Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

coup+au+coeur

  • 21 anima

    ănĭma, ae, f.    - Lucr. Enn. gén. sing. arch. animai --- Serv. Aus. Aug. Hier. Eccl. dat. et abl. plur. animabus. [st1]1 [-] air (considéré comme un élément, autre que le feu, l'eau...), souffle, vent, exhalaison.    - animus ex inflammata anima constat, ut potissimum videri video Panaetio, Cic. Tusc. 1, 18, 42: l'âme est constituée d'air enflammé, comme je le vois surtout représenté par Panétius.    - aqua, terra, anima et sol, Enn. ap. Varr. R. R. 1: l'eau, la terre, l'air et le soleil. [st1]2 [-] air respiré, respiration, souffle, haleine.    - animam reciprocare, Cic.: **faire aller et venir l'air**, respirer.    - animam continere, Cic. (animam comprimere, Ter.): retenir sa respiration.    - anima foetida: mauvaise haleine.    - animae gravitas: mauvaise haleine, haleine forte.    - sesama animae gravitatem facit: le sésame donne mauvaise haleine.    - recipere animam: reprendre haleine. [st1]3 [-] principe de vie, souffle vital, vie, âme.    - animam edere (agere, exhalare, efflare, expirare): rendre l'âme, mourir.    - animam trahere, Cic.: respirer, vivre.    - si alium neminem reperis, ego hanc tibi et reipublicae animam do, Gell. 3: si tu ne trouves personne d'autre, j'offre ma vie, à toi et à la République.    - fere quem quisque vivos pugnando locum ceperat, eum amissa anima corpore tegebat, Sall. C. 61: peu s'en faut, l'endroit que tous les soldats avaient occupé au combat de leur vivant, une fois la vie perdue, ils le couvraient de leur corps.    - animam relinquam potius quam illas deseram, Ter. Ad.: je perdrai la vie plutôt que de les abandonner. [st1]4 [-] être vivant, créature, être animé, individu; au plur. âmes des morts.    - egregiae animae, Virg.: âmes héroïques.    - animae rationis expertes, Lact. 3: créatures dépourvues de raison.    - vos Treviri ceteraeque servientium animae, Tac. H. 4: vous, Trévires, et tous les autres peuples esclaves.    - animae obscura umbra opertae, imagines mortuorum, Cic. Tusc. 1: âmes cachées dans l'ombre obscure, fantômes des morts.    - animā litare, Stat. Th. 2: sacrifier des êtres vivants.    - ova parere non animam, Enn. ap. Varr. L. L. 5: être ovipare, non vivipare. [st1]5 [-] âme (t. de tendresse).    - vos, meae carissimae animae, Cic.: vous, mes chères âmes. [st1]6 [-] c. animus - âme, esprit; connaissance.    - anima rationis consiliique particeps, Cic. Nat. 1: âme douée de raison et de calcul réfléchi.    - animae morte carent, Ov.: les âmes sont immortelles.    - ingenii facinora, sicut anima, immortalia sunt, Sall. J. 2: les oeuvres de l'esprit sont immortelles, comme l'âme.    - ad te Domine, levavi animam meam,Vulg. Psa. 24: vers toi, Seigneur, j'élève mon âme.    - magnificat anima mea Dominum, Vulg.: mon âme exalte le Seigneur.    - animam linquere, Lucr. 3: s'évanouir, perdre connaissance.
    * * *
    ănĭma, ae, f.    - Lucr. Enn. gén. sing. arch. animai --- Serv. Aus. Aug. Hier. Eccl. dat. et abl. plur. animabus. [st1]1 [-] air (considéré comme un élément, autre que le feu, l'eau...), souffle, vent, exhalaison.    - animus ex inflammata anima constat, ut potissimum videri video Panaetio, Cic. Tusc. 1, 18, 42: l'âme est constituée d'air enflammé, comme je le vois surtout représenté par Panétius.    - aqua, terra, anima et sol, Enn. ap. Varr. R. R. 1: l'eau, la terre, l'air et le soleil. [st1]2 [-] air respiré, respiration, souffle, haleine.    - animam reciprocare, Cic.: **faire aller et venir l'air**, respirer.    - animam continere, Cic. (animam comprimere, Ter.): retenir sa respiration.    - anima foetida: mauvaise haleine.    - animae gravitas: mauvaise haleine, haleine forte.    - sesama animae gravitatem facit: le sésame donne mauvaise haleine.    - recipere animam: reprendre haleine. [st1]3 [-] principe de vie, souffle vital, vie, âme.    - animam edere (agere, exhalare, efflare, expirare): rendre l'âme, mourir.    - animam trahere, Cic.: respirer, vivre.    - si alium neminem reperis, ego hanc tibi et reipublicae animam do, Gell. 3: si tu ne trouves personne d'autre, j'offre ma vie, à toi et à la République.    - fere quem quisque vivos pugnando locum ceperat, eum amissa anima corpore tegebat, Sall. C. 61: peu s'en faut, l'endroit que tous les soldats avaient occupé au combat de leur vivant, une fois la vie perdue, ils le couvraient de leur corps.    - animam relinquam potius quam illas deseram, Ter. Ad.: je perdrai la vie plutôt que de les abandonner. [st1]4 [-] être vivant, créature, être animé, individu; au plur. âmes des morts.    - egregiae animae, Virg.: âmes héroïques.    - animae rationis expertes, Lact. 3: créatures dépourvues de raison.    - vos Treviri ceteraeque servientium animae, Tac. H. 4: vous, Trévires, et tous les autres peuples esclaves.    - animae obscura umbra opertae, imagines mortuorum, Cic. Tusc. 1: âmes cachées dans l'ombre obscure, fantômes des morts.    - animā litare, Stat. Th. 2: sacrifier des êtres vivants.    - ova parere non animam, Enn. ap. Varr. L. L. 5: être ovipare, non vivipare. [st1]5 [-] âme (t. de tendresse).    - vos, meae carissimae animae, Cic.: vous, mes chères âmes. [st1]6 [-] c. animus - âme, esprit; connaissance.    - anima rationis consiliique particeps, Cic. Nat. 1: âme douée de raison et de calcul réfléchi.    - animae morte carent, Ov.: les âmes sont immortelles.    - ingenii facinora, sicut anima, immortalia sunt, Sall. J. 2: les oeuvres de l'esprit sont immortelles, comme l'âme.    - ad te Domine, levavi animam meam,Vulg. Psa. 24: vers toi, Seigneur, j'élève mon âme.    - magnificat anima mea Dominum, Vulg.: mon âme exalte le Seigneur.    - animam linquere, Lucr. 3: s'évanouir, perdre connaissance.
    * * *
        Anima, animae, pen. corr. L'ame.
    \
        Purpuream vomit ille animam. Virg. Le sang.
    \
        Anima recens. Ouid. Qui est nagueres sorti du corps.
    \
        Viuax anima. Ouid. Qui sans grande violence ne veult laisser le corps.
    \
        Anima, pro Vita. La vie.
    \
        Animam absumere letho. Virg. Tuer.
    \
        Animam hanc accipite. Virg. Recevez ceste ame.
    \
        Adimere alicui animam. Plaut. Tuer, Oster la vie.
    \
        Agere animam. Caelius Cic. Mourir, Tirer à la fin.
    \
        Amittere. Author ad Heren. Mourir, Perdre la vie.
    \
        Auferre animam alicui. Virg. Tuer.
    \
        Carent morte animae. Ouid. Les ames sont immortelles.
    \
        Clausit animam dolor. Lucan. La tristesse luy a tellement serré le coeur et suffoqué l'haleine, qu'elle est cheute pasmee et esvanouye.
    \
        Claudere animam laqueo. Ouid. Estrangler d'une corde.
    \
        Colligere animam in orbes aeternos. Luc. La mettre en paradis.
    \
        Concedere animam alicui. Ouid. Le laisser vivre.
    \
        Non credere animam vni morti. Lucan. Ne point se fier à une maniere de mort. Car oultre le coup d'espee qu'il s'estoit donné au travers du corps, craignant que ce ne fust assez pour bien tost mourir, il se jecta en la mer, et se noya.
    \
        Dare animam. Virg. Mourir.
    \
        Edere animam. Cic. Mourir. \ Efflare. Cic. Mourir.
    \
        Eripere alicui. Ouid. Exhalare. Ouid. Mourir.
    \
        Extinguere alicui. Terent. Estouffer.
    \
        Mittere animam. Lucret. Mourir.
    \
        Animas nostras negotiantur medici. Plin. Les medecins font marchandise de nos vies.
    \
        Reddere animas ademptas. Ouid. Resusciter les mors.
    \
        Animam relinquam potius, quam illas deseram. Terent. Je laisseray plus tost la vie que de les laisser.
    \
        Trahere animam. Stat. Vivre.
    \
        Animam debet. Terent. Il doibt plus qu'il n'a vaillant.
    \
        Animae meae pars, siuae Animae meae dimidium. Horat. Mon singulier et souverain ami.
    \
        Anima. Virg. L'haleine, et le vent qui sort de la bouche.
    \
        Foetet anima vxori tuae. Plaut. L'haleine de ta femme put.
    \
        Animam compressi. Terent. J'ay retenu mon haleine.
    \
        Animam puram conseruare. Ci. Conserver son haleine sans puir.
    \
        Animam tenere. Ouid. Retenir son haleine, et se garder de souffler, de paour d'estre ouy.
    \
        Anima follis. Plaut. Le vent d'un soufflet.
    \
        Animae impellunt lintea. Horat. Les vents poulsent les voiles.
    \
        Anima. Varro. L'air.

    Dictionarium latinogallicum > anima

  • 22 ignauus

        Ignauus, pen. prod. Adiectiuum: vt Ignauus miles ac timidus. Cic. Couard, Qui n'ose attendre le coup, Mal hardi, Lasche, Qui delaisse son entreprinse de paour, Paresseux, Sans soing, Faitard, Nonchalant, Un faict neant, Un coeur failli.
    \
        AEstus ignaui. Ouid. Chaleurs qui rendent la personne lasche.
    \
        Anni ignaui. Ouid. Esquels on ne fait rien.
    \
        Ignauus dolor. Plin. Douleur qui rend la personne lasche, et la retire de la besongne.
    \
        Grauitas ignaua. Ouid. Pesanteur.
    \
        Ignauum pecus. Virgil. Inutile, Qui ne scait rien faire, un faict neant.
    \
        Ignauus succus. Plin. Qui n'ha pas grand force ne vertu.

    Dictionarium latinogallicum > ignauus

  • 23 impetus

    impetŭs, ūs, m. [in + peto] [st1]1 [-] mouvement qui pousse en avant, élan, impétuosité, mouvement violent, fougue, rapidité, violence.    - animalia quaedam impetum habent, Sen.: certains animaux peuvent se porter librement en avant.    - cursum habent quaedam (signa) et impetum, Quint.: certaines statues présentent l'attitude de personnes qui courent, qui se portent en avant.    - impetum capere: prendre son élan.    - impetum facere in aliquem, in aliquid: se jeter sur qqn, sur qqch.    - magno impetu tetendit ad Domitium, Caes. BC. 3: il marcha en toute hâte contre Domitius.    - magno impetu oppidum oppugnare: attaquer vivement une ville.    - impetus C. Gracchi, Tac.: la fougue de C. Gracchus.    - uno impetu potare, Plin.: vider (la coupe) d'un seul trait. [st1]2 [-] choc, charge, attaque violente, assaut, élan.    - impetum excipere (facere, sustinere, ferre): soutenir une attaque (un assaut).    - impetum alicujus reprimere (frangere, retardare): réprimer l'élan de qqn.    - primo impetu, Caes.: au premier choc.    - continenti impetu, Caes.: d'un élan soutenu.    - fit impetus, Cic.: on se précipite. [st1]3 [-] accès, crise, paroxysme (d'une maladie).    - impetus febris, Cels.: paroxysme de la fièvre.    - impetus podagrae, Plin.: attaque de goutte.    - impetus pituitae in facie, Plin.: éruption de pustules au visage. [st1]4 [-] mouvement rapide, violence (des flots, du vent, de la flamme), cours rapide, pression (d'un poids), vivacité.    - magno impetu erumpentes fluvii, Sen.: fleuves roulant avec une grande impétuosité. [st1]5 [-] violence (d'une passion), élan, enthousiasme, vif désir, envie, fougue, emportement; instincts (au plur.).    - Bessus occidendi protinus regis impetum ceperat, Curt.: Bessus avait conçu l'affreux dessein de tuer sur-le-champ le roi.    - impetus est mihi + inf. Ov.: j'ai le vif désir de, je brûle de, il me tarde de.    - cum indomitos impetus volgi cohibere non possit, Cic. Rep. 1: puisqu'on ne peut contenir les emportements sans frein de la foule.    - da spatium tenuemque moram, male cuncta ministrat impetus, Stat.: diffère un moment, la précipitation est un guide funeste.    - animalia, quae habent suos impetus, Cic. Off. 2: les animaux qui ont leurs propres instincts. [st1]6 [-] inspiration, enthousiasme.    - divinus impetus, Cic.: élan divin, inspiration divine, enthousiasme sacré.    - sacer impetus: élan divin, enthousiasme sacré.
    * * *
    impetŭs, ūs, m. [in + peto] [st1]1 [-] mouvement qui pousse en avant, élan, impétuosité, mouvement violent, fougue, rapidité, violence.    - animalia quaedam impetum habent, Sen.: certains animaux peuvent se porter librement en avant.    - cursum habent quaedam (signa) et impetum, Quint.: certaines statues présentent l'attitude de personnes qui courent, qui se portent en avant.    - impetum capere: prendre son élan.    - impetum facere in aliquem, in aliquid: se jeter sur qqn, sur qqch.    - magno impetu tetendit ad Domitium, Caes. BC. 3: il marcha en toute hâte contre Domitius.    - magno impetu oppidum oppugnare: attaquer vivement une ville.    - impetus C. Gracchi, Tac.: la fougue de C. Gracchus.    - uno impetu potare, Plin.: vider (la coupe) d'un seul trait. [st1]2 [-] choc, charge, attaque violente, assaut, élan.    - impetum excipere (facere, sustinere, ferre): soutenir une attaque (un assaut).    - impetum alicujus reprimere (frangere, retardare): réprimer l'élan de qqn.    - primo impetu, Caes.: au premier choc.    - continenti impetu, Caes.: d'un élan soutenu.    - fit impetus, Cic.: on se précipite. [st1]3 [-] accès, crise, paroxysme (d'une maladie).    - impetus febris, Cels.: paroxysme de la fièvre.    - impetus podagrae, Plin.: attaque de goutte.    - impetus pituitae in facie, Plin.: éruption de pustules au visage. [st1]4 [-] mouvement rapide, violence (des flots, du vent, de la flamme), cours rapide, pression (d'un poids), vivacité.    - magno impetu erumpentes fluvii, Sen.: fleuves roulant avec une grande impétuosité. [st1]5 [-] violence (d'une passion), élan, enthousiasme, vif désir, envie, fougue, emportement; instincts (au plur.).    - Bessus occidendi protinus regis impetum ceperat, Curt.: Bessus avait conçu l'affreux dessein de tuer sur-le-champ le roi.    - impetus est mihi + inf. Ov.: j'ai le vif désir de, je brûle de, il me tarde de.    - cum indomitos impetus volgi cohibere non possit, Cic. Rep. 1: puisqu'on ne peut contenir les emportements sans frein de la foule.    - da spatium tenuemque moram, male cuncta ministrat impetus, Stat.: diffère un moment, la précipitation est un guide funeste.    - animalia, quae habent suos impetus, Cic. Off. 2: les animaux qui ont leurs propres instincts. [st1]6 [-] inspiration, enthousiasme.    - divinus impetus, Cic.: élan divin, inspiration divine, enthousiasme sacré.    - sacer impetus: élan divin, enthousiasme sacré.
    * * *
        Impetus, huius impetus, pen. corr. Plaut. Grand randon, Impetuosité, Vehemence, Effort, Envahie.
    \
        Primo impetu. Plin. iunior. Au premier assault, De la premiere envahie, De la premiere poincte.
    \
        Impetus animi. Plin. Cic. Vehemence de coeur.
    \
        Impetus pituitae. Celsus. Impetueuse fluxion de, etc.
    \
        Sceleratus impetus delendi imperii. Cic. Meschant vouloir et entreprinse de, etc.
    \
        Impetum capere in aliquem. Plin. Se jecter sur aucun de grande roideur.
    \
        Cepisse impetum Flauius ferebatur, in scena Neronem aggrediendi. Tacit. On disoit que Flavius fut une fois deliberé d'assaillir Nero, etc.
    \
        Contundere impetus alicuius. Horat. Rompre.
    \
        Impetum dare. Liu. Assaillir impetueusement, Donner dedens les ennemis, Courir de grand force et grand randon dedens les ennemis.
    \
        Impetum dare. Quintil. Esmouvoir, Inciter, Donner roideur et vigueur.
    \
        Impetum excipere. Caesar. Recevoir, Soustenir le choc.
    \
        Feros impetus exuere. Seneca. Laisser.
    \
        Impetum facere. Cic. Venir contre quelque chose de grande roideur, De toute sa force par maltalent.
    \
        Impetum facere in agros inimicorum. Liu. Faire ravage, Faire courses.
    \
        Impetum facere in bona et fortunas alicuius. Cic. Faire effort, Se fourrer és biens d'aucun.
    \
        Incurrere caeco impetu in aliquem. Cicero. Luy courir sus à l'estourdi, sans regarder comment, ne qu'il en adviendra.
    \
        Percellere impetu aliquem, et irruere in eum. Cic. Choquer contre aucun de grand randon et de grande force.
    \
        Fuit impetus illi in medios rogos ire. Ouid. Il s'efforcea, Il se mist en son effort de se jecter, etc. Il se delibera de, etc.
    \
        Sumere impetum. Quintil. Comme celuy qui recule pour mieulx saillir, Reprendre force et roideur.
    \
        Rex impetu animorum vtendum ratus, secunda vigilia castra mouit. Liu. Ce pendant qu'ils estoyent deliberez. B.
    \
        Impetus in oratione. Cic. Vehemence.
    \
        Impetu vno. Plin. Tribus congiis epotis vno impetu. Tout d'un coup, Tout d'un traict, D'une haleine.

    Dictionarium latinogallicum > impetus

  • 24 pauor

        Pauor, huius pauoris, m. g. Cic. Si grande crainte et frayeur, qu'on en ait l'esprit troublé, Paour ou Peur, Espovantement, Effray, ou Effroy.
    \
        Humilis. Virgil. Qui humilie l'homme, et rabat le coeur.
    \
        Pauorque circa eum ceperat milites, ne mortiferum vulnus esset. Liu. Les gensdarmes qui estoyent entour luy, avoyent fort grande paour que ce ne fust un coup mortel.

    Dictionarium latinogallicum > pauor

  • 25 YOLLOHIXILI

    yôllohixili > yôllohixil.
    *\YOLLOHIXILI v.t. tla-., percer le centre, le coeur d'une chose.
    " nitlayôllohixili ", I pierce the center.
    Il s'agit du maguey, patimetl. Sah11,217.
    Form: sur ixili, piquer, donner un coup d'épine, élém.incorp. yôllohtli.

    Dictionnaire de la langue nahuatl classique > YOLLOHIXILI

  • 26 tenir

    vt. ; porter ; contenir, renfermer, comprendre, (ep. de capacité) ; contenir, retenir, empêcher ; fournir, procurer, mettre à disposition, (sans arrêt) ; parcourir ; tenir (de qq.), ressembler (à qq.), avoir hérité des traits et du caractère de qq. ; occuper, prendre // tenir tenir de la place ; tenir, gérer, (un magasin, un commerce...): TeNI, (Aillon-J.234, Aix.017, Albertville.021, Arvillard.228b, Billième.173, Chambéry.025, Combe-Si., Compôte-Bauges.271, Doucy-Bauges.114, Giettaz.215b, Juvigny.008, Marthod.078, Montagny-Bozel.026b, Saxel.002, Thoiry, Viviers- Lac.226 | 026a,215a,228a, Cordon.083, Notre-Dame-Be.214, Praz-Arly, St-Martin- Porte, St-Pierre-Alb., Table.290), t(e)nin (Samoëns), tenir (Lanslevillard), tenizh (St-Martin-Porte.203), t(e)nyi (Albanais.001, Annecy.003, Bellecombe-Bauges, Thônes.004, Villards-Thônes.028 | Megève.201), C.1. - E.: Bedeau, Coeur, Jeu, Résister, Trotteur.
    A1) se tenir, avoir toujours en réserve, avoir toujours en permanence, avoir en stock: se teni vpt. (002,008,021,078), sè tnyi (001).
    A2) se tenir, rester (ami, sur ses gardes...): se teni (002,021,078), sè tnyi, rèstâ (001).
    A3) tenir prêt, préparer, (des fagots de foin...): teni fé < tenir fait> (215).
    A4) tenir (de qq.), ressembler (à qq.), avoir hérité des traits et du caractère de qq.: trî < tirer> (001), trèyé, triyé (025).
    A5) tenir bon (contre), résister (à) ; tenir le coup: teni (228) / tnyi (001) tenir bon (kontro) ; tnyi l'kou (001), teni le tenir kou (290) / kô (228)..
    --C.1-------------------------------------------------------------------------------------------------
    - Ind. prés.: (je) tnyo (001,003,028), tenyo (021,290), tnyésho (Morzine) ; (tu, il) tin (001,003,017,025,026,028,173b,228,271,290, Aillon-V.), tsin (173a) ; (nous) tenyin (021) ; (vous) tnyî (001), tenî (226,228, Montendry, St-Jean- Arvey) ; (ils) tenyan (228,290b), tenyon (290a), tènyon (025), t(è)nyon (001 | 026). - Ind. prés. int.: ti-nh-ô < tiens-tu> (203). - Ind. imp.: (je) tnyivou (001,003b), tnyivo (003a), tenyévo (021), tenivo (021, 025) ; (tu) tnyivâ (001) ; (il) t(e)nive (228b,234 | 226,228a, Gets), tenyai (215), tinyai (Côte-Aime, Peisey), tnyive (001) ; (nous) tenyévon, tenivon (021) ; (vous) tnyivâ (001) ; (ils) tenivan (290), t(e)nivon (114 | 025,226), tènyan (026), tnyivô (001), tnyivon (Ste-Reine). - Ind. fut.: (je) tindrai (001,003,021) ; (tu) tindré (001,228) ; (il) têdrà (025), tindrà (001,017) ; (nous) tindrin (021) ; (ils) tindron (001,017). - Cond. prés.: (il) tindrè (001), tindreu (228), ti-nh-drèyt (203). - Subj. prés.: (que je) tnyézo (001), tenyaisso (021) ; (que nous) tenyaissin (021). - Subj. imp.: (que je) tnyissou (001). - Ip.: TIN (001,003) / tê (001) / tâ (001, Bozel), tenî (228). - E.: Chèvre, Chien, Tiens. - Ppr.: tnyêê (001), t(e)nyan (083 | 228), tenêê, tenin (017,025). - Pp.: t(i)nyu (001,003,004,028 | Tignes) / t(e)nu (026,083,228 | 002,021,025,214,228), -wà (...) / -ouha (002), -wè (...) / -weu (083) / -ouhe (002) || tenyu (201).
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Dictionnaire Français-Savoyard > tenir

  • 27 hand

    1  main 〈v.〉
    ♦voorbeelden:
    1   aan handen en voeten gebonden • pieds et poings liés
         op handen en voeten lopen, kruipen • marcher à quatre pattes
         〈 figuurlijk〉 zich met handen en voeten verweren • se défendre pied à pied
         in andere handen komen • changer de main
         aan de beterende hand zijn • être en voie de guérison
         〈 figuurlijk〉 in de dode hand • de mainmorte
         een gelukkige hand van gooien hebben • avoir la main chanceuse
         een gemakkelijke hand van uitgeven hebben • dépenser sans compter
         die zaak is in goede handen • cette affaire est en bonnes mains
         gouden handen hebben • avoir des doigts de fée
         met harde hand opvoeden • élever à la dure
         (iemand) de helpende hand bieden • tendre une main secourable (à qn.)
         bevelen van hoger hand • ordres qui viennent d'en haut
         van hoger hand is besloten dat • les autorités ont décidé que
         〈 figuurlijk〉 de laatste hand aan iets leggen • mettre la dernière main à qc.
         niet met lege handen komen • ne pas arriver les mains vides
         〈 figuurlijk〉 een tekening uit de losse hand • un dessin à main levée
         〈 figuurlijk〉 iets uit de losse hand doen • faire qc. par-dessus la jambe
         met losse handen rijden • rouler sans les mains
         iemand de reddende hand toesteken • tendre la perche à qn.
         〈 figuurlijk〉 in slechte handen vallen • tomber entre de mauvaises mains
         de sterke hand • (les agents de) la force publique
         de politiek van de toegestoken hand • la politique de la main tendue
         met vaste hand • d'une main assurée
         met vaste, krachtige hand regeren • gouverner avec poigne
         in vertrouwde handen zijn • être entre bonnes mains
         de vlakke hand • la paume
         dat kost handen vol geld • ça coûte une (petite) fortune
         de handen vol hebben • 〈 letterlijk〉 avoir les mains chargées; 〈 figuurlijk〉 avoir un travail fou
         in vreemde handen overgaan • passer en d'autres mains
         de handen vrij hebben • avoir les coudées franches
         〈 figuurlijk〉 iemand de vrije hand laten • donner carte blanche à qn.
         〈 figuurlijk〉 met de warme hand geven • donner de son vivant
         aan de winnende hand zijn • être en train de gagner
         〈 figuurlijk〉 met zachte hand • avec tact
         〈 figuurlijk〉 de handen van iemand aftrekken • abandonner qn. à son sort
         〈 figuurlijk〉 de handen van iets aftrekken • se détourner de qc.
         〈 figuurlijk〉 iemand de handen binden • lier les mains à qn.
         〈 figuurlijk〉 zijn handen branden • se casser le nez
         de handen dichtknijpen • serrer les poings; 〈 figuurlijk〉 se frotter les mains
         iemand de hand drukken, geven, schudden • donner une poignée de main à qn.
         iemand de hand op iets geven • donner sa parole à qn.
         zij kunnen elkaar de hand geven • ils peuvent se donner la main
         〈 figuurlijk〉 de hand in iets hebben • être mêlé à qc.
         〈 figuurlijk〉 iemand de hand boven het hoofd houden • ±couvrir qn.
         〈 figuurlijk〉 de hand aan iets houden • observer (scrupuleusement) qc.
         〈 figuurlijk〉 de handen ineenslaan • unir ses efforts
         〈 figuurlijk〉 mijn handen jeuken • la main me démange (de frapper)
         〈 figuurlijk〉 de handen op elkaar krijgen • arracher des applaudissements
         de hand op iets, iemand leggen • mettre la main sur qc., qn.
         〈 figuurlijk〉 de handen in de schoot leggen • baisser les bras
         de hand lezen • lire (dans) les lignes de la main
         de hand met iets lichten • 〈 't niet zo nauw nemen〉 prendre qc. à la légère; 〈 zich ervan afmaken〉 bâcler qc.
         hij heeft de handen los aan zijn lijf zitten • il n'a pas les bras gourds
         〈 figuurlijk〉 zijn hand niet voor iets omdraaien ↓ faire qc. les doigts dans le nez
         〈 figuurlijk〉 de hand(en) tegen iemand opheffen • lever la main contre qn.
         〈 figuurlijk〉 de hand ophouden • faire la manche
         elkaar de hand reiken • 〈 letterlijk en figuurlijk〉 se tendre la main
         iemand de hand reiken, toesteken • tendre la main à qn.; 〈 helpen〉 donner un coup de main à qn.
         de hand aan de ploeg, aan het werk slaan • se mettre à l'ouvrage
         〈 figuurlijk〉 de hand aan zichzelf slaan • mettre fin à ses jours
         〈 figuurlijk〉 de hand in eigen boezem steken • s'en prendre à soi-même
         〈 figuurlijk〉 zijn handen uit de mouwen steken • mettre la main à la pâte
         〈 figuurlijk〉 ik zou er mijn hand voor in het vuur durven steken • j'en mettrais ma main au feu
         〈 figuurlijk〉 de hand over het hart strijken • se montrer indulgent
         zijn handen niet thuis kunnen houden • 〈 slaan〉 avoir la main leste; 〈 betasten〉 avoir la main baladeuse; 〈 stelen〉 laisser traîner ses mains partout
         〈 figuurlijk〉 de hand van een meisje vragen • demander la main d'une jeune fille
         〈 figuurlijk〉 zijn handen aan iets vuilmaken • se salir les mains
         〈 figuurlijk〉 iemand de handen vullen • graisser la patte à qn.
         〈 figuurlijk〉 zijn handen in onschuld wassen • s'en laver les mains
         〈 figuurlijk〉 iemands handen zalven • graisser la patte à qn.
         mijn hand erop! • c'est promis!
         handen omhoog! • haut les mains!
         streng de hand houden aan de voorschriften • être à cheval sur le règlement
         handen thuis! • bas les pattes!
         〈 figuurlijk〉 aan de hand van • d'après
         〈 figuurlijk〉 iemand iets aan de hand doen • suggérer qc. à qn.
         hand aan (in) hand gaan • marcher la main dans la main
         iets aan de hand hebben • 〈 bezig met〉 s'occuper de qc.; 〈 betrokken bij〉 être mêlé à qc.
         〈 figuurlijk〉 iets achter de hand hebben • avoir qc. en réserve
         〈 figuurlijk〉 iets bij de hand nemen • entreprendre qc.
         〈 figuurlijk〉 iets bij de hand hebben • avoir qc. à portée de la main
         in de handen klappen • battre des mains
         in handen vallen van de politie • tomber aux mains de la police
         goed, gemakkelijk in de hand liggen • être maniable
         zijn toekomst is in mijn handen • son avenir est entre mes mains
         iemand iets in handen spelen • faire passer discrètement qc. à qn.
         〈 figuurlijk〉 zijn leven stellen in Gods hand • remettre sa vie entre les mains de Dieu
         〈 figuurlijk〉 een auto goed in de hand hebben • avoir une voiture bien en main
         iets met het bewijs in handen aantonen • démontrer qc. preuves en main
         〈 figuurlijk〉 iemand in handen vallen • tomber entre les mains de qn.
         〈 figuurlijk〉 iemand iets in handen geven • confier qc. à qn.
         〈 figuurlijk〉 hij mag zich in de handen wrijven • il peut se frotter les mains
         〈 figuurlijk〉 je hebt het zelf in de hand • c'est toi qui décides
         hij wil met de hand aan de hemel reiken • il veut décrocher la lune
         met de handen werken • travailler de ses mains
         〈 figuurlijk〉 met de handen in het haar zitten • s'arracher les cheveux
         〈 figuurlijk〉 iets met beide handen aangrijpen • saisir l'occasion
         〈 figuurlijk〉 met de handen in de zakken staan, zitten • garder les mains dans les poches
         〈 figuurlijk〉 met de hand op het hart iets verklaren • déclarer qc. la main sur le coeur
         met de hand genaaid • cousu (à la) main
         zich met hand en tand verzetten • se défendre comme un lion
         〈 figuurlijk〉 iemand naar zijn hand stellen • manipuler qn.
         〈 figuurlijk〉 iemand naar zijn hand zetten • mettre qn. dans sa poche
         iets om handen hebben • avoir qc. à faire
         〈 figuurlijk〉 iets onder handen hebben • travailler à qc.
         〈 figuurlijk〉 iemand onder handen nemen • passer un savon à qn.
         〈 figuurlijk〉 iemand op handen dragen • ±être en admiration devant qn.
         op (met) de hand wassen • laver à la main
         de hand op de knip houden • être près de ses sous
         hand over hand toenemen • aller en augmentant
         iemand iets ter hand stellen • remettre qc. à qn. (en mains propres)
         iets ter hand nemen • 〈 letterlijk〉 prendre qc. en main; 〈 figuurlijk〉 entreprendre qc.
         iemand het werk uit de handen nemen • décharger qn. d'un travail
         er komt niets uit zijn handen • il n'arrive à rien (de bon)
         uit de hand eten • 〈letterlijk; m.b.t. dieren〉 accepter la nourriture dans la main de qn.; 〈 figuurlijk〉 manger dans la main
         uit de hand lopen • dégénérer; 〈m.b.t. prijzen, economie〉 déraper
         uit de eerste hand • de première main
         vlug van de hand gaan • se vendre comme des petits pains
         iets van de hand doen • écouler qc.
         van hand tot hand gaan • passer de main en main
         〈 juridisch〉 gift van hand tot hand • don de la main à la main
         〈 figuurlijk〉 voor de hand wegnemen • prendre ce qui est devant soi
         〈 figuurlijk〉 dat ligt voor de hand • ça va de soi
         〈 Algemeen Zuid-Nederlands〉 zonder handen rijden • rouler sans les mains
         geen hand voor iemand, iets uitsteken • ne pas lever le petit doigt pour aider qn., faire qc.
         hij heeft er geen hand naar uitgestoken • il n'y a pas touché
         〈 figuurlijk〉 geen hand voor ogen kunnen zien • n'y voir goutte
         het zijn twee handen op één buik • ils s'entendent comme larrons en foire
         〈 figuurlijk〉 handen te kort komen • être débordé de travail
         〈 spreekwoord〉 vele handen maken licht werk • à plusieurs mains l'ouvrage avance
    wat is er daar aan de hand? • qu'est-ce qui se passe?
         alsof er niets aan de hand was • comme si de rien n'était
         iets in de hand werken • aider à qc.
         dat werkt misdaad in de hand • c'est une incitation au crime
         iemand op zijn hand krijgen • mettre qn. de son côté
         op iemands hand zijn • être du côté de qn.
         〈 van personen〉 zwaar op de hand zijn • prendre tout au sérieux
         op handen zijn • être imminent
         van de hand in de tand leven • vivre au jour le jour
         een voorstel van de hand wijzen • repousser une proposition
         beschuldigingen van de hand wijzen • rejeter des accusations
         een uitnodiging van de hand wijzen • décliner une invitation
    → link=vogel vogel

    Deens-Russisch woordenboek > hand

  • 28 oog

    1 [algemeen] 〈 ook figuurlijk〉 oeil 〈m.; meervoud: yeux〉
    2 [blik; gezichtskring, ook figuurlijk] (coup <m.> d')oeil⇒ regard 〈m.〉
    3 [sport en spel] point 〈m.〉
    ♦voorbeelden:
    1   de ogen van aardappels • les yeux des pommes de terre
         het oog van de naald • le chas de l'aiguille
         met andere ogen bekijken • voir (qc.) d'un autre oeil
         een blauw oog • un oeil au beurre noir
         iemand een blauw oog slaan • pocher un oeil à qn.
         (niet zichtbaar) met het blote, ongewapend oog • (imperceptible) à l'oeil nu
         het boze oog • le mauvais oeil
         bruine ogen hebben • avoir les yeux marron
         dat is niet met droge ogen aan te zien • 〈 zonder tranen〉 on ne peut s'empêcher de pleurer; 〈 ongeroerd〉 c'est à faire pleurer les pierres
         〈 figuurlijk〉 met eigen ogen zien • voir de ses propres yeux
         een glazen oog • un oeil de verre
         grote ogen opzetten • ouvrir de grands yeux
         zijn ogen zijn groter dan zijn buik, maag • il a les yeux plus grands que le ventre
         iets met lede ogen aanzien • voir qc. d'un mauvais oeil
         een lui oog • un oeil paresseux
         een open oog voor iets hebben • être sensible à qc.
         geen oog dichtdoen • ne pas fermer l'oeil
         zijn ogen gebruiken • ouvrir l'oeil
         zijn ogen niet geloven, vertrouwen • ne pas en croire ses yeux
         ogen hebben van voren en van achteren • avoir des yeux derrière la tête
         oog hebben voor • avoir l'oeil pour
         zijn ogen in zijn zak hebben • avoir les yeux dans sa poche
         alleen oog hebben voor • n'avoir d'yeux que pour
         zij maakt haar ogen op • elle se fait les yeux
         iemand de ogen openen • ouvrir les yeux à qn.
         de ogen openhouden • garder les yeux ouverts
         zich de ogen uit het hoofd schamen • mourir de honte
         haar ogen schieten vuur • ses yeux lancent des éclairs
         de ogen ten hemel slaan • lever les yeux au ciel
         〈 figuurlijk〉 de ogen sluiten voor iets • fermer les yeux sur qc.
         zijn ogen uitkijken (aan iets) • ne pas détacher les yeux (de qc.)
         iemand de ogen uitkrabben • arracher les yeux à qn.
         iemand de ogen uitsteken • faire mourir qn. d'envie
         iemand de ogen uitsteken met zijn luxe • écraser qn. de son luxe
         〈 figuurlijk〉 iemand de ogen verblinden • éblouir qn.
         het oog wil ook wat • ± le plaisir des yeux compte aussi
         door iemands ogen zien • voir par les yeux de qn.
         door het oog van de naald kruipen • l'échapper belle
         oog in oog staan met • se trouver nez à nez avec
         heb je geen ogen in je hoofd? • tu n'as pas les yeux en face des trous?
         iemand recht in de ogen zien, kijken • regarder qn. en face
         met de ogen spreken • avoir des yeux expressifs
         met de ogen knipperen • cligner des yeux
         iemand iets onder vier ogen zeggen • dire qc. à qn. entre quatre yeux
         een gesprek onder vier ogen • un tête-à-tête
         uit zijn ogen zien • 〈 opletten〉 ouvrir l'oeil (et le bon); 〈 op zijn hoede zijn〉 être sur le qui-vive
         voor iemands ogen • sous les yeux (de qn.)
         groen en geel voor de ogen worden • être pris de vertige
         het schemert mij voor de ogen • j'ai la vue trouble
         zijn ogen aan iets te goed doen • repaître ses yeux de qc.
         zijn ogen uit zijn hoofd kijken • se repaître de, à la vue de (qc.)
         zijn ogen goed de kost geven • 〈 ironisch〉 ne pas avoir les yeux dans sa poche; 〈vooral m.b.t. mooie vrouwen〉 se rincer l'oeil
         〈 figuurlijk〉 ogen op steeltjes hebben • faire des yeux comme des soucoupes
         〈 spreekwoord〉 oog om oog, tand om tand • oeil pour oeil, dent pour dent
    2   met een half oog iets zien • entrevoir qc.
         schele, scheve ogen maken, geven • faire des jaloux
         iemand met schele ogen aankijken • être jaloux de qn.
         het oog over iets laten gaan • promener son regard sur qc.
         〈 figuurlijk〉 het oog op iets laten vallen • avoir des desseins sur qc.
         zover het oog reikt • à perte de vue
         〈 figuurlijk〉 het oog slaan, laten vallen op iemand • jeter son dévolu sur qn.
         het oog treffen • frapper les yeux
         aan het oog ontsnappen • se dérober à la vue
         iets aan het oog onttrekken • masquer qc. à la vue
         in het oog houden • 〈 gadeslaan〉 tenir à l'oeil; 〈 niet vergeten〉 ne pas perdre de vue
         in het oog krijgen • 〈 opmerken〉 apercevoir; 〈 begrijpen〉 comprendre
         in het oog lopen • se faire remarquer
         in het oog lopend, vallend • manifeste
         in het oog springen, vallen • sauter aux yeux
         met de ogen verslinden • dévorer (qn., qc.) des yeux
         iets (de werkelijkheid) onder ogen zien • regarder qc. (les choses) en face
         de dood onder ogen zien • envisager la mort
         onder iemands ogen komen • se présenter devant qn.
         iets niet onder ogen willen zien • se mentir à soi-même
         iets onder ogen hebben • avoir qc. sous les yeux
         iemand iets onder het oog brengen • 〈 op iets wijzen〉 faire observer qc. à qn.; 〈 aan het verstand brengen〉 essayer de faire comprendre qc. à qn.
         op het oog • à première vue
         zo op het oog • à vue d'oeil
         iemand, iets op het oog hebben • avoir qn., qc. en vue
         uit het oog raken • disparaître (aux yeux)
         iets, iemand uit het oog verliezen • perdre qc., qn. de vue
         (ga) uit mijn ogen! • hors de ma vue!
         iets voor ogen stellen • 〈 doen zien〉 représenter qc.; 〈 een voorstelling hebben〉 se représenter qc.
         〈 figuurlijk〉 iets voor ogen houden • garder qc. à l'esprit
         〈 figuurlijk〉 een doel voor ogen houden • poursuivre un but
         〈 figuurlijk〉 iemand voor ogen staan • être présent à l'esprit de qn.
         〈 spreekwoord〉 uit het oog, uit het hart • loin des yeux, loin du coeur
         〈 spreekwoord〉 het oog van de meester maakt het paard vet • l'oeil du maître engraisse le cheval
    3   〈 figuurlijk〉 hoge ogen gooien • être bien placé (pour)
         hij wierp, gooide zes ogen • il a jeté un six
    ¶   in hun ogen betekent hij niet veel • à leurs yeux, il a peu de valeur
         met het oog op • en vue de
         met het oog hierop • à cet effet
         iemand naar de ogen zien • ramper devant qn.

    Deens-Russisch woordenboek > oog

  • 29 trek

    1 [het trekken] traction 〈v.〉
    2 [een keer trekken] coup 〈m.〉
    3 [haal met een pen; kenmerkende eigenschap] trait 〈m.〉
    4 [gelaatstrek] 〈 meervoud〉 traits 〈 meervoud〉
    5 [luchtstroom] courant 〈m.〉 d'air
    6 [één keer zuigen] bouffée 〈v.〉
    7 [eetlust, begeerte] faim 〈v.〉
    8 [verhuizing van trekvogels] migration 〈v.〉
    ♦voorbeelden:
    1   dat is een hele trek voor de paarden • ce sera dur à tirer pour les chevaux
    3   gemeenschappelijke trekken • traits communs
         iets in grote trekken vertellen • raconter qc. à grands traits
         dat is een mooi trekje van haar • ça fait partie de ses qualités
         onsympathieke trekken hebben • avoir des côtés antipathiques
         iets met een paar vlugge trekken tekenen • faire un dessin en quelques traits de plume
    4   harde trekken hebben • avoir les traits durs
         een spottende trek om de mond • des plis railleurs autour de la bouche
    5   op de trek zitten • être exposé aux courants d'air
    6   een trek aan een sigaar doen • prendre une bouffée de cigare
    7   ergens trek in hebben • avoir envie de (manger) qc.
         niet aan zijn trekken komen • rester sur sa faim
         als je er trek in hebt • si le coeur vous en dit
    8   de trek van de zwaluw • la migration des hirondelles
         de trek naar de stad • l'exode rural
         die vogels zijn hier op de trek • ces oiseaux sont en migration
    ¶   in trek zijn • être recherché
         hij zal zijn trekken thuis krijgen • il recevra la monnaie de sa pièce

    Deens-Russisch woordenboek > trek

  • 30 لسعة

    لَسْعَةٌ
    ['lasʔʼa]
    n f
    لَدْغَةٌ f piqûre
    ◊

    لَسْعَةُ الدَّبّورِ — piqûre de guêpe

    ♦ لَسْعَةٌ في الصَّميمِ un coup en plein coeur

    Dictionnaire Arabe-Français > لسعة

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • Coup de coeur francophone — Coup de cœur francophone Coup de coeur francophone est un festival de musique qui se tient à Montréal, chaque début du mois de novembre. Comme son nom l’indique, Coup de cœur francophone est un évènement qui travaille à la circulation et la… …   Wikipédia en Français

  • Coup de coeur — Coup de cœur Cet article a pour sujet le film américain. Pour une définition de l expression « coup de cœur », voir l’article coup de cœur du Wiktionnaire. Coup de cœur (One from the Heart) est un film américain de Francis Ford Coppola… …   Wikipédia en Français

  • Le Coup de Coeur Apartment Sablon — (Брюссель,Бельгия) Категория отеля: Адрес: Rue Saint Anne 9, 1000 Б …   Каталог отелей

  • Le coup de coeur appartement Grand Place 3 — (Брюссель,Бельгия) Категория отеля: Адрес: 18 Rue des Pi …   Каталог отелей

  • Le Coup de Coeur Apartment Grand Place — (Брюссель,Бельгия) Категория отеля: Адрес: 13 Rue de la Tête …   Каталог отелей

  • B&B Le Coup De Coeur — (Брюссель,Бельгия) Категория отеля: Адрес: Place De La Vieille Halle Aux Blés, 43 …   Каталог отелей

  • Ô coup de coeur — (Ним,Франция) Категория отеля: Адрес: 24 rue Bigot, 30000 Ним, Франция …   Каталог отелей

  • Le Coup de Coeur Apartment Opera — (Брюссель,Бельгия) Категория отеля: Адрес: Rue de l ecuyer 61, 100 …   Каталог отелей

  • B&B Coup de Coeur — (Moorslede,Бельгия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Pater Lievensstraat …   Каталог отелей

  • Apartment Le coup de coeur duplex Louise — (Брюссель,Бельгия) Категория отеля: Адрес: 20 rue de Craye …   Каталог отелей

  • Apartments Le Coup de Coeur Duplex Sablon — (Брюссель,Бельгия) Категория отеля: Адрес: 51 rue de Ruys …   Каталог отелей

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»