Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

convicium

  • 1 convicium

    convicium convicium, ii n ругательство, брань, злословие

    Латинско-русский словарь > convicium

  • 2 convicium

    convicium convicium, ii n шум

    Латинско-русский словарь > convicium

  • 3 convicium

    con-vīcium, ī n. [одного корня с vox ]
    1) крик, шум, галдёж (cum maximo clamore et convicio C; c. ranarum Ph)
    2) ссора, брань ( aures convicio defessae C)
    3) поношение, злословие, ругань, попрёки ( consectari aliquem conviciis C)
    4) громкое неодобрение (magnum c. fit cuncto a senatu C)
    urgeri alicujus convicio C — быть предметом чьих-л. нападок
    c. facere alicui Pl, C etc. — ругать кого-л.
    5) язвительная насмешка, колкость или насмешливая песенка (convicia festa SenT, Lcn, M или rustica O)
    6) позор (семьи), выродок, негодяй Pl

    Латинско-русский словарь > convicium

  • 4 convicium

    оскорбление, брань (1. 15. 2 - 14. D. 47, 10), (Gai. III 220, 222).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > convicium

  • 5 convicium

    , i n
      крик, шум, галдёж

    Dictionary Latin-Russian new > convicium

  • 6 conviciolum

    Латинско-русский словарь > conviciolum

  • 7 convicior

    convīcior, ātus sum, ārī [ convicium ] depon.
    ругать, бранить, клеветать, поносить Vr, L
    c. alicui Q, Ptбранить кого-л

    Латинско-русский словарь > convicior

  • 8 convocium

    con-vōcium, ī n. [ vox ]
    многоголосый крик Dig (слово, вымышленное для этимологического объяснения слова convicium)

    Латинско-русский словарь > convocium

  • 9 curare

    1) заботиться, iudex curare debet, ut etc. (1. 5. 25 § 21 D. 10, 2);

    curent magistratus (1. 22 D. 22, 5); (1. 5 § 23 D. 36, 4); (1. 3 D. 48, 4), denunciandum cur. (1. 1 § 10 D. 25, 4);

    cur. convicium fieri alicui (1. 15 § 10 D. 47, 10);

    stipulari cur. (1. 15 § 1 D. 35, 2); (1. 42 § 1 D. 12, 1. 1. 67 § 1 D. 45, 1).

    2) стараться, заботиться о чем: cur. negotia alicuius (1. 14 § 1 D. 10, 3), fructus (1. 7 § 9 D. 24, 3), arbores (1. 3 pr. D. 25, 1), agros (1. 68 § 1 D. 32), oves (1. 60 § 3 eod.), vestimenta (1. 12 pr. D. 47, 2); смотреть за порядком, cur. aedes sacras (1. 1 § 3 D. 43, 6); иметь попечение, tuendi curandive corporis gratia (1. 44 D. 50, 16); лечить, cur. servum vulneratum, aegrum (1. 10 § 1 D. 3, 5. 1. 9 § 7 D. 15, 1. 1. 30 § 1 D. 21, 1);

    cur. gratis amicos (1. 27 D. 38, 1); (1. 3 D. 50, 13).

    3) принять в соображение, si probantem iudex non curabit (1. 10 § 3 D. 2, 13);

    modicas impensas non debet arbiter curare (1. 12 D. 25, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > curare

  • 10 dicere

    говорить, вообще а) высказывать, in Senatu sententiam dicere (1. 12 § 1 D. 1, 9. 1, 1 § 3 D. 1, 13. 1. 2 § 1 D. 50, 2);

    convicium dic. (1. 15 § 11 D. 47, 10);

    convicti dictio (1. 11 § 7 eod.);

    dic. testimonium, засвидетельствовать (1. 1 § 1. 1. 3 § 5. 1. 4. 5. 8. 16. 18. 21. § 1. 1. 25 D. 22, 5);

    dictum, слово, приказ, dicto audiens (1. 19 pr. D. 21, 1. 1. 20 D. 44, 7);

    b) утверждать, tractari potest - et recle dicetur (1. 3 D. 14, 5);

    quaerebatur - dixi, dicendum est (1. 19 pr. D. 2, 1. 1. 2 D. 36, 1);

    quaeris - dico (1. 28 D. 23, 4);

    vulgo dicitur (1. 4 D. 14, 6);

    solemus dicere;

    dici solet (1. 7 § 5. 1. 10 § 2 D. 2, 14. 1. 32 D. 8, 3);

    potest dici (1. 9 D. 2, 1. 1. 6 § 1. 1. 22 D. 3, 5); (1. 2 D. 2, 7. 1. 14 D. 2, 11. 1. 2 § 23 D. 47, 8);

    c) утверждать перед судом, жаловаться (1. 1 § 2. 5. 10 D. 1, 12. 1. 3 § 6 D. 4, 4. 1. 7 pr. D. 5, 3. 1. 41 D. 10, 2);

    dicere et probare (1. 25 D. 3, 3. 1. 67 D. 5, 1);

    se liberum dicere;

    se ex libertinitate ingenuum dic. = asserere s. 1 (1. 7 § 2 D. 5, 3. 1. 14 D. 22, 3);

    inoff ciosum, falsum, irritum, ruptum dicere testamentum;

    falsos codicillos esse dic. (1. 3. 6 pr. 1. 8 § 12. 14 D. 5, 2. 1. 5 § 1. 6 - 9. 1. 7. 15. D. 34, 9. 1. 6 § 1. 1. 19 pr. D. 38, 2);

    dic. de inofficioso, falso testamento (1. 9 § 2 D. 4, 3. 1. 10 § 5 D. 37, 4. 1, 18 D. 48, 2);

    d) приводить, dic. certam causam appellandi (1. 3 § 3 D. 49, 1), causam possessionis (1. 13 pr. D. 5, 3);

    e) xoдатайствовать вместо кого, защищать = defendere s. c. напр. in foro causas dicere (1. 1. D. 1, 2);

    ex vinculis causam dic. (1. 25 § 1 D. 29, 5);

    dictio causae, защита дела (1. 1. C. 8, 5);

    f) судить, постановлять, ius dicere (1. 2 § 23. 28 D. 1, 2. 1. 1. 10. 14. 18. 20 D. 2, 1. 1. 1 § 2 D. 2, 2. tit. D. 2, 3);

    sententiam dic. (1. 1 § 1 D. 2. 12. 1. 32 § 1. 4. 7. seq. D. 4, 8. 1. 55. 57 D. 42, 1. 1. 9 § 11 D. 48, 19. 1. 1 § 7 D. 49, 4);

    vindicias dic. secundum aliquem, sec. libertatem (1. 2 § 24 D. 1, 2): mulctam dic. (1. 6 § 9 D. 1, 18. 1. 32 § 12 D. 4, 8. 1. 2 D. 49, 3. 1. 131 § 1 D. 50, 16);

    mulctae dicendae ius (1. 2 § 8 D. 5, 1);

    poenam dic. sententia (1. 15 C. 9, 47);

    g) в договоре или в завещании что-нб. постановлять, legem dic. (1. 5 D. 18, 3. 1. 126 D. 50, 16);

    testamento legem dic. (1. 14 D. 28, 1. 1. 114 § 14 D. 30); (1. 22 pr. D. 32);

    n lege dicere (1. 6 § 1. 1. 40 pr. § 1 D. 18, D; (1. 6 § 3 D. 8, 4); (1. 27 D. 19, 1. cf. 1. 40 § 5 D. 18, 1);

    dic. conditionem (1. 6 § 2 eod.), modum (1. 2 pr. D. 19, 1); (1. 13 § 2 D. 8, 3. cf. 1. 22 D. 12, 1);

    h) обещать, сказать, особ. а) при продаже - известные качества проданной вещи (1. 1 § 1 D. 21, 1. 1. 19 § 2 eod. cf. 1. 14 § 9. 1. 18 § 1. 2. 1. 19. 38 § 10. 1. 47 pr. 1. 52 eod. 1. 37 D. 4, 3);

    b) при приданом, dos aut datur aut dicitur, aut promittitur (Ulp. VI, 1. 1. 4 C. Th 3, 13);

    i) определять, называть: ex eo, inde dici (1. 31. 49. 59 D. 50, 16);

    dici abusive, proprie, improprie (l. 15. 67 pr. 71 pr. 106. 130. 191 eod.);

    k) понимать, употреблять, duobus, tribus, modis dici (1. 18. 188. pr. eod.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dicere

См. также в других словарях:

  • convicium — index outcry Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 convicium …   Law dictionary

  • Convicĭum — (lat.), Schmähung, s. u. Injurie …   Pierer's Universal-Lexikon

  • convicium — /kanvish(iy)am/ In the civil law, the name of a species of slander or injury uttered in public, and which charged some one with some act contra bonos mores …   Black's law dictionary

  • convicium — /kanvish(iy)am/ In the civil law, the name of a species of slander or injury uttered in public, and which charged some one with some act contra bonos mores …   Black's law dictionary

  • convicium — An insult; a slander …   Ballentine's law dictionary

  • Septem — convivium, novem — convicium. — См. Семь гостей еда, девять беда …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • injuria fit ei cui convicium dictum est, vel de eo factum carmen famosum — /anjur(i)ya fit iyay k(yuw)ay kanvis(hXi)yam diktam est, vel diy iyow faektam karman famowsam/ An injury is done to him of whom a reproachful thing is said, or concerning whom an infamous song is made …   Black's law dictionary

  • injuria fit ei cui convicium dictum est, vel de eo factum carmen famosum — /anjur(i)ya fit iyay k(yuw)ay kanvis(hXi)yam diktam est, vel diy iyow faektam karman famowsam/ An injury is done to him of whom a reproachful thing is said, or concerning whom an infamous song is made …   Black's law dictionary

  • Injuria fit ei cui convicium dictum est, vel de eo factum carmen famosum — An injury is done to him of whom reviling things are said, or concerning whom a defamatory poem is composed …   Ballentine's law dictionary

  • Defamation — This article is about the malicious statement. For the 2009 film, see Defamation (film). Libel and Slander redirect here. For other uses, see Libel (disambiguation) and Slander (disambiguation). Vilification and Calumny redirect here. For the… …   Wikipedia

  • convicio — (del lat. «convicĭum»; ant.) m. Insulto u ofensa. * * * convicio. (Del lat. convicĭum). m. desus. Injuria, afrenta, improperio …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»