-
1 czerwienić
ipf.make l. color l. paint ( sth) red.ipf.1. (= pąsowieć, rumienić się) blush, become red in the face; czerwienić się ze wstydu/gniewu/zakłopotania blush with shame/anger/embarrassment.2. = czerwienieć.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czerwienić
-
2 czerwienić
глаг.• краснеть• рдеть* * *czerwieni|ć\czerwienićony несов. окрашивать в красный цвет* * *czerwieniony несов.окра́шивать в кра́сный цвет -
3 czerwienić
1. empourprer2. rougi3. rougir4. vermillonner -
4 czerwienić
dearg -
5 czerwienić
skuqem -
6 czerwienić
kızarmak -
7 czerwienic
[червєнічь]v.ndk -
8 czerwienić
qızaru -
9 czerwienić
1 hiyâ2 kahihiyan3 mamulá4 papulahin -
10 czerwienić
gyzarmak -
11 czerwienić\ się
czerwieni|ć sięнесов. краснеть;maki się \czerwienić\ sięą краснеют (алеют) маки; \czerwienić\ się się na twarzy краснеть (о человеке)
+ czerwienieć -
12 czerwienić się
czerwienić się < zaczerwienić się> (-ę) jabłka, niebo rot werden; (rumienić się) rot werden (z G vor D), erröten;czerwienić się rot schimmern -
13 czerwienić się
несов.красне́тьmaki się czerwienią — красне́ют (але́ют) ма́ки
czerwienić się się na twarzy — красне́ть ( о человеке)
Syn: -
14 czerwienić się
czerwienić się [ʧ̑ɛrvjɛɲʨ̑ ɕɛ] < perf za->vr1) ( stawać się czerwonym) rot werden, sich +akk röten2) ( rumienić się) rot werden, erröten -
15 czerwienić się
( stawać się czerwonym) to redden, to turn red; ( rumienić się) to blushThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czerwienić się
-
16 czerwienić się
vr -
17 czerwienić się
[червєнічь шіĕ]v.ndk -
18 czerwienić się
червоніти -
19 zaczerwienić
= czerwienić -
20 zaczerwienić się
zaczerwienić się pf →LINK="czerwienić się" czerwienić sięczerwienić się < zaczerwienić się> (-ę) jabłka, niebo rot werden; (rumienić się) rot werden (z G vor D), erröten;czerwienić się rot schimmern
- 1
- 2
См. также в других словарях:
czerwienić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czerwienićnię, czerwienićni, czerwienićeń, czerwienićniony {{/stl 8}}{{stl 7}} barwić, malować coś na czerwono, czynić coś czerwonym; rumienić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachodzące słońce czerwieniło taflę jeziora.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czerwienić — ndk VIa, czerwienićnię, czerwienićnisz, czerwienićwień, czerwienićnił, czerwienićniony «nadawać czemuś barwę czerwoną, malować na czerwono, czynić czerwonym; rumienić» Zachód czerwieni chmury. czerwienić się 1. «stawać się czerwonym, nabierać… … Słownik języka polskiego
czerwienić się — jak burak, rak, piwonia, indyk itp. zob. burak. Czerwienić się po uszy zob. ucho 8 … Słownik frazeologiczny
czerwienić się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb {{/stl 8}}– zaczerwienić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się czerwonym, przybierać czerwony kolor; czerwienieć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czerwienić się [i syn.] po uszy — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabrać rumieńców, zarumienić się ze wstydu, itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaczerwienił się ze wstydu po uszy. Zarumieniła się po uszy po usłyszeniu pochwały. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
burak — Być czerwonym jak burak, rak, piwonia, indyk, upiór itp.; poczerwienieć, zaczerwienić się, czerwienić się jak burak, rak, piwonia, indyk itp. «mieć silne rumieńce, poczerwienieć, zaczerwienić się, czerwienić się bardzo mocno»: Iśce zrobiło się… … Słownik frazeologiczny
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
czerwienieć — ndk III, czerwieniećeję, czerwieniećejesz, czerwieniećej, czerwieniećniał, czerwieniećnieli 1. «stawać się czerwonym, nabierać czerwonego koloru; czerwienić się» Liście czerwienieją jesienią. 2. «stawać się czerwonym z powodu napływu krwi do… … Słownik języka polskiego
czerwienienie — n I rzecz. od czerwienić a. czerwienieć. czerwienienie się rzecz. od czerwienić się … Słownik języka polskiego
krwawić — ndk VIa, krwawićwię, krwawićwisz, krwaw, krwawićwił 1. «o ciele człowieka lub zwierzęcia, o ranach na ciele wydzielać krew; broczyć» Rana krwawiła już słabo. Krwawił i wił się z bólu. 2. «ranić do krwi» Skały krwawiły mu palce. ◊ Krwawić komuś… … Słownik języka polskiego