-
1 czerpać
глаг.• вытягивать• вычерпывать• затягивать• зачерпывать• извлекать• истощать• нарисовать• начертить• обратить• получить• привлечь• притягивать• притянуть• рисовать• стягивать• тянуть• черпать* * *czerp|ać, \czerpaćie, \czerpaćany несов. черпать;\czerpać dochody (zyski) извлекать прибыль; ● \czerpać wodę sitem (przetakiem) носить воду решетом
* * *czerpie, czerpany несов.че́рпать- czerpać wodę przetakiemczerpać dochody (zyski) — извлека́ть при́быль
-
2 czerpać
(-pię, -piesz); vt( wodę) to draw; (korzyści, przyjemność) to derive, to draw* * *ipf.1. ( nabierać płyn lub coś sypkiego) draw ( sth), scoop ( sth) up, scoop ( sth) out ( skądś from sth).2. przen. (= uzyskiwać) derive ( sth) ( skądś from sth); czerpać zadowolenie z pracy derive pleasure from work.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czerpać
-
3 czerpać
czerpać korzyści Nutzen ziehen -
4 czerpać
-
5 czerpać
черпатьKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > czerpać
-
6 czerpać
1. puiser2. tirer -
7 czerpać
vt -
8 czerpać
1 bannaí 2 sconna 3 scúp 4 tarraing -
9 czerpać
çekmek -
10 czerpać
[черпачь]v.ndk -
11 czerpać
цягнуць -
12 czerpać
цягнуць -
13 czerpać
черпати -
14 czerpać
1 bumatak2 dumibujo3 guhit4 humila5 kumabig -
15 czerpać
çekmek; çyzmak; susmak -
16 czerpać
chamarse -
17 czerpać
كشيدن -
18 czerpać wodę przetakiem
= czerpać wodę sitem -
19 czerpać wodę sitem
= czerpać wodę przetakiem носи́ть во́ду решето́м -
20 czerpać z rezerw
• draw on reserves
См. также в других словарях:
czerpać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, czerpaćpię, czerpaćpie, czerpaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabierać, wydobywać czymś (najczęściej naczyniem) substancję ciekłą lub sypką : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czerpać wodę … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czerpać — ndk IX, czerpaćpię, czerpaćpiesz, czerp, czerpaćał, czerpaćany «wydobywać czymś ciało płynne albo sypkie; nabierać» Czerpać wodę czerpakiem. Czerpać zupę łyżką. Czerpać mąkę szufelką. Miasto czerpie wodę ze zbiornika w górach. ∆ Papier czerpany… … Słownik języka polskiego
czerpać — przestarz. Czerpać wodę sitem, rzeszotem, przetakiem «robić coś nadaremnie, bezskutecznie, bezcelowo, robić coś niedającego rezultatów, wykonywać czynności pozorne»: My już nie chcemy myśleć. Leczymy, wypychamy do domu, na wieś, w te same warunki … Słownik frazeologiczny
przetak — Czerpać wodę przetakiem zob. czerpać … Słownik frazeologiczny
sito — Czerpać wodę sitem, rzeszotem, przetakiem zob. czerpać. Dziurawy, podziurawiony jak sito zob. rzeszoto … Słownik frazeologiczny
pełny — 1. Czerpać pełną garścią, pełnymi garściami «brać, czerpać dużo, korzystać z czegoś bez ograniczeń»: Cieszyliśmy się, że przeżyliśmy i że dane nam jest czerpać pełną garścią z uroków wolności. T. Kwiatkowski, Panopticum. Tęgim pisarzem okazał się … Słownik frazeologiczny
ciągnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, ciągnąćnę, ciągnąćnie, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować przemieszczanie się czegoś stawiającego opór; wlec, przeciągać, prowadzić :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzeszoto — Dziurawy, podziurawiony jak rzeszoto, jak sito «bardzo podziurawiony, zniszczony»: Wszędzie ruiny, gruzy, połamane drzewa, pełno szkła na trotuarach. Domy rozłupane na pół lub podziurawione jak sito. Lit 2/1984. Czerpać wodę rzeszotem zob.… … Słownik frazeologiczny
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
garść — ż V, DCMs. garśćści; lm M. garśćście a. garśćści, D. garśćści 1. «dłoń złożona w sposób umożliwiający zaczerpnięcie, uchwycenie, objęcie czegoś» Ściskać w garści monetę. ◊ Czerpać pełną garścią albo pełnymi garściami «czerpać obficie, w dużej… … Słownik języka polskiego
pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… … Słownik języka polskiego