Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

coracinus

  • 1 coracinus

    [st1]1 [-] cŏrăcĭnus, a, um: de corbeau.    - [gr]gr. κοράκινος.    - coracinus color: couleur noire (comme celle du corbeau). --- Vitr. 8, 3, 14.    - coracinum, i, n.: noir de corbeau. --- Dig. 32, 78, 55. [st1]2 [-] cŏrăcīnus, i, m.: sorte de poisson.    - [gr]gr. κορακῖνος.    - Plin. 9, 16, 24, § 57; 9, 18, 32, § 68; Mart. 13, 85. [st1]3 [-] Cŏrăcĭnus, i, m.: surnom d'homme. - Mart. 4, 42.
    * * *
    [st1]1 [-] cŏrăcĭnus, a, um: de corbeau.    - [gr]gr. κοράκινος.    - coracinus color: couleur noire (comme celle du corbeau). --- Vitr. 8, 3, 14.    - coracinum, i, n.: noir de corbeau. --- Dig. 32, 78, 55. [st1]2 [-] cŏrăcīnus, i, m.: sorte de poisson.    - [gr]gr. κορακῖνος.    - Plin. 9, 16, 24, § 57; 9, 18, 32, § 68; Mart. 13, 85. [st1]3 [-] Cŏrăcĭnus, i, m.: surnom d'homme. - Mart. 4, 42.
    * * *
        Coracinus, pen. prod. Adiectiuum. Qui est d'un corbeau.
    \
        Coracinus color. Vitruuius. Couleur de corbeau, Noir.

    Dictionarium latinogallicum > coracinus

  • 2 coracinus

    1. coracinus, a, um (κοράκινος), rabenschwarz, coracino colore, Vitr. 8, 3, 14. – subst., coracinum, ī, n., das Rabenschwarz = die rabenschwarze Farbe, Paul. dig. 32, 1, 78. § 5.
    ————————
    2. coracīnus, ī, m. (κορακινος), eine Gattung Flußfische, bes. im Nil, Plin. u. Mart.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coracinus

  • 3 coracinus

    1.
    cŏrăcĭnus, a. um, adj., = korakinos, raven-black:

    color,

    Vitr. 8, 3, 14; so absol., coracinum, Dig. 32, 1, 78, § 5 (al. croconum).
    2.
    cŏrăcīnus, i, m., = korakinos, a species of river fish, esp. in the Nile, Plin. 9, 16, 24, § 57; 9, 18, 32, § 68; Mart. 13, 85 al.

    Lewis & Short latin dictionary > coracinus

  • 4 coracinus

    I a, um (греч.) II coracinus, ī m. (греч.)
    коракин, род нильской рыбы M, PM

    Латинско-русский словарь > coracinus

  • 5 coracinus [1]

    1. coracinus, a, um (κοράκινος), rabenschwarz, coracino colore, Vitr. 8, 3, 14. – subst., coracinum, ī, n., das Rabenschwarz = die rabenschwarze Farbe, Paul. dig. 32, 1, 78. § 5.

    lateinisch-deutsches > coracinus [1]

  • 6 coracinus [2]

    2. coracīnus, ī, m. (κορακινος), eine Gattung Flußfische, bes. im Nil, Plin. u. Mart.

    lateinisch-deutsches > coracinus [2]

  • 7 Coracinus

    3. ENG galjoens
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Coracinus

  • 8 coracinus

    черный (l. 78 § 5 D. 32).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > coracinus

  • 9 coracinus

    I
    coracina, coracinum ADJ
    II
    fish; one of several dark-colored fish; (usu. Egyptian bolti Tilapia nilotica)

    Latin-English dictionary > coracinus

  • 10 Coracinus capensis

    3. ENG black bream, blackfish, galjoen
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Coracinus capensis

  • 11 Coracinus multifasciatus

    3. ENG banded [bastard] galjoen
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Coracinus multifasciatus

  • 12 Entomodestes coracinus

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Entomodestes coracinus

  • 13 Entomodestes coracinus

    ENG black Solitaire

    Animal Names Latin to English > Entomodestes coracinus

  • 14 coracinum

    ī n. [ coracinus I \]

    Латинско-русский словарь > coracinum

  • 15 color

    color, ōris, m. (vgl. occulere, celare), die Farbe, I) eig.: A) im allg., albus, Ggstz. niger, Lucr. u. Cic.: color caerulo albidior, viridi austerior et pressior, Plin. ep.: c. amethystinus, Suet.: ater, Ov. u. Plin.: aureus, Ov. u. Plin.: bonus, Varr., melior, Plin.: caeruleus, Caes.: candidus, Vitr. u. Ov.: coracinus, Vitr.: croceus, Gell.: furvus, Solin.: fuscus, Ov.: herbidus, Plin.: nativus, Plin.: naturalis, ICt.: piceus et niveus, Apul.: porraceus, Plin.: purpureus, Lucr., Vitr. u.a.: rufus, Scrib. u. Gell.: Tyrius, Hor.: viridis, Ov. u. Solin., viridior, Plin. ep.: c. aureus ignis, Lucr.: argenti, Hor. u. Plin.: vestium, Sen.: paenula od. tunica obsoleti coloris, Suet. u. Amm.: Iris mille trahens varios colores, Verg.: colorem ducere (von der Traube), sich färben, Farbe bekommen, Verg. – als Stoff zum Färben (Färbestoff), zum Malen, regionis natura minii et chrysocollae et aliorum colorum ferax, Flor. 4, 12, 60: colorem accipere, bibere, annehmen (v. der Wolle u. Stoffen), Plin.: ebenso colorem (colores) ducere, perbibere, Sen.: colorem inducere picturae, Plin.: navem pretiosis coloribus pingere, Sen.: colores terere, Plin. – B) insbes.: 1) die natürliche Farbe des Menschen, die Gesichtsfarbe, der Teint, a) im allg.: verus, Ter., Ggstz. fucatus, Hor.: albus, Ov.: exsanguis, Sall. u. Rut. Lup.: egregius, suavis, Cic.: colorem mutare, Hor., Quint. u. Curt., od. perdere, Ov., die Farbe (vor Scham, Furcht, Schmerz usw.) wechseln, -verlieren (vgl. crebra coloris mutatio, Cic.); aber colorem mutare auch = blaß werden (vom vielen Studieren), Sen. rhet.: c. non mansit ei, Verg.: c. excidit, Ov.: tales virgo dabat ore colores, so verfärbte sich ihr Gesicht, Verg.: colorem obtinere (als Ggstz. von mutare), Plaut.: im Bilde, ac ne carmen quidem sani coloris enituit, selbst nicht der Poesie blieb eine gesunde Lebensfrische, Petr. 2, 8. – Sprichw., homo nullius coloris, ein unbekannter Mensch, Plaut. Pseud. 1196. – b) prägn. = frische-, schöne Gesichtsfarbe, frischer-, schöner Teint, Schönheit, robur et colos, Liv. 28, 26, 14: nimium ne crede colori, Verg.: abiit corpusque colorque, Ov. – 2) Plur. colores, die Farbenpracht der Blumen, meton. = prangende Blumen, Prop. 1, 2, 9. Val. Flacc. 6, 492. – II) übtr.: A) im allg., die Farbe, der äußere Anstrich, das Äußere (= die äußere Beschaffenheit), civitatis, Cic.: vitae, Hor.: omnis Aristippum decuit c., ihn kleidete jede Farbe = er wußte sich in alle Verhältnisse, in jede Lage zu finden, Hor.: novimus quosdam, qui multis apud philosophum annis persederint et ne colorem quidem duxerint, u. nicht einmal den äußern Anstrich (eines Philosophen) angenommen = gar nichts gelernt haben, Sen.: captivi colore (unter der Maske eines G., scheinbar als G.) transivit, Amm. 26, 9, 6. – B) insbes.: 1) v. der Rede, Diktion, Ton und Farbe, das Kolorit (= der allgemeine Charakter, der Zuschnitt), Cic. u.a.: c. urbanitatis, Cic.: c. tragicus, Hor. – 2) prägn.: a) das hebende, lebhafte Kolorit, der Schmuck, χρῶμα, Cic.: verb. flos et color pigmentorum, Cic. – b) der äußere, täuschende Anstrich = das Beschönigen, dare colorem rebus turpibus, Quint.: dic aliquem colorem, Iuven. – / Nbf. colōs, ōris, m., Plaut. Men. 828 u. mil. 1179. Titin. com. 114. Lucr. 6, 208 u. 1072. Varr. sat. Men. 425. Sall. Cat. 15, 5. Liv. 28, 26, 14. Plin. 9, 149; 13, 98 u.a. Symm. ep. 1, 15; vgl. Serv. Verg. georg. 2, 256.

    lateinisch-deutsches > color

  • 16 color

    color, ōris, m. (vgl. occulere, celare), die Farbe, I) eig.: A) im allg., albus, Ggstz. niger, Lucr. u. Cic.: color caerulo albidior, viridi austerior et pressior, Plin. ep.: c. amethystinus, Suet.: ater, Ov. u. Plin.: aureus, Ov. u. Plin.: bonus, Varr., melior, Plin.: caeruleus, Caes.: candidus, Vitr. u. Ov.: coracinus, Vitr.: croceus, Gell.: furvus, Solin.: fuscus, Ov.: herbidus, Plin.: nativus, Plin.: naturalis, ICt.: piceus et niveus, Apul.: porraceus, Plin.: purpureus, Lucr., Vitr. u.a.: rufus, Scrib. u. Gell.: Tyrius, Hor.: viridis, Ov. u. Solin., viridior, Plin. ep.: c. aureus ignis, Lucr.: argenti, Hor. u. Plin.: vestium, Sen.: paenula od. tunica obsoleti coloris, Suet. u. Amm.: Iris mille trahens varios colores, Verg.: colorem ducere (von der Traube), sich färben, Farbe bekommen, Verg. – als Stoff zum Färben (Färbestoff), zum Malen, regionis natura minii et chrysocollae et aliorum colorum ferax, Flor. 4, 12, 60: colorem accipere, bibere, annehmen (v. der Wolle u. Stoffen), Plin.: ebenso colorem (colores) ducere, perbibere, Sen.: colorem inducere picturae, Plin.: navem pretiosis coloribus pingere, Sen.: colores terere, Plin. – B) insbes.: 1) die natürliche Farbe des Menschen, die Gesichtsfarbe, der Teint, a) im allg.: verus, Ter., Ggstz. fucatus, Hor.: albus, Ov.: exsanguis, Sall. u. Rut. Lup.: egregius, suavis, Cic.: colorem mutare, Hor., Quint. u. Curt., od. perdere, Ov.,
    ————
    die Farbe (vor Scham, Furcht, Schmerz usw.) wechseln, -verlieren (vgl. crebra coloris mutatio, Cic.); aber colorem mutare auch = blaß werden (vom vielen Studieren), Sen. rhet.: c. non mansit ei, Verg.: c. excidit, Ov.: tales virgo dabat ore colores, so verfärbte sich ihr Gesicht, Verg.: colorem obtinere (als Ggstz. von mutare), Plaut.: im Bilde, ac ne carmen quidem sani coloris enituit, selbst nicht der Poesie blieb eine gesunde Lebensfrische, Petr. 2, 8. – Sprichw., homo nullius coloris, ein unbekannter Mensch, Plaut. Pseud. 1196. – b) prägn. = frische-, schöne Gesichtsfarbe, frischer-, schöner Teint, Schönheit, robur et colos, Liv. 28, 26, 14: nimium ne crede colori, Verg.: abiit corpusque colorque, Ov. – 2) Plur. colores, die Farbenpracht der Blumen, meton. = prangende Blumen, Prop. 1, 2, 9. Val. Flacc. 6, 492. – II) übtr.: A) im allg., die Farbe, der äußere Anstrich, das Äußere (= die äußere Beschaffenheit), civitatis, Cic.: vitae, Hor.: omnis Aristippum decuit c., ihn kleidete jede Farbe = er wußte sich in alle Verhältnisse, in jede Lage zu finden, Hor.: novimus quosdam, qui multis apud philosophum annis persederint et ne colorem quidem duxerint, u. nicht einmal den äußern Anstrich (eines Philosophen) angenommen = gar nichts gelernt haben, Sen.: captivi colore (unter der Maske eines G., scheinbar als G.) transivit, Amm. 26, 9, 6. – B)
    ————
    insbes.: 1) v. der Rede, Diktion, Ton und Farbe, das Kolorit (= der allgemeine Charakter, der Zuschnitt), Cic. u.a.: c. urbanitatis, Cic.: c. tragicus, Hor. – 2) prägn.: a) das hebende, lebhafte Kolorit, der Schmuck, χρῶμα, Cic.: verb. flos et color pigmentorum, Cic. – b) der äußere, täuschende Anstrich = das Beschönigen, dare colorem rebus turpibus, Quint.: dic aliquem colorem, Iuven. – Nbf. colōs, ōris, m., Plaut. Men. 828 u. mil. 1179. Titin. com. 114. Lucr. 6, 208 u. 1072. Varr. sat. Men. 425. Sall. Cat. 15, 5. Liv. 28, 26, 14. Plin. 9, 149; 13, 98 u.a. Symm. ep. 1, 15; vgl. Serv. Verg. georg. 2, 256.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > color

  • 17 Dicrurus modestus

    ENG velvet-mantled drongo

    Animal Names Latin to English > Dicrurus modestus

См. также в других словарях:

  • Coracinus — gožiniai ešeriai statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas gentis atitikmenys: lot. Coracinus angl. galjoens rus. корацины ryšiai: platesnis terminas – gožiniai ešeriai siauresnis terminas – dryžasis gožinis ešerys siauresnis terminas …   Žuvų pavadinimų žodynas

  • Coracinus capensis — juodasis gožinis ešerys statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Coracinus capensis angl. black bream; blackfish; galjoen rus. капский корацин ryšiai: platesnis terminas – gožiniai ešeriai …   Žuvų pavadinimų žodynas

  • Coracinus multifasciatus — dryžasis gožinis ešerys statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Coracinus multifasciatus angl. banded galjoen; bastard galjoen rus. полосатый корацин ryšiai: platesnis terminas – gožiniai ešeriai …   Žuvų pavadinimų žodynas

  • Glyptothorax coracinus —   Glyptothorax coracinus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Entomodestes coracinus — juodasis klarinas statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Entomodestes coracinus angl. black solitaire vok. Schwarzklarino, n rus. чёрный кларино, m pranc. grive coracine, f ryšiai: platesnis terminas – tikrieji klarinai …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • Grive coracine — Entomodestes coracinus …   Wikipédia en Français

  • Black Solitaire — Taxobox name = Black Solitaire status = LC | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Aves ordo = Passeriformes familia = Turdidae genus = Entomodestes species = E. coracinus binomial = Entomodestes coracinus binomial …   Wikipedia

  • Entomodestes — Taxobox name = Entomodestes regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Aves ordo = Passeriformes familia = Turdidae genus = Entomodestes genus authority = Stejneger, 1883 subdivision ranks = species subdivision = E. leucotis E. coracinus… …   Wikipedia

  • Fork-tailed Drongo — Conservation status Least Concern ( …   Wikipedia

  • Glyptothorax —   Glyptothorax …   Wikipedia Español

  • Platycheirus — Platycheirus …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»