ātis, f. (dapsilis), die Reichlichkeit, Paul. Nol. ep. 23, 32. Not. Tir. 41, 28.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dapsilitas

  • 11 жаба-слоник

    1. LAT Bufo dapsilis G. Myers et Carvalho
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Южная Америка

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > жаба-слоник

  • 12 largior

    largĭor, ītus, 4 (ante-class. and poet.; collat. form of the imperf. largibar, Prop. 1, 3, 25; fut. largibere, Plaut. Bacch. 4, 7, 30; inf. largirier, id. As. 5, 2, 82.— Act. collat. form, v. fin.), v. dep. [1. largus], to give bountifully, to lavish, bestow, dispense, distribute, impart (class.; cf.: dono, suppedito).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    amico homini mea ex crumena largiar,

    Plaut. Pers. 2, 3, 13:

    ex ea (dote) largiri te illi,

    id. Trin. 3, 3, 14:

    cenam esurientibus,

    id. Am. 1, 1, 155:

    qui eripiunt aliis, quod aliis largiantur,

    Cic. Off. 1, 14, 43; cf.:

    ex alieno,

    id. Fam. 3, 8, 8; id. Rosc. Com. 10:

    agros emeritis,

    Tac. A. 1, 28:

    largitur in servos quantum aderat pecuniae,

    id. ib. 16, 11:

    facile largiri de alieno,

    Just. 36, 3, 9.—Of inanimate subjects:

    sol universis idem lucis largitur,

    Quint. 1, 2, 14: Gallis provinciae propinquitas multa ad copiam atque usus largitur, * Caes. B. G. 6, 24.—
    B.
    In partic., to give largesses, to bribe:

    largiundo et pollicitando magis incendere,

    Sall. C. 38; id. J. 13:

    exercitum largiendo corrumpere,

    Quint. 5, 13, 17:

    largiendo de alieno popularem fieri,

    Liv. 3, 1: dictis largiri, to bestow in words, i. e. to promise without power to give:

    quid nunc acturu's, postquam erili filio largitu's dictis dapsilis lubentias,

    Plaut. Ps. 1, 4, 3.—
    II.
    Trop., to confer, bestow, grant, yield:

    Hortensio summam copiam facultatemque dicendi natura largita est,

    Cic. Quint. 2, 8:

    utrisque fortuna regnum est largita,

    id. Har. Resp. 25:

    nimium parcus in largienda civitate,

    id. Balb. 22, 50:

    plusculum amori,

    id. Fam. 5, 12, 3:

    occasionem clamandi,

    Quint. 12, 8, 2:

    quidquid solamen humandi est, largior,

    Verg. A. 10, 494; so,

    alicui occasionem impudentiae,

    Plin. 2, 23, 21, § 87:

    laetitiam alicui,

    Plaut. Capt. 4, 2, 49:

    Istoscine patrem aequom morest liberis largirier?

    to teach, communicate, id. As. 5, 2, 82:

    id largiamur inertiae nostrae,

    give up, concede, Cic. de Or. 1, 15, 68: reipublicae injurias. to forgive, Tac. A. 3, 70:

    beneficia in vulgus,

    Sen. Ben. 1, 2, 1:

    totus habenas,

    to give, re lax, Sil. 15, 724.—Esp.: se largiri, to bestow one's society, to be free or eager in courtship: nam tu te vilem feceris, si te ultro largiere: sine ultro veniat, quaeritet, etc., [p. 1037] Plaut. Mil. 4, 6, 28.—
    (β).
    With foll. ut:

    si quis mihi deus largiatur, ut ex hac aetate repuerascam,

    would grant, Cic. de Sen. 23, 83.
    1.
    Act. collat. form, largĭo, īre; act. imp. largi, Att. ap. Non. 470, 26; so, Lucil. ib. —
    * 2.
    largītus, a, um, in pass. signif.: Tib. 4, 1, 129.

    Lewis & Short latin dictionary > largior

  • 13 lectum

    1.
    lectus, a, um, Part. and P. a., from 2. lego.
    2.
    lectus, i, m. (nom. lectum, i, n., Dig. 32, 1, 52, § 9; 34, 2, 19, § 8; lectus, ūs, Plaut. Am. 1, 3, 15; al. lecti; Sen. Ep. 95, 72 Haas; Cornif. ap. Prisc. 711 P.) [Gr. lechos, alochos, lochos, lochmê; Lat. lectica; cf. Germ. Lager], a couch, bed.
    I.
    In gen.:

    meum quidem te lectum certe occupare non sinam,

    Plaut. Truc. 5, 71:

    dapsilis,

    id. ib. 1, 1, 34:

    standumst in lecto,

    id. Men. 1, 1, 26:

    lecti loris subtenti,

    Cato, R. R. 10:

    in lecto esse,

    Cic. Fam. 9, 23; id. Tusc. 5, 20, 59:

    lecto teneri,

    to be confined to one's bed, id. Verr. 2, 5, 7, § 16:

    surgere lecto,

    Prop. 2, 18 (3, 15), 31:

    descendere lecto,

    Tib. 1, 2, 19 (al. derepere):

    lectus Proculā minor,

    too short for, Juv. 3, 203:

    pedes lecti, in quo cubat Dialis, luto tenui circumlitos esse oportet,

    Gell. 10, 15, 14 sqq.— Plur.:

    lectos eburatos, auratos (advexit),

    Plaut. Stich. 2, 2, 53.—
    II.
    In partic.
    A.
    A bridal bed: lectus genialis, the nuptial-bed, which, after the marriage, was called adversus (because it stood opposite the door):

    genialis,

    Cic. Clu. 5 fin.:

    adversus,

    Prop. 4 (5), 11, 85:

    jugalis,

    Verg. A. 4, 496:

    aucupor in lecto mendaces caelibe somnos,

    Ov. H. 13, 107.—
    B.
    A couch for reclining on at meals, a dining- or eating-couch, Cic. Verr. 2, 2, 74, § 183:

    lecto recumbere,

    Hor. Ep. 1, 5, 1:

    in imo lecto residere,

    Suet. Aug. 64.—
    C.
    A couch or settee on which it was customary to read or write, a reading-couch, Sen. Ep. 72, 2.—
    D.
    A funeral bed or couch, a bier:

    flebis et arsuro positum me, Delia, lecto,

    Tib. 1, 1, 61:

    lecto funebri aptatus,

    Petr. 114:

    corpus ipsum impositum lecto erat,

    Quint. 6, 1, 31.
    3.
    lectus, ūs, m. [2. lego], a reading, Prisc. 1221 P.—
    II.
    = 2. lectus, q. v.

    Lewis & Short latin dictionary > lectum

  • 14 lectus

    1.
    lectus, a, um, Part. and P. a., from 2. lego.
    2.
    lectus, i, m. (nom. lectum, i, n., Dig. 32, 1, 52, § 9; 34, 2, 19, § 8; lectus, ūs, Plaut. Am. 1, 3, 15; al. lecti; Sen. Ep. 95, 72 Haas; Cornif. ap. Prisc. 711 P.) [Gr. lechos, alochos, lochos, lochmê; Lat. lectica; cf. Germ. Lager], a couch, bed.
    I.
    In gen.:

    meum quidem te lectum certe occupare non sinam,

    Plaut. Truc. 5, 71:

    dapsilis,

    id. ib. 1, 1, 34:

    standumst in lecto,

    id. Men. 1, 1, 26:

    lecti loris subtenti,

    Cato, R. R. 10:

    in lecto esse,

    Cic. Fam. 9, 23; id. Tusc. 5, 20, 59:

    lecto teneri,

    to be confined to one's bed, id. Verr. 2, 5, 7, § 16:

    surgere lecto,

    Prop. 2, 18 (3, 15), 31:

    descendere lecto,

    Tib. 1, 2, 19 (al. derepere):

    lectus Proculā minor,

    too short for, Juv. 3, 203:

    pedes lecti, in quo cubat Dialis, luto tenui circumlitos esse oportet,

    Gell. 10, 15, 14 sqq.— Plur.:

    lectos eburatos, auratos (advexit),

    Plaut. Stich. 2, 2, 53.—
    II.
    In partic.
    A.
    A bridal bed: lectus genialis, the nuptial-bed, which, after the marriage, was called adversus (because it stood opposite the door):

    genialis,

    Cic. Clu. 5 fin.:

    adversus,

    Prop. 4 (5), 11, 85:

    jugalis,

    Verg. A. 4, 496:

    aucupor in lecto mendaces caelibe somnos,

    Ov. H. 13, 107.—
    B.
    A couch for reclining on at meals, a dining- or eating-couch, Cic. Verr. 2, 2, 74, § 183:

    lecto recumbere,

    Hor. Ep. 1, 5, 1:

    in imo lecto residere,

    Suet. Aug. 64.—
    C.
    A couch or settee on which it was customary to read or write, a reading-couch, Sen. Ep. 72, 2.—
    D.
    A funeral bed or couch, a bier:

    flebis et arsuro positum me, Delia, lecto,

    Tib. 1, 1, 61:

    lecto funebri aptatus,

    Petr. 114:

    corpus ipsum impositum lecto erat,

    Quint. 6, 1, 31.
    3.
    lectus, ūs, m. [2. lego], a reading, Prisc. 1221 P.—
    II.
    = 2. lectus, q. v.

    Lewis & Short latin dictionary > lectus

  • 15 Libentia

    lĭbentĭa ( lŭb-), ae, f. [libens], delight, pleasure, joy (ante- and post-class.):

    onustum pectus porto laetitia lubentiaque,

    Plaut. Stich. 2, 1, 3:

    postquam erili filio Largitu's dictis dapsilis lubentias,

    id. Ps. 1, 4, 3:

    libentiae gratiaeque conviviorum,

    Gell. 15, 2, 7.—
    II.
    Personified: Lĭbentĭa ( Lŭb-), ae, f., the goddess of delight, Plaut. As. 2, 2, 2; cf. the foll. art.

    Lewis & Short latin dictionary > Libentia

  • 16 libentia

    lĭbentĭa ( lŭb-), ae, f. [libens], delight, pleasure, joy (ante- and post-class.):

    onustum pectus porto laetitia lubentiaque,

    Plaut. Stich. 2, 1, 3:

    postquam erili filio Largitu's dictis dapsilis lubentias,

    id. Ps. 1, 4, 3:

    libentiae gratiaeque conviviorum,

    Gell. 15, 2, 7.—
    II.
    Personified: Lĭbentĭa ( Lŭb-), ae, f., the goddess of delight, Plaut. As. 2, 2, 2; cf. the foll. art.

    Lewis & Short latin dictionary > libentia

  • 17 Lubentia

    lĭbentĭa ( lŭb-), ae, f. [libens], delight, pleasure, joy (ante- and post-class.):

    onustum pectus porto laetitia lubentiaque,

    Plaut. Stich. 2, 1, 3:

    postquam erili filio Largitu's dictis dapsilis lubentias,

    id. Ps. 1, 4, 3:

    libentiae gratiaeque conviviorum,

    Gell. 15, 2, 7.—
    II.
    Personified: Lĭbentĭa ( Lŭb-), ae, f., the goddess of delight, Plaut. As. 2, 2, 2; cf. the foll. art.

    Lewis & Short latin dictionary > Lubentia

  • 18 lubentia

    lĭbentĭa ( lŭb-), ae, f. [libens], delight, pleasure, joy (ante- and post-class.):

    onustum pectus porto laetitia lubentiaque,

    Plaut. Stich. 2, 1, 3:

    postquam erili filio Largitu's dictis dapsilis lubentias,

    id. Ps. 1, 4, 3:

    libentiae gratiaeque conviviorum,

    Gell. 15, 2, 7.—
    II.
    Personified: Lĭbentĭa ( Lŭb-), ae, f., the goddess of delight, Plaut. As. 2, 2, 2; cf. the foll. art.

    Lewis & Short latin dictionary > lubentia

  • 19 prae

    prae, adv., and prep. with abl. [for prai, kindred with Sanscr. prefix pra-, before; Gr. pro, prin, prosô; cf.: pro, prior, porro, primus].
    I.
    Adv., before, in front.
    A.
    Lit. (ante-class.):

    abi prae, Sosia, Jam ego sequar,

    go before, go in advance, Plaut. Am. 1, 3, 45:

    i prae, sequar,

    Ter. And. 1, 1, 144; id. Eun. 5, 2, 69: i tu prae, virgo;

    non queo, quod pone me est, servare,

    Plaut. Curc. 4, 2, 1:

    age, age nunc tu, i prae,

    id. Pers. 4, 4, 56.—
    B.
    Trop., as a particle of comparison, with ut, quam, or quod (also written in one word, praeut and praequam; cf. Wagner ad Plaut. Aul. 503), in comparison with, compared with (ante- and post-class. and colloq.):

    parum etiam, praeut futurum est praedicas,

    Plaut. Am. 1, 1, 218; id. Bacch. 4, 9, 5:

    immo noster nunc quidem est de verbis, prae ut dudum fuit,

    id. Men. 5, 5, 33; 2, 3, 25:

    nihil hercle quidem hoc, Prae ut alia dicam,

    id. Mil. 1, 1, 20; id. Merc. 2, 4, 2:

    ludum dices fuisse, praeut hujus rabies quae dabit,

    Ter. Eun. 2, 3, 9:

    satin' parva res est voluptatum in vitā atque in aetate agundā, praequam quod molestum'st?

    in comparison with the trouble, Plaut. Am. 2, 2, 2:

    nihil hoc est, triginta minae, prae quam alios dapsilis sumptus facit,

    id. Most. 4, 2, 62 Lorenz ad loc.:

    jam minoris omnia facio prae quam quibus modis Me ludificatus est,

    id. ib. 5, 2, 25:

    sed hoc etiam pulcrum'st praequam sumptus ubi petunt,

    id. Aul. 3, 5, 33; id. Merc. prol. 23:

    quae etsi longioribus verbis comprehensa est praequam illud Graecum, etc.,

    Gell. 16, 1, 3:

    immo res omnis relictas habeo prae quod tu velis,

    Plaut. Stich. 2, 2, 38.—
    II.
    Prep. with abl. (with acc.:

    prae cornua, prae litteras,

    Petr. 39, 12; 46, 1), before, in front of, in advance of.
    A.
    Lit.:

    cavendum erit, ut (villa) a tergo potius quam prae se flumen habeat,

    before it, Col. 1, 5, 4: limina alia prae aliis erant, App. de Mundo, p. 69, 22.—Esp. freq.: prae se ferre, agere, mittere, to bear, carry, drive, or send before one's self:

    ille qui stillantem prae se pugionem tulit,

    Cic. Phil. 2, 12, 30:

    argenti prae se in aerarium tulit quattuordecim milia pondo,

    Liv. 28, 38, 5:

    prae se ferens Darium puerum,

    Suet. Calig. 19:

    prae se armentum agens,

    Liv. 1, 7, 4:

    singulos prae se inermes mittere,

    Sall. J. 94, 2: prae manu, and, less freq., prae manibus, at hand, on hand (ante- and postclass.):

    patri reddidi omne aurum, quod fuit prae manu,

    Plaut. Bacch. 4, 3, 9; Ter. Ad. 5, 9, 23:

    cum prae manu debitor (pecuniam) non haberet,

    Dig. 13, 7, 27:

    si Caesaris liber prae manibus est, promi jubeas,

    Gell. 19, 8, 6:

    aes si forte prae manu non fuerit,

    App. M. 6, p. 180, 30.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.: prae se ferre, less freq., prae se gerere, declarare, etc., prop. to carry before one's self. as if to show it; hence, to show, exhibit, manifest, reveal, make known, betray, discover, indicate (freq. and class.), Cic. Agr. 2, 2, 4:

    fortasse ceteri tectiores: ego semper me didicisse, prae me tuli,

    id. Or. 42, 146:

    nec vero cum venit, prae se fert, aut qui sit aut unde veniat,

    id. Rep. 2, 3, 6:

    scelus et facinus prae se ferens et confitens,

    id. Mil. 16, 43:

    ceteris prae se fert et ostentat,

    id. Att. 2, 23, 3:

    beata vita glorianda et praedicanda et prae se ferenda est: nihil est enim aliud quod praedicandum et prae se ferendum sit,

    id. Tusc. 5, 17, 50: conjecturam prae se gerere. id. Inv. 2, 9, 30:

    animum altum et erectum prae se gerebat, Auct. B. Afr. 10: prae se declarant gaudia vultu,

    Cat. 64, 34:

    prae se maximam speciem ostentare,

    App. Flor. p. 342, 10.—
    2.
    In partic., in comparisons, in comparison with, compared with (mostly in comparisons which imply a contrast of kind; while praeter refers to a contrast of degree only: dives prae ceteris, in contrast with the others, who are poor: dives praeter ceteros, richer than the other rich ones; cf. Krebs, Antibarb. p. 894).
    (α).
    With positive adj. (class.; v. infra):

    omnia prae meo commodo,

    Ter. Ad. 2, 3, 9: omnium unguentum odor prae tuo nautea est, Plaut. Curc. 1, 2, 5; id. Men. 1, 2, 67:

    Gallis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est,

    Caes. B. G. 2, 30:

    prae divitiis,

    Liv. 3, 26:

    videbant omnes prae illo parvi futuros,

    Nep. Eum. 10, 4; Cic. Agr. 2, 35, 96:

    veros illos Atticos prae se paene agrestes putat,

    id. Brut. 83, 286:

    ab isto prae lucro praedāque nec vectigalium nec posteritatis habitam esse rationem,

    id. Verr. 2, 3, 55, § 128:

    non tu quidem vacuus molestiis, sed prae nobis beatus,

    id. Fam. 4, 4, 2; Hor. Ep. 1, 11, 4:

    (stultitia) prae ceteris parit immensas cupiditates,

    Auct. Her. 2, 22, 34.—
    (β).
    So with comp. for quam (ante- and post-class.):

    atque me minoris facio prae illo,

    Plaut. Ep. 3, 4, 85:

    id prae illo, quod honestum nobis est, fit plenius,

    Gell. 1, 3, 25; Front. Ep. ad M. Caes. 1, 2; Hier. in Psa. 44, 3; Aug. c. Acad. 1, 22.—
    3.
    In giving the cause, which, as it were, goes before, for, because of, by reason of, on account of (class. only of a hinderance; with an express or implied negation; or with vix, v. Zumpt, § 310): Ulixi cor frixit prae pavore, Liv. Andron. ap. Serv. Verg. A. 1, 92:

    prae laetitiā lacrumae praesiliunt mihi,

    Plaut. Stich. 3, 2, 13:

    prae lassitudine opus est ut lavem,

    id. Truc. 2, 3, 7; Ter. Heaut. 1, 1, 71:

    prae gaudio ubi sim nescio,

    id. ib. 2, 3, 67:

    vivere non quit Prae macie,

    Lucr. 4, 1167:

    nec loqui prae maerore potuit,

    Cic. Planc. 41, 99:

    quorum ille nomen prae metu ferre non poterat,

    id. Phil. 13, 9, 20:

    solem prae jaculorum multitudine non videbitis,

    id. Tusc. 1, 42, 101:

    prae irā,

    Liv. 31, 24 fin.:

    vix sibimet ipsi prae nec opinato gaudio credentes,

    id. 39, 49.—In composition, prae usually denotes,
    a.
    Before: praedico, praebibo, praecaveo, etc.; so too, praeceps, headforemost, headlong. —In time: praecanus, gray before one's time.
    b.
    Enhancing the main idea, qs. in advance of others: praealtus, extremely high: praeclarus, very celebrated; praevalidus, very strong, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > prae

  • 20 BOUNTEOUS

    [A]
    LARGUS (-A -UM)
    MUNIFICUS (-A -UM)
    LIBERALIS (-E)
    BENIGNUS (-A -UM)
    DAPSILIS (-E)
    LARGIFICUS (-A -UM)
    BONUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > BOUNTEOUS

См. также в других словарях:

  • Rhinella dapsilis — Rhinella dapsilis …   Wikipédia en Français

  • Bufo dapsilis — Bufo dapsilis …   Wikipédia en Français

  • Chryseofusus dapsilis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class …   Wikipedia

  • Bufo dapsilis — Taxobox name = Bufo dapsilis status = LC | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Amphibia ordo = Anura familia = Bufonidae genus = Bufo species = B. dapsilis binomial = Bufo dapsilis binomial authority = Myers… …   Wikipedia

  • Heliothelinae — Phanomorpha dapsilis Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Schmette …   Deutsch Wikipedia

  • Anolis — Taxobox name = Anolis image width = 250px image caption = A green anole, Anolis carolinensis regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Reptilia ordo = Squamata familia = Polychrotidae genus = Anolis genus authority = (Daudin, 1802)… …   Wikipedia

  • List of amphibians in Brazil — Total number of species = 814Anura Amphignathodontidae*Flectonotus fissilis (Miranda Ribeiro, 1920) *Flectonotus goeldii (Boulenger, 1895 1894 ) *Flectonotus ohausi (Wandolleck, 1907) *Gastrotheca albolineata (Lutz Lutz, 1939) *Gastrotheca… …   Wikipedia

  • Rhinella — Cane Toad (Bufo marinus) Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Bufo — Bufo …   Wikipédia en Français

  • Anfibios de Brasil — Anexo:Anfibios de Brasil Saltar a navegación, búsqueda En Brasil habitan un total de 814 especies, con representantes de los tres órdenes de anfibios. Contenido 1 Anura 1.1 Amphignathodontidae 1.2 Aromobatidae …   Wikipedia Español

  • Rhinella —   Rhinella …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»