Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

contritus

  • 1 contritus

    contritus, a, um, part. passé de contero. [st2]1 [-] broyé, pilé, écrasé. [st2]2 [-] usé, commun, banal. [st2]3 [-] (Vulg.) contrit, repentant.
    * * *
    contritus, a, um, part. passé de contero. [st2]1 [-] broyé, pilé, écrasé. [st2]2 [-] usé, commun, banal. [st2]3 [-] (Vulg.) contrit, repentant.
    * * *
        Contritus, pen. prod. Participium. Plin. Cum caseo in vino contrita. Broyez.
    \
        Contrita praecepta. Cic. Non negabo me ista omnium communia et contrita praecepta didicisse. Communs, Usitez.
    \
        Contritum vetustate prouerbium. Cic. Proverbe dequoy les anciens usoyent souvent, Un vieil et commun proverbe.

    Dictionarium latinogallicum > contritus

  • 2 contritus

    contritus contritus, a, um растёртый

    Латинско-русский словарь > contritus

  • 3 contritus

    contrītus, a, um, PAdi. (v. contero), abgenutzt, abgedroschen = allbekannt, proverbium vetustate contritum, Cic.: communia et contrita praecepta, Cic.

    lateinisch-deutsches > contritus

  • 4 contritus

    contrītus, a, um, PAdi. (v. contero), abgenutzt, abgedroschen = allbekannt, proverbium vetustate contritum, Cic.: communia et contrita praecepta, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contritus

  • 5 contrītus

        contrītus adj.    [P. of contero], worn out, trite, common: praecepta: proverbium vetustate. — Worthless: praemium.
    * * *
    I
    contrita, contritum ADJ
    contrite; penitent
    II
    contrita, contritum ADJ
    trite, hackneyed, worn out; common (L+S)

    Latin-English dictionary > contrītus

  • 6 contritus

    contrītus, a, um, Part. and P. a., from contero.

    Lewis & Short latin dictionary > contritus

  • 7 contritus

    1. contrītus, a, um
    part. pf. к contero
    2. adj.
    общеизвестный, давно известный, устарелый ( praeceptum C); избитый ( proverbium C)

    Латинско-русский словарь > contritus

  • 8 contero

    contĕro, ĕre, trīvi, trītum - tr. - [st1]1 [-] broyer, piler, concasser, moudre, écraser.    - conterere medium scillae, Varr. R. 2, 7, 8: piler le coeur d'un oignon.    - conterere nationes, Just.: dompter les peuples, briser les peuples.    - in negotiis conteri, Cic. de Or. 1, 58, 249: être rompu aux affaires. [st1]2 [-] accabler, épuiser, détruire.    - conterere aliquem oratione, Plaut. Cist. 609: assommer qqn par ses discours.    - conteris me, Plaut. Cist. 2, 3, 65: tu m'assommes.    - conterere boves, Lucr. 2, 1161: exténuer des boeufs.    - conterere corpora, Tac. Agr. 31: s'épuiser physiquement.    - ne nos tam contemptim conteras, Plaut. Poen. 3, 1, 34: ne nous accable pas de tant de mépris. [st1]3 [-] user par le frottement, par l'usage.    - conterere viam Sacram, Prop. 3, 23, 15: user le pavé de la voie Sacrée.    - [fig., en parl. d'un livre souvent feuilleté] Cic. Fam. 9, 25, 1. [st1]4 [-] réduire en poudre, anéantir.    - conterere alicujus injurias oblivione, Cic. Fam. 1, 9, 20: réduire à néant par l'oubli les injustices de qqn. --- cf. Tusc. 5, 85.    - Herculi conterere quaestum, Plaut. Most. 4, 2, 68: dissiper ce qu'Hercule pourrait gagner, être un dissipateur. [st1]5 [-] user, consumer [temps].    - conterere aetatem in litibus, Cic. Leg. 1, 53: user sa vie dans les procès.    - conterere operam frustra, Ter. Phorm. 209: perdre son temps.    - conterere se in geometria, Cic. Fin. 1, 72: employer tout son temps à l'étude de la géométrie.    - cum in foro conteramur, Cic. de Or. 1, 249: puisque nous passons notre vie au Forum.    - aevum somno conterere, Lucr.: passer son temps à dormir.    - se conterere in musicis, Cic. Fin. 1, 21, 72: employer tout son temps à étudier la musique. [st1]6 [-] épuiser par l'usage [un sujet].    - quae sunt horum temporum, ea jam contrivimus, Cic. Att. 9, 4, 1: tout ce qu'on peut dire sur les affaires présentes, nous l'avons déjà épuisé. [st1]7 [-] au passif être contrit, être repentant.    - Vulg. (passim), Eccl.    - v. contritus.
    * * *
    contĕro, ĕre, trīvi, trītum - tr. - [st1]1 [-] broyer, piler, concasser, moudre, écraser.    - conterere medium scillae, Varr. R. 2, 7, 8: piler le coeur d'un oignon.    - conterere nationes, Just.: dompter les peuples, briser les peuples.    - in negotiis conteri, Cic. de Or. 1, 58, 249: être rompu aux affaires. [st1]2 [-] accabler, épuiser, détruire.    - conterere aliquem oratione, Plaut. Cist. 609: assommer qqn par ses discours.    - conteris me, Plaut. Cist. 2, 3, 65: tu m'assommes.    - conterere boves, Lucr. 2, 1161: exténuer des boeufs.    - conterere corpora, Tac. Agr. 31: s'épuiser physiquement.    - ne nos tam contemptim conteras, Plaut. Poen. 3, 1, 34: ne nous accable pas de tant de mépris. [st1]3 [-] user par le frottement, par l'usage.    - conterere viam Sacram, Prop. 3, 23, 15: user le pavé de la voie Sacrée.    - [fig., en parl. d'un livre souvent feuilleté] Cic. Fam. 9, 25, 1. [st1]4 [-] réduire en poudre, anéantir.    - conterere alicujus injurias oblivione, Cic. Fam. 1, 9, 20: réduire à néant par l'oubli les injustices de qqn. --- cf. Tusc. 5, 85.    - Herculi conterere quaestum, Plaut. Most. 4, 2, 68: dissiper ce qu'Hercule pourrait gagner, être un dissipateur. [st1]5 [-] user, consumer [temps].    - conterere aetatem in litibus, Cic. Leg. 1, 53: user sa vie dans les procès.    - conterere operam frustra, Ter. Phorm. 209: perdre son temps.    - conterere se in geometria, Cic. Fin. 1, 72: employer tout son temps à l'étude de la géométrie.    - cum in foro conteramur, Cic. de Or. 1, 249: puisque nous passons notre vie au Forum.    - aevum somno conterere, Lucr.: passer son temps à dormir.    - se conterere in musicis, Cic. Fin. 1, 21, 72: employer tout son temps à étudier la musique. [st1]6 [-] épuiser par l'usage [un sujet].    - quae sunt horum temporum, ea jam contrivimus, Cic. Att. 9, 4, 1: tout ce qu'on peut dire sur les affaires présentes, nous l'avons déjà épuisé. [st1]7 [-] au passif être contrit, être repentant.    - Vulg. (passim), Eccl.    - v. contritus.
    * * *
        Contero, conteris, pen. cor. contriui, contritum, pen. prod. conterere. Broyer, Menuiser, Mettre en pouldre, Mouldre.
    \
        Conterere, per translationem. Gaster, User, Consumer.
    \
        AEtatem in pistrino. Plaut. User sa vie.
    \
        Diem conterere. Plautus, - contriui diem Dum asto aduocatus cuidam cognato meo. J'ay employé tout le jour et consumé.
    \
        Eum diem cum Dionysio conteremus. Cic. Nous serons tout ce jour avec Dionysius, Nous passerons tout ce jour avec luy.
    \
        Ferrum vsu. Ouid. User.
    \
        Operam. Plaut. Perdre sa peine.
    \
        Quaestum. Plaut. Despendre ce qu'on gaigne.
    \
        Vitam in quaerendo. Terent. User sa vie.
    \
        Conteri in causis et foro. Cic. Ne faire autre chose que plaider, et en estre quasi tout usé.
    \
        Conterere aliquem oratione. Plaut. Ennuyer de parolles, qu'on dict, Rompre la teste.
    \
        Conterere obliuione voluntaria iniurias. Cic. Oublier du tout, Mettre en oubli.

    Dictionarium latinogallicum > contero

  • 9 contero

    con-tero, trīvī, trītum, ere, zusammenreiben = zerreiben, I) im engern Sinne, in kleine Teile zerreiben, zerbröckeln, zerrühren, zerdrücken, cornua cervi, Ov.: pabula (poetisch = Kräuter), Ov.: alqd coquere et deinde conterere, Cels.: multa (viele harte Körper) duorum digitorum allisione c., Treb. Poll. – m. cum u. Abl., ruta contrita cum melle, Cels. – m. in od. ex u. Abl., c. araneum in oleo vetere, Plin.: ruta cum caseo in vino contrita, Plin.: ruta ex aceto contrita, Cels. – mit in od. ad u. Akk., radicem aridam in pulverem, Plin.: alqd cum aqua ad mellis crassitudinem, Varro. – II) im weitern Sinne, zerreiben = abreiben, nach u. nach aufreiben, 1) im allg.: a) nach u. nach austilgen, eius omnes gravissimas iniurias voluntariā quādam oblivione freiwillig aus dem Gedächtnis tilgen, Cic. ep. 1, 9, 20. – b) als ganz wertlos gleichsam mit Füßen-, in den Staub treten = geringschätzig behandeln, α) Lebl.: reliqua c. et contemnere (Ggstz. virtutem ad caelum efferre), Cic. Tusc. 5, 85: praeter hoc (praemium), quod iam contritum et contemptum putatur, für ganz wertlos u. der Beachtung unwert gilt, Cic. Sest. 86. – β) leb. Wesen, schmählich bloßstellen, alqm contemptim, Plaut. u. Naev. fr.: alqm suā oratione, Plaut.: alqm indigno quaestu, Plaut. – 2) insbes., durch häufigen, allzuhäufigen Gebrauch physisch od. geistig abreiben, zuschan den reiben, nach u. nach aufreiben, erschöpfen, a) übh.: α) Lebl.: ferrum, Ov.: viam sacram, abtreten (= oft betreten), Prop. – m. Abl. (durch), παιδείαν Κύρου legendo, Cic.: u. (im Bilde) memoriam, infelicem supellectilem pluribus et diversis officiis, Quint. – Sprichw., Herculi (= Herculis) c. quaestum, des H. Gewinn vertun (= die größten Reichtümer durchbringen), Plaut. most. 984 (und dazu Lorenz). – β) leb. Wesen, deren Körper und Kräfte, boves et vires agricolarum, Lucr.: corpora ipsa ac manus silvis ac paludibus emuniendis, Tac. – dah. se conterere u. Passiv conteri medial, sich (geistig) abmühen, contritus ad regiam, der sich bei der Basilika in Prozessen abgemüht (herumgeschlagen) hat, Cic. Caecin. 14. – gew. m. in u. Abl., se in musicis, geometria, astris, Cic.: conteri in causis et in negotiis et in foro, Cic.: conteri in foro amicorum litibus, Plin. ep. – b) eine Zeit zubringen, hinbringen, verbringen, im üblen Sinne = verstreichen lassen (vgl. die Auslgg. zu Sall. Cat. 4, 1), frustra tempus, Cic. – m. cum u. Abl., cum alqo diem, Cic. – mit in u. Abl., omne otiosum tempus in studiis, Cic.: aetatem in litibus, Cic.: aetatem in syllabis, Sen.: vitam atque aetatem suam in quaerendo, Ter.: in multis bellis et asperis aetatem sine fructu, ohne Aussicht auf Lohn sein Leben opfern, Amm. – mit bl. Abl. (mit, durch), tempus audiendis fabulis, Plin. ep.: diei brevitatem conviviis, longitudinem noctis stupris et flagitiis, Cic.: diem abaco et latrunculis, Macr.: bonum otium socordiā atque desidiā, Sall. – c) Mühe verwenden, aufwenden, operam, Plaut. most. 581: operam frustra, Ter. Phorm. 209. – d) in Rede u. schriftl. Darstellung abnutzen, erschöpfen, im üblen Sinne abdreschen, quae autem sunt horum temporum, ea iam contrivimus, Cic. – u. im Partiz., proverbium vetustate contritum, Cic.: communia et contrita praecepta, Cic. – / Ungew. Perf. conterui, Apul. met. 8, 23. Itala psalm. 104, 33 u.a. (aber Ven. Fort. 6, 4, 34 jetzt conterruit); vgl. Charis. 48, 4.

    lateinisch-deutsches > contero

  • 10 contero

    con-tero, trīvī, trītum, ere, zusammenreiben = zerreiben, I) im engern Sinne, in kleine Teile zerreiben, zerbröckeln, zerrühren, zerdrücken, cornua cervi, Ov.: pabula (poetisch = Kräuter), Ov.: alqd coquere et deinde conterere, Cels.: multa (viele harte Körper) duorum digitorum allisione c., Treb. Poll. – m. cum u. Abl., ruta contrita cum melle, Cels. – m. in od. ex u. Abl., c. araneum in oleo vetere, Plin.: ruta cum caseo in vino contrita, Plin.: ruta ex aceto contrita, Cels. – mit in od. ad u. Akk., radicem aridam in pulverem, Plin.: alqd cum aqua ad mellis crassitudinem, Varro. – II) im weitern Sinne, zerreiben = abreiben, nach u. nach aufreiben, 1) im allg.: a) nach u. nach austilgen, eius omnes gravissimas iniurias voluntariā quādam oblivione freiwillig aus dem Gedächtnis tilgen, Cic. ep. 1, 9, 20. – b) als ganz wertlos gleichsam mit Füßen-, in den Staub treten = geringschätzig behandeln, α) Lebl.: reliqua c. et contemnere (Ggstz. virtutem ad caelum efferre), Cic. Tusc. 5, 85: praeter hoc (praemium), quod iam contritum et contemptum putatur, für ganz wertlos u. der Beachtung unwert gilt, Cic. Sest. 86. – β) leb. Wesen, schmählich bloßstellen, alqm contemptim, Plaut. u. Naev. fr.: alqm suā oratione, Plaut.: alqm indigno quaestu, Plaut. – 2) insbes., durch häufigen, allzuhäufigen Gebrauch physisch od. geistig abreiben, zuschan-
    ————
    den reiben, nach u. nach aufreiben, erschöpfen, a) übh.: α) Lebl.: ferrum, Ov.: viam sacram, abtreten (= oft betreten), Prop. – m. Abl. (durch), παιδείαν Κύρου legendo, Cic.: u. (im Bilde) memoriam, infelicem supellectilem pluribus et diversis officiis, Quint. – Sprichw., Herculi (= Herculis) c. quaestum, des H. Gewinn vertun (= die größten Reichtümer durchbringen), Plaut. most. 984 (und dazu Lorenz). – β) leb. Wesen, deren Körper und Kräfte, boves et vires agricolarum, Lucr.: corpora ipsa ac manus silvis ac paludibus emuniendis, Tac. – dah. se conterere u. Passiv conteri medial, sich (geistig) abmühen, contritus ad regiam, der sich bei der Basilika in Prozessen abgemüht (herumgeschlagen) hat, Cic. Caecin. 14. – gew. m. in u. Abl., se in musicis, geometria, astris, Cic.: conteri in causis et in negotiis et in foro, Cic.: conteri in foro amicorum litibus, Plin. ep. – b) eine Zeit zubringen, hinbringen, verbringen, im üblen Sinne = verstreichen lassen (vgl. die Auslgg. zu Sall. Cat. 4, 1), frustra tempus, Cic. – m. cum u. Abl., cum alqo diem, Cic. – mit in u. Abl., omne otiosum tempus in studiis, Cic.: aetatem in litibus, Cic.: aetatem in syllabis, Sen.: vitam atque aetatem suam in quaerendo, Ter.: in multis bellis et asperis aetatem sine fructu, ohne Aussicht auf Lohn sein Leben opfern, Amm. – mit bl. Abl. (mit, durch), tempus audiendis fabulis, Plin. ep.: diei brevitatem
    ————
    conviviis, longitudinem noctis stupris et flagitiis, Cic.: diem abaco et latrunculis, Macr.: bonum otium socordiā atque desidiā, Sall. – c) Mühe verwenden, aufwenden, operam, Plaut. most. 581: operam frustra, Ter. Phorm. 209. – d) in Rede u. schriftl. Darstellung abnutzen, erschöpfen, im üblen Sinne abdreschen, quae autem sunt horum temporum, ea iam contrivimus, Cic. – u. im Partiz., proverbium vetustate contritum, Cic.: communia et contrita praecepta, Cic. – Ungew. Perf. conterui, Apul. met. 8, 23. Itala psalm. 104, 33 u.a. (aber Ven. Fort. 6, 4, 34 jetzt conterruit); vgl. Charis. 48, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contero

  • 11 contero

    conterere, contrivi, contritus V TRANS
    grind, crush, pound to pieces; bruise, crumble; rub/wipe away/out/off, expunge; spend, exhaust, waste (time), use up; wear out/down; make weary

    Latin-English dictionary > contero

  • 12 contreo

    contrire, contrivi(ii), contritus V TRANS
    destroy, crush; go against

    Latin-English dictionary > contreo

  • 13 contero

    con-tĕro, trīvi (rarely conterui, App. M. 8, p. 212, 12; Ven. Fort. C. 6, 4, 33), trītum, 3, v. a., to grind, bruise, pound, to crumble, separate into small pieces.
    I.
    Prop. (so freq. in medic. lang.):

    medium scillae cum aquā ad mellis crassitudinem,

    Varr. R. R. 2, 7, 8:

    cornua cervi,

    Ov. Med. Fac. 60:

    horrendis infamia pabula sucis,

    id. M. 14, 44:

    radicem aridam in pulverem,

    Plin. 26, 11, 70, § 113:

    fracta, contrita,

    Lucr. 4, 697.—Far more freq. and class. in prose and poetry,
    II.
    Transf., to diminish by rubbing, to waste, destroy (cf.: conficio, consumo, etc.), to rub off, wear out.
    A.
    Of material objects:

    latera tua,

    Plaut. As. 2, 4, 13:

    boves et vires agricolarum (followed by conficere),

    Lucr. 2, 1161; cf.:

    conteritur ferrum, silices tenuantur ab usu,

    Ov. A. A. 3, 91: superbiter contemptim conterit legiones, Naev. ap. Non. p. 516, 1;

    humorously imitated: ne nos tam contemptim conteras,

    treat contemptuously, Plaut. Poen. 3, 1, 34; and:

    conteris Tu tuā me oratione, mulier,

    you wear me out, id. Cist. 2, 3, 65 (cf. B. 1. b. infra):

    corpora ipsa ac manus silvis ac paludibus emuniendis inter verbera ac contumelias conterunt,

    Tac. Agr. 31:

    heri in tergo meo Tris facile corios contrivisti bubulos,

    Plaut. Poen. 1, 1, 11:

    Viam Sacram,

    to tread upon frequently, Prop. 2 (3), 23, 15: Paideian Kurou legendo, i. e. to wear out with reading, Cic. Fam. 9, 25, 1:

    supellectilem pluribus et diversis officiis,

    to wear out by use, Quint. 2, 4, 29.—In mal. part.:

    aliquas indigno quaestu, i. e. prostituere,

    Plaut. Rud. 3, 4, 44; cf.

    tero.—Prov.: is vel Herculi conterere quaestum possiet,

    squander the greatest possible fortune, Plaut. Most. 4, 2, 68 Lorenz ad loc.—
    B.
    Of immaterial objects.
    1.
    Most freq. (like the simple verb) of time, to waste, consume, spend, pass, employ, in a good and bad sense (cf. Sall. C. 4, 1 Kritz); constr. with in and abl. or the abl. only, with dum, or absol.
    (α).
    With in:

    aetatem in pistrino,

    Plaut. Bacch. 4, 6, 11:

    vitam atque aetatem meam in quaerendo,

    Ter. Ad. 5, 4, 15:

    aetatem in litibus,

    Cic. Leg. 1, 20, 53:

    omne otiosum tempus in studiis,

    id. Lael. 27, 104:

    diem in eā arte,

    Prop. 2, 1, 46.—
    (β).
    With abl.:

    totum hunc diem cursando atque ambulando,

    Ter. Hec. 5, 3, 17:

    majorem aevi partem somno,

    Lucr. 3, 1047:

    tempora spectaculis, etc.,

    Quint. 1, 12, 18:

    diei brevitatem conviviis, longitudinem noctis stupris et flagitiis,

    Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26:

    bonum otium socordiā atque desidiā,

    Sall. C. 4, 1.—
    * (γ).
    With dum:

    contrivi diem, Dum asto, etc.,

    Plaut. Cas. 3, 3, 4.—
    (δ).
    Absol.:

    vitae modum,

    Prop. 1, 7, 9.—
    b.
    Transf. to the person:

    se, ut Plato, in musicis, geometriā, etc.,

    Cic. Fin. 1, 21, 72; cf.

    in medial form: cum in causis et in negotiis et in foro conteramur,

    id. de Or. 1, 58, 249; id. Caecin. 5, 14.—
    2.
    In gen.:

    operam,

    Plaut. Most. 3, 1, 54; cf.:

    operam frustra,

    Ter. Phorm. 1, 4, 31:

    quae sunt horum temporum,

    to exhaust, Cic. Att. 9, 4, 1.—
    b.
    Trop.:

    ejus omnis gravissimas injurias quasi voluntariā oblivione,

    to obliterate from the memory, Cic. Fam. 1, 9, 20: quam (dignitatem virtutis) reliquā ex collatione, facile est conterere atque contemnere, to tread under foot by comparison (opp. in caelum efferre), id. Tusc. 5, 30, 85.—Hence, contrītus, a, um, P. a., worn out, trite, common (mostly in Cic.):

    proverbium vetustate,

    Cic. Fin. 2, 16, 52:

    praecepta (connected with communia),

    id. de Or. 1, 31, 138:

    contritum et contemptum praemium,

    id. Sest. 40, 86.

    Lewis & Short latin dictionary > contero

  • 14 detero

    dē-tĕro, trīvi, trītum, 3, v. a., to rub away, to wear away, to wear out (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Caes.).
    I.
    Prop.:

    strataque jam volgi pedibus detrita viarum saxea,

    Lucr. 1, 315:

    a catena collum detritum cani,

    Phaedr. 3, 7, 16; so,

    vestem usu,

    Plin. 8, 48, 73, § 191; cf.:

    detrita tegmina,

    Tac. A. 1, 18:

    aurum usu,

    Plin. 33, 3, 19:

    pedes (viă longă),

    Tib. 1, 9, 16:

    frumenta,

    to thresh out, Col. 1, 6, 23; cf.

    milium,

    id. 6, 12, 4:

    scillam,

    id. 6, 27, 10:

    telephion,

    Plin. 27, 13, 110, § 137:

    calces deteris,

    you tread on my heels, Plaut. Merc. 5, 2, 111.—
    II.
    Trop., to diminish in force, to lessen, weaken, impair:

    laudes Caesaris culpă ingeni,

    Hor. Od. 1, 6, 12:

    aliquid velut usu ipso,

    Quint. 2, 4, 7:

    fulgorem,

    id. 10, 5, 16:

    si quid ardoris ac ferociae miles habuit, deteritur, etc.,

    Tac. H. 2, 76 fin.:

    ab alio genere vitae detriti jam,

    Gell. 15, 30, 1:

    quantum detritum est famae,

    Sil. 7, 247:

    detrita bellis Suessa,

    id. 8, 399:

    detereret sibi multa Lucilius,

    would polish his verses, Hor. S. 1, 10, 69 (cf. just before, v. 65, limatior).— Absol.:

    nimia cura deterit magis quam emendat,

    Plin. Ep. 9, 35 fin. — Hence, * dētrītus, a, um, P. a., worn out, trite, hackneyed (for which in Cic. contritus):

    illa in agendis causis jam detrita,

    Quint. 8, 6, 51.

    Lewis & Short latin dictionary > detero

  • 15 incontritus

    in-contrītus, a, um, adj., not contrite (eccl. Lat.), Hier. Orig. in Jer. Hom. 3, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > incontritus

См. также в других словарях:

  • Contrit. — contritus, pounded …  

  • contrit — contrit, ite [ kɔ̃tri, it ] adj. • v. 1174; lat. contritus « broyé » 1 ♦ Relig. Qui est profondément touché du sentiment de ses péchés. ⇒ pénitent, repentant. Un cœur contrit. 2 ♦ Cour. Qui marque le repentir. Air contrit. ⇒ 1. chagrin, penaud.… …   Encyclopédie Universelle

  • contrito — (Del lat. contritus, abrumado.) ► adjetivo Que está arrepentido y abatido por haber cometido una falta: ■ con voz contrita le pidió perdón. * * * contrito, a (del lat. «contrītus») adj. Abatido y triste por haber cometido una falta, aunque no sea …   Enciclopedia Universal

  • contrition — [ kɔ̃trisjɔ̃ ] n. f. • v. 1200; « destruction » v. 1120; lat. contritio 1 ♦ Relig. Douleur vive et sincère d avoir offensé Dieu. Contrition parfaite. ACTE DE CONTRITION : prière qu on récite en confession (cf. C est ma faute, ma très grande faute …   Encyclopédie Universelle

  • Contrite — Con trite (?; 277), a. [L. contritus bruised, p. p. of contrere to grind, bruise; con + terere to rub, grind: cf. F. contrit See {Trite}.] 1. Thoroughly bruised or broken. [Obs.] [1913 Webster] 2. Broken down with grief and penitence; deeply… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • contrite — adjective Etymology: Middle English contrit, from Anglo French, from Medieval Latin contritus, from Latin, past participle of conterere to grind, bruise, from com + terere to rub more at throw Date: 14th century feeling or showing sorrow and… …   New Collegiate Dictionary

  • Contrition — Saint Peter Repentant 1823 25 , Goya Contrition or contriteness[1] (from the Latin contritus ground to pieces, i.e. crushed by guilt) is sincere and complete remorse (i.e. regret with a sense of guilt) for sins one has committed. The remorseful… …   Wikipedia

  • Nicholas Gombert — Nicolas Gombert (* um 1495 in La Gorgue bei Lille (?); † um 1560 in Tournai) war ein franco flämischer Komponist, Kapellmeister und Sänger der Renaissance. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Herkunft 2 Das Werk …   Deutsch Wikipedia

  • Nicolas Gombert — (* um 1495 in La Gorgue bei Lille (?); † um 1560 in Tournai) war ein franko flämischer Komponist, Kapellmeister und Sänger der Renaissance. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Herkunft 2 Das Werk …   Deutsch Wikipedia

  • Nicolas Gombert — (env. 1495 env.1556) est un compositeur franco flamand. Sommaire 1 Biographie 2 Style musical 3 Œuvre 3.1 Messes et fra …   Wikipédia en Français

  • Basílica de El Escorial — Saltar a navegación, búsqueda Fachada de la Basílica de El Escorial. La Basílica de El Escorial es una iglesia que forma parte del amplio conjunto del Monasterio de El Escorial, en la localidad de San Lorenzo de El Escorial Mad …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»