Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

dŏmĭnor

  • 1 dominor

    dominor, ātus sum, ārī, (dominus), herrschen, den Herrn spielen, tyrannisieren, dominante homine furioso, Cic.: dominandi studium, Sall.: dominandi avidus, Tac. – m. nähern Angaben, d. Alexandriae, Cic.: in Italia, Vell.: in urbe, Verg.: Carthagine, Liv.: summā arce, Verg.: in suos, Cic.: in adversarios, Liv.: in cetera (animalia), Ov.: in nobis, in uns (v. Gott), Cic.: in capite fortunisque hominum honestissimorum, Cic.: in iudiciis, Cic.: in his sartis tectisque, in solchen Bauangelegenheiten eine Herrschaft ausüben, Cic. – mit Dat., toti mundo, Claud. u. Apul.: maximae parti continentis, Chalcid.: m. Genet., Apul. u. Eccl. (s. Oehler Tert. apol. 26. p. 126. Bünem. Lact. de ira dei 14, 3. Vechner Hellenolex. p. 328. not. b). – übtr., v. Lebl., d. lolium, Verg.: inornata et dominantia nomina, die schmucklosen u. eigentlichsten Benennungen (im Ggstz. zu den tropischen), Hor.: nusquam latius dominari mare, Tac.: dominatur libido, Cic.: fortuna dominatur, Cic.: haec una res in omni libero populo semper floruit semperque dominata est (hat die höchste Geltung gehabt), Cic.: quod unum in oratore dominatur, worin die Hauptstärke des R. besteht, Cic. – / Aktive Nbf. domino, Fut. dominabunt, Interpr. forens. Dosithei arti adhaer. p. 53 Boeck.: Infin. dominare, Tert. ad nat. 2, 17. Ven. Fort. 3, 14, 16: passive Formen, dominare (= dominaris), Poëta b. Cic. de off. 1, 139: dominantur ab eo, Interpr. Iren. 5, 9, 4: dominabitur, Lact. de mort. pers. 16, 7: dominari ab eo, Interpr. Iren. 3, 8, 1; vgl. Bünem. Lact. 7, 15, 5. – Parag. Infin. dominarier, Verg. Aen. 7, 70. – dominans, PAdi. u. Subst., s. oben bes.

    lateinisch-deutsches > dominor

  • 2 dominor

    dominor, ātus sum, ārī, (dominus), herrschen, den Herrn spielen, tyrannisieren, dominante homine furioso, Cic.: dominandi studium, Sall.: dominandi avidus, Tac. – m. nähern Angaben, d. Alexandriae, Cic.: in Italia, Vell.: in urbe, Verg.: Carthagine, Liv.: summā arce, Verg.: in suos, Cic.: in adversarios, Liv.: in cetera (animalia), Ov.: in nobis, in uns (v. Gott), Cic.: in capite fortunisque hominum honestissimorum, Cic.: in iudiciis, Cic.: in his sartis tectisque, in solchen Bauangelegenheiten eine Herrschaft ausüben, Cic. – mit Dat., toti mundo, Claud. u. Apul.: maximae parti continentis, Chalcid.: m. Genet., Apul. u. Eccl. (s. Oehler Tert. apol. 26. p. 126. Bünem. Lact. de ira dei 14, 3. Vechner Hellenolex. p. 328. not. b). – übtr., v. Lebl., d. lolium, Verg.: inornata et dominantia nomina, die schmucklosen u. eigentlichsten Benennungen (im Ggstz. zu den tropischen), Hor.: nusquam latius dominari mare, Tac.: dominatur libido, Cic.: fortuna dominatur, Cic.: haec una res in omni libero populo semper floruit semperque dominata est (hat die höchste Geltung gehabt), Cic.: quod unum in oratore dominatur, worin die Hauptstärke des R. besteht, Cic. – Aktive Nbf. domino, Fut. dominabunt, Interpr. forens. Dosithei arti adhaer. p. 53 Boeck.: Infin. dominare, Tert. ad nat. 2, 17. Ven. Fort. 3, 14, 16: passive Formen, dominare (= domi-
    ————
    naris), Poëta b. Cic. de off. 1, 139: dominantur ab eo, Interpr. Iren. 5, 9, 4: dominabitur, Lact. de mort. pers. 16, 7: dominari ab eo, Interpr. Iren. 3, 8, 1; vgl. Bünem. Lact. 7, 15, 5. – Parag. Infin. dominarier, Verg. Aen. 7, 70. – dominans, PAdi. u. Subst., s. oben bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dominor

  • 3 dominans

    domināns, antis, PAdi. m. Compar. (dominor), herrschend, animus est... dominantior ad vitam quam vis animai, Lucr. 3, 397: tanto mobilior vis et dominantior haec est, Lucr. 6, 238. – subst., dominans, der Herrschende = der Gebieter, despotische Herrscher, Tac. ann. 14, 56 u. (im Plur.) Auct. b. Alex. 32, 3. Tac. hist. 4, 74.

    lateinisch-deutsches > dominans

  • 4 dominatio

    dominātio, ōnis, f. (dominor), I) die Herrschaft, bes. die Alleinherrschaft, Oberherrschaft, in einem vorher freien Staate verhaßt, dah. gew. = Gewaltherrschaft, Zwingherrschaft, Despotie, wie τυραννίς. A) eig.: unius, Alleinherrschaft, Monarchie, Cic.: Cinnae, Cic.: crudelis, Cic.: in vos u. in vobis, Sall. fr. – Plur., dominationes adpetiverunt, Cic. de rep. 2, 48: dominationes funestae, Sen. de ira 2, 9, 3: dominationibus aliis fastiditus, Tac. ann. 13, 1: vices dominationum, Tert. apol. 26: dominationes affectabant, Sall. hist. fr. 1, 10 (11). – B) meton. = dominantes, die Herrscher, Herren, Sing., Flor. 1, 24, 3. – II) übtr.: ne (fortuna) magnam nimis in nos habeat dominationem, Cornif. rhet.: haec te omnis dominatio regnumque iudiciorum tanto opere delectat, über die G. zu gebieten u. wie ein König zu herrschen, Cic.: temperantia est rationis in libidinem firma et moderata dominatio, Cic.

    lateinisch-deutsches > dominatio

  • 5 dominator

    dominātor, ōris, m. (dominor), der Beherrscher, Regent, Cic. de nat. deor. 2, 4. Sen. Med. 4. Orest. tr. 409. Lact. 2, 14, 2.

    lateinisch-deutsches > dominator

  • 6 dominatus

    dominātus, ūs, m. (dominor), I) die Herrschaft, Beherrschung, Cic. u.a. – d. cupiditatum, Cic.: impositio est in nostro dominatu, nos in naturae, Varro LL.: qui serviunt dominatui nuptiarum, Hieron. – Plur. Cic. de rep. 1, 61. – II) die Oberherrschaft, Alleinherrschaft, Willkürherrschaft, Cic. u.a.: dom. regius, Cic.: dominatum occupare, Cic. – Plur., Poët. bei Cic. or. 157.

    lateinisch-deutsches > dominatus

  • 7 domino [2]

    2. domino, s. dominor /.

    lateinisch-deutsches > domino [2]

  • 8 perdominor

    per-dominor, ārī, durchherrschen, annum, Claud. Fesc. de nupt. Hon. 77.

    lateinisch-deutsches > perdominor

  • 9 dominans

    domināns, antis, PAdi. m. Compar. (dominor), herrschend, animus est... dominantior ad vitam quam vis animai, Lucr. 3, 397: tanto mobilior vis et dominantior haec est, Lucr. 6, 238. – subst., dominans, der Herrschende = der Gebieter, despotische Herrscher, Tac. ann. 14, 56 u. (im Plur.) Auct. b. Alex. 32, 3. Tac. hist. 4, 74.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dominans

  • 10 dominatio

    dominātio, ōnis, f. (dominor), I) die Herrschaft, bes. die Alleinherrschaft, Oberherrschaft, in einem vorher freien Staate verhaßt, dah. gew. = Gewaltherrschaft, Zwingherrschaft, Despotie, wie τυραννίς. A) eig.: unius, Alleinherrschaft, Monarchie, Cic.: Cinnae, Cic.: crudelis, Cic.: in vos u. in vobis, Sall. fr. – Plur., dominationes adpetiverunt, Cic. de rep. 2, 48: dominationes funestae, Sen. de ira 2, 9, 3: dominationibus aliis fastiditus, Tac. ann. 13, 1: vices dominationum, Tert. apol. 26: dominationes affectabant, Sall. hist. fr. 1, 10 (11). – B) meton. = dominantes, die Herrscher, Herren, Sing., Flor. 1, 24, 3. – II) übtr.: ne (fortuna) magnam nimis in nos habeat dominationem, Cornif. rhet.: haec te omnis dominatio regnumque iudiciorum tanto opere delectat, über die G. zu gebieten u. wie ein König zu herrschen, Cic.: temperantia est rationis in libidinem firma et moderata dominatio, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dominatio

  • 11 dominator

    dominātor, ōris, m. (dominor), der Beherrscher, Regent, Cic. de nat. deor. 2, 4. Sen. Med. 4. Orest. tr. 409. Lact. 2, 14, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dominator

  • 12 dominatus

    dominātus, ūs, m. (dominor), I) die Herrschaft, Beherrschung, Cic. u.a. – d. cupiditatum, Cic.: impositio est in nostro dominatu, nos in naturae, Varro LL.: qui serviunt dominatui nuptiarum, Hieron. – Plur. Cic. de rep. 1, 61. – II) die Oberherrschaft, Alleinherrschaft, Willkürherrschaft, Cic. u.a.: dom. regius, Cic.: dominatum occupare, Cic. – Plur., Poët. bei Cic. or. 157.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dominatus

  • 13 domino

    1. domino, āvi, āre (erweiterte Nbf. v. domo), bezähmen, überwinden, Nigid. fr. bei Prisc. 8, 19 (wo aber wahrsch. mit Bücheler zu lesen domari). Vgl. Gloss. IV, 333, 41 ›dominavit (doch viell. domavit), subiecit, submisit‹.
    ————————
    2. domino, s. dominor .

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > domino

  • 14 perdominor

    per-dominor, ārī, durchherrschen, annum, Claud. Fesc. de nupt. Hon. 77.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perdominor

См. также в других словарях:

  • DOMINOR — dominorum …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • SaMo — Saltatio Mortis Saltatio Mortis live (2004) Gründung 2000 Genre Mittelalter Rock Folk Rock Website …   Deutsch Wikipedia

  • Des Königs Henker — Studioalbum von Saltatio Mortis Veröffentlichung 2005 Label Napalm Records …   Deutsch Wikipedia

  • Saltatio Mortis — Saltatio Mortis …   Википедия

  • Spaceknights — is a name used by at least three distinct groups of characters in the fictional Marvel Comics Universe. The better known group is a core concept of the 1980s comic book Rom Spaceknight, while the other two are far more recent creations and not… …   Wikipedia

  • Aus der Asche — Studioalbum von Saltatio Mortis Veröffentlichung 31. August 2007 Label Napalm Records …   Deutsch Wikipedia

  • Saltatio Mortis — live (2004) …   Deutsch Wikipedia

  • Dominant — A genetic trait is considered dominant if it is expressed in a person who has only one copy of that gene. (In genetic terms, a dominant trait is one that is phenotypically expressed in heterozygotes). A dominant trait is opposed to a recessive… …   Medical dictionary

  • ՀԱՐՍՏԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0068 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 12c չ. πλουτέω, δυναστεύω ditesco, dominor, impero. Մեծանալ, ճոխանալ. զօրանալ. իշխել. տիրել. բռնակալել. հարուստնալ, մեծնալ, ափ ձգել, տիրել. *Հարստացեալ տիրէ ʼի… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՄԻԱՊԵՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0271 Chronological Sequence: 6c, 8c, 10c չ.ն.կր. նաեւ իբր ձ. μοναρχέω solus impero, dominor, rego. կր. ab uno regor, dirigor. Միապետ լինել. տիրել առանձինն որպէս ինքնակալ, կամ ընդ ձեռամբ ունել եւ ուղղել. *Միապետել ʼի վերայ ամենայն… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՆՈՒԱՃԵՄ — (եցի.) NBH 2 0449 Chronological Sequence: Early classical, 6c ն. ὐποτάττω, ἑπικρατέω, κατακυριεύω , μετάγω subigo, subjugo, invaleo, praevaleo, dominor, traduco, circumago. (որպէս թէ նուաստ կամ նուազ առնել զայլս.) Ճնշել. ընկճել. զբռամբ՝ ընդ լծով… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»