-
41 niewłaściwy
прил.• негодный• неподобающий• неприличный• неприятный• несвоевременный• неуместный• нецелесообразный* * *niewłaściw|y\niewłaściwyi 1. неправильный; ненадлежащий, неподходящий;\niewłaściwy stosunek do kogoś, czegoś неправильный подход к кому-л., чему-л.;\niewłaściwye użycie неправильное употребление; w \niewłaściwy sposób неправильно;
2. неуместный, бестактный;\niewłaściwyе zachowanie бестактное поведение; \niewłaściwyе żarty неуместные шутки;
● \niewłaściwy komuś, czemuś не свойственный кому-л., чему-л.+1. nieodpowiedni 2. nietaktowny
* * *1) непра́вильный; ненадлежа́щий, неподходя́щийniewłaściwy stosunek do kogoś, czegoś — непра́вильный подхо́д к кому́-л., чему́-л.
niewłaściwe użycie — непра́вильное употребле́ние
w niewłaściwy sposób — непра́вильно
2) неуме́стный, беста́ктныйniewłaściwe zachowanie — беста́ктное поведе́ние
niewłaściwe żarty — неуме́стные шу́тки
•- czemuśSyn:nieodpowiedni 1), nietaktowny 2) -
42 obowiązywać
глаг.• обязывать* * *obowiąz|ywaćнесов. 1. обязывать; быть обязательным;od godziny dziesiątej \obowiązywaćuje cisza после (с) десяти часов все обязаны соблюдать тишину;
żadne zasady nie \obowiązywaćują kogoś для кого-л. не существуют никакие законы;2. действовать, иметь силу; nadać czemuś moc \obowiązywaćującą придать чему-л. законную силу; ustawa \obowiązywaćuje od... закон входит в действие с...* * *несов.1) обя́зывать; быть обяза́тельнымod godziny dziesiątej obowiązuje cisza — по́сле (с) десяти́ часо́в все обя́заны соблюда́ть тишину́
żadne zasady nie obowiązują kogoś — для кого́-л. не существу́ют никаки́е зако́ны
2) де́йствовать, име́ть си́луnadać czemuś moc obowiązującą — прида́ть чему́-л. зако́нную си́лу
ustawa obowiązuje od… — зако́н вхо́дит в де́йствие с...
-
43 oponować
глаг.• мешать• оппонировать• отрицать• препятствовать• противиться• противопоставить• противопоставлять• противоречить* * *несов. оппонировать, возражать;\oponować przeciw czemuś возражать против чего-л.+przeczyć, sprzeciwiać się
* * *несов.оппони́ровать, возража́тьoponować przeciw czemuś — возража́ть про́тив чего́-л.
Syn: -
44 posłuch
сущ.• внимание* * *♂, Р. \posłuchu 1. внимание ň (к чему-л.);dawać \posłuch komuś, czemuś прислушиваться к чьйм-л. словам, к чему-л.; 2. послушание ň, повиновение ň; zmusić do \posłuchu принудить к повиновению, заставить слушаться+2. posłuszeństwo, posłuchanie
* * *м, P posłuchu1) внима́ние n (к чему-л.)dawać posłuch komuś, czemuś — прислу́шиваться к чьи́м-л. слова́м, к чему́-л.
2) послуша́ние n, повинове́ние nzmusić do posłuchu — прину́дить к повинове́нию, заста́вить слу́шаться
Syn: -
45 protest
сущ.• протест* * *♂, Р. \protestu протест;\protest przeciw czemuś протест против чего-л.* * *м, P protestuпроте́стprotest przeciw czemuś — проте́ст про́тив чего́-л.
-
46 protestować
глаг.• протестовать* * *protestowa|ć\protestowaćny несов. протестовать, заявлять протест;\protestować przeciw czemuś протестовать против чего-л.+oponować, nie zgadzać się, przeciwstawiać się
* * *protestowany несов.протестова́ть, заявля́ть проте́стprotestować przeciw czemuś — протестова́ть про́тив чего́-л.
Syn: -
47 przeciwny
прил.• вредный• встречный• неблагоприятный• обратный• противный• противолежащий• противоположный* * *1) (poruszający się w przeciwnym kierunku) встречный2) przeciwny (sprzeciwiający się) не согласный3) przeciwny (odwrotny) противный, противоположныйniezgodny, sprzeczny противный (противоречащий)obrzydliwy, wstrętny противный (отвратительный)* * *przeciwn|y\przeciwnyi 1. противоположный;\przeciwny wiatr встречный ветер;
2. czemu не согласный с чем, сопротивляющийся чему;być \przeciwnyym czemuś быть против чего-л., не соглашаться с чём-л.; ● w \przeciwnyym razie в противном случае+1. odwrotny, przeciwległy
* * *1) противополо́жныйprzeciwny wiatr — встре́чный ве́тер
być przeciwnym czemuś — быть про́тив чего́-л., не соглаша́ться с че́м-л.
•Syn:odwrotny, przeciwległy 1) -
48 przypisać
глаг.• ассигновать• назначать• назначить• приписывать• присвоить* * *przypi|sać\przypisaćszę, \przypisaćsany сов. приписать;\przypisać komuś, czemuś приписать кому-л., чему-л., отнести на счёт кого-л., чего-л.; \przypisać komuś winę обвинить кого-л. в чём-л., вменить в вину кому-л. что-л.* * *przypiszę, przypisany сов.приписа́тьprzypisać komuś, czemuś — приписа́ть кому́-л., чему́-л., отнести́ на счёт кого́-л., чего́-л.
przypisać komuś winę — обвини́ть кого́-л. в чём-л., вмени́ть в вину́ кому́-л. что́-л.
-
49 rada
сущ.• авизо• извещение• комитет• консилиум• консультация• муниципалитет• пансион• правление• совет• советник• совещание• сообщение• уведомление• управление* * *1) (porada) совет (указание)2) rada (organ władzy) совет, рада (орган власти)3) Rada (imię żeńskie) Рада (имя)bagno w sosnowym lesie местн. рада (болото)* * *rad|a♀ совет ♂;\rada narodowa народный совет; \rada pracownicza совет трудового коллектива; \rada zakładowa профком;
(фаб)завком; местком;za czyjąś \radaą, według czyjejś \radaу по чьему-л. совету; ● Rada Ministrów Совет Министров; Rada Bezpieczeństwa ONZ Совет Безопасности ООН; dać komuś, czemuś \radaę, dać sobie \radaę z kimś, czymś справиться с кем-л., чём-л.;nie ma \radaу ничего не поделаешь
* * *жсове́т mrada narodowa — наро́дный сове́т
rada pracownicza — сове́т трудово́го коллекти́ва
rada zakładowa — профко́м; (фаб)завко́м; местко́м
- Rada Bezpieczeństwa ONZza czyjąś radą, według czyjejś rady — по чьему́-л. сове́ту
- dać komuś, czemuś radę
- dać sobie radę z kimś, czymś
- nie ma rady -
50 reklama
сущ.• гласность• объявление• оглашение• публичность• реклама* * *reklam|a♀ реклама;zrobić komuś, czemuś \reklamaę создать кому-л., чему-л. рекламу, разрекламировать кого-л., что-л.* * *жрекла́маzrobić komuś, czemuś reklamę — созда́ть кому́-л., чему́-л. рекла́му, разреклами́ровать кого́-л., что́-л.
-
51 sankcja
сущ.• приговор• санкция• утверждение• фраза* * *sankcj|a♀ санкция;\sankcjae dyscyplinarne дисциплинарное взыскание; \sankcjaе ekonomiczne экономические санкции;
nadać czemuś \sankcjaę санкционировать что-л, дать санкцию на что-л.* * *жса́нкцияsankcje dyscyplinarne — дисциплина́рное взыска́ние
sankcje ekonomiczne — экономи́ческие са́нкции
nadać czemuś sankcję — санкциони́ровать что́-л., дать са́нкцию на что́-л.
-
52 sens
сущ.• значение• смысл• толк• ум• чувство* * *♂, Р. \sensu смысл;bez \sensu без смысла; z \sensem с толком, толково, дельно;
nadać czemuś nowy \sens а) переосмыслить что-л.;б) наполнить что-л. новым смыслом* * *м, P sensubez sensu — без смы́сла
z sensem — с то́лком, толко́во, де́льно
nadać czemuś nowy sens — 1) переосмы́слить что́-л.; 2) напо́лнить что́-л. но́вым смы́слом
-
53 skłaniać
глаг.• вызывать• нагнуть• наклонить• наклонять• сгибать• склонять* * *skłania|ć\skłaniaćny несов. склонять;\skłaniać do czegoś, ku czemuś склонять к чему-л., на что-л.; ср. skłonić* * *skłaniany несов.склоня́тьskłaniać do czegoś, ku czemuś — склоня́ть к чему́-л., на что́-л.; ср. skłonić
-
54 skłonić
глаг.• склонить• склонять* * *skłoni|ć\skłonićony сов. склонить;\skłonić do czegoś, ku czemuś склонить к чему-л., на что-л.;\skłonić do ustępstw склонить к уступкам (на уступки)
* * *skłoniony сов.склони́тьskłonić do czegoś, ku czemuś — склони́ть к чему́-л., на что́-л.
skłonić do ustępstw — склони́ть к усту́пкам (на усту́пки)
-
55 spiskować
глаг.• интриговать* * *несов. составлять заговор(ы);\spiskować przeciw komuś, czemuś составлять заговор против кого-л., чего-л.+zmawiać się, konspirować
* * *несов.составля́ть за́говор(ы)spiskować przeciw komuś, czemuś — составля́ть за́говор про́тив кого́-л., чего́-л.
Syn: -
56 uczynić
глаг.• выделывать• делать• наделать• оказывать• производить• сделать• совершать• совершить• составлять* * *uczyni|ć\uczynićony сов. книжн. сделать, совершить;\uczynić krzywdę причинить зло; обидеть;
\uczynić wszystko, aby (żeby)... сделать всё, чтобы...;● \uczynić zadość czemuś \uczynićудовлетворить что-л., чему-л.+* * *uczyniony сов. книжн.сде́лать, соверши́тьuczynić krzywdę — причини́ть зло; оби́деть
uczynić wszystko, aby (żeby)... — сде́лать всё, что́бы...
Syn: -
57 ujście
сущ.• пасть• рот• уста* * *☼, мн. Р. ujść устье;\ujście rzeki устье реки; \ujście rury устье (выходное отверстие) трубы;
● dać \ujście czemuś w czymś дать выход чему-л. в чём-л., выразить что-л. в чём-л.* * *с, мн Р ujśćу́стьеujście rzeki — у́стье реки́
ujście rury — у́стье (выходно́е отве́рстие) трубы́
-
58 upust
сущ.• водосброс• водоспуск• дисконт• исход• скидка• шлюз* * *♂, Р. \upustu тех. водосброс, водоспуск;● \upust krwi кровопускание;
dać czemuś \upust дать выход (исход) чему-л.* * *м, P upustu тех.водосбро́с, водоспу́ск- dać czemuś upust -
59 urągać
глаг.• глумиться• обидеть• обижать• оскорбить• оскорблять• поносить• ругать* * *несов. 1. komu-czemu разг. ругать, поносить кого-что;2. czemu книжн. пренебрегать чем;\urągać
śmierci пренебрегать смертью;● \urągać czemuś (pojęciom o czymś, zasadom czegoś) противоречить чему-л. (принципам чего-л.), идти вразрез с чём-л. (с принципами чего-л.)+1. złorzeczyć, wymyślać, łajać
* * *несов.1) komu-czemu разг. руга́ть, поноси́ть кого-что2) czemu книжн. пренебрега́ть чемurągać śmierci — пренебрега́ть сме́ртью
•- urągać pojęciom o czymś
- urągać zasadom czegośSyn: -
60 urok
сущ.• аттракцион• волшебство• обаяние• обольщение• очарование• прелесть• привлекательность• приманка• увлекательность• шарм* * *1) (czary) порча, сглаз, чары2) urok (wdzięk) шарм, обаяниеlekcja урокnauczka урок (на будущее)* * *♂, Р. \uroku 1. очарование ň, обаяние ň; прелесть ž;dodawać komuś, czemuś \uroku делать кого-л., что-л. ещё привлекательнее; 2. чаще мн. \uroki сглаз, порча ž; чары lm.;rzucić \urok сглазить;
● na psa \urok чтобы не сглазить, чур+1. czar, powab, wdzięk
* * *м, P uroku1) очарова́ние n, обая́ние n; пре́лесть żdodawać komuś, czemuś uroku — де́лать кого́-л., что́-л. ещё привлека́тельнее
2) чаще мн uroki сглаз, по́рча ż; ча́ры lmrzucić urok — сгла́зить
•Syn:
См. также в других словарях:
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść … Słownik języka polskiego
dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… … Słownik frazeologiczny
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
