Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

mānsuēscō

  • 1 mansuesco

    mansŭēsco, ĕre, sŭēvi, sŭētum [st1]1 - tr. - [abcl][b]a - apprivoiser. - [abcl]b - adoucir.[/b] [st1]2 - intr. - [abcl][b]a - s’apprivoiser. - [abcl]b - s’adoucir.[/b]    - [manui suescere: habituer à la main].    - ubi mansuevere ferae, Lucr.: quand les bêtes sauvages se furent apprivoisées.    - mansuescunt corda, Virg.: les coeurs s'adoucissent.    - nec tellus mansuescit arando, Virg. G. 2: la terre ne s'adoucit pas au labour.
    * * *
    mansŭēsco, ĕre, sŭēvi, sŭētum [st1]1 - tr. - [abcl][b]a - apprivoiser. - [abcl]b - adoucir.[/b] [st1]2 - intr. - [abcl][b]a - s’apprivoiser. - [abcl]b - s’adoucir.[/b]    - [manui suescere: habituer à la main].    - ubi mansuevere ferae, Lucr.: quand les bêtes sauvages se furent apprivoisées.    - mansuescunt corda, Virg.: les coeurs s'adoucissent.    - nec tellus mansuescit arando, Virg. G. 2: la terre ne s'adoucit pas au labour.
    * * *
        Mansuesco, mansuescis, mansueui, pen. prod. mansuescere. Colum. Devenir doulx et privé.

    Dictionarium latinogallicum > mansuesco

  • 2 mansuesco

    mansuesco mansuesco, suevi, suetum, ere укрощать, приручать

    Латинско-русский словарь > mansuesco

  • 3 mansuesco

    mānsuēsco, suēvī, suētum, ere [ manus + suesco ]
    1) приручать, делать ручным, укрощать ( animalia silvestria Vr)
    2) становиться кротким, смягчаться ( corda mansuescunt V); становиться послушным, покоряться ( tellus arando mansuescit V); ( о растениях) становиться культурным ( fructus feri mansuescunt Lcr)

    Латинско-русский словарь > mansuesco

  • 4 mansuesco

    mānsuēsco, suēvī, suētum, ere (= manui suesco), I) tr. »an die Hand gewöhnen« = zahm machen, animalia silvestria, Varro r. r. 2, 1, 4: tigres, Coripp. Iohann. 6, 253: rabidae vires tigris, Ps. Verg. Cir. 136: fructus feros mansuescere terram, Lucr. 5, 1366 (codd. ›terra‹). – übtr., gentes, Coripp. Iohann. 6, 484. – II) intr. sich an die Hand gewöhnen, zahm werden, (buculi) per haec blandimenta triduo fere mansuescunt, Colum. 6, 2, 7: sic ubi... mansuevere ferae, Lucan. 4, 237: indomita vitula sero mansuescit, Ambros. in psalm. 118. serm. 16. no. 5. – übtr., von Menschen u. Dingen, zahm-, zivilisiert werden, sanfter-, milder werden, mansuescunt corda, Verg.: mansuescit tellus, Verg.

    lateinisch-deutsches > mansuesco

  • 5 mansuesco

    mānsuēsco, suēvī, suētum, ere (= manui suesco), I) tr. »an die Hand gewöhnen« = zahm machen, animalia silvestria, Varro r. r. 2, 1, 4: tigres, Coripp. Iohann. 6, 253: rabidae vires tigris, Ps. Verg. Cir. 136: fructus feros mansuescere terram, Lucr. 5, 1366 (codd. ›terra‹). – übtr., gentes, Coripp. Iohann. 6, 484. – II) intr. sich an die Hand gewöhnen, zahm werden, (buculi) per haec blandimenta triduo fere mansuescunt, Colum. 6, 2, 7: sic ubi... mansuevere ferae, Lucan. 4, 237: indomita vitula sero mansuescit, Ambros. in psalm. 118. serm. 16. no. 5. – übtr., von Menschen u. Dingen, zahm-, zivilisiert werden, sanfter-, milder werden, mansuescunt corda, Verg.: mansuescit tellus, Verg.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mansuesco

  • 6 mānsuēscō

        mānsuēscō suēvī, suētus, ere, inch.    [manus+ suesco], to be used to the hand, grow tame, become gentle, be softened: Nescia humanis precibus mansuescere corda, V.: fera mansuescere iussa, Iu.
    * * *
    mansuescere, mansuevi, mansuetus V
    tame; become/grow tame; render/become mild/gentle/less harsh/severe

    Latin-English dictionary > mānsuēscō

  • 7 mansuesco

    mansŭesco, sŭēvi, sŭētum, 3, v. inch. a. and n. [manus-suesco; lit., to accustom to the hand; hence],
    I.
    Act., to tame, to make tame (in the verb. finit. ante- and post-class.; but cf. infra, mansuetus).
    A.
    Lit.:

    silvestria animalia,

    Varr. R. R. 2, 1, 4:

    tigres, Coripp. Johann. 6, 253: fructus feros,

    Lucr. 5, 1368; v. Lachm. ad h. l.—
    * B.
    Trop., to render mild, gentle, or peaceable: gentes, Coripp. Johann. 6, 484.—
    II.
    Neutr. ( = mansuetum fieri), to become or grow tame (in the verb. finit. only poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Lit.:

    buculi triduo fere mansuescunt,

    Col. 6, 2, 4:

    ferae,

    Luc. 4, 237.—
    B.
    Trop., to grow tame, gentle, mild, soft:

    nesciaque humanis precibus mansuescere corda,

    Verg. G. 4, 470:

    umor,

    Lucr. 2, 475:

    tellus,

    Verg. G. 2, 239:

    radii,

    Petr. 122:

    fera mansuescere jussa,

    Juv. 11, 104.—Hence, mansŭētus (MASVETA, Inscr. Grut. 688, 2), a, um, P. a., tamed, tame.
    A.
    Lit.:

    juvenci diebus paucis erunt mansueti,

    Varr. R. R. 1, 20, 2:

    sus,

    Liv. 35, 49:

    cum (apes) sint neque mansueti generis, neque feri,

    Plin. 11, 5, 4, § 12:

    stabula, i. e. mansuetarum pecudum,

    Grat. Cyn. 164.—
    B.
    Trop., mild, soft, gentle, quiet, etc. (syn. mitis;

    opp. ferus): illud quaero, cur tam subito mansuetus in senatu fuerit, cum in edictis tam fuisset ferus,

    Cic. Phil. 3, 9, 23:

    amor,

    Prop. 1, 9, 12:

    manus,

    id. 3, 14, 10:

    malum,

    Liv. 3, 16:

    litora,

    tranquil, not stormy, Prop. 1, 17, 28.— Comp.: ut mitior mansuetiorque fiat, Asellio ap. Prisc. p. 668 P.:

    nam me jam ab orationibus dijungo fere, referoque ad mansuetiores Musas,

    Cic. Fam. 1, 9, 23:

    ira,

    Ov. Tr. 3, 6, 23.— Sup.:

    ut mansuetissimus viderer,

    Cic. de Or. 2, 49, 201:

    ingenium,

    Val. Max. 2, 7, 11.—Hence, adv.: mansŭētē (acc. to B.), gently, mildly, calmly, quietly, etc.:

    clementer, mansuete factum,

    Cic. Marcell. 3, 9:

    adeo tum imperio meliori animus mansuete obediens erat,

    Liv. 3, 29, 3:

    ferre fortunam,

    Auct. Her. 4, 52, 65.— Comp.:

    mansuetius versari,

    App. M. 9, p. 236, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > mansuesco

  • 8 mansueto

    mānsuēto, —, —, āre Vlg, Eccl = mansuesco 1.

    Латинско-русский словарь > mansueto

  • 9 mansuevi

    Латинско-русский словарь > mansuevi

  • 10 mānsuētus

        mānsuētus adj. with comp. and sup.    [P. of mansuesco], tamed, tame: sus, L.—Fig., mild, soft, gentle, quiet: animus, T.: in senatu: malum, L.: me refero ad mansuetiores Musas: mansuetior ira, O.: ut mansuetissimus viderer.
    * * *
    mansueta, mansuetum ADJ
    tame; mild, gentle; less harsh/severe

    Latin-English dictionary > mānsuētus

  • 11 mansues

    mansŭēs, ŭis, and ētis, adj. [manussuesco], tamed, tame (ante- and post-class. for mansuetus, v. mansuesco fin.): mansues pro mansueto, dixit Cato in epistola ad filium, Cato ap. Fest. p. 154 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 152, 125 Müll.: leonem facere mansuem, Varr. ap. Non. 483, 9 sq.:

    mitis et mansues,

    Gell. 5, 14, 21:

    scio ferocissimos equos atque truces mansuetos et mansues factos,

    App. M. 7, 23, p. 198, 8:

    ursa mansues,

    id. ib. 11, 7, p. 261, 1.—
    II.
    Trop., mild, soft, gentle: nunc si me matrem mansues misericordia capsit, Att. ap. Non. 483, 11 (Trag. Rel. v. 453 Rib.):

    reddam ego te ex fera fame mansuetem,

    Plaut. As. 1, 2, 19; cf. Plin. 8, 9, 9, § 27:

    nequeone ego ted interdictis facere mansuetem meis?

    Plaut. As. 3, 1, 1 Ussing.

    Lewis & Short latin dictionary > mansues

  • 12 mansuetus

    mansŭētus, a, um, Part. and P. a., v. mansuesco.

    Lewis & Short latin dictionary > mansuetus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»