-
1 delinio
dē-lēnĭo, and in many MSS. dēlīnĭo, īvi, ītum, 4, v. a., to soothe or soften down, to cajole, charm, win, captivate, entice (very freq., and class.):delenitus sum profecto ita, ut me qui sim nesciam,
Plaut. Am. 2, 2, 214: dotibus deleniti, Titin. ap. Non. 72, 1; so,mulierem non nuptialibus donis sed filiorum funeribus,
Cic. Clu. 9 fin.:milites blande appellando (with allicere oratione benigna),
id. Off. 2, 14, 48:aliquem blanditiis voluptatum,
id. Fin. 1, 10, 33:genus hominum disertorum oratione,
id. de Or. 1, 9, 36:Sirenum cantu,
Quint. 5, 8, 1; cf.:Midan barbarico carmine,
Ov. M. 11, 163 et saep.:animos hominum,
Cic. Mur. 35, 74; cf. Liv. 7, 38;and, animos popularium praeda,
id. 1, 57:animum adulescentis pellexit iis omnibus rebus, quibus illa aetas capi ac deleniri potest,
Cic. Clu. 5, 13:dolentem nec Phrygius lapis delenit, etc. ( = permulcet),
Hor. Od. 3, 1, 43:tristemque delinivit blanditiis,
Vulg. Gen. 34, 3; cf.: id. 2 Par. 24, 17. -
2 delinio
Ideliniare, deliniavi, deliniatus V TRANSdelineate; trace the outline of; sketch out (L+S)IIdelinire, delinivi, delinitus V TRANSmitigate, mollify, smooth down, soothe; soften, cajole; bewitch, charm, entice -
3 delenio
dē-lēnĭo, and in many MSS. dēlīnĭo, īvi, ītum, 4, v. a., to soothe or soften down, to cajole, charm, win, captivate, entice (very freq., and class.):delenitus sum profecto ita, ut me qui sim nesciam,
Plaut. Am. 2, 2, 214: dotibus deleniti, Titin. ap. Non. 72, 1; so,mulierem non nuptialibus donis sed filiorum funeribus,
Cic. Clu. 9 fin.:milites blande appellando (with allicere oratione benigna),
id. Off. 2, 14, 48:aliquem blanditiis voluptatum,
id. Fin. 1, 10, 33:genus hominum disertorum oratione,
id. de Or. 1, 9, 36:Sirenum cantu,
Quint. 5, 8, 1; cf.:Midan barbarico carmine,
Ov. M. 11, 163 et saep.:animos hominum,
Cic. Mur. 35, 74; cf. Liv. 7, 38;and, animos popularium praeda,
id. 1, 57:animum adulescentis pellexit iis omnibus rebus, quibus illa aetas capi ac deleniri potest,
Cic. Clu. 5, 13:dolentem nec Phrygius lapis delenit, etc. ( = permulcet),
Hor. Od. 3, 1, 43:tristemque delinivit blanditiis,
Vulg. Gen. 34, 3; cf.: id. 2 Par. 24, 17. -
4 delineo
-
5 delinificus
dēlīnĭfĭcus, dēlīnīmentum, dēlīnĭo and dēlīnītor, v. delen.
См. также в других словарях:
delinear — delinear(se) ‘Dibujar(se) o perfilar(se)’: «En esas novelas en donde delinea el contorno del mundo, resulta sorprendentemente escabullidizo» (Puga Silencio [Méx. 1987]). Son incorrectas las formas en las que se acentúa la i : ⊕ delíneo, ⊕… … Diccionario panhispánico de dudas
delinearse — delinear(se) ‘Dibujar(se) o perfilar(se)’: «En esas novelas en donde delinea el contorno del mundo, resulta sorprendentemente escabullidizo» (Puga Silencio [Méx. 1987]). Son incorrectas las formas en las que se acentúa la i : ⊕ delíneo, ⊕… … Diccionario panhispánico de dudas