Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

dēsĭdĭa

  • 1 dēsidia

        dēsidia ae, f    [deses], a sitting idle, idleness, inactivity, sloth: ab industriā ad desidiam avocari: pro labore desidia, S.: latrocinia desidiae minuendae causā fieri, Cs.: improba Siren, H.: invisa primo desidia postremo amatur, Ta.: (vobis sunt) desidiae cordi, V.
    * * *
    idleness, slackness; inactivity; remaining in place; leisure; indolence, sloth; ebbing; subsiding; (process of); retiring (L+S)

    Latin-English dictionary > dēsidia

  • 2 desidia

    f.
    1 carelessness.
    2 idleness, indecision, sloth, laziness.
    * * *
    1 negligence
    * * *
    SF
    1) (=pereza) idleness
    2) [en el vestir] slovenliness
    * * *
    a) ( apatía) slackness, indolence (frml)
    b) ( desaseo) slovenliness
    * * *
    = procrastination, indolence, negligence, neglection, lassitude.
    Ex. Procrastination must be recognized as a serious waste of time, affecting not only the amount of work people are able to accomplish but its quality as well.
    Ex. Sunday remains a 'people's day,' a consensus of indolence = El domingo sigue siendo el 'día de la gente', donde predomina la indolencia.
    Ex. Damage of library materials is often caused by carelessness and negligence.
    Ex. After decades of neglection, nowadays there is an effort to bring these houses back to their original glory.
    Ex. His lassitude does not appear to emanate from laziness, but rather from the stirrings of nihilistic restlessness.
    * * *
    a) ( apatía) slackness, indolence (frml)
    b) ( desaseo) slovenliness
    * * *
    = procrastination, indolence, negligence, neglection, lassitude.

    Ex: Procrastination must be recognized as a serious waste of time, affecting not only the amount of work people are able to accomplish but its quality as well.

    Ex: Sunday remains a 'people's day,' a consensus of indolence = El domingo sigue siendo el 'día de la gente', donde predomina la indolencia.
    Ex: Damage of library materials is often caused by carelessness and negligence.
    Ex: After decades of neglection, nowadays there is an effort to bring these houses back to their original glory.
    Ex: His lassitude does not appear to emanate from laziness, but rather from the stirrings of nihilistic restlessness.

    * * *
    1
    (apatía): su desidia había empezado a afectar a los demás empleados his lax o slack attitude had begun to affect the rest of the staff
    la desidia que lo invadió the feeling of total apathy o of not caring at all which took hold of him
    se echó con desidia en el sofá she flopped lethargically onto the sofa
    2 (desaseo) slovenliness
    * * *

    desidia sustantivo femenino


    desidia sustantivo femenino apathy, carelessness, neglect
    ' desidia' also found in these entries:
    Spanish:
    desinterés
    * * *
    1. [descuido] [en el trabajo] carelessness;
    [en el aspecto] slovenliness;
    hace las cosas con desidia she does things very carelessly;
    cosas que pasan por desidia things that happen through carelessness
    2. [desgana] listlessness;
    me entró la desidia I was overcome by a feeling of listlessness
    * * *
    f apathy, lethargy
    * * *
    1) apatía: apathy, indolence
    2) negligencia: negligence, sloppiness

    Spanish-English dictionary > desidia

  • 3 desidia

    1.
    dēsĭdĭa, ae, f. [desideo], a sitting long, remaining in a place.
    I.
    Prop. (rare), Prop. 1, 15, 6.—
    II.
    A sitting idle, idleness, inactivity, slothfulness (class.;

    for syn. cf.: inertia, languor, otium, pax, feriae, justitium, dies fasti, etc., and v. deses): in portum confugere non inertiae neque desidiae,

    Cic. Brut. 2, 8;

    so with inertia,

    id. Sest. 10, 22;

    with languor,

    id. Off. 1, 34, 123; id. Tusc. 5, 27, 78;

    with socordia,

    Sall. C. 4, 1;

    with segnities,

    Suet. Galb. 9 et saep.;

    opp. industria,

    Cic. Sest. 48 fin.;

    opp. agentes,

    Ov. R. Am. 149 et saep.:

    corde expelle desidiam tuo,

    Plaut. Trin. 3, 2, 24: latrocinia desidiae minuendae causa fieri, * Caes. B. G. 6, 23, 6:

    horridus alter (ductor apium) desidiā,

    Verg. G. 4, 94:

    vitanda est improba Siren, Desidia,

    Hor. S. 2, 3, 15 et saep.—In plur., Lucr. 5, 48; cf.:

    vobis desidiae cordi,

    Verg. A. 9, 615.—
    B.
    Of an inanimate subject:

    ager post longam desidiam laetas segetes affert,

    lying fallow, Col. 2, 17, 3.
    2.
    dēsīdĭa, ae, f. [desido], a subsiding, retiring (an Appuleian word):

    maris, Ap. de Mundo, p. 73, 28: sanguinis,

    id. Dogm. Plat. p. 17, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > desidia

  • 4 desídia

    n (f) failure to act / inactivity / inaction / lack of action

    Diccionari Català-Anglès > desídia

  • 5 desidia

    • acedia
    • idleness
    • indecently
    • indecisive
    • indoctrinate
    • indolent
    • laze around
    • lazulite
    • sloth

    Diccionario Técnico Español-Inglés > desidia

  • 6 Vitanda est improba siren desidia

    One must avoid that wicked temptress, Laziness. (Horace)

    Latin Quotes (Latin to English) > Vitanda est improba siren desidia

  • 7 socordia

    sōcordĭa (o short, Prud. Apoth. 194; cf. socors; sometimes, on account of the etymology, written also sēcordĭa), ae, f. [socors], dulness of mind, i. e.,
    I.
    Weakmindedness, silliness, folly, stupidity (very rare; syn.: insipientia, stoliditas): socordiam quidam pro ignaviā posuerunt (v. II.);

    Cato pro stultitiā posuit, Fest. pp. 292 and 293 Müll.: si quem socordiae argueret, stultiorem aiebat filio suo Claudio,

    Suet. Claud. 3; Tac. A. 4, 35.—
    II.
    Carelessness, negligence, sloth, laziness, indolence, inactivity (the predominant signif. of the word; used only in the sing.; cf. Diom. p. 314 P.; perh. only once in Cic.;

    syn.: ignavia, desidia, segnities): tu ad hoc diei tempus dormitasti in otio. Quin tu abs te socordiam omnem reicis segnitiem amoves,

    Plaut. As. 2, 1, 6:

    nisi somnum socordiamque ex pectore oculisque amovetis,

    id. Ps. 1, 2, 11:

    nihil loci'st segnitiae neque socordiae,

    Ter. And. 1, 3, 1:

    socordia atque desidia,

    Auct. Her. 2, 23, 35; so (with desidia) Sall. C. 4, 1; (with ignavia) id. ib. 58, 4; (with incultus) id. J. 2, 4; (opp. industria) Tac. A. 2, 38:

    nostrā cunctatione et socordiā jam huc progressus,

    Liv. 22, 14, 5:

    Cyrenenses tardius iere. Id socordiāne an casu accideret, parum cognovi,

    Sall. J. 79, 5:

    socordiāne an vinolentiā,

    Tac. A. 12, 67:

    fortunā per socordiam non uti,

    Liv. 7, 35:

    nisi felicitas in socordiam vertisset, exuere jugum potuere,

    Tac. Agr. 31 fin.:

    caeca ac sopita socordia,

    Quint. 1, 2, 5:

    Darei,

    Curt. 7, 4, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > socordia

  • 8 apatía

    f.
    1 apathy, disinterest, laziness, indifference.
    2 apathy, lack of feeling or emotion, indifference, acedia.
    * * *
    1 apathy
    * * *
    SF (=abulia) apathy; (Med) listlessness
    * * *
    femenino apathy
    * * *
    = burnout [burn-out], apathy, plateauing, impassivity, indolence, lassitude.
    Ex. Burnout is a growing phenomenon among librarians and other human service professionals = La apatía es un fenómeno que se da cada vez con más frecuencia entre los bibliotecarios y otros profesionales dedicados a prestar un servicio a la población.
    Ex. Such power groups subsume the individual will as never before, and generate feelings of bewilderment, apathy, violence, alienation.
    Ex. Plateauing is reaching a stage in work or life where there is no more growth or movement and it can destroy motivation, allegiance, commitment, and productivity.
    Ex. The most significant conclusion drawn was the librarian's impassivity in their day to day interactions with users.
    Ex. Sunday remains a 'people's day,' a consensus of indolence = El domingo sigue siendo el 'día de la gente', donde predomina la indolencia.
    Ex. His lassitude does not appear to emanate from laziness, but rather from the stirrings of nihilistic restlessness.
    ----
    * apatía emocional = emotional burnout, emotional exhaustion.
    * con apatía = listlessly.
    * * *
    femenino apathy
    * * *
    = burnout [burn-out], apathy, plateauing, impassivity, indolence, lassitude.

    Ex: Burnout is a growing phenomenon among librarians and other human service professionals = La apatía es un fenómeno que se da cada vez con más frecuencia entre los bibliotecarios y otros profesionales dedicados a prestar un servicio a la población.

    Ex: Such power groups subsume the individual will as never before, and generate feelings of bewilderment, apathy, violence, alienation.
    Ex: Plateauing is reaching a stage in work or life where there is no more growth or movement and it can destroy motivation, allegiance, commitment, and productivity.
    Ex: The most significant conclusion drawn was the librarian's impassivity in their day to day interactions with users.
    Ex: Sunday remains a 'people's day,' a consensus of indolence = El domingo sigue siendo el 'día de la gente', donde predomina la indolencia.
    Ex: His lassitude does not appear to emanate from laziness, but rather from the stirrings of nihilistic restlessness.
    * apatía emocional = emotional burnout, emotional exhaustion.
    * con apatía = listlessly.

    * * *
    apathy
    * * *

    apatía sustantivo femenino
    apathy
    apatía sustantivo femenino apathy
    ' apatía' also found in these entries:
    Spanish:
    atonía
    - desidia
    - inercia
    English:
    apathy
    * * *
    apathy;
    con apatía apathetically
    * * *
    f apathy
    * * *
    : apathy

    Spanish-English dictionary > apatía

  • 9 desinterés

    m.
    1 lack of interest, indifference, absence of interest, disinterest.
    2 unselfishness, generosity, selflessness.
    * * *
    1 (generosidad) unselfishness, generosity
    2 (falta de interés) lack of interest, indifference
    * * *
    SM
    1) (=falta de interés) lack of interest
    2) (=altruismo) unselfishness
    3) (=imparcialidad) disinterestedness
    * * *
    masculino ( falta de interés) lack of interest; ( altruismo) unselfishness
    * * *
    = disinterest, selflessness, disinterestedness, detachment.
    Ex. The perceived disinterest among librarians and incompetence among researchers renders it necessary to establish whether there is any justification for these ideas.
    Ex. It is commonly held that altruism, especially within ethics, requires selflessness or disinterestedness.
    Ex. It is commonly held that altruism, especially within ethics, requires selflessness or disinterestedness.
    Ex. The author surveys a group of information aliterate students identifying the possible causes of reluctance or detachment on the part of some students.
    * * *
    masculino ( falta de interés) lack of interest; ( altruismo) unselfishness
    * * *
    = disinterest, selflessness, disinterestedness, detachment.

    Ex: The perceived disinterest among librarians and incompetence among researchers renders it necessary to establish whether there is any justification for these ideas.

    Ex: It is commonly held that altruism, especially within ethics, requires selflessness or disinterestedness.
    Ex: It is commonly held that altruism, especially within ethics, requires selflessness or disinterestedness.
    Ex: The author surveys a group of information aliterate students identifying the possible causes of reluctance or detachment on the part of some students.

    * * *
    1 (falta de interés) lack of interest
    2 (altruismo) unselfishness
    * * *

    desinterés sustantivo masculino ( falta de interés) lack of interest;
    ( altruismo) unselfishness
    desinterés sustantivo masculino
    1 (desidia, abulia) lack of interest, apathy
    2 (altruismo, desapego) unselfishness
    ' desinterés' also found in these entries:
    Spanish:
    fingir
    English:
    disinterest
    - unselfishness
    - carry
    * * *
    1. [indiferencia] disinterest, lack of interest ( por in);
    mostró gran desinterés por nuestro trabajo he showed very little interest in our work
    2. [generosidad] unselfishness;
    actúa con desinterés she acts unselfishly
    * * *
    m
    1 lack of interest
    2 ( generosidad) unselfishness, disinterestedness
    * * *
    1) : lack of interest, indifference
    2) : unselfishness
    * * *
    desinterés n lack of interest

    Spanish-English dictionary > desinterés

  • 10 dēsidiōsus

        dēsidiōsus adj. with sup.    [desidia], slothful, indolent, lazy, idle: Qui nolet fieri desidiosus, amet, O.— Causing idleness, making lazy: inlecebrae cupiditatum: desidiosissimum otium.
    * * *
    desidiosa -um, desidiosior -or -us, desidiosissimus -a -um ADJ
    idle, indolent, lazy; slothful; causing idleness, making lazy (L+S)

    Latin-English dictionary > dēsidiōsus

  • 11 īnficiō

        īnficiō fēcī, fectus, ere    [1 in+facio], to stain, tinge, dye, color: (vestīs) quarum graminis ipsum Infecit natura pecus, i. e. whose wool has taken color from the pasture, Iu.: diem, darken, O.: ora pallor inficit, overspreads, H.: se vitro, Cs.: humus infecta sanguine, S.: infectus sanguine villos, O. —To infect, stain, spoil: hoc (dictamno) amnem, V.: Pocula, poison, V.: pabula tabo, V.: Allecto infecta venenis, imbued, V.—Fig., to imbue, instruct: infici iis artibus: animos teneros.—To spoil, corrupt, infect: desidiā animum: inficimur opinionum pravitate: principum vitiis infici solet civitas: Infectum eluitur scelus (i. e. quo se infecerunt), V.: blandimentis infectae epistulae, Ta.
    * * *
    inficere, infeci, infectus V
    corrupt, infect, imbue; poison; dye, stain, color, spoil

    Latin-English dictionary > īnficiō

  • 12 marcēscō

        marcēscō —, —, ere, inch.    [marceo], to become weak, grow feeble, pine away, waste, languish: vino, O.: desidiā, L.: oti situ, L.
    * * *
    marcescere, marcui, - V INTRANS
    wither, shrivel up; fade/pine away; become weak/enfeebled/languid/apathetic

    Latin-English dictionary > marcēscō

  • 13 Sīrēn

        Sīrēn ēnis, f, Σιρήν, a Siren.—Plur., the Sirens (mvthical birds with virgins' faces, who enticed sailors by sweet songs and then destroyed them), C., H., O.: qui nullam Sirena flagellis Comparat, i. e. likes the sound of lashes better than any song, Iu.: improba Siren Desidia, seducer, H.
    * * *
    Sirenos/is N F
    Siren; (lured sailors with song); type of drone/solitary bee/wasp)

    Latin-English dictionary > Sīrēn

  • 14 aviditas

    ăvĭdĭtas, ātis, f. [avidus], an eagerness for something (either lawful or unlawful), avidity, longing, vehement desire.
    I.
    In gen.:

    habeo senectuti magnam gratiam, quae mihi sermonis aviditatem auxit, potionis et cibi sustulit,

    Cic. Sen. 14, 46:

    aviditas legendi,

    id. Fin. 3, 2, 7:

    suscipere verbum cum omni aviditate,

    Vulg. Act. 17, 11:

    gloriae,

    Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 16:

    pecuniae,

    id. Part. Or. 6, 1:

    rapiendi per occasionem triumphi,

    Liv. 31, 48, 2:

    imperandi,

    Tac. H. 1, 52:

    vini,

    Suet. Tib. 42 al.:

    ad cibos,

    Plin. 20, 16, 65, § 173.—In plur.:

    bestiolarum aviditates,

    Plin. 11, 6, 5, § 15:

    feminarum,

    id. 20, 21, 84, § 227.—
    II.
    Esp.
    A.
    Eagerness for money, covetousness, avarice:

    Inhaeret etiam aviditas, desidia, injuria, etc.,

    Plaut. Merc. prol. 29:

    (justitia) eas res spernit et neglegit, ad quas plerique inflammati aviditate rapiuntur,

    Cic. Off. 2, 11, 38:

    utrumque incredibile est, et Roscium quicquam per aviditatem appetīsse et Fannium quicquam per bonitatem amisisse,

    id. Rosc. Com. 7, 21 (B. and K., avaritiam).—
    B.
    Eagerness in eating, appetite:

    lactuca in cibis aviditatem incitat inhibetque eadem,

    Plin. 20, 7, 26, § 64; so,

    aviditatem excitare,

    id. 23, 1, 7, § 12:

    facere,

    id. 23, 8, 75, § 144; Vulg. Eccli. 37, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > aviditas

  • 15 contero

    con-tĕro, trīvi (rarely conterui, App. M. 8, p. 212, 12; Ven. Fort. C. 6, 4, 33), trītum, 3, v. a., to grind, bruise, pound, to crumble, separate into small pieces.
    I.
    Prop. (so freq. in medic. lang.):

    medium scillae cum aquā ad mellis crassitudinem,

    Varr. R. R. 2, 7, 8:

    cornua cervi,

    Ov. Med. Fac. 60:

    horrendis infamia pabula sucis,

    id. M. 14, 44:

    radicem aridam in pulverem,

    Plin. 26, 11, 70, § 113:

    fracta, contrita,

    Lucr. 4, 697.—Far more freq. and class. in prose and poetry,
    II.
    Transf., to diminish by rubbing, to waste, destroy (cf.: conficio, consumo, etc.), to rub off, wear out.
    A.
    Of material objects:

    latera tua,

    Plaut. As. 2, 4, 13:

    boves et vires agricolarum (followed by conficere),

    Lucr. 2, 1161; cf.:

    conteritur ferrum, silices tenuantur ab usu,

    Ov. A. A. 3, 91: superbiter contemptim conterit legiones, Naev. ap. Non. p. 516, 1;

    humorously imitated: ne nos tam contemptim conteras,

    treat contemptuously, Plaut. Poen. 3, 1, 34; and:

    conteris Tu tuā me oratione, mulier,

    you wear me out, id. Cist. 2, 3, 65 (cf. B. 1. b. infra):

    corpora ipsa ac manus silvis ac paludibus emuniendis inter verbera ac contumelias conterunt,

    Tac. Agr. 31:

    heri in tergo meo Tris facile corios contrivisti bubulos,

    Plaut. Poen. 1, 1, 11:

    Viam Sacram,

    to tread upon frequently, Prop. 2 (3), 23, 15: Paideian Kurou legendo, i. e. to wear out with reading, Cic. Fam. 9, 25, 1:

    supellectilem pluribus et diversis officiis,

    to wear out by use, Quint. 2, 4, 29.—In mal. part.:

    aliquas indigno quaestu, i. e. prostituere,

    Plaut. Rud. 3, 4, 44; cf.

    tero.—Prov.: is vel Herculi conterere quaestum possiet,

    squander the greatest possible fortune, Plaut. Most. 4, 2, 68 Lorenz ad loc.—
    B.
    Of immaterial objects.
    1.
    Most freq. (like the simple verb) of time, to waste, consume, spend, pass, employ, in a good and bad sense (cf. Sall. C. 4, 1 Kritz); constr. with in and abl. or the abl. only, with dum, or absol.
    (α).
    With in:

    aetatem in pistrino,

    Plaut. Bacch. 4, 6, 11:

    vitam atque aetatem meam in quaerendo,

    Ter. Ad. 5, 4, 15:

    aetatem in litibus,

    Cic. Leg. 1, 20, 53:

    omne otiosum tempus in studiis,

    id. Lael. 27, 104:

    diem in eā arte,

    Prop. 2, 1, 46.—
    (β).
    With abl.:

    totum hunc diem cursando atque ambulando,

    Ter. Hec. 5, 3, 17:

    majorem aevi partem somno,

    Lucr. 3, 1047:

    tempora spectaculis, etc.,

    Quint. 1, 12, 18:

    diei brevitatem conviviis, longitudinem noctis stupris et flagitiis,

    Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26:

    bonum otium socordiā atque desidiā,

    Sall. C. 4, 1.—
    * (γ).
    With dum:

    contrivi diem, Dum asto, etc.,

    Plaut. Cas. 3, 3, 4.—
    (δ).
    Absol.:

    vitae modum,

    Prop. 1, 7, 9.—
    b.
    Transf. to the person:

    se, ut Plato, in musicis, geometriā, etc.,

    Cic. Fin. 1, 21, 72; cf.

    in medial form: cum in causis et in negotiis et in foro conteramur,

    id. de Or. 1, 58, 249; id. Caecin. 5, 14.—
    2.
    In gen.:

    operam,

    Plaut. Most. 3, 1, 54; cf.:

    operam frustra,

    Ter. Phorm. 1, 4, 31:

    quae sunt horum temporum,

    to exhaust, Cic. Att. 9, 4, 1.—
    b.
    Trop.:

    ejus omnis gravissimas injurias quasi voluntariā oblivione,

    to obliterate from the memory, Cic. Fam. 1, 9, 20: quam (dignitatem virtutis) reliquā ex collatione, facile est conterere atque contemnere, to tread under foot by comparison (opp. in caelum efferre), id. Tusc. 5, 30, 85.—Hence, contrītus, a, um, P. a., worn out, trite, common (mostly in Cic.):

    proverbium vetustate,

    Cic. Fin. 2, 16, 52:

    praecepta (connected with communia),

    id. de Or. 1, 31, 138:

    contritum et contemptum praemium,

    id. Sest. 40, 86.

    Lewis & Short latin dictionary > contero

  • 16 cultus

    1.
    cultus, a, um, Part. and P. a., from 1. colo.
    2.
    cultus, ūs, m. [1. colo].
    I.
    Prop., a laboring at, labor, care, cultivation, culture (rare):

    quod est tam asperum saxetum, in quo agricolarum cultus non elaboret?

    Cic. Agr. 2, 25, 66:

    agricolae,

    id. Leg. 1, 1, 1:

    agrorum,

    Liv. 4, 12, 7; Quint. prooem. § 26; cf. id. 8, 3, 75:

    (oves) neque sustentari neque ullum fructum edere ex se sine cultu hominum et curatione possent,

    Cic. N. D. 2, 63, 158; cf.:

    cultus et curatio corporis,

    id. ib. 1, 34, 94:

    omnis cultus fructusque Cereris in iis locis interisse,

    id. Verr. 2, 4, 51, § 114.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen. (also rare), training, education, culture:

    malo cultu corruptus,

    Cic. Part. Or. 26, 91:

    animi,

    mental discipline, id. Fin. 5, 19, 54; cf.:

    recti cultus pectora roborant,

    Hor. C. 4, 4, 34; id. Ep. 2, 2, 123:

    litterarum,

    Just. 9, 8, 18; Gell. 14, 6, 1:

    quos (barbaros reges) nulla eruditio, nullus litterarum cultus imbuerat,

    Sen. Ira, 3, 17, 1:

    quid tam dignum cultu atque labore ducamus (sc. quam vocem)?

    Quint. 2, 16, 17.—
    B.
    In partic.
    1.
    An honoring, reverence, adoration, veneration:

    philosophia nos primum ad deorum cultum erudivit,

    Cic. Tusc. 1, 26, 64; id. Inv. 2, 53, 161; Ov. M. 2, 425:

    exquisitus religionis cultus,

    Val. Max. 5, 2, 1; 4, 4, 4.— In plur.:

    justis ac piis,

    Lact. 4, 3:

    de adventu regis et cultu sui,

    Tac. A. 2, 58.— Far more freq. and class. in prose and poetry,
    2.
    Care directed to the refinement of life (opp. to a state of nature), i. e. arrangements for living, style, manner of life, culture, cultivation, elegance, polish, civilization, refinement, etc.:

    homines a ferā agrestique vitā ad humanum cultum civilemque deducere,

    Cic. de Or. 1, 8, 33; cf.: eadem mediocritas ad omnem usum cultumque vitae transferenda est. id. Off. 1, 39, 140: [p. 489] (Belgae) a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, Caes. B. G. 1, 1; cf. id. ib. 1, 31; Verg. A. 5, 730; and in plur.:

    cultusque artesque virorum,

    Ov. M. 7, 58:

    liberalis,

    Liv. 45, 28, 11:

    humilis,

    id. 1, 39, 3:

    agrestis et rusticus,

    id. 7, 4, 6; cf.

    feri,

    Hor. C. 1, 10, 2:

    multas (artes) ad animorum corporumque cultum... invexit,

    Liv. 39, 8, 3:

    regio victu atque cultu aetatem agere,

    Sall. C. 37, 6;

    so with victus,

    Cic. Fam. 9, 3, 1; Caes. B. G. 6, 24; Nep. Alcib. 11, 4 al.; cf. of improvement, cultivation of mind:

    animi cultus ille erat ei quasi quidam humanitatis cibus,

    Cic. Fin. 5, 19, 54:

    non mores patrios solum, sed etiam cultum vestitumque mutavit,

    Nep. Paus. 3, 1. —In a bad sense, luxury, voluptuousness, wantonness:

    libido stupri, ganeae ceterique cultūs non minor incesserat,

    sensual indulgences, Sall. C. 13, 3; cf.:

    cultus ac desidia imperatoris,

    Liv. 29, 21, 13.—
    b.
    Transf., of ornaments of style:

    in verbis effusiorem, ut ipsi vocant, cultum adfectaverunt,

    Quint. 3, 8, 58; so id. 2, 5, 23; 10, 1, 124 al.—
    3.
    Style of dress, external appearance, clothing, dress, garb, apparel, attire; esp. ornament, decoration, splendid dress, splendor (so most freq.):

    aequato omnium cultu,

    Liv. 34, 4, 12:

    pastoralis,

    Vell. 1, 2:

    quam maxime miserabilis,

    Sall. J. 33, 1; Tert. Hab. Mul. 3:

    regius,

    Nep. Dat. 3, 1:

    militaris,

    Liv. 29, 19, 11:

    incinctus Gabino cultu,

    id. 10, 7, 3:

    justo mundior,

    id. 8, 15, 7:

    amoenior,

    id. 4, 44, 11 et saep.; Vell. 2, 40; Quint. 8, prooem. § 20; Suet. Caes. 44 et saep.; Hor. C. 1, 8, 16; 4, 9, 15; Ov. M. 3, 609 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > cultus

  • 17 desidiabulum

    dēsĭdĭābŭlum, i, n. [1. desidia], a lounging-place, Plaut. Bac. 3, 1, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > desidiabulum

  • 18 desidies

    dēsĭdĭes, ei, f. ( = 1. desidia, no. II.), idleness, Lact. 5, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > desidies

  • 19 desidiosus

    dēsĭdĭōsus, a, um, adv. [desidia], qs. full of idleness, i. e. slothful, indolent, lazy (for syn. cf.: piger, segnis, iners, deses, ignavus, socors, lentus, tardus, otiosus).
    I.
    Prop. (rare):

    qui in oppido sederent quam qui rura colerent, desidiosiores,

    Varr. R. R. 2 praef.:

    si comparer illi, sum desidiosissimus,

    Plin. Ep. 3, 5, 19; Col. 12, 1, 1:

    desidiosior in professione grammatica habebatur,

    Suet. Gramm. 8:

    qui nolet fieri desidiosus, amet,

    Ov. Am. 1, 9, 46:

    apis,

    Luc. 9, 288.—
    II.
    Transf., causing idleness, making lazy: si quod facit, ab eo (nominetur) quod fit, ut cum desidiosam artem dicemus, quia desidiosos facit, Auct. Her. 4, 32, 43:

    habet etiam amoenitas ipsa vel sumptuosas vel desidiosas illecebras multas cupiditatum,

    Cic. Rep. 2, 4:

    delectatio,

    id. de Or. 3, 23, 88:

    inertissimum et desidiosissimum otium,

    id. Agr. 2, 33 fin.:

    desidiose puer (sc. Cupido),

    Ov. Am. 2, 92.—
    * Adv.: dēsĭdĭōsē, idly:

    agere aetatem,

    Lucr. 4, 1136.

    Lewis & Short latin dictionary > desidiosus

  • 20 hio

    hĭo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [weakened from CHAÔ, chainô, chaskô; cf. Germ. gähnen].
    I.
    Neutr., to open, stand or be open, to gape.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose): hiavit humus multa, Sall. Fragm. ap. Non. 318, 29; cf.:

    (calor) venas astringit hiantes,

    Verg. G. 1, 91:

    vasti specus hiant defractis membris (colossi Rhodii),

    Plin. 34, 7, 18, § 41; Hor. Epod. 8, 5:

    nec flos ullus hiat pratis,

    Prop. 4 (5), 2, 45; cf.:

    hiantia lilia,

    Ov. A. A. 2, 115:

    quercum patulis rimis hiantem,

    Gell. 15, 16, 2: Ch. Qui potuit videre? Ac. Oculis. Ch. Quo pacto? Ac. Hem hiantibus, Plaut. Merc. 1, 2, 71:

    oculi hiantes,

    Plin. 11, 37, 52, § 139:

    cum pisciculi in concham hiantem innataverunt,

    Cic. N. D. 2, 48, 123.—
    2.
    In partic., to open the mouth, to gape, yawn:

    inceptus clamor frustratur hiantes,

    Verg. A. 6, 493:

    perdices hiantes, exserta lingua aestuant,

    Plin. 10, 33, 51, § 102:

    trochilos crocodilum invitat ad hiandum pabuli sui gratia,

    id. 8, 25, 37, § 90:

    leo immane hians,

    Verg. A. 10, 726:

    lupus (piscis) hic Tiberinus an alto Captus hiet,

    Hor. S. 2, 2, 32:

    profluentem aquam hianti ore captantes,

    Curt. 4, 16.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of speech, to be badly connected, to leave a hiatus:

    qui (vocalium concursus) cum accidit, hiat et intersistit et quasi laborat oratio,

    Quint. 9, 4, 33; cf.:

    hiare semper vocalibus,

    id. ib. 20; and:

    qui (poëtae), ut versum facerent, saepe hiabant: ut Naevius: Vos qui accolitis Histrum fluvium atque algidam, etc.,

    Cic. Or. 45, 152; cf.

    also: crebrae vocalium concursiones, quae vastam atque hiantem orationem reddunt,

    Auct. Her. 4, 12, 18; and:

    concursus hiantes,

    Cic. Part. Or. 6, 21:

    aspera et dura et dissoluta et hians oratio,

    Quint. 8, 6, 62:

    hians compositio,

    Tac. Or. 21:

    hiantia loqui,

    Cic. Or. 9, 32.—
    2.
    (Acc. to I. A. 2.) To gape, with longing, wonder, or curiosity; to be eager, to long for any thing; to be amazed:

    huic homini si cujus domus patet, utrum ea patere an hiare ac poscere aliquid videtur?

    Cic. Verr. 2, 3, 4, § 8:

    canis semper ad spem futuri hiat,

    Sen. Ep. 72 med.; cf.:

    corvum deludet hiantem,

    i. e. the legacy-hunter, Hor. S. 2, 5, 56:

    ne facies (equi) emptorem inducat hiantem,

    id. ib. 1, 2, 88:

    quem ducit hiantem Cretata ambitio,

    Pers. 5, 176:

    avaritiā semper hiante esse,

    Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf. Tac. H. 1, 12 fin.:

    hunc plausus hiantem Per cuneos... Corripuit,

    Verg. G. 2, 508:

    luxus et ignavia lacerabat hiantem Desidia populum,

    Sil. 11, 35.—
    II.
    Act., to spew out ( poet. and very rare):

    subitos ex ore cruores Saucia tigris hiat,

    i. e. spits, emits, Val. Fl. 6, 706.—
    B.
    To bawl out, utter, sing:

    fabula seu maesto ponatur hianda tragoedo,

    Pers. 5, 3:

    carmen lyra,

    plays, Prop. 2, 31, 6 (3, 29, 6 M.).

    Lewis & Short latin dictionary > hio

См. также в других словарях:

  • desídia — s. f. 1. Ausência de força ou de estímulo para agir. = INDOLÊNCIA, PREGUIÇA 2. Falta de cuidado ou de atenção. = DESLEIXO, INCÚRIA, NEGLIGÊNCIA 3. Frouxidão na ação.   ‣ Etimologia: latim desidia, ae …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • desidia — sustantivo femenino 1. Falta de cuidado, interés, energía o actividad: En invierno me entra una desidia terrible y no me dan ganas de hacer nada …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • desidia — (Del lat. desidĭa). f. Negligencia, inercia …   Diccionario de la lengua española

  • desidia — index sloth Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • desidia — (Del lat. desidia, pereza, indolencia.) ► sustantivo femenino Abandono del que descuida las cosas propias, el trabajo o el arreglo personal: ■ no hace las cosas que tiene que hacer por pereza y desidia. SINÓNIMO dejadez abandono * * * desidia… …   Enciclopedia Universal

  • desidia — {{#}}{{LM D12777}}{{〓}} {{SynD13072}} {{[}}desidia{{]}} ‹de·si·dia› {{《}}▍ s.f.{{》}} Negligencia, desgana o falta de interés: • Tengo tal desidia que no me apetece hacer nada.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín desidia (pereza, indolencia) …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • desidia — s f Falta de cuidado o atención en algo; descuido: Por desidia, los problemas de la contaminación se agravan día con día , Por desidia murió sin haber hecho testamento …   Español en México

  • desídia — des|í|di|a Mot Esdrúixol Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • desidia — pl.f. desidie …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • desidia — sustantivo femenino haronía, desaliño*, negligencia, incuria, descuido, dejadez, inercia, pereza, holgazanería*. ≠ cuidado, aseo. * * * …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • desidia — f. Negligencia, inercia …   Diccionario Castellano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»