Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

country

  • 121 fugiō

        fugiō fūgī, — (P. fut. fugitūrus, O., Cu.), ere    [2 FVG-], to flee, fly, take flight, run away, make off: e conspectu ilico, T.: ego fugio, am off, T.: cum magnā pecuniā: a Troiā: oppido, Cs.: e manibus: ex proelio: longe, H.: Nec furtum feci nec fugi, run away (of a slave), H.—Prov.: Ita fugias ne praeter casam, beyond shelter, i. e. too far, T.—With acc: qui currebat fugiens hostem, H.: me inermem, H.: ovīs fugiat lupus, V.— To become a fugitive, leave the country, go into exile: ex patriā, N.: A patriā, O.: in exilium, Iu.— With acc: patriam, V.: Teucer Salamina Cum fugeret, H.— To pass quickly, speed, hasten, flee away: fugiens per gramina rivus, V.: sitiens fugientia captat Flumina, H.: fugiunt dies, O.: fugit inreparabile tempus, V.— To vanish, disappear, pass away, perish: e pratis pruina fugit, O.: fugiunt nubes, H.: Fugerat ore color, O.: memoriane fugerit in annalibus digerendis, an, etc., L.— To flee from, avoid, shun: conventūs hominum, Cs.: hunc iudicem: neminem, L.: Vesanum poëtam, H.: urbem, H.: vina, O.— To flee from, avoid, get away from, escape: Acheronta, H.: Cuncta manūs fugient heredis, H.: Se, H.: nullum caput Proserpina fugit, spared, H.—Fig., to flee, avoid, shun: ab omni, quod abhorret, etc.: Hoc facito, hoc fugito, T.: conspectum multitudinis, Cs.: laborem, V.: maioris opprobria culpae, H.: iudicium senatūs, L.: simili inscientiā mors fugitur: quod si curam fugimus, virtus fugienda est: esse fugiendam satietatam.—With inf, to avoid, omit, forbear, beware: turpiter facere: Quid sit futurum cras, fuge quaerere, H.: huic triumphum decorare fugiendum fuit.— To escape, get away from, elude, forsake: ut (animus) fugiat aciem: quos haud ulla viros vigilantia fugit, V.: vox Moerim fugit, V.— To escape, escape the notice of, be unobserved by, be unknown to: vidit id, quod fugit Lycurgum: quem res nulla fugeret: non fugisset hoc Graecos homines, si, etc.: huius viri scientiam: fūgit me ad te antea scribere, I forgot: illud te non arbitror fugere, quin, etc.
    * * *
    fugere, fugi, fugitus V
    flee, fly, run away; avoid, shun; go into exile

    Latin-English dictionary > fugiō

  • 122 gēns

        gēns gentis, f    [GEN-], a race, clan, house (of families having a name and certain religious rites in common): Minucia: clarissima Corneliorum, S.: patres maiorum gentium: minorum gentium patres, L.: gentis enuptio, the right of marrying out of her gens, L.: periurus, sine gente, i. e. of no family, H.: maiorum gentium di, of the highest rank: dii minorum gentium, of the inferior orders: maiorum gentium Stoicus, i. e. eminent.—A descendant, offspring, representative: deūm gens, Aenea, V.; cf. heroës, deūm gens, Ct.: (equos) in spem submittere gentis, V.— A tribe, brood, crew: ista Clodiana.— A race, species, breed: human<*>, C., H.: haec (i. e. volpes), O.— A race, tribe, people: eiusdem gentis (esse): Suebi, quorum non una gens, Ta.: exterae gentes: exercitus compositus ex variis gentibus, S.: Nerviorum, Cs.: oppidum Thessaliae, quae gens miserat, etc., community, Cs.: omnes eius gentis cives, N.: ius gentium: ubicumque terrarum et gentium, in the world: ubinam gentium sumus? on earth: nusquam gentium, T.: tu autem longe gentium, far away in the world: minime gentium, by no means, T.— Plur, foreign nations, foreigners: duretque gentibus amor nostri, Ta.— A region, country: qui Cataoniam tenebat: quae gens iacet, etc.
    * * *
    tribe, clan; nation, people; Gentiles

    Latin-English dictionary > gēns

  • 123 Indiges

        Indiges etis, m    [indu+GEN-], a deified hero, patron deity (of a country): Indigetem Aeneam... Deberi caelo, V.: Indigetes di (old prayer), L.
    * * *
    (gen.), indigentis ADJ
    needy, in want of, needing

    Latin-English dictionary > Indiges

  • 124 initium

        initium ī, n    [1 in + 1 I-], a going in, entrance: Remorum, i. e. of the country, Cs.—Fig., a beginning, commencement: Narrationis, T.: annorum, Cs.: bonis initiis orsus tribunatus, tristīs exitus habuit consulatus: belli, S.: dicendi initium sumere: initium fugae factum a Dumnorige, was the first to flee, Cs.: caedis initium facere a me: quod ab initio petivi: querellae ab initio tantae ordiendae rei absint, L.— Abl sing. abverb., in the beginning, at first: tametsi initio laetus, tamen postquam, etc., at first, S.: initio locum tenere, Cs.: dixi initio, iudices.— Plur, constituent parts, elements: initia, et tamquam semina, unde essent omnia orta.—First principles, elements: illa initia mathematicorum: operum initia tradere, Cs.— Auspices: novis initiis et ominibus opus est, i. e. a new reign, Cu.—Secret sacred rites, sacred mysteries: initia Cereris, L.: mysteria initiaque ut appellantur: tua, mater, initia, i. e. instruments used in celebrating the rites, Ct.
    * * *
    beginning, commencement; entrance

    Latin-English dictionary > initium

  • 125 locus

        locus ī, m (plur. loci, single places; loca, n, places connected, a region), a place, spot: coacto in unum locum exercitu, Cs.: locorum situm nosse, L.: Romae per omnīs locos, S.: loci communes, public places, parks: de loco superiore dicere, i. e. from the judicial bench: Celsior ipse loco (i. e. celsiore loco), O.: et ex superiore et ex aequo loco sermones habiti, i. e. orations and conversations: ex inferiore loco, i. e. before a judge: primus aedium, a dwelling on the ground-floor, N.—An appointed place, station, post, position: loco movere, drive from a post, T.: loco deicere, H.: loco cedere, give way, S.: legio locum non tenuit, Cs.: loca senatoria secernere a populo, L.: loca iussa tenere, V.—Place, room: ut locus in foro daretur amicis: locum sibi fecit, O.: non erat his locus, right place, H.—A lodging, quarters: locus inde lautiaque legatis praeberi iussa, L.—A place, spot, locality, region, country: non hoc ut oppido praeposui, sed ut loco: est locus, Hesperiam dicunt, V.: locos tenere, L.: occupare, S.: venisse in illa loca: ea loca incolere, that region, Cs.—Fig., place, position, degree, rank, order, office: summo loco natus, Cs.: infimo loco natus: legationis princeps locus, head, Cs.: tua dignitas suum locum obtinebit: voluptatem nullo loco numerat: qui locum tenuit virtute secundum, V.: de locis contendere, i. e. precedence, Cs.: signiferos loco movit, degraded, Cs.: duo consularia loca, L.: omnia loca obtinuere, ne cui plebeio aditus esset, L.—Place, position, situation, condition, relation, state: in eum iam res rediit locum, ut, etc., T.: Peiore res loco non potis est esse, T.: Quo res summa loco? In what state? V.: missis nuntiis, quo loco res essent, L.: primo loco, first in order, Iu.: se (eos) eodem loco quo Helvetios habiturum, would treat as, etc., Cs.: parentis loco esse: reliquos obsidum loco ducere, Cs.: criminis loco esse, quod vivam, serves for: in uxoris loco habere, T.: in liberūm loco esse: se in hostium habiturum loco, qui, etc., Cs.: nescire quo loci esset, in what condition: erat causa in eo iam loci, ut, etc., in such a condition.—A topic, matter, subject, point, head, division: tractat locos ab Aristotele ante tractatos: hic locus, de naturā usuque verborum: ex quattuor locis in quos divisimus, etc.: locos quosdam transferam, shall make some extracts: speciosa locis Fabula, quotable passages, H.: loca iam recitata, H.—In rhet.: loci communes, passages of a general import (see communis).—Of time: interea loci, meanwhile, T.: postea loci, afterwards, S.: ad id locorum, till then, S.—In abl, at the right time, seasonably, appropriately, suitably: posuisti loco versūs: et properare loco et cessare, H.: Dulce est desipere in loco, H.— A fitting place, room, opportunity, cause, occasion, place, time: et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus, T.: probandae virtutis, Cs.: aliquid loci rationi dedisses: Interpellandi locus hic erat, H.: nec vero hic locus est, ut, etc., the proper occasion: Est locus in volnus, room for injury, O.: meritis vacat hic tibi locus, opportunity for services, V.: in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, etc.: vita turpis ne morti quidem honestae locum relinquit, i. e. renders impossible: resecandae libidinis: si est nunc ullus gaudendi locus.
    * * *
    I
    place, territory/locality/neighborhood/region; position/point; aim point; site; part of the body; female genitals (pl.); grounds of proof
    II
    seat, rank, position; soldier's post; quarters; category; book passage, topic; part of the body; female genitals (pl.); grounds of proof

    Latin-English dictionary > locus

  • 126 māter

        māter tris, f    [2 MA-], a mother: pietas in matrem: quae matre Asteriā est, daughter of Asteria: lambere matrem, foster-mother, V.: Pilentis matres in mollibus, matrons, V.: Matres atque viri, ladies, V.: mater familias or familiae, lady of the house ; see familia.— A nurse, mother (as a title of honor): Vesta, V.: deūm, Cybele, O.: Matris Magnae sacerdos, i. e. mother of the gods, Cybele: terra, quam matrem appellamus, mother country, L.: Populonia, mother city, V.: petere antiquam matrem, O.: cupidinum, i. e. Venus, H. —Of animals, a mother, dam, parent: prohibent a matribus haedos, V.: ova adsunt ipsis cum matribus (i. e. gallinis), Iu.: simia, Iu.—Of plants, a parent, stock: plantas abscindens de corpore matrum, V.—Fig., a mother, parent, producer, nurse, cause, origin, source: philosophia mater omnium bene factorum: avaritiae mater, luxuries.
    * * *
    mother, foster mother; lady, matron; origin, source, motherland, mother city

    Latin-English dictionary > māter

  • 127 meditullium

        meditullium ī, n    [medius+* tullus for tellus], the middle: in meditullio, Serv. ap. C.
    * * *
    middle, center, mid-point; interior, part of country remote from sea

    Latin-English dictionary > meditullium

  • 128 nancīscor

        nancīscor nactus or nanctus, ī, dep.    [NAC-], to get, obtain, receive, meet with, stumble on, light on, find: anulum, T.: aliquem: summam potestatem, S.: tempus discendi: locum egregie munitum, Cs.: castra Gallorum intecta neglectaque, L.: tempus dea nacta nocendi, discerning, V.: nomen poëtae, win, H.—Of misfortune, to incur, encounter: quod sim nanctus mali, T.—Of disease, to catch, contract: nactus est morbum, N.— To light upon, meet with, reach, find: vitis, quicquid est nacta, complectitur: idoneam ad navigandum tempestatem, Cs.: nactusque silentia ruris Exululat, having reached the quiet country, O.
    * * *
    I
    nancisci, nactus sum V DEP
    obtain, get; find, meet with, receive, stumble on, light on
    II
    nancisci, nanctus sum V DEP
    obtain, get; find, meet with, receive, stumble on, light on

    Latin-English dictionary > nancīscor

См. также в других словарях:

  • Country Is — Single by Tom T. Hall from the album Country Is B side God Came Through Bellville Georgia Released September 9, 1974 …   Wikipedia

  • country — [ kuntri ] n. f. ou m. inv. • country music 1972; mot angl. « campagne » ♦ Anglic. Musique américaine populaire dérivée du folklore blanc du sud ouest des États Unis. ⇒ folk. Adj. inv. Des guitaristes country. ● country nom masculin ou féminin et …   Encyclopédie Universelle

  • Country — Coun try (k?n tr?), n.; pl. {Countries} ( tr?z). [F. contr[ e]e, LL. contrata, fr. L. contra over against, on the opposite side. Cf. {Counter}, adv., {Contra}.] 1. A tract of land; a region; the territory of an independent nation; (as… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • country — (izg. kȁntri) m DEFINICIJA glazb. tradicionalni sjevernoamerički glazbeni žanr; korijeni u folklornoj glazbi juga SAD a, jednostavna forma praćena mahom samo gitarom i violinom; ima brojne podžanrove SINTAGMA country dance (izg. country dȇns) pov …   Hrvatski jezični portal

  • country — ► NOUN (pl. countries) 1) a nation with its own government, occupying a particular territory. 2) districts outside large urban areas. 3) an area with regard to its physical features: hill country. ● across country Cf. ↑across country …   English terms dictionary

  • Country — Coun try, a. 1. Pertaining to the regions remote from a city; rural; rustic; as, a country life; a country town; the country party, as opposed to city. [1913 Webster] 2. Destitute of refinement; rude; unpolished; rustic; not urbane; as, country… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • country — adj. (În sintagma) Muzică country = muzică din folclorul american, devenită stil în muzica uşoară contemporană. [pr.: cántri] – cuv. am. Trimis de LauraGellner, 30.07.2004. Sursa: DEX 98  COUNTRY [CÁNTRI] s. n. muzică country = muzică de cowboy …   Dicționar Român

  • country — [adj] rural, pastoral agrarian, agrestic, Arcadian, bucolic, campestral, countrified, georgic, homey, out country, outland, provincial, rustic, uncultured, unpolished, unrefined, unsophisticated; concepts 401,536,589 Ant. city, metropolitan,… …   New thesaurus

  • country — [kun′trē] n. pl. countries [ME contre < OFr contrée < VL * (regio) contrata, region lying opposite < L contra: see CONTRA ] 1. an area of land; region [wooded country] 2. the whole land or territory of a nation or state 3. the people of… …   English World dictionary

  • Country E.P. — Country E.P. EP by Anaïs Mitchell and Rachel Ries Released September 2, 2008 Recorded 2008 …   Wikipedia

  • country — mid 13c., district, native land, from O.Fr. contree, from V.L. * (terra) contrata (land) lying opposite, or (land) spread before one, from L. contra opposite, against (see CONTRA (Cf. contra )). Sense narrowed 1520s to rural areas, as opposed to… …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»