-
1 convenit
convenit convenit подобает -
2 convenio
con-venio, vēnī, ventum, īre1) сходиться, съезжаться, собираться (milites, qui ex provincia convenerant Cs; unum in locum и uno in loco C; Romam C; clam inter se c. C); стекаться (munera conveniunt Pl; multae causae convenisse videntur C)civitates, quae in id forum conveniunt C — общины, принадлежащие к этой одной политикоадминистративной системе (подчинённые одному центру)(viro) in manum (in matrimonium cum viro AG) c. C — выходить замуж2) обращаться, встречаться ( aliquem in itinere Cs)te conventum volunt Pl — с тобой желают поговоритьmihi hoc homme convento est opus Pl — мне нужно свидеться с этим человекомconventus non sum ab eo C — он ко мне не обращался (не заходил ко мне, не говорил со мной)se conveniri non vult C — он не хочет, чтобы к нему обращалисьconveniri ab aliquo C — быть встреченным кем-л.3) соглашаться, быть согласным ( cum aliquo и inter se)inter omnes convenit PM — все согласны (в том, что)4) impers.(res) convenit Pl — ладно, улажено, решеноneminem voluerunt esse judicem, nisi qui inter adversarios convenisset C — (наши предки) установили, что никто не может быть судьёю иначе, как с согласия (тяжущихся) сторонputares hoc convenisse Pt — можно было подумать, что таков был уговорtempus committendi proelii inter se c. Cs — условиться между собой о моменте начала бояin colloquium convenit, condiciones non convenerunt Nep — (Ганнибал) вступил в переговоры (со Сципионом), но об условиях (мира они) не договорились5) подходить, согласовываться, соответствовать, подобать (in или ad aliquid, alicui rei, cum re aliqua)hoc maxime in eum convenire videbatur C — это, казалось, больше всего относилось к немуhaec suspicio in illum convenit C — это подозрение падает на негоnegavit id suae virtuti c. Nep — он утверждал, что это не соответствует его доблести6) impers. convĕnit прилично, подобает, к лицу, следует ( aliquid dicere Ter)7) impers. (преим. с bene, optime, pulchre) существуют хорошие отношения (inter aliquos Ter; cum aliquo optime C; pulchre alicui Ctl)cui cum paupertate bene convenit, dives est Sen — кто хорошо сжился с бедностью, тот богат8) сочетаться, сцепляться, соединяться ( primordia rerum conveniunt Lcr); ( о животных) спариваться Lcr, PM; (о людях) вступать в половую связь Ap -
3 convenire
1) сходиться, собираться (1. 1 § 3 D. 2, 14);conv. in domum aliquam (1. 9 § 2 D. 48, 5);
conv. adversus rempubl. (1. 1 § 1 D. 48, 4);
conv. in manum (см. s. 4);
conv. in matrimonium, выходить замуж (1. 15 D. 23, 2. 1. 121 § 1 D. 45, 1);
in secundas nuptias (1. 18 C. 5. 4); тоже без слов: in matrimonio (1. 17 pr. D 25. 2);
2) соглашаться (1. 1 § 3 D. 2, 14. 1. 9 § 1 D. 2, 15. 1. 3 D. 22, 4);corpore conv., совокупляться (1. 8 C. 5, 5).
ex mente convenientium aestimandum est (1. 7 § 8 D. 2, 14);
pactum conventum (1. 13 § 1. 1. 7 § 7 eod.);
tacite conventum (1. 2 pr. eod. 1. 6 D. 20, 2); условиться: convenit alicui cum aliquo (1. 36 D 2. 14. 1. 1 § 10 D 39, 1);
inter aliquos (1. 26 D. 42, 1. 1 23 D. 50, 17. 1. 2. 4. 5 D. 23, 4); тк. обоз. convenit; решено, si de corpore conveniat, error autem sit in vocabulo (1. 5 § 4 D. 6, 1);
3) соответствовать, быть сообразным с: conv. moribus nostris (1. 34 D. 1, 7), boni judicis arbitrio (1. 3 § 3 D. 13, 6);inter omnes convenit (1. 12 D. 2, 8).
Praetoris officio conv. excutere, an etc. (I. 5 § 9 D. 27, 9);
conveniens (adi.) convenienter (adv.) соответственный, сообразный, conveniens est viri boni arbitrio (1. 6 D. 17, 2);
4) приглашать, вызывать, напоминать кому-либо о чем, conv. aliquem, conveniri testato (1. 10 § 3 D. 42, 8. 1. 122 § 3 D. 45, 1), denunciationibus (1. 7 C. 7, 43. 1. 10 C. 8, 14), muneribus et oneribus (1. 1 C. 12, 47); особ. звать к суду, предъявлять иск против кого: conv. debitores judicio (1. 6 § 12 D. 3, 5);convenienter fieri (§ 2 J. 3, 26).
conv. judicio mandati (1. 32 pr. eod.);
couveniri negotiorum gestorum (1. 3 § 1 eod.). judicati (1. 20 § 5 D. 5, 3), dotis judicio (1. 55 D. 24, 1), de peculio, de in rem verso (1. 19. 20. D. 2, 14), nomine hereditario (1. 13 § 1 D. 4, 3); (1. 49 eod.);
in rem conveniri (1. 36 § l D. 6, 1); (1. 7 pr. D. 39, 4);
conventus et condemnatus (1. 7 § 1 D. 2, 15. 1. 8 § 4. 1. 15 D. 10, 3);
conveniri, по отношению к спорному предмету: поmina, quae conveniri possunt (1. 5 § 9 D. 27, 9);
nullam possessionem - pro alienis debitis praecipimus conveniri (1. 4 C. 12, 61); т. к. касательно судьи, который принимает что-нибудь в соображение, utrum ipsi judices convenient (1. 39 § 7 D. 26, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > convenire
-
4 bonus
1) добрый, bonus vir, честный человек, который поступает справедливо и добросовестно и мнение (arbitratus, arbitrium) которого считается справедливым, отсюда: bono viro s. boni v. arbitrio convenit (1. 80 D. 17, 2. 1. 5 § 8 D. 26, 7);boni v. officio fungi (1. 4 § 1 D. 10, 2);
bono v. committere (1. 75 pr. D. 30): in bonum v. remittere, предоставить на благоусмотрение честного человека (1. 137 § 2 D. 45, 1); в том смысле b. judex (1. 3 § 3 D. 13,6);
b. paterfamilias, порядочный, осторожный отец семейства (1. 9 § 2 D. 7, 1. 1. 15 § 1 D. 7, 8. 1. 22 D. 40, 4);
b. fides (см. s. 5);
b. mores (см. mos s. l. b.);
b. causa (см. s. 3);
bonum (et) aequum, оценка, решение дела по справедливости: quanti bonum aequum videbitur judici (1. 42 D. 21, 1);
in quantum ex bono et aequo res patitur (1. 1. D. 14, 5); (1. 18 pr. D. 47, 10);
bono et aequo non convenit (1. 6 § 2 D. 23, 3);
nec melius (nec) aequius (1. 66 § 7 D. 24, 3);
bonum иногда просто в смысле: справедливый: pro bono aestimare (1. 13 § 1 D. 33, 1);
actio in bonum et aequum concepta, иск, даваемый претором вместе с формулою, которая обязывала судью разбирать все дело по совести (bona fides) и по справедливости (aequitas), применяя все особенности каждого отдельного случая = actio bonae fidei (l. 8 D. 4, 5. 1. 10 D. 47, 10); в старой формулярной системе intentio начинается словами: "quidquid N. N. ex bono et aequo (= ex fide bona) dare fac. oportet". - Ex bono et aequo обознач. юридич. порядок, основанный на высшей справедливости, которым отличалось новейшее римское право, выработанное во время классических юристов, ex b. et aeq. est injur. actio (1. 11 § 1 D. 47, 10);
ex b. et a. oritur actio de effusis, funeraria (1. 5 § 5 D. 9, 3. 1. 14 § 6 D. 11, 7);
ex b. et a. introducta indebiti condictio (1. 66 D. 12, 6);
quod ob rem datur, ex b. et a. habet repetitionem (1. 65 § 4 eod.);
2) беспорочный, b. opinio, доброе имя (1. 6 C. 5, 43). 3) достойный похвалы, b. ratione (1. 3 § 5 D. 43, 29);ex b. et a. exceptio accommodanda (1. 2 § 8 D. 2, 11).
4) дельный, храбрый, b. miles (1. 5 § 6 D. 49, 16). 5) хороший, годный, о стоимости, ценности, aeque bonum reddere = eadem bonitate solvere (1. 3 pr. D. 12, 1);dolus b., хитрость (в отношении к врагам) (1. 1 § 3 D. 4, 3).
6) целительный, b. venenum (1. 236 D. 50, 16), тк. выгодный, полезный, quo bonum est? (1. 3 § 11. 1. 10 § 4. D. 37, 3);b. nomen (1. 1 pr. D. 14, 6. 1. 26 § 2. D. 17, 1).
occasio b. (1. 13 D. 1, 3);
bonis conditionibus emere, vendere (§ 2 J. 1, 8. 1. 54 D. 21, 1);
meliorem conditionem facere, afferre, offerre (см. melior). - Bonum (subst.) выгода, польза, bono alicujus cedere, приносить кому пользу (1. 3 § 6 D. 15, 3);
b. publicum, общественное благо (1. 1 D. 41, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > bonus
-
5 nummus
ī (gen. pl. ōrum и um) m.2) pl. деньги, наличные (omnia in nummis habere Pt; nummis vendĕre aliquid Pt)n. jactatur C — курс колеблется5) (тж. n. sestertius C, Sen) мелочь, грош, копейка, безделицаnummo H — за бесценок, но тж. PJ за деньгиad nummum convēnit C — сошлось до копейки, точно -
6 qui
I 1. quī, quae, quod (gen. cujus, арх. quojus; dat. cuī, арх. quoi или quo; dat. и abl. pl. арх. quīs см. тж. queis)pron. interr.1) кто (qui primus? C)2) который, какой, что за (qui est rei publicae status? C)2. pron. rel.который, какой, что (partes tres, quarum unam incolunt Belgae Cs; Thebae ipsae, quod Boeotiae caput est PM)3. pron. demonstr.1) в начале предлож. ( = et is) (и) этот, каковойquā de causā C, Cs etc. — по этой причине2) (= is qui) тот, которыйterra numquam sine usurā reddit, quod accepit C — земля никогда не возвращает без излишка то, что получила3) (= ut is) (с тем) чтобы онDarēus pontem fecit, quo copias traduceret Nep — Дарий построил мост, чтобы по нему переправить войска4) (= ut is) так, чтобы (благодаря чему) онquis potest esse tam mente captus, qui neget? C — кто так безумен, чтобы отрицать (это)?5) (= ut is) так как онpecasse mihi videor, qui a te discesserim C — мне кажется, что я допустил промах, так как разошёлся с тобой6) (= ut is) хотя он, ибо ведь он, если онII quī adv. [арх. abl. к qui ]1) чем, на чтоhabeo, qui utar C — у меня есть чем житьAristides, qui efferetur, vix reliquit Nep — Аристид почти не оставил средств на (своё) погребение2) interr. как?qui convĕnit? C — как это согласовать, связать между собой?qui tandem? C — как же?qui possum facere, quod quereris? Ph — да как же мог я сделать то, в чём ты винишь (меня)?qui fit, ut...? C — как получается, что...?3) сколько, почём ( qui datur Pl)4) в проклятиях (о) чтоб (qui te Juppĭter diique omnes perduint! Pl) -
7 suspicio
I su-spicio, spēxī, spectum, ere [ specio ]1) глядеть вверх, взирать ( in и ad caelum C); созерцать (caelum C, O, Su)nec s. nec circumspicere C — не глядеть ни вверх, ни вокругPleiădes s. O — быть обращённым в сторону Плеяд3) мысленно созерцать, уноситься мысльюnihil altum s. C — не думать ни о чём высоком4) взирать с уважением, чтить, почитать (viros, etiam si decĭdunt, magna conantes Sen; ingenuas artes O; naturam C)s. eloquentiam C — восхищаться красноречием5) смотреть с подозрением, с недовериемBomilcar suspectus regi et ipse eum suspiciens Sl — Бомилькар, который вызвал подозрение у царя (Югурты) и который сам стал его подозреватьII suspīcio, ōnis f. [ suspicio I, 5. ]1) подозрениеomnis s. in servos commovebatur C — всё подозрение пало на рабовs. insequitur aliquam rem C — что-л. вызывает подозрениеs. in aliquem convĕnit (cadit) C — подозрение падает на кого-л.in suspicionem cadere C (incidere C, venire Nep) — попасть под (внушить) подозрениеalicui suspicionem alicujus rei dare (habere) C — вызвать в ком-л. подозрение, но тж.2) предположение, догадка ( alicujus rei C)non sciebamus, quo mitteremus suspiciones nostras Pt — мы не знали, что предположитьnulla s. (sub) est C — нет повода для подозрений4) намёк, видимостьnulla s. vulneris Pt — никакого подобия (т. е. решительно никакой) раны -
8 Mílitat ómnis amáns, et habét sua cástra Cupído
Всякий влюбленный - солдат, и есть у Купидона свой лагерь. Всякий влюбленный - солдат, и есть у Купидона свой военный лагерь.Овидий, "Любовные элегии", I, 9, 1-4:Mílitat ómnis amáns, et habét sua cástra Cupído:Áttice, créde mihí, mílitat ómnis amáns.Quáe bellóst habilís, Venerí quoque cónvenit áetas:Túrpe senéx milés, túrpe senílis amór.Всякий влюбленный солдат, и есть у Амура свой лагерь.В этом мне, Аттик, поверь: каждый влюбленный - солдат.Возраст, способный к войне, подходит для дела Венеры.Жалок дряхлый боец, жалок влюбленный старик.(Перевод С. Шервинского)Агата! - воскликнула она. - Мы с тобой словно рыцари на поле брани, и, как видишь, наш противник приближается. Уйдем в соседнюю комнату: эта встреча несет мало радости, постараемся хоть немного ее оттянуть. И, открыв дверь позади ложа, на котором раньше сидела Бренгильда, обе женщины вышли в комнату, служившую чем-то вроде прихожей. Не успели они скрыться, как с другой стороны тотчас же, словно в театральном представлении, появились кесарь и Агеласт. Они по всей видимости слышали последние слова Бренгильды, ибо кесарь вполголоса произнес: Militat omnis amans, et habet sua castra Cupido. Итак, наша прекрасная противница отвела свои войска. (Вальтер Скотт, Граф Роберт Парижский.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Mílitat ómnis amáns, et habét sua cástra Cupído
-
9 deponere
1) перестать носить траур, напр. lugubria (l. 8 D. 3, 2); сложить с себя должность, dep. officium (l. 5 § 2 D. 16, 3. 1. 38 pr. 65 § 1 D. 23, 2. 1. 3 § 6 D. 26, 10), tutelam (1. 40 pr. 1. 41 § 2 D. 27, 1), imperium (1. 16 D. 1, 16), cingulum (1. 2 C. 3, 21), sollicitudinem (1. 21 C. 9, 9); (1. 13 D. 1, 7); оставлять, отказываться, dep. affectum, et animum accusandi (1. 6 § 1. 1. 13 pr. D. 48, 16);animo dep. possessionem (1. 34 pr. D. 41, 2);
dep. beneficium (1. 2 D. 40, 10); лишать себя, сбыть, qui de patrimonio suo deposuerit, противоп. qui non acquirit (1. 5 § 13 D. 24, 1). Depositio, низложение, сложение, потеря, poenae, quae continent - dignitatis aliquam depositionem (1. 6 § 2. 1. 8 pr. D. 48, 19);
2) положить в безопасное место, поместить, отдать на сохранение кому-нб.;depos. superflui ponderis (1. 28 C. 6, 23).
depositio, отдача, положение на сохранение, dep. pecuniam in aedem, s. apud aedem, s. in aede (1. 73 D. 3, 3. 1. 7 § 2 D. 4, 4. 1. 1 § 36. 1. 5 § 2 D. 16, 3), in publico loco (1. 64 D. 46, 1); (1. 5 D. 10, 2);
dep. corpus (1. 40 D. 11, 7. cf. commendare s. 1);
servum exhibendum dep. apud officium (1. 11 § 1 D. 10, 4); (1. 3 § 6 D. 43, 30), (1. 31 § 1 D. 41, 1); особ. обозн. односторонний, вещный договор, который совершается посредством передачи одним лицом другому движимой вещи на безмездное хранение, с обязанностью возвратить ту же самую вещь (in specie) во всякое время: поклажа, отдача на сохранение (§ 3, 1. 3,14; - tit. D. 16, 3. C. 4, 34. -1. 24 eod. -1. 1 § 8 eod.); (1. 1 § 2 eod.);
lex depositionis (1. 5 § 2 eod.);
conditio depositionis (1. l § 22 eod. 1. 9 § 3 D. 4. 3); (l. 18 § 1 D. 36, 3);
pretium depositionis non quasi merceden accipere (1. 2 § 24 D. 47, 8); (Gai. III. 207. IV. 47, 60). Depositum, a) предмет, данный на сбережение, depositum suscipere (1. 5 pr. D. 16, 3);
pro deposito esse apud aliquem (1. 78 § 1 D. 36, 1);
pro deposito habere pecuniam (1. 11 § 13 D. 32);
in deposito habere, tenere aliquid (1. 5 § 4 D. 36, 3. 1. 69 pr. D. 47, 2);
in depositi causam habere (1. 2 C. 4, 32);
abnegare, inficiari depositum (1. 1. 1 § 2. 1. 69 pr. D. 47, 2);
si convenit, ut in deposito et culpa praestetur = si in re deposita et culpam repromisi (1. 1 § 6 D. 16, 3. 1. 2 § 24. D. 47, 8);
b) обязательное отношение, возникающее из передачи вещи на сохранение, = contractus depositi (l. 2 pr. 1. 50 D. 2,14. 1. 23. 45 pr. D. 50, 17);
in deposito male versari (1. 6 § 6 D. 3, 2), 1. 1 § 35 D. 16, 3);
dolus solus in depositum venit (1. 1 § 10 eod.); (1. 24 eod.);
depositi actio, иск прямой (directa), который предъявляет deponens против депозитария, по поводу возвращения вещи и вознаграждения за вред и убытки (§ 3 J. cit. 1. 1 § 9-47 D. eod.);
depositi (sc. actione) agere eperiri, teneri, damari (1. 1 D. 2, 2. 1. 1 § 8. 13. 14. 16. 25. D. 16, 3);
contrarium indicium depositi, встречный иск принимателя поклажи о возвращении издержек, понесенных на чужую вещь (1. 5 pr. eod.). Depositor = qui deposuit (1. 1 § 36. 37 eod.). Depositarius a) = qui depositum suscepit (§ 36 bit.);
3) разрушать, ломать, dep. aedificium, aedes (1. 6 pr. 8 pr. D. 8, 5. I. 23 § 2 D. 41, 3);b) = depositor (1. 7 § 2. 3 eod. 1. 24 § 2 D. 42, 5).
aedes usque ad aream deposita (1. 83 § 5 D. 45, 1);
paries deponendus (1. 18 § 11 D. 39, 2);
dep. arboris ramos (1. 17 § 1. D. 8, 2);
4) объяснять, tactis sacrosanctis scripturis deponere, quod etc. (1. 1 § 1 C. 2. 59);depositio aedificii = demolitio (1. 9 § 2 D. 4, 2).
depositio, объяснение, testium depositiones (1. 3 C. 2, 43. 1. 17 C. 4, 20); (1. 3 C. 4, 66).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > deponere
-
10 excipere
1) принимать, собирать (1. 9 § 7 D. 41, 1);exc. profluentem aquam (1. 1 § 22 D. 39, 3);
necessitas stillicidiorum excipiend. (1. 17 § 3 D. 8, 2);
2) копировать: excipienda rescripta curare (1. 2 C. 10, 12). 3) брать на себя, exc. onus obligationis (1. 48 § 1 D. 46, 1), periculi societatem (1. 38 pr. D. 26, 7);ut vicinus lumina nostra excipiat (1. 4 eod.).
exc. actionem, отвечать на иск (1. 22. 36 § 1 D. 5, 1. 1. 13 D. 9, 4. 1. 27 pr. D. 36, 1. 1. 41 D. 49, 14), condictionem (1. 20 D. 13, 1), intentiones criminales et civiles (1. 12 pr. C. 12, 19);
exc. sententiam, получать - приговор, присуждающий к наказанию (1, 10 D. 44, 1. 1. 25 pr. D. 48, 19. 1. 7 C. 9, 12), stilum proscriptionis (1. 9 C. 9, 49);
4) получать, exc. liberalitatem (1. 6 C. 5, 16);exc. poenam, быть присужденным к наказанию (1. 38 § 8 D. 48, 5), supplicium capitale (1. 6 C. 9, 12), mortem (1. 1 C. 3, 27).
5) понимать, толковать, rerba sic exc. (1. 7 pr. D. 4, 3. 1. 11 § 5 D. 11, 1). 6) exc. rationes = dispungere, проверять счета (1. 82 D. 35, 1). 7) исключать а) делать исключение от общего правиила: leges, quibus excipitur, ne etc. (1. 5 D. 22, 5); (1. 1 § 1. 1. 7 § 1 D. 48, 11); (1. 21 cf. 1. 1. 3. 5 § 8 D. 37, 5); (1. 61 D. 23, 2);exe. deficientium partes (l. 53 § 1 D. 29, 2).
Praetor excepit sexum, casum etc. (1. 1 § 5 D. 3, 1); (1. 4 D. 2, 2);
non exceptum esse a vinculis iuris (1. 2 9 C. 9, 9);) в частных распоряжениях а) исключать что-нибудь, si ita quis heres iustitutus fuerit: excepto fundo, excepto usufr. heres esto, perinde erit iure civili, atque si sine ea re institutus est (1. 74 D. 28, 5);
fundum excepto aedificio legare (1. 81 § 3 D. 30); (1. 24 D. 33, 8. cf. 1. 3 D. 21, 2);
in venditione, in lege fundi venditi exc. aliquid (1. 76 pr. 77 pr. D. 18, 1);
b) выговаривать себе при продаже предмета: exc. usum, usumfr.;
exc., ut pascere sibi vel inhabitare liceat (1. 32 D. 7, 1);
exc. sibi habitationem (1. 21 § 6 D. 19, 1), sepulcrum (1. 53 § 1 eod.);
servitus excepta (1. 7 D. 8, 4);
quum iter excipere deberem, fundum liberum tradidi (1. 22 § 1 D. 12, 6); вообще выговаривать что-либо, venditor, qui manus iniectionem excepit (1. 10 § 1 D. 2, 4);
exc., ne manumitteretur (serva), ne prostitueretur (1. 6 pr. D. 18, 7);
exc. in locatione, ut etc. (1. 19 § 3 D. 19, 2);
certum pretium sibi exc. (1. 13 pr. D. 19, 5);
c) отказаться от ответственности no поводу недостатков проданной вещи (1. 1 § 9 D. 21, 1);
nominatim excipere de aliquo morbo, et de cetero sanum esse dicere (1. 14 § 9 eod.);
8) предъявлять возражение (cf. exceptio s. 2);nominatim de errone et de fugitivo excipitur (1. 4 § 3 eod.); (1. 69 pr. D. 21, 2).
exc. de pacto convento (1. 2 § 4 D. 44, 4. Gai. III. 179. IV. 116 b. 119. 121. sq. 126), de dolo alicuius (1. 4 § 17. 20. 1. 5 § 5. 1. 11 pr. eod.), de re iuвшcata (1. 21 § 4 D. 44, 2); (1. 28 D. 9, 4); (1. 1 § 16 D. 43, 12); (1. 8 § 9 D. 20, 6);
excipere: si non convenit etc. (l. 12 pr. eod.);
in factum exc. (1. 20 D. 14, 6); (1. 9 D. 22, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > excipere
-
11 expressim
(adv.) прямо, ясно, si nihil expr convenit (1. 2 § 13. D. 18, 4. 1. 98 § 5 D. 46, 3). expressius continere (1. 3 C. 1, 14).Латинско-русский словарь к источникам римского права > expressim
-
12 fides
1) вера, доверие, fidem explere, оправдать доверие (1. 62 D. 12, 6);contractus, quos alienam fidem secuti (доверяя другим) instituimus (1. 1, D. 12, 1. I. 84 § 1 D. 50, 17);
qui pecunias apud mensam, fidem publicam secuti (доверяя общественному кредиту) deposuerunt (1. 24 § 2 D. 42, 5);
2) верность, честность, а) вообще;tidem alicuius sequi обозначает также давать кому в долг (1. 41 J. 2, 1:- si is, qui vendidit, fidem emtoris secutus est, dicendum est, statim rem emtoris fieri); в таком же смысле: fidem habere alicui (1. 19 D. 18, 1. 4 § 8 D. 40, 5).
egregia in rempubl. fides (1. 1 pr. D. 50, 15);
fides tutoris (1. 22 D. 34, 9), curatorum (1. 5 § 6. 1. 33 § 1 D. 26, 7);
res ex fide agenda (1. 60 § 4 D. 17, 1. 1. 53 D. 5, 1. 1. 1 § 4 D. 16, 3. 1. 58. D. 17, 1. 1. 3 D. 22, 3), in fidem alicuius confugere (1. 5 D. 40, 1. 1. 12 D. 38, 5): fidem adhibere, exhibere (1. 7 D. 17, 1. 1. 1 § 2 D. 19, 5), praestare (1. 38 D. 3, 5. 1. 5 § 15. D. 24, 1. 1. 4 D. 27, 5);
b) по отношению к исполнению данного обещания, слова (1. 1 pr. D. 2, 14);
fidem praestare pacto, transactioni, placitis, исполнить все условия соглашения (1. 52 § 1 eod. 1. 17 pr. D. 5, 2. 1. 6 C. 2, 4);
fidem contractus (non) implere (1. 19 § 9 D. 19, 2. 1. 9 D, 19, 5. 1. 26 § 3 D. 23, 4. 1. l0 pr. D. 2, 4. 1. 16 D. 2, 15. 1. 1 pr. 1. 25 pr. D. 13, 5. 11 § 4. 1. 5 pr. D. 16, 3. 1. 5 D. 18, 3);
fides sacramenti rupta (1. 11 pr. D. 29, 1); слово, обещание, обязанность, tacitam fidem interponere (ut non capienti restituat hereditatem);
in fraudem legum s. iuris fidem accommodare (1. 46 D. 5, 3. 1. 43. § 3 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 34, 9. 1. 40 § 1 D. 49, 14. 1. 3 C. 6, 50. 1. 67 D. 3, 3);
fidem exsolvere (l. 5 § 15 D. 24, 1. 1. 40 pr. D. 18, 1); в особ. относится в поручительству: отсюда формула стипуляции: id fide tua esse iubes? (1. 75 § 6 D. 45, 1. 1. 51 pr. D. 46, 1. cf. 1. 60 § 1 D. 17, 1);
fidem dicere pro aliquo = fideiubere (1. 62 § 1 eod.);
in fidem suam recipere (1. 49 pr. D. 19, 1);
fidem suam obligare pro aliquo (1. 27 § 2 D. 16, 1. 1. 28 § 6 D. 34, 3. 1. 54 D. 46, 1);
fide et periculo alicuius dare (1. 24 eod.);
3) достоверность, истина, fides instrumentorum (tit. D. 22, 4. C. 4, 21), testium, testationis, testimonii (1. 1 pr. 1. 2. 3. pr. § 1. 1. 13 D. 22, 5. 1. 11 eod. 1. 32. § 1 D. 47, 2), fides alicui contra se habebitur (1. 11 § 1 D. 11, 1. 1. 2 § 2 D. 50, 8. 1. 6 § 1 D. 1, 18);fide alterius fideiubere pro alio (1. 53 D. 17, 1. 1. 46 § 1 D. 3, 5).
fides probationis (1. 49 C. 3, 32. 1. 1 C. 8, 2);
4) христианская вера: ministrt verae orthodoxae fidei (1. 27 C. 1, 3);fides veri, veritatis, (1. 2. 5 C. 2, 1. 1. 6. C. 6, 23. 1. 2 C. 8, 32. 1. 8. C. 8, 54).
5) bona fides, a) добрая вера, добросовестность, mala fides = dolus: fides bona contraria est fraudi et dolo (1. 3 § 3 D. 17, 2);a fide Christianorum discrepare (1. 12 C. 1, 9. I. 4 C. Th. 16, 7); символ веры, fides Nicaena (см.).
bona fide противоп. per fraudem negotium contrahere (1. 35 pr. D. 19, 2);
b. fide, non in fraudem, gestum negotium (1. 34 D. 3, 3);
non mala fide, противоп. callide (1. 5 § 4. D. 26, 8);
pactum mala fide factum (1. 9 C. 2, 3. 1. 68 pr. D. 18, 1. cf. 1. 18 D. 3, 5. 1. 10 pr. D. 17, 1. l. 5 § 7 D. 26, 7. 1. 32. § 2. 3. 1. 58 § 1. eod.);
ex b. f. reddere (1. 11 D. 16, 3);
ex b. f. esse, praestari (1. 22 § 4 D. 17, 1);
bona f. exigit.: ut, quod convenit, fiat (1. 21 D. 19, 2. cf. 1. 11 § 1 D. 19, 1. 1. 57 D. 50, 17. 1. 1 § 7 D. 16, 3. 1. 23 D. 50, 17);
contractus, quibus doli praestatio vel b. f. inest (1. 152 § 3 eod. 1. 31 pr. D. 16, 3);
bonae fidei contractus, двусторонний договор, основанный на доброй вере (1. 11 § 18. 1. 48 D. 19, 1. 1. 32 § 2 D. 22, 1);
bonae f. iudicium, иск, вытекающий из упомянутого договора, причем усмотрению судьи предоставлялся обширный простор принимать во внимание не только те обстоятельства, которые были указаны в формуле, но и всякие другие, на которые могла сослаться сторона при дальнейшем производстве дела. Bonae fidei iudicium противопоставляется stricti iuris iudicium (§ 30 J. 4, 6. 1. 7 § 5 D. 2, 14. 1. 7 D. 3, 5. 1. 3 § 2 D. 13, 6. 1. 24 D. 16, 3. 1. 54 pr. D. 17, 1. 1. 11. § 1 D. 19, 1. 1. 31 § 20 D. 21, 1. 1. 5 D. 22, 1. 1. 5 pr. cf. I. 2 § 3 D. 44, 1);
iudicium, quod ex b. f. descendit (1. 57 § 3 D. 18, 1);
actio, quae ex b. f. oritur (1. 2 § 2 D. 43, 26);
arbitrium bonae f. iudicis (1. 4 § 2 D. 12, 4);
b) добрая вера, т. е. убеждение лица в том, что оно не нарушает ничьих прав, действует добросовестно, против. mala fides, напр. bona - mala fide emere;
bonae fid. emtor (§ 35 J. 2, 1. pr. J. 2, 6. Gai. II. 49. 1. 7 § 11. 17. 1. 13 § 2 D. 6, 2. 1. 27 D. 18, 1. 1. 2 pr. § 1 D. 41, 4. 1. 109 D. 50, 16);
bona - mala fid. possidere;
bonae-malae f. possessor (1. 25 § 7 D. 5, 3. 1. 45. D. 6, 1. 1. 48 § 1 D. 41, 1. 1. 3 § 22 D. 41, 2. Gai. II. 43. 45. 1. 38 D. 41, 3. 1. 136. D. 50, 17. 1. 137 eod.);
bona f. accipere, praestare (Gai. VI. 43. III. 155);
bona fide diutina possessione capere posse (1. 43 § 1 D. 41, 2);
bona-mala f. percipere fructus (1. 4 § 2 D. 10, 1);
bona f. servire (1. 23 § 6 1. 25. § 2. 1. 43 § 3 D. 21, 1. 1. 19. 21. 23. 49. 54. D. 41, 1. 19. 33. D. 45, 3. 1. 12. § 6 D. 40, 12).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fides
-
13 convenio
, conveni, conventum, convenire 41) сходиться, встречаться (с кем – acc.), собираться;2) подходить;3) согласовываться, соответствовать; impers. convenit подобает;4) сочетаться, соединяться♦ viro in manum convenire выходить замуж
См. также в других словарях:
convenit — CONVENÍ, convín, vb. IV. intranz. 1. A corespunde cu dorinţele cuiva, a fi pe placul cuiva. 2. A cădea de acord cu cineva; a se învoi, a se înţelege. ♦ tranz. A accepta, a admite. ♦ A încheia o convenţie. – Din fr. convenir, lat. convenire.… … Dicționar Român
convenit — /kanviynat/ In civil and old English law, it is agreed; it was agreed … Black's law dictionary
convenit — /kanviynat/ In civil and old English law, it is agreed; it was agreed … Black's law dictionary
convenit — It is agreed … Ballentine's law dictionary
Versipellem frugi convenit esse hominem quod pectus sapit. — См. С волками жить, по волчьи выть … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Cui non convenit sua res, ut calceus olim… — См. У всякого своя блошка … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
bona fides exigit ut quod convenit fiat — /bowna faydiyz egzajat at kwod kanviynat fayat/ Good faith demands that what is agreed upon shall be done … Black's law dictionary
dolum ex indiciis perspicuis probari convenit — /dowlam eks indishiyas parspikyuwas prowberay kanviynat/ Fraud should be proved by clear tokens … Black's law dictionary
hoc servabitur quod initio convenit — /hok sarveybatar kwod anish(iy)ow kanviynat/ This shall be preserved which is useful in the beginning … Black's law dictionary
jus jurandi forma verbis differt, re convenit; hunc enim sensum habere debet: ut deus invocetur — /jas jarasnday forma varbas difart, riy kanviynat; haijk iyam sensam habiriy debat: at diyas invasiytar/ The form of taking an oath differs in language, agrees in meaning; for it ought to have this sense; that the deity is invoked … Black's law dictionary
lex semper intendit quod convenit rationi — /leks sempar antendat kwod kanviynat rasshiyownay/ The law always intends what is agreeable to reason … Black's law dictionary