Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

corticis+pm

  • 21 pretium

    pretium, iī, n. (vgl. altindisch apratā, ohne Entgelt, umsonst), der Wert, Preis einer Sache, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: pretium statuere merci, Plaut.: pr. constituere, Cic.: eadem praetia (so!) etiam materiae pineae praestituere, Edict. Diocl.: pretia rerum venalium (zus. = die Marktpreise) statuere, Lact.: exquirere pretia, Liv., pretia palam, Cic.: exquirere per se pretia et usque eo extendere, ut etc., die Preise selbst machen u. dergestalt steigern, daß usw., Suet.: percontari pretium (v. Käufer), Apul.: pretium centum nummis indicare (vom Verkäufer), Apul.: pretium augere, zum Gebote zulegen (v. Käufer), Plin.: pretium facere, den Pr. bestimmen, vom Verkäufer = fordern, Plaut., vom Käufer = bieten, Mart. u. ICt.: pretium conficere, den Preis bestimmen, ein Angebot stellen, v. Präko als Ausrufer in der Versteigerung, Cic.: servos immensis pretiis vendere, Suet. – pretium habere, einen Wert haben, etw. gelten, Cic.: so auch esse in pretio, auch wir »im Preise sein od. stehen«, Liv. u. Ov.: ager maioris pretii, Ter.: parvi pretii esse, Cic.: esse pretii minimi, Sall. fr.: homo omnium minimi pretii, der allernichtswürdigste, Plaut. mil. 558: servus nequam et nulli (so!) pretii, ein nichtswürdiger Taugenichts, Gell. 17, 6, 2. – 2) bildl.: operae eorum pretium facere, ihren Dienst schätzen, Liv.: aliquod morum est pretium, haben einigen W., Ov.: esse in
    ————
    suo pretio, seinen gehörigen W. haben, Ov.: corticis etiam ad medicamenta pr. est, Plin.: cortex Indis maximo pretio est, hat den gr. W. für die Inder, Plin. – II) übtr.: A) das Geld, a) das Geld als Preis für etw., pretio emere, für Geld, Cic.: magno pretio, für vieles Geld, Cic.: parvo pretio, für weniges Geld, wohlfeil, Cic. – Insbes., α) der Kaufpreis, pretium dominis reddere, Eutr. 2, 27: emptoribus pretia restituere, Eutr. 8, 13. – β) das Lösegeld, pactum pro capite pretium, Cic. de off. 3, 107: captivos pretio (gegen L.) remittere, Curt. 4, 11 (44), 15: captivos omnes sine pretio remittere, Curt. 7, 9 (38), 18: Phrahati filium sine pretio remittere, Iustin. 42, 5, 9: eos incolumes sine pretio dimittere, Iustin. 7, 6, 6: captivos sine pretio dare, Eutr. 2, 27: et matrem et coniugem et liberos sine pretio recipere, Curt. 4, 1 (2), 13. – b) Geld, Geldeswert, rude, Ov.: est pretium (Geld) in pretio, dat census honores, Ov.: converso in pretium deo, in Gold, Hor. – B) der Lohn, die Belohnung, a) übh., eig. u. bildl.: manus, Macherlohn (manupretium), Cic.: pretium polliceri (verheißen), Ter.: habes pretium, du bist belohnt, Hor.: pretio afficere, belohnen, Verg.: hic pretium curae (Werkes) dulce recentis erat, Ov.: habere operae pretium, Liv.: magna operae pretia mereri, Liv.: operae pretium est od. videtur, es lohnt sich der Mühe, ist der Mühe wert, mit folg. Infin., Enn. fr., Cic. u.a.: ebenso est pretium curae,
    ————
    Iuven. 6, 474: u. bl. est pretium, Tac. ann. 1, 57 u. 2, 35: u. pretium operis est, Sil. 16, 45: facere operae pretium, etwas tun, was der Mühe wert ist, Liv. – b) die Belohnung, der Preis (s. Spengel Ter. Andr. 39), pretium certaminis, der Siegespreis, Ov.: nullo satis digno morae pretio tempus terunt, mit keiner die Mühe recht belohnenden Sache, Liv. – c) der Lohn = die Strafe, si malos imitabor, tum pretium pro noxa dabis, Liv. Andr. fr.: verbera, compedes, molae, haec pretia sunt ignaviae, Plaut.: ego pretium ob stultitiam fero, Ter.: et peccare nefas aut pretium est mori, Hor. – d) die Bestechung, adduci pretio ad hominem condemnandum, Cic.: nec prece, nec pretio, nec periculo a recta via deduci, Cornif. rhet. – e) pretia vivendi, Reizmittel zum Leben, Plin. ep. 1, 12, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pretium

  • 22 refrigero

    re-frīgero, āvī, ātum, āre, I) tr. abkühlen (Ggstz. calefacere), A) eig.: a) physisch: stella Saturni refrigerat (Ggstz. stella Martis incendit), Cic.: ignis in aquam coniectus restinguitur et refrigeratur, Cic.: r. aestum, Plin.: r. aquam decoctam, Plin.: r. vitem, Colum.: frumentum, Cato. – b) animalisch: α) übh.: se, Cels.: membra undā, Ov.: dei membra partim ardentia partim refrigerata dicenda sunt, Cic. – Passiv refrigerari medial = sich abkühlen, umbris aquisve, Cic.: refrigerandi sui causā, Suet. – β) v. Speisen, Getränken u. Arzneien = die Hitze im Körper mindern, kühlen, refrigerant olera, Cels.: novum vinum refrigerare, vetus calefacere, Varro fr.: nec non (colocynthis) ramentis corticis recens podagras refrigerat, Plin. – Partiz. subst., refrīgerantia, ium, n., kühlende Mittel (Ggstz. calefacientia), Cels. 4, 2. p. 124, 17; 5, 26. no. 33 u. 34. – B) übtr.: 1) im allg., abkühlen, des Feuers-, der Wärme-, des Eifers berauben, Passiv refrigerari, sich abkühlen, erkalten, nachlassen, sich verlieren, accusatio refrigerata, Cic.: sermone refrigerato, Cic.: amore inventionis refrigerato, Quint.: refrigeratus ab Antonio, erkaltet gegen A., Vell. – testem urbane dicto refr., durch eine feine Wendung lahmlegen (gleichs. mit kaltem Wasser überschütten), Quint. 5, 7, 26. – aegre perlegit, refrigeratus saepe a semet ipso, indem der Beifall durch seine ei-
    ————
    gene Schuld geschwächt wurde (weil er sich immer durch lautes Lachen unterbrach), Suet. Claud. 41, 1. – 2) als Übersetzung von ἀναψύχειν τινά, jmdm. Labung-, Linderung bringen, Tert. de anim. 51 extr.; ad Scap. 4. – II) intr. sich abkühlen, kalt werden, cum (olla) refrigeraverit, Plin. Val. 1, 37: dimittat illud refrigerare, Anthim. 81 codd. GA.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > refrigero

  • 23 ruminatio

    rūminātio, ōnis, f. (rumino), das Wiederkäuen, I) eig. u. übtr.: a) eig., Plin. 11, 201. Serv. Verg. ecl. 6, 54. – b) übtr., die Verdoppelung, Wiederholung, corticis inter nucleos, Plin. 15, 94: hiemis, Plin. 17, 191. – II) bildl.: de ruminatione cotidiana, wie man täglich das Alte wiederkäue, Cic. ad Att. 2, 12, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ruminatio

  • 24 scabritia

    scabritia, ae, f. u. scabritiēs, ēī, f. (scaber), I) die Rauhigkeit, Schäbigkeit, chartae, Plin.: corticis, Plin.: unguium, Plin.: Plur., scabritiae genarum, oculorum, unguium, Plin. – II) insbes., die Krätze, Räude, Colum. 7, 5, 8. – Nbf. scabrēs, wovon Abl. scabre, Pacuv. tr. 314 (auch angeführt von Varro sat. Men. 254).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scabritia

  • 25 cortex

        cortex icis, m and f    [1 CAR-], the bark, rind, shell, hull.—Of plants: obducuntur cortice trunci: scutis ex cortice factis, Cs.: Ora corticibus horrenda cavatis, masks, V.: Sumpta de cortice grana, the hull, O. — The bark of the cork-tree, cork: astrictus pice, H.—Prov.: nare sine cortice, i. e. to need no more assistance, H.: tu levior cortice, H.
    * * *
    bark; cork; skin, rind, husk, hull; outer covering, shell, carapace, chrysalis

    Latin-English dictionary > cortex

  • 26 mūscus

        mūscus ī, m     moss: musco circumlita saxa, H.: amarae corticis, V.: mollis, O.
    * * *

    Latin-English dictionary > mūscus

  • 27 circumrasio

    circumrāsĭo, ōnis, f. [circumrado], a scraping or paring around:

    corticis,

    Plin. 17, 26, 39. § 246.

    Lewis & Short latin dictionary > circumrasio

  • 28 forinsecus

    fŏrinsĕcus, adv. [foris + secus, analogous with extrin-secus]. from without, on the outside, = exôthen (post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    ab cohorte forinsecus praedictis fenestellis,

    Col. 8, 3, 6:

    quarundam naturae lignum omne corticis loco habent, hoc est forinsecus,

    Plin. 13, 22, 42, § 122:

    non forinsecus, ut cetera, sed interius armavit,

    Lact. Opif. D. 2, 9:

    si actionem diuturnam, quae est forinsecus expedita, perquiras,

    i. e. publicly, Sid. Ep. 1, 2:

    decursae actiones,

    id. ib. 3, 1.—
    II.
    Transf., for foras, out of doors, out:

    plagis castigatum forinsecus abicit,

    App. M. 9, p. 230, 15; 3, p. 138, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > forinsecus

  • 29 hiatus

    hĭātus, ūs, m. [id.], an opening, aperture, cleft (class. in sing. and plur.; cf. rima, rictus).
    I.
    Lit.:

    animalia cibum partim oris hiatu et dentibus ipsis capessunt, partim unguium tenacitate arripiunt,

    Cic. N. D. 2, 47, 122:

    oris,

    Suet. Claud. 27; Verg. A. 11, 680.—Without oris:

    ne immodicus hiatus rictum distendat,

    Quint. 1, 11, 9:

    extremus exspirantis,

    id. 6, 2, 31:

    Nemeaeus magnus hiatus Ille leonis,

    Lucr. 5, 24; cf.:

    quinquaginta atris immanis hiatibus Hydra,

    i. e. open mouths, Verg. A. 6, 576; Ov. M. 7, 557; 11, 61; Val. Fl. 1, 34:

    personae pallentis hiatus,

    Juv. 3, 175:

    magno sublimis pardus hiatu,

    id. 11, 123; Plin. 28, 4, 7, § 38; cf.

    of Boreas: imbres, sicco quos asper hiatu Persolidat Boreas,

    with a dry throat, dry breath, Stat. Th. 1, 352:

    repentini terrarum hiatus,

    Cic. N. D. 2, 5, 14:

    hauriri urbes terrae hiatibus,

    Plin. 36, 15, 24, § 119; cf.:

    qui (Gyges) descendit in illum hiatum,

    Cic. Off. 3, 9, 38:

    neu distracta (Natura) suum late dispandat hiatum,

    Lucr. 6, 599:

    quantum caeli patet altus hiatus,

    id. 4, 418; cf. id. 5, 375:

    fit et caeli ipsius hiatus, quod vocant chasma,

    Plin. 2, 26, 26, § 96:

    corticis bipedalis hiatus,

    id. 16, 12, 23, § 57:

    hiatus patuli fontis,

    i. e. basin, Ov. M. 3, 162:

    specus est tenebroso caecus hiatu,

    aperture, id. ib. 7, 409:

    veteris rimae cum texit hiatum,

    Juv. 3, 195.— Poet.:

    quid dignum tanto feret hic promissor hiatu?

    i. e. of such pompous language, high-flown style, Hor. A. P. 138; cf. Juv. 6, 636.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., an eager desire, longing (so used by Tac.):

    libidine sanguinis et hiatu praemiorum,

    Tac. H. 4, 42.—
    B.
    In partic., in gram., a hiatus: habet enim ille tamquam hiatus concursu vocalium molle quiddam et quod indicet non ingratam negligentiam, Cic. Or. 23, 77; Quint. 9, 4, 33:

    (Catullus) amans hiatus illius Homerici suavitatem, ebriosa dixit propter insequentis a litterae (verbi acinae) concentum,

    Gell. 7, 20, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > hiatus

  • 30 pretium

    prĕtĭum, ii, n. [Sanscr. root par-, pana (for parna), wager, loan; Gr. pi-praskô, to sell; priamai, to buy; cf. pornos], that for or by which any thing is bought or sold (class.).
    I.
    Lit., money spent for any thing:

    nil pretio parsit, filio dum parceret,

    Plaut. Capt. prol. 32:

    femina... urbem Exiguam pretio posuit,

    for money has founded a small city, Verg. A. 4, 211:

    vectigalia parvo pretio redempta habere,

    for little money, cheaply, Caes. B. G. 1, 18:

    pretio mercari ordinem senatorium,

    to purchase, to gain with money, Cic. Verr. 2, 2, 49, § 122:

    permutare pretio noluit, aliāve merce,

    Plin. 9, 55, 81, § 171.—
    B.
    In gen., money, wealth, etc. ( poet.), Ov. P. 2, 8, 6:

    in pretio pretium nunc est,

    id. F. 1, 217:

    converso in pretium deo,

    i. e. into a shower of gold, Hor. C. 3, 16, 8.—
    II.
    Transf., worth, value, price.
    A.
    In gen.: nec mi aurum posco nec mi pretium dederitis, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 200 Vahl.):

    pretium statuere merci,

    to set, fix, Plaut. Mil. 3, 1, 133:

    pretium certum constituere,

    Cic. Att. 12, 33, 1:

    enumerare,

    id. Rosc. Am. 46, 133:

    pacisci pro re aliquā,

    to agree upon, settle, id. Off. 3, 29, 107:

    exsolvere,

    Plaut. Men. 5, 6, 26:

    quibus hic pretiis porci veneunt?

    at what prices are they sold here? id. ib. 2, 2, 15:

    vendere aliquid pretio suo,

    id. Pers. 4, 4, 30; id. Ps. 1, 2, 36:

    parare sibi pretio aliquid,

    id. Merc. 2, 3, 7:

    multi extulerunt eorum pretia,

    Varr. R. R. 3, 6, 6:

    jacent pretia praediorum,

    are low, down, fallen, Cic. Rosc. Com. 12, 33.—
    B.
    Esp.
    1.
    In phrases: magni, parvi pretii esse, to be high or low in price, of much or little worth, of great or of small value:

    nullus est tam parvi pretii, quin,

    Plaut. Aul. 4, 10, 60:

    ne tu habes servum graphicum, et quantivis pretii!

    id. Ep. 3, 3, 29:

    agrum majoris pretii nemo habet,

    Ter. Heaut. 1, 1, 12:

    noli spectare, quanti homo sit: parvi enim pretii est, qui jam nihil est,

    Cic. Q. Fr. 2, 2, 4:

    de illis potissimum jactura fit, quia pretii minimi sunt,

    Sall. Or. ad Caes. 2, 9: pretium habere, to have a value, to be worth something:

    vendat oleum, si pretium habeat,

    Cato, R. R. 2, 7:

    annona porro pretium nisi in calamitate fructuum non habet,

    Cic. Verr. 2, 3, 98, § 227; but also: pretium habere, to have a price, be for sale:

    quis ignorat quin id longe sit liberalibus disciplinis dignissimum, non vendere operam: cum pleraque hoc ipso possint videri vilia, quod pretium habent,

    Quint. 12, 7, 8; hence: pretium non habere, to have no price, be above price (late Lat.):

    nihil esse pretiosius, immo eum pretium non habere testatur,

    Aug. Serm. 36, 8: in pretio esse, to be of worth, value, or estimation, to be in repute:

    tum coquus in pretio esse (coeptus),

    Liv. 39, 6, 9:

    nec in pretio fertilis hortus erat,

    Ov. F. 5, 316; Plin. 33, 1, 6, § 22: in pretio habere, to regard as of value:

    in magno pretio habere,

    Sen. Ep. 75, 11:

    aurum et argentum in pretio habent,

    Tac. G. 5;

    for which cf.: pudebat libertatis majus esse apud feminas quam apud viros pretium,

    Curt. 8, 2, 28: pretium facere, to fix or set a price or value; of a seller: indica, fac pretium. Do. Tua merx est;

    tua indicatio est,

    Plaut. Pers. 4, 4, 37;

    of a purchaser: quis faceret pretium, nisi qui sua perdere vellet Omnia?

    Mart. 1, 86, 7; Dig. 10, 3, 19.—
    2.
    Wages, reward (mostly poet.):

    pro pretio facio ut opera appareat,

    Plaut. Ps. 3, 2, 59:

    operam Epidici nunc me emere pretio pretioso velim,

    id. Ep. 1, 2, 17:

    reddere alicui pro benefactis,

    id. Capt. 5, 1, 20:

    palmae pretium victoribus,

    Verg. A. 5, 111.—
    III.
    Trop., worth, value:

    quales ex hac die experiundo cognovit, perinde operae eorum pretium faceret,

    would estimate their services, Liv. 27, 17:

    sive aliquod morum Est pretium,

    Ov. Tr. 1, 9, 43: corticis etiam ad medicamenta pretium est, Plin, 12, 25, 54, § 118; 12, 19, 43, § 95.—
    B.
    Transf., pay, hire, wages, reward, price (cf.: stipendium, merces).
    1.
    In a good sense: majores seorsum atque diversum pretium paravere bonis atque strenuis, decurionatus... aliosque honores, Cato ap. Fest. s. v. optionatus, p. 201 Müll.; so,

    = praemium (opp. poena), ita et pretium recte facti triumphum haberet L. Paulus pro egregie bello gesto,

    Liv. 45, 37, 5:

    ut pretium honoremque debito beneficio addat,

    id. 45, 14, 1:

    cum pro cujusque merito consul pretia poenasque exsolvisset,

    id. 26, 40, 15 Weissenb. ad loc.:

    satis ampla pretia,

    prizes, id. 21, 43, 6:

    virtutum pretium,

    Sen. Clem. 1, 1, 1.— Plur.: tam longā valetudine conflictabatur, ut haec tanta pretia vivendi mortis rationibus vincerentur, rewards of living, i. e. motives for living, Plin. Ep. 1, 12, 4.—Esp. in phrase pretium curae, and more freq. pretium operae, a reward for trouble:

    mihi visum est pretium curae, ipsum, senatus consultum quaerere,

    seemed to me worth the trouble, worth while, Plin. Ep. 8, 6, 2:

    est pretium curae cognoscere, etc.,

    Juv. 6, 474: facturusne operae pretium sim, etc.,... nec satis scio, what will pay for the trouble, Liv. praef.:

    operae pretium habent libertatem, civitatemque,

    id. 25, 6; 21, 43: audire est operae pretium, etc., Enn. ap. Acron. ad Hor. S. 1, 2, 37 (Ann. v. 454 Vahl.); so Liv. 3, 26, 7: reddere opis pretium pro factis, Enn. ap. Sen. Ep. 108 (Epigr. v. 6 Vahl.):

    quo in genere est operae pretium diligentiam majorum recordari,

    it is worth while, Cic. Agr. 2, 27, 73:

    captā urbe, operae pretium fore,

    Sall. J. 81, 2;

    so without operae (post-Aug.): Germanico pretium fuit convertere agmen,

    thought it of importance, Tac. A. 1, 57:

    ni pretium foret Pisonis sententias noscere,

    were it not worth while, were it not of importance, id. ib. 2, 35:

    posse eum, si operae pretium faciat, principem popularium esse,

    if he does any thing worth while, any thing of importance, Liv. 25, 30: duos servos ad hostes transfugisse et operae pretium fecisse, have done valuable service, Quadrig. ap. Sen. Ben. 3, 23:

    scriptor minime utilis, cujus libro adtingere nullum pretium operae sit,

    Gell. 12, 2, 1; so,

    operis pretium est,

    Sil. 16, 45.—
    2.
    In a bad sense (i. q. poena), reward, punishment, like the Gr. timê, misthos ( poet.): si malos imitabor, tum pretium pro noxā dabis, Liv. And. ap. Non. 365, 27:

    verbera, compedes, molae... haec pretia sunt ignaviae,

    Plaut. Men. 5, 6, 10:

    ego pretium ob stultitiam fero,

    Ter. And. 3, 5, 4:

    et peccare nefas, aut pretium est mori,

    Hor. C. 3, 24, 24:

    ille crucem pretium sceleris tulit, hic diadema,

    Juv. 13, 105.—Of bribery:

    adduci pretio ad hominem condemnandum,

    Cic. Caecil. 10, 29:

    pretio judicem corrumpere,

    id. ib. 25, 72:

    nec prece, nec pretio a rectā viā deduci,

    Auct. Her. 3, 3, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > pretium

  • 31 ruminatio

    rūmĭnātĭo, ōnis,f. [ruminor], a chewing over again, chewing the cud, rumination.
    I.
    Lit.:

    animalium,

    Plin. 11, 37, 79, § 201; Serv. Verg. E. 6, 54.—
    B.
    Transf., a doubling; a repetition, return:

    corticis,

    Plin. 15, 23, 25, § 94:

    hiemis,

    id. 17, 22, 35, § 191.—
    * II.
    Trop., a thinking over, revolving in the mind, ruminating, rumination:

    cotidiana,

    Cic. Att. 2, 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > ruminatio

  • 32 salivosus

    sălīvōsus, a, um, adj. [id.].
    I.
    Full of spittle, slavering:

    labia,

    App. Mag. p. 313:

    aegrotans,

    Cael. Aur. Acut. 2, 2 fin.
    II.
    Slimy, clammy:

    umor (corticis ulmorum),

    Plin. 16, 38, 72, § 181.

    Lewis & Short latin dictionary > salivosus

  • 33 scabritia

    scā̆brĭtĭa, ae, and scā̆brĭtĭes, em, ē (in both forms post-Aug.; esp. freq. in Plin.), f. [id.].
    I.
    In gen., roughness, ruggedness:

    digitorum,

    Plin. 34, 13, 34, § 131:

    unguium,

    id. 28, 9, 37, § 139:

    linguae,

    id. 31, 9, 45, § 100:

    chartae levigatur dente,

    id. 13, 12, 25, § 81:

    corticis,

    id. 21, 4, 10, § 17:

    ferramentorum,

    id. 28, 9, 41, § 148:

    arteriae,

    id. 27, 12, 105, § 130 et saep.—
    * II.
    The scab, the itch, Col. 7, 5, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > scabritia

  • 34 scabrities

    scā̆brĭtĭa, ae, and scā̆brĭtĭes, em, ē (in both forms post-Aug.; esp. freq. in Plin.), f. [id.].
    I.
    In gen., roughness, ruggedness:

    digitorum,

    Plin. 34, 13, 34, § 131:

    unguium,

    id. 28, 9, 37, § 139:

    linguae,

    id. 31, 9, 45, § 100:

    chartae levigatur dente,

    id. 13, 12, 25, § 81:

    corticis,

    id. 21, 4, 10, § 17:

    ferramentorum,

    id. 28, 9, 41, § 148:

    arteriae,

    id. 27, 12, 105, § 130 et saep.—
    * II.
    The scab, the itch, Col. 7, 5, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > scabrities

  • 35 scrupulosus

    scrūpŭlōsus, a, um, adj. [scrupulus].
    I.
    Lit., full of small sharp or pointed stones, rough, rugged, jagged (rare but class.): specus, Pac. ap. Prisc. p. 713 P.: tamquam e scrupulosis cotibus enavigavit oratio, * Cic. Tusc. 4, 14, 33:

    ruminatio corticis,

    Plin. 15, 23, 25, § 94:

    saltibus degressi scrupulosis et inviis,

    Amm. 19, 13, 1:

    vulnera aurium,

    for wearing jewelled drops, Tert. Cult. Fem. 10, 2.—
    II.
    Trop. (only post-Aug.), very nice, exact, precise, anxious, careful, scrupulous:

    disputatio,

    Quint. 9, 1, 7:

    inquisitio,

    Front. Aquaed. 64; Plin. Ep. 3, 5, 7:

    scrupulosa quaedam et anxia in his commentariis, Gell. praef. § 13: locus,

    Aus. Grat. Act. 24:

    cura,

    Val. Max. 1, 1, 8:

    lector,

    App. M. 9, p. 230, 37:

    scrupulosus in deferendis potestatibus celsis,

    Amm. 30, 9, 3. — Comp.:

    fides quorundam,

    Tert. Spect. 3:

    ratio ventorum,

    Plin. 18, 32, 75, § 325.— Sup.:

    cultus deorum,

    App. de Deo Socr. p. 43, 2.— Hence, adv.: scrūpŭlōsē (acc. to II.), carefully, accurately, diligently, scrupulously:

    scrupulose in partes sectā divisionis diligentiā,

    Quint. 4, 5, 6.— Comp.:

    minutius et scrupulosius scrutantur omnia,

    Quint. 5, 14, 28: scrupulosius tractabo ventos, Plin. 2, 46, 45, § 118.— Sup.: requirant corporis gesticulatorem, Col. praef. § 3.

    Lewis & Short latin dictionary > scrupulosus

  • 36 teneritudo

    tĕnĕrĭtūdo, ĭnis, f. [tener], softness, tenderness si terra teneritudinem habet, Varr. R. R. 1, 36;

    casei,

    Pall. Mai, 9, 2:

    corticis,

    id. Jan. 15, 16:

    pueri primae teneritudinis,

    of the tenderest age, Suet. Tib. 44.

    Lewis & Short latin dictionary > teneritudo

  • 37 tilia

    tĭlĭa, ae, f., the linden or lime-tree.
    I.
    Lit., Plin. 16, 14, 25, § 65; Verg. G. 1, 173; 2, 449; 4, 183; Ov. M. 8, 620; 10, 92. —
    II.
    Transf., the inner bark of the linden, barkbands, Plin. 16, 14, 25, § 65; cf.

    of the elm: corticis interior tilia lepras sedat,

    id. 24, 8, 33, § 48.

    Lewis & Short latin dictionary > tilia

  • 38 tunica

    tŭnĭca, ae, f. [perh. for tog-nica, from tego], an under-garment of the Romans worn by both sexes, a tunic.
    I.
    Lit., Plaut. Ep. 2, 2, 46; 5, 2, 60; id. Mil. 3, 1, 93; 5, 30; id. Pers. 1, 3, 75; Cic. Tusc. 5, 20, 60; id. de Or. 2, 47, 195; Hor. S. 1, 2, 132; id. Ep. 1, 1, 96; 1, 18, 33.—A tunic with long sleeves was thought effeminate, Plaut. Ps. 2, 4, 48; Cic. Cat. 2, 10, 22; Suet. Calig. 52; Gell. 7, 12, 4:

    et tunicae manicas habent,

    Verg. A. 9, 616:

    manicata,

    Curt. 3, 3, 13; cf. Plin. 8, 48, 74, § 194:

    tunicas mutare cottidie,

    Hier. Ep. 22, 32.—Prov.: tunica propior pallio est, my tunic is nearer than my cloak (like the Engl. near is my shirt, but nearer is my skin), Plaut. Trin. 5, 2, 30.—
    II.
    Transf., a coating, skin, tegument, membrane, husk, peel, etc., = velamentum, membrana:

    se medio trudunt de cortice gemmae Et tenues rumpunt tunicas,

    Verg. G. 2, 75:

    cum teretes ponunt tunicas aestate cicadae,

    Lucr. 4, 58; so,

    oculorum,

    Cels. 7, 7, 14; Plin. 11, 37, 54, § 147:

    boletorum,

    id. 22, 22, 46, § 93:

    corticis,

    id. 24, 3, 3, § 7; cf.:

    inter corticem ac lignum tenues tunicae multiplici membranā,

    id. 16, 14, 25, § 65; 16, 36, 65, § 163.

    Lewis & Short latin dictionary > tunica

  • 39 кора дуба

    cortex Quercus, corticis Quercus

    Latin-Russian dictionary > кора дуба

  • 40 кора ивы

    cortex Salicis, corticis Salicis

    Latin-Russian dictionary > кора ивы

См. также в других словарях:

  • Flavēdo cortĭcis aurantiōrum, F. c. citri — (Pharm.), die gelbe Schale von Pomeranzen u. von Citronen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • cortex corticis — [TA] part of the renal cortex consisting of a narrow peripheral zone where the renal columns do not have visible renal corpuscles …   Medical dictionary

  • labyrinthus corticis — [TA] cortical labyrinth: a network of tubules and blood vessels in the renal cortex …   Medical dictionary

  • laminae corticis cerebri — layers of cerebral cortex …   Medical dictionary

  • stratum granulosum corticis cerebelli — [TA] granular layer of cerebellar cortex: the deep layer of the cortex of the cerebellum; it contains many small neurons (granule cells) and is separated from the molecular layer by the Purkinje cell layer …   Medical dictionary

  • stratum moleculare corticis cerebelli — [TA] molecular layer of cerebellar cortex: the superficial layer of the cortex of the cerebellum, containing a relatively small number of stellate neurons, and separated from the granular layer by the Purkinje cell layer. Called also plexiform… …   Medical dictionary

  • stratum purkinjense corticis cerebelli — [TA] Purkinje cell layer: a layer of the cerebellar cortex containing the large neurons called Purkinje cells; it is bounded externally by the molecular layer and internally by the granular layer. Some consider it to be the deepest portion of the …   Medical dictionary

  • layer — A sheet of one substance lying on another and distinguished from it by a difference in texture or color or by not being continuous with it. SEE ALSO: stratum, lamina. SYN: panniculus. ameloblastic l. the internal l. of the enamel organ. SYN: enam …   Medical dictionary

  • субкортикальный — (суб... + лат. cortex (corticis) кора) подкорковый расположенный ниже коры головного мозга, под нею. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009. субкортикальный [суб… + лат. cortex (corticis) кора ] – подкорковый (в частности –… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • stratum — One of the layers of differentiated tissue, the aggregate of which forms any given structure, such as the retina or the skin. SEE ALSO: lamina, layer. [L. sterno, pp. stratus, to spread out, strew, ntr. of pp. as noun, s., a bed cover, layer] s.… …   Medical dictionary

  • Некроз — I Некроз (necrōsis, греч. nekrōsis омертвение) омертвение клеток и тканей в живом организме, сопровождающееся необратимым прекращением их функций. Н. не только патологический процесс, но и необходимый компонент нормальной жизнедеятельности клеток …   Медицинская энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»