Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

consultātum

  • 1 consultatum

    1.
    consultō, adv., v. consulo, P. a. fin.
    2.
    consulto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [consulo].
    I.
    To reflect, consider maturely, to consult, take counsel, deliberate.
    A.
    In gen. (class.).
    (α).
    With acc.:

    quid illaec illic in consilio duae secreto consultant?

    Plaut. Bacch. 5, 2, 38:

    ad haec consultanda procurandaque,

    Liv. 1, 21, 1:

    ad eam rem consultandam,

    id. 1, 55, 6; 28, 26, 1; 5, 25, 8 al.:

    cum in senatu res major quaepiam consultata est,

    Gell. 1, 23, 5.—
    (β).
    With a rel.-clause:

    anquirunt aut consultant, conducat id necne de quo deliberant,

    Cic. Off. 1, 3, 9; so with utrum, an, etc., id. Att. 16, 8, 2:

    quid in illis statuamus consultare,

    Sall. C. 52, 3:

    decemviri consultant quid opus facto sit,

    Liv. 3, 38, 4; 4, 31, 8; 6, 19, 4; 36, 8, 6 al.—
    (γ).
    With de or super, in, etc.:

    deliberare et consultare de officio,

    Cic. Off. 3, 2, 7;

    de summā rerum,

    Liv. 10, 25, 11; Suet. Ner. 2 al.:

    de exitu fortunarum suarum consultabant,

    Caes. B. G. 7, 77:

    de bello,

    id. ib. 5, 53; id. B. C. 1, 71:

    de rebus dubiis,

    Sall. C. 51, 1; Liv. 22, 53, 4; 23, 25, 4; 36, 14, 6;

    44, 35, 6: consultandum super re magnā et atroci,

    Tac. A. 2, 28 fin.:

    in medium,

    Sall. H. 4, 12 Dietsch; Tac. H. 2, 37:

    in commune,

    Plin. Ep. 6, 16, 15:

    propter ipsam rem, de quā sententiae rogantur, consultabitur,

    Quint. 3, 8, 18.—
    (δ).
    Absol.: [p. 443] male corde consultare, to meditate evil in the heart, Plaut. Truc. 2, 1, 15:

    nimium consultas diu,

    id. Curc. 1, 3, 51:

    si ex re consultas tuā,

    for your own good, id. As. 3, 1, 35; Sall. H. 4, 12; Liv. 2, 4, 3; 2, 57, 2; 9, 3, 1; 24, 22, 10; Quint. 3, 8, 15; 3, 8, 37; Suet. Ner. 15 al.—
    2.
    Transf., of language used in counsel:

    pars deliberativa de tempore futuro consultat, quaerit etiam de praeterito,

    Quint. 3, 8, 6.—
    B.
    Esp.: consultare alicui, to take care of one, have a care for (rare):

    delecti (sc. Patres) reipublicae consultabant,

    Sall. C. 6, 6; Aur. Vict. Caes. 15 fin.
    2.
    Meton., to take a resolution, resolve: Phron. Abi, abi. Strab. Consultavi istuc mihi,. Plaut. Truc. 5, 50 Weise ( loc. corrupt.; alii aliter).—
    II.
    Consultare aliquem, to consult one, to go to for counsel, to ask counsel of, etc. (rare):

    quid me consultas, quid agas?

    Plaut. Mil. 4, 3, 4; cf.:

    senes ab domo ad consultandum arcessunt,

    Liv. 9, 9, 12:

    me (amantes),

    Tib. 1, 4, 78:

    aves,

    Plin. Pan. 76, 7:

    astrologos,

    Tert. Apol. 35. In this sense also in the form consultor, āri, 1, v. dep. a., Tert. adv. Herm. 18, acc. to Isa. 40, 14 (in Heb. the Niph.).—P. a. as subst.
    A.
    consultātum, i, n., a resolution, decision, = consultum ( poet. and late Lat.) senatus consultata, Sil. 6, 455:

    Christi,

    Tert. Pudic. 18.—
    B.
    consultantes, ium, m., they who seek advice; of a lawyer, etc., clients, Liv. Epit. 54;

    of an oracle,

    Plin. 32, 2, 8, § 17.

    Lewis & Short latin dictionary > consultatum

  • 2 consultatum

    resolution, decision; deliberations (pl.) (OLD)

    Latin-English dictionary > consultatum

  • 3 nuncupo

    nūncupo, āvī, ātum, āre (nomen u. capio), nennen, benennen, benamen, I) im allg.: alqd nomine dei, Cic.: mensem e suo nomine, Suet.: quae essent linguā nuncupata, namentlich angeführt, Cic.: maria, titulos, hernennen, namentlich anführen, Plin.: auctorem sui nominis, Liv. – poet., alcis fidem, anrufen, Pacuv. tr. 141. – II) insbes.: A) feierlich u. öffentlich aussprechen, abkündigen, a) Gelübde, bes. von dem in die Provinz abgehenden Konsul nach vorhergegangenem Opfer, vota pro imperio suo communique re publica, Cic.: vota pro incolumitate exercitus, Val. Max.: u. bl. vota, Cic. u. Liv. – b) eine Adoption, consultatum, pro rostris an in senatu an in castris adoptio nuncuparetur Tac. hist. 1, 17. – B) vor Zeugen als Erben nennen, zum Erben ernennen, mündlich einsetzen, heredem, Tac. u. Suet.: voce nuncupare heredem, Iustin.: nuncupare alqm inter heredes, einen zum Miterben ernennen, Suet.: nec quia offendit alius, nuncuparis, sed quia ipse meruisti, Plin. pan.: nuncupatum testamentum, ein im Beisein von Zeugen aufgesetztes Testament, wobei der Erblasser die Erben mit Namen genannt hat, Plin. ep.: alii testamenta sua nuncupant, kündigen laut ab u. plaudern so aus (in der Trunkenheit), Plin. – C) zu einer Würde ausrufen, m. dopp. Acc., alqm Caesarem, Aur. Vict.: alqam reginam, Iustin. – D) einer Gottheit, dem Dienste einer Gottheit zusprechen, weihen, widmen, navem deae nuncupare dedicareque, Apul.: me ministerio felici (deae) nuncupatum destinatumque, Apul. – / Archaist. Konj. Perf. od. Fut. exakt. nuncupassit, XII tabb. leg. 6. fr. 1 ed. Schoell ( bei Cic. de or. 1, 245).

    lateinisch-deutsches > nuncupo

  • 4 nuncupo

    nūncupo, āvī, ātum, āre (nomen u. capio), nennen, benennen, benamen, I) im allg.: alqd nomine dei, Cic.: mensem e suo nomine, Suet.: quae essent linguā nuncupata, namentlich angeführt, Cic.: maria, titulos, hernennen, namentlich anführen, Plin.: auctorem sui nominis, Liv. – poet., alcis fidem, anrufen, Pacuv. tr. 141. – II) insbes.: A) feierlich u. öffentlich aussprechen, abkündigen, a) Gelübde, bes. von dem in die Provinz abgehenden Konsul nach vorhergegangenem Opfer, vota pro imperio suo communique re publica, Cic.: vota pro incolumitate exercitus, Val. Max.: u. bl. vota, Cic. u. Liv. – b) eine Adoption, consultatum, pro rostris an in senatu an in castris adoptio nuncuparetur Tac. hist. 1, 17. – B) vor Zeugen als Erben nennen, zum Erben ernennen, mündlich einsetzen, heredem, Tac. u. Suet.: voce nuncupare heredem, Iustin.: nuncupare alqm inter heredes, einen zum Miterben ernennen, Suet.: nec quia offendit alius, nuncuparis, sed quia ipse meruisti, Plin. pan.: nuncupatum testamentum, ein im Beisein von Zeugen aufgesetztes Testament, wobei der Erblasser die Erben mit Namen genannt hat, Plin. ep.: alii testamenta sua nuncupant, kündigen laut ab u. plaudern so aus (in der Trunkenheit), Plin. – C) zu einer Würde ausrufen, m. dopp. Acc., alqm Caesarem, Aur. Vict.: alqam reginam, Iustin. – D) einer Gott-
    ————
    heit, dem Dienste einer Gottheit zusprechen, weihen, widmen, navem deae nuncupare dedicareque, Apul.: me ministerio felici (deae) nuncupatum destinatumque, Apul. – Archaist. Konj. Perf. od. Fut. exakt. nuncupassit, XII tabb. leg. 6. fr. 1 ed. Schoell ( bei Cic. de or. 1, 245).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nuncupo

  • 5 consultantes

    1.
    consultō, adv., v. consulo, P. a. fin.
    2.
    consulto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [consulo].
    I.
    To reflect, consider maturely, to consult, take counsel, deliberate.
    A.
    In gen. (class.).
    (α).
    With acc.:

    quid illaec illic in consilio duae secreto consultant?

    Plaut. Bacch. 5, 2, 38:

    ad haec consultanda procurandaque,

    Liv. 1, 21, 1:

    ad eam rem consultandam,

    id. 1, 55, 6; 28, 26, 1; 5, 25, 8 al.:

    cum in senatu res major quaepiam consultata est,

    Gell. 1, 23, 5.—
    (β).
    With a rel.-clause:

    anquirunt aut consultant, conducat id necne de quo deliberant,

    Cic. Off. 1, 3, 9; so with utrum, an, etc., id. Att. 16, 8, 2:

    quid in illis statuamus consultare,

    Sall. C. 52, 3:

    decemviri consultant quid opus facto sit,

    Liv. 3, 38, 4; 4, 31, 8; 6, 19, 4; 36, 8, 6 al.—
    (γ).
    With de or super, in, etc.:

    deliberare et consultare de officio,

    Cic. Off. 3, 2, 7;

    de summā rerum,

    Liv. 10, 25, 11; Suet. Ner. 2 al.:

    de exitu fortunarum suarum consultabant,

    Caes. B. G. 7, 77:

    de bello,

    id. ib. 5, 53; id. B. C. 1, 71:

    de rebus dubiis,

    Sall. C. 51, 1; Liv. 22, 53, 4; 23, 25, 4; 36, 14, 6;

    44, 35, 6: consultandum super re magnā et atroci,

    Tac. A. 2, 28 fin.:

    in medium,

    Sall. H. 4, 12 Dietsch; Tac. H. 2, 37:

    in commune,

    Plin. Ep. 6, 16, 15:

    propter ipsam rem, de quā sententiae rogantur, consultabitur,

    Quint. 3, 8, 18.—
    (δ).
    Absol.: [p. 443] male corde consultare, to meditate evil in the heart, Plaut. Truc. 2, 1, 15:

    nimium consultas diu,

    id. Curc. 1, 3, 51:

    si ex re consultas tuā,

    for your own good, id. As. 3, 1, 35; Sall. H. 4, 12; Liv. 2, 4, 3; 2, 57, 2; 9, 3, 1; 24, 22, 10; Quint. 3, 8, 15; 3, 8, 37; Suet. Ner. 15 al.—
    2.
    Transf., of language used in counsel:

    pars deliberativa de tempore futuro consultat, quaerit etiam de praeterito,

    Quint. 3, 8, 6.—
    B.
    Esp.: consultare alicui, to take care of one, have a care for (rare):

    delecti (sc. Patres) reipublicae consultabant,

    Sall. C. 6, 6; Aur. Vict. Caes. 15 fin.
    2.
    Meton., to take a resolution, resolve: Phron. Abi, abi. Strab. Consultavi istuc mihi,. Plaut. Truc. 5, 50 Weise ( loc. corrupt.; alii aliter).—
    II.
    Consultare aliquem, to consult one, to go to for counsel, to ask counsel of, etc. (rare):

    quid me consultas, quid agas?

    Plaut. Mil. 4, 3, 4; cf.:

    senes ab domo ad consultandum arcessunt,

    Liv. 9, 9, 12:

    me (amantes),

    Tib. 1, 4, 78:

    aves,

    Plin. Pan. 76, 7:

    astrologos,

    Tert. Apol. 35. In this sense also in the form consultor, āri, 1, v. dep. a., Tert. adv. Herm. 18, acc. to Isa. 40, 14 (in Heb. the Niph.).—P. a. as subst.
    A.
    consultātum, i, n., a resolution, decision, = consultum ( poet. and late Lat.) senatus consultata, Sil. 6, 455:

    Christi,

    Tert. Pudic. 18.—
    B.
    consultantes, ium, m., they who seek advice; of a lawyer, etc., clients, Liv. Epit. 54;

    of an oracle,

    Plin. 32, 2, 8, § 17.

    Lewis & Short latin dictionary > consultantes

  • 6 consulto

    1.
    consultō, adv., v. consulo, P. a. fin.
    2.
    consulto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [consulo].
    I.
    To reflect, consider maturely, to consult, take counsel, deliberate.
    A.
    In gen. (class.).
    (α).
    With acc.:

    quid illaec illic in consilio duae secreto consultant?

    Plaut. Bacch. 5, 2, 38:

    ad haec consultanda procurandaque,

    Liv. 1, 21, 1:

    ad eam rem consultandam,

    id. 1, 55, 6; 28, 26, 1; 5, 25, 8 al.:

    cum in senatu res major quaepiam consultata est,

    Gell. 1, 23, 5.—
    (β).
    With a rel.-clause:

    anquirunt aut consultant, conducat id necne de quo deliberant,

    Cic. Off. 1, 3, 9; so with utrum, an, etc., id. Att. 16, 8, 2:

    quid in illis statuamus consultare,

    Sall. C. 52, 3:

    decemviri consultant quid opus facto sit,

    Liv. 3, 38, 4; 4, 31, 8; 6, 19, 4; 36, 8, 6 al.—
    (γ).
    With de or super, in, etc.:

    deliberare et consultare de officio,

    Cic. Off. 3, 2, 7;

    de summā rerum,

    Liv. 10, 25, 11; Suet. Ner. 2 al.:

    de exitu fortunarum suarum consultabant,

    Caes. B. G. 7, 77:

    de bello,

    id. ib. 5, 53; id. B. C. 1, 71:

    de rebus dubiis,

    Sall. C. 51, 1; Liv. 22, 53, 4; 23, 25, 4; 36, 14, 6;

    44, 35, 6: consultandum super re magnā et atroci,

    Tac. A. 2, 28 fin.:

    in medium,

    Sall. H. 4, 12 Dietsch; Tac. H. 2, 37:

    in commune,

    Plin. Ep. 6, 16, 15:

    propter ipsam rem, de quā sententiae rogantur, consultabitur,

    Quint. 3, 8, 18.—
    (δ).
    Absol.: [p. 443] male corde consultare, to meditate evil in the heart, Plaut. Truc. 2, 1, 15:

    nimium consultas diu,

    id. Curc. 1, 3, 51:

    si ex re consultas tuā,

    for your own good, id. As. 3, 1, 35; Sall. H. 4, 12; Liv. 2, 4, 3; 2, 57, 2; 9, 3, 1; 24, 22, 10; Quint. 3, 8, 15; 3, 8, 37; Suet. Ner. 15 al.—
    2.
    Transf., of language used in counsel:

    pars deliberativa de tempore futuro consultat, quaerit etiam de praeterito,

    Quint. 3, 8, 6.—
    B.
    Esp.: consultare alicui, to take care of one, have a care for (rare):

    delecti (sc. Patres) reipublicae consultabant,

    Sall. C. 6, 6; Aur. Vict. Caes. 15 fin.
    2.
    Meton., to take a resolution, resolve: Phron. Abi, abi. Strab. Consultavi istuc mihi,. Plaut. Truc. 5, 50 Weise ( loc. corrupt.; alii aliter).—
    II.
    Consultare aliquem, to consult one, to go to for counsel, to ask counsel of, etc. (rare):

    quid me consultas, quid agas?

    Plaut. Mil. 4, 3, 4; cf.:

    senes ab domo ad consultandum arcessunt,

    Liv. 9, 9, 12:

    me (amantes),

    Tib. 1, 4, 78:

    aves,

    Plin. Pan. 76, 7:

    astrologos,

    Tert. Apol. 35. In this sense also in the form consultor, āri, 1, v. dep. a., Tert. adv. Herm. 18, acc. to Isa. 40, 14 (in Heb. the Niph.).—P. a. as subst.
    A.
    consultātum, i, n., a resolution, decision, = consultum ( poet. and late Lat.) senatus consultata, Sil. 6, 455:

    Christi,

    Tert. Pudic. 18.—
    B.
    consultantes, ium, m., they who seek advice; of a lawyer, etc., clients, Liv. Epit. 54;

    of an oracle,

    Plin. 32, 2, 8, § 17.

    Lewis & Short latin dictionary > consulto

  • 7 nuncupo

    nuncŭpo, āvi, ātum, 1 (nuncupassit for nuncupaverit; v. in the foll.), v. a. [nomencapio], to call by name, to call, name (mostly ante-class. and post-Aug.;

    esp. in jurid. lang.: quem cultrix nomine nostro nuncupat,

    Ov. F. 1, 246; cf. Cic. de Or. 3, 38, 153; Quint. 8, 3, 27 Spald. N. cr.; cf.: designo, declaro, dico): nuncupare nominare valere apparet in legibus, ubi nuncupatae pecuniae sunt scriptae;

    item in choro, in quo est: Aenea! Quis est qui meum nomen nuncupat? Item in Medio: Quis tu es mulier, quae me insueto nuncupāsti nomine?

    Varr. L. L. 6, § 60 Müll.: CVM NEXVM FACIET MANCIPIVMQVE VTI LINGVA NVNCVPASSIT ITA IVS ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Paul. ex Fest. p. 173 Müll.; cf. Cic. Off. 3, 16, 65; cf. also id. de Or. 1, 57, 245: nuncupata pecunia est nominata, certa (nomine certa?), nominibus propriis pronuntiata, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.:

    tum illud, quod erat a deo donatum, nomine ipsius dei nuncupabant,

    Cic. N. D. 2, 23, 60; cf. id. ib. 2, 28, 71:

    res utiles deorum vocabulis,

    id. ib. 1, 15, 38; Plin. 4, 12, 27, § 91:

    Pompeii M. titulos omnes triumphosque hoc in loco nuncupari,

    id. 7, 26, 27, § 95:

    aliquam reginam,

    Just. 24, 2, 9:

    aliquem Caesarem,

    Aur. Vict. Caes. 23, 2:

    Indigetem,

    Ov. M. 14, 608.— Poet.: alicujus fidem, to invoke, Pac. ap. Non. 90, 11 (Trag. Rel. p. 78, v 141 Rib.).—
    II.
    In partic.
    A.
    Nuncupare heredem, to name publicly before witnesses as one's heir:

    heredes palam, ita ut exaudiri possint nuncupandi sunt,

    Dig. 28, 1, 21:

    voce nuncupatus heres,

    Just. 12, 15 fin.; Dig. 37, 11, 8: nuncupatum testamentum, a testament drawn up in the presence of witnesses, in which the testator names his heirs, Plin. Ep. 8, 18, 5.—
    B.
    In gen., to constitute or appoint as one's heir, Suet. Claud. 4; id. Calig. 38:

    nec quia offendit alius, nuncuparis, sed quia ipse meruisti,

    Plin. Pan. 43.—
    C.
    To announce publicly, proclaim formally:

    consultatum pro rostris an in senatu an in castris adoptio nuncuparetur,

    Tac. H. 1, 17.—
    D.
    To pronounce vows publicly, to offer vows, to vow: vota nuncupata dicuntur, quae consules, praetores cum in provinciam proficiscuntur faciunt: ea in tabulas praesentibus multis referuntur. At Santra L. II. de verborum antiquitate satis multis nuncupata colligit non directo nominata significare, sed promissa et quasi testificata, circumscripta, recepta, quod etiam in votis nuncupandis esse convenientius, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.; Cic. Phil. 3, 4, 11; Liv. 21, 63:

    cum consul more majorum secundum vota in Capitolio nuncupata, cum lictoribus paludatus profectus ab urbe esset,

    id. 41, 10:

    solvere vota nuncupata pro incolumitate exercitus,

    Val. Max. 1, 1 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > nuncupo

  • 8 DECISION

    [N]
    DECRETUM (-I) (N)
    ARBITRIUM (-I) (N)
    JUDICATUM (-I) (N)
    IUDICATUM (-I) (N)
    IUDICATIO (-ONIS) (F)
    JUDICATIO (-ONIS) (F)
    JUDICIUM (-I) (N)
    IUDICIUM (-I) (N)
    DECISIO (-ONIS) (F)
    ARBITRATUS (-US) (M)
    SENTENTIA (-AE) (F)
    CENSURA (-AE) (F)
    COENSURA (-AE) (F)
    SUFFRAGIUM (-I) (N)
    SUBFRAGIUM (-I) (N)
    ADPROBATIO (-ONIS) (F)
    ARBITERIUM (-I) (N)
    CONSOLTUM (-I) (N)
    CONSULTATUM (-I) (N)
    CRISIS (-IS) (F)
    - GIVE A DECISION

    English-Latin dictionary > DECISION

  • 9 DELIBERATIONS

    [N]
    CONSULTATUM (-I) (N)

    English-Latin dictionary > DELIBERATIONS

  • 10 RESOLUTION

    [N]
    OBSTINATIO (-ONIS) (F)
    OPSTINATIO (-ONIS) (F)
    FORTITUDO (-DINIS) (F)
    VIRTUS (-UTIS) (F)
    RIGOR (-ORIS) (M)
    ROBUR (-ORIS) (N)
    ROBUS (-ORIS) (N)
    DESTINATIO (-ONIS) (F)
    INDUCTIO (-ONIS) (F)
    MENS (MENTIS) (F)
    DECRETUM (-I) (N)
    SCITUM (-I) (N)
    SCITUS (-US) (M)
    PLEBISCITUM (-I) (N)
    CONSULTATUM (-I) (N)

    English-Latin dictionary > RESOLUTION

  • 11 consulto

    I.
      adv.
      преднамеренно, умышленно
    II.
    , consultavi, consultatum, consultare 1
      обсуждать

    Dictionary Latin-Russian new > consulto

См. также в других словарях:

  • PARENTES — a PARIENDO dicti, magno in honore ubique habiti sunt. Cum enim natura exiguam hominibus vitae periodum circumscripserit, eiusque usuram dederit, tamquam pecuniae, nullâ praestitutâ die, facile suis exhauriretur civitas civibus, nisi cives… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»