Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

dēcĭpĭo

  • 1 decipio

    dēcĭpĭo, ĕre, cēpi, ceptum - tr. - surprendre, attraper, duper, décevoir, tromper, abuser, séduire.    - diem decipere, Ov. Tr. 4, 10, 114: charmer la longueur du jour, faire oublier la longueur du jour.    - decipi laborum, Hor.: être distrait de ses peines, oublier ses peines.    - decipere custodiam, Col. 8, 4, 3: se dérober à la surveillance.    - decipere: décevoir, causer des déceptions.    - decipit frons prima multos, Phaed. 4, 2, 6: beaucoup de gens se laissent tromper par l'apparence.    - sic jubent acer decipi, Plin.: ils veulent qu'on déguise ainsi l'érable.
    * * *
    dēcĭpĭo, ĕre, cēpi, ceptum - tr. - surprendre, attraper, duper, décevoir, tromper, abuser, séduire.    - diem decipere, Ov. Tr. 4, 10, 114: charmer la longueur du jour, faire oublier la longueur du jour.    - decipi laborum, Hor.: être distrait de ses peines, oublier ses peines.    - decipere custodiam, Col. 8, 4, 3: se dérober à la surveillance.    - decipere: décevoir, causer des déceptions.    - decipit frons prima multos, Phaed. 4, 2, 6: beaucoup de gens se laissent tromper par l'apparence.    - sic jubent acer decipi, Plin.: ils veulent qu'on déguise ainsi l'érable.
    * * *
        Decipio, decipis, pen. corr. decepi, penul. prod. deceptum, decipere. Decevoir, Tromper, Engigner.
    \
        Diem absumere et decipere. Ouid. Passer le jour.
    \
        Expectationem alicuius decipere. Cicero. Frustrer l'attente d'aucun.
    \
        Decipi sono laborum. Horat. Oublier sa peine et son travail, Ne le sentir point.
    \
        Deceptus sum in eo. Plaut. J'ay esté deceu en cela.

    Dictionarium latinogallicum > decipio

  • 2 decipio

    decipio decipio, cepi, ceptum, ere обманывать

    Латинско-русский словарь > decipio

  • 3 dēcipiō

        dēcipiō cēpī, ceptus, ere    [de + capio], to catch, ensnare, entrap, beguile, elude, deceive, cheat: eo deceptus, quod neque, etc., Cs.: etsi minime decere videtur decipi: Croesum: deceptus a me: per conloquium decepti, Cs.: per fas ac fidem, by the pretence of, L.: in primā spe decepti, L.: cupidine falso, H.: specie recti, H.: amor deceptam morte fefellit, bereaved, V.: dulci laborum decipitur sono, is beguiled, H.: diem, O.: Decipiam ac non veniam, T.: ab tergo et super caput decepere insidiae, i. e. were hidden, L. — Fig., to deceive, elude: exspectationibus decipiendis: oculos, qui decipit, incitat error, O.: specimen istud virtutis deceptum imagine decoris, i. e. called forth by a false notion, etc., L.
    * * *
    decipere, decepi, deceptus V TRANS
    cheat/deceive/mislead/dupe/trap; elude/excape notice; disappoint/frustrate/foil

    Latin-English dictionary > dēcipiō

  • 4 decipio

    dē-cipio, cēpī, ceptum, ere [ capio ]
    вводить в заблуждение, обманывать (aliquem inanibus promissis Just; deceptus aliqua re, per aliquid Pl etc.; in prima spe L)
    singuli d. et decĭpi possunt PJ — отдельные люди могут и обманывать, и (сами) обманываться
    vitia amicae amatorem decipiunt H — недостатки подруги ускользают от внимания (остаются незамеченными для) влюблённого
    d. diem (noctem) O — делать незаметным, т. е. коротать, убивать день (ночь)

    Латинско-русский словарь > decipio

  • 5 decipio

    dē-cipio, cēpī, ceptum, ere (de u. capio), eig. wegfangen; dah. übtr. = berücken, betören, blenden, durch Vorspiegelungen hintergehen, durch den Schein betrügen, täuschen, irre leiten, I) im allg.: a) v. pers. Subjj.: α) pers. Objj.: novem homines honestissimos induxit, decepit, destituit, Cic.: quid nos decipimus? Sen.: d. ianitores, Suet.: d. alqm probe, Plaut.: labi, errare, nescire, decipi et malum et turpe ducimus, Cic.: decipi non posse, Nep. – m. Abl. wodurch? lenonem foveā, Plaut.: alqm inanibus promissis, Iustin. – m. per u. Akk., per dolum decipisti, Paul. ex Fest. 107, 10: bes. im Passiv (s. Drak. Liv. 1, 9, 13), per fidem sum deceptus, Plaut.: deceptus per colloquium, Caes., per auctoritatem alcis, Caes., per fas ac fidem, Liv. – m. in u. Abl., in quibus, ut erraverim, legentes tamen non decepi, Quint.: neque deceptus est in eo (darin), Plaut.: iam semel in prima spe decepti, Liv. – β) unpers. Objj.: exspectationes, Cic. u. Quint.: custodiam pastoris facile, Col. – m. Abl. wodurch? oculos hāc aegide (v. Amor), Ov.: quo opinio decipitur, Quint. – b) v. unpers. Subjj.: α) pers. Objj.: illa ἀμφιβολία, quae Croesum decepit, vel Chrysippum potuisset fallere, Cic.: nisi forte me communis φιλαυτία decipit, Cic.: ut nos fortuna decipere non possit, adiuvare possit, Quint.: at ego (scio) qui speraverint spem decepisse multos, Plaut. – im Passiv m. Abl. des unpers. Subj., deceptus ordine atque vestitu, Nep.: deceptus nocte, Quint.: decipi viā, den Weg verfehlen, Liv.: decipi amore, Plin. ep.: deceptus dolo, Cic.: decipi u. deceptus fraude, Eutr. u. Suet.: deceptus insidiis Hannibalis, Aur. Vict.: deceptus spe affinitatis, Suet.: postquam primus amor deceptam morte fefellit, seit mich die erste Liebe täuschte (in meiner Erwartung auf eine dauernde Verbindung), indem ich durch den Tod (des Sychäus) betrogen und beraubt wurde, Verg. Aen. 4, 17: eo deceptum, quod etc., er habe sich dadurch irre leiten lassen, daß er usw., Caes. b. G. 1, 14, 2. – m. in u. Abl., cogitata dicebat ita, ut in nullo umquam verbo eum memoria deceperit, Sen. contr. 1. praef. § 18. – β) unpers. Objj.: atque oculos idem, qui decipit, incitat error, Ov.: iudicium tamen hic nostrum non decipit error, Ov. – m. Abl. wodurch? me cum ingenita caritas liberûm, tum specimen istud virtutis deceptum vanā imagine decoris in te movet, Liv. – II) insbes.: 1) jmds. Anblick od. Kenntnis täuschen = jmdm. entgehen, von unpers. Subjj., id tantum hostium, quod ex adverso erat, conspexit; ab tergo et super caput decepere insidiae, Liv. 22, 4. § 4: amatorem quod amicae turpia decipiunt caecum vitia, Hor. sat. 1, 3, 38 sq. – 2) eine Zeit od. eine Beschwerde täuschen = sich vertreiben, unbemerkt hinbringen, vergessen machen, sic tamen absumo decipioque diem, Ov.: sic ubi deceptae pars est mihi maxima noctis acta, Ov.: cantantis pariter, pariter data pensa trahentis fallitur ancillae decipiturque labor, Ov. – im Passiv m. Abl. wodurch? u. m. Genet. wessen? dulci laborum decipi sono, seine Plagen vergessen (griech. επιλανθάνεσθαι πόνων), Hor. carm. 2, 13, 38.

    lateinisch-deutsches > decipio

  • 6 decipio

    dē-cipio, cēpī, ceptum, ere (de u. capio), eig. wegfangen; dah. übtr. = berücken, betören, blenden, durch Vorspiegelungen hintergehen, durch den Schein betrügen, täuschen, irre leiten, I) im allg.: a) v. pers. Subjj.: α) pers. Objj.: novem homines honestissimos induxit, decepit, destituit, Cic.: quid nos decipimus? Sen.: d. ianitores, Suet.: d. alqm probe, Plaut.: labi, errare, nescire, decipi et malum et turpe ducimus, Cic.: decipi non posse, Nep. – m. Abl. wodurch? lenonem foveā, Plaut.: alqm inanibus promissis, Iustin. – m. per u. Akk., per dolum decipisti, Paul. ex Fest. 107, 10: bes. im Passiv (s. Drak. Liv. 1, 9, 13), per fidem sum deceptus, Plaut.: deceptus per colloquium, Caes., per auctoritatem alcis, Caes., per fas ac fidem, Liv. – m. in u. Abl., in quibus, ut erraverim, legentes tamen non decepi, Quint.: neque deceptus est in eo (darin), Plaut.: iam semel in prima spe decepti, Liv. – β) unpers. Objj.: exspectationes, Cic. u. Quint.: custodiam pastoris facile, Col. – m. Abl. wodurch? oculos hāc aegide (v. Amor), Ov.: quo opinio decipitur, Quint. – b) v. unpers. Subjj.: α) pers. Objj.: illa ἀμφιβολία, quae Croesum decepit, vel Chrysippum potuisset fallere, Cic.: nisi forte me communis φιλαυτία decipit, Cic.: ut nos fortuna decipere non possit, adiuvare possit, Quint.: at ego (scio) qui speraverint spem decepisse multos, Plaut. – im Passiv
    ————
    m. Abl. des unpers. Subj., deceptus ordine atque vestitu, Nep.: deceptus nocte, Quint.: decipi viā, den Weg verfehlen, Liv.: decipi amore, Plin. ep.: deceptus dolo, Cic.: decipi u. deceptus fraude, Eutr. u. Suet.: deceptus insidiis Hannibalis, Aur. Vict.: deceptus spe affinitatis, Suet.: postquam primus amor deceptam morte fefellit, seit mich die erste Liebe täuschte (in meiner Erwartung auf eine dauernde Verbindung), indem ich durch den Tod (des Sychäus) betrogen und beraubt wurde, Verg. Aen. 4, 17: eo deceptum, quod etc., er habe sich dadurch irre leiten lassen, daß er usw., Caes. b. G. 1, 14, 2. – m. in u. Abl., cogitata dicebat ita, ut in nullo umquam verbo eum memoria deceperit, Sen. contr. 1. praef. § 18. – β) unpers. Objj.: atque oculos idem, qui decipit, incitat error, Ov.: iudicium tamen hic nostrum non decipit error, Ov. – m. Abl. wodurch? me cum ingenita caritas liberûm, tum specimen istud virtutis deceptum vanā imagine decoris in te movet, Liv. – II) insbes.: 1) jmds. Anblick od. Kenntnis täuschen = jmdm. entgehen, von unpers. Subjj., id tantum hostium, quod ex adverso erat, conspexit; ab tergo et super caput decepere insidiae, Liv. 22, 4. § 4: amatorem quod amicae turpia decipiunt caecum vitia, Hor. sat. 1, 3, 38 sq. – 2) eine Zeit od. eine Beschwerde täuschen = sich vertreiben, unbemerkt hinbringen, vergessen machen, sic tamen absumo decipioque diem, Ov.: sic
    ————
    ubi deceptae pars est mihi maxima noctis acta, Ov.: cantantis pariter, pariter data pensa trahentis fallitur ancillae decipiturque labor, Ov. – im Passiv m. Abl. wodurch? u. m. Genet. wessen? dulci laborum decipi sono, seine Plagen vergessen (griech. επιλανθάνεσθαι πόνων), Hor. carm. 2, 13, 38.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > decipio

  • 7 decipio

    (deceptus) ensnare, trap, beguile, deceive, cheat.

    Latin-English dictionary of medieval > decipio

  • 8 decipio

    dē-cĭpĭo, cēpi, ceptum, 3, v. a. [capio], primarily signifies to catch away, catch up, seize an animal while running, fleeing, etc. (whence decipula, a snare, trap); but occurs only in the trop. sense (acc. to capio, no. II. B.), to catch, ensnare, entrap, beguile, elude, deceive, cheat (for syn. cf.:

    fraudo, emungo, circumscribo, circumvenio, frustror, verba do, impono, fallo): fiunt transennae ubi decipiuntur dolis, etc.,

    Plaut. Rud. 4, 7, 9 sq.:

    ita decipiemus fovea lenonem Lycum,

    id. Poen. 1, 1, 59; id. Amph. 1, 1, 268 et saep.:

    eo deceptum, quod neque, etc.,

    Caes. B. G. 1, 14:

    T. Roscius novem homines honestissimos... induxit, decepit, omni fraude et perfidia fefellit,

    Cic. Rosc. Am. 40, 117; cf.:

    illa amphibolia, quae Croesum decepit, vel Chrysippum potuisset fallere,

    id. Div. 2, 56 fin.; Verg. A. 4, 17 al.: homines imperitos et per colloquium deceptos crudelissime interfecisse, Caes. B. C. 1, 85, 3;

    so per aliquid,

    id. ib. 3, 82 fin.; Liv. 1, 9 al.:

    in nullo verbo eum memoria decepit,

    Sen. Contr. 1. Praef. 18:

    jam semel in prima spe deceptos,

    Liv. 36, 40;

    for which spe affinitatis deceptum,

    Suet. Tib. 65; cf.:

    deceptus nocte,

    Quint. 4, 2, 71:

    cupidine falso,

    Hor. S. 1, 1, 61:

    specie recti,

    id. A. P. 25 et saep.:

    amatorem amicae decipiunt vitia,

    id. S. 1, 3, 38.— Poet., in Gr. construction: Prometheus dulci laborum decipitur sono, is beguiled of his sufferings (i. e. forgets his sufferings, being beguiled with sweet melody), Hor. Od. 2, 13, 38.—
    b.
    Of inanimate objects:

    exspectationibus decipiendis,

    Cic. de Or. 2, 71, 289; cf.:

    quo opinio decipitur,

    Quint. 6, 3, 64:

    oculos,

    Ov. R. Am. 346; cf. id. M. 3, 431:

    nervos,

    Pers. 4, 45:

    volatile pecus facile custodiam pastoris decipit,

    Col. 8, 4, 3:

    judicium error,

    Ov. Pont. 3, 9, 11:

    specimen istud virtutis,

    Liv. 8, 7:

    sic tamen absumo decipioque diem,

    Ov. Tr. 4, 10, 114; cf. id. H. 19, 55 Loers.; Stat. Silv. 4, 4, 19; Plin. 16, 43, 84, § 233:

    quomodo vinum potantem decipit,

    Vulg. Hab. 2, 5.—
    2.
    Absol.:

    victima deceptus decipientis ero,

    Ov. Am. 3, 3, 22:

    ab tergo et super caput decepere insidiae,

    Liv. 22, 4; Plin. 18, 24, 56, § 204.

    Lewis & Short latin dictionary > decipio

  • 9 decipio

    , decepi, deceptum, decipere 3
      вводить в заблуждение, обманывать

    Dictionary Latin-Russian new > decipio

  • 10 deceptus

    1.
    dēceptus, a, um, Part. of decipio.
    2.
    dēceptus, ūs, m. [decipio], deception (late Lat.), Tert. adv. Marc. 3, 6:

    deceptui facilis,

    id. Anim. 18.

    Lewis & Short latin dictionary > deceptus

  • 11 deceptio

    dēceptio, ōnis f. [ decipio ]
    обман, ложь CJ, CTh, Vlg, CA, Aug

    Латинско-русский словарь > deceptio

  • 12 deceptor

    dēceptor, ōris m. [ decipio ]
    обманщик Sen, Aus, Eccl

    Латинско-русский словарь > deceptor

  • 13 deceptus

    I dēceptus, a, um part. pf. к decipio II dēceptus, тк. dat.m. Tert = deceptio

    Латинско-русский словарь > deceptus

  • 14 decipulum

    dēcipulum, ī n. [ decipio ]
    западня, силок, перен. крючок, коварный приём ( decipula adversantium Ap)

    Латинско-русский словарь > decipulum

  • 15 deceptio

    dēceptio, ōnis, f. (decipio), die Hintergehung, Täuschung, der Trug, Betrug, Cod. Iust. 11, 42, 6. Cod. theod. 14, 4, 3. Mart. Cap. poët. 4. § 423. Vulg. sap. 14, 21 u. ö. – Plur., Augustin. conf. 8, 2 u. de civ. dei 22, 22, 3. p. 605, 20 D2. Vulg. 2. Petr. 3, 3. Cael. Aur. acut. 2, 38, 218.

    lateinisch-deutsches > deceptio

  • 16 deceptivus

    dēceptīvus, a, um (decipio), zum Truge ( zur Täuschung) geeignet, Prisc. 18, 142. Firm. math. 5, 3 u.a. Spät.

    lateinisch-deutsches > deceptivus

  • 17 decepto

    dēcepto, āre (Intens. von decipio), täuschen, Gloss. II, 38, 17.

    lateinisch-deutsches > decepto

  • 18 deceptor

    dēceptor, ōris, m. (decipio), der Hintergeher, Betrüger, Sen. Thyest. 140. Auson. epist. 16, 1. p. 175, 4 Schenkl. Lact. de ira 4, 8 u.a. Eccl.

    lateinisch-deutsches > deceptor

  • 19 deceptus

    dēceptus, Dativ ui, m. (decipio), die Täuschung, der Trug, Betrug, deceptui faciles, Tert. de anim. 18: deceptui obnoxia, Tert. adv. Marc. 3, 6.

    lateinisch-deutsches > deceptus

  • 20 decipula

    dēcipula, ae, f. u. dēcipulum, ī, n. (decipio), die Falle, Schlinge, a) eig.: Form -a, Vulg. Iob 18, 10: sicut decipula plena avibus, Vulg. Ierem. 5, 27. – b) bildl., Form -a, Mart. Cap. 4. § 423. Hieron. epist. 84, 5 u. Hieron. Did. de spir. scto 59. Sidon. epist. 18, 10, 4 u.a. Eccl.: Form -um, Apul. met. 8, 5; 10, 24 u. flor. 18. p. 30, 6 Kr.: Plur. decipula, Laev. bei Fronto ep. ad M. Caes. 1, 5 (4). p. 13, 2 N.

    lateinisch-deutsches > decipula

См. также в других словарях:

  • List of Latin phrases (N) — This page lists direct English translations of Latin phrases, such as veni vidi vici and et cetera. Some of the phrases are themselves translations of Greek phrases, as Greek rhetoric and literature reached its peak centuries before that of… …   Wikipedia

  • disette — [ dizɛt ] n. f. • disièteXIIIe; o. i., p. ê. gr. disektos « année bissextile, malheureuse » 1 ♦ Vx Manque (de choses nécessaires). ⇒ besoin, défaut. Disette d eau, de vivres. ⇒ pénurie. « Les Parisiens seraient forcés, par la disette des vivres,… …   Encyclopédie Universelle

  • CHREMYLUS — nomen comicum viri, ἀπ` τȏυ χρέος debitum et αἱμύλλω τὸ ἀπατῶ decipio, quasi qui prae inopia cogatur suos creditores fallere, non solvendo quod debet …   Hofmann J. Lexicon universale

  • STAUROPATAE — Graece Σταυροπάται, in VIII. Synodo dicti sunt Episcopi, qui, contra iuramentum super crucem praestitum, cum Photii perfidia communicârunt. Dominic. Macer in Hierolex. Ex Graeco ςταυρὸς, crux et ἀπατάω, decipio …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԶԱՌԱՆՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0716 Chronological Sequence: Early classical, 11c, 18c ն. παραλογίζομαι falso raciocinatione fallo, decipio Տալ զառանցել. պատրել. ցնորեցուցանել. խելքէ հանել. *Մի՛ ոք զձեզ զառանցուսցէ պատիր բանիւք. Կող. ՟Բ. 4: Մերթ՝ Ըստ չափն… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶԵՂԾԱՆԵՄ — (ծի, զե՛ղծ.) NBH 1 0730 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ԶԵՂԾԱՆԵՄ ԶԵՂԾԵՄ. յն. պէսպէս, ἑκχέω, ἑκχύω effundo παρασύρω praepostere traho καταχράομαι abutor ἑλέγχω, ἁπατέω vinco, decipio ἁναστρέφω everto եւն. Չարաչար եղծանել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶԵՂԾԵՄ — (ծեցի, ծեա՛.) NBH 1 0730 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ն. ԶԵՂԾԱՆԵՄ ԶԵՂԾԵՄ. յն. պէսպէս, ἑκχέω, ἑκχύω effundo παρασύρω praepostere traho καταχράομαι abutor ἑλέγχω, ἁπατέω vinco, decipio ἁναστρέφω everto եւն. Չարաչար եղծանել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԹԱԹԵՄ — (եցի.) NBH 1 0791 Chronological Sequence: 6c, 18c ն. πτερνίζω calcepeto, supplanto, insidefior, decipio Խաբել. դաւել. թաթիւ ոտից կարթել. հարկանել զգարշապարս. ... *Յիրաւի կոչեցաւ անուն նորա Յակովբ, զի թաթեաց զիս այս ահա երկիցս անգամ: Թաթող ախտիցն… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԽԱԲԵՄ — (եցի.) NBH 1 0910 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c ն. ἁπατάω, παραλογίζομαι, πτερνίζω decipio ἑμπαίζω, καταβραβεύω illudo. Խաբ գործել. պատրել, նենգել, դավաճանել. կարթել. ըստ յն. նաեւ խաղ առնել. ձաղել. ... *Այս երկիցս խաբեաց զիս:… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀՐԱՊՈՒՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0138 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 10c ն. ἁναπείθω persuadeo, seduco ὐποβάλλω suggero κολακεύω adolationibus decipio. Հրաւիրել ʼի չարն. յորդորել. հաւանեցուցանել. թելադրել. խելքը առնել, գլխէ հանել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՄՏԱՄՈԼՈՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0305 Chronological Sequence: Unknown date ն. φρεναπατάω seduco, decipio. Մոլորեցուցանել մտօք, պատրել զանձն կամ զայլս. *Ամբարհաւաճեալ՝ մտամոլորէ զինքն, որպէս թէ կարծել ʼի վերայ ծայրագունին ելանել ըմբռնման. Բրս. թղթ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»