-
1 czarujący
czarując|yчарующий, очаровательный, пленительный;\czarującyа kobieta очаровательная женщина; \czarujący uśmiech чарующая улыбка
+ uroczy, urzekający* * *чару́ющий, очарова́тельный, плени́тельныйczarująca kobieta — очарова́тельная же́нщина
czarujący uśmiech — чару́ющая улы́бка
Syn: -
2 powabny
прил.• грациозный• изящный• обворожительный• очаровательный• прелестный• привлекательный• притягательный* * *powabn|y\powabnyi, \powabnyiejszy книжн. привлекательный, прелестный, очаровательный+uroczy, czarujący, ponętny
* * *powabni, powabniejszy книжн.привлека́тельный, преле́стный, очарова́тельныйSyn: -
3 uroczy
прил.• изящный• миловидный• милый• обворожительный• очаровательный• прекрасный• прелестный* * *прелестный, очаровательный;\uroczy uśmiech очаровательная улыбка; \uroczy zakątek прелестный уголок
+ czarujący, zachwycający* * *преле́стный, очарова́тельныйuroczy uśmiech — очарова́тельная улы́бка
uroczy zakątek — преле́стный уголо́к
Syn: -
4 urzekający
очаровательный, чарующий, пленительный+czarujący, olśniewający, zachwycający
* * *очарова́тельный, чару́ющий, плени́тельныйSyn: -
5 betörend
-
6 bezaubernd
be'zaubernd adj czarujący (-co), urokliwy (-wie) -
7 unwiderstehlich
См. также в других словарях:
czarujący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} zachwycający, ujmujący, miły, pełen uroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}To był czarujący wieczór. Czarujący uśmiech. Czarująca kobieta. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czarujący — 1. imiesł. przymiotnikowy czynny czas. czarować (p.) 2. «niezwykle piękny; uroczy» Czarująca dziewczyna. Czarująca powierzchowność … Słownik języka polskiego
syreni — 1. Syreni głos, śpiew itp. «głos, śpiew itp. czarujący, urzekający pięknem, uwodzicielski, kusicielski, tak jak śpiew syren»: (...) do miasta chodziło się jedynie za przepustką, a na przepustkę niełatwo zasłużyć (...). W tych warunkach ryzykowano … Słownik frazeologiczny
cudny — cudnyni, cudnyniejszy «niezwykle piękny, śliczny, czarujący; godny podziwu, zadziwiający, nadzwyczajny» Cudny krajobraz. Cudny zapach. Cudna książka. Cudna dziewczyna. Cudna pogoda. Cudne kwiaty. Cudni chłopcy … Słownik języka polskiego
czarująco — «w sposób czarujący; uroczo, ujmująco» Wyglądać czarująco. Uśmiechać się czarująco … Słownik języka polskiego
fascynujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. fascynować (p.) fascynujący w użyciu przym. «niezwykle pociągający, przejmujący do głębi; piękny, wspaniały, czarujący» Fascynująca uroda, kobieta. Fascynujące oczy, spojrzenie. Fascynujące zjawisko.… … Słownik języka polskiego
pieściwy — pieściwywi, pieściwywszy 1. książk. «miły, czarujący» Pieściwy dźwięk czyjegoś głosu. 2. książk. «pełen pieszczoty, wyrażający pieszczotę; czuły, serdeczny» Pieściwe dotknięcie matki. 3. przestarz. «lubiący pieszczoty» Niedźwiadki pieściwe jak… … Słownik języka polskiego
powabny — powabnyni, powabnyniejszy książk. «pociągający, pełen powabu, wdzięku; czarujący, ponętny, uroczy» Powabna buzia, postać. Powabne barwy jesieni … Słownik języka polskiego
syreni — «dotyczący mitycznej syreny, związany z nią» ∆ Syreni gród «Warszawa (mająca w godle herbowym mityczną syrenę)» ◊ Syreni głos, śpiew «głos, śpiew czarujący, urzekający pięknem, uwodzicielski, kusicielski tak, jak śpiew mitycznych syren wabiących… … Słownik języka polskiego
śmieszek — m III, D. śmieszekszku, N. śmieszekszkiem; lm M. śmieszekszki 1. zdr. od śmiech Cichy, czarujący, serdeczny, urywany śmieszek. Parsknąć śmieszkiem. 2. zwykle w lm «drwinki, żarciki; docinki» Ironiczne śmieszki. 3. DB. śmieszekszka; lm M. te… … Słownik języka polskiego
uroczy — «pełen uroku, wdzięku; ujmujący, czarujący, urzekający» Urocza dziewczyna. Uroczy uśmiech. Uroczy krajobraz, zakątek, widok. Urocza miejscowość … Słownik języka polskiego