-
1 contortus
contortus, a, um [st1]1 [-] part. passé de contorqueo. [st1]2 [-] adj. a - entortillé, compliqué, obscur, confus, embrouillé. - Cic. de Or. 1, 58, 250; Ac. 2, 24, 75. b - vif, animé, véhément, impétueux. - Cic. Or. 20, 66; Quint. 10, 7, 14. - contorta, ōrum, n.: passages véhéments. --- Quint. 9, 4, 116.* * *contortus, a, um [st1]1 [-] part. passé de contorqueo. [st1]2 [-] adj. a - entortillé, compliqué, obscur, confus, embrouillé. - Cic. de Or. 1, 58, 250; Ac. 2, 24, 75. b - vif, animé, véhément, impétueux. - Cic. Or. 20, 66; Quint. 10, 7, 14. - contorta, ōrum, n.: passages véhéments. --- Quint. 9, 4, 116.* * *Contortus, Participium: vt Contorta cornua. Cic. Tortillees, Recoquillees.\Crinis contortus. Seneca. Cheveul regrillé, Testonné, Crespillé.\Cuspis contorta lacerto. Ouid. Jectee ou dardee de roideur.\Contortae res. Cic. Envelopees et obscures, Tortues, Intriquees, Meslees. -
2 contortus
contortus, a, um, PAdi. (v. contorqueo), I) verschlungen, verwickelt, c. et difficiles res, Cic. – von Gedanken u. Reden usw. = geschraubt, gekünstelt, gezwungen, c. et aculeata quaedam σοφίσματα, Cic.: verba c. et fidicularia, Fronto. – II) schwungvoll, kraftvoll, oratio, Cic.: vis orationis, Quint.: subst., contorta, ōrum, n. (Ggstz. lenia), Quint.
-
3 contortus
contortus, a, um, PAdi. (v. contorqueo), I) verschlungen, verwickelt, c. et difficiles res, Cic. – von Gedanken u. Reden usw. = geschraubt, gekünstelt, gezwungen, c. et aculeata quaedam σοφίσματα, Cic.: verba c. et fidicularia, Fronto. – II) schwungvoll, kraftvoll, oratio, Cic.: vis orationis, Quint.: subst., contorta, ōrum, n. (Ggstz. lenia), Quint.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contortus
-
4 contortus
contortus adj. [P. of contorqueo], vehement, energetic: oratio.—Involved, intricate: res.* * *contorta, contortum ADJinvolved, intricate, obscure (discourse); tangled/complicated; brandished/hurled; vehement, energetic, strong, full of motion -
5 contortus
contortus, a, um, Part. and P. a., from contorqueo. -
6 contortus
1. a, umpart. pf. к contorqueo2. adj.1) запутанный, сложный, мудрёный ( contortae et difficīles res C)2) натянутый, вымученный ( sophismāta C)3) искажённый или перекошенный ( vultus CA)4) стремительный, страстный, сильный ( oratio C) -
7 contortus
-a/um adj Aentortillé, tordu -
8 andropogon contortus
தர்ப்பைப் புல் -
9 contorqueo
con-torqueo, torsī, tortum, ēre, in die Runde herumdrehen, -wenden, -schwingen, I) im allg.: navem quolibet, herumlenken, Lucr.: membra quocumque vult contorquet, reckt, Cic.: amnes in alium cursum contortos et deflexos, Cic.: proram laevas ad undas, Verg.: ut (deus rotundus) eā celeritate contorqueatur, sich herumbewegt, Cic.: silvas insano vortice, Verg. – übtr., auditorem tamquam machinatione aliquā tum ad severitatem, tum ad remissionem animi, herumbringen zu usw., Cic. – deinde contorquent et ita concludunt, geben sie der Sache eine erzwungene Wendung, machen sie eine Seitenwendung und usw., Cic. – II) insbes.: A) schwingen, brachium, Cornif. rhet. 4, 68. – prägn., schwingen = schleudern, c. hastam in latus, Verg.: c. telum in eum, Curt.: hasta viribus contorta, Ov.: hasta speciosissime contorta, Quint. – übtr., von der schwung-, kraftvollen Rede, (fulmina illa, sc. verborum) numeris contorta ferrentur, einen so kraftvollen Schwung hätten, Cic.: quae verba contorquet, wie schwungvoll ist seine Rede, Cic. – B) winden, contorta toga, um den Arm gewundene, Cornif. rhet. 4, 68. – cornua rugarum ambitu contorta, runzelig gewundene, Plin.: arbor magna ex parte contorta, krumm gewunden, Plin.: crinis contortus, Sen. poët.: contortus vel conductus vultus, verzerrtes od. verzogenes, Cael. Aur. chron. 2, 1, 5. – / Ungew. Supin. contorsum bei Prisc. 9, 52.
-
10 contorqueo
con-torqueo, torsī, tortum, ēre, in die Runde herumdrehen, -wenden, -schwingen, I) im allg.: navem quolibet, herumlenken, Lucr.: membra quocumque vult contorquet, reckt, Cic.: amnes in alium cursum contortos et deflexos, Cic.: proram laevas ad undas, Verg.: ut (deus rotundus) eā celeritate contorqueatur, sich herumbewegt, Cic.: silvas insano vortice, Verg. – übtr., auditorem tamquam machinatione aliquā tum ad severitatem, tum ad remissionem animi, herumbringen zu usw., Cic. – deinde contorquent et ita concludunt, geben sie der Sache eine erzwungene Wendung, machen sie eine Seitenwendung und usw., Cic. – II) insbes.: A) schwingen, brachium, Cornif. rhet. 4, 68. – prägn., schwingen = schleudern, c. hastam in latus, Verg.: c. telum in eum, Curt.: hasta viribus contorta, Ov.: hasta speciosissime contorta, Quint. – übtr., von der schwung-, kraftvollen Rede, (fulmina illa, sc. verborum) numeris contorta ferrentur, einen so kraftvollen Schwung hätten, Cic.: quae verba contorquet, wie schwungvoll ist seine Rede, Cic. – B) winden, contorta toga, um den Arm gewundene, Cornif. rhet. 4, 68. – cornua rugarum ambitu contorta, runzelig gewundene, Plin.: arbor magna ex parte contorta, krumm gewunden, Plin.: crinis contortus, Sen. poët.: contortus vel conductus vultus, verzerrtes od. verzogenes, Cael. Aur. chron. 2, 1, 5. –————è Ungew. Supin. contorsum bei Prisc. 9, 52.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contorqueo
-
11 каналец
м.tubule, canaliculus, tubulus, canaliculus [NA, NH]дистальный извитый (почечный) каналец — distal convoluted renal tubule, tubulus contortus distalis [NH]
- внутриклеточный каналецпроксимальный извитый почечный каналец — proximal convoluted renal tubule, tubulus contortus [NH]
- внутриклеточный секреторный каналец
- выносящий каналец яичка
- дентинный каналец
- дистальный прямой почечный каналец
- железистый каналец
- жёлчный каналец
- извитый семенной каналец
- каналец барабанной струны
- каналец улитки
- костный каналец
- межклеточный каналец
- межклеточный секреторный каналец
- почечный каналец
- прямой семенной каналец
- сосцевидный каналец
- тимпанический каналец -
12 contorqueo
con-torqueo, torsī, tortum, ēre2) скручивать, искривлять ( arbor contorta PM)3) махать, размахивать (bracchiun rhH.)4) метать развернувшись, бросать с размаху (hastam V; telum in aliquem QC)c. verba C — говорить высокопарно, с подъёмом5) уговаривать, располагать, приводить, склонять (c. auditorem ad aliquam rem C)6) ритор. делать неожиданный поворот в речи, изворачиваться (deinde c. et ita concludere C). — см. тж. contortus -
13 contorte
contortē [ contortus ]1) неестественно, с натяжкой, натянуто, принуждённо (dicere rhH., J)2) путано ( concludere C) -
14 contortiplicatus
contorti-plicātus, a, um [ contortus + plico ]запутанно-сложный, мудрёный ( nomen Pl) -
15 contortulus
a, um [demin. к contortus ]несколько натянутый, запутанный ( conclusiunculae C) -
16 conduco
con-dūco, dūxī, ductum, ere, I) tr.: A) zusammenführen od. -ziehen, führend-, leitend zusammenbringen, vereinigen, 1) im allg.: a) leb. Wesen (bes. als milit. t. t.), copias suas, Caes.: magnam manum, Caes.: omnes clientes obaeratosque eodem, Caes.: eo copias omnes auxiliaque, Caes.: populum in forum, Varr. fr.: virgines unum in locum, Cic.: exercitum od. exercitus in unum locum, Caes. u. Tac.: dispersas per urbem cohortes in una castra, Tac.: festinatim de castellis ad castra maxima pedites, Sisenn. fr. – b) lebl. Objj.: partes, Lucr.: vineas, Cic.: nubila (Dünste), v. einem Flusse, Ov.: aquam cisternis, Pallad.: cortice ramos, Ov.: molli vulnera cerā, schließen, Val. Flacc.: plures puteos per specus in unum, Vitr.: aquam in unum lacum, ICt. – übtr. auf abstr. Objj., zusammenfassen, propositionem et assumptionem in unum, Cic. de inv. 1, 73: omnia probra in (zu) deorum maledicta, Arnob. 4, 27. – 2) insbes.: a) verkürzend zusammenziehen, coria et carnem trahit et conducit in unum, zieht zusammen u. verschrumpft, Lucr. 6, 967: usquedum vulnus conducatur in cicatricem, verharscht, Solin. 32, 31: u. so incisa peritonaei membrana in cicatricem facile conducitur, Cael. Aur. chron. 5, 10, 127. – frigida (kaltes Wasser) densat atque conducit vias, Cael. Aur. acut. 2, 9, 52: interiores (nervi) conducunt membra, superiores revocant (strecken sie), Plin. 11, 218: conducitur musculus aut laxatur, Cael. Aur. chron. 2, 1, 8: conducto inferiore palpebro, ibid.: cutis conducta (angespannte), Cael. Aur. chron. 4, 3, 20: u. so contortus vel conductus vultus, Cael. Aur. chron. 2, 1, 5: vultus conductus atque concurrentibus superciliis caperatus (gerunzelt), Cael. Aur. acut. 2, 3, 16. – Partiz. v. Pers., subst., contracti atque conducti, Cael. Aur. chron. 5, 1, 4. – b) zusammenlaufen-, gerinnen machen, im Passiv = zusammenlaufen, gerinnen, id (lac) plerumque cogi agni aut haedi coagulo; quamvis possit et agrestis cardui flore conduci, Col. 7, 8, 1.
B) um einen Preis an sich bringen, 1) durch Lohn, Sold od. Pacht an sich bringen, mieten, dingen, pachten, a) leb. Wesen: coquum, Plaut: praeceptores publice, Plin. ep.: conducta multitudo, Sall.: conductae operae, Cic.: qui conducti plorant in funere, Hor. – alqm mercede, Cic. (u. so mercede conductus, Caecil. com. fr.: u. homo mercede conductus, Curt.): alqm mercede diurnā, Hor.: alqm nummo, Plaut.: pictorem magno pretio, Cic.: saga pretio conducta, Turpil. com. fr. – m. Ang. wozu? durch ad m. Gerund. od. durch 1. Supin., consulem ad caedem faciendam, Cic. prov. cons. 9: coctum (zum Kochen) ego huc, non vapulatum, dudum conductus fui, Plaut. aul. 457. – durch folg. ut u. Konj. = dazu dingen od. übh. dazu bringen, qui ab eis conducebantur, ut aliquem occiderent, Cic. Rosc. Am. 93: frusto panis conduci potest, vel uti taceat vel uti loquatur, Cato orat. 40. fr. 2 ( bei Gell. 1, 15, 10). – bei vorhergeh. Negation durch folg. quin u. Konj., tribus non conduci possum libertatibus, quin ego illis hodie comparem magnum malum, Plaut. Cas. 504 sq.; vgl. ellipt. non edepol conduci possum vitā uxoris annuā (sc. quin deferam pallam ad te), Plaut. asin. 886. – So nun insbes.: α) (als milit. t. t.) als Söldner mieten, homines, Caes.: equites ex Aquitania, Caes.: militem, Curt.: auxilia, Liv.: viginti milia peditum, Liv. – militem ex Peloponneso, Curt.: ex Graecia conductorum tria milia, Curt. – milites Gallos mercede, Liv.: Graeci pedites mercede conducti, Curt. – poet., bella conducta, mit angeworbenen Soldaten geführte, Sil. 5, 196. – β) eine od. als Buhldirne dingen, scortum, Plaut: u. (poet.) torum, Ov.: meretricem totum annum, Plaut. – viduam mercede, Nep.: puellam pretio parvo, Priap. – b) lebl. Ggstde.: α) zur Benutzung auf Zeit mieten, pachten (Ggstz. locare), navem putridam, Caecil. com. fr.: domum, hortum, Cic.: navem, Komik.: telas, Tibull.: nummos, leihen, Hor.: u. so pecuniam, Iuven. – sibi aedes, Plaut.: alci domum Romae, Val. Max.: alci locum, Cic. – fundum de alqo, Cic., ab alqo, ICt.: domum ab alqo, ICt.: raedam ab alqo, Sen. – domum non magno, Cic.: habitationem in annum, ICt. – bes. (als publiz. t. t.) einen Zoll pachten (Ggstz. locare), portorium, Cic.: publica vectigalia c. u. verb. publica vectigalia redimere et c., Liv. – so auch im Zshg. absol., Asiani, qui de censoribus conduxerant, questi sunt in senatu se cupiditate prolapsos nimium magno conduxisse, Cic. – Partic. Perf. subst., conductum, ī, n., das Gemietete, die Mietung, Pachtung (Ggstz. locatum, dah. verb. locatum conductum, Dig. 19, 2 lemm.), extra portam aliquid conducti habere, Cic. Clu. 175. – nachaug. bes. die Mietwohnung, Miete, das Logis, non conductum alcis intrare, Sen.: in conductum accurrere, Petr.: in conducto habitare, ICt.: manere biennio toto in suo conducto, Vulg. – β) zur Ausführung, zur Lieferung gegen Entgelt übernehmen, in Entreprise nehmen (Ggstz. locare), ultro tributa, Liv.: praebenda quae ad exercitum Hispaniensem opus sunt, Liv.: columnam faciendam de alqo, Cic.: alqd molendum, Pompon. com. fr.: tabulas ac statuas in Italiam deportandas, Vell.: servum docendum, ICt. – certo tamen et levi pretio fultura conducitur, Sen. de ben. 6, 15, 7. – m. folg. ut u. Konj., Simonides... victoris laudem cuidam pyctae ut scriberet, certo conductus pretio secretum petit, Phaedr. 4, 15 (25), 4 sqq. – im Zshg. absol., ad conducendum tres societates aderant, Liv. 23, 49, 1: utroque impetrato conduxerunt, ibid. § 3. – 2) etw. durch Kauf an sich bringen = erhandeln, kaufen, agnum caedundum (zum Schlachten), Plaut. aul. 567: pretio magno librum, Gell. 18, 5, 11.
II) v. intr. = συμφέρειν, beitragen, zuträglich-, ersprießlich sein, ea maxime conducunt, quae sunt rectissima, Cic.: conducit nihil, Aur. Vict.: u. (m. Acc. u. Infin. als Subjekt) conducere arbitror talibus aures tuas vocibus undique circumsonare, Cic. – m. Ang. wem? durch Dat., huic aetati non conducit latebrosus locus, Plaut.: et virtute (alter Dat.) tuae et caris conducere chartis, Lucil. fr.: non quomodo ambitioni meae conducere arbitrabar, C. Gracch. fr.: neque homini infanti aut impotenti iniuste facta conducunt, Cic.: quae maxime cum mihi tum etiam rei publicae rationibus putem conducere, Cic.: quae saluti tuae conducere arbitror, Cic.: vinum maxime conducit alvo citae, Plin.: u. (m. Acc. u. Infin. als Subjekt) quod hoc maxime rei publicae conducit Syriam Macedoniamque decerni, Cic.: nostris rationibus maxime conducere videtur Thermum fieri (consulem) cum Caesare, Cic. – m. Ang. wozu? wofür? durch ad od. in u. Akk., alia ad eam rem conducentia, Gell.: quae ad ventris victum conducunt, Plaut.: consultant, ad vitae commoditatem iucunditatemque conducat id necne, Cic.: quod in rem recte conducat tuam, Plaut.: quid in rem publicam suam maxime conducere videretur, Sisenn. fr.: quod in commune conducat loco sententiae proferre, Tac. – / Parag. Infin. Präs. Pass. conducier, Plaut. merc. 663.
-
17 contorte
contortē, Adv. m. Compar. (contortus), gezwungen, geschraubt, verschroben, griech. ὑπερβατῶς, ne quid contorte dicatur, Cic. de inv. 1, 29 (Cornif. rhet. 1, 15 unecht): contortius eloqui, Auson. grat. act. (VIII) IV, 18. p. 22, 10 Schenkl. – contortius concludi, in allzu geschraubter Schlußfolge ausgedrückt werden, Cic. Tusc. 3, 22.
-
18 contortiplicatus
contortiplicātus, a, um (contortus u. plico), verdreht und verwickelt, Plaut. Pers. 708.
-
19 contortulus
contortulus, a, um (Demin. v. contortus), etwas geschraubt, conclusiunculae, Cic. Tusc. 2, 42.
-
20 bunch spear grass
Сельское хозяйство: гетеропогон суженный (Heteropogon contortus)
См. также в других словарях:
contortus — con|tọrtus, ...ta, ...tum [zu lat. contorquere, contortum= herumdrehen, winden]: [vielfach] gewunden; z. B. in der Fügung ↑Tubuli seminiferi contorti … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Andropogon contortus — Heteropogon contortus Pour les articles homonymes, voir Pili … Wikipédia en Français
Heteropogon contortus — Pour les articles homonymes, voir Pili … Wikipédia en Français
Heteropogon contortus — Pour les articles homonymes, voir Pili. Heteropogon contortus … Wikipédia en Français
Heteropogon contortus — Taxobox name = Heteropogon contortus regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Liliopsida ordo = Poales familia = Poaceae genus = Heteropogon species = H. contortus binomial = Heteropogon contortus Heteropogon contortus is a tropical,… … Wikipedia
Haemonchus contortus — Haemonchus Huevo de Haemonchus contor … Wikipedia Español
Letomola contortus — Taxobox name = Letomola contortus status = DD | status system = IUCN2.3 regnum = Animalia phylum = Mollusca classis = Gastropoda ordo = Stylommatophora familia = Charopidae genus = Letomola species = L. contortus binomial = Letomola contortus… … Wikipedia
Hellinsia contortus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta … Wikipedia
Letomola contortus — Letomola contortus Estado de conservación Datos insuficientes … Wikipedia Español
Bathyomphalus contortus — Taxobox name = Bathyomphalus contortus status = NE regnum = Animalia phylum = Mollusca classis = Gastropoda subclassis = Orthogastropoda superordo = Heterobranchia ordo = Pulmonata familia = Planorbidae genus = Bathyomphalus species = B.… … Wikipedia
Haemonchus contortus — also known as red stomach worm, wire worm or Barber s pole worm, is very common parasite and one the most pathogenic nematode of ruminants. Adult worms are attached to abomasal mucosa and feed on the blood.Females may lay over 5,000 eggs a day … Wikipedia