Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

dē-suētus

  • 1 suetus

    suētus, a, um part. passé de suesco; accoutumé, habitué, habituel.    - suetus alicui rei: habitué à qqch.    - suetus latrociniis, Tac.: accoutumé aux brigandages.    - suetus abstinere, Liv.: qui a l'habitude de s'abstenir.    - praeter alia sueta bello, Tac.: outre l'attirail ordinaire de la guerre.
    * * *
    suētus, a, um part. passé de suesco; accoutumé, habitué, habituel.    - suetus alicui rei: habitué à qqch.    - suetus latrociniis, Tac.: accoutumé aux brigandages.    - suetus abstinere, Liv.: qui a l'habitude de s'abstenir.    - praeter alia sueta bello, Tac.: outre l'attirail ordinaire de la guerre.
    * * *
        Suetus, Participium. Virgil. Accoustumé.
    \
        Suetus legibus. Cic. Accoustumé de vivre selon les loix.

    Dictionarium latinogallicum > suetus

  • 2 suētus

        suētus adj.    [P. of suesco], accustomed, wont, used, habituated: abstinere suetus, L.: curru succedere sueti Quadrupedes, V.: his (armis) ego suetus, V.— Customary, usual: contubernium, Ta.
    * * *
    sueta, suetum ADJ
    wont, accustomed; usual, familiar

    Latin-English dictionary > suētus

  • 3 suetus

    suētus, a, um, PAdi. (v. suesco), I) an etwas gewöhnt, einer Sache gewohnt, armis, Verg. u. Tac.: plebs circo ac theatris sueta, Tac.: latrociniis, Tac.: lasciviae, Tac.: mit folq. Infin., Verg., Sall. fr., Liv. u.a. – II) woran man gewöhnt ist, gewohnt, contubernium, Tac.: cibaria, Apul.: Cheruscis sueta apud paludes proelia, Tac. – subst., suēta, ōrum, n., die Gewohnheiten, sectae, Apul. met. 4, 24.

    lateinisch-deutsches > suetus

  • 4 suetus

    suētus, a, um, PAdi. (v. suesco), I) an etwas gewöhnt, einer Sache gewohnt, armis, Verg. u. Tac.: plebs circo ac theatris sueta, Tac.: latrociniis, Tac.: lasciviae, Tac.: mit folq. Infin., Verg., Sall. fr., Liv. u.a. – II) woran man gewöhnt ist, gewohnt, contubernium, Tac.: cibaria, Apul.: Cheruscis sueta apud paludes proelia, Tac. – subst., suēta, ōrum, n., die Gewohnheiten, sectae, Apul. met. 4, 24.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > suetus

  • 5 suetus

    suētus, a, um, Part. of suesco.

    Lewis & Short latin dictionary > suetus

  • 6 suetus

    1. suētus (поэт. svētus), a, um
    part. pf. к suesco
    2. adj.
    1) приучившийся, привыкший (alicui rei V, T etc.)
    secundis rebus oriri sueta măla Sl ap. Aug — пороки, которые обыкновенно порождаются преуспеянием
    2) вошедший в обыкновение, ставший привычным

    Латинско-русский словарь > suetus

  • 7 dē-suētus

        dē-suētus adj.,    disused, laid aside, unfamiliar, out of use, obsolete: arma diu, V: res, L.: desueta sidera cerno, O.: verba, O.—Out of practice, unaccustomed, unused: triumphis Agmina, V.: corda (amori), V.: Samnis clamorem pati, L.

    Latin-English dictionary > dē-suētus

  • 8 īn-suētus

        īn-suētus adj.    [P. of insuesco], unaccustomed, unused, inexperienced: contumeliae: huius generis pugnae, Cs.: navigandi, Cs.: male audiendi, N.: vera audire, L.: acies inferre pedestrīs, V.: miratur nemus insuetum Scuta, V.: moribus Romanis, L.: ad tale spectaculum, L.: corpora ad onera portanda, Cs.—Unusual, strange: insueta liberae civitati species, L.: limen Olympi, V.: insuetos foetūs animalia edere, monsters, L.— Plur n. As adv.: insueta rudentem (i. e. insolito more), V.

    Latin-English dictionary > īn-suētus

  • 9 suesco

    sŭesco, sŭēvi, sŭētum (dissyl. suēvi, suētum; sync. forms, suesti, suerunt, suesse, etc.; v. in the foll., and cf. also the preced. art.), 3, v. inch. n. and a. [Sanscr. svadhā, will, might, custom; Gr. ethos, êthos].
    I.
    Neutr., to become used or accustomed; in the tempp. perff., to have accustomed one ' s self; hence, to be wont, used, or accustomed (rare).
    a.
    Tempp. press.:

    Drusus in Illyricum missus est, ut suesceret militiae,

    Tac. A. 2, 44; 2, 52; Aus. Ep. 16, 91.—
    b.
    Tempp. perff.:

    has Graeci stellas Hyadas vocitare suërunt, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111: a te id, quod suesti, peto, etc.,

    id. Fam. 15, 8:

    mittere suevit,

    Lucr. 6, 793:

    de divis dare dicta suërit,

    id. 5, 53:

    gemmis florere arbusta suësse,

    id. 5, 912:

    vincere suevit,

    Prop. 4 (5), 10, 17:

    sueverat claustra remoliri,

    Claud. in Eutr. 1, 194.—
    II.
    Act., to accustom, habituate, train (very rare in finite verb):

    ut lectos viros... disciplinae et imperiis suesceret,

    Tac. A. 2, 52. —Esp., P. and P. a.: suētus, a, um.
    1.
    Accustomed, wont, used, habituated; with inf.:

    ex aliis sentire sueti,

    Lucr. 2, 903:

    mala secundis rebus oriri sueta, Sall. Fragm. ap. Aug. Civ. Dei, 2, 18: suetus abstinere,

    Liv. 5, 43:

    curru succedere sueti Quadrupedes,

    Verg. A. 3, 541:

    vexare suëtae,

    Hor. S. 1, 8, 17:

    comitialem propter morbum despui suetum,

    Plin. 10, 23, 34, § 69.—With dat.:

    his (armis) ego suetus,

    Verg. A. 5, 414:

    neque conjugiis suscipiendis neque alendis liberis sueti,

    Tac. A. 14, 27:

    suetae aquis volucres,

    Tac. H. 5, 6:

    sueti latrociniis,

    id. A. 2, 52:

    suetus civilibus armis,

    Luc. 1, 325. —
    2.
    Transf., of things, customary, usual (mostly post-class.):

    contra Cheruscis sueta aput paludes proelia,

    Tac. A. 1, 64:

    sueto militum contubernio gaudere,

    id. H. 2, 80 fin.;

    vestigium,

    App. M. 6, p. 198, 21:

    cibaria,

    id. ib. 9, p. 232, 13.—Hence, subst.: suē-tum, i, n., a custom, usage:

    se ad sectae sueta conferunt,

    App. M. 4, p. 153, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > suesco

  • 10 suetum

    sŭesco, sŭēvi, sŭētum (dissyl. suēvi, suētum; sync. forms, suesti, suerunt, suesse, etc.; v. in the foll., and cf. also the preced. art.), 3, v. inch. n. and a. [Sanscr. svadhā, will, might, custom; Gr. ethos, êthos].
    I.
    Neutr., to become used or accustomed; in the tempp. perff., to have accustomed one ' s self; hence, to be wont, used, or accustomed (rare).
    a.
    Tempp. press.:

    Drusus in Illyricum missus est, ut suesceret militiae,

    Tac. A. 2, 44; 2, 52; Aus. Ep. 16, 91.—
    b.
    Tempp. perff.:

    has Graeci stellas Hyadas vocitare suërunt, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111: a te id, quod suesti, peto, etc.,

    id. Fam. 15, 8:

    mittere suevit,

    Lucr. 6, 793:

    de divis dare dicta suërit,

    id. 5, 53:

    gemmis florere arbusta suësse,

    id. 5, 912:

    vincere suevit,

    Prop. 4 (5), 10, 17:

    sueverat claustra remoliri,

    Claud. in Eutr. 1, 194.—
    II.
    Act., to accustom, habituate, train (very rare in finite verb):

    ut lectos viros... disciplinae et imperiis suesceret,

    Tac. A. 2, 52. —Esp., P. and P. a.: suētus, a, um.
    1.
    Accustomed, wont, used, habituated; with inf.:

    ex aliis sentire sueti,

    Lucr. 2, 903:

    mala secundis rebus oriri sueta, Sall. Fragm. ap. Aug. Civ. Dei, 2, 18: suetus abstinere,

    Liv. 5, 43:

    curru succedere sueti Quadrupedes,

    Verg. A. 3, 541:

    vexare suëtae,

    Hor. S. 1, 8, 17:

    comitialem propter morbum despui suetum,

    Plin. 10, 23, 34, § 69.—With dat.:

    his (armis) ego suetus,

    Verg. A. 5, 414:

    neque conjugiis suscipiendis neque alendis liberis sueti,

    Tac. A. 14, 27:

    suetae aquis volucres,

    Tac. H. 5, 6:

    sueti latrociniis,

    id. A. 2, 52:

    suetus civilibus armis,

    Luc. 1, 325. —
    2.
    Transf., of things, customary, usual (mostly post-class.):

    contra Cheruscis sueta aput paludes proelia,

    Tac. A. 1, 64:

    sueto militum contubernio gaudere,

    id. H. 2, 80 fin.;

    vestigium,

    App. M. 6, p. 198, 21:

    cibaria,

    id. ib. 9, p. 232, 13.—Hence, subst.: suē-tum, i, n., a custom, usage:

    se ad sectae sueta conferunt,

    App. M. 4, p. 153, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > suetum

  • 11 suēscō

        suēscō suēvī (contr. forms, suēstī, suērunt), suētus, ere, inch.    [sueo (old), from suus], to become used, accustom oneself: ut suesceret militiae, Ta.— To accustom: lectos viros disciplinae, Ta.—Hence, perf, to be wont, be accustomed: has Graeci stellas Hyadas vocitare suërunt, C. poët.: id quod suesti peto.
    * * *
    suescere, suevi, suetus V

    Latin-English dictionary > suēscō

  • 12 insuetus

    I īn-suētus, a, um adj. [ suesco ]
    1) непривыкший, неопытный (alicujus rei Cs, rhH., alicui rei L и ad aliquid Cs, L)
    2) непривычный, необычный, необыкновенный L, Su, O, Sil
    insueta (acc. pl. n. = adv.) rudere Vкричать не своим голосом
    II īnsuētus, a, um part. pf. к insuesco

    Латинско-русский словарь > insuetus

  • 13 mansuetus

    mānsuētus, a, um [ manus + suetus ]
    1) ручной, приручённый (sus L; bestia Dig)
    2) кроткий, тихий, мягкий (animus Ter, rhH. etc.); спокойный ( litora Ptp)

    Латинско-русский словарь > mansuetus

  • 14 suesco

    suēsco, suēvī (svēvī), suētum (svētum), ere
    1) приучаться, привыкать ( alicui rei T); pf. привыкнуть, иметь обыкновение (aliquid facere Lcr, Prp)
    2) приучать ( aliquem aliquā re T). см. тж. suetus

    Латинско-русский словарь > suesco

  • 15 suetum

    suētum, ī n. [ suetus ]
    привычка, обыкновение Ap

    Латинско-русский словарь > suetum

  • 16 svetus

    svētusсм. suetus

    Латинско-русский словарь > svetus

  • 17 cōn-suēscō

        cōn-suēscō suēvī    (-suēstī, -suērunt, etc., C., Cs.; -suēmus, Pr.), suētus, ere, to accustom, inure, habituate: consuetus in armis Aevom agere: quibus consueti erant ferramentis, L.: consueti equi evadere, S.— To accustom oneself, form a habit, familiarize oneself: Rhenum transire, Cs.: in teneris, V.: Quam male consuescit, qui, etc., what a wicked custom, etc., O. — Usu. perf system, to be accustomed, be wont, have a habit: peierare consuevit: obsides accipere, non dare, Cs.: alquo ire, Cs.: reges tollere, H.: cum eo vivere, N.: quod plerumque accidere consuevit, as was usually the case, Cs.: pro magnis officiis consuesse tribui, Cs.: eo (equo) quo consuevit uti: quo consuerat intervallo, sequitur, at the usual distance, Cs.: ut consuesti: quem ad modum consuerunt: sicuti fieri consuevit, is wont, S.—To cohabit: illā, T.: mulieres quibuscum iste consuerat.

    Latin-English dictionary > cōn-suēscō

  • 18 īn-suēscō

        īn-suēscō suēvī    (-suērat, Ta.), suētus, ere, to habituate oneself, become accustomed, be inured: mentiri, T.: amare, S.: militem victoriā frui, L.— To accustom, habituate: hoc me Ut fugerem, H.: ita se a pueris insuetos, L.

    Latin-English dictionary > īn-suēscō

  • 19 mānsuēscō

        mānsuēscō suēvī, suētus, ere, inch.    [manus+ suesco], to be used to the hand, grow tame, become gentle, be softened: Nescia humanis precibus mansuescere corda, V.: fera mansuescere iussa, Iu.
    * * *
    mansuescere, mansuevi, mansuetus V
    tame; become/grow tame; render/become mild/gentle/less harsh/severe

    Latin-English dictionary > mānsuēscō

  • 20 insueta

    1.
    insuētus, a, um, Part., from insuesco.
    2.
    in-suētus, a, um, adj., unaccustomed (class.).
    I.
    Act.
    A.
    Not accustomed to, unused to a thing; constr. with gen., dat., ad, or inf.
    (α).
    With gen.:

    insuetus contumeliae,

    Cic. Att. 2, 21:

    laboris,

    Caes. B. G. 7, 30, 4:

    hujus generis pugnae,

    id. B. C. 1, 44, 3:

    navigandi,

    id. ib. 5, 6, 3:

    operum,

    id. B. C. 3, 49:

    male audiendi,

    Nep. Dion. 7:

    moris ejus insueta,

    Liv. 6, 34, 6; 3:

    libertatis,

    Sall. H. 1, 115 Dietsch.—
    B.
    Inexperienced in, unacquainted with a thing:

    rerum majorum,

    Auct. Her. 4, 4. —
    (β).
    With dat.:

    insuetus moribus Romanis,

    Liv. 28, 18, 6:

    insuetae operi manus,

    Tib. 1, 4, 48. —
    (γ).
    With ad:

    eques ad stabilem pugnam,

    Liv. 31, 35, 6:

    ad tale spectaculum,

    not used to, id. 41, 20, 11:

    corpora ad onera portanda,

    Caes. B. C. 1, 78, 2.—
    (δ).
    With inf.:

    vera audire,

    Liv. 31, 18, 3:

    vinci,

    id. 4, 31, 4.—
    II.
    Pass., to which one is not accustomed, unusual:

    insueta liberae civitati species,

    Liv. 30, 37, 8:

    haec, quibus insolita atque insueta sunt, Graeci timeant,

    id. 38, 17, 5:

    limen Olympi,

    Verg. E. 5, 56:

    iter,

    id. A. 6, 16:

    solitudo,

    Liv. 3, 52:

    insuetos foetus animalia edere,

    monsters, id. 28, 21, 16.— in-suēta, n. plur., as adv.:

    insueta rudentem (i. e. insolito more),

    Verg. A. 8, 248.— Adv.: insuētē, contrary to custom (postclass.):

    immorari,

    Cael. Aur. Tard. 5, 3, 54. — Comp.:

    insuetius perscrutari,

    Aug. Ep. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > insueta

См. также в других словарях:

  • Eleutherodactylus suetus — Pristimantis suetus Pristimantis suetus …   Wikipédia en Français

  • Pristimantis suetus — Pristimantis suetus …   Wikipédia en Français

  • Pristimantis suetus — Pristimantis suetus …   Wikipédia en Français

  • SUET — Suetus …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Rana Minuscula — Taxobox name = Rana Minuscula status = EN | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Amphibia ordo = Anura familia = Leptodactylidae genus = Eleutherodactylus species = E. suetus binomial = Eleutherodactylus suetus… …   Wikipedia

  • Kastell Pfünz —  Karte mit allen Koordinaten: OSM, Google oder …   Deutsch Wikipedia

  • швед — I I, род. п. а, народн. шведы мн. финны , петрозав. (Этногр. Обозр. 40, 351), шветы мн. шведы , ангарск., сиб. (ЖСт., 16, 2, 34). Вероятно, через нем. Schwede швед . Ср. также др. русск. Свицкая земля Швеция (Катыр. Ростовск., XVII в.) и свецкие… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Insuetude — In sue*tude, n. [L. insuetudo, from insuetus unaccustomed; pref. in not + suetus, p. p. of suescere to be accustomed.] The state or quality of being unaccustomed; absence of use or habit. [1913 Webster] Absurdities are great or small in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Jacques-Bénigne Bossuet — (September 27, 1627 April 12, 1704) was a French bishop and theologian, renowned for his sermons and other addresses. He has been considered by many to be one of the most brilliant orators of all time and a masterly French stylist.Court preacher… …   Wikipedia

  • Lucian Müller — (17 March 1836 ndash; 24 April 1898) was a German classical scholar.Müller was born in Merseburg in the Province of Saxony. After graduating from Humboldt University, Berlin and the University of Halle, he lived for five years in the Netherlands …   Wikipedia

  • Lupin — Taxobox name = Lupins image width = 250px image caption = Wild Perennial Lupin (Sundial lupine, Lupinus perennis ) regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida subclassis = Rosidae unranked ordo = Eurosids I ordo = Rosales… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»