-
1 posco
pōsco, popōscī, ere (statt *porc-sco zu pre-cor, altind. prochā, Frage, Erkundigung, ahd. forsca, Forschung, Frage), etw. haben wollen, ausbitten, verlangen, fordern, I) im allg.: a) v. Pers.: α) m. Acc. od. absol.: argentum, Cic.: pugnam, Liv.: m. Dat. eth., filiam alcis sibi uxorem, Plaut.: audaciae partes sibi, Cic. – ad exitium posci, Tac. – absol., incipiunt postulare, poscere, minari, Cic.: poscit, dandum est, Cic. – β) m. Acc. u. ab u. Abl.: munus ab alqo, litteras ab alqo, Cic.: tutorem ab alqo, Suet. – γ) m. dopp. Acc.: tota milia decem me poposcit, Catull.: magistratum Sicyonium nummos poposcit, Cic.: quinque talenta poscit te mulier, Hor.: ferociter pro se quisque signum duces poscere, Liv.: sagmina te, rex, posco, Liv.: quousque poscemus aliquid deos, Sen. – dah. Passiv poscor, man verlangt, fordert von mir, m. Acc. rei od. absol., poscor meum Laelapa, Ov.: aegre passus, quod rationem pecuniae praedaticiae posceretur, Gell.: segetes alimentaque debita poscebatur humus, Ov. met. 1, 137: absol., poscimur, ich werde verlangt, muß jetzt erscheinen, Ov. met. 2, 144. – bei Dichtern oft vom Aufgefordertwerden zum Gesange, Apollo poscitur verba, Prop.: poscor Palilia, Ov.: poscimur Aonides, Ov. met. 5, 333: so auch poscimur, Hor. carm. 1, 32, 1. – δ) m. folg. ut u. Konj., Cic. fr., Tac. u. Iuven. – ε) m. folg. Acc. u. Infin., ereptumque dolo reddi sibi poscit honorem, Verg.: delubra vestra tueri poscimus, Ov.: te morari posco inter voluptates, Sen. rhet. – b) übtr., v. Lebl., etw. fordern, erfordern, erheischen, quod res poscere videbatur, Caes.: cum tempus posceret, Nep. – II) insbes.: A) etwas so u. so hoch bieten, a) vom Verkäufer = licere, einen gewissen Preis für etwas fordern, tanti quanti poscit, vin tanti illam emi? Plaut. merc. 490: pro reliquis (libris) idem pretium poposcit, Varro bei Lact. 1, 6, 10. – b) v. Käufer, etw. um den und den Preis fordern, kaufen wollen, qui cenā poscit? Plaut.: quinquagenis talentis opera effecta p., Plin. – B) jmd. vor Gericht fordern, accusant ii, quos populus poscit, Cic.: dictatorem p. reum, Liv. – C) jmds. Auslieferung fordern, um ihn zur Strafe zu ziehen, huius tantae cladis auctor Annibal poscitur, Flor. 2, 6, 7: poscimur, o socii! Sil. 2, 44: nec poscitur auctor, Sil. 4, 32: poscendum poenae iuvenem iubebat, Sil. 1, 677. – D) jmd. zum Kampfe herausfordern, alqm in proelia, Verg. – u. mit Acc. des Kampfes, zum Kampfe auffordern, acies, Verg.: proelia, Lucan. – absol. übtr., poscunt maioribus poculis, fordern einander heraus, Cic. II Verr. 1, 66. – E) anhalten um ein Mädchen, tibi permitto, posce, duce, Plaut. trin. 384 (vgl. 386): sine dote posco tuam sororem filio, Plaut. trin. 499: m. dopp. Acc., tuam sororem uxorem posco filio, Plaut. trin. 450. – F) forschen, fragen, etwas zu wissen verlangen, causas, Verg.: quae sit sententia, posco, Verg. – G) rufen, 1) im allg.: clamore hominem posco, Plaut.: gemitu Alciden, Sen. poët.: dah. poscor Olympo, der Himmel ruft mich (zum Kampf), Verg. – 2) insbes., anrufen, supplex tua numina posco, Verg.: terrena numina poscit, Ov. – / Archaist. Perf. pepōscī, Val. Antias b. Gell. 6 (7), 9, 9.
-
2 posco
pōsco, popōscī, ere (statt *porc-sco zu pre-cor, altind. prochā, Frage, Erkundigung, ahd. forsca, Forschung, Frage), etw. haben wollen, ausbitten, verlangen, fordern, I) im allg.: a) v. Pers.: α) m. Acc. od. absol.: argentum, Cic.: pugnam, Liv.: m. Dat. eth., filiam alcis sibi uxorem, Plaut.: audaciae partes sibi, Cic. – ad exitium posci, Tac. – absol., incipiunt postulare, poscere, minari, Cic.: poscit, dandum est, Cic. – β) m. Acc. u. ab u. Abl.: munus ab alqo, litteras ab alqo, Cic.: tutorem ab alqo, Suet. – γ) m. dopp. Acc.: tota milia decem me poposcit, Catull.: magistratum Sicyonium nummos poposcit, Cic.: quinque talenta poscit te mulier, Hor.: ferociter pro se quisque signum duces poscere, Liv.: sagmina te, rex, posco, Liv.: quousque poscemus aliquid deos, Sen. – dah. Passiv poscor, man verlangt, fordert von mir, m. Acc. rei od. absol., poscor meum Laelapa, Ov.: aegre passus, quod rationem pecuniae praedaticiae posceretur, Gell.: segetes alimentaque debita poscebatur humus, Ov. met. 1, 137: absol., poscimur, ich werde verlangt, muß jetzt erscheinen, Ov. met. 2, 144. – bei Dichtern oft vom Aufgefordertwerden zum Gesange, Apollo poscitur verba, Prop.: poscor Palilia, Ov.: poscimur Aonides, Ov. met. 5, 333: so auch poscimur, Hor. carm. 1, 32, 1. – δ) m. folg. ut u. Konj., Cic. fr., Tac. u. Iuven. – ε) m. folg. Acc. u. Infin., er-————eptumque dolo reddi sibi poscit honorem, Verg.: delubra vestra tueri poscimus, Ov.: te morari posco inter voluptates, Sen. rhet. – b) übtr., v. Lebl., etw. fordern, erfordern, erheischen, quod res poscere videbatur, Caes.: cum tempus posceret, Nep. – II) insbes.: A) etwas so u. so hoch bieten, a) vom Verkäufer = licere, einen gewissen Preis für etwas fordern, tanti quanti poscit, vin tanti illam emi? Plaut. merc. 490: pro reliquis (libris) idem pretium poposcit, Varro bei Lact. 1, 6, 10. – b) v. Käufer, etw. um den und den Preis fordern, kaufen wollen, qui cenā poscit? Plaut.: quinquagenis talentis opera effecta p., Plin. – B) jmd. vor Gericht fordern, accusant ii, quos populus poscit, Cic.: dictatorem p. reum, Liv. – C) jmds. Auslieferung fordern, um ihn zur Strafe zu ziehen, huius tantae cladis auctor Annibal poscitur, Flor. 2, 6, 7: poscimur, o socii! Sil. 2, 44: nec poscitur auctor, Sil. 4, 32: poscendum poenae iuvenem iubebat, Sil. 1, 677. – D) jmd. zum Kampfe herausfordern, alqm in proelia, Verg. – u. mit Acc. des Kampfes, zum Kampfe auffordern, acies, Verg.: proelia, Lucan. – absol. übtr., poscunt maioribus poculis, fordern einander heraus, Cic. II Verr. 1, 66. – E) anhalten um ein Mädchen, tibi permitto, posce, duce, Plaut. trin. 384 (vgl. 386): sine dote posco tuam sororem filio, Plaut. trin. 499: m. dopp. Acc., tuam sororem uxorem posco filio, Plaut. trin. 450. – F) forschen, fragen, etwas zu————wissen verlangen, causas, Verg.: quae sit sententia, posco, Verg. – G) rufen, 1) im allg.: clamore hominem posco, Plaut.: gemitu Alciden, Sen. poët.: dah. poscor Olympo, der Himmel ruft mich (zum Kampf), Verg. – 2) insbes., anrufen, supplex tua numina posco, Verg.: terrena numina poscit, Ov. – ⇒ Archaist. Perf. pepōscī, Val. Antias b. Gell. 6 (7), 9, 9. -
3 posco
posco, pŏposci, 3 (old perf. peposci, Val. Antias ap. Gell. 7, 9, 9), v. inch. a. [for porc-scere; Sanscr. root parkh- prakh-, to ask; cf.: precor, procus, procax], to ask for urgently; to beg, demand, request, desire (syn.: flagito, postulo, peto).I.In gen., constr. usually with aliquid, aliquem ( sibi): aliquid ab aliquo; also with a double acc., with ut, with inf., or with acc. and inf., or wholly absol.:(α).poscere est secundum Varronem, quotiens aliquid pro merito nostro deposcimus: petere vero est cum aliquid humiliter et cum precibus postulamus,
Serv. Verg. A. 9, 194.With acc.:(β).posco atque adeo flagito crimen,
Cic. Planc. 19, 48; cf. id. Verr. 2, 5, 28, § 71:argentum,
id. ib. 2, 4, 20, § 44;2, 3, 34, § 78: pugnam,
Liv. 2, 45, 6: nec mi aurum posco, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 200 Vahl.):si quid poscam,
Plaut. Aul. 2, 5, 10:pulvinos,
Cic. de Or. 1, 7, 29; id. Planc. 19, 48:vades poposcit,
id. Rep. 2, 36, 61; cf.:audaciae partes Roscii sibi poposcerunt,
Cic. Rosc. Am. 13, 35:peccatis veniam poscentem (preceded by postulare),
Hor. S. 1, 3, 75.—With ab:(γ).fac, ut audeat Tibi credere omnia, abs te petere et poscere,
Ter. Heaut. 5, 1, 53: diem a praetore peposcit, Val. Antias ap. Gell. 7, 9, 9:abs te litteras,
Cic. Verr. 2, 4, 16, § 36; 2, 2, 47, § 117:tutorem ab aliquo,
Suet. Aug. 94:bibere a me poscis,
Vulg. Joann. 4, 9.—With a double acc.:(δ).parentes pretium pro sepulturā liberum poscere,
Cic. Verr. 2, 1, 3, § 7:magistratum nummos,
id. ib. 2, 1, 17, §44: aliquem causam disserendi,
id. Tusc. 3, 3, 7:claves portarum magistratus,
Liv. 27, 24, 8:non ita creditum Poscis Quintilium deos,
Hor. C. 1, 24, 12:cur me in decursu lampada poscis?
Pers. 6, 61:poscenti vos rationem,
Vulg. 1 Pet. 3, 15.—Hence, pass.: poscor aliquid, I am asked for something, something is asked or demanded of me ( poet. and in post-class. prose):gravidae posceris exta bovis,
they ask you for the entrails, Ov. F. 4, 670; cf.:poscor meum Laelapa,
they demand of me my Lœlaps, id. M. 7, 771:nec tantum segetes alimentaque debita dives Poscebatur humus,
id. ib. 1, 138:quod rationem pecuniae posceretur,
Gell. 4, 18, 12; to be called upon or invoked to inspire a poet or to sing:aversus Apollo Poscitur invitā verba pigenda lyrā,
Prop. 4 (5), 1, 76 (better reading poscis ab); cf. absol. Palilia poscor: Non poscor frustra;si favet alma Pales,
Ov. F. 4, 721; so,poscimur Aonides,
Ov. M. 5, 333:poscimur,
Hor. C. 1, 32, 1.—With ut:(ε).poscimus, ut cenes civiliter,
Juv. 5, 112:poscimus ut sit, etc.,
id. 7, 71; Tac. H. 2, 39: poposcit, ut haec ipsa quaestio diligentius tractaretur, Aug. Civ. Dei, 2, 21.—With inf. or acc. and inf. ( poet. and in post-Aug. prose):(ζ).poscat sibi fabula credit,
Hor. A. P. 339; cf.:immolare Fauno, Seu poscat agnā sive malit haedo,
id. C. 1, 4, 12:esse sacerdotes delubraque vestra tueri Poscimus,
Ov. M. 8, 708:contraque occurrere poscunt,
Val. Fl. 4, 194; Pers. 1, 128; Claud. in Eutr. 1, 151.—In prose:ego vero te etiam morari posco inter voluptates,
Sen. Contr. 1, 8; Arn. 7, p. 254. So, too, perh. (acc. to Stephanus's conjecture):vos fallere poscunt,
Rutil. Lup. Fig. 2, 19, p. 181 Frotsch.—Ellipt.:(η).poscunt majoribus poculis, sc. bibere,
they challenge to drink from larger goblets, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66.—Absol., to beg, be a beggar:B.improbus es, cum poscis, ait. Sed pensio clamat, posce,
Juv. 9, 63 sq. —Of inanimate and abstract subjects, to demand, require, need:II.quod res poscere videbatur,
Caes. B. G. 7, 1:cum usus poscit,
id. ib. 4, 2: quod negotium poscebat, Sail J. 56, 1; 70, 3; Quint. 11, 3, 162 et saep.—In partic.A.To demand for punishment, to ask the surrender of: accusant [p. 1403] ii, quos populus poscit, Cic. Rosc. Am. 5, 13; cf.:B.hujus tantae cladis auctor Annibal poscitur,
Flor. 2, 6, 7:nec poscitur auctor,
Sil. 2, 44:poscendum poenae juvenem jubebat,
id. 1, 677; so Liv. 9, 26.—In gen., to call one (ante-class. and poet.):2. C.clamore hominem posco,
Plaut. Curc. 5, 3, 5:gemitu Alciden,
Sen. Herc. Oet. 1887.— Pass.: ego poscor Olympo ( dat. of agent), Olympus calls me, summons me to the combat, Verg. A. 8, 533:poscimur,
Ov. M. 2, 144.—In selling.1.To ask, demand for a thing, to offer at a price:2.tanti quanti poscit, vin' tanti illam emi?
Plaut. Merc. 2, 4, 22: pro reliquis (libris) idem pretium poposcit, Varr. ap. Lact. 1, 6, 10.—To ask, bid, offer a price for a thing:D.agite licemini. Qui cenā poscit? ecqui poscit prandio?
Plaut. Stich. 1, 3, 68; id. Merc. 2, 3, 101; Plin. 35, 10, 36, § 88.—To demand one's hand, ask in marriage:eam si jubes, frater, tibi me poscere, poscam,
Plaut. Aul. 2, 1, 38:filiam tuam mihi uxorem posco,
id. ib. 2, 2, 42:tibi permittam, posce, duce,
id. Trin. 2, 2, 103:sine dote posco tuam sororem filio,
id. ib. 2, 4, 98:tuam sororem uxorem alicui,
id. ib. 2, 4, 49. -
4 posco
posco, ĕre, pŏposci (arch. peposci) - tr. - [st2]1 [-] demander avec autorité, réclamer, exiger, requérir, revendiquer. [st2]2 [-] appeler (qqn), citer en justice, accuser, poursuivre; provoquer (au combat), défier. [st2]3 [-] demander, s'informer, s'enquérir de, interroger. [st2]4 [-] demander ou offrir un prix (dans une enchère), renchérir. [st2]5 [-] prier, demander humblement, solliciter, invoquer, implorer, supplier. - poscere ut: réclamer que. - poscere aliquid aliquem (poscere aliquid ab aliquo): réclamer qqch à qqn, exiger qqch de qqn. - parentes pretium pro sepulturâ liberum poscere, Cic. Verr. 2.1.3.§ 7: réclamer de l'argent aux parents pour la sépulture de leurs enfants. - poscere filiam uxorem sibi, Plaut.: demander une fille en mariage. - poscere aspiciendum, Cic.: demander à voir. - peccatis veniam poscere, Hor. S. 1, 3, 75: implorer le pardon de ses fautes. - poscor aliquid (poét. ou post-class.): on me demande qqch. - poscor Palilia, Ov.: on me demande de chanter les fêtes de Palès. - tua numina posco, Virg. En. 1, 666: j'invoque ta divinité.* * *posco, ĕre, pŏposci (arch. peposci) - tr. - [st2]1 [-] demander avec autorité, réclamer, exiger, requérir, revendiquer. [st2]2 [-] appeler (qqn), citer en justice, accuser, poursuivre; provoquer (au combat), défier. [st2]3 [-] demander, s'informer, s'enquérir de, interroger. [st2]4 [-] demander ou offrir un prix (dans une enchère), renchérir. [st2]5 [-] prier, demander humblement, solliciter, invoquer, implorer, supplier. - poscere ut: réclamer que. - poscere aliquid aliquem (poscere aliquid ab aliquo): réclamer qqch à qqn, exiger qqch de qqn. - parentes pretium pro sepulturâ liberum poscere, Cic. Verr. 2.1.3.§ 7: réclamer de l'argent aux parents pour la sépulture de leurs enfants. - poscere filiam uxorem sibi, Plaut.: demander une fille en mariage. - poscere aspiciendum, Cic.: demander à voir. - peccatis veniam poscere, Hor. S. 1, 3, 75: implorer le pardon de ses fautes. - poscor aliquid (poét. ou post-class.): on me demande qqch. - poscor Palilia, Ov.: on me demande de chanter les fêtes de Palès. - tua numina posco, Virg. En. 1, 666: j'invoque ta divinité.* * *Posco, poscis, poposci, poscitum, pen. corr. poscere. Varro. Demander chose juste et honneste.\Reum poscere. Liu. Accuser aucun.\Veniam deos poscere. Virgil. Demander et requerir pardon à Dieu.\Ludis neminem poscunt. Plaut. Ils ne provoquent et n'assaillent personne à jouer.\In praelia poscere. Virgil. Provoquer, Presenter le combat.\Poscere maioribus poculis. Cic. Boire l'un à l'autre à grands traicts.\Poscere aliquem clamore. Plaut. Crier apres aucun.\Vbi res poscit. Plin. Où la chose le requiert.\Ad quos se celeriter, quum vsus poscit, recipiunt. Caesar. Quand il en est besoing. -
5 posco
posco posco, poposci, -, ere требовать -
6 posco
posco posco, poposci, -, ere просить, взывать -
7 pōscō
pōscō popōscī, —, ere, inch. [PREC-], to ask urgently, beg, demand, request, desire: Impius es cum poscis, ait: sed pensio clamat, Posce, beg, Iu.: Fauno immolare, Seu poscat agnā sīve malit haedo, if he require it, H.: argentum: pugnam, L.: peccatis veniam, H.: accusant ei, quos populus poscit, demands for punishment: dictatorem reum, require the prosecution of, L.: ego poscor Olympo, it is I that Olympus summons, V.: tua numina, invoke, V.: abs te litteras: parentes pretium pro sepulturā liberūm poscere: non ita creditum Poscis Quintilium deos, H.: Quid dedicatum poscit Apollinem Vates? H.: gravidae posceris exta bovis, they ask you for the entrails, O.: poscor meum Laelapa, they demand of me, O.: Parilia poscor, O.: poscimus, ut cenes civiliter, Iu.: poscat sibi fabula credi, H.: Esse sacerdotes delubraque vestra tueri Poscimus, O.: poscunt maioribus poculis (sc. bibere), challenge with larger goblets.—Of things, to make necessary, demand, require, need, call for: quod res poscere videbatur, Cs.: quod negotium poscebat, S.: terrae semina poscunt, V.* * *poscere, poposci, - Vask, demand -
8 posco
poposcī, —, ere1) требовать ( aliquid sibi C)p. aquam ad manūs Pt — потребовать воды для (омовения) рукp. aliquem aquam terramque QC — требовать у кого-л. воды и земли, т. е. изъявления покорностиp. aliquem (или ab aliquo) aliquid C etc. — требовать у кого-л. чего-л.p. aliquem imperatorem Sl — требовать назначения кого-л. полководцемposcor aliquid O — от меня требуют чего-л.2) просить, выпрашивать (p. deos veniam V; p. veniam peccatis H)poscunt fidem secunda, at adversa exigunt SenT — счастье нуждается в верности, несчастье же не может обойтись без неёdesunt manūs poscentibus arvis Lcn — нет рук для нив, которые в них (так) нуждаются3) спрашивать, осведомляться (p. causas V)4) звать ( clamore aliquem Pl); вызывать ( aliquem in proelia V)5) звать на суд, привлекать к суду ( aliquem C)6) взывать, призывать (ventos, numina V) -
9 posco
to call upon, ask ernestly, request. -
10 posco
, poposci, -, poscere 3требовать, просить, выпрашивать; спрашивать, осведомляться -
11 dē-pōscō
dē-pōscō popōscī, —, ere, to demand, require, request earnestly, call for: unum ad id bellum imperatorem deposci: imperatorem Caesarem: sibi navīs, Cs.: pericula, Ta.: sicut semper depoposcimus, Cs.: omnibus pollicitationibus deposcunt, qui belli initium faciant, Cs.—To demand, request, claim (a duty or office): sibi id muneris, Cs.: tibi partīs istas: sibi procurationem incendendae urbis.—To demand (for punishment): aliquem ad mortem, Cs.: alqm morti, Ta.: Pompeium interficiendum: auctorem culpae, L.: ausum Talia, O.: altera me deposcere putabatur, to demand my death.—To call out, challenge: Volscos sibi, L. -
12 ex-pōscō
ex-pōscō popōscī, —, ere, to ask earnestly, beg, request, entreat, implore: quam (misericordiam): signum proeli, Cs.: pacem precibus, L.: pacem Teucris (dat.), V.: alqd deos, L.: Aenean acciri, V.: audire labores, V.: precibus plebem, sibi civem donarent, L.—To demand, require the surrender of, claim (as a prisoner, or for punishment): ad exposcendos eos missi, L.: ab Atheniensibus exposci publice, N.: alqm ad poenam, Ta. -
13 re-pōscō
re-pōscō —, —, ere, to demand back, ask again: propensiores ad bene merendum quam ad reposcendum: me Catilinam: Parthos signa, V. —Fig., to ask for, claim, demand, exact, require: Amissam meā virtutem voce, O.: foedus flammis, V.: Quos illi poenas ob nostra reposcent Effugia, V.: ab altero rationem vitae: vos rationem reposcitis, quid fecerimus? L. -
14 postulata
postŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [posco], to ask, demand, require, request, desire (syn.: posco, flagito, peto); constr. with aliquid, aliquid ab aliquo, aliquem aliquid, with ut ( ne), de, with inf., or absol.I.In gen.:II.incipiunt postulare, poscere, minari,
Cic. Verr. 2, 3, 34, § 78:nemo inventus est tam audax, qui posceret, nemo tam impudens qui postularet ut venderet,
id. ib. 2, 4, 20, § 44; cf. Liv. 2, 45; 3, 19:tametsi causa postulat, tamen quia postulat, non flagitat, praeteribo,
Cic. Quint. 3, 13:postulabat autem magis quam petebat, ut, etc.,
Curt. 4, 1, 8:dehinc postulo, sive aequom est, te oro, ut, etc.,
Ter. And. 1, 2, 19:ita volo itaque postulo ut fiat,
id. ib. 3, 3, 18; Plaut. Aul. 4, 10, 27:suom jus postulat,
Ter. Ad. 2, 1, 47; cf.:aequom postulat, da veniam,
id. And. 5, 3, 30; and:quid est? num iniquom postulo?
id. Phorm. 2, 3, 64:nunc hic dies alios mores postulat,
id. And. 1, 2, 18:fidem publicam,
Cic. Att. 2, 24, 2:istud, quod postulas,
id. Rep. 1, 20, 33; id. Lael. 2, 9:ad senatum venire auxilium postulatum,
Caes. B. G. 1, 31:deliberandi sibi unum diem postulavit,
Cic. N. D. 1, 22, 60; cf.:noctem sibi ad deliberandum postulavit,
id. Sest. 34, 74:postulo abs te, ut, etc.,
Plaut. Capt. 5, 1, 18:postulatur a te jam diu vel flagitatur potius historia,
Cic. Leg. 1, 5:quom maxime abs te postulo atque oro, ut, etc.,
Ter. And. 5, 1, 4; and:quidvis ab amico postulare,
Cic. Lael. 10, 35; cf. in pass.:cum aliquid ab amicis postularetur,
id. ib.:orationes a me duas postulas,
id. Att. 2, 7, 1:quod principes civitatum a me postulassent,
id. Fam. 3, 8, 5; cf. infra the passages with an object-clause.—With ut ( ne):quodam modo postulat, ut, etc.,
Cic. Att. 10, 4, 2:postulatum est, ut Bibuli sententia divideretur,
id. Fam. 1, 2, 1 (for other examples with ut, v. supra):legatos ad Bocchum mittit postulatum, ne sine causā hostis populo Romano fieret,
Sall. J. 83, 1.—With subj. alone:qui postularent, eos qui sibi Galliaeque bellum intulissent, sibi dederent,
Caes. B. G. 4, 16, 3.—With de:sapientes homines a senatu de foedere postulaverunt,
Cic. Balb. 15, 34:Ariovistus legatos ad eum mittit, quod antea de colloquio postulasset, id per se fieri licere,
Caes. B. G. 1, 42.—With inf., freq. to be rendered, to wish, like, want: qui lepide postulat alterum frustrari, Enn. ap. Gell. 18, 2, 7 (Sat. 32 Vahl.):hic postulat se Romae absolvi, qui, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 60, § 138:o facinus impudicum! quam liberam esse oporteat, servire postulare,
Plaut. Rud. 2, 3, 62; id. Men. 2, 3, 88:me ducere istis dictis postulas?
Ter. And. 4, 1, 20; id. Eun. 1, 1, 16:(lupinum) ne spargi quidem postulat decidens sponte,
Plin. 18, 14, 36, § 135:si me tibi praemandere postulas,
Gell. 4, 1, 11.—With a double object: quas (sollicitudines) levare tua te prudentia postulat, demands of you, Luccei. ap. Cic. Fam. 5, 14, 2. —With nom. and inf.:qui postulat deus credi,
Curt. 6, 11, 24.—In partic., in jurid. lang.A.To summon, arraign before a court, to prosecute, accuse, impeach (syn.: accuso, insimulo); constr. class. usu. with de and abl., post-Aug. also with gen.):B.Gabinium tres adhuc factiones postulant: L. Lentulus, qui jam de majestate postulavit,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 5, § 15:aliquem apud praetorem de pecuniis repetundis,
id. Cornel. Fragm. 1:aliquem repetundis,
Tac. A. 3, 38:aliquem majestatis,
id. ib. 1, 74:aliquem repetundarum,
Suet. Caes. 4: aliquem aliquā lege, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3:aliquem ex aliquā causā reum,
Plin. 33, 2, 8, § 33:aliquem impietatis reum,
Plin. Ep. 7, 33, 7:aliquem injuriarum,
Suet. Aug. 56 fin.:aliquem capitis,
Dig. 46, 1, 53:qui (infames) postulare prohibentur,
Paul. Sent. 1, 2, 1.—To demand a writ or leave to prosecute, from the prætor or other magistrate:C.postulare est desiderium suum vel amici sui in jure apud eum qui jurisdictioni praeest exponere vel alterius desiderio contradicere, etc.,
Dig. 3, 1, 1; cf.this whole section: De postulando: in aliquem delationem nominis postulare,
Cic. Div. in Caecil. 20, 64:postulare servos in quaestionem,
id. Rosc. Am. 28, 77:quaestionem,
Liv. 2, 29, 5.—For the usual expostulare, to complain of one:* D.quom patrem adeas postulatum,
Plaut. Bacch. 3, 3, 38 (but in id. Mil. 2, 6, 35, the correct read. is expostulare; v. Ritschl ad h. l.).—Postulare votum (lit. to ask a desire, i. e.), to vow, App. Flor. init. —E.Of the seller, to demand a price, ask (post-class. for posco):III.pro eis (libris) trecentos Philippeos postulasse,
Lact. 1, 6, 10; cf.:accipe victori populus quod postulat aurum,
Juv. 7, 243. —Transf., of things.A. B.To need, require:cepina magis frequenter subactam postulat terram,
Col. 11, 3, 56.—Hence, po-stŭlātum, i, n.; usually in plur.: po-stŭlāta, ōrum, a demand, request (class.):intolerabilia postulata,
Cic. Fam. 12, 4, 1; id. Phil. 12, 12, 28: deferre postulata alicujus ad aliquem, Caes. B. C. 1, 9:cognoscere de postulatis alicujus,
id. B. G. 4, 11 fin.:postulata facere,
Nep. Alcib. 8, 4. -
15 postulo
postŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [posco], to ask, demand, require, request, desire (syn.: posco, flagito, peto); constr. with aliquid, aliquid ab aliquo, aliquem aliquid, with ut ( ne), de, with inf., or absol.I.In gen.:II.incipiunt postulare, poscere, minari,
Cic. Verr. 2, 3, 34, § 78:nemo inventus est tam audax, qui posceret, nemo tam impudens qui postularet ut venderet,
id. ib. 2, 4, 20, § 44; cf. Liv. 2, 45; 3, 19:tametsi causa postulat, tamen quia postulat, non flagitat, praeteribo,
Cic. Quint. 3, 13:postulabat autem magis quam petebat, ut, etc.,
Curt. 4, 1, 8:dehinc postulo, sive aequom est, te oro, ut, etc.,
Ter. And. 1, 2, 19:ita volo itaque postulo ut fiat,
id. ib. 3, 3, 18; Plaut. Aul. 4, 10, 27:suom jus postulat,
Ter. Ad. 2, 1, 47; cf.:aequom postulat, da veniam,
id. And. 5, 3, 30; and:quid est? num iniquom postulo?
id. Phorm. 2, 3, 64:nunc hic dies alios mores postulat,
id. And. 1, 2, 18:fidem publicam,
Cic. Att. 2, 24, 2:istud, quod postulas,
id. Rep. 1, 20, 33; id. Lael. 2, 9:ad senatum venire auxilium postulatum,
Caes. B. G. 1, 31:deliberandi sibi unum diem postulavit,
Cic. N. D. 1, 22, 60; cf.:noctem sibi ad deliberandum postulavit,
id. Sest. 34, 74:postulo abs te, ut, etc.,
Plaut. Capt. 5, 1, 18:postulatur a te jam diu vel flagitatur potius historia,
Cic. Leg. 1, 5:quom maxime abs te postulo atque oro, ut, etc.,
Ter. And. 5, 1, 4; and:quidvis ab amico postulare,
Cic. Lael. 10, 35; cf. in pass.:cum aliquid ab amicis postularetur,
id. ib.:orationes a me duas postulas,
id. Att. 2, 7, 1:quod principes civitatum a me postulassent,
id. Fam. 3, 8, 5; cf. infra the passages with an object-clause.—With ut ( ne):quodam modo postulat, ut, etc.,
Cic. Att. 10, 4, 2:postulatum est, ut Bibuli sententia divideretur,
id. Fam. 1, 2, 1 (for other examples with ut, v. supra):legatos ad Bocchum mittit postulatum, ne sine causā hostis populo Romano fieret,
Sall. J. 83, 1.—With subj. alone:qui postularent, eos qui sibi Galliaeque bellum intulissent, sibi dederent,
Caes. B. G. 4, 16, 3.—With de:sapientes homines a senatu de foedere postulaverunt,
Cic. Balb. 15, 34:Ariovistus legatos ad eum mittit, quod antea de colloquio postulasset, id per se fieri licere,
Caes. B. G. 1, 42.—With inf., freq. to be rendered, to wish, like, want: qui lepide postulat alterum frustrari, Enn. ap. Gell. 18, 2, 7 (Sat. 32 Vahl.):hic postulat se Romae absolvi, qui, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 60, § 138:o facinus impudicum! quam liberam esse oporteat, servire postulare,
Plaut. Rud. 2, 3, 62; id. Men. 2, 3, 88:me ducere istis dictis postulas?
Ter. And. 4, 1, 20; id. Eun. 1, 1, 16:(lupinum) ne spargi quidem postulat decidens sponte,
Plin. 18, 14, 36, § 135:si me tibi praemandere postulas,
Gell. 4, 1, 11.—With a double object: quas (sollicitudines) levare tua te prudentia postulat, demands of you, Luccei. ap. Cic. Fam. 5, 14, 2. —With nom. and inf.:qui postulat deus credi,
Curt. 6, 11, 24.—In partic., in jurid. lang.A.To summon, arraign before a court, to prosecute, accuse, impeach (syn.: accuso, insimulo); constr. class. usu. with de and abl., post-Aug. also with gen.):B.Gabinium tres adhuc factiones postulant: L. Lentulus, qui jam de majestate postulavit,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 5, § 15:aliquem apud praetorem de pecuniis repetundis,
id. Cornel. Fragm. 1:aliquem repetundis,
Tac. A. 3, 38:aliquem majestatis,
id. ib. 1, 74:aliquem repetundarum,
Suet. Caes. 4: aliquem aliquā lege, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3:aliquem ex aliquā causā reum,
Plin. 33, 2, 8, § 33:aliquem impietatis reum,
Plin. Ep. 7, 33, 7:aliquem injuriarum,
Suet. Aug. 56 fin.:aliquem capitis,
Dig. 46, 1, 53:qui (infames) postulare prohibentur,
Paul. Sent. 1, 2, 1.—To demand a writ or leave to prosecute, from the prætor or other magistrate:C.postulare est desiderium suum vel amici sui in jure apud eum qui jurisdictioni praeest exponere vel alterius desiderio contradicere, etc.,
Dig. 3, 1, 1; cf.this whole section: De postulando: in aliquem delationem nominis postulare,
Cic. Div. in Caecil. 20, 64:postulare servos in quaestionem,
id. Rosc. Am. 28, 77:quaestionem,
Liv. 2, 29, 5.—For the usual expostulare, to complain of one:* D.quom patrem adeas postulatum,
Plaut. Bacch. 3, 3, 38 (but in id. Mil. 2, 6, 35, the correct read. is expostulare; v. Ritschl ad h. l.).—Postulare votum (lit. to ask a desire, i. e.), to vow, App. Flor. init. —E.Of the seller, to demand a price, ask (post-class. for posco):III.pro eis (libris) trecentos Philippeos postulasse,
Lact. 1, 6, 10; cf.:accipe victori populus quod postulat aurum,
Juv. 7, 243. —Transf., of things.A. B.To need, require:cepina magis frequenter subactam postulat terram,
Col. 11, 3, 56.—Hence, po-stŭlātum, i, n.; usually in plur.: po-stŭlāta, ōrum, a demand, request (class.):intolerabilia postulata,
Cic. Fam. 12, 4, 1; id. Phil. 12, 12, 28: deferre postulata alicujus ad aliquem, Caes. B. C. 1, 9:cognoscere de postulatis alicujus,
id. B. G. 4, 11 fin.:postulata facere,
Nep. Alcib. 8, 4. -
16 apposco
ap-pōsco (ad-pōsco), ere, dazufordern, Ter. heaut. 838. Hor. ep. 2, 2, 100.
-
17 apposco
ap-pōsco (ad-pōsco), ere, dazufordern, Ter. heaut. 838. Hor. ep. 2, 2, 100. -
18 flagito
flāgĭto, āvi, ātum, 1 (archaic inf. pres. pass. flagitarier, Plaut. Men. prol. 48), v. freq. a. [from the root bherag-; Sanscr. bhraj-, to roast; Zend. berja, earnest longing; cf. Gr. phrugô; Lat. frīgĕre, frictum, Fick, Vergl. Wört. p. 141 sq.; cf. Gr. phlegô; Lat. flagrare, etc., Corss. Ausspr. 1, 398; Doed. Syn. 2, p. 143), to demand any thing fiercely or violently, to entreat, solicit a thing; or, with a personal object, to press earnestly, importune, dun a person for any thing (qs. flagranter posco, exigo, rogo; cf. also: postulo, peto, etc.).I.In gen. (class.); constr., aliquid aliquem; aliquid ( aliquem) ab aliquo or aliquem; with ut or absol.; poet. with an objectclause.(α).With acc.:(β).etiam atque etiam insto atque urgeo, insector, posco, atque adeo flagito crimen,
Cic. Planc. 19, 48; cf.:insector, inquam et flagito testes,
id. Font. 1, 1; and:qui reliquos non desideraret solum, sed etiam posceret et flagitaret,
id. Verr. 2, 5, 28, § 71:ut admoneam te, non ut flagitem: metuo ne te forte flagitent: ego autem mandavi, ut rogarent,
id. Fam. 9, 8, 1; cf.:admonitum venimus te, non flagitatum,
id. de Or. 3, 5, 17:consulis auxilium implorare et flagitare,
id. Rab. Perd. 3, 9:ea, quae tempus et necessitas flagitat,
id. Phil. 5, 19 fin. —In pass.:quia illum clamore vidi flagitarier,
called for by the public crier, Plaut. Men. prol. 48;but, si non dabis, clamore magno et multo flagitabere,
you shall be importuned, id. Ps. 1, 5, 143; 4, 7, 46:ne ejus sceleris in te ipsum quaestio flagitaretur,
Cic. Vatin. 11, 26: cum stipendium ab legionibus paene seditione factā flagitaretur, when the legions demanded their pay (the ab different from the foll.), Caes. B. C. 1, 87, 3:populus desiderio Romuli regem flagitare non destitit,
Cic. Rep. 2, 12.—With acc. and ab and abl.:a te cum tua promissa per litteras flagitabam,
Cic. Fam. 3, 11, 4:mercedem gloriae flagitat ab iis, quorum, etc.,
id. Tusc. 1, 15, 34:quid gravitas, quid altitudo animi... quid artes a te flagitent, tu videbis,
id. Fam. 4, 13, 4:id ex omnibus partibus ab eo flagitabatur,
Caes. B. G. 1, 71, 1:unicum miser abs te filium flagitat,
Cic. Verr. 2, 5, 49, § 128:siser et ipsum Tiberius princeps nobilitavit flagitans omnibus annis a Germania,
Plin. 18, 5, 28, § 90.—With two acc.:haec sunt illa, quae me ludens Crassus modo flagitabat,
Cic. de Or. 2, 45, 188; cf. id. Planc. 2, 6:quotidie Caesar Aeduos frumentum flagitare,
Caes. B. G. 1, 16, 1:nec potentem amicum Largiora flagito,
Hor. C. 2, 18, 13.—With ut:(γ).semper flagitavi, ut convocaremur,
Cic. Phil. 5, 11, 30:flagitare senatus institit Cornutum, ut, etc.,
id. Fam. 10, 16, 1:flagitabatur ab his quotidie ut, etc.,
id. Sest. 11, 25.—Absol.:(δ).sed flagitat tabellarius: valebis igitur, etc.,
presses, id. Fam. 15, 18 fin.:causa postulat, non flagitat,
id. Quint. 3, 13.—With inf.:(ε).(stomachus) pernā magis ac magis hillis Flagitat immorsus refici,
Hor. S. 2, 4, 61.—With acc. and inf.:(ζ).a delatoribus revocanda praemia,
Suet. Ner. 44; cf. id. Claud. 13; Plin. 34, 8, 19, § 62; 35, 10, 36, § 65.—With interrog. clause:II.quae sint ea numina flagitat,
Verg. A. 2, 123.—In partic.A.To summon before court, to accuse:B.compertum pecuniam publicam avertisse ut peculatorem flagitari jussit,
Tac. H. 1, 53.—In mal. part., to incite to lewdness (ante- and post-class.):ancillam alienam,
Dig. 47, 1, 2:juvenem,
App. M. 8, p. 215: intercutibus stupris flagitatus, Cato ap. Prisc. p. 719 P.; cf.: inter cutem flagitatos dicebant antiqui mares, qui stuprum passi essent, Paul. ex Fest. p. 110, 23 Müll. -
19 apposco
ap-pōsco, —, —, ereтребовать (к тому) ещё, добавочно ( plus H) -
20 deposco
dē-posco, poposcī, —, ere1) настоятельно просить, требовать ( sibi consulatum Su)aliquid non modo non recusare, sed d. C — не только не отказываться от чего-л., но и настойчиво просить (об этом)d. aliquem morti T или ad mortem Cs (ad supplicium Hirt) — настойчиво требовать чьей-л. казниa. aliquem in poenam L, ad poenam Su или просто d. aliquem O — настаивать на чьём-л. наказании2) вытребовать, требовать выдачи (d. Hannibālem L; d. auctorem culpae L)3) вызывать (на бой), бросать вызов (aliquem sibi L; hostes VF)
См. также в других словарях:
POSCO — Тип Публичная компания … Википедия
Posco — Unternehmensform Aktiengesellschaft ISIN US6934831099 Gründung … Deutsch Wikipedia
POSCO — Rechtsform Aktiengesellschaft ISIN US6934831099 Gründung 1968 … Deutsch Wikipedia
Posco X Guesthouse — (Белград,Сербия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Bulevar Vojvode Misic … Каталог отелей
POSCO — Infobox Company company name = POSCO company company type = Public (NYSE|PKX, LSE|PIDD, TYO|5412) foundation = 1968 location = Pohang, Republic of Korea key people = Park Tae Joon, Founder and Honorary Chairman Lee Ku Taek, Chief Executive… … Wikipedia
POSCO — Siège social de Posco, rue Teheranno (en) (Téhéran ; pôle technologique majeur) à Séoul … Wikipédia en Français
POSCO Atoms — Pohang Steelers 포항 스틸러스 Voller Name Pohang Steelers Football Club Gegründet 1973 Stadion Steelyard Stadion … Deutsch Wikipedia
Posco Atoms — Pohang Steelers 포항 스틸러스 Voller Name Pohang Steelers Football Club Gegründet 1973 Stadion Steelyard Stadion … Deutsch Wikipedia
Posco Art Museum — The Posco Art Museum is a museum in Seoul, South Korea.ee also*List of museums in South Korea … Wikipedia
Alfred Posco — Alexandre Ptouchko Alexandre Loukitch Ptouchko (Александр Лукич Птушко) est un réalisateur soviétique russe né le 6 avril 1900 à Lougansk (république socialiste soviétique d Ukraine) et décédé le 6 mars 1973 à Moscou (U.R.S.S.). Il est surnommé… … Wikipédia en Français
Pohang Iron and Steel Company — POSCO POSCO Création 1968 … Wikipédia en Français