Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

dēpŏsĭtārĭus

  • 1 depositarius

    depositārĭus, ii, m. dépositaire.
    * * *
    depositārĭus, ii, m. dépositaire.
    * * *
        Depositarius, pen. prod. Adiectiuum. Vlpian. Le gardien d'un depost, A qui on l'a baillé en garde, Depositaire.

    Dictionarium latinogallicum > depositarius

  • 2 depositarius

    dēpositārius, ī m. [ depono ]
    1) депозитор, депонент, вкладчик (d. = qui deposuit Dig)
    2) хранитель вклада (d.= qui depositum suscepit Dig)

    Латинско-русский словарь > depositarius

  • 3 depositarius

    dēpositārius, iī, m. (depono), I) der, bei dem etwas niedergelegt wird, ICt. – II) der etwas niederlegt, zur Verwahrung gibt, ICt.

    lateinisch-deutsches > depositarius

  • 4 depositarius

    dēpositārius, iī, m. (depono), I) der, bei dem etwas niedergelegt wird, ICt. – II) der etwas niederlegt, zur Verwahrung gibt, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > depositarius

  • 5 depositarius

    dēpŏsĭtārĭus, ii, m. [depono, no. I. B.; prop. pertaining to a deposit; hence], in jurid. Lat.,
    I.
    One who receives a deposit, a trustee, depositary, Dig. 16, 3, 1, § 36; 16, 3, 7, § 2 (twice).—
    II.
    One who makes a deposit, a depositor, Dig. 16, 3, 7 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > depositarius

  • 6 depositarius

    depositor, depositio см. deponere.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > depositarius

  • 7 depositarius

    person in whose care property is deposited; depositor; trustee; depositary

    Latin-English dictionary > depositarius

  • 8 deponere

    1) перестать носить траур, напр. lugubria (l. 8 D. 3, 2); сложить с себя должность, dep. officium (l. 5 § 2 D. 16, 3. 1. 38 pr. 65 § 1 D. 23, 2. 1. 3 § 6 D. 26, 10), tutelam (1. 40 pr. 1. 41 § 2 D. 27, 1), imperium (1. 16 D. 1, 16), cingulum (1. 2 C. 3, 21), sollicitudinem (1. 21 C. 9, 9); (1. 13 D. 1, 7); оставлять, отказываться, dep. affectum, et animum accusandi (1. 6 § 1. 1. 13 pr. D. 48, 16);

    animo dep. possessionem (1. 34 pr. D. 41, 2);

    dep. beneficium (1. 2 D. 40, 10); лишать себя, сбыть, qui de patrimonio suo deposuerit, противоп. qui non acquirit (1. 5 § 13 D. 24, 1). Depositio, низложение, сложение, потеря, poenae, quae continent - dignitatis aliquam depositionem (1. 6 § 2. 1. 8 pr. D. 48, 19);

    depos. superflui ponderis (1. 28 C. 6, 23).

    2) положить в безопасное место, поместить, отдать на сохранение кому-нб.;

    depositio, отдача, положение на сохранение, dep. pecuniam in aedem, s. apud aedem, s. in aede (1. 73 D. 3, 3. 1. 7 § 2 D. 4, 4. 1. 1 § 36. 1. 5 § 2 D. 16, 3), in publico loco (1. 64 D. 46, 1); (1. 5 D. 10, 2);

    dep. corpus (1. 40 D. 11, 7. cf. commendare s. 1);

    servum exhibendum dep. apud officium (1. 11 § 1 D. 10, 4); (1. 3 § 6 D. 43, 30), (1. 31 § 1 D. 41, 1); особ. обозн. односторонний, вещный договор, который совершается посредством передачи одним лицом другому движимой вещи на безмездное хранение, с обязанностью возвратить ту же самую вещь (in specie) во всякое время: поклажа, отдача на сохранение (§ 3, 1. 3,14; - tit. D. 16, 3. C. 4, 34. -1. 24 eod. -1. 1 § 8 eod.); (1. 1 § 2 eod.);

    lex depositionis (1. 5 § 2 eod.);

    conditio depositionis (1. l § 22 eod. 1. 9 § 3 D. 4. 3); (l. 18 § 1 D. 36, 3);

    pretium depositionis non quasi merceden accipere (1. 2 § 24 D. 47, 8); (Gai. III. 207. IV. 47, 60). Depositum, a) предмет, данный на сбережение, depositum suscipere (1. 5 pr. D. 16, 3);

    pro deposito esse apud aliquem (1. 78 § 1 D. 36, 1);

    pro deposito habere pecuniam (1. 11 § 13 D. 32);

    in deposito habere, tenere aliquid (1. 5 § 4 D. 36, 3. 1. 69 pr. D. 47, 2);

    in depositi causam habere (1. 2 C. 4, 32);

    abnegare, inficiari depositum (1. 1. 1 § 2. 1. 69 pr. D. 47, 2);

    si convenit, ut in deposito et culpa praestetur = si in re deposita et culpam repromisi (1. 1 § 6 D. 16, 3. 1. 2 § 24. D. 47, 8);

    b) обязательное отношение, возникающее из передачи вещи на сохранение, = contractus depositi (l. 2 pr. 1. 50 D. 2,14. 1. 23. 45 pr. D. 50, 17);

    in deposito male versari (1. 6 § 6 D. 3, 2), 1. 1 § 35 D. 16, 3);

    dolus solus in depositum venit (1. 1 § 10 eod.); (1. 24 eod.);

    depositi actio, иск прямой (directa), который предъявляет deponens против депозитария, по поводу возвращения вещи и вознаграждения за вред и убытки (§ 3 J. cit. 1. 1 § 9-47 D. eod.);

    depositi (sc. actione) agere eperiri, teneri, damari (1. 1 D. 2, 2. 1. 1 § 8. 13. 14. 16. 25. D. 16, 3);

    contrarium indicium depositi, встречный иск принимателя поклажи о возвращении издержек, понесенных на чужую вещь (1. 5 pr. eod.). Depositor = qui deposuit (1. 1 § 36. 37 eod.). Depositarius a) = qui depositum suscepit (§ 36 bit.);

    b) = depositor (1. 7 § 2. 3 eod. 1. 24 § 2 D. 42, 5).

    3) разрушать, ломать, dep. aedificium, aedes (1. 6 pr. 8 pr. D. 8, 5. I. 23 § 2 D. 41, 3);

    aedes usque ad aream deposita (1. 83 § 5 D. 45, 1);

    paries deponendus (1. 18 § 11 D. 39, 2);

    dep. arboris ramos (1. 17 § 1. D. 8, 2);

    depositio aedificii = demolitio (1. 9 § 2 D. 4, 2).

    4) объяснять, tactis sacrosanctis scripturis deponere, quod etc. (1. 1 § 1 C. 2. 59);

    depositio, объяснение, testium depositiones (1. 3 C. 2, 43. 1. 17 C. 4, 20); (1. 3 C. 4, 66).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > deponere

См. также в других словарях:

  • dépositaire — [ depozitɛr ] n. • XIVe; lat. jur. depositarius 1 ♦ Personne à qui l on confie un dépôt. Être le dépositaire d un trésor, d une lettre. ♢ Commerçant qui vend des marchandises qui lui ont été confiées par un déposant. ⇒ stockiste. Être le seul… …   Encyclopédie Universelle

  • depositario — (Del lat. depositarius.) ► adjetivo 1 Que tiene relación con el depósito. 2 Que contiene o guarda una cosa. 3 Se aplica a la persona en quien se deposita un sentimiento: ■ me hizo depositario de sus temores. ► adjetivo/ sustantivo 4 COMERCIO… …   Enciclopedia Universal

  • Depositar — De|po|si|tar 〈m. 1〉 jmd., der deponierte Werte verwahrt; oV Depositär [<frz. dépositaire „Verwahrer, Treuhänder“] * * * De|po|si|tar, (bes. schweiz.:) De|po|si|tär, der; s, e [frz. dépositaire < spätlat. depositarius] (Fachspr.): Person od …   Universal-Lexikon

  • Depositär — De|po|si|tär 〈m. 1〉 = Depositar * * * De|po|si|tar, (bes. schweiz.:) De|po|si|tär, der; s, e [frz. dépositaire < spätlat. depositarius] (Fachspr.): Person od. Institution, die Wertpapiere, Verträge u. a. verwahrt. * * * De|po|si|tar,… …   Universal-Lexikon

  • gardien — Gardien, m. C est celuy en la garde duquel quelque chose a esté baillée, comme, gardien de biens, pour un qui est commis à la garde de quelques biens prins par execution, Sequester. Gardien d un depost ou gageur, Depositarius. Mais quand on dit… …   Thresor de la langue françoyse

  • Depositaries — Depositary De*pos i*ta*ry, n.; pl. {Depositaries}. [L. depositarius, fr. deponere. See {Deposit}.] 1. One with whom anything is lodged in the trust; one who receives a deposit; the correlative of depositor. [1913 Webster] I . . . made you my… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Depositary — De*pos i*ta*ry, n.; pl. {Depositaries}. [L. depositarius, fr. deponere. See {Deposit}.] 1. One with whom anything is lodged in the trust; one who receives a deposit; the correlative of depositor. [1913 Webster] I . . . made you my guardians, my… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Anselm Schott — OSB (eigentlich Friedrich August Schott; * 5. September 1843 in Staufeneck, Gemeinde Salach; † 23. April 1896 in Maria Laach) war ein deutscher Benediktiner, der 1884 das Messbuch für Laien, den Schott, herausgab. Seitdem wurde der Begriff… …   Deutsch Wikipedia

  • Deposĭtum — (lat., Rechtsw.), 1) eine zur Verwahrung übergebene Sache; 2) der Contractus realis (s. u. Contract), durch welchen Jemand (Deponent, Depositor) einem Andern (Depositar, Depositarius) eine bewegliche Sache zur unentgeldlichen Aufbewahrung unter… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • depositary — /di poz i ter ee/, n., pl. depositaries. 1. one to whom anything is given in trust. 2. depository (def. 1). adj. 3. depository (def. 3). [1595 1605; < LL depositarius a trustee, equiv. to L deposit(us) (see DEPOSIT) + arius ARY] * * * …   Universalium

  • Montes Pietatis — • Charitable institutions of credit that lend money at low rates of interest, or without interest at all, upon the security of objects left in pawn, with a view to protecting persons in want from usurers Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006 …   Catholic encyclopedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»