-
1 divitissimus
1.dīves, ĭtis, and dīs, dīte (v. seq. b), adj. [perh. root div-, gleam; Gr. dios; Lat. divus, dies], rich (cf.: pecuniosus, beatus, locuples, opulens, opulentus).I.dīves (class. and freq.; the nom. and acc. of the neutr. plur. do not occur; cf. Neue Formenl. 2, 51, v.(β).infra; abl. sing. usually divite, e. g. Plaut. Cist. 2, 1, 56; Hor. C. 4, 8, 5; id. Ep. 2, 2, 31; id. A. P. 409; Ov. Am. 1, 10, 53; id. M. 5, 49; Quint. 4, 2, 95; 7, 4, 23 et saep.:B.diviti,
Plin. 3, 1, 3, § 7; 7, 29, 30, § 108):ubi dives blande appellat pauperem,
Plaut. Aul. 2, 2, 7;opp. pauper,
id. ib. 2, 2, 19; 49; id. Cist. 2, 1, 56; id. Men. 4, 2, 9; id. Poen. 3, 1, 13 et saep.:quem intelligimus divitem? etc.,
Cic. Par. 6, 1:solos sapientes esse, si mendicissimi, divites,
id. Mur. 29 fin.;so opp. mendici,
id. Phil. 8, 3, 9 et saep.: Crassus, cum cognomine dives tum copiis, id. Off. 2, 16, 57; cf.:Fufidius Dives agris, dives positis in fenore nummis,
Hor. S. 1, 2, 13; id. A. P. 421; so with abl.:pecore et multa tellure,
id. Epod. 15, 19:antiquo censu,
id. S. 2, 3, 169:Lare,
id. ib. 2, 5, 14:amico Hercule,
id. ib. 2, 6, 12:auro,
Curt. 8, 5, 3; Just. 44, 3, 5; 44, 1, 7; cf.Liv. Praef. § 11: bubus,
Ov. M. 15, 12:dote,
id. H. 11, 100 et saep.:dives pecoris nivei,
Verg. E. 2, 20; so with gen.:opum,
id. G. 2, 468; id. A. 1, 14; 2, 22; Ov. F. 3, 570:armenti,
id. H. 9, 91:equum pictae vestis et auri,
Verg. A. 9, 26:artium,
Hor. C. 4, 8, 5 et saep.:dives ab omni armento,
Val. Fl. 6, 204.—Transf., of things.1.Rich, sumptuous, costly, splendid, precious:2.animus hominis dives, non arca appellari solet,
Cic. Par. 6, 1, 44:Capua,
Verg. G. 2, 224:Anagnia,
id. ib. 7, 684:Achaia,
Ov. M. 8, 268:ager,
Verg. A. 7, 262:ramus,
id. ib. 6, 195:mensae,
Hor. S. 2, 4, 87:lingua,
id. Ep. 2, 2, 121:vena,
id. A. P. 409 et saep.:templum donis dives,
Liv. 45, 28:Africa triumphis,
Verg. A. 4, 38: Mantua avis, id. id. 10, 201:terra amomo,
Ov. M. 10, 307 et saep.:dives opis natura suae,
Hor. S. 1, 2, 74.—Abundant, plentiful ( poet.):2.dives copia fiendi,
Ov. Trist. 3, 1, 102; cf.stipendia,
Liv. 21, 43, 9.dīs, neutr. dite (mostly poet.;b.in prose very rare before the Aug. per.): dis quidem esses,
Ter. Ad. 5, 1, 8:dite solum,
Val. Fl. 2, 296:hujus ditis aedes,
Ter. Ad. 4, 2, 42; so,ditis domus,
Hor. Epod. 2, 65:diti placitura magistro,
Tib. 2, 5, 35:ditem hostem,
Liv. 9, 40:ditem,
Ter. Heaut. 3, 3, 48; id. Phorm. 4, 3, 48; Suet. Galb. 3:diti de pectore,
Lucr. 1, 414:in diti domo,
Liv. 42, 34, 3:patre diti,
Nep. Att. 1, 2:quam estis maxume potentes, dites, fortunati, etc.,
Ter. Ad. 3, 4, 57; so,dites,
Tib. 1, 1, 78; 3, 6, 13; Hor. C. 1, 7, 9; Sil. 3, 673:Persarum campi,
Curt. 3, 25, 10:terrae,
Tac. A. 4, 55:delubra ditia donis,
Ov. M. 2, 77; so,opulenta ac ditia stipendia,
Liv. 21, 43:pectora ditum,
Sen. Herc. Oet. 649;for which: regem ditium Mycenarum,
Aus. Grat. Act. 59:ditibus indulgent epulis,
Stat. Th. 5, 187:ditibus promissis,
Sil. 3, 512.—Comp.(α).dīvĭtior (most freq. in prose and poetry, except Hor., v. seq. b), Plaut. Aul. 5, 2; id. Ps. 5, 2, 24; Ter. Ph. 1, 1, 8; Lucr. 5, 1114; Cic. Rep. 1, 17, 28; 1, 32; id. Lael. 16, 58; id. de Or. 3, 48, 185; id. Par. 6, 3, 49; Ov. H. 16, 34; id. M. 6, 452 al.—(β).dītior, Liv. Praef. § 11; Hor. S. 1, 1, 40; 1, 5, 91; 1, 9, 51; 2, 7, 52; Sil. 13, 684; Stat. Th. 3, 481; Gell. 4, 1, 1.—c.Sup.(α).dīvĭtissimus (good prose), Cic. Off. 2, 17; id. Div. 1, 36; id. Par. 6, 2, 48; Nep. Alcib. 2; id. Phoc. 1, 2; Sen. Contr. 2, 9, 7; Curt. 4, 4, 24.—(β).dītissimus (mostly poet. and in post-Aug. prose), Verg. G. 2, 136; id. A. 1, 343; 7, 537; 9, 360; 10, 563; Ov. M. 5, 129; Val. Fl. 5, 123; Sil. 3, 397; Aus. Epigr. 54 (twice); * Caes. B. G. 1, 2, 1; Nep. Alcib. 2, 1; Liv. 9, 31; 17, 14; 10, 46; Suet. Ner. 9. — Adv.: dītĭus, more richly or splendidly (post-Aug. and very rare):ditius habitare,
Stat. S. 1, 5, 31.— Sup.:ditissime domos exornare,
App. de Deo Socr. p. 54, 14. -
2 dives
dīves, itis, Compar. dīvitior, -ius, Genet. iōris, Superl. dīvitissimus, reich, I) eig. (Ggstz. pauper, egens, mendicus): a) v. Pers.: dives Crassus, Varro: quem intellegimus divitem, Cic.: ex pauperrimo dives factus est, Cic.: quis divitiorem quemquam putet quam eum, cui etc., Cic.: eum divitissimum fore praedictum est, Cic. (vgl. übh. über den bei Eicero nur üblichen Kompar. u. Superl. divitior, divitissimus [nie ditior, ditissimus] Otto Cic. de rep. 1, 28. p. 67 ed. Osann). – m. Abl, agris, Hor.: bubus, Ov. – m. Genet., artium, Verg.: pecoris, Verg.: armenti, Ov.: odorum divites Arabes (Ggstz. frugum pauperes Ituraei), Apul. flor. 6. p. 5, 16 Kr. – m. ab u. Abl., ab omni armento, Val. Flacc. – m. in u. Akk., tu dives in (für) omnes invocantes te, Augustin. conf. 11, 2. – subst., der Reiche (Ggstz. pauper), Plaut., Sen. rhet u.a.: novicius dives, ein reicher Emporkömmling, Sen. – b) v. Lebl.: gaza, Curt.: regio, Curt.: ager, fruchtbarer, Val. Flacc.: terra dives amomo, Ov.: Hispania dives equis, Claud.: Amphitrite dives aquis, reich an Wasser, Val. Flacc.; u. so absol., ille fluens dives septena per ostia Nilus, Ov. – II) übtr., reich = 1) viel enthaltend, epistula, ein viel versprechender, Ov.: so auch spes, Hor.: lingua, beredte Zunge, Hor.: vena, reiche, glückliche Ader, Hor.: inde ille lentior et divitior fluxit dithyrambus, Cic. – m. Abl., nulla umquam res publica nec maior nec sanctior nec bonis exemplis ditior fuit, Liv. praef. § 11. – 2) kostbar, prächtig, von hohem Werte, ramus, Verg.: cultus, prächtige Kleider, Ov.: opus, Plin. – / Abl. Sing. gew. divite; selten diviti, wie Plin. 7, 108. Commod. instr. 2, 31, 4. – Genet. Plur. immer divitum (s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 2. S. 131 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 223).
-
3 dives
dīves, itis, Compar. dīvitior, -ius, Genet. iōris, Superl. dīvitissimus, reich, I) eig. (Ggstz. pauper, egens, mendicus): a) v. Pers.: dives Crassus, Varro: quem intellegimus divitem, Cic.: ex pauperrimo dives factus est, Cic.: quis divitiorem quemquam putet quam eum, cui etc., Cic.: eum divitissimum fore praedictum est, Cic. (vgl. übh. über den bei Eicero nur üblichen Kompar. u. Superl. divitior, divitissimus [nie ditior, ditissimus] Otto Cic. de rep. 1, 28. p. 67 ed. Osann). – m. Abl, agris, Hor.: bubus, Ov. – m. Genet., artium, Verg.: pecoris, Verg.: armenti, Ov.: odorum divites Arabes (Ggstz. frugum pauperes Ituraei), Apul. flor. 6. p. 5, 16 Kr. – m. ab u. Abl., ab omni armento, Val. Flacc. – m. in u. Akk., tu dives in (für) omnes invocantes te, Augustin. conf. 11, 2. – subst., der Reiche (Ggstz. pauper), Plaut., Sen. rhet u.a.: novicius dives, ein reicher Emporkömmling, Sen. – b) v. Lebl.: gaza, Curt.: regio, Curt.: ager, fruchtbarer, Val. Flacc.: terra dives amomo, Ov.: Hispania dives equis, Claud.: Amphitrite dives aquis, reich an Wasser, Val. Flacc.; u. so absol., ille fluens dives septena per ostia Nilus, Ov. – II) übtr., reich = 1) viel enthaltend, epistula, ein viel versprechender, Ov.: so auch spes, Hor.: lingua, beredte Zunge, Hor.: vena, reiche, glückliche Ader, Hor.: inde ille lentior et divitior fluxit dithyrambus, Cic. – m. Abl., nulla————umquam res publica nec maior nec sanctior nec bonis exemplis ditior fuit, Liv. praef. § 11. – 2) kostbar, prächtig, von hohem Werte, ramus, Verg.: cultus, prächtige Kleider, Ov.: opus, Plin. – ⇒ Abl. Sing. gew. divite; selten diviti, wie Plin. 7, 108. Commod. instr. 2, 31, 4. – Genet. Plur. immer divitum (s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 2. S. 131 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 223). -
4 dīves
dīves itis, with comp. and sup. (no neut. plur., nom. or acc.), adj. [DIV-], rich, wealthy, opulent: homo divitissimus: solos sapientīs esse divites: ex mendicis fieri divites: Crassus, cum cognomine dives tum copiis: agris, H.: antiquo censu, H.: triumphis, V.: pecoris, V.: opum, V.: artium, H. —As subst m.: adimunt diviti, T.—Of things, rich, sumptuous, costly, splendid, precious: divitior mihi videtur esse amicitia: Capua, V.: mensae, H.: lingua, H.: templum donis, L.: Africa triumphis, V.: cultus, O. — Abundant, plentiful, fruitful: vena (poëtae), H.: copia flendi, O.: stipendia, L.* * *I IIdivitis (gen.), divitior -or -us, divitissimus -a -um ADJrich/wealthy; costly; fertile/productive (land); talented, well endowed -
5 dives
1)а) богатый (ex pauperrimo d. factus C)d. aliquā re H, O etc., alicujus rei V, Ap etc., реже ab aliquā re VF и in aliquid Aug — богатый (изобилующий) чём-л. (agris H; pecoris V; opum variarum V)б) изобильный ( regio QC); роскошный, великолепный (mensa H; cultus O); прибыльный, выгодный ( bellum T); плодоносный ( ager VF); многоводный ( Nilus O)2) многообещающий ( epistula O)3) красноречивый ( lingua H) -
6 steinreich
steinreich, I) reich an Steinen: lapidosus. – II) sehr reich: dives, ut metiatur nummos. – – dives insanum in modum. – auch divitissimus; praedives. – st. sein, superare Crassum divitiis.
-
7 ditior
1.dīves, ĭtis, and dīs, dīte (v. seq. b), adj. [perh. root div-, gleam; Gr. dios; Lat. divus, dies], rich (cf.: pecuniosus, beatus, locuples, opulens, opulentus).I.dīves (class. and freq.; the nom. and acc. of the neutr. plur. do not occur; cf. Neue Formenl. 2, 51, v.(β).infra; abl. sing. usually divite, e. g. Plaut. Cist. 2, 1, 56; Hor. C. 4, 8, 5; id. Ep. 2, 2, 31; id. A. P. 409; Ov. Am. 1, 10, 53; id. M. 5, 49; Quint. 4, 2, 95; 7, 4, 23 et saep.:B.diviti,
Plin. 3, 1, 3, § 7; 7, 29, 30, § 108):ubi dives blande appellat pauperem,
Plaut. Aul. 2, 2, 7;opp. pauper,
id. ib. 2, 2, 19; 49; id. Cist. 2, 1, 56; id. Men. 4, 2, 9; id. Poen. 3, 1, 13 et saep.:quem intelligimus divitem? etc.,
Cic. Par. 6, 1:solos sapientes esse, si mendicissimi, divites,
id. Mur. 29 fin.;so opp. mendici,
id. Phil. 8, 3, 9 et saep.: Crassus, cum cognomine dives tum copiis, id. Off. 2, 16, 57; cf.:Fufidius Dives agris, dives positis in fenore nummis,
Hor. S. 1, 2, 13; id. A. P. 421; so with abl.:pecore et multa tellure,
id. Epod. 15, 19:antiquo censu,
id. S. 2, 3, 169:Lare,
id. ib. 2, 5, 14:amico Hercule,
id. ib. 2, 6, 12:auro,
Curt. 8, 5, 3; Just. 44, 3, 5; 44, 1, 7; cf.Liv. Praef. § 11: bubus,
Ov. M. 15, 12:dote,
id. H. 11, 100 et saep.:dives pecoris nivei,
Verg. E. 2, 20; so with gen.:opum,
id. G. 2, 468; id. A. 1, 14; 2, 22; Ov. F. 3, 570:armenti,
id. H. 9, 91:equum pictae vestis et auri,
Verg. A. 9, 26:artium,
Hor. C. 4, 8, 5 et saep.:dives ab omni armento,
Val. Fl. 6, 204.—Transf., of things.1.Rich, sumptuous, costly, splendid, precious:2.animus hominis dives, non arca appellari solet,
Cic. Par. 6, 1, 44:Capua,
Verg. G. 2, 224:Anagnia,
id. ib. 7, 684:Achaia,
Ov. M. 8, 268:ager,
Verg. A. 7, 262:ramus,
id. ib. 6, 195:mensae,
Hor. S. 2, 4, 87:lingua,
id. Ep. 2, 2, 121:vena,
id. A. P. 409 et saep.:templum donis dives,
Liv. 45, 28:Africa triumphis,
Verg. A. 4, 38: Mantua avis, id. id. 10, 201:terra amomo,
Ov. M. 10, 307 et saep.:dives opis natura suae,
Hor. S. 1, 2, 74.—Abundant, plentiful ( poet.):2.dives copia fiendi,
Ov. Trist. 3, 1, 102; cf.stipendia,
Liv. 21, 43, 9.dīs, neutr. dite (mostly poet.;b.in prose very rare before the Aug. per.): dis quidem esses,
Ter. Ad. 5, 1, 8:dite solum,
Val. Fl. 2, 296:hujus ditis aedes,
Ter. Ad. 4, 2, 42; so,ditis domus,
Hor. Epod. 2, 65:diti placitura magistro,
Tib. 2, 5, 35:ditem hostem,
Liv. 9, 40:ditem,
Ter. Heaut. 3, 3, 48; id. Phorm. 4, 3, 48; Suet. Galb. 3:diti de pectore,
Lucr. 1, 414:in diti domo,
Liv. 42, 34, 3:patre diti,
Nep. Att. 1, 2:quam estis maxume potentes, dites, fortunati, etc.,
Ter. Ad. 3, 4, 57; so,dites,
Tib. 1, 1, 78; 3, 6, 13; Hor. C. 1, 7, 9; Sil. 3, 673:Persarum campi,
Curt. 3, 25, 10:terrae,
Tac. A. 4, 55:delubra ditia donis,
Ov. M. 2, 77; so,opulenta ac ditia stipendia,
Liv. 21, 43:pectora ditum,
Sen. Herc. Oet. 649;for which: regem ditium Mycenarum,
Aus. Grat. Act. 59:ditibus indulgent epulis,
Stat. Th. 5, 187:ditibus promissis,
Sil. 3, 512.—Comp.(α).dīvĭtior (most freq. in prose and poetry, except Hor., v. seq. b), Plaut. Aul. 5, 2; id. Ps. 5, 2, 24; Ter. Ph. 1, 1, 8; Lucr. 5, 1114; Cic. Rep. 1, 17, 28; 1, 32; id. Lael. 16, 58; id. de Or. 3, 48, 185; id. Par. 6, 3, 49; Ov. H. 16, 34; id. M. 6, 452 al.—(β).dītior, Liv. Praef. § 11; Hor. S. 1, 1, 40; 1, 5, 91; 1, 9, 51; 2, 7, 52; Sil. 13, 684; Stat. Th. 3, 481; Gell. 4, 1, 1.—c.Sup.(α).dīvĭtissimus (good prose), Cic. Off. 2, 17; id. Div. 1, 36; id. Par. 6, 2, 48; Nep. Alcib. 2; id. Phoc. 1, 2; Sen. Contr. 2, 9, 7; Curt. 4, 4, 24.—(β).dītissimus (mostly poet. and in post-Aug. prose), Verg. G. 2, 136; id. A. 1, 343; 7, 537; 9, 360; 10, 563; Ov. M. 5, 129; Val. Fl. 5, 123; Sil. 3, 397; Aus. Epigr. 54 (twice); * Caes. B. G. 1, 2, 1; Nep. Alcib. 2, 1; Liv. 9, 31; 17, 14; 10, 46; Suet. Ner. 9. — Adv.: dītĭus, more richly or splendidly (post-Aug. and very rare):ditius habitare,
Stat. S. 1, 5, 31.— Sup.:ditissime domos exornare,
App. de Deo Socr. p. 54, 14. -
8 ditissimus
1.dīves, ĭtis, and dīs, dīte (v. seq. b), adj. [perh. root div-, gleam; Gr. dios; Lat. divus, dies], rich (cf.: pecuniosus, beatus, locuples, opulens, opulentus).I.dīves (class. and freq.; the nom. and acc. of the neutr. plur. do not occur; cf. Neue Formenl. 2, 51, v.(β).infra; abl. sing. usually divite, e. g. Plaut. Cist. 2, 1, 56; Hor. C. 4, 8, 5; id. Ep. 2, 2, 31; id. A. P. 409; Ov. Am. 1, 10, 53; id. M. 5, 49; Quint. 4, 2, 95; 7, 4, 23 et saep.:B.diviti,
Plin. 3, 1, 3, § 7; 7, 29, 30, § 108):ubi dives blande appellat pauperem,
Plaut. Aul. 2, 2, 7;opp. pauper,
id. ib. 2, 2, 19; 49; id. Cist. 2, 1, 56; id. Men. 4, 2, 9; id. Poen. 3, 1, 13 et saep.:quem intelligimus divitem? etc.,
Cic. Par. 6, 1:solos sapientes esse, si mendicissimi, divites,
id. Mur. 29 fin.;so opp. mendici,
id. Phil. 8, 3, 9 et saep.: Crassus, cum cognomine dives tum copiis, id. Off. 2, 16, 57; cf.:Fufidius Dives agris, dives positis in fenore nummis,
Hor. S. 1, 2, 13; id. A. P. 421; so with abl.:pecore et multa tellure,
id. Epod. 15, 19:antiquo censu,
id. S. 2, 3, 169:Lare,
id. ib. 2, 5, 14:amico Hercule,
id. ib. 2, 6, 12:auro,
Curt. 8, 5, 3; Just. 44, 3, 5; 44, 1, 7; cf.Liv. Praef. § 11: bubus,
Ov. M. 15, 12:dote,
id. H. 11, 100 et saep.:dives pecoris nivei,
Verg. E. 2, 20; so with gen.:opum,
id. G. 2, 468; id. A. 1, 14; 2, 22; Ov. F. 3, 570:armenti,
id. H. 9, 91:equum pictae vestis et auri,
Verg. A. 9, 26:artium,
Hor. C. 4, 8, 5 et saep.:dives ab omni armento,
Val. Fl. 6, 204.—Transf., of things.1.Rich, sumptuous, costly, splendid, precious:2.animus hominis dives, non arca appellari solet,
Cic. Par. 6, 1, 44:Capua,
Verg. G. 2, 224:Anagnia,
id. ib. 7, 684:Achaia,
Ov. M. 8, 268:ager,
Verg. A. 7, 262:ramus,
id. ib. 6, 195:mensae,
Hor. S. 2, 4, 87:lingua,
id. Ep. 2, 2, 121:vena,
id. A. P. 409 et saep.:templum donis dives,
Liv. 45, 28:Africa triumphis,
Verg. A. 4, 38: Mantua avis, id. id. 10, 201:terra amomo,
Ov. M. 10, 307 et saep.:dives opis natura suae,
Hor. S. 1, 2, 74.—Abundant, plentiful ( poet.):2.dives copia fiendi,
Ov. Trist. 3, 1, 102; cf.stipendia,
Liv. 21, 43, 9.dīs, neutr. dite (mostly poet.;b.in prose very rare before the Aug. per.): dis quidem esses,
Ter. Ad. 5, 1, 8:dite solum,
Val. Fl. 2, 296:hujus ditis aedes,
Ter. Ad. 4, 2, 42; so,ditis domus,
Hor. Epod. 2, 65:diti placitura magistro,
Tib. 2, 5, 35:ditem hostem,
Liv. 9, 40:ditem,
Ter. Heaut. 3, 3, 48; id. Phorm. 4, 3, 48; Suet. Galb. 3:diti de pectore,
Lucr. 1, 414:in diti domo,
Liv. 42, 34, 3:patre diti,
Nep. Att. 1, 2:quam estis maxume potentes, dites, fortunati, etc.,
Ter. Ad. 3, 4, 57; so,dites,
Tib. 1, 1, 78; 3, 6, 13; Hor. C. 1, 7, 9; Sil. 3, 673:Persarum campi,
Curt. 3, 25, 10:terrae,
Tac. A. 4, 55:delubra ditia donis,
Ov. M. 2, 77; so,opulenta ac ditia stipendia,
Liv. 21, 43:pectora ditum,
Sen. Herc. Oet. 649;for which: regem ditium Mycenarum,
Aus. Grat. Act. 59:ditibus indulgent epulis,
Stat. Th. 5, 187:ditibus promissis,
Sil. 3, 512.—Comp.(α).dīvĭtior (most freq. in prose and poetry, except Hor., v. seq. b), Plaut. Aul. 5, 2; id. Ps. 5, 2, 24; Ter. Ph. 1, 1, 8; Lucr. 5, 1114; Cic. Rep. 1, 17, 28; 1, 32; id. Lael. 16, 58; id. de Or. 3, 48, 185; id. Par. 6, 3, 49; Ov. H. 16, 34; id. M. 6, 452 al.—(β).dītior, Liv. Praef. § 11; Hor. S. 1, 1, 40; 1, 5, 91; 1, 9, 51; 2, 7, 52; Sil. 13, 684; Stat. Th. 3, 481; Gell. 4, 1, 1.—c.Sup.(α).dīvĭtissimus (good prose), Cic. Off. 2, 17; id. Div. 1, 36; id. Par. 6, 2, 48; Nep. Alcib. 2; id. Phoc. 1, 2; Sen. Contr. 2, 9, 7; Curt. 4, 4, 24.—(β).dītissimus (mostly poet. and in post-Aug. prose), Verg. G. 2, 136; id. A. 1, 343; 7, 537; 9, 360; 10, 563; Ov. M. 5, 129; Val. Fl. 5, 123; Sil. 3, 397; Aus. Epigr. 54 (twice); * Caes. B. G. 1, 2, 1; Nep. Alcib. 2, 1; Liv. 9, 31; 17, 14; 10, 46; Suet. Ner. 9. — Adv.: dītĭus, more richly or splendidly (post-Aug. and very rare):ditius habitare,
Stat. S. 1, 5, 31.— Sup.:ditissime domos exornare,
App. de Deo Socr. p. 54, 14. -
9 dives
1.dīves, ĭtis, and dīs, dīte (v. seq. b), adj. [perh. root div-, gleam; Gr. dios; Lat. divus, dies], rich (cf.: pecuniosus, beatus, locuples, opulens, opulentus).I.dīves (class. and freq.; the nom. and acc. of the neutr. plur. do not occur; cf. Neue Formenl. 2, 51, v.(β).infra; abl. sing. usually divite, e. g. Plaut. Cist. 2, 1, 56; Hor. C. 4, 8, 5; id. Ep. 2, 2, 31; id. A. P. 409; Ov. Am. 1, 10, 53; id. M. 5, 49; Quint. 4, 2, 95; 7, 4, 23 et saep.:B.diviti,
Plin. 3, 1, 3, § 7; 7, 29, 30, § 108):ubi dives blande appellat pauperem,
Plaut. Aul. 2, 2, 7;opp. pauper,
id. ib. 2, 2, 19; 49; id. Cist. 2, 1, 56; id. Men. 4, 2, 9; id. Poen. 3, 1, 13 et saep.:quem intelligimus divitem? etc.,
Cic. Par. 6, 1:solos sapientes esse, si mendicissimi, divites,
id. Mur. 29 fin.;so opp. mendici,
id. Phil. 8, 3, 9 et saep.: Crassus, cum cognomine dives tum copiis, id. Off. 2, 16, 57; cf.:Fufidius Dives agris, dives positis in fenore nummis,
Hor. S. 1, 2, 13; id. A. P. 421; so with abl.:pecore et multa tellure,
id. Epod. 15, 19:antiquo censu,
id. S. 2, 3, 169:Lare,
id. ib. 2, 5, 14:amico Hercule,
id. ib. 2, 6, 12:auro,
Curt. 8, 5, 3; Just. 44, 3, 5; 44, 1, 7; cf.Liv. Praef. § 11: bubus,
Ov. M. 15, 12:dote,
id. H. 11, 100 et saep.:dives pecoris nivei,
Verg. E. 2, 20; so with gen.:opum,
id. G. 2, 468; id. A. 1, 14; 2, 22; Ov. F. 3, 570:armenti,
id. H. 9, 91:equum pictae vestis et auri,
Verg. A. 9, 26:artium,
Hor. C. 4, 8, 5 et saep.:dives ab omni armento,
Val. Fl. 6, 204.—Transf., of things.1.Rich, sumptuous, costly, splendid, precious:2.animus hominis dives, non arca appellari solet,
Cic. Par. 6, 1, 44:Capua,
Verg. G. 2, 224:Anagnia,
id. ib. 7, 684:Achaia,
Ov. M. 8, 268:ager,
Verg. A. 7, 262:ramus,
id. ib. 6, 195:mensae,
Hor. S. 2, 4, 87:lingua,
id. Ep. 2, 2, 121:vena,
id. A. P. 409 et saep.:templum donis dives,
Liv. 45, 28:Africa triumphis,
Verg. A. 4, 38: Mantua avis, id. id. 10, 201:terra amomo,
Ov. M. 10, 307 et saep.:dives opis natura suae,
Hor. S. 1, 2, 74.—Abundant, plentiful ( poet.):2.dives copia fiendi,
Ov. Trist. 3, 1, 102; cf.stipendia,
Liv. 21, 43, 9.dīs, neutr. dite (mostly poet.;b.in prose very rare before the Aug. per.): dis quidem esses,
Ter. Ad. 5, 1, 8:dite solum,
Val. Fl. 2, 296:hujus ditis aedes,
Ter. Ad. 4, 2, 42; so,ditis domus,
Hor. Epod. 2, 65:diti placitura magistro,
Tib. 2, 5, 35:ditem hostem,
Liv. 9, 40:ditem,
Ter. Heaut. 3, 3, 48; id. Phorm. 4, 3, 48; Suet. Galb. 3:diti de pectore,
Lucr. 1, 414:in diti domo,
Liv. 42, 34, 3:patre diti,
Nep. Att. 1, 2:quam estis maxume potentes, dites, fortunati, etc.,
Ter. Ad. 3, 4, 57; so,dites,
Tib. 1, 1, 78; 3, 6, 13; Hor. C. 1, 7, 9; Sil. 3, 673:Persarum campi,
Curt. 3, 25, 10:terrae,
Tac. A. 4, 55:delubra ditia donis,
Ov. M. 2, 77; so,opulenta ac ditia stipendia,
Liv. 21, 43:pectora ditum,
Sen. Herc. Oet. 649;for which: regem ditium Mycenarum,
Aus. Grat. Act. 59:ditibus indulgent epulis,
Stat. Th. 5, 187:ditibus promissis,
Sil. 3, 512.—Comp.(α).dīvĭtior (most freq. in prose and poetry, except Hor., v. seq. b), Plaut. Aul. 5, 2; id. Ps. 5, 2, 24; Ter. Ph. 1, 1, 8; Lucr. 5, 1114; Cic. Rep. 1, 17, 28; 1, 32; id. Lael. 16, 58; id. de Or. 3, 48, 185; id. Par. 6, 3, 49; Ov. H. 16, 34; id. M. 6, 452 al.—(β).dītior, Liv. Praef. § 11; Hor. S. 1, 1, 40; 1, 5, 91; 1, 9, 51; 2, 7, 52; Sil. 13, 684; Stat. Th. 3, 481; Gell. 4, 1, 1.—c.Sup.(α).dīvĭtissimus (good prose), Cic. Off. 2, 17; id. Div. 1, 36; id. Par. 6, 2, 48; Nep. Alcib. 2; id. Phoc. 1, 2; Sen. Contr. 2, 9, 7; Curt. 4, 4, 24.—(β).dītissimus (mostly poet. and in post-Aug. prose), Verg. G. 2, 136; id. A. 1, 343; 7, 537; 9, 360; 10, 563; Ov. M. 5, 129; Val. Fl. 5, 123; Sil. 3, 397; Aus. Epigr. 54 (twice); * Caes. B. G. 1, 2, 1; Nep. Alcib. 2, 1; Liv. 9, 31; 17, 14; 10, 46; Suet. Ner. 9. — Adv.: dītĭus, more richly or splendidly (post-Aug. and very rare):ditius habitare,
Stat. S. 1, 5, 31.— Sup.:ditissime domos exornare,
App. de Deo Socr. p. 54, 14. -
10 divitior
1.dīves, ĭtis, and dīs, dīte (v. seq. b), adj. [perh. root div-, gleam; Gr. dios; Lat. divus, dies], rich (cf.: pecuniosus, beatus, locuples, opulens, opulentus).I.dīves (class. and freq.; the nom. and acc. of the neutr. plur. do not occur; cf. Neue Formenl. 2, 51, v.(β).infra; abl. sing. usually divite, e. g. Plaut. Cist. 2, 1, 56; Hor. C. 4, 8, 5; id. Ep. 2, 2, 31; id. A. P. 409; Ov. Am. 1, 10, 53; id. M. 5, 49; Quint. 4, 2, 95; 7, 4, 23 et saep.:B.diviti,
Plin. 3, 1, 3, § 7; 7, 29, 30, § 108):ubi dives blande appellat pauperem,
Plaut. Aul. 2, 2, 7;opp. pauper,
id. ib. 2, 2, 19; 49; id. Cist. 2, 1, 56; id. Men. 4, 2, 9; id. Poen. 3, 1, 13 et saep.:quem intelligimus divitem? etc.,
Cic. Par. 6, 1:solos sapientes esse, si mendicissimi, divites,
id. Mur. 29 fin.;so opp. mendici,
id. Phil. 8, 3, 9 et saep.: Crassus, cum cognomine dives tum copiis, id. Off. 2, 16, 57; cf.:Fufidius Dives agris, dives positis in fenore nummis,
Hor. S. 1, 2, 13; id. A. P. 421; so with abl.:pecore et multa tellure,
id. Epod. 15, 19:antiquo censu,
id. S. 2, 3, 169:Lare,
id. ib. 2, 5, 14:amico Hercule,
id. ib. 2, 6, 12:auro,
Curt. 8, 5, 3; Just. 44, 3, 5; 44, 1, 7; cf.Liv. Praef. § 11: bubus,
Ov. M. 15, 12:dote,
id. H. 11, 100 et saep.:dives pecoris nivei,
Verg. E. 2, 20; so with gen.:opum,
id. G. 2, 468; id. A. 1, 14; 2, 22; Ov. F. 3, 570:armenti,
id. H. 9, 91:equum pictae vestis et auri,
Verg. A. 9, 26:artium,
Hor. C. 4, 8, 5 et saep.:dives ab omni armento,
Val. Fl. 6, 204.—Transf., of things.1.Rich, sumptuous, costly, splendid, precious:2.animus hominis dives, non arca appellari solet,
Cic. Par. 6, 1, 44:Capua,
Verg. G. 2, 224:Anagnia,
id. ib. 7, 684:Achaia,
Ov. M. 8, 268:ager,
Verg. A. 7, 262:ramus,
id. ib. 6, 195:mensae,
Hor. S. 2, 4, 87:lingua,
id. Ep. 2, 2, 121:vena,
id. A. P. 409 et saep.:templum donis dives,
Liv. 45, 28:Africa triumphis,
Verg. A. 4, 38: Mantua avis, id. id. 10, 201:terra amomo,
Ov. M. 10, 307 et saep.:dives opis natura suae,
Hor. S. 1, 2, 74.—Abundant, plentiful ( poet.):2.dives copia fiendi,
Ov. Trist. 3, 1, 102; cf.stipendia,
Liv. 21, 43, 9.dīs, neutr. dite (mostly poet.;b.in prose very rare before the Aug. per.): dis quidem esses,
Ter. Ad. 5, 1, 8:dite solum,
Val. Fl. 2, 296:hujus ditis aedes,
Ter. Ad. 4, 2, 42; so,ditis domus,
Hor. Epod. 2, 65:diti placitura magistro,
Tib. 2, 5, 35:ditem hostem,
Liv. 9, 40:ditem,
Ter. Heaut. 3, 3, 48; id. Phorm. 4, 3, 48; Suet. Galb. 3:diti de pectore,
Lucr. 1, 414:in diti domo,
Liv. 42, 34, 3:patre diti,
Nep. Att. 1, 2:quam estis maxume potentes, dites, fortunati, etc.,
Ter. Ad. 3, 4, 57; so,dites,
Tib. 1, 1, 78; 3, 6, 13; Hor. C. 1, 7, 9; Sil. 3, 673:Persarum campi,
Curt. 3, 25, 10:terrae,
Tac. A. 4, 55:delubra ditia donis,
Ov. M. 2, 77; so,opulenta ac ditia stipendia,
Liv. 21, 43:pectora ditum,
Sen. Herc. Oet. 649;for which: regem ditium Mycenarum,
Aus. Grat. Act. 59:ditibus indulgent epulis,
Stat. Th. 5, 187:ditibus promissis,
Sil. 3, 512.—Comp.(α).dīvĭtior (most freq. in prose and poetry, except Hor., v. seq. b), Plaut. Aul. 5, 2; id. Ps. 5, 2, 24; Ter. Ph. 1, 1, 8; Lucr. 5, 1114; Cic. Rep. 1, 17, 28; 1, 32; id. Lael. 16, 58; id. de Or. 3, 48, 185; id. Par. 6, 3, 49; Ov. H. 16, 34; id. M. 6, 452 al.—(β).dītior, Liv. Praef. § 11; Hor. S. 1, 1, 40; 1, 5, 91; 1, 9, 51; 2, 7, 52; Sil. 13, 684; Stat. Th. 3, 481; Gell. 4, 1, 1.—c.Sup.(α).dīvĭtissimus (good prose), Cic. Off. 2, 17; id. Div. 1, 36; id. Par. 6, 2, 48; Nep. Alcib. 2; id. Phoc. 1, 2; Sen. Contr. 2, 9, 7; Curt. 4, 4, 24.—(β).dītissimus (mostly poet. and in post-Aug. prose), Verg. G. 2, 136; id. A. 1, 343; 7, 537; 9, 360; 10, 563; Ov. M. 5, 129; Val. Fl. 5, 123; Sil. 3, 397; Aus. Epigr. 54 (twice); * Caes. B. G. 1, 2, 1; Nep. Alcib. 2, 1; Liv. 9, 31; 17, 14; 10, 46; Suet. Ner. 9. — Adv.: dītĭus, more richly or splendidly (post-Aug. and very rare):ditius habitare,
Stat. S. 1, 5, 31.— Sup.:ditissime domos exornare,
App. de Deo Socr. p. 54, 14.