-
21 πολύ-βωτος
πολύ-βωτος, = πολύβοτος, Cratin. bei Hephaest. p. 89, oder = πολυβόητος.
-
22 πῖλος
πῖλος, ὁ, 1) zusammengekrämpte, gefilzte Wolle od. Haare, Filz, pilus; μέσσῃ δ' ἐνὶ πῖλος ἀρήρει, Il. 10, 265; Hes. O. 544; als Unterfutter des Helms u. der Schuhe; ἐνειλιγμένων τοὺς πόδας εἰς πίλους καὶ ἀρνακίδας, Plat. Conv. 220 a; s. Cratin. bei Poll. 7, 171; zur Decke gebraucht, Xen. Cyr. 5, 5, 7, vgl. Her. 4, 23. 73, wie zu Harnischen, Thuc. 4, 34 u. sonst; Pferdedecken, Plut. Artax. 11; und alles aus Filz Gemachte, bes. der Hut, Hes. O. 548, Her. u. A., den in Athen nur Kranke, Bettler und gemeine Leute zu tragen pflegten, Luc. u. A.; τὰς σκεπαζομένας τρίχας πίλοις ἢ καλύμμασι πολιοῠσϑαι ϑᾶττον, Arist. gen. anim. 5, 5; doch hieß so auch der bekannte Schifferhut des Odysseus, und der Hut der Dioskuren, den sie auf alten Kunstwerken gewöhnlich haben, so wie die Kopfbedeckung der Perser, Her. 3, 12; Reisehut, Antiphil. 5 (VI, 199), vgl. πιλίδιον; Ar. Lys. 562 nennt sogar den Helm πῖλος χαλκοῠς – 2) Ball, Kugel, bes. Erd- u. Himmelskugel, Paus., wein dafür nicht überall πόλος zu schreiben ist. – 3) bei Sp. das römische pilus.
-
23 πῶλος
πῶλος, ὁ u. ἡ, Fohlen, Füllen, junges Pferd; ἵππους ϑ ηλείας, πολλῇσι δὲ πῶλοι ὑπῆσαν, Il. 11, 681, vgl. 20, 222 Od. 23, 246; ἐδάμασσε πώλους, Pind.; νεοζυγής, Aesch. Prom. 1012, u. öfter, u. Soph. – Uebh. junges Thier; von Elephanten u. Kameelen, Arist. H. A. 9, 1, 47; κύνεος, Strat. 77 (XII, 238). – Uebtr., junges Mädchen, wie δάμαλις, μόσχος u. dgl., Eur. Hec. 144 Rhes. 261; auch von Jünglingen, Phoen. 975; Aesch. Ch. 783; Cratin. bei Hephaest. p. 17. – Eine korinthische Münze, deren Gepräge ein Pferd war, s. Valck. Phoen. 331.
-
24 πῡτίνη
-
25 σπερματίας
σπερματίας, ὁ, σικυός, Saamengurke, dem εὐνουχίας entggstzt, Cratin. bei Ath. II, 68 c.
-
26 σποδέω
σποδέω, eigtl. die Asche od. den Staub abkehren, abstäuben, abklopfen, übh. abtreiben, wegnehmen u. dgl.; Aesch. sagt στρατοῠ καμόντος καὶ κακῶς σποδουμένου, das übel zugerichtete, aufgeriebene Heer, Ag. 656; σποδο ύμενος κάρη πρὸς πέτρας, mit dem Kopfe gegen die Felsen geschlagen, Eur. Hipp. 1238; Ar. vrbdt κἄπειτ' ἔφλα με κἀσπόδει κἄπνιγε, Nubb. 1376; ὁμοϑυμαδὸν σποδεῖν ἅπαντας τοὺς ἀλαζόνας δοκεῖ, Av. 1016, Schol. συντρίβειν; Lys. 336 Ran. 661 u. öfter; auch pass., νεανίσκοι ὅσοι πλεῖστα σποδοῠνται, Eccl. 113, Schol. κινοῠνται; auch im obscönen Sinne = βινέω, Eccl. 908, vgl. Thesm. 492 u. Luc. catapl. 12. – Cratin. bei Ath. XI, 494 c sagt συντρίψω γὰρ αὐτοῠ τοὺς χόας, καὶ τοὺς καδίσκους συγκεραυνώσω σποδῶν.
-
27 σπάρτινος
-
28 σπάρτη
-
29 στημονίας
-
30 συρβηνεύς
-
31 συμ-πατέω
συμ-πατέω, zusammentreten, zertreten, τινά, Babr. 28, 1; pass. συμπατηϑήσεσϑαι ὑπὸ τῆς ἵππου, Aesch. 3, 164; συνεπατήϑησαν, Pol. 1, 34, 7, u. öfter; συμπατούμενος ὑπὸ τῶν ἱππέων, Luc. Zeux. 10; auch von der Wäsche, Cratin. bei Poll. 7, 38.
-
32 συγ-κεραυνόω
συγ-κεραυνόω, zusammendonnern, δρυΐνους συγ-κεραυνοῠσαι κλάδους, Eur. Bacch. 1101; betäuben, οἴνῳ φρένας συγκεραυνωϑείς, Archil. 38; καὶ τοὺς καδίσκους συγκεραυνώσω σποδῶν, Cratin. bei Ath. XI, 494 c, ich will sie zerschmettern, wie der Donner.
-
33 συο-βαύβαλος
συο-βαύβαλος, ὁ, = Folgdm, VLL.; so emendirt Mein. in Cratin. fr. inc. 33 b, bei Eust. 1761, 28, λόγον σ.
-
34 σφενδάμνινος
σφενδάμνινος, von Rüstern-, Ahornholz, τράπεζαι, Cratin. bei Ath. II, 49 a; dah. hart, fest, wie unser hahnbüchen, hagebüchen, Ar. Ach. 181, wo der Schol. zu vgl.
-
35 σφίγκτης
-
36 σχιζίας
σχιζίας, ὁ, = τετανός καὶ ἰσχνός, Cratin. bei Phot.; so nennt den Herkules Dicaearch. bei Clem. Al. paed. 2 p. 104.
-
37 σχῑνο-κέφαλος
σχῑνο-κέφαλος, mit einem großen, länglichen Kopfe, wie die Meerzwiebel; Cratin. nannte so den Perikles, Plut. Pericl. 3.
-
38 σαργανίς
σαργανίς, ίδος, ἡ, = Vorigem, Korb, ἐν σαργανίσιν ἄξω ταρίχους, Cratin. bei Ath. III, 119 c.
-
39 σαυνός
-
40 σαύνιον
См. также в других словарях:
The Rectory School — t The Rectory School HeadmasterThomas F. Army Jr.School typePrivateReligious affiliationNONEFounded1920LocationPomfret, CT, USA … Wikipedia