-
1 degi
dēgī pf. к dego -
2 dego
, degi, -, degere 3проводить (время), прожить, влачить; жить, обитать -
3 dego
dego, ĕre, degi [de + ago] - tr. - [st2]1 [-] mener, passer, employer (le temps). [st2]2 - intr. - passer sa vie, vivre, subsister; demeurer, habiter. [st2]3 [-] diminuer. [st2]4 [-] continuer, durer. [st2]5 [-] attendre. [st2]6 [-] pousser au dehors, rejeter. - vitam degere: passer sa vie. - Literni degere: vivre à Literne. - vita non quit degere, Plin. 31, 7, 41, § 88: la vie ne peut continuer.* * *dego, ĕre, degi [de + ago] - tr. - [st2]1 [-] mener, passer, employer (le temps). [st2]2 - intr. - passer sa vie, vivre, subsister; demeurer, habiter. [st2]3 [-] diminuer. [st2]4 [-] continuer, durer. [st2]5 [-] attendre. [st2]6 [-] pousser au dehors, rejeter. - vitam degere: passer sa vie. - Literni degere: vivre à Literne. - vita non quit degere, Plin. 31, 7, 41, § 88: la vie ne peut continuer.* * *Dego, degis, degi, degere. Passer et mener jusques à la fin, ou Demeurer, et Continuer.\Degere aetatem. Cic. Vivre.\Degere omnem aetatem in tranquillitate. Cic. Vivre toute sa vie en repos.\AEuum pulchre degere. Lucr. Vivre à son aise et à son plaisir.\Bellum degere. Lucret. Faire la guerre, Vivre en guerre.\Corium degere de tergo alicuius. Plaut. Arracher la peau, Escorcher.\Otia degere in thalamo. Catul. Vivre en oisiveté.\Vitam degere. Cic. Vivre.\Degi, Infinitiuus. Plin. Sine quis vita degi non possit. Sans lesquels on ne scauroit vivre. -
4 dēgō
dēgō dēgī, —, ere [de + ago], of time, to spend, pass: cum uno aetatem, T.: inter feras aetatem: expertem sine crimine vitam, V.: otia in thalamo, Ct.: vita, quae cum virtute degatur: aetatis degendae ratio: laetus deget, lives, H.* * *Idegere, degi, - V INTRANSspend/bide one's time in; wait; remain alive, live on, endure; continueIIdegere, degi, - V TRANSspend/pass (time); spend/bide one's time in; carry on, wage; conduct away? -
5 dego
dēgo, dēgī, ere (zsgz. aus *dē-igo, v. de u. ago), I) eine Zeit oder (selten) ein Ereignis in der Zeit hinbringen, zubringen, verbringen = verleben, A) im allg., m. Acc.: deg. aetatem, Cic.: aetatem cum uno (v. einem Mädchen), Plaut. u. Ter.: in tranquillitate omnem aetatem sine dolore, Cic.: omne tempus aetatis sine molestia, Cic. – deg. pulchre aevum, Lucr.: in beatorum insulis immortale aevum, Cic. Hortens. fr. 50 M.: aevum in caelo cum dis genitalibus, Enn. ann. 115: qualibus in tenebris vitae quantisque periclis degitur hoc aevi quodcumque est, Lucr. – degens annum a tricesimo tertium, Aur. Vict. epit. 47, 3. – deg. contractum cum ventis bellum, Lucr. 4, 965. – deg. otia pacato in thalamo, Catull. 68, 104. – deg. senectam turpem, Hor. carm. 1, 31, 20. – deg. vitam, Cic.: vitam placidam, Lucr.; verb. placidum aevum vitamque serenam, Lucr.: deg. vitam gloriosissime, Vell.: vitam suo habitu, so wie man ist (Ggstz. gloriari alienis bonis), Phaedr.: cum Lentulo et Catilina foedissimam vitam ac miserrimam turpissimā morte propositā, Cic.: illa vita, quae cum virtute degatur, Cic.: deg. vitam sine pulmento, Iustin.: sine alqa re mitior vita degi non potest, Plin.: deg. vitam longe ab alqo, Phaedr.: deg. vitam in egestate, Cic., in exsilio, Auct. or. ante qu. ir. in exs.: quod reliquum est vitae in otio Rhodi, Mat. in Cic. ep.: vitam in montibus degentes, Gebirgsbewohner, Plin.: in ea urbe etsi non regiam vitam, proximam tamen maiestati regiae, Iustin.: vitam procul Romā amoenis locis, Tac. – B) ( ohne Acc.) prägn. = sein Leben hinbringen (zubringen, verbringen), leben, ille potens sui laetusque deget, cui licet etc., Hor.: etiamnunc gentes sic degunt, Plin.: cetera animantia in suo genere probe degunt, Plin. – m. cum od. sine u. Abl., deg. ex aequo cum alqo, Plin.: haec animalia, quae nobiscum degunt, die Haustiere, Plin.: deg. sine medicis nec tamen sine medicina, Plin.: sine nequitia, sine fraudibus (v. Tieren), Sen. – m. Adv. (wo?), m. in u. Abl., m. inter u. Akk., nusquam salubrius, Plin. ep.: procul urbe, Tac.: in arborum cavernis (v. den Hornissen), Plin.: noctibus in aqua (v. Krokodil), Solin.: eae aves, quae in aqua degunt, die Wasservögel, Cels.: illi (sapientes) qui in urbibus publicis moribus (nach der allgemeinen Sitte) degunt, Curt.: puellae in orbitate degentes, Liv.: inter feras serpentesque degentes, Iustin. – m. dopp. Nom., cum in agro suo degeret senex atque uno pede claudicans vulnere, Treb. Poll. XXX tyr. 33, 2. – übtr., v. Lebl., vita humanior sine sale non quit degere, Plin. 31, 88. – II) aushalten, abwarten, Paul. ex Fest. 32, 24. – / vulg. Perf. degui, wov. deguerit, Enod. paneg. Theod. 19. p. 281, 18 H.
-
6 dego
dēgo, dēgī, ere (zsgz. aus *dē-igo, v. de u. ago), I) eine Zeit oder (selten) ein Ereignis in der Zeit hinbringen, zubringen, verbringen = verleben, A) im allg., m. Acc.: deg. aetatem, Cic.: aetatem cum uno (v. einem Mädchen), Plaut. u. Ter.: in tranquillitate omnem aetatem sine dolore, Cic.: omne tempus aetatis sine molestia, Cic. – deg. pulchre aevum, Lucr.: in beatorum insulis immortale aevum, Cic. Hortens. fr. 50 M.: aevum in caelo cum dis genitalibus, Enn. ann. 115: qualibus in tenebris vitae quantisque periclis degitur hoc aevi quodcumque est, Lucr. – degens annum a tricesimo tertium, Aur. Vict. epit. 47, 3. – deg. contractum cum ventis bellum, Lucr. 4, 965. – deg. otia pacato in thalamo, Catull. 68, 104. – deg. senectam turpem, Hor. carm. 1, 31, 20. – deg. vitam, Cic.: vitam placidam, Lucr.; verb. placidum aevum vitamque serenam, Lucr.: deg. vitam gloriosissime, Vell.: vitam suo habitu, so wie man ist (Ggstz. gloriari alienis bonis), Phaedr.: cum Lentulo et Catilina foedissimam vitam ac miserrimam turpissimā morte propositā, Cic.: illa vita, quae cum virtute degatur, Cic.: deg. vitam sine pulmento, Iustin.: sine alqa re mitior vita degi non potest, Plin.: deg. vitam longe ab alqo, Phaedr.: deg. vitam in egestate, Cic., in exsilio, Auct. or. ante qu. ir. in exs.: quod reliquum est vitae in otio Rhodi, Mat. in Cic. ep.: vitam in montibus degentes,————Gebirgsbewohner, Plin.: in ea urbe etsi non regiam vitam, proximam tamen maiestati regiae, Iustin.: vitam procul Romā amoenis locis, Tac. – B) ( ohne Acc.) prägn. = sein Leben hinbringen (zubringen, verbringen), leben, ille potens sui laetusque deget, cui licet etc., Hor.: etiamnunc gentes sic degunt, Plin.: cetera animantia in suo genere probe degunt, Plin. – m. cum od. sine u. Abl., deg. ex aequo cum alqo, Plin.: haec animalia, quae nobiscum degunt, die Haustiere, Plin.: deg. sine medicis nec tamen sine medicina, Plin.: sine nequitia, sine fraudibus (v. Tieren), Sen. – m. Adv. (wo?), m. in u. Abl., m. inter u. Akk., nusquam salubrius, Plin. ep.: procul urbe, Tac.: in arborum cavernis (v. den Hornissen), Plin.: noctibus in aqua (v. Krokodil), Solin.: eae aves, quae in aqua degunt, die Wasservögel, Cels.: illi (sapientes) qui in urbibus publicis moribus (nach der allgemeinen Sitte) degunt, Curt.: puellae in orbitate degentes, Liv.: inter feras serpentesque degentes, Iustin. – m. dopp. Nom., cum in agro suo degeret senex atque uno pede claudicans vulnere, Treb. Poll. XXX tyr. 33, 2. – übtr., v. Lebl., vita humanior sine sale non quit degere, Plin. 31, 88. – II) aushalten, abwarten, Paul. ex Fest. 32, 24. – ⇒ vulg. Perf. degui, wov. deguerit, Enod. paneg. Theod. 19. p. 281, 18 H. -
7 dego
dēgo, dēgi, —, ere [ de + ago ]1) прожить (in tranquillitate omnem aetatem C); проводить (otia in thalamo Ctl; omne tempus aetatis sine molestiā Sen); влачить ( senectutem turpem Sen)2) жить, обитатьanimalia, quae nobiscum degunt PM — наши домашние животныеaves, quae in aqua degunt CC — водяные птицы -
8 Arbor
1.arbor ( arbŏs, Lucr. 1, 774; 6, 786 Lachm.; Ov. M. 2, 212; id. F. 1, 153 (but Merk. arbor, in both places); Verg. E. 3, 56; id. G. 2, 57; 2, 81; id. A. 3, 27; 6, 206 Rib. al.: acc. arbosem, Paul. ex Fest. p. 15 Müll.), ŏris, f. (m., INTER DVOS ARBORES, Inscr. Lyon, I. 27) [v. arduus].I.A tree.A.In gen.: arbores serere, to plant, Caecil. Stat. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 17, 59:B.poni,
Verg. G. 2, 278:arbos se sustulit,
id. ib. 2, 57:arbores putare,
Cato, R. R. 32, 1: arbores frondescere, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69:arboribus frondes redeunt,
Ov. F. 3, 237:arbos silvestris,
Verg. E. 3, 70:ramosa,
Lucr. 5 [1096]:umbrosa,
Verg. G. 2, 66; so Ov. P. 4, 5, 41:ingens,
Verg. G. 2, 81:alta,
Ov. M. 15, 404:summa,
Verg. G. 4, 557; so Ov. M. 12, 15:patula,
id. ib. 1, 106:fertilis,
Verg. G. 4, 142:in quibus (arboribus) non truncus, non rami, non folia sunt,
Cic. de Or. 3, 46, 178:sub ramis arboris altae,
Lucr. 2, 30, and Verg. A. 7, 108:arborum rami,
Vulg. Sap. 17, 17:arbor nuda sine frondibus,
Ov. M. 13, 690; Vulg. Marc. 11, 8:arborum cortices,
Vulg. Job, 30, 4:arbores ab radicibus subruere,
Caes. B. G. 6, 27; Plin. 16, 31, 56, § 130; Vulg. Matt. 3, 10:quarum (arborum) baca,
Cic. Tusc. 1, 14, 31:jacent sua quāque sub arbore poma,
Verg. E. 7, 54; Vulg. Lev. 26, 20:fructus arborum,
Quint. 8, 5, 26; Vulg. Sap. 10, 7.—Spec. with gen. of species: alni, the alder-tree, Varr. R. R. 1, 7, 7:II.fici,
the fig-tree, Cic. Fl. 17, 41; Vulg. Matt. 21, 19:arbores ficorum,
Col. 11, 2, 59: arbor ficus (nom.), Vulg. Jud. 9, 10:abietis arbores,
fir trees, Liv. 24, 3:arbor palmae,
the palm-tree, Suet. Aug. 94:cupressūs,
the cypress, id. Vesp. 5:arbor sycomorus,
a sycamore, Vulg. Luc. 19, 4; so,arbor morus,
ib. ib. 17, 6:arbores olivarum,
olive trees, ib. Exod. 27, 20.— Poet.:Jovis,
the oak-tree, Ov. M. 1, 106:Phoebi,
the laurel-tree, id. F. 3, 139 (cf. id. ib. 6, 91:Apollinea laurus): Palladis,
the olive-tree, id. A. A. 2, 518:arbor Herculea,
the poplar, Verg. G. 2, 66 (cf.:Arborum genera numinibus suis dicata perpetuo servantur, ut Jovi aesculus, Apollini laurus, Minervae olea, Veneri myrtus, Herculi populus,
Plin. 12, 1, 2, § 3; Phaedr. 3, 17) al.—Meton.A.Things made of wood (cf.: Mille sunt usus earum (arborum), sine quīs vita degi non possit. Arbore sulcamus, maria terrasque admovemus; arbore exaedificamus tecta;1.arborea et simulacra numinum fuere etc.,
Plin. 12, 1, 2, § 5).A mast.(α).With mali:(β).adversique infigitur arbore mali,
Verg. A. 5, 504.—Without mali, Luc. 9, 332; Sil. 3, 129; Paul. Sent. 1. 2, t. 3.—2. 3.An oar:4. 5.centenāque arbore fluctum Verberat adsurgens,
Verg. A. 10, 207.—The shaft of a javelin, a javelin, Stat. Th. 12, 769.—6.Euphemist.: arbor infelix, a gallows, gibbet:B.caput obnubito, arbori infelici suspendito,
Cic. Rab. 4 fin.; Liv. 1, 26, 7; cf. Plin. 16, 26, 45, § 108 (Niebuhr, Röm. Gesch. I. § 365, compares the words of the Fries. law: am argen vordern Baum henken; cf. in Engl. to hang on the accursed tree).—The fabulous polypus, which was fancied to have arms like the branches of a tree:2.In Gaditano Oceano arbor in tantum vastis dispansa armis, ut fretum numquam intrāsse credatur,
Plin. 9, 4, 3, § 8. -
9 arbor
1.arbor ( arbŏs, Lucr. 1, 774; 6, 786 Lachm.; Ov. M. 2, 212; id. F. 1, 153 (but Merk. arbor, in both places); Verg. E. 3, 56; id. G. 2, 57; 2, 81; id. A. 3, 27; 6, 206 Rib. al.: acc. arbosem, Paul. ex Fest. p. 15 Müll.), ŏris, f. (m., INTER DVOS ARBORES, Inscr. Lyon, I. 27) [v. arduus].I.A tree.A.In gen.: arbores serere, to plant, Caecil. Stat. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 17, 59:B.poni,
Verg. G. 2, 278:arbos se sustulit,
id. ib. 2, 57:arbores putare,
Cato, R. R. 32, 1: arbores frondescere, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69:arboribus frondes redeunt,
Ov. F. 3, 237:arbos silvestris,
Verg. E. 3, 70:ramosa,
Lucr. 5 [1096]:umbrosa,
Verg. G. 2, 66; so Ov. P. 4, 5, 41:ingens,
Verg. G. 2, 81:alta,
Ov. M. 15, 404:summa,
Verg. G. 4, 557; so Ov. M. 12, 15:patula,
id. ib. 1, 106:fertilis,
Verg. G. 4, 142:in quibus (arboribus) non truncus, non rami, non folia sunt,
Cic. de Or. 3, 46, 178:sub ramis arboris altae,
Lucr. 2, 30, and Verg. A. 7, 108:arborum rami,
Vulg. Sap. 17, 17:arbor nuda sine frondibus,
Ov. M. 13, 690; Vulg. Marc. 11, 8:arborum cortices,
Vulg. Job, 30, 4:arbores ab radicibus subruere,
Caes. B. G. 6, 27; Plin. 16, 31, 56, § 130; Vulg. Matt. 3, 10:quarum (arborum) baca,
Cic. Tusc. 1, 14, 31:jacent sua quāque sub arbore poma,
Verg. E. 7, 54; Vulg. Lev. 26, 20:fructus arborum,
Quint. 8, 5, 26; Vulg. Sap. 10, 7.—Spec. with gen. of species: alni, the alder-tree, Varr. R. R. 1, 7, 7:II.fici,
the fig-tree, Cic. Fl. 17, 41; Vulg. Matt. 21, 19:arbores ficorum,
Col. 11, 2, 59: arbor ficus (nom.), Vulg. Jud. 9, 10:abietis arbores,
fir trees, Liv. 24, 3:arbor palmae,
the palm-tree, Suet. Aug. 94:cupressūs,
the cypress, id. Vesp. 5:arbor sycomorus,
a sycamore, Vulg. Luc. 19, 4; so,arbor morus,
ib. ib. 17, 6:arbores olivarum,
olive trees, ib. Exod. 27, 20.— Poet.:Jovis,
the oak-tree, Ov. M. 1, 106:Phoebi,
the laurel-tree, id. F. 3, 139 (cf. id. ib. 6, 91:Apollinea laurus): Palladis,
the olive-tree, id. A. A. 2, 518:arbor Herculea,
the poplar, Verg. G. 2, 66 (cf.:Arborum genera numinibus suis dicata perpetuo servantur, ut Jovi aesculus, Apollini laurus, Minervae olea, Veneri myrtus, Herculi populus,
Plin. 12, 1, 2, § 3; Phaedr. 3, 17) al.—Meton.A.Things made of wood (cf.: Mille sunt usus earum (arborum), sine quīs vita degi non possit. Arbore sulcamus, maria terrasque admovemus; arbore exaedificamus tecta;1.arborea et simulacra numinum fuere etc.,
Plin. 12, 1, 2, § 5).A mast.(α).With mali:(β).adversique infigitur arbore mali,
Verg. A. 5, 504.—Without mali, Luc. 9, 332; Sil. 3, 129; Paul. Sent. 1. 2, t. 3.—2. 3.An oar:4. 5.centenāque arbore fluctum Verberat adsurgens,
Verg. A. 10, 207.—The shaft of a javelin, a javelin, Stat. Th. 12, 769.—6.Euphemist.: arbor infelix, a gallows, gibbet:B.caput obnubito, arbori infelici suspendito,
Cic. Rab. 4 fin.; Liv. 1, 26, 7; cf. Plin. 16, 26, 45, § 108 (Niebuhr, Röm. Gesch. I. § 365, compares the words of the Fries. law: am argen vordern Baum henken; cf. in Engl. to hang on the accursed tree).—The fabulous polypus, which was fancied to have arms like the branches of a tree:2.In Gaditano Oceano arbor in tantum vastis dispansa armis, ut fretum numquam intrāsse credatur,
Plin. 9, 4, 3, § 8. -
10 dego
dēgo, dēgi, 3, v. a. [de-ago], to spend, pass, sc. time (for syn. cf.: ago, gero, facio—very freq. and class.).(α).With acc.:(β).a mane ad noctem usque in foro dego diem,
Plaut. Most. 3, 1, 3; so,diem in laetitia,
Ter. Ad. 4, 1, 6:aetatem,
Plaut. Cist. 1, 1, 79; Ter. Ph. 2, 3, 70; Cic. Rosc. Am. 52, 150; id. Fin. 2, 35, 118 al.:omne tempus aetatis,
id. de Sen. 1, 2:aevom,
Lucr. 2, 1094; 5, 173;Cic. Fragm. ap. Augustin. Trin. 4, 2: vitam,
Lucr. 3, 313; Cic. Sull. 27, 75; Verg. A. 4, 551 al.:quod reliquum est vitae,
Cic. Fam. 11, 28 fin.:senectam turpem,
Hor. Od. 1, 31, 20: otia pacato in thalamo, Catull. 68, 104 al.— Pass.:quantis periclis degitur hoc aevi,
Lucr. 2, 16; so,aetas,
id. 4, 1178; Cic. Lael. 23, 87; id. Off. 1, 32, 117; id. N. D. 1, 19, 50:vita,
id. Fin. 4, 12, 30; Plin. 12, 1, 2, § 5 al.—Absol., to live (not freq. till after the Aug. period):II.laetus deget,
Hor. Od. 3, 29, 42:gentes sic degunt,
Plin. H. N. 12 prooem. §1: certus procul urbe degere,
Tac. A. 4, 57:sine nequitia,
Sen. Ep. 74; cf. Plin. 6, 17, 19, § 50; 6, 25, 29, § 112: vita humanior sine sale non quit degere, to continue, endure, id. 31, 7, 41, § 88.—To carry on, wage:► "DEGERE antiqui posuerunt pro exspectare," Paul.nautae contractum cum ventis degere bellum (cf.: agere, peragere bellum),
Lucr. 4, 968.ex Fest. 73, 4 Müll.
См. также в других словарях:
degi — degùs, degi̇̀ bdv. Naftà ir benzi̇̀nas yrà labai̇̃ dẽgios mẽdžiagos … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
Degi Bagayev — Degi Imranovich Bagayev (Russian: Деги Имранович Багаев, born May 27, 1942 in Kharsenoy, Chechen–Ingush ASSR, Russian SFSR, Soviet Union) is an honored trainer of the USSR and the first of the Chechens to have received this high rank. Serious… … Wikipedia
Barbara Dégi — Porträt Geburtstag 29. November 1983 Geburtsort Budapest, Ungarn Größe 1,85 m Position Diagonal Vereine bis 2008 2008 2010 2010 2011 seit 2011 BVSC Budapest ADRC Bud … Deutsch Wikipedia
degikas — degi̇̀kas, degi̇̀kė dkt. Di̇̀rbti degikù … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
degikė — degi̇̀kas, degi̇̀kė dkt. Di̇̀rbti degikù … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
degiklis — degi̇̀klis dkt. Dùjų degi̇̀klis … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
degimas — degi̇̀mas dkt. Šlãpios málkos – meñkas degi̇̀mas … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
degikas — degìkas, ė smob. (2) 1. kas degimu kietina: Šiuo metu plytinėje įtemptai dirba plytų degikai sp. 2. R258, K žr. padegikas: Visi pašaro, šiaudų bei javų zopostai sudegę, degikas yra sugautas LC1883,14. 3. žr. degučius 1: Šitai degìkas anglių,… … Dictionary of the Lithuanian Language
degiklinis — degìklinis, ė adj. (1) skirtas naudoti degiklyje: Degìklinis parakas BŽ170 … Dictionary of the Lithuanian Language
degilis — degìlis sm. (2); P bot. vaistinė šventagaršvė (Archangelica officinalis): Degìliai vokiškieji (Angelica) [K]; R … Dictionary of the Lithuanian Language
degiklis — degìklis sm. (2) 1. Š prietaisas uždegti, degtuvas. 2. rš įrankis skylėms pradeginti. 3. senovinio šaunamojo ginklo vamzdelis, pro kurį uždegamas užtaisas: Pabūklo viršininkas pats pagriebė dagtį ir jį kišo prie degiklio rš. 4. Enc prietaisas,… … Dictionary of the Lithuanian Language