Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

curro

  • 1 currō

        currō cucurrī, cursus, ere    [1 CEL-], to run, move quickly, hasten: propere, T.: per totum conclave pavidi, H.: fugiens hostem, H.: Plus homine, with superhuman speed, O.: ad vocem praeceps, O.: eosdem cursūs: curritur ad praetorium. —With acc: qui stadium currit, runs a race: iter aequore, V.: aequor, V.—Prov.: currentem incitare, to spur a willing horse: asellum currere doceas, i. e. you labor to no purpose, H.: per flammam, to go through fire.—Poet., of rapid motion, to sail, fly, hasten, move rapidly: per omne mare, H.: mercator ad Indos, H.: medio ut limite curras, Icare, O.—Of things, to run, flow, roll, spread, extend: amnes in aequora currunt, V.: flumina, O.: currente rotā, H.: rubor per ora, V.: rivis currentia vina, V. — Fig., to run, flow, trip, advance, move, pass away: proclivi currit oratio: versus incomposito pede, H.: nox inter pocula currat, Pr.: Aetas, H.—With acc, to run, traverse: eosdem cursūs, adopt the same policy. — Poet.: Talia saecla currite (i. e. currendo efficite), V.
    * * *
    currere, cucurri, cursus V INTRANS
    run/trot/gallop, hurry/hasten/speed, move/travel/proceed/flow swiftly/quickly

    Latin-English dictionary > currō

  • 2 curro

    curro s.m. (tecn.) roller.

    Dizionario Italiano-Inglese > curro

  • 3 curro

    curro, cŭcurri (old form cĕcurri, acc. to Gell. 7, 9, 14: curri, Varr. Imp. ap. Front. Ep. 2 Mai; Tert. Fug. in Pers. 12; Arn. 4, 4), cursum, 3, v. n. [kindr. with celer, coruscus], to run, to move quickly (on foot, on a horse, ship, etc.), to hasten, fly (very freq. in every period and species of composition).
    I.
    Lit.
    A.
    Of living beings:

    si ingrederis curre, si curris advola,

    Cic. Att. 2, 23, 3:

    propere,

    Ter. Ad. 3, 2, 56:

    per vias,

    Plaut. Poen. 3, 1, 24:

    per totum conclave pavidi,

    Hor. S. 2, 6, 113:

    circum loculos,

    id. ib. 2, 3, 147:

    subsidio,

    Cic. Att. 12, 3, 2; Prop. 2 (3), 26, 17 al.:

    in nostros toros,

    id. 3, 20 (4, 19), 10 et saep.:

    ad villam praecipitanter,

    Lucr. 3, 1063:

    per omne mare nautae,

    Hor. S. 1, 1, 30:

    trans mare,

    id. Ep. 1, 11, 27:

    extremos ad Indos mercator,

    id. ib. 1, 1, 45; cf.:

    injecto ter pulvere curras (nauta),

    id. C. 1, 28, 36 al.:

    sed neque currentem se nec cognoscit euntem,

    his former strength, Verg. A. 12, 903:

    ad vocem praeceps amensque cucurri,

    Ov. M. 7, 844.—With acc. of distance:

    uno die MCCCV. stadia,

    Plin. 7, 20, 20, § 84; cf.

    in a figure: eosdem cursus,

    Cic. Agr. 2, 17, 44; cf. b infra.— Poet., of flight:

    medio ut limite curras, Icare, moneo,

    Ov. M. 8, 203.—With inf.:

    quis illam (dextram) osculari non curreret?

    Val. Max. 5, 1, ext. 1.— Impers.:

    ad me curritur,

    Ter. Heaut. prol. 44:

    curritur ad praetorium,

    Cic. Verr. 2, 5, 35, § 92:

    quo curratur celeriter,

    Plaut. Poen. 3, 1, 30 al. —
    (β).
    Rarely with the homogeneous objects iter, stadium, campus, etc.:

    qui stadium currit,

    who runs a race, Cic. Off. 3, 10, 42:

    currimus aequor,

    Verg. A. 3, 191; 5, 235 (cf. id. ib. 5, 862).—Hence pass.: unde et campus curritur et mare navigatur, Auct. ap. Quint. 1, 4, 28.—
    b.
    Prov.: currentem incitare or instigare, etc., to spur a willing horse, i. e. to urge one who needs no urging, Cic. Phil. 3, 8, 19; id. Fam. 15, 15, 3; id. ad Q. Fr. 1, 1, 16, § 45:

    facilius est currentem, ut aiunt, incitare quam commovere languentem,

    id. de Or. 2, 44, 186; Plin. Ep. 3, 7, 15; cf.

    ellipt.: quod me hortaris... currentem tu quidem,

    Cic. Att. 13, 45, 2; so,

    currentem hortari,

    id. ib. 5, 9, 1;

    6, 7, 1: currenti calcaria addere,

    Plin. Ep. 1, 8, 1:

    asellum currere doceas,

    i. e. you labor to no purpose, Hor. S. 1, 1, 91:

    per flammam,

    to go through fire, Cic. Tusc. 2, 26, 62.—
    B.
    Transf., of inanimate objects (mostly poet.):

    sol currens,

    Lucr. 5, 682;

    of liquids: amnes in aequora currunt,

    Verg. A. 12, 524; id. ib. 1, 607; Ov. M. 8, 597;

    Auct. B. Hisp. 29 al.: currente rotā,

    Hor. C. 3, 10, 10; id. A. P. 22; Ov. P. 4, 9, 10:

    quam (chlamydem) circum Purpura cucurrit,

    Verg. A. 5, 250; cf. Stat. Th. 2, 98:

    rubor per ora,

    Verg. A. 12, 66 et saep.:

    linea per medium,

    Plin. 18, 34, 77, § 331:

    limes per agrum,

    id. 18, 33, 76, § 326; 2, 108, 112, §§

    243 and 245: vox currit conchato parietum spatio,

    id. 11, 51, 112, § 270:

    varius per ora cucurrit Ausonidum turbata fremor,

    Verg. A. 11, 296:

    carmina dulci modulatione currentia,

    Lact. 5, 1, 10;

    of the eyes: oculi currentes, huc illucque directi et furiose respicientes,

    Cassiod. Hist. Eccl. 7, 2, p. 281 Garet.—
    II.
    Trop.:

    non quo multa parum communis littera currat,

    not but that they have many letters in common, Lucr. 2, 692:

    proclivi currit oratio, venit ad extremum, haeret in salebrā,

    runs, Cic. Fin. 5, 28, 84:

    historia currere debet ac ferri,

    Quint. 9, 4, 18:

    cum debeant sublimia ingredi, acria currere,

    id. 9, 4, 139:

    numeri,

    id. 9, 4, 31; cf.

    rhythmi,

    id. 9, 4, 50:

    versus incomposito pede,

    Hor. S. 1, 10, 1:

    sententia,

    id. ib. 1, 10, 9:

    currit ferox Aetas,

    flies away, passes, id. C. 2, 5, 13.—
    B.
    With acc., to run, traverse (cf. I. b. supra):

    eosdem cursus currere,

    to adopt the same policy, Cic. Agr. 2, 17, 44:

    talia saecla, suis dixerunt, currite, fusis Concordes Parcae,

    Verg. E. 4, 46 (al. regard saecla as voc.; al. take currite as transitive, produce such ages, cause them to be such, as ye run; cf. Forbig ad loc.).

    Lewis & Short latin dictionary > curro

  • 4 curro

    m.
    work (informal). (peninsular Spanish)
    pres.indicat.
    1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: currar.
    * * *
    1 argot job, meal ticket
    * * *
    SM [forma familiar] de Francisco
    * * *
    1) (Esp fam) ( trabajo) job
    2) (RPl fam) ( timo) rip-off (colloq)
    * * *
    Ex. As the winner of this year's Orange Prize is announced, one of the five judges reflects on weeks of hard graft, moments of panic and at least one day spent in tears.
    * * *
    1) (Esp fam) ( trabajo) job
    2) (RPl fam) ( timo) rip-off (colloq)
    * * *

    Ex: As the winner of this year's Orange Prize is announced, one of the five judges reflects on weeks of hard graft, moments of panic and at least one day spent in tears.

    * * *
    A ( Esp fam) (trabajo) job
    me he quedado sin curro I've lost my job
    B ( Esp fam) (golpe) thump ( colloq)
    C ( RPl fam) (timo) rip-off ( colloq)
    * * *

    Del verbo currar: ( conjugate currar)

    curro es:

    1ª persona singular (yo) presente indicativo

    curró es:

    3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo

    Multiple Entries:
    currar    
    curro
    currar verbo intransitivo familiar Esp to work
    curro sustantivo masculino familiar Esp job
    * * *
    curro nm
    Fam
    1. Esp [tarea, actividad, práctica] work;
    tengo mucho curro que hacer I've got a lot of work to do
    2. Esp [empleo] job;
    buscar/encontrar curro to look for/to find work o a job;
    estoy sin curro I've got no job, I haven't got a job
    3. Esp [lugar] work;
    ir al curro to go to work;
    ¿quieres que pase a recogerte al curro? do you want me to pick you up from your work?
    4. RP [timo] swindle, rip-off
    * * *
    m pop
    work

    Spanish-English dictionary > curro

  • 5 con-currō

        con-currō currī or cucurrī, cursus, ere,    to run together, assemble, flock together: concurrunt librarii: licet concurrant omnes philosophi, unite: trepidae comites, V.: summā cum expectatione concurritur: undique ex agris, N.: mi obviam, T.: ad hos, Cs.: ad mortem: ad Perdiccam opprimendum, unite, N.: ad vocem, V.: in arcem, V.: concurritur undique ad incendium restinguendum: ex proximis castellis eo concursum est, Cs. — To meet, dash together, clash, strike one another: ne prorae concurrerent, L.: concurrit dextera laevae, H.: aspere concurrunt litterae.—To come together in fight, engage in combat, join battle, fight: equites inter se, Cs.: inter se in modum iustae pugnae, L.: inter sese paribus telis, V.: cum hoc, N.: centurio cum centurione concurrendum sibi esse sciebat, L.: adversus fessos, L.: in aliquem, S.: audet viris concurrere virgo, V.: comminus hosti, O.: cum infestis signis, S.: ex insidiis, attacks, L.: mihi soli, V.: utrimque magno clamore, S.: concurritur, the fight begins, H.: concurrentis belli minae, of the outbreak of war, Ta.—To make haste, run for help: ad Aquilium.—Fig., to meet, concur, coincide, conspire, happen: multa concurrunt simul, T.: saepe concurrunt aliquorum inter ipsos contentiones.

    Latin-English dictionary > con-currō

  • 6 dē-currō

        dē-currō cucurrī or currī, cursus, ere,    to run down, hasten down, run, hasten: rus, make an excursion: de tribunali, L.: summā ab arce, V.: iugis, V.: Monte decurrens amnis, H.: tuto mari, to sail, O.: pedibus siccis super summa aequora, O.: ad navïs, Cs.: in mare, L.—To run over, run through, traverse: septingenta milia passuum decursa: decurso spatio: decursa novissima meta est, passed, O.—Esp., of troops, to march, effect a movement, move, manœuvre: crebro, L.: ex montibus in vallem, Cs.: ab arce, L.: incredibili celeritate ad flumen, Cs.: in armis, L.—Of a formal procession, to march, move: exercitum decucurisse cum tripudiis Hispanorum, L.: circum accensos rogos, V.— Of ships, to land, come to land: Syracusas ex alto, L.—Fig., to come, come away, hasten: omnium eo sententiae decurrerunt, ut, etc., L.: decurritur ad leniorem sententiam, ut, etc., L.: eo decursum est, ut, etc., the conclusion was reached, L. — To pass, traverse, run over, pass through: aetate decursā: inceptum unā decurre laborem, V.: ista, quae abs te breviter decursa sunt, treated.—To betake oneself, have recourse: ad haec extrema iura: ad miseras preces, H.: alio, H.: decurritur ad illud extremum, S., C., Cs.

    Latin-English dictionary > dē-currō

  • 7 dis-currō

        dis-currō currī and cucurrī, cursus, ere,    to run different ways, run to and fro, run about, wander, roam: in muris armata civitas, Cs.: deus in montibus altis, O.: circa vias, L.: per omnīs silvas, O.: Olli discurrēre pares, V.: ad rapiendas virgines, L.: in muros discurritur, V.: ad suffragium ferendum, L.: praedatum Romam, L.: (Nilus) septem discurrit in ora, V.: fama totā urbe discurrit, Cu.

    Latin-English dictionary > dis-currō

  • 8 ex-currō

        ex-currō cucurrī or currī, cursus, ere,    o run out, run forth, hasten forwards: excurrat aliquis, qui hoc nuntiet: ad me: in Pompeianum, make an excursion: excurso spatio, traversed, T.—Esp. in war, to sally forth, make an incursion: in finīs Romanos, L.: ex Africā.—To go forth, issue forth: animi spretis corporibus excurrunt foras.—To run out, project, extend: ab intimo sinu paeninsula excurrit, L.: (Sicania) in aequora, O.—Fig., to run, spread, extend, display itself: campus, in quo excurrere virtus posset: cum sententiā pariter, keep pace with: ne oratio excurrat longius, be prolix.

    Latin-English dictionary > ex-currō

  • 9 in-currō

        in-currō currī and cucurrī, cursūrus, ere,    to run into, run upon, rush at, make an attack: Conixi incurrunt hastis, V.: amens in columnas: in hostīs, S.: in Macedoniam, invade, L.: in me, run against: armentis incurrere fortibus, O.: levi armaturae hostium, L.: Mauris, S.: Romano (i. e. Romanis), H.—To extend to, border on: agri, qui in publicum Campanum incurrebant.—Fig., to run against, fall into, incur, meet: in maximam fraudem, fall into: in difficultatem: non solum in oculos, sed etiam in voculas malevolorum.—To run against, strike against, offend, stumble: qui in tantis tenebris nusquam incurrat?: in eum.—To befall, happen, occur to: casus, qui in sapientem potest incurrere: in ipsos etesias.

    Latin-English dictionary > in-currō

  • 10 inter-currō

        inter-currō currī, cursus, ere,    to run between, intervene, mediate: qui intercurrerent, misimus trīs principes civitatis.—Of time, to hasten meanwhile: ipse interim Veios intercurrit, L.—Fig., t<*> mingle, be associated: his laboriosis exercitationibus dolor intercurrit.

    Latin-English dictionary > inter-currō

  • 11 per-currō

        per-currō percucurrī or percurrī, cursus, ere,    to run, run along, run all the way, run through, hasten through, traverse, run over, pass over: curriculo percurre (ad villam), run quickly, T.: per temonem (currūs), along the pole, Cs.: agrum Picenum, Cs.: aristas, speed over, O.: pectine telas, V.: rima percurrit lumine nimbos, V.—Fig., of speech, to run over, go through, treat in succession: per omnīs civitates percurrit mea oratio: partes, quas modo percucurri: multas res oratione: Percurram quot villas possideat, Iu.—Of thought or vision, to run over, scan briefly, look over: id brevi: oculo, H.: paginas in annalibus magistratuum, look over, L.—Of feeling, to run through, penetrate: pectora metu percurrente, Cu.

    Latin-English dictionary > per-currō

  • 12 prae-currō

        prae-currō cucurrī    (rarely currī), —, ere, to run before, hasten on before, precede: propere, T.: ad Persea, L.: ante omnīs, Cs.: Barros equis albis, i. e. surpass, H.—Fig., to go before, precede, anticipate: eo fama iam praecurrerat de proelio Dyrrhachino, Cs.: Isocratem aetate: ita praecurrit amicitia iudicium: ut certis rebus certa signa praecurrerent, precede.—To exceed, surpass, excel: mihi studio: eum nobilitate, N.

    Latin-English dictionary > prae-currō

  • 13 prō-currō

        prō-currō cucurrī and currī, cursum, ere,    to run forth, rush forward, charge: temere extra aciem, Cs.: ferocius, L.: ad repellendum hostem, Cs.: longius, to rush farther on, V.: ubi alterno procurrens gurgite pontus ruit, V.—Of places, to run out, extend, project, jut: saxis in procurrentibus haesit, V.: Terra procurrit in aequor, O.: latus mille stadia in longitudinem procurrit, Cu.

    Latin-English dictionary > prō-currō

  • 14 re-currō

        re-currō currī, —, ere,    to run back, hasten back, return: ad me: in Tusculanum: in arcem, L.: rure, H.: huc, T.: Ad fontem Xanthi versa recurret aqua, O.: coeptum saepe recurrit iter, O.: quā sol utrumque recurrens Aspicit oceanum, V.: recurrentes per annos, revolving, H.—Fig., to come back, hasten back, return, revert, recur: mox Bruma recurrit iners, H.: versa recurrat hiemps, O.: ad easdem condiciones, Cs.

    Latin-English dictionary > re-currō

  • 15 trāns-currō

        trāns-currō currī or cucurrī, cursus, ere,    to run over, run across, go by, pass: hinc ad forum, T.: praeter oculos, O.: remos transcurrentes detergere, in sailing by, Cs.: haud dubius, sine noxā transcursuros, si nemo se opponeret, Cu.: captis propioribus castris in altera transcursum castra ab Romanis est, L.: In arcem transcurso opus est tibi, T.—To run through, traverse: Hellespontum, N.: montium iuga, Cu.: Visus caelum transcurrere nimbus, V.—Fig., to pass on, turn, have recourse: Hic tamen ad melius poterit transcurrere quondam, H.—To run through, hasten over: suum cursum.

    Latin-English dictionary > trāns-currō

  • 16 curre

    m.
    work (informal). (peninsular Spanish)
    pres.subj.
    3rd person singular (él/ella/ello) Present Subjunctive of Spanish verb: currar.
    * * *
    1 argot job, meal ticket
    * * *
    ( Esp fam)
    curro m A. (↑ curro)
    * * *
    curre nm
    Esp Fam work
    * * *
    m fam
    work

    Spanish-English dictionary > curre

  • 17 currele

    curro m A. (↑ curro)
    * * *
    currele, currelo nm
    Esp Fam work

    Spanish-English dictionary > currele

  • 18 incurro

    in-curro, curri and cŭcurri (incurri, Cic. Or. 67, 224; Liv. 1, 37, 3; 9, 21, 3; Curt. 4, 5, 19; Sen. Q. N. 5, 13, 1 saep.:

    incucurri,

    Liv. 27, 18, 19; Sen. Ep. 96, 1 al.), cursum, ĕre, v. n. and a. [in-curro], to run into or towards, run upon, fall in with, to rush at, assail, attack (class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With in:

    incurristi amens in columnas,

    Cic. Or. 67, 224:

    in domum,

    id. Off. 3, 17, 68; cf.

    fig.: mihi videtur praetorius candidatus in consularem quasi desultorius in quadrigarum curriculum incurrere,

    to run into, id. Mur. 27, 57:

    in aliquem,

    id. Planc. 7, 17:

    in hostem,

    Flor. 1, 9, 7.—
    (β).
    With dat.:

    armentis incurrere fortibus,

    Ov. M. 7, 546:

    proeliantibus Romanis,

    to rush upon, Tac. A. 2, 16:

    levi armaturae hostium,

    Liv. 22, 17, 6:

    peditum signa cornibus incurrerunt,

    id. 28, 15, 3:

    Mauris,

    Sall. J. 101, 8.—
    (γ).
    With a simple acc.:

    atque eos a tergo incurrerunt, Sall. Fragm. ap. Rufin. de Schem. Lex.: tota vi novissimos,

    to attack, Tac. A. 1, 51.—
    2.
    Milit., to make an inroad or irruption, to invade:

    in Macedoniam,

    Liv. 36, 25, 7:

    in agrum suum,

    id. 29, 5, 6:

    in provincias,

    Flor. 3, 4, 1.—
    B.
    Transf., to border on:

    agri, qui in publicum Campanum incurrebant,

    Cic. Agr. 2, 30, 82.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    in oculos incurrentes,

    meeting the sight, Cic. Att. 12, 21, 5:

    id quod oculis incurrit,

    Sen. Ben. 1, 5:

    non solum in oculos, sed etiam in voculas malevolorum,

    Cic. Fam. 2, 16, 2: ordinem sequens in memoriam notam et aequalem necessario incurro, I am led to, etc., id. Brut. 69, 244: in maximam fraudem, to fall into, id. [p. 931] Off. 3, 13, 55:

    quaestus in odia hominum,

    id. ib. 1, 42, 150:

    in magnam aliquam difficultatem,

    id. Fam. 4, 2, 4:

    labor in varias reprehensiones,

    id. Fin. 1, 1:

    in morbos, in damna, in dedecora,

    id. ib. 14, 47:

    in alterum genus injustitiae,

    id. Off. 1, 9, 29:

    in memoriam notam et aequalem,

    id. Brut. 69, 244:

    in memoriam communium miseriarum,

    id. ib. 71, 251. —
    2.
    With acc. (post-class.), to incur:

    crimen loquacitatis,

    Lact. 2, 7 fin.; cf. pass.:

    incursus angor,

    Sid. Ep. 8, 9. —
    B.
    Esp.
    1.
    To run against, strike against, offend:

    si jactor in turba, accuso... eum qui in me incurrit atque incidit,

    Cic. Planc. 7, 17:

    ut in eum non invasisse, sed incurrisse videamur,

    id. Sest. 6, 14.— Absol.:

    quis est tam lynceus, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat?

    Cic. Fam. 9, 2, 2. — With acc.:

    venantium agmen,

    Sulp. Sev. Dial. 2, 9, 6.—
    2.
    To commit a fault (only postclass.):

    nihil vitii mulier incurrit,

    Dig. 24, 1, 13:

    aliquid,

    Lampr. Alex. Sev. 12.—
    3.
    To rush upon, assault carnally:

    si nihil est, servis incurritur,

    Juv. 6, 331:

    sororem,

    App. M. 10, p. 250, 6.—
    4.
    Of events, to befall, happen, occur to:

    casus, qui in sapientem potest incurrere,

    Cic. Tusc. 5, 10, 29:

    in ipsos etesias,

    id. Fam. 15, 11, 2: tua lêpsis in quem diem incurrit, nescio, id. Att. 7, 7, 3:

    natalis plebeiis incurrens Circensibus,

    Suet. Tib. 26:

    disputatio, in quam non aliquis locus incurrat,

    Cic. Top. 21, 79.

    Lewis & Short latin dictionary > incurro

  • 19 бежать, спешить

    Latin: curro

    Универсальный русско-английский словарь > бежать, спешить

  • 20 चर् _car

    चर् 1 P. (चरति, चचार, अचारीत्, चरितुम्, चरित or some- times चीर्ण)
    1 To walk, move, go about, roam, wander; नष्टाशङ्का हरिणशिशवो मन्दमन्दं चरन्ति Ś.1.15 (चर् may mean here 'to graze' also); इन्द्रियाणां हि चरताम् Bg.2.67; कपय- श्चेरुरार्तस्य रामस्येव मनोरथाः R.12.59; Ms.2.23,6.68; 8.236;9.36;1.55.
    -2 (a) To perform, do, act; रचयति रेखाः सलिले यस्तु खले चरति सत्कारम् Bv.1.98. (b) To practise, perform, observe; चरतः किल दुश्चरं तपः R.8.79; Y.1.6; Ms.3.3.
    -3 To act, behave towards, con- duct oneself (oft. with loc. of the person); चरतीनां च कामतः Ms.5.9;9.287; आत्मवत्सर्वभूतेषु यश्चरेत् Mb; तस्यां त्वं साधु नाचरः R.1.76 (where the root may be also आचर्).
    -4 To graze; सुचिरं हि चरन् शस्यम् H.3.9.
    -5 To eat, consume.
    -6 To be engaged in, be busy with.
    -7 To live, continue to be, continue in any state.
    -8 To spread, be diffused.
    -9 To live, be, exist.
    -1 To move, travel through, pervade, go along, follow. -Caus. (चार- यति)
    1 To cause to move or go.
    -2 To send, direct, move.
    -3 To drive away.
    -4 To cause to perform or practise.
    -5 To cause to copulate.
    -6 To cause to graze, pasture.
    -7 To obtain knowledge of, acquaint oneself with.
    -8 To doubt. [cf. L. curro.]

    Sanskrit-English dictionary > चर् _car

См. также в других словарях:

  • Curro — may refer to: Curro Romero Curro Jiménez Curro, the Seville Expo 92 mascot This disambiguation page lists articles associated with the same title. If an …   Wikipedia

  • curro — sustantivo masculino 1. Uso/registro: coloquial. Trabajo: Esta semana tengo mucho curro. A ver si encuentro un curro. 2. Uso/registro: coloquial. Lugar donde se desarrolla el trabajo: Tengo que entrar en el curro a las seis de la mañana …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Curro — m Spanish: pet form of Francisco (see FRANCIS (SEE Francis)) …   First names dictionary

  • curro — s. m. 1. Compartimento onde se guardam os touros na praça. 2. Conjunto dos touros para uma corrida. 3.  [Brasil] Nome que outrora se dava, em São Paulo, ao quadrado ou moradia em conjunto dos escravos. 4.  [Portugal: Regionalismo] Cavalo… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • curro — s. trabajo. ❙ «El Greco [...] había oído decir que había curro en El Escorial.» Manuel Hidalgo, El Mundo, 1.5.99. ❙ «No tengo curro.» El Jueves, n.° 1079. ❙ «...pero que sepas que si encuentras curro es gracias a la labor de Júpiter, no a la del… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • curro — ► adjetivo 1 coloquial Que es majo o guapo. ► sustantivo masculino 2 OFICIOS Y PROFESIONES coloquial Actividad laboral de una persona: ■ estoy sin curro. 3 vulgar Paliza, conjunto de golpes …   Enciclopedia Universal

  • curro — {{#}}{{LM C11353}}{{〓}} {{SynC11621}} {{[}}curro{{]}}, {{[}}curra{{]}} ‹cu·rro, rra› {{《}}▍ s.{{》}} {{<}}1{{>}} Ave palmípeda, de pico aplanado más ancho en la punta que en la base, cuello corto y patas pequeñas: • La curra acaba de poner un… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Curro — Rapa das bestas …   Wikipédia en Français

  • curro — cùr·ro s.m. 1. LE carro, cocchio: poi, procedendo di mio sguardo il curro (Dante) 2. TS tecn. rullo che permette lo scorrimento di oggetti pesanti {{line}} {{/line}} DATA: av. 1313. ETIMO: dal lat. cūrrus, acc. di currus, us carro , da currĕre… …   Dizionario italiano

  • curro — curro1 (Del port. ant. côrro, y este quizá del lat. currus, carro; cf. corro y corral). 1. m. Gal. Recinto cercado a donde se conducen los caballos criados en libertad para enlazarlos y marcarlos con hierro. 2. Gal. Fiesta popular que se celebra… …   Diccionario de la lengua española

  • Curro Jiménez — Saltar a navegación, búsqueda Curro Jiménez era una serie de televisión española emitida de 1976 a 1978 en TVE, creada por el dramaturgo uruguayo Antonio Larreta. Estaba basada en el bandolerismo andaluz del siglo XIX, cuya acción se desarrollaba …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»