-
41 tonitrus
tonitrus, ūs, m. u. tonitruum, ī, n. u. tonitruus, ūs, m. (tono), der Donner, α) Form tonitrus, Nom. Sing. tonitrus. Plaut. Amph. 1062: Genet. tonitrus, Stat. Theb. 7, 324. Paul. ex Fest. 57, 11: Akk. tonitrum, Lucr. 6, 164. Ov. met. 14, 542. Sen. nat. qu. 2, 30, 1; 2, 54, 1; 2, 56, 1. Plin. 2, 142: Abl. tonitru, Pacuv. tr. 413 (caelum tonitru contremit). Acc. tr. 223. Verg. Aen. 4, 122 (tonitru caelum omne ciebo), Verg. Aen. 5, 694 (tonitru tremescunt ardua terrarum et campi). Sen. nat. qu. 2, 11, 2 (3): Nom. u. Akk. Plur. tonitrus, Ov. trist. 1, 9, 49; met. 2, 308. Plin. 10, 152 (Detl. tonitruus). Gell. 10, 12, 3. Arnob. 5, 10 u.a.: Genet tonitruum, Pacuv. tr. 336 (bei Cael. in Cic. ep. 8, 2, 1). Vopisc. Car. 8, 5. Amm. 23, 5, 12: Dat. u. Abl. tonitribus, Varro sat. Men. 56. Liv. 1, 16, 1; 2, 62, 1. Phaedr. 5, 7 (8), 23. Ov. met. 11, 496. Sen. nat. qu. 2, 1, 3; 5, 18, 7. Plin. 2, 147 u.a.: tonitrubus, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 14, 2; 20, 1. – β) Form tonitruum, Nom. u. Akk. Sing., Plin. 2, 192 (wo Ian tonitruum, Detl. tonitrum); 36, 88. Tert. adv. Marc. 3, 6; adv. Hermog. 32; adv. Prax. 28. Treb. Poll. Gallien. 5, 3. Vopisc. Car. 8. § 3 u. 6: Genet. Sing. tonitrui, Varro sat. Men. 412 B. Hieron. in Iob 38 u. in epist. ad Philem. 1 sqq.: Abl. Sing. tonitruo, Augustin. conf. 1, 16 in. Ven. Fort. carm. 3, 4. p. 120 Migne: Nom. u. Akk. Plur. tonitrua, Ov. met. 1, 55 u. 12, 52. Sen. nat. qu. 2, 56, 1. Tac. hist. 1, 16. Amm. 21, 1, 12: tonitra, Acc. tr. 480: tonitrua mugiunt, Tert. apol. 11. Min. Fel. 5, 9. Lact. 7, 6, 4: Genet. tonitruorum, Vulg. apoc. 19, 6. – γ) Form tonitruus, Plin. 10, 152 Detl. (Maih. tonitrus). Hieron. adv. Io. Hierosol. no. 10 (wo bildl. tonitruus gentium, fulmen eloquentiae Christianae). – / Der Nomin. tonitru nur bei Charis. 36, 1; 65, 30; 146, 10; exc. Char. 554, 31. Prob. app. 198, 32. Serg. expl. in Donat. 541, 23 u. beim Auct. de idiom. gen. 584, 49 K.; u. Gloss. II. 260, 22 ›tonitru, βροντή‹.
-
42 altitonans
altitonāns, antis (alte u. tono), hoch oben donnernd, Iuppiter, Enn. ann. 541 V.: ders. pater, Cic. poët. de div. 1, 19: Volturnus, Lucr. 5, 744. – dass. altitonus, a, um, Varr. sat. Men. 92, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > altitonans
-
43 circumtono
circum-tono, tonuī, āre, umdonnern, poet. = geräuschvoll umgeben, umrauschen, hunc circumtonuit gaudens Bellona cruentis, umdonnert u. betäubt die B., Hor. sat. 2, 3, 223: aulam strepitu, Sil.: montem undā, Claud.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumtono
-
44 detono
dē-tono, tonuī, āre, I) herabdonnern, losdonnern,A) eig.: hic (sc. Iuppiter) ubi detonuit, Ov. trist. 2, 35. – B) übtr.: 1) übh. losdonnern = wie ein Gewitter losbrechen, herfallen über usw., primi impetus turbo inter Padum et Ticinum valido fragore detonuit, Flor.: det. in subiectos, Flor.: cum persecutionis procella detonaret, Hieron.: Pharsalici campi, in quibus civilium bellorum detonuerunt procellae, Solin.: Sullana tempestas latius, intra Italiam tamen detonuerat, Flor. – 2) sprechend losdonnern, turba patricia detonabit, Hieron. epist. 54, 2. – m. Acc. = herdonnern, haec ubi detonuit, Sil. 17, 201: Pharsalica bella detonabis, Stat. silv. 2, 7, 66. – II) aufhören zu donnern, übtr. = austoben, dum detonet omnis (nubes belli), Verg.: cum iactatio... detonuit, Quint. -
45 intono
in-tono, tonuī, tonātum, āre, I) intr. donnern, A) eig.: partibus intonuit caeli pater ipse sinistris, Cic. poët.: hic pater omnipotens ter caelo clarus ab alto intonuit, Verg.: im Bilde (hergenommen vom im Donner zürnenden Jupiter), Fortuna simul intonuit, grollt, uns zürnt, Ov.: cum deus (der Kaiser) intonuit, Ov. – impers., intonat dicente deā, Ov.: intonuit laevum (zur Linken), Verg. – B) übtr.: a) mit der Stimme sich donnernd (laut) vernehmen lassen, losdonnern, iam enim hesternā contione intonuit vox perniciosa designati tribuni, Cic.: Furiarum maxuma intonat voce, Verg.: canis ingenti latratu intonuit, Plin.: eurus intonat Aegaeo, Val. Max.: lege, quanto spiritu ingentibus intonueris rebus, lies, mit welchem Geistesschwunge du deine Donnerstimme über große Taten erhoben, Sen. – b) mit anderen Ggstdn., ein Getöse machen, erdröhnen, prasseln, Aeneas horrendum intonat armis, Verg.: clipeum (Nom.) super intonat ingens, Verg.: armis intonat urbi, läßt die W. ertönen gegen die St., Sil. – II) tr.: a) herdonnern, cum haec intonuisset plenus irae, Liv.: minas, Ov.: Phlegraeos tumultus, auf tönender Laute besingen, Prop. – b) sausend auf od. in etw. herabfahren lassen, clavam superne intonat, Val. Flacc. 3, 169: m. Dat. (auf, in), Eois intonata fluctibus hiems, der Wettersturm, der sausend herabge-————fahren in des Ostens Fluten, Hor. epod. 2, 51. – ⇒ Partiz. Fut. Akt. intonaturus, Sidon. epist. 9, 14, 8: Partiz. Perf. Pass. intonatus, Hor. epod. 2, 51 (s. vorher). – Ungew. Perf.-Formen, intonaverit, Paul. Nol. carm. 21, 904: intonavisset, Iul. Val. 1, 19 (25). -
46 pertono
per-tono, tonuī, āre, I) intr. fort und fort-, gewaltig donnern, übtr., dominus salvator in evangelio pertonans, Hieron. epist. 51, 4: quando vox illa pertonuit, Hieron. adv. Helvid. § 20: contra alqm, gegen jmd. losdonnern, Hieron. epist. 53, 8. – II) tr. mit Donnerstimme-, laut verkündigen, gloriam alcis, Ambros. serm. fer. 2 pentec. -
47 protono
prō-tono, āre, hervordonnern, tali protonat irā, Val. Flacc. 4, 205. -
48 retono
re-tono, āre, zurückdonnern, zurückerschallen, face (= fac) cuncta mugienti fremitu loca retonent, donnernd (dröhnend) widerhallen, Catull. 63, 82: ipse autem Dominus de medio, tamquam de caelo retonans, potentiae suae nobis arcana patefecit, Cassiod. in psalm. 2. -
49 Tonans
Tonāns, s. tono. -
50 tonanter
tonanter, Adv. (tonans v. tono), unter Donner, Dracont. hexaëm. 3, 223.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tonanter
-
51 tonatio
-
52 tonesco
tonēsco, ere (Inchoat. v. tono), ertönen, Varro sat. Men. 56. -
53 tonitrus
tonitrus, ūs, m. u. tonitruum, ī, n. u. tonitruus, ūs, m. (tono), der Donner, α) Form tonitrus, Nom. Sing. tonitrus. Plaut. Amph. 1062: Genet. tonitrus, Stat. Theb. 7, 324. Paul. ex Fest. 57, 11: Akk. tonitrum, Lucr. 6, 164. Ov. met. 14, 542. Sen. nat. qu. 2, 30, 1; 2, 54, 1; 2, 56, 1. Plin. 2, 142: Abl. tonitru, Pacuv. tr. 413 (caelum tonitru contremit). Acc. tr. 223. Verg. Aen. 4, 122 (tonitru caelum omne ciebo), Verg. Aen. 5, 694 (tonitru tremescunt ardua terrarum et campi). Sen. nat. qu. 2, 11, 2 (3): Nom. u. Akk. Plur. tonitrus, Ov. trist. 1, 9, 49; met. 2, 308. Plin. 10, 152 (Detl. tonitruus). Gell. 10, 12, 3. Arnob. 5, 10 u.a.: Genet tonitruum, Pacuv. tr. 336 (bei Cael. in Cic. ep. 8, 2, 1). Vopisc. Car. 8, 5. Amm. 23, 5, 12: Dat. u. Abl. tonitribus, Varro sat. Men. 56. Liv. 1, 16, 1; 2, 62, 1. Phaedr. 5, 7 (8), 23. Ov. met. 11, 496. Sen. nat. qu. 2, 1, 3; 5, 18, 7. Plin. 2, 147 u.a.: tonitrubus, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 14, 2; 20, 1. – β) Form tonitruum, Nom. u. Akk. Sing., Plin. 2, 192 (wo Ian tonitruum, Detl. tonitrum); 36, 88. Tert. adv. Marc. 3, 6; adv. Hermog. 32; adv. Prax. 28. Treb. Poll. Gallien. 5, 3. Vopisc. Car. 8. § 3 u. 6: Genet. Sing. tonitrui, Varro sat. Men. 412 B. Hieron. in Iob 38 u. in epist. ad Philem. 1 sqq.: Abl. Sing. tonitruo, Augustin. conf. 1, 16 in. Ven. Fort. carm. 3, 4. p. 120 Migne: Nom. u. Akk. Plur. tonitrua, Ov. met. 1, 55 u.————12, 52. Sen. nat. qu. 2, 56, 1. Tac. hist. 1, 16. Amm. 21, 1, 12: tonitra, Acc. tr. 480: tonitrua mugiunt, Tert. apol. 11. Min. Fel. 5, 9. Lact. 7, 6, 4: Genet. tonitruorum, Vulg. apoc. 19, 6. – γ) Form tonitruus, Plin. 10, 152 Detl. (Maih. tonitrus). Hieron. adv. Io. Hierosol. no. 10 (wo bildl. tonitruus gentium, fulmen eloquentiae Christianae). – ⇒ Der Nomin. tonitru nur bei Charis. 36, 1; 65, 30; 146, 10; exc. Char. 554, 31. Prob. app. 198, 32. Serg. expl. in Donat. 541, 23 u. beim Auct. de idiom. gen. 584, 49 K.; u. Gloss. II. 260, 22 ›tonitru, βροντή‹.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tonitrus
-
54 tonāns
tonāns antis, adj. [tono], thundering (an epithet of Jupiter).—As subst m., the thunderer, god of thunder, O. -
55 tonitrus
tonitrus ūs, m plur nom. and acc. tonitrūs m or tonitrua, n [tono], thunder: tonitrum secuti nimbi, O.: caelum tonitru contremit, C. poët.: tonitruque tremescunt Ardua terrarum, V.: tonitrūs sinistri, O.: inter fulmina et tonitrua: tempestas cum magno fragore tonitribusque, L.: movere tonitrūs, O.* * * -
56 tonos
tone, pitch (sound), note; interval; musical scale; astronomical measure; tone/degree of light/shade; strain, tension; peal of thunder (from tono?) -
57 tonus
tone, pitch (sound), note; interval; musical scale; astronomical measure; tone/degree of light/shade; strain, tension; peal of thunder (from tono?) -
58 adtono
at-tŏno (better than adt-), ŭi, ĭtum, 1, v. a., to thunder at; hence, to stun, stupefy (a poet. word of the Aug. per.; most frequent as P. a.; syn.: percello, perturbo, terreo): altitudo attonat, Maecen. ap. Sen. Ep. 19:A.quis furor vestras attonuit mentes!
Ov. M. 3, 532; id. H. 4, 50.—Hence, attŏnĭtus ( adt-), a, um, P. a., thundered at; hence trop. as in Gr. embrontêtheis, embrontêtos.Thunderstruck, stunned, terrified, stupefied, astonished, amazed, confounded:B.attonitus est stupefactus. Nam proprie attonitus dicitur, cui casus vicini fulminis et sonitus tonitruum dant stuporem,
Serv. ad Verg. A. 3, 172:quo fragore edito concidunt homines, exanimantur, quidam vero vivi stupent, et in totum sibi excidunt, quos vocamus attonitos, quorum mentes sonus ille caelestis loco pepulit,
Sen. Q. N. 2, 27:aures,
Curt. 8, 4, 2; Petr. 101:talibus attonitus visis ac voce deorum,
Verg. A. 3, 172:attonitus tanto miserarum turbine rerum,
Ov. M. 7, 614; 4, 802; 8, 777; 9, 409 and 574; 11, 127; 8, 681 al.: alii novitate ac miraculo attoniti, Liv 1, 47; 2, 12; 5, 46; 3, 68 fin.; 7, 36; 30, 30; 39, 15;44, 10: subitae rei miraculo attoniti,
Tac. H. 4, 49; so id. ib. 2, 42; 3, 13. —With de:mentis de lodice parandā Attonitae,
crazed, bewildered about getting a bed-blanket, Juv. 7, 67.—Also without an abl.:Attonitae manibusque uterum celare volenti, Ov M. 2, 463: mater... Attonitae diu similis fuit,
id. ib. 5, 510; 6, 600;12, 498: ut integris corporibus attoniti conciderent,
Liv. 10, 29:attoniti vultus,
Tac. H. 1, 40:circumspectare inter se attoniti,
id. ib. 2, 29:attonitis etiam victoribus,
id. ib. 4, 72:attonitā magis quam quietā contione,
id. A. 1, 39:attonitis jam omnibus,
Suet. Caes. 28; id. Claud. 38; id. Dom. 17:attonitos habes oculos,
Vulg. Job, 15, 12; ib. Prov 16, 30.— Poet., with gen.:attonitus serpentis equus,
Sil. 6, 231.—Also poet. transf. to inanimate things:neque enim ante dehiscent Attonitae magna ora domūs,
Verg. A. 6, 53 (but acc. to Serv. in an act. sense, syn. with attonitos facientes, stupendae, stunning, terrifying, as pallida senectus, etc.):mensa,
Val. Fl. 1, 45:arces,
Sil. 4, 7 Drak.:quorundam persuasiones,
Plin. 29, 1, 8, § 28. —Seized with inspiration, smitten with prophetic fury, inspired, frantic:attonitae Baccho matres,
Verg. A. 7, 580:Bacchus attonitae tribuit vexilla catervae,
Stat. S. 5, 1, 116: Vates, * Hor. C. 3, 19, 14.—* Adv.: attŏnĭtē, frantically, etc.:Britannia hodieque eum attonite celebrat etc.,
Plin. 30, 1, 4, § 13 (Jan, attonita). -
59 attono
at-tŏno (better than adt-), ŭi, ĭtum, 1, v. a., to thunder at; hence, to stun, stupefy (a poet. word of the Aug. per.; most frequent as P. a.; syn.: percello, perturbo, terreo): altitudo attonat, Maecen. ap. Sen. Ep. 19:A.quis furor vestras attonuit mentes!
Ov. M. 3, 532; id. H. 4, 50.—Hence, attŏnĭtus ( adt-), a, um, P. a., thundered at; hence trop. as in Gr. embrontêtheis, embrontêtos.Thunderstruck, stunned, terrified, stupefied, astonished, amazed, confounded:B.attonitus est stupefactus. Nam proprie attonitus dicitur, cui casus vicini fulminis et sonitus tonitruum dant stuporem,
Serv. ad Verg. A. 3, 172:quo fragore edito concidunt homines, exanimantur, quidam vero vivi stupent, et in totum sibi excidunt, quos vocamus attonitos, quorum mentes sonus ille caelestis loco pepulit,
Sen. Q. N. 2, 27:aures,
Curt. 8, 4, 2; Petr. 101:talibus attonitus visis ac voce deorum,
Verg. A. 3, 172:attonitus tanto miserarum turbine rerum,
Ov. M. 7, 614; 4, 802; 8, 777; 9, 409 and 574; 11, 127; 8, 681 al.: alii novitate ac miraculo attoniti, Liv 1, 47; 2, 12; 5, 46; 3, 68 fin.; 7, 36; 30, 30; 39, 15;44, 10: subitae rei miraculo attoniti,
Tac. H. 4, 49; so id. ib. 2, 42; 3, 13. —With de:mentis de lodice parandā Attonitae,
crazed, bewildered about getting a bed-blanket, Juv. 7, 67.—Also without an abl.:Attonitae manibusque uterum celare volenti, Ov M. 2, 463: mater... Attonitae diu similis fuit,
id. ib. 5, 510; 6, 600;12, 498: ut integris corporibus attoniti conciderent,
Liv. 10, 29:attoniti vultus,
Tac. H. 1, 40:circumspectare inter se attoniti,
id. ib. 2, 29:attonitis etiam victoribus,
id. ib. 4, 72:attonitā magis quam quietā contione,
id. A. 1, 39:attonitis jam omnibus,
Suet. Caes. 28; id. Claud. 38; id. Dom. 17:attonitos habes oculos,
Vulg. Job, 15, 12; ib. Prov 16, 30.— Poet., with gen.:attonitus serpentis equus,
Sil. 6, 231.—Also poet. transf. to inanimate things:neque enim ante dehiscent Attonitae magna ora domūs,
Verg. A. 6, 53 (but acc. to Serv. in an act. sense, syn. with attonitos facientes, stupendae, stunning, terrifying, as pallida senectus, etc.):mensa,
Val. Fl. 1, 45:arces,
Sil. 4, 7 Drak.:quorundam persuasiones,
Plin. 29, 1, 8, § 28. —Seized with inspiration, smitten with prophetic fury, inspired, frantic:attonitae Baccho matres,
Verg. A. 7, 580:Bacchus attonitae tribuit vexilla catervae,
Stat. S. 5, 1, 116: Vates, * Hor. C. 3, 19, 14.—* Adv.: attŏnĭtē, frantically, etc.:Britannia hodieque eum attonite celebrat etc.,
Plin. 30, 1, 4, § 13 (Jan, attonita). -
60 circumtono
circum-tŏno, ui, 1, v. a., to thunder around; or, poet., to make a noise or clamor around:II.virum armis,
Sil. 4, 254:aulam strepitu,
id. 6, 216:montem undā,
Claud. in Rufin. 1, 274.—Trop.:hunc circumtonuit gaudens Bellona cruentis (the figure taken from the clanging of the war-trumpets),
Hor. S. 2, 3, 223.
См. также в других словарях:
Tōno — shi 遠野市 Geographische Lage in Japan … Deutsch Wikipedia
Tono — can refer to:Locations *Bay of Tono, in Italy *Tōno, Iwate, a city in Japan *Tōnō, a region of Gifu Prefecture, Japan *Tono, Washington, a town in Washington, USAPeople *Tono Folguera, a producer *Toño Bicicleta, a Puerto Rican criminal *Tono… … Wikipedia
tono — (Del lat. tonus, y este del gr. τόνος, tensión). 1. m. Cualidad de los sonidos, dependiente de su frecuencia, que permite ordenarlos de graves a agudos. 2. Inflexión de la voz y modo particular de decir algo, según la intención o el estado de… … Diccionario de la lengua española
Toño Martínez — Toño Nombre Antonio Rodríguez Martínez Apodo Toño … Wikipedia Español
Toño Rosario — (* 3. November 1955, Dominikanische Republik), eigentlich Máximo Antonio[1] del Rosario, auch bekannt als El Cuco[2], El Kukito[3], El Rey Del Merengue[4], El Rompe Puerta[5] oder El King Kong Del Merengue[6] ist ein bekannter Merenguemusiker,… … Deutsch Wikipedia
Toño — Tono bzw. Tōno steht für: Tōno, eine Stadt in Japan Tono (Fluss), ein Fluss in Oecussi Ambeno (Osttimor) Tono, auch Pasar Tono, ein Marktort am Fluss Tono Tono ist der Name folgender Personen: Antonio Rodríguez Martínez, genannt Toño (* 1979),… … Deutsch Wikipedia
Tono Stano — is an art photographer living and working in Prague, Czech Republic. He was born on 24 March 1960 in Zlaté Moravce, Slovakia.Tono Stano attended the secondary school of applied arts in Bratislava in 1975 79, and then, from 1980 86, the FAMU in… … Wikipedia
TONO — is a Norwegian corporation that administers copyrights for music in Norway.It is owned and governed by its members; composers, music publishers and text writers. Through the managing agreement the originators give TONO an exclusive right to… … Wikipedia
Tono — bzw. Tōno steht für: Tōno, eine Stadt in Japan Tono (Fluss), ein Fluss in Oecusse (Osttimor) Tono, auch Pasar Tono, ein Marktort am Fluss Tono Tono ist der Name folgender Personen: Antonio Rodríguez Martínez, genannt Toño (* 1979), spanischer… … Deutsch Wikipedia
Toño Fernández — Datos personales Nombre Toño Fernández Da Silva Nacionalidad Española … Wikipedia Español
Tono, Washington — was a small mining town owned by the Washington Union Coal Company to mine coal for Union Pacific Steam locomotives. Situated About 20 miles south of Olympia, Washington, 5 miles south of Tenino, 2 miles east of Bucoda, the town was built around… … Wikipedia