-
21 zaczerwieni|ć
pf Ⅰ vt (nadać czerwony kolor) to turn [sth] red, to redden- mróz zaczerwienił nam nosy the frost turned our noses red ⇒ czerwienićⅡ zaczerwienić się 1. (ze wstydu) to turn a. go red, to redden; (ze złości) to flush; (z wysiłku) to go red- zaczerwienić się z zażenowania to go red with embarrassment ⇒ czerwienić się2. (stawać się czerwonym) [jabłka, pomidory, bandaż] to turn red ⇒ czerwienić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaczerwieni|ć
-
22 czerwie|nić
impf Ⅰ vt (nadawać czerwony kolor) to turn [sth] red, to redden- zachodzące słońce czerwieni chmury the setting sun is turning the clouds red- mróz czerwienił nam nosy the frost turned our noses red ⇒ zaczerwienićⅡ czerwienić się 1. (ze wstydu, złości) to turn a. go red, to redden; to flush; (z wysiłku) to go red- czerwienić się z zażenowania to go red with embarrassment ⇒ zaczerwienić się2. (odznaczać się na czerwono) to show red- w zbożu czerwieniły się maki red poppies stood out against the corn3. (stawać się czerwonym) [jabłka, pomidory, bandaż] to turn red ⇒ zaczerwienićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czerwie|nić
-
23 rot
-
24 röten
die Wolken sind von der Abendsonne gerötet chmury zaczerwieniły się od zachodzącego słońca -
25 płonić się
-
26 płonić\ się
несов. книжн. обливаться румянцем, краснеть -
27 krwawić
-
28 wrażenie
wrażenie [vraʒɛɲɛ] ntwrażenia słuchowe/smakowe Hör-/Geschmackseindruck mwywierać na kimś dobre/złe \wrażenie auf jdn einen guten/schlechten Eindruck machenpozostawić dobre \wrażenie guten Eindruck hinterlassenz wrażenia nie mogła wydusić z siebie słowa sie war so beeindruckt, dass sie kein Wort hervorbringen konnteblednąć/czerwienić się z wrażenia vor Ehrfurcht erblassen/erröten -
29 erröten
- 1
- 2
См. также в других словарях:
czerwienić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czerwienićnię, czerwienićni, czerwienićeń, czerwienićniony {{/stl 8}}{{stl 7}} barwić, malować coś na czerwono, czynić coś czerwonym; rumienić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachodzące słońce czerwieniło taflę jeziora.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czerwienić — ndk VIa, czerwienićnię, czerwienićnisz, czerwienićwień, czerwienićnił, czerwienićniony «nadawać czemuś barwę czerwoną, malować na czerwono, czynić czerwonym; rumienić» Zachód czerwieni chmury. czerwienić się 1. «stawać się czerwonym, nabierać… … Słownik języka polskiego
czerwienić się — jak burak, rak, piwonia, indyk itp. zob. burak. Czerwienić się po uszy zob. ucho 8 … Słownik frazeologiczny
czerwienić się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb {{/stl 8}}– zaczerwienić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się czerwonym, przybierać czerwony kolor; czerwienieć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czerwienić się [i syn.] po uszy — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabrać rumieńców, zarumienić się ze wstydu, itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaczerwienił się ze wstydu po uszy. Zarumieniła się po uszy po usłyszeniu pochwały. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
burak — Być czerwonym jak burak, rak, piwonia, indyk, upiór itp.; poczerwienieć, zaczerwienić się, czerwienić się jak burak, rak, piwonia, indyk itp. «mieć silne rumieńce, poczerwienieć, zaczerwienić się, czerwienić się bardzo mocno»: Iśce zrobiło się… … Słownik frazeologiczny
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
czerwienieć — ndk III, czerwieniećeję, czerwieniećejesz, czerwieniećej, czerwieniećniał, czerwieniećnieli 1. «stawać się czerwonym, nabierać czerwonego koloru; czerwienić się» Liście czerwienieją jesienią. 2. «stawać się czerwonym z powodu napływu krwi do… … Słownik języka polskiego
czerwienienie — n I rzecz. od czerwienić a. czerwienieć. czerwienienie się rzecz. od czerwienić się … Słownik języka polskiego
krwawić — ndk VIa, krwawićwię, krwawićwisz, krwaw, krwawićwił 1. «o ciele człowieka lub zwierzęcia, o ranach na ciele wydzielać krew; broczyć» Rana krwawiła już słabo. Krwawił i wił się z bólu. 2. «ranić do krwi» Skały krwawiły mu palce. ◊ Krwawić komuś… … Słownik języka polskiego