-
1 wina
wina [vina] f1) ( przewinienie)przyznać się do winy die Schuld zugebenzrzucać winę na kogoś die Schuld jdm zuschieben [ lub auf jdn abwälzen]to [nie] twoja \wina das ist [nicht] deine Schuld, du bist [nicht] schuld, du kannst nichts dafür, die Schuld liegt nicht bei dirto jego \wina er ist schuldto nie jej \wina sie trifft keine Schuldto \wina jej złego wychowania daran ist ihre schlechte Erziehung schuldbez winy schuldfrei, schuldlosz jej winy durch ihre Schuldpoczucie winy Schuldbewußtsein nt\wina główna Hauptschuld f\wina częściowa Teilschuld f\wina nieumyślna Fahrlässigkeit f, Fahrlässigkeitsschuld f\wina umyślna Schuld mit Vorsatz, vorsätzliche Schuld fkwestia winy Schuldfrage fponosić winę [za coś] [für etw] schuld haben [ lub tragen], [einer S.] schuldig seinprzyznanie się do winy Schuldgeständnis nt\wina przy zawarciu umowy Verschulden bei Vertragsschluss, culpa in contrahendo, c.i.c. -
2 erweisen
erweisen * [ɛɐ'vaɪzən]I. vt1) ( zukommen lassen)jdm einen Gefallen \erweisen wyświadczyć komuś przysługę2) ( nachweisen)jds Schuld \erweisen dowieść czyjejś winyes ist erwiesen, dass... dowiedziono, że...II. vr1) ( sich herausstellen)sich als richtig/falsch \erweisen okazać się właściwym/niewłaściwym2) ( sich zeigen)sich jdm gegenüber [für etw] dankbar \erweisen okazać komuś wdzięczność [za coś]
См. также в других словарях:
wina — ż IV, CMs. winanie; lm D. win 1. «czyn naruszający normy postępowania (prawne, obyczajowe, moralne); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd, grzech» Drobna, wielka wina. Nieumyślna wina oskarżonego. Niezbite dowody winy. Kara za winy. Dowieść… … Słownik języka polskiego
podejrzenie — n I 1. rzecz. od podejrzeć. 2. lm D. podejrzenieeń «posądzenie o coś, domysł co do czyjejś winy» Uzasadnione, bezpodstawne podejrzenie. Budzić, wzbudzać w kimś podejrzenia. Nabrać podejrzeń. Rzucić, zrzucić, ściągnąć na kogoś podejrzenie.… … Słownik języka polskiego
stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… … Słownik języka polskiego
zawiniony — «taki, który się zdarzył, powstał z czyjejś winy» Odpowiadać za błędy nie zawinione … Słownik języka polskiego
podejrzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. podejrzeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podejrzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. podejrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozostawać – pozostać na boku [na uboczu] — {{/stl 13}}{{stl 33}} z własnej lub czyjejś winy być niezauważalnym, nie wyróżniać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Pozostawał na boku i nie mieszał się w żadne spory. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… … Słownik języka polskiego
czytać — 1. Czytać w czyichś myślach, w czyimś sercu, w czyjejś duszy «odgadywać czyjeś myśli, domyślać się czyichś uczuć»: Wydaje mi się czasem, że ten stary czyta w mej duszy, może stąd powstaje we mnie poczucie winy i niezasłużonego wstydu (...). M.… … Słownik frazeologiczny
świadomość — ż V, DCMs. świadomośćści, blm «zdolność zdawania sobie sprawy w kategoriach pojęciowych z tego, co jest przedmiotem postrzegania, doznawania; najwyższy poziom rozwoju psychicznego charakterystyczny dla człowieka; zdolność umysłu do… … Słownik języka polskiego
niewinność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niewinnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niepopełnienie czynu złego (niezgodnego z prawem, moralnością); bycie bez winy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Udowodnić przed sądem … Langenscheidt Polski wyjaśnień