-
1 dominor
dŏmĭnor, āri, ātus sum [dominus] [st2]1 [-] être maître, dominer, commander, régner en maître. [st2]2 [-] sens passif: être gouverné, être maîtrisé, être vaincu. - dominari in aliquem: disposer de qqn, exercer un pouvoir absolu sur qqn. - dominari in cives (dominari inter cives): régner en maître sur ses concitoyens. - in adversarios dominari, Liv. 3: tyranniser ses adversaires. - dominari in capite hominum, Cic. Quint. 30: disposer de la vie des hommes. - avec dat. - toti dominari mundo, Claud. in Ruf. 1, 143: donner des lois au monde. - avec gén. - dominari omnium rerum, Lact. Ira, 14, 3: donner des lois au monde. - Cleanthes, Zenonis auditor, solem dominari et rerum potiri putat? Cic. Ac. 2: Cléanthe, disciple de Zénon, pense que c'est le soleil qui est le maître absolu. - usus dicendi dominatur, Cic. de Or. 2, 8, 33: la parole est souveraine. - et dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos terrae, Vulg. Ps. 72: et il dominera d'une mer à l'autre, et du fleuve aux extrémités de la terre.* * *dŏmĭnor, āri, ātus sum [dominus] [st2]1 [-] être maître, dominer, commander, régner en maître. [st2]2 [-] sens passif: être gouverné, être maîtrisé, être vaincu. - dominari in aliquem: disposer de qqn, exercer un pouvoir absolu sur qqn. - dominari in cives (dominari inter cives): régner en maître sur ses concitoyens. - in adversarios dominari, Liv. 3: tyranniser ses adversaires. - dominari in capite hominum, Cic. Quint. 30: disposer de la vie des hommes. - avec dat. - toti dominari mundo, Claud. in Ruf. 1, 143: donner des lois au monde. - avec gén. - dominari omnium rerum, Lact. Ira, 14, 3: donner des lois au monde. - Cleanthes, Zenonis auditor, solem dominari et rerum potiri putat? Cic. Ac. 2: Cléanthe, disciple de Zénon, pense que c'est le soleil qui est le maître absolu. - usus dicendi dominatur, Cic. de Or. 2, 8, 33: la parole est souveraine. - et dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos terrae, Vulg. Ps. 72: et il dominera d'une mer à l'autre, et du fleuve aux extrémités de la terre.* * *Dominor, penul. corr. dominaris, dominari. Maistriser, Avoir la maistrise et seigneurie sur un autre, Dominer, Seigneurier.\Multos dominata per annos. Virgil. Qui a esté dominee, Sur qui on a dominé. -
2 dominor
dominor dominor, atus sum, ari господствовать, властвовать -
3 dominor
dŏmĭnor, ātus (ante-class. inf domina rier, Verg. A. 7, 70), 1, v. dep. n. [dominus], to be lord and master, to have dominion, bear rule domineer (freq. and class.; for syn. cf.: regno, impero, jubeo, praesum).I.Prop., absol.:II.imperare quam plurimis, pollere, regnare, dominari,
Cic. Rep. 3, 12;so,
absol., id. 1, 33; id. Rab. Post. 14, 39; Sall. C. 2, 2; Liv. 33, 46; Tac. A. 4, 7; id. H. 1, 21; Verg. A. 2, 363 et saep.—With in and abl.:in capite fortunisque hominum,
Cic. Quint. 30, 94; so,in aliqua re,
id. ib. 31, 98; id. Div. in Caecil. 7 fin.; id. Verr. 2, 1, 51 fin.; Liv. 8, 31; Verg. A. 2, 327; Ov. F. 3, 315 al.— With inter or in: inter aliquos, * Caes. B. G. 2, 31 fin.; so Ov. Am. 3, 6, 63:dominari in cetera (animalia),
id. M. 1, 77:in adversarios,
Liv. 3, 53.—With abl.:summā dominarier arce,
Verg. A. 7, 70.—With the abl. only, Verg. A. 6, 766; 1, 285; 3, 97.— With dat.:toti dominabere mundo,
Claud. in Ruf. 1, 143.—With gen.:omnium rerum,
Lact. Ira, 14, 3; Tert. Hab. Mul. 1 al. in late Lat.—Transf., to rule, reign, govern, etc., of inanimate and abstract subjects:Cleanthes solem dominari putat,
Cic. Ac. 2, 41:mare,
Tac. Agr. 10 fin.:pestis in magnae dominatur moenibus urbis,
Ov. M. 7, 553:inter nitentia culta Infelix lolium et steriles dominantur avenae,
Verg. G. 1, 154: ubi libido dominatur, Crassus ap. Cic. Or. 65, 219; so,consilium,
Cic. Rep. 1, 38:potestas (sc. censura) longinquitate,
Liv. 9, 33:oratio,
Quint. 8, 3, 62:fortuna,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 1, § 4:usus dicendi in libera civitate,
id. de Or. 2, 8, 33; id. Caecin. 25, 71: actio in dicendo, id. ap. Quint. 11, 3, 7:effectus maxime in ingressu ac fine (causae),
Quint. 8 prooem. §7 et saep.: senectus si usque ad ultimum spiritum dominatur in suos,
Cic. de Sen. 9, 38.—Hence, dŏmĭnans, antis, P. a., ruling, bearing sway. — Lit.:a gentibus dominantibus premi,
Lact. 7, 15, 5. — Trop.:animus dominantior ad vitam,
Lucr. 3, 397; id. 6, 238: dominantia nomina = vulgaria, communia, the Gr. kuria, proper, without metaphor, Hor. A. P. 234. —As subst.: dŏmĭnans, antis, m., an absolute ruler:cum dominante sermones,
Tac. A. 14, 56; id. H. 4, 74.— Plur., Vulg. Jer. 50, 21; id. Apoc. 19, 16.— Adv.: dŏmĭnante, in the manner of a ruler, Dracont. Hexaem. 1, 331.► dŏmĭnor, āri, pass., to be ruled: o domus antiqua, heu, quam dispari Dominare domino! Poëta ap. Cic. Off. 1, 39, 139; Nigid. ap. Prisc. p. 793; Lact. Mort. Pers. 16, 7. -
4 dominor
dominor, ātus sum, ārī, (dominus), herrschen, den Herrn spielen, tyrannisieren, dominante homine furioso, Cic.: dominandi studium, Sall.: dominandi avidus, Tac. – m. nähern Angaben, d. Alexandriae, Cic.: in Italia, Vell.: in urbe, Verg.: Carthagine, Liv.: summā arce, Verg.: in suos, Cic.: in adversarios, Liv.: in cetera (animalia), Ov.: in nobis, in uns (v. Gott), Cic.: in capite fortunisque hominum honestissimorum, Cic.: in iudiciis, Cic.: in his sartis tectisque, in solchen Bauangelegenheiten eine Herrschaft ausüben, Cic. – mit Dat., toti mundo, Claud. u. Apul.: maximae parti continentis, Chalcid.: m. Genet., Apul. u. Eccl. (s. Oehler Tert. apol. 26. p. 126. Bünem. Lact. de ira dei 14, 3. Vechner Hellenolex. p. 328. not. b). – übtr., v. Lebl., d. lolium, Verg.: inornata et dominantia nomina, die schmucklosen u. eigentlichsten Benennungen (im Ggstz. zu den tropischen), Hor.: nusquam latius dominari mare, Tac.: dominatur libido, Cic.: fortuna dominatur, Cic.: haec una res in omni libero populo semper floruit semperque dominata est (hat die höchste Geltung gehabt), Cic.: quod unum in oratore dominatur, worin die Hauptstärke des R. besteht, Cic. – / Aktive Nbf. domino, Fut. dominabunt, Interpr. forens. Dosithei arti adhaer. p. 53 Boeck.: Infin. dominare, Tert. ad nat. 2, 17. Ven. Fort. 3, 14, 16: passive Formen, dominare (= dominaris), Poëta b. Cic. de off. 1, 139: dominantur ab eo, Interpr. Iren. 5, 9, 4: dominabitur, Lact. de mort. pers. 16, 7: dominari ab eo, Interpr. Iren. 3, 8, 1; vgl. Bünem. Lact. 7, 15, 5. – Parag. Infin. dominarier, Verg. Aen. 7, 70. – dominans, PAdi. u. Subst., s. oben bes.
-
5 dominor
dominor, ātus sum, ārī, (dominus), herrschen, den Herrn spielen, tyrannisieren, dominante homine furioso, Cic.: dominandi studium, Sall.: dominandi avidus, Tac. – m. nähern Angaben, d. Alexandriae, Cic.: in Italia, Vell.: in urbe, Verg.: Carthagine, Liv.: summā arce, Verg.: in suos, Cic.: in adversarios, Liv.: in cetera (animalia), Ov.: in nobis, in uns (v. Gott), Cic.: in capite fortunisque hominum honestissimorum, Cic.: in iudiciis, Cic.: in his sartis tectisque, in solchen Bauangelegenheiten eine Herrschaft ausüben, Cic. – mit Dat., toti mundo, Claud. u. Apul.: maximae parti continentis, Chalcid.: m. Genet., Apul. u. Eccl. (s. Oehler Tert. apol. 26. p. 126. Bünem. Lact. de ira dei 14, 3. Vechner Hellenolex. p. 328. not. b). – übtr., v. Lebl., d. lolium, Verg.: inornata et dominantia nomina, die schmucklosen u. eigentlichsten Benennungen (im Ggstz. zu den tropischen), Hor.: nusquam latius dominari mare, Tac.: dominatur libido, Cic.: fortuna dominatur, Cic.: haec una res in omni libero populo semper floruit semperque dominata est (hat die höchste Geltung gehabt), Cic.: quod unum in oratore dominatur, worin die Hauptstärke des R. besteht, Cic. – ⇒ Aktive Nbf. domino, Fut. dominabunt, Interpr. forens. Dosithei arti adhaer. p. 53 Boeck.: Infin. dominare, Tert. ad nat. 2, 17. Ven. Fort. 3, 14, 16: passive Formen, dominare (= domi-————naris), Poëta b. Cic. de off. 1, 139: dominantur ab eo, Interpr. Iren. 5, 9, 4: dominabitur, Lact. de mort. pers. 16, 7: dominari ab eo, Interpr. Iren. 3, 8, 1; vgl. Bünem. Lact. 7, 15, 5. – Parag. Infin. dominarier, Verg. Aen. 7, 70. – dominans, PAdi. u. Subst., s. oben bes. -
6 dominor
dominor ātus, ārī, dep. [dominus], to be lord, be in power, have dominion, bear rule, domineer: Alexandriae: lubido dominandi, S.: iudicum ordo dominabatur, L.: Urbs multos dominata per annos, V.: femina dominatur, Ta.: in fortunis hominum: in exercitu, L.: in adversarios, L.: inter quos, etc., Cs.: summā dominarier arce, V.— To rule, be supreme, prevail, extend: Pestis in moenibus urbis, O.: inter nitentia culta avenae, V.: nusquam latius mare, Ta. — Fig., to rule, be supreme, reign, govern: longinquitate potestas (sc. censura) dominans, L.: senectus si dominatur in suos.* * *dominari, dominatus sum V DEPbe master/despot/in control, rule over, exercise sovereignity; rule/dominate -
7 dominor
ātus sum, ārī depon. [ dominus II \]господствовать, властвоватьd. in aliquem C, L, in aliquo (in aliquā re) C, V, VP etc., alicui rei Cld, Ap и alicujus rei Ap, Eccl — властвовать над кем (чем)-л., повелевать кем-л., (чём-л.) -
8 dominor
, dominatus sum, dominari 1господствовать, властвовать -
9 dominante
dŏmĭnor, ātus (ante-class. inf domina rier, Verg. A. 7, 70), 1, v. dep. n. [dominus], to be lord and master, to have dominion, bear rule domineer (freq. and class.; for syn. cf.: regno, impero, jubeo, praesum).I.Prop., absol.:II.imperare quam plurimis, pollere, regnare, dominari,
Cic. Rep. 3, 12;so,
absol., id. 1, 33; id. Rab. Post. 14, 39; Sall. C. 2, 2; Liv. 33, 46; Tac. A. 4, 7; id. H. 1, 21; Verg. A. 2, 363 et saep.—With in and abl.:in capite fortunisque hominum,
Cic. Quint. 30, 94; so,in aliqua re,
id. ib. 31, 98; id. Div. in Caecil. 7 fin.; id. Verr. 2, 1, 51 fin.; Liv. 8, 31; Verg. A. 2, 327; Ov. F. 3, 315 al.— With inter or in: inter aliquos, * Caes. B. G. 2, 31 fin.; so Ov. Am. 3, 6, 63:dominari in cetera (animalia),
id. M. 1, 77:in adversarios,
Liv. 3, 53.—With abl.:summā dominarier arce,
Verg. A. 7, 70.—With the abl. only, Verg. A. 6, 766; 1, 285; 3, 97.— With dat.:toti dominabere mundo,
Claud. in Ruf. 1, 143.—With gen.:omnium rerum,
Lact. Ira, 14, 3; Tert. Hab. Mul. 1 al. in late Lat.—Transf., to rule, reign, govern, etc., of inanimate and abstract subjects:Cleanthes solem dominari putat,
Cic. Ac. 2, 41:mare,
Tac. Agr. 10 fin.:pestis in magnae dominatur moenibus urbis,
Ov. M. 7, 553:inter nitentia culta Infelix lolium et steriles dominantur avenae,
Verg. G. 1, 154: ubi libido dominatur, Crassus ap. Cic. Or. 65, 219; so,consilium,
Cic. Rep. 1, 38:potestas (sc. censura) longinquitate,
Liv. 9, 33:oratio,
Quint. 8, 3, 62:fortuna,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 1, § 4:usus dicendi in libera civitate,
id. de Or. 2, 8, 33; id. Caecin. 25, 71: actio in dicendo, id. ap. Quint. 11, 3, 7:effectus maxime in ingressu ac fine (causae),
Quint. 8 prooem. §7 et saep.: senectus si usque ad ultimum spiritum dominatur in suos,
Cic. de Sen. 9, 38.—Hence, dŏmĭnans, antis, P. a., ruling, bearing sway. — Lit.:a gentibus dominantibus premi,
Lact. 7, 15, 5. — Trop.:animus dominantior ad vitam,
Lucr. 3, 397; id. 6, 238: dominantia nomina = vulgaria, communia, the Gr. kuria, proper, without metaphor, Hor. A. P. 234. —As subst.: dŏmĭnans, antis, m., an absolute ruler:cum dominante sermones,
Tac. A. 14, 56; id. H. 4, 74.— Plur., Vulg. Jer. 50, 21; id. Apoc. 19, 16.— Adv.: dŏmĭnante, in the manner of a ruler, Dracont. Hexaem. 1, 331.► dŏmĭnor, āri, pass., to be ruled: o domus antiqua, heu, quam dispari Dominare domino! Poëta ap. Cic. Off. 1, 39, 139; Nigid. ap. Prisc. p. 793; Lact. Mort. Pers. 16, 7. -
10 dominans
[st1]1 [-] dŏmĭnans, antis: - [abcl][b]a - part. prés. de dominor; qui domine, qui règne. - [abcl]b - adj. prédominant, essentiel, propre.[/b] - dominantia nomina, Hor.: expressions propres (κύρια). - est animus dominantior ad vitam quam... Lucr. 3: l'esprit est plus essentiel à la vie que... [st1]2 [-] dŏmĭnans, antis, m.: le maître, le prince.* * *[st1]1 [-] dŏmĭnans, antis: - [abcl][b]a - part. prés. de dominor; qui domine, qui règne. - [abcl]b - adj. prédominant, essentiel, propre.[/b] - dominantia nomina, Hor.: expressions propres (κύρια). - est animus dominantior ad vitam quam... Lucr. 3: l'esprit est plus essentiel à la vie que... [st1]2 [-] dŏmĭnans, antis, m.: le maître, le prince.* * *Nullo dominante ruunt equi. Senec. Quand il n'y a personne qui les gouverne et conduise. -
11 dominatio
dŏmĭnātĭo, ōnis, f. [dominor] pouvoir absolu, monarchie, souveraineté, empire. - Cic. Phil. 3, 34; Verr. 5, 175; Rep. 1, 48 II [fig.] Inv. 2, 164.* * *dŏmĭnātĭo, ōnis, f. [dominor] pouvoir absolu, monarchie, souveraineté, empire. - Cic. Phil. 3, 34; Verr. 5, 175; Rep. 1, 48 II [fig.] Inv. 2, 164.* * *Dominatio, Verbale, foem. gen. Cic. Seigneurie et maistrise, Domination.\Spes dominationis. Tacit. Esperance de dominer. -
12 dominatus
[st1]1 [-] dŏmĭnātus, a, um: part. passé de dominor; qui a dominé, qui a régné sur. [st1]2 [-] dŏmĭnātŭs, ūs, m. (c. dominatio): pouvoir absolu, monarchie, souveraineté, empire. - Cic. Rep. 1, 43; Off. 2, 2; Nat. 2, 152; Tusc. 4, 1.* * *[st1]1 [-] dŏmĭnātus, a, um: part. passé de dominor; qui a dominé, qui a régné sur. [st1]2 [-] dŏmĭnātŭs, ūs, m. (c. dominatio): pouvoir absolu, monarchie, souveraineté, empire. - Cic. Rep. 1, 43; Off. 2, 2; Nat. 2, 152; Tusc. 4, 1.* * *Dominatus, huius dominatus, penul. prod. Cic. Seigneurie et maistrise, Domination. -
13 dominans
-
14 dominatio
dominātio, ōnis f. [ dominor ]1) господство, владычество (d. Cinnae C; d. in aliquem Sl, C и in aliquo Sl)2) единовластие, верховная властьd. unīus C — единодержавиеdominationes T, Fl (= dominantes) — повелители -
15 dominator
-
16 domino
-
17 perdominor
per-dominor, —, ari -
18 dominans
domināns, antis, PAdi. m. Compar. (dominor), herrschend, animus est... dominantior ad vitam quam vis animai, Lucr. 3, 397: tanto mobilior vis et dominantior haec est, Lucr. 6, 238. – subst., dominans, der Herrschende = der Gebieter, despotische Herrscher, Tac. ann. 14, 56 u. (im Plur.) Auct. b. Alex. 32, 3. Tac. hist. 4, 74.
-
19 dominatio
dominātio, ōnis, f. (dominor), I) die Herrschaft, bes. die Alleinherrschaft, Oberherrschaft, in einem vorher freien Staate verhaßt, dah. gew. = Gewaltherrschaft, Zwingherrschaft, Despotie, wie τυραννίς. A) eig.: unius, Alleinherrschaft, Monarchie, Cic.: Cinnae, Cic.: crudelis, Cic.: in vos u. in vobis, Sall. fr. – Plur., dominationes adpetiverunt, Cic. de rep. 2, 48: dominationes funestae, Sen. de ira 2, 9, 3: dominationibus aliis fastiditus, Tac. ann. 13, 1: vices dominationum, Tert. apol. 26: dominationes affectabant, Sall. hist. fr. 1, 10 (11). – B) meton. = dominantes, die Herrscher, Herren, Sing., Flor. 1, 24, 3. – II) übtr.: ne (fortuna) magnam nimis in nos habeat dominationem, Cornif. rhet.: haec te omnis dominatio regnumque iudiciorum tanto opere delectat, über die G. zu gebieten u. wie ein König zu herrschen, Cic.: temperantia est rationis in libidinem firma et moderata dominatio, Cic.
-
20 dominator
- 1
- 2
См. также в других словарях:
DOMINOR — dominorum … Abbreviations in Latin Inscriptions
SaMo — Saltatio Mortis Saltatio Mortis live (2004) Gründung 2000 Genre Mittelalter Rock Folk Rock Website … Deutsch Wikipedia
Des Königs Henker — Studioalbum von Saltatio Mortis Veröffentlichung 2005 Label Napalm Records … Deutsch Wikipedia
Saltatio Mortis — Saltatio Mortis … Википедия
Spaceknights — is a name used by at least three distinct groups of characters in the fictional Marvel Comics Universe. The better known group is a core concept of the 1980s comic book Rom Spaceknight, while the other two are far more recent creations and not… … Wikipedia
Aus der Asche — Studioalbum von Saltatio Mortis Veröffentlichung 31. August 2007 Label Napalm Records … Deutsch Wikipedia
Saltatio Mortis — live (2004) … Deutsch Wikipedia
Dominant — A genetic trait is considered dominant if it is expressed in a person who has only one copy of that gene. (In genetic terms, a dominant trait is one that is phenotypically expressed in heterozygotes). A dominant trait is opposed to a recessive… … Medical dictionary
ՀԱՐՍՏԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0068 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 12c չ. πλουτέω, δυναστεύω ditesco, dominor, impero. Մեծանալ, ճոխանալ. զօրանալ. իշխել. տիրել. բռնակալել. հարուստնալ, մեծնալ, ափ ձգել, տիրել. *Հարստացեալ տիրէ ʼի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՄԻԱՊԵՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0271 Chronological Sequence: 6c, 8c, 10c չ.ն.կր. նաեւ իբր ձ. μοναρχέω solus impero, dominor, rego. կր. ab uno regor, dirigor. Միապետ լինել. տիրել առանձինն որպէս ինքնակալ, կամ ընդ ձեռամբ ունել եւ ուղղել. *Միապետել ʼի վերայ ամենայն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՆՈՒԱՃԵՄ — (եցի.) NBH 2 0449 Chronological Sequence: Early classical, 6c ն. ὐποτάττω, ἑπικρατέω, κατακυριεύω , μετάγω subigo, subjugo, invaleo, praevaleo, dominor, traduco, circumago. (որպէս թէ նուաստ կամ նուազ առնել զայլս.) Ճնշել. ընկճել. զբռամբ՝ ընդ լծով… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)