-
1 cotyla
-
2 cotyla
-
3 Cotyla
-
4 cotyla
-
5 cotyla
ae (cotylē, ēs) f. v. l. = cotula -
6 cotyla
small cup; liquid measure (= 6 cyathi/1 hemina/half sextarius/about 1/2 pint) -
7 columen
columen, minis, n. (*cello; eig. das in die Höhe Getriebene, Hervorragende, u. zwar:) I) die Höhe, der Gipfel, A) eig.: 1) im allg. poet. vom Gebirge, alta Phrygiae columina, Catull. 63, 71. – 2) insbes.: a) die Haube einer Mauer, Cato r. r. 15, 1. – b) der Giebel, First eines Gebäudes, turres et columina villae, Varr.: so des Kapitols, Cic. poët. – c) vom höchsten Punkt in der Sternenbahn, Nigid. b. Serv. Verg. georg. 1, 218. – B) übtr., die Spitze, der Gipfel = das Vornehmste, Höchste usw., c. amicorum Antonii Cotyla Varius, Cic.: c. audaciae, Ausbund von Verwogenheit, Plaut. Amph. 367: aetas Ciceronis et Caesaris doctrinarum multiformium variarumque artium columina (Matodore) habuit M. Varronem et P. Nigidium, Gell.: id quasi caput et c. est impensarum, Col. – II) die Säule, der Balken als Pfeiler, A) eig., Cic. poët. de div. 1, 18. – als t. t. der Baukunst, der bis zum First hinaufreichende Ständer, der Giebelspieß, die Giebelsäule, Dachstuhlsäule, Vitr. 4, 2, 1 u. 4, 7, 5. – B) übtr., die Säule, der Grundpfeiler = die Stütze, der Stützpunkt, bes. v. Pers. (vgl. Ruhnken Ter. Phorm. 2, 1, 57), c. senati, Plaut.: familiae, Ter.: c. rei publicae, Cic.: caput columenque imperii Romani, Liv.: columina iustitiae prisca, Amm.: consulatum superesse plebeiis; eam esse arcem libertatis, id columen, Liv.
-
8 cotula
-
9 columen
[st1]1 [-] columĕn, ĭnis, n.: - [abcl][b]a - faîte, sommet. - [abcl]b - comble (d'un toit), pièce de bois sur laquelle sont posés les chevrons. - [abcl]c - comble, faîte, point capital, le principal, le fort, apogée. - [abcl]d - colonne. - [abcl]e - appui, soutien; qui est à la tête.[/b] [st1]2 [-] Columĕn, ĭnis, n.: Columen (lieu près de l'Algide).* * *[st1]1 [-] columĕn, ĭnis, n.: - [abcl][b]a - faîte, sommet. - [abcl]b - comble (d'un toit), pièce de bois sur laquelle sont posés les chevrons. - [abcl]c - comble, faîte, point capital, le principal, le fort, apogée. - [abcl]d - colonne. - [abcl]e - appui, soutien; qui est à la tête.[/b] [st1]2 [-] Columĕn, ĭnis, n.: Columen (lieu près de l'Algide).* * *Columen, penult. corr. huius columinis, a columus, id est culmus. Varro. Une colomne.\Columen in summo fastigio culminis ponitur. Vitruuius. Le comble.\Alta columina. Catul. Haultes montaignes.\Columen, Le soustenement et la force de quelque chose. vnde Columen familiae. Terent. Le support et appuy d'une race, Le pilier.\Amicorum Antonii columen Cotyla Varius. Cic. Le principal de ses amis.\Columen actionis. Cic. L'appuy de toute l'accusation.\Id enim quasi caput et columen impensarum est. Colum. Là gist le poinct du bon ou mauvais employ. C'est le poinct qui fait congnoistre que l'argent est bien ou mal employé. -
10 columen
columen, minis, n. (*cello; eig. das in die Höhe Getriebene, Hervorragende, u. zwar:) I) die Höhe, der Gipfel, A) eig.: 1) im allg. poet. vom Gebirge, alta Phrygiae columina, Catull. 63, 71. – 2) insbes.: a) die Haube einer Mauer, Cato r. r. 15, 1. – b) der Giebel, First eines Gebäudes, turres et columina villae, Varr.: so des Kapitols, Cic. poët. – c) vom höchsten Punkt in der Sternenbahn, Nigid. b. Serv. Verg. georg. 1, 218. – B) übtr., die Spitze, der Gipfel = das Vornehmste, Höchste usw., c. amicorum Antonii Cotyla Varius, Cic.: c. audaciae, Ausbund von Verwogenheit, Plaut. Amph. 367: aetas Ciceronis et Caesaris doctrinarum multiformium variarumque artium columina (Matodore) habuit M. Varronem et P. Nigidium, Gell.: id quasi caput et c. est impensarum, Col. – II) die Säule, der Balken als Pfeiler, A) eig., Cic. poët. de div. 1, 18. – als t. t. der Baukunst, der bis zum First hinaufreichende Ständer, der Giebelspieß, die Giebelsäule, Dachstuhlsäule, Vitr. 4, 2, 1 u. 4, 7, 5. – B) übtr., die Säule, der Grundpfeiler = die Stütze, der Stützpunkt, bes. v. Pers. (vgl. Ruhnken Ter. Phorm. 2, 1, 57), c. senati, Plaut.: familiae, Ter.: c. rei publicae, Cic.: caput columenque imperii Romani, Liv.: columina iustitiae prisca, Amm.: consulatum superesse plebeiis; eam esse arcem libertatis, id columen, Liv. -
11 cotula
-
12 coclear
cŏclĕar ( cochl-), āris ( cŏclĕārĭ-um, ii, Scrib. Comp. 122; 96; Cels. 3, 22; cŏclĕāre, is, Mart. 8, 71, 10; 8, 14, 121; and coclĕārum, i, Plin. 20, 22, 89, § 242), n. [coclea, of the form of a snail-shell], a spoon, Mart. l. l.; Cels. 6, 14; Plin. 28, 2, 4, § 19; Petr. 33, 6 al.—As a measure for liquids, esp. in medicine, a spoonful, = half a cheme or 1/144 of a cotyla, Rhem. Fann. Pond.; Col. 12, 21, 3; Plin. 23, 4, 38, § 76; 27, 4, 5, § 17, and the above passages with coclearium. -
13 cocleare
cŏclĕar ( cochl-), āris ( cŏclĕārĭ-um, ii, Scrib. Comp. 122; 96; Cels. 3, 22; cŏclĕāre, is, Mart. 8, 71, 10; 8, 14, 121; and coclĕārum, i, Plin. 20, 22, 89, § 242), n. [coclea, of the form of a snail-shell], a spoon, Mart. l. l.; Cels. 6, 14; Plin. 28, 2, 4, § 19; Petr. 33, 6 al.—As a measure for liquids, esp. in medicine, a spoonful, = half a cheme or 1/144 of a cotyla, Rhem. Fann. Pond.; Col. 12, 21, 3; Plin. 23, 4, 38, § 76; 27, 4, 5, § 17, and the above passages with coclearium. -
14 coclearum
cŏclĕar ( cochl-), āris ( cŏclĕārĭ-um, ii, Scrib. Comp. 122; 96; Cels. 3, 22; cŏclĕāre, is, Mart. 8, 71, 10; 8, 14, 121; and coclĕārum, i, Plin. 20, 22, 89, § 242), n. [coclea, of the form of a snail-shell], a spoon, Mart. l. l.; Cels. 6, 14; Plin. 28, 2, 4, § 19; Petr. 33, 6 al.—As a measure for liquids, esp. in medicine, a spoonful, = half a cheme or 1/144 of a cotyla, Rhem. Fann. Pond.; Col. 12, 21, 3; Plin. 23, 4, 38, § 76; 27, 4, 5, § 17, and the above passages with coclearium. -
15 columen
cŏlŭmen, ĭnis, n., and contr. cul-men, mis, n. [root cel- of excello; cf.: celsus, culmus, calamus, collis], lit., that which rises in height, is prominent, projects; hence the point, top, summit, ridge.I.Form columen, inis, n. (only this form is used by Plautus, v. Ritschl, prol. ad Plaut. p. 65).A.An elevated object, a pillar, column: ego vitam agam sub altis Phrygiae columinibus, the lofty buildings, or perh. the mountain-heights, Cat. 63, 71 Ellis ad loc.; and of a pillar of fire: Phoebi fax, tristis nunt a belli, quae magnum ad columen flammato ardore volabat, like an ascending column, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.—B.The highest part or top of an object, e. g. of a wall; the coping; Fr. le chaperon, Cato, R. R. 15, 1; of a building, a ridge, a roof, a gable:2.in turribus et columinibus villae,
Varr. R. R. 3, 7, 1:aulae,
Sen. Herc. Fur. 1000; id. Thyest. 54 Gron.; so of the Capitol, Cic. poët. Div. 1, 12, 20, and of the culmination of heavenly bodies: oritur Canicula cum Cancro, in columen venit cum Geminis, Nigid. ap. Serv. ad Verg. G. 1, 218. —Trop., the top, crown, summit, first, chief, the height, etc.:G.columen amicorum Antonii, Cotyla Varius,
Cic. Phil. 13, 12, 26:pars haec vitae jam pridem pervenit ad columen,
Plin. 15, 15, 17, § 57; Col. 3, 4, 3:audaciae,
the crown of impudence, Plaut. Am. 1, 1, 211.—An elevated object that supports, sustains something; in archit., the top of a gable-end, a gable pillar, a prop, Vitr. 4, 2, 1; 4, 7, 5.—Esp. freq.,2.Trop., a support, prop, stay:II.familiae,
Ter. Phorm. 2, 1, 57; Cic. Verr. 2, 3, 76, § 176:senati, praesidium popli,
Plaut. Cas. 3, 2, 6; cf. id. Ep. 2, 2, 7:rei publicae,
Cic. Sest. 8, 19; Curt. 9, 6, 8:imperii Romani, Div 38, 51, 3: regni Ausonii,
Sil. 15, 385:Asiae,
Sen. Troad. 6:rerum mearum (Maecenas),
Hor. C. 2, 17, 4:doctrinarum, artium (Varro et Nigidius),
Gell. 19, 14, 1; Col. 3, 4, 3.—culmen, ĭnis, n. (in Cic. only once; cf. the foll. B.; not in Cat., Lucr., or Hor.; in gen. first freq. since the Aug. per.).* A.Any thing high; poet., of the stalk of a bean, Ov. F. 4, 734.—B.The top, summit, e. g. of a building, a roof, gable, cupola, etc.:2.columen in summo fastigio culminis,
Vitr. 4, 2, 1; Ov. M. 1, 295; 1, 289; Verg. E. 1, 69:tecta domorum,
id. A. 2, 446; 2, 458; 4, 186:culmina hominum, deorum,
i. e. of houses and temples, id. ib. 4, 671; Liv. 27, 4, 11; 42, 3, 7.—Of the dome of heaven, * Cic. Arat. 26. —Of mountain summits:Alpium,
Caes. B. G. 3, 2:Tarpeium,
Suet. Dom. 23.—Of the crown of the head of men, Liv. 1, 34, 9.—Of the top of the prow of a ship, Luc. 3, 709.—Trop., the summit, acme, height, point of culmination (perh. not ante-Aug.):a summo culmine fortunae ad ultimum finem,
Liv. 45, 9, 7:principium culmenque (columenque, Sillig) omnium rerum pretii margaritae tenent,
Plin. 9, 35, 54, § 106:ruit alta a culmine Troja,
Verg. A. 2, 290 (Hom. Il. 13, 772: kat akrês); cf. id. ib. 2, 603:de summo culmine lapsus,
Luc. 8, 8:regale,
Claud. VI. Cons. Hon. 64. pastorale, id. B. Get. 355:honoris,
App. Flor. 3. -
16 cotula
См. также в других словарях:
Cotyla — Cot y*la (k?t ? l?), Cotyle Cot y*le (k?t ? l?), n. [Gr. ??? anything hollow, cup of a joint, small meassure: cf. L. cotyla a measure.] (Anat.) A cuplike cavity or organ. Same as {Acetabulum}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
COTYLA — mensura liquidorum, continens quartatios duos, utnas mensurales novem, Graece κοτύλη. Aliquando pro hemina; nonnumquam etiam pro libra mensurali. Cuiusmodi quinque Cotylarum aquae mensura unicuique litigantium Athenis olim dabatur, ad quam causam … Hofmann J. Lexicon universale
Cotyla — The cotylae are also features on the proximal end of the radius and of the ulna in birds. In classical antiquity, the cotyla or cotyle (Gr κοτύλη) was a measure of capacity among the Romans and Greeks: by the former it was also called hemina; by… … Wikipedia
Cotyla articularis — sąnarinis paviršius statusas T sritis kaulai atitikmenys: lot. Cotyla articularis ryšiai: platesnis terminas – pirštakaulio pamatas … Paukščių anatomijos terminai
Cotyla caudalis — užpakalinis sąnarinis paviršius statusas T sritis kaulai atitikmenys: lot. Cotyla caudalis ryšiai: platesnis terminas – sąnarinės duobės paviršiai … Paukščių anatomijos terminai
Cotyla dorsalis — viršutinis sąnarinis paviršius statusas T sritis kaulai atitikmenys: lot. Cotyla dorsalis ryšiai: platesnis terminas – viršutinė sąnarinė atauga … Paukščių anatomijos terminai
Cotyla humeralis — petikaulinis sąnarinis paviršius statusas T sritis kaulai atitikmenys: lot. Cotyla humeralis ryšiai: platesnis terminas – stipinkaulio galva … Paukščių anatomijos terminai
Cotyla lateralis — šoninis sąnarinis paviršius statusas T sritis kaulai atitikmenys: lot. Cotyla lateralis ryšiai: platesnis terminas – artimasis pastaibio galas … Paukščių anatomijos terminai
Cotyla lateralis — šoninis sąnarinis paviršius statusas T sritis kaulai atitikmenys: lot. Cotyla lateralis ryšiai: platesnis terminas – sąnarinės duobės paviršiai siauresnis terminas – priekinis sąnarinis paviršius … Paukščių anatomijos terminai
Cotyla medialis — vidinis sąnarinis paviršius statusas T sritis kaulai atitikmenys: lot. Cotyla medialis ryšiai: platesnis terminas – artimasis pastaibio galas siauresnis terminas – tarpsąnarinė iškyla … Paukščių anatomijos terminai
Cotyla medialis — vidurinis sąnarinis paviršius statusas T sritis kaulai atitikmenys: lot. Cotyla medialis ryšiai: platesnis terminas – sąnarinės duobės paviršiai … Paukščių anatomijos terminai