-
1 crassitudo
crassĭtūdo, ĭnis, f. [crassus] [st2]1 [-] épaisseur, grosseur. [st2]2 [-] consistance, densité. [st2]3 [-] matière consistante. - stipites feminis crassitudine, Caes. B. G. 7: des pieux de la grosseur de la cuisse. - crassitudo aeris, Cic. Div. 1: densité de l'air. - crassitudo cerae, Plin. 27: la consistance de la cire. - crassitudo mellis, Plin. 28: la consistance du miel.* * *crassĭtūdo, ĭnis, f. [crassus] [st2]1 [-] épaisseur, grosseur. [st2]2 [-] consistance, densité. [st2]3 [-] matière consistante. - stipites feminis crassitudine, Caes. B. G. 7: des pieux de la grosseur de la cuisse. - crassitudo aeris, Cic. Div. 1: densité de l'air. - crassitudo cerae, Plin. 27: la consistance de la cire. - crassitudo mellis, Plin. 28: la consistance du miel.* * *Crassitudo, pen. prod. crassitudinis. Plin. Espesseur, ou Grosseur.\Referre crassitudinem mellis. Celsus. Estre espez comme miel. -
2 crassitudo
crassitūdo, dinis, f. (crassus), I) das Dicksein, die Dicke, aëris, Cic.: mellis, Plin. – bes. zur Ang. der Ausdehnung (Ggstz. latitudo u. longitudo), quantā firmitate facti (postes) et quantā crassitudine, Plaut.: teretes stipites feminis crassitudine (von Schenkeldicke), Caes.: transtra confixa clavis ferreis digiti pollicis crassitudine, Caes.: patebat parietum crassitudo pedes quinque, Caes.: bipalme spiculum hastili semicubitali infixum erat crassitudine digiti, Liv.: Plur., crassitudines columnarum, Vitr. – II) meton., die dicke Materie, das Dicke, Cato u. Plin.
-
3 crassitudo
crassitūdo, dinis, f. (crassus), I) das Dicksein, die Dicke, aëris, Cic.: mellis, Plin. – bes. zur Ang. der Ausdehnung (Ggstz. latitudo u. longitudo), quantā firmitate facti (postes) et quantā crassitudine, Plaut.: teretes stipites feminis crassitudine (von Schenkeldicke), Caes.: transtra confixa clavis ferreis digiti pollicis crassitudine, Caes.: patebat parietum crassitudo pedes quinque, Caes.: bipalme spiculum hastili semicubitali infixum erat crassitudine digiti, Liv.: Plur., crassitudines columnarum, Vitr. – II) meton., die dicke Materie, das Dicke, Cato u. Plin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > crassitudo
-
4 crassitudo
crassĭtūdo, ĭnis, f. [crassus], thickness, density.I.Abstr. (in good prose):II.postes...Quantā firmitate facti et quantā crassitudine,
Plaut. Most. 3, 2, 135:parietum,
Caes. B. C. 2, 8:libramentum, in quo nulla omnino crassitudo sit,
Cic. Ac. 2, 36, 116:columnarum,
Vitr. 4, 4, 2:fornicum,
Liv. 44, 11, 5 al.:stipites feminis crassitudine,
Caes. B. G. 7, 73; cf. id. ib. 3, 13:aëris,
Cic. Div. 1, 42, 93:cerae,
Plin. 27, 9, 47, § 71:mellis,
id. 28, 12, 50, § 187:(ostrea) crassitudine potius spectanda quam latitudine,
id. 32, 6, 21, § 60.—Concr., a thick matter, dregs, sediment, Cato, R. R. 39, 1; Plin. 25, 11, 90, § 141. -
5 crassitudo
crassitūdo, inis f. [ crassus ]1) толща, толщина (parietum Cs; columnarum Vtr)2) густота, плотность (aeris C; mellis CC, PM)3) полнота ( genarum PM)4) плотное вещество, густая масса Cato -
6 crassitūdō
crassitūdō inis, f [crassus], thickness: parietum pedes V, Cs.: in quo (libramento) nulla: fornicum, L.: stipites feminis crassitudine, Cs.— Density: aeris.* * *thickness (measure); density/consistency (liquid); richness (soil); sediment -
7 толщина
crassitudo, inis f -
8 crassitas
crassitās, ātis и crassitiēs, ēī f. Ap = crassitudo -
9 digitalis
digitālis, e [ digitus ]2) пальцевой ( gracilitas PM) -
10 extremitas
extremitās, ātis f. [ extremus ]1) край, оконечность ( mundi C); окраина, предел ( regionis C); периферия ( circuli PM)2) очерк, контур (picturae PM; imaginum Pt); окаймление, обрамление ( lacūs PJ)3) анат. конечность ( extremitates corporis PM)4) грам. окончание AG5) ритор. крайность, противоположность (inter extremitates mediae sunt species Q)6) мат. поверхность, плоскость (e. et quasi libramentum, in quā nulla crassitudo est C) -
11 quadrantalis
-
12 sescuncialis
sēscunciālis, e [ sescuncia ] -
13 adipatus
adipātus, a, um (adeps), mit Schmalz od. Fett versehen, bereitet, geschmalzt, fettig, a) eig.: puls, Lucil. sat. 5. fr. X (bei Charis. 94, 19): hic adipatus (panis), Charis. 94, 17. – Subst., adipata, ōrum, n. pl., Schmalzgebackenes, Iuven. 6, 630. Vespae iudic. coci et pist. 48 (Riese Anthol. Lat. 1, 1. p. 141). – b) übtr.: opimum quoddam et tamquam adipatae dictionis genus, eine überladene u. schwülstige, Cic. or. 25. adipata crassitudo ingenii, Fulg. Virg. contin. p. 86, 14 Helm.
-
14 brachialis
brachiālis, e (brachium), zum Arm gehörig, Arm-, nervus, Plaut. Poen. 1269: crassitudo, die Dicke eines Arms, Plin. 17, 123: torques, Vopisc. Aurel. 7, 7. – subst., brachiāle, is, n. u. brachiālis, is, f., eine am Oberarm getragene Armspange, n. b. Plin. 28, 82. Ambros. ep. 10, 9, Vulg. Sirach 21, 24. Prisc. de XII vers. Aen. 14: f. bei Valer. imp. ap. Treb. Poll Claud. 14, 5. Isid. 19, 33, 5.
-
15 digitalis
-
16 dimidius
dīmidius, a, um (dis u. medius), halb, nicht ganz (was weder ganz ist, noch war, wohl aber werden kann; vgl. Gell. 3, 14), luna, Vitr., Plin. u. Ov.: mensis, Col.: spatium, Nep.: pretium, Plin.: altitudo, crassitudo, Vitr.: crus, Iuven.: tonus, Halbton, Chalcid.: vectigal dimidium eius, quod regi pependissent, Liv. 45, 26, 14. – gew. dim. pars, die Hälfte, absol., Plaut. u. Cic., m. Genet., zB. terrae, Cic., exercitus, Sall. – v. Pers., frater meus dimidius maior est quam totus (scherzh.), Cic. fr.: dimidius patrum, dimidius plebis, halb zu den Patriziern, halb zum Bürgerstande gehörig, Liv. – subst., a) dīmidia, ae, f. (sc. pars), die Hälfte, latitudinis, Vitr.: ad dimidias (bis zur Hälfte) decoquere, Plin. – bes. der halbe Ertrag, Cic. Verr. 3, 117. Augustin. serm. 106, 4. – b) dīmidium, iī, n. (= dimidia pars), die Hälfte (von dem, was ganz war od. sein sollte), mille minus dimidium, Cato fr.: dim. dotis, Afran. fr.: pecuniae, Cic.: militum, Liv.: horai (= horae), Lucil. fr.: dimidium tributi, quam quod regibus ferre soliti erant, populo Romano pendĕre, Liv.: ut vix dimidium militum, quam quod acceperat, successori tradiderit, Liv. – dah. dimidio mit einem Kompar., um die Hälfte, carius, plus, stultior, Cic. – Sprichw., dimidium facti, qui coepit, habet, frisch gewagt ist halb gewonnen (griech. ἀρχώ το ἥμισυ παντός), Hor. ep. 1, 2, 40: u. so dimidium facti est coepisse, Auson. epigr. 84, 1. p. 218 Schenkl.
-
17 gravido [1]
1. gravido, āvī, ātum, āre (gravidus), schwängern, alqam probro (= stupro), Caecil. com. 223: gravidari ex alqo, Aur. Vict. epit. 14, 8: ea crassitudo aquarum fetu gravidatur, Apul. de mund. 9 G. – übtr., terra gravidata seminibus, geschwängert, befruchtet, Cic. de nat. deor. 2, 83.
-
18 impleo
im-pleo, plēvī, plētum, ēre (in u. *pleo), vollmachen, anfüllen, I) eig. u. übtr.: A) im allg., anfüllen, vollfüllen, vollgießen, a) eig.: fossas, Liv.: amphoram ad summum, Plaut.: m. Abl., mero pateram, Verg.: os aquā, W. in den M. nehmen, Sen.: gremium frustis, Cic.: uterum generoso semine, Ov.: impletae cibis vinoque venae, Liv.: m. Genet. (wie εμπίμπλημι), omnes angulos furum, Plaut.: ollam denariorum, Cic.: multos codices earum rerum, quibus etc., Cic.: mit de u. Abl., volumina de istis rebus, Cic. – b) übtr., anfüllen, erfüllen, m. Abl., alqm fustibus, vollhauen, Plaut.: urbem lamentis, Liv.: caput calido oleo, begießen, benetzen, Cels.: mit Genet., fusti fissorum caput, Plaut. – vites od. uvae se implent, werden voll, strotzen von Beeren, Col. – ducentis navibus omnem oram Italiae Siciliae Sardiniaeque, an der g. Küste von J. usw. Landungen vornehmen, Liv.: maria terrasque foedā fugā, bedecken, Liv.: urbs deinde impletur, wird heimgesucht von ansteckenden Krankheiten, Liv.: impl. aures alcis, jmdm. in den O. liegen, Liv. 45, 31, 6. Curt. 10, 1 (4), 28 (vgl. no. II, B, 5).
B) insbes.: 1) erfüllen, sättigen, zur Genüge zu essen geben, mit Speise und Trank anfüllen, implentur Bacchi carnisque, sie sättigen sich mit usw., Verg.: si quis interdiu se implevit, Cels. – 2) schwanger od. trächtig machen, a) v. Menschen, alqam, Ov.: uterum, schwanger werden, Iustin.: mit Abl. der Leibesfrucht, ingenti illam implet Achille, Ov. – b) v. Tieren, Colum. – c) uterus tamquam implens (sc. se), gleichs. schwanger, d.i. stark, dick, fleischig, Colum. – 3) zunehmen machen, corpora (vom zunehmenden Monde), Ggstz. corpora inanire, Plin. – dah. a) aufschwellen, alqm (v. der Wassersucht), Cels.: flatus vela implet, Plin. – b) voll-, fleischig-, fett machen, implet corpus modica exercitatio, Cels.: tenuis homo implere se debet, plenus extenuare, Cels. – 4) eine bestimmte Zahl vollzählig machen, ergänzen (wie ἀναπληροῦν), a) eig.: triginta legionum instar impleverat, Vell.: ut quidquid gregi deperierit, ex fetibus impleatur, Paul. sent.: implentur validae tirone cohortes, Lucan.: implere equestres facultates, was am Ritterzensus fehlt, zuschießen, Plin. ep. – b) übtr., eine Zahl, ein Maß, eine Größe vollkommen ausfüllen, -erreichen, impleta ut essent sex milia armatorum, Liv.: in quibus eques triginta milia implebat, Curt.: modius grani sexdecim libras implet, wiegt volle 16 Pf., Plin. – arboris crassitudo quattuor hominum ulnas complectentium implet, Plin. – v. Monde, luna quater iunctis implerat cornibus orbem, Ov.: cum orbem sidus implevit (Ggstz. sidus se curvare coepit in cornua), Curt.: cum aut inchoatur luna aut impletur, Tac.
II) bildl.: A) im allg.: erfüllen, totam Italiam nominis sui, Liv.: florem iuventutis spei animorumque, mit H. u. Mut erfüllen, -beseelen, Liv.: omnia potestatis suae, Liv.: omnia terrore, omnia tumultu ac terrore, Liv. – portentum anxiis pectus implevit curis, Liv.: alqm spe, Iustin.: populares laudibus Scipionis, unter seinen L. verbreiten, Liv. – Turnum nuntius implet, Verg. – ceterorum rudes animos, dem unerfahrenen Sinne der übrigen einreden, Tac.
B) insbes.: 1) mit etw. sättigen, befriedigen, stillen, sese regum sanguine, Cic.: se caedibus, Sil. – cum osculis, cum lacrimis dolorem meum implevero, Tac.: comitum visu fruitur miseranda suarum, impleri nequit, sich nicht satt genug sehen, Val. Flacc. – 2) eine Lebenszeit vollenden, vitae cursum, Plin.: finem vitae sponte an fato, des Lebens Ende finden, Tac. – dah. implevisse mit einer Jahreszahl = so u. so viel Jahre od. das so u. so vielte Jahr verlebt haben = so u. so alt sein, quater undenos decembres, Hor.: annum septimum et sexagesimum, Plin. ep.: nondum annos quattuordecim, Plin. ep. – 3) etw. in der Rede, durch die Darstellung hervorheben, als wichtig darstellen, oft b. Quint.; s. Spalding Quint. 5, 13, 56. – 4) jmds. Stelle ausfüllen, jmd. im Amte usw. vertreten, vicem alcis, Plin. ep.: locum principem, Tac.: censorem, Vell. 2, 95. – 5) erfüllen, Genüge tun, befriedigen, ausfüllen, aures alcis (jmds. Ohr = Geschmack), Cic. or. 104. Tac. hist. 1, 90 (vgl. oben no. I, A, b): oculos insolito spectaculo, seine Augen weiden an dem ungew. Sch., Plin. pan.: promissum, das Versprechen erfüllen, Plin. ep. (so auch non polliceri, quod non possim implere, Cic.): impletum est omne consilium (Absicht), Tac.: munia sua, Tac.: officium, Eccl.: officium publicum, Plin. ep.: so auch officii partes od. bl. partes, Plin. ep. u. Ov.: spem, Plin. ep.: leges alcis, Ov.: legem, Vulg.: fata, dem Willen des Fatums entsprechen, die Verheißungen des F. ins Werk setzen, Liv.: laetitiam illius diei, zur Genüge darstellen, Vell.: vera bona, quae in virtutibus posita sunt, in vollem Maße besitzen, Tac.: non advocati fidem, sed inimici amaritudinem implesse, nicht den unbefangenen Sachwalter, sondern den ganz erbitterten Feind gemacht haben, Plin. ep. – / Über die synk. Formen implesti, implestis, implerunt, implessem, implesse s. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 340 u. 341.
-
19 pollicaris
pollicāris, e (pollex), zum Daumen gehörig, Daumen-, crassitudo, Plin.: latitudo, amplitudo, Plin.
-
20 proceritas
prōcēritās, ātis, f. (procerus), der hohe Wuchs, die Schlankheit, Höhe, Länge, I) eig., des tier. Körpers, pr. corporis, Plin. ep.: so pr. incurva, Tac.: enormis, Suet. – der Glieder, collorum, Cic.: aurium et cervicis, Plin. – der Gewächse, pr. herbarum, Plin.: proceritates arborum, Cic. de sen. 59. – der Balken, pr. trabium (Ggstz. crassitudo), Sen. – II) übtr., die Gestrecktheit, Länge, pr. pedum (Versfüße), Ggstz. brevitas, Cic. or. 212.
См. также в других словарях:
espesseur — Espesseur, Spissitas, Densitas, Crassamentum, Crassitudo. Espesseur d un poulce et demi, Crassitudo sescuncialis. Espesseur d un doigt, Digitalis crassitudo. Espesseur d un pied et demi, Sesquipedalis crassitudo … Thresor de la langue françoyse
Crassitude — Cras si*tude ( t?d), n. [L. crassitudo.] Grossness; coarseness; thickness; density. Bacon. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Modul (Architektur) — Der Modul (von lateinisch modulus „Maß“) bezeichnet bei den Säulenordnungen der klassischen Antike die Einheit, nach der die Höhe und Stärke der Säulen angegeben und die verhältnismäßige Größe jedes zur Verzierung dienenden Teiles bestimmt wird.… … Deutsch Wikipedia
crassitude — /kras i toohd , tyoohd /, n. 1. gross ignorance or stupidity. 2. thickness; grossness. [1400 50; late ME ( < MF) < L crassitudo thickness. See CRASS, I , TUDE] * * * … Universalium
Psaume 141 (140) — Le psaume 141 (140 selon la numérotation grecque) est l’un des nombreux psaumes attribués à David. Sommaire 1 Texte 2 Voir aussi 2.1 Liens externes 2.2 Bibliographie … Wikipédia en Français
crasitud — ► sustantivo femenino ANATOMÍA Tejido adiposo concentrado alrededor de las vísceras. SINÓNIMO grasa gordura * * * crasitud. (Del lat. crassitūdo). f. gordura (ǁ tejido adiposo). * * * ► … Enciclopedia Universal
grosseur — [ grosɶr ] n. f. • XIIe; de gros 1 ♦ (Sens absolu) État d une personne grosse, d un animal gros. ⇒ corpulence, embonpoint, obésité, rotondité. Une race « un peu molle dans sa grosseur » (Michelet). 2 ♦ (Sens relatif) Volume de ce qui est plus ou… … Encyclopédie Universelle
CARPUS — I. CARPUS Episcopus et Martyr sub Aurelio Commodo. II. CARPUS Graece Καρπὸς, male cum brachio confunditur Plinio, l. 13. c. 11. ubi de papyro loquens, eius radici brachialem crassitudinem tribuit; cum Theophrastus, e quo ista sumpsit, eius… … Hofmann J. Lexicon universale
CHRISMA — Graece Χρίσμα, proprie genus unguenti, ab altero, quod ἄλειμμα dictum, diversum. Spissiora enim linunt, χρίουσι: liquida persundunt, ἀλείφουσι. Glossae, linit, χρίει: unde ἐπίχριςτα φάρμακα, quae illinuntur. Plin. l. 13. c. 3. Sed quosdam… … Hofmann J. Lexicon universale
HASTA — I. HASTA Regiae olim dignitatis insigne, Iustin. l. 43. c. 3. cuius traditione quoque feuda collata sunt, sicut posteri virga, festuca baculo prioris vice uti coepêre. Hinc et ferula camboca, pedum, baculus pastoralis, muneris insigne, quod non… … Hofmann J. Lexicon universale
MARE aeneum seu Labrum — MARE aeneum, seu Labrum item Lacus aeneus, in Templo Salomonico (locô Malluvii, quod in tabernaculo fuerat) in Atrio, pone Altare aeneum seu holocaustorum, versus Austrum exstructum est, a Salomone et his verbis describitur 1. Regum c. 7. v. 23.… … Hofmann J. Lexicon universale