Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

ăvĭdĭtas

  • 1 aviditas

    ăvĭdĭtas, ātis, f. [avidus], an eagerness for something (either lawful or unlawful), avidity, longing, vehement desire.
    I.
    In gen.:

    habeo senectuti magnam gratiam, quae mihi sermonis aviditatem auxit, potionis et cibi sustulit,

    Cic. Sen. 14, 46:

    aviditas legendi,

    id. Fin. 3, 2, 7:

    suscipere verbum cum omni aviditate,

    Vulg. Act. 17, 11:

    gloriae,

    Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 16:

    pecuniae,

    id. Part. Or. 6, 1:

    rapiendi per occasionem triumphi,

    Liv. 31, 48, 2:

    imperandi,

    Tac. H. 1, 52:

    vini,

    Suet. Tib. 42 al.:

    ad cibos,

    Plin. 20, 16, 65, § 173.—In plur.:

    bestiolarum aviditates,

    Plin. 11, 6, 5, § 15:

    feminarum,

    id. 20, 21, 84, § 227.—
    II.
    Esp.
    A.
    Eagerness for money, covetousness, avarice:

    Inhaeret etiam aviditas, desidia, injuria, etc.,

    Plaut. Merc. prol. 29:

    (justitia) eas res spernit et neglegit, ad quas plerique inflammati aviditate rapiuntur,

    Cic. Off. 2, 11, 38:

    utrumque incredibile est, et Roscium quicquam per aviditatem appetīsse et Fannium quicquam per bonitatem amisisse,

    id. Rosc. Com. 7, 21 (B. and K., avaritiam).—
    B.
    Eagerness in eating, appetite:

    lactuca in cibis aviditatem incitat inhibetque eadem,

    Plin. 20, 7, 26, § 64; so,

    aviditatem excitare,

    id. 23, 1, 7, § 12:

    facere,

    id. 23, 8, 75, § 144; Vulg. Eccli. 37, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > aviditas

  • 2 aviditās

        aviditās ātis, f    [avidus], eagerness for, avidity, longing, vehement desire: animi, Cu.: cibi: sermonis: legendi. — Greed of gain, covetousness, avarice: ingeni: inflammati aviditate.
    * * *
    greed, covetousness; keen desire, lust/passion; appetite (food/drink), gluttony

    Latin-English dictionary > aviditās

  • 3 avaritia

    ăvārĭtĭa, ae, f. [avarus], a greedy desire for possessions, greediness, avarice, covetousness (opp. abstinentia, Suet. Dom. 9;

    periphrastically, pecuniae cupiditas,

    id. Vesp. 16; syn.: aviditas, cupido).
    I.
    Lit.:

    Est autem avaritia opinatio vehemens de pecuniā, quasi valde expetenda sit, inhaerens et penitus insita,

    Cic. Tusc. 4, 11, 26: avaritia est injuriosa appetitio alienorum, Auct. ad Her. 4, 25:

    avaritiam si tollere voltis, mater ejus est tollenda luxuries,

    Cic. de Or. 2, 40, 171:

    avaritia hians et imminens,

    a gaping and eager avarice, id. Verr. 2, 2, 54:

    pueris talorum nucumque avaritia est: viris auri argentique et urbium,

    Sen. Const. 12:

    avaritiae (sc. nimiae parsimoniae) singulos increpans,

    Suet. Calig. 39 et saep.—In plur.:

    omnes avaritiae,

    every kind of selfishness, Cic. Fin. 4, 27, 75. —
    II.
    Transf., of eagerness for food, gluttony:

    Quam siquis avidus poscit escam avariter, Decipitur in transennā avaritia sua,

    Plaut. Rud. 4, 7, 13.— Trop.: avaritia gloriae, eager desire for renown or glory, Curt. 9, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > avaritia

  • 4 essurio

    1.
    ēsŭrĭo ( ess-), no perf., ītum, īre ( fut. esuribo, Pompon. and Nov. ap. Non. 479 sq.; Pompon. v. 64; Nov. v. 22 Rib.), v. desid. n. and a. [1. edo], to desire to eat, to suffer hunger, be hungry, to hunger.
    I.
    Lit. (class.), Plaut. Capt. 4, 2, 86; 4, 4, 4; id. Cas. 3, 6, 6 et saep.; Cic. Tusc. 5, 34; id. Verr. 2, 5, 34; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 17 fin.; Hor. S. 1, 2, 115; 1, 3, 93 et saep.:

    esuriendi semper inexplebilis aviditas,

    canine hunger, Plin. 11, 54, 118, § 283.—In the part. fut. act.:

    (spes est) nos esurituros satis,

    Ter. Heaut. 5, 2, 28.— Poet. in the pass.:

    nil ibi, quod nobis esuriatur, erit,

    which I should long for, Ov. Pont. 1, 10, 10.—
    B.
    Transf., Plin. 17, 2, 2, § 12:

    vellera esuriunt,

    i. e. imbibe the color, id. 9, 39, 64, § 138. —
    II.
    Trop. (post-Aug.):

    quid tibi divitiis opus est, quae esurire cogunt?

    Curt. 7, 8, 20.— Act.:

    aurum,

    Plin. 33, 10, 47, § 134 (dub. Jan. usurpasset).— Adv.: ēsŭrĭen-ter, hungrily, App. M. 10, p. 246.
    2.
    ēsŭrĭo ( ess-), ōnis, m. [1. esurio], a hungry person, Petr. 44, 2.—In a punning jest, with saturio, Plaut. Pers. 1, 3, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > essurio

  • 5 esurio

    1.
    ēsŭrĭo ( ess-), no perf., ītum, īre ( fut. esuribo, Pompon. and Nov. ap. Non. 479 sq.; Pompon. v. 64; Nov. v. 22 Rib.), v. desid. n. and a. [1. edo], to desire to eat, to suffer hunger, be hungry, to hunger.
    I.
    Lit. (class.), Plaut. Capt. 4, 2, 86; 4, 4, 4; id. Cas. 3, 6, 6 et saep.; Cic. Tusc. 5, 34; id. Verr. 2, 5, 34; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 17 fin.; Hor. S. 1, 2, 115; 1, 3, 93 et saep.:

    esuriendi semper inexplebilis aviditas,

    canine hunger, Plin. 11, 54, 118, § 283.—In the part. fut. act.:

    (spes est) nos esurituros satis,

    Ter. Heaut. 5, 2, 28.— Poet. in the pass.:

    nil ibi, quod nobis esuriatur, erit,

    which I should long for, Ov. Pont. 1, 10, 10.—
    B.
    Transf., Plin. 17, 2, 2, § 12:

    vellera esuriunt,

    i. e. imbibe the color, id. 9, 39, 64, § 138. —
    II.
    Trop. (post-Aug.):

    quid tibi divitiis opus est, quae esurire cogunt?

    Curt. 7, 8, 20.— Act.:

    aurum,

    Plin. 33, 10, 47, § 134 (dub. Jan. usurpasset).— Adv.: ēsŭrĭen-ter, hungrily, App. M. 10, p. 246.
    2.
    ēsŭrĭo ( ess-), ōnis, m. [1. esurio], a hungry person, Petr. 44, 2.—In a punning jest, with saturio, Plaut. Pers. 1, 3, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > esurio

  • 6 jejunus

    jējūnus, a, um, adj. [kindr. to Sanscr. yam, refrenare, cohibere; intens. yanyam, Bopp. Gloss. p. 276, a], fasting, hungry, abstinent, not partaking of food.
    I.
    Lit.:

    in scenam qui jejunus venerit,

    Plaut. Ps. prol. 12:

    sic expletur jejuna cupido,

    hunger, Lucr. 4, 876; so,

    jejuna aviditas,

    Plin. 10, 3, 3, § 8:

    misera ac jejuna plebecula,

    Cic. Att. 1, 16, 11:

    cum quidem biduum ita jejunus fuissem, ut, etc.,

    id. Fam. 7, 26, 1:

    canis,

    Hor. Epod. 5, 23:

    jejuna fessaque corpora,

    Liv. 21, 55.—Of inanimate things:

    lupus jejunis dentibus acer,

    Hor. Ep. 2, 2, 29:

    Cerberus jejuno sono,

    with hungry howlings, Prop. 4 (5), 5, 4:

    tam jejuna fames?

    so extreme, Juv. 5, 10:

    pullus ad quem volat mater jejuna,

    id. 10, 232:

    odium,

    i. e. on an empty stomach, id. 15, 51:

    saliva,

    fasting spittle, Plin. 28, 4, 7, § 35.—
    2.
    Thirsty:

    vilem jejunae saepe negavit aquam,

    Prop. 3, 13 (4, 14), 18.—
    B.
    Transf.
    1.
    Dry, barren, unproductive:

    corpora suco jejuna,

    Lucr. 2, 845:

    ager,

    Cic. Verr. 2, 3, 37, § 84:

    glarea,

    Verg. G. 2, 212:

    pars jejunior humi,

    Col. 2, 4, 7.—
    2.
    Scanty, insignificant in quantity:

    summaque jejunā sanie infuscatur arena,

    Verg. G. 3, 493.—
    II.
    Trop.
    A.
    Poor, barren, powerless:

    ut quosdam nimis jejuno animo et angusto monerem uti, etc.,

    Cic. Phil. 14, 6, 17:

    pusillus animus atque ipsā malevolentiā jejunus atque inanis,

    id. Fam. 2, 17, 7.—
    B.
    Insignificant, trifling, contemptible, mean, low:

    solivaga cognitio et jejuna,

    Cic. Off. 1, 44, 157:

    frigida et jejuna calumnia,

    id. Caecin. 21, 61:

    jejunum hoc nescio quid et contemnendum,

    id. Fam. 15, 17:

    aliquid humile et jejunum,

    id. ib. 3, 10, 7.—
    C.
    Of speech, meagre, dry, feeble, spiritless:

    si quis aut Antonium jejuniorem, aut Crassum fuisse pleniorem putet,

    Cic. de Or. 3, 4, 16:

    Theodorus, in arte subtilior, in orationibus jejunior,

    id. Brut. 12, 48.—With gen., Cic. Or. 40:

    concertatio verborum,

    id. de Or. 2, 16, 68; Quint. 1, 4, 5; 10, 2, 17 al.—
    D.
    Destitute of, without, deprived of:

    divitiarum avidi ac jejuni,

    Just. 38, 6, 8:

    pecunia,

    Val. Max. 4, 4, 9.— Adv.: jējūnē, meagrely, dryly, jejunely, without ornament or spirit:

    jejune et exiliter disputare,

    Cic. de Or. 1, 11, 50; Plin. Ep. 1, 20, 20; Gell. 19, 3:

    agere,

    Cic. Ac. 2, 35, 112.— Comp.:

    dicere jejunius,

    Cic. Fin. 3, 5, 17; id. Att. 12, 21, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > jejunus

См. также в других словарях:

  • aviditas — index greed Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • avidità — {{hw}}{{avidità}}{{/hw}}s. f. Caratteristica di chi è avido; SIN. Brama, cupidigia …   Enciclopedia di italiano

  • avidité — [ avidite ] n. f. • 1382; lat. aviditas, de avidus → avide 1 ♦ Désir ardent, immodéré de qqch.; vivacité avec laquelle on le satisfait. Manger avec avidité. ⇒ appétit, faim, gloutonnerie, voracité. Désirer qqch. avec avidité. ⇒ concupiscence,… …   Encyclopédie Universelle

  • aviditate — AVIDITÁTE s.f. Însuşirea de a fi avid. ♦ (peior.) Lăcomie. – Din fr. avidité, lat. aviditas, atis. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  AVIDITÁTE s. v. lăcomie. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  aviditáte s …   Dicționar Român

  • авидитет — (франц. avidite; лат. aviditas алчность, страсть) степень сродства антител к антигену, определяющая скорость и полноту протекания иммунных реакций, а также прочность полученного комплекса антиген антитело …   Большой медицинский словарь

  • Avidity — A*vid i*ty, n. [L. aviditas, fr. avidus: cf. F. avidit[ e]. See {Avid}.] Greediness; strong appetite; eagerness; intenseness of desire; as, to eat with avidity. [1913 Webster] His books were received and read with avidity. Milward. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Авидите́т — (франц. avidité; лат. aviditas алчность, страсть) степень сродства антител к антигену, определяющая скорость и полноту протекания иммунных реакций, а также прочность полученного комплекса антиген антитело …   Медицинская энциклопедия

  • Dennis Prinz — (* 18. Dezember 1984 in Zell (Mosel)) ist ein deutscher Schauspieler. 2004 wirkte er erstmals bei einem Tanztheaterprojekt am Schauspiel Köln mit und spielte parallel dazu Hauptrollen in diversen Kurzfilmprojekten. Danach Schauspielstudium bei… …   Deutsch Wikipedia

  • avidity — /euh vid i tee/, n. 1. eagerness; greediness. 2. enthusiasm or dedication. [1400 50; late ME avidite < MF < L aviditas. See AVID, ITY] * * * …   Universalium

  • АВИДИТЕТ — (от лат. aviditas — страсть, жадность), степень интенсивности иммунных реакций: их скорость, полнота, а также стойкость полученного соединения. Изучение А. имеет важное значение для решения вопроса о процессах взаимодействия антигена с… …   Ветеринарный энциклопедический словарь

  • greed — noun acquisitiveness, appetency, avarice, avariciousness, avaritia, aviditas, avidity, covetousness, crapulence, cupiditas, cupidity, desire to hoard wealth, eagerness, edacity, excess, gluttonous appettite, gluttony, greediness, guiosity,… …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»