-
61 affabricatus
af-fabricātus, a, um -
62 assiduus
I ī m.оседлый житель, постоянно проживающий обыватель, тж. зажиточный гражданин, налогоплательщик. — см. тж. assiduiII assiduus, a, um [ assideo ]1) оседлый, постоянно проживающий2) усердный, домовитый ( dominus C); прилежный ( circa scholas Su); ретивый ( equus O); настойчивый, упорный ( hostis L); ревностный, трудолюбивый, неутомимый ( agricola C); неустанный ( labor C); неусыпный, бдительный ( custos L)3) постоянный, частый ( imber C); затяжной (bellum, febricula C); продолжительный, длительный (consuetudo Cs; hiems Mela); непрекращающийся (barbarorum incursus Su)4) образцовый, отличный (classicus assiduusque scriptor AG)5) назойливый ( scurra Pl) -
63 concinno
āvī, ātum, āre [ concinnus ]1) правильно соединять, налаживать, приготовлять как следует (vinum Cato; struīces patinarias Pl); устраивать ( aream Pl)2) приводить в порядок, приукрашивать ( vultum Pt)3) образовывать, формировать ( ingenium Sen)4) производить ( fervorem in undis Lcr); создавать, порождать ( consuetudo amorem concinnat Lcr)alicui se lĕvem c. Pl — оказаться легкомысленным в чьих-л. глазах -
64 consuetudinarius
cōnsuētūdinārius, a, um [ consuetudo ]привычный, обычный Sid -
65 dialectica
I ae f. (греч.)искусство рассуждения, диалектикаeorum consuetudo dicendi non satis acuta est, propter ignorationem dialecticae C — их (перипатетиков) манера говорить недостаточно остра, так как они незнакомы с диалектикойII dialectica, ōrum n. -
66 immolo
im-molo, āvī, ātum, āre [ mola ]2) приносить в жертву (bovem или bove C, L; Fauno agnā H)barbara consuetudo hominum immolandorum C — варварский обычай приносить в жертву людей3) закалывать, убивать (aliquem V, Ph) -
67 inexstinguibilis
in-exstinguibilis, e1) неугасимый (ignis Vlg, Eccl; lucerna Aug)2) неутолимый ( sitis Scr)3) неискоренимый ( consuetudo Vr) -
68 inveterasco
inveterāsco, āvī, —, ere [inchoat. к invetero ]1) стариться, стареть ( compluribus bellis Cs)2) укореняться, внедряться, глубоко засесть (consuetudo inveterascit Cs; malum inveteravit CC; opinio inveterascit C)i. alicui rei — срастись с чем-л. ( honor huic urbi inveteravit C)3) оседать, обосноваться, надолго поселиться (hiemare atque i. in Gallia Cs)5) устаревать, приходить в забвение ( inveterascet hoc quoque T) -
69 longinquus
a, um [ longus ]1) далёкий, дальний, отдалённый (loci, gentes Cs, PM)longinqua spes T — надежда на нечто далёкое, отдалённая перспектива2) иноземный, чужой (homo C; piscis O)3) длинный, протяжённый (linea PM; amnis T)4) долгий, долговременный, длительный, продолжительный ( oppugnatio Cs); застарелый (morbus L; mala consuetudo Vr) -
70 loquor
locūtus (loquūtus) sum, loquī depon.1) говорить (в обиходно-разговорном смысле, в отличие от dicere и orare), разговаривать (bene et l. et dicere C; l. Graecā linguā Nep или Graece C; l. cum aliquo Ter, C или alicui de aliquā re St, Sil etc.)Graece l. in Latino sermone C — вставлять греческие слова в латинскую речьl. alicui male Pl, Ter — бранить кого-л.ut consuetudo loquĭtur C — как принято выражатьсяerunt, qui me finxisse loquantur O — найдутся такие, которые скажут, что (всё это) я выдумал2) рассказывать ( furta O); непрерывно говорить, не умолкать (l. omnia magna H)3) называть (loquere tuum mihi nomen Pl; l. singulas urbes L)4) перен. шелестеть, шуметь ( pinūs loquentes V)5) показывать, свидетельствовать ( res ipsa loquitur C); гласить ( ut annales populi Romani loquuntur C)6) славословить, воспевать ( proelia lyrā H) -
71 nutrimentum
nūtrīmentum, ī n. [ nutrio ] (чаще pl.)1) питание, перен. пища ( nutrimento alicujus rei esse Ap)nutrimenta ignis Just, VM — горючий материал, топливо2) pl. воспитание, раннее детство ( consuetudo nutrimentorum Su); уход, ухаживание, лелеяние (educata Isocrătis nutrimentis eloquentia C) -
72 prodeo
prōd-eo, iī, itum, ire1) выходить, идти вперёд (alicui obviam C; ex portu Cs); продвигаться ( longius Cs)p. (in publicum) Ter, C, L — показываться на людяхp. in funus Ter — провожать покойника2) выступать (lacrimae prodeunt Ap; p. in scaenam C, Su)p. in tragoediā Pl — играть (роль) в трагедии3) обнаруживаться, проявляться (consuetudo p. coepit C)4) выступать, выдаваться ( rupes prodit in aequor V)p. aliquā re extra modum C — переступать в чём-л. меру5) всходить, произрастать ( prodeunt semina Col) -
73 statio
ōnis f. [ sto ]1) стояниеmanere in statione Lcr — стоять неподвижно, не двигаться2) твёрдая позиция, боевое положение ( in statione manūs parare O)3) положение, состояние ( permutatā rerum statione Pt)4) место, местопребывание5) надлежащее место, порядок ( comas in statione ponere O)6) воен. пост, караул, стража, пикет ( custodiae stationesque L)stationem agere L, T или in statione esse Cs (manere O), тж. stationis jacēre Pt — быть в карауле, стоять на часах, перен. быть бдительным, смотреть в обаstatione peractā Lcn — с окончанием караульной смены, перен. когда окончится земное существование7) отряд в карауле, стража (s. equitum Cs)8) воен. место расположения, квартиры ( stationes hibernae Amm); стоянка кораблей (s. male fida carinis V); якорная стоянка, бухта, рейд ( stationes classibus occupare L)9) государственный пост, положение, звание, сан (s. imperatoria Lampr; stationi paternae succedere VP)10) общественное место, место сборищ ( in stationibus sedere tempusque conterere PJ)11) установление, установленное, обычный порядок (s. seu consuetudo Vtr)12) почтовая станция CTh13) податной пункт CJ -
74 trado
trādo, didī, ditum, ere [ trans + do ]1) передавать ( poculum alicui C); вручать, отдавать ( littĕras QC); предоставлятьt. feris populandas terras O — отдавать поля диким зверям на опустошениеse t. — предаваться (tristitiae C; socordiae atque ignaviae Cato ap. Sl)t. sinum vento furenti Lcn — развернуть парус навстречу бешеному ветруt. filiam alicui T, QC — отдавать дочь замуж за кого-л.aliquid per manus t. Cs — передавать что-л. из рук в рукиt. aliquem alicui de manu in manum C — вверять кого-л. чьему-л. попечениюse hostibus t. Cs — сдаваться неприятелюse sub leges pacis iniquae t. V — подчиниться условиям несправедливого мира2) отдавать в распоряжение, приставлять ( alicui decem satellĭtes QC)3) передавать по наследству, оставлять, завещать ( alicui hereditatem C)t. alicui omnia bona utenda ac possidenda C — завещать кому-л. всё имущество в пользование и владениеconsuetudo a majoribus tradĭta C — обычай, унаследованный от предковimmortalitati t. aliquid C — обессмертить (увековечить) что-л.4) доверять, поручать, возлагать, вверять (alicui imperium navium C)5) поверять, рассказывать ( alicui cogitationes suas T)sunt qui tradiderint, sunt qui abnuant T — одни это утверждают, другие же отрицают6) выдавать (aliquem alicui ad supplicium Cs)7) сообщать, учить, обучать, преподавать ( juventūti multa de sideribus Cs)8) выдавать, предавать ( regnum hostibus QC) -
75 unctus
I 1. ūnctus, a, umpart. pf. к ungo2. adj.1) покрытый жиром, жирный, сальный ( manus H)sol u. C — солнечная ванна с умащиваниемpalaestra uncta O — палестра, в которой перед упражнениями тела натирались мазью3) жирный, обильный, роскошный, лакомый ( cena M)(homo) unctā mensā Pt — любитель покушать или большой хлебосол4) пышный, живущий в наслаждениях, окружённый роскошью ( Corinthus J); богатый (patrimonia Ctl; homo H)5) богатый, гибкий, изящный ( consuetudo loquendi C)6) омоченный, обагрённый ( arma cruōre uncta H)7) осмолённый ( carīna) Enn, VII ūnctus, ūs m. [ ungo ]натирание мазью, умащивание PM, ApIII ūnctus, ī m. (= Christus)помазанник, мессия Eccl -
76 alfabricor
al-fabricor (ad-fabricor), ātus sum, ārī, anbauen, caverent ne quis villae adfabricaretur sepulcrum, Capitol. Aur. 13, 14: non enim frustra consuetudo quasi secunda et quasi affabricata natura dicitur, Augustin. de music. 6, 7.
-
77 alo
alo, aluī, altum od. alitum, ere (got. alan, aufwachsen, altisländ. ala, nähren, hervorbringen; vgl. noch ahd. alt, alt, eigentl. großgewachsen u. griech. ολτος, unersättlich), großnähren, aufnähren, im weitern Sinne übh. nähren, ernähren, I) eig.: 1) v. leb. Subjj.: a) großnähren, aufnähren (oft verb. mit educare, großziehen, erziehen), alui, educavi, Acc. fr.: alqm nefrendem, Liv. Andr. fr.: illam parvulam (v. der Amme), Ter.: puerum, Ter.: genitos liberos tollere alereque, Curt.: Athenis natus altusque educatusque Atticis, Plaut.: is natus et omnem pueritiam Arpini altus, Sall.: altus educatusque inter arma, Liv.: altus alieno sumptu, Varr. fr.: alqm alci furtim alendum mandare, Curt.: alqm alci committere alendum clam, Ov.: u. (poet.) virgo regia, quam lectulus in molli complexu matris alebat, Catull. 64, 88: u. (bildl.) intra parietes aluit eam gloriam, quam etc., Cic. Brut. 32: urbs, in qua et nata et alta sit eloquentia, Cic. Brut. 39. – m. Ang. wem? durch Dat., si cui praeterea validus male filius in re praeclara sublatus aletur, Hor. sat. 2, 5, 45 sq. – m. Ang. wozu? durch in od. ad m. Akk., fortunae, in quam alebatur, capax, Vell. 2, 93, 1: orientis enim illud iuventae decus deorum atque hominum indulgentiā ad excidium eius (Carthaginis) alebatur, Val. Max. 2, 10, 4.
b) ernähren, nähren, füttern (säugen) speisen u. übh. halten, illam mulierem cum familia, Ter.: viginti domi cibicidas, Lucil. fr.: ducentos servos, Hor.: aliquid monstri, Ter.: parentes, Mela u. Quint.: se et suos, Caes.: elephantos, Cic.: pavonum greges pascere atque alere, Varr. fr.: al. equos aut canes ad venandum, Ter.: anseres in Capitolio, Cic.: exercitum, maiores copias, Cic.: exercitus contra alqm iam multos annos, Caes.: exercitus in Asia Ciliciaque ob nimias opes Mithridatis, Sall. – m. Ang. wie? durch Advv., alqm publice, Nep.: dapsiliter amicos, Naev. com. fr.: indecorabiliter alienos, Att. fr. – m. Angabe wo? ali ad villam, Cic. Rosc. Am. § 44. – m. Ang. wodurch? od. womit? durch Abl., magnum numerum equitatus suo sumptu, Caes.: agri reditu suos, Plin. ep.: puerum tepidi ope lactis, Ov.: infantem suo lacte (v.d. Mutter), Gell. 12, 1, 6: alterā papillā muliebris sexus liberos, Curt.: binos ubere fetus, Verg.: ali humanis manibus (v. wilden Tieren), Liv.: al. Metelli exercitum stipendio frumentoque, Sall.: equos foliis ex arboribus strictis, Caes.: agrestes peregrino frumento, Liv.: u. (bildl.) oratorem quodam uberi iuncundoque suco, Quint.: u. so se alere alqā re od. ex alqā re u. ali alqā re od. (selten) per alqd, sich durch od. von etw. nähren, se suosque latrociniis, Caes.: se ex usura eius (legatae rei), ICt.: ali turbā atque seditionibus sine cura, Sall.: ali venando, Mela: ali lacte, Cic.: ali panico corrupto, Caes.: ali pecore, serpentibus, Mela: ali viperinis carnibus, Plin.: ali nectareis aquis, Ov.: ali per dedecus Neronis, Tac. hist. 1, 4.
2) v. lebl. Subjj.: a) v. Grundstücken, v. Zufuhr, v. der Jagd od. v.a. Geschäften, jmd. nähren, jmdm. Unterhalt gewähren, Lebensmittel zuführen, cum agellus eum non satis aleret, Cic. de nat. deor. 1, 72: idem hic agellus illos alet, Nep. Phoc. 1, 4: ne deserto agro non esset, unde uxor ac liberi sui alerentur, Val. Max. 4, 4, 6: sterilis diu palus aptaque remis vicinas urbes alit, Hor. de art. poet 65 sq.: quam (plebis turbam) nec capere tam exiguus collis nec alere in tanta inopia frumenti poterat, Liv. 5, 40, 5: nec vi capi videbat posse urbem, ut quam prope liberi ab Carthagine commeatus alerent, Liv. 25, 23, 3: quod et in Italia et in Africa duos diversos exercitus alere aerarium non potest, Liv. 28, 41, 11: venatus viros pariter ac feminas alit, Tac. Germ. 46: quos manus atque lingua periurio aut sanguine civili alebat, Sall. Cat. 14, 3.
b) v. der Luft, v. Himmelskörpern usw., lebende Wesen u. Lebl. nähren, ihnen Nahrung zuführen, sie beleben, Lucr. 1, 191 u. 804 - 816. Cic. de nat. deor. 2, 50 u. 101 u. 118. Cic. Tusc. 1, 43: luna alit ostrea et implet echinos, Lucil.: sat. fr. inc. 46: lucentem globum lunae Titaniaque astra spiritus intus alit, Verg. Aen. 6, 725 sq. itaque se ipse (mundus) consumptione et senio alebat sui, Cic. Tim. 18. c) v. der Erde, v. Ländern u. Gewässern, in denen leb. Wesen u. Pflanzen vorkommen u. fortkommen, nähren, ernähren, tellus umida maiores herbas alit, Verg.: quicquid ex satis frigoris impatiens est, aegre alit terra, Mela: terra altius fossa generandis alendisque seminibus fecundior fit, Quint.: interiora alendis frugibus mitia, Curt.: eadem terra rhinocerotas alit, non generat, Curt.: India alit formicas, Mela: mare Caspium ingentis magnitudinis serpentes alit, Curt.: squalida siccitate regio non hominem, non frugem alit, Curt.: Borysthenes alit laetissima pabula magnosque pisces, Mela: ductoresque alii, quos Africa terra triumphis dives alit, Verg.: tunc rhombos minus aequora alebant? Hor.
d) v.a. lebl. Subjj., die Pflanzen, Gewässer, Feuer nähren, speisen, α) Pflanzen: gramen erat circa, quod proximus umor alebat, Ov.: pax aluit vites et sucos condidit uvae, Tibull.: multi fontes dulcibus aquis passim manantibus alunt silvas, Curt.: alibi multa arbor et vitis largos mitesque fructus alit, Curt.: quin etiam nebulā alitur (spionia), Plin.: u. im Bilde, pleramque eorum partem vitiorum omnium seminarium effusius aluisse, Amm. 22, 4, 2. – β) Gewässer nähren, speisen, anwachsen lassen, monte decurrens velut amnis, imbres quem super notas aluere ripas, Hor. carm. 4, 2, 5: idem (Libanus mons) amnem Iordanen alit funditque, Tac. hist. 5, 6: Padus aliis amnibus adeo augescit atque alitur, ut etc., Mel. 2, 4, 4 (2. § 62). – γ) Feuer nähren, ihm Nahrung geben, ignem, Curt.: flammas, Ov.: al. flammam pinguem atque olentem (v. Bernstein), Tac.: ossibus ignes, Mela: ipsis in undis alitur incendium, Iustin.: id mercimonium, quo flamma alitur, Tac.: diductis, quibus flamma alebatur, Quint.
e) v. Mitteln u.v. Pers., die den Körper und seine Teile u. ihm anhaftende Übel nähren usw., α) im guten Sinne, nähren u. kräftigen, gedeihen lassen (Ggstz. minuere), cibi qui alunt, nährende Sp., Cels.: omnes corporis extremas quoque partes, Lucr.: corpus, Cels. u. Plin. (vgl. otia corpus alunt, Ov. ex Pont. 1, 4, 21: minuendo corpus alebat, Ov. met. 8, 878): vires, Caes.: staturam, Caes.: quorum ciborum diversitate reficitur stomachus et pluribus minore fastidio alitur, Quint.: al. capillum od. pilos, den Haarwuchs befördern, Plin.: alitur ulcus od. vulnus, wird geheilt, Cels. – β) im üblen Sinne, nähren = vergrößern, verschlimmern, morbum, Nep. Att. 21, 6: bildl., vulnus venis (v. Liebenden), Verg. Aen. 4, 2: haec vulnera vitae non minimam partem mortis formidine aluntur, Lucr. 3, 63 sq.
II) übtr., nähren, lebendig erhalten, beleben, hegen, (weiter) fördern, immer mehr und mehr entwickeln, weiter ausbilden, weiter verbreiten, honos alit artes, Cic.: laus alit artes, Poët. vet. fr.: opes tempus aluit, Mela: alit aemulatio ingenia, Vell.: quid alat formetque poëtam, Hor.: hos successus alit, Verg.: consuetudo ius est, quod leviter a natura tractum aluit et maius fecit usus, Cic.: nolo meis impensis illorum ali luxuriam, Nep.: u. so al. amorem, Ov.: audaciam, Cic.: audaciam in peius, Amm.: bellum, Cic. (vgl. bellum se ipsum alit, Liv.): dubitatione bellum, Tac.: belli materiam, Curt.: civitatem, die Wohlfahrt des St. fördern, Caes.: consuetudinem perditarum contionum, Cic.: contentiones civitatium, Iustin.: diutus controversiam, Caes.: ingenium, Cic.: serendis rumoribus aptum otium, Curt.: rumores credulitate suā, Liv.: seditiones civitatium, Tac.: malignis sermonibus non ali, sich nicht weiden an usw., Plin. ep.: al. spem alcis mollibus sententiis, Cic.: alitur vitium vivitque tegendo, Verg.: vitia, quae semper facultatibus licentiāque et assentationibus aluntur, Vell. – / Partiz. Perf. altus od. alitus gleich üblich, s. Georges, Lexik. der latein. Wortf. S. 36.
-
78 antecello
ante-cello, ere, eig. hervorragen; dah. übtr., jmd. od. etw. überragen, vor jmd. od. etw. sich auszeichnen, jmd. od. etw. übertreffen, m. Dat. pers. u. Ang. worin? durch in m. Abl. od. wodurch? durch bl. Abl., a) v. leb. Wesen, qui quā re homines bestiis praestent, ea in re hominibus ipsis antecellat, Cic.: ceteris eloquentiā, Cic. fr.: omnibus ingenii gloriā, Cic.: sanctitate vitae omnibus principibus, Capitol. – m. Acc. pers. u. Ang. wodurch? durch Abl., longe omnes mortales sapientiā, Sen.: omnes fortunā, Tac.: constantiā victoriae gloriam, Val. Max. – m. bl. Acc. pers., omnes, Plin. 8, 174. – m. bl. Ang. wodurch? durch Abl., militari laude, Cic.: humanitate, sapientiā, integritate, Cic. – im Passiv, qui omnibus his rebus antecelluntur, Cornif. rhet. 2, 48. – v. Lebl., m. Dat., duae aedes sacrae, quae longe ceteris antecellant, Cic. Verr. 4, 118: omnis sensus hominum multo antecellit sensibus bestiarum, Cic. de nat. deor. 2, 145: dicendi consuetudo longe et multum isti vestrae exercitationi ad honorem antecellit, Cic. Muren. 29 (wo die Hdschrn. antecellet). – zugl. m. bl. Abl. wodurch? quae (causa) magnitudine iniuriae et re fere criminibus ceteris antecellet, Cic. Verr. 3, 10.
-
79 assuefacio
as-suēfacio (ad-suēfacio), fēcī, factum, ere (*assueo u. facio), an etw. gewöhnt machen, gewöhnen, durch Gewöhnung etw. aneignen, konstr. m. ad u. Akk., ad supplicia patrum plebem, Liv. 3, 52, 11. – m. Abl., se Persico sermone, Val. Max.: quorum sermone qui assuefacti erant, Cic.: puro sermone assuefacta domus, Cic.: genere quodam pugnae assuefacti, Caes.: assuefacti frigore et fame et siti ac vigiliis perferendis, Cic. – mit Dat., pedites operi aliisque iustis militaribus, Liv.: nec probitati nec modestiae parvulos, sed lasciviae et libertati, Tac. dial.: is (corvus) mature sermoni assuefactus, Plin. – ungewiß, ob m. Abl. od. Dat., quibus (rebus) et natura me et voluntas et consuetudo assuefecerat, Cic.: ass. equo se et armis, Val. Max.: inanibus se simulacris, Quint.: filiam et neptes lanificio, Suet. – m. Infin., ceteras (nationes) imperio Romano parēre, Caes.: equos eodem remanere vestigio, Caes.: militem minus iam tandem aut virtutis aut fortunae paenitere suae, Liv.
-
80 barbarus
barbarus, a, um (βάρβαρος), I) ausländisch, fremd, u. subst. der Ausländer, der Fremde, der Barbar, dem griech. u. röm. Sitte fremd war, a) im allg., hospes, Plaut.: servi agrestes et barbari, Cic.: reges, Hor.: barbara (puella) sermone est? was für Kauderwelsch redet sie? Ov. – subst.: α) barbarī, ōrum, m., Barbaren, barbari quidam et immanes (Ggstz. Graeci homines), Cic. – β) barbarum, ī, n., αα) das schwarze Pflaster, Cels. 5, 19, 1; 5, 26, 23: bei Scrib. 207 barbara gen. Vgl. Scheller Übers. des Celsus Bd. 2. S. 47. Amm. 145. – ββ) die Sitte-, Art (Weise) der Barbaren, nur in barbarum, Tac. ann. 6, 42; hist. 5, 2. – b) insbes., von einem bestimmten Volke: α) im Munde eines Griechen od. im Ggstz. zum Griechischen, barbarisch = italisch, römisch, lateinisch, poëta (d.i. Nävius), Plaut.: tantum barbaris casibus Graecam litteram (Φ) adhibere, Cic.: u. so im Munde eines Mazedoniers, cum barbaris aeternum omnibus Graecis bellum est eritque, Liv.: u. im Ggstz. zu Pontus, barbarus hic ego sum, quia non intellegor ulli, Ov. – β) für phrygisch, carmen, Hor.: buxus, Val. Flacc. – γ) für persisch, Perser (da seit den Perserkriegen die Perser die verhaßtesten Feinde der Griechen waren), Nep. u. Curt.: u. κατ' εξ. barbarus vom König der Perser, Nep. Them. 4, 5 u.a.: u. von einem hohen pers. Beamten, Nep. Ages. 3, 1. – δ) endlich übh. für jedes feindliche, nichtgriechische od. nichtröm. Volk, s. Dähne Nep. Milt. 7, 1: einmal sogar von einer griech. Völkerschaft (den Dassaretiern), Liv. 31, 33, 5 (während die Römer sonst nicht barbarus von Griechen gebrauchen). – II) meton., barbarisch, A) geistig roh, ungebildet, unkultiviert, qui aliis inhumanus ac barbarus, isti uni commodus ac disertus videretur, Cic.: homines barbari atque imperiti, Caes. – Compar., non sunt illa (scripta) suo barbariora loco, Ov. trist. 5, 1, 72. – B) = moralisch roh, ungeschlacht, ungeschliffen, wild, hart, gentes immanitate barbarae, Cic.: homines feri ac barbari, Caes.: immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum, Cic.: mos barb., Hor. – Compar., sacra suo facio barbariora loco, Ov. ex Pont. 3, 2, 78. – Vgl. (no. A u. B verb.) neque tam barbari linguā et natione illi, quam tu naturā et moribus, Cic. Verr. 4, 112. – / Griech. Nbf. barbaros (Femin.) Charis. p. 265, 8 u. 10. Consent. (V) 386, 21 (wo barbaros lexis).
См. также в других словарях:
Consuetudo — (Sg.), Consuetudines (Pl.; lat., „Gewohnheiten, Gepflogenheiten“), oft, aber nicht unbedingt, auf klösterliche Gebräuche bezogen. Christian Gnilka hat gezeigt, dass der Begriff die heidnischen Religionen bezeichnen kann, die ihrem Wesen nach… … Deutsch Wikipedia
Consuetūdo — (lat.), Gewohnheit; z.B. Consuetudĭnes regni, so v. w. Clarendonische Constitutionen … Pierer's Universal-Lexikon
consuetudo — index habit, practice (procedure), usage Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
consuetudo — (s.f.) Rappresenta la norma principale della puritas che, per quel che riguarda il discorso, è rappresentata dall uso presente e attuale della lingua, mentre, per la letteratura e la poesia, a fungere da norma è la tradizione letteraria. Non… … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
Consuetudo altera natura. — Consuetudo (quasi) altera natura. См. Привычка вторая натура … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Consuetudo vero certissima loquendi magistra utendumque plane sermone, ut nummo cui publica forma es… — Consuetudo vero certissima loquendi magistra utendumque plane sermone, ut nummo cui publica forma est. См. Ходячая монета … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Consuetudo bononiensis — La consuetudo bononiensis o modo de Bolonia es una forma de contar los días de un mes de acuerdo con su cercanía al inicio o al fin de este. Fue usado en Italia desde fines del siglo X hasta el XIII. Se encuentra una descripción de su… … Wikipedia Español
consuetudo et communis assuetudo vincit legem non scriptam, si sit specialis; et interpretatur legem scrip tarn, si lex sit generalis — /konswatyuwdow et kamyuwnas aeswatyuwdow vinsat liyjam non skriptam, say sit speshiyeylas; et intarprateytar liyjam skriptam, say sit jenareylas/ Custom and common usage overcomes the unwritten law, if it be special; and interprets the written… … Black's law dictionary
consuetudo et communis assuetudo vincit legem non scriptam, si sit specialis; et interpretatur legem scrip tarn, si lex sit generalis — /konswatyuwdow et kamyuwnas aeswatyuwdow vinsat liyjam non skriptam, say sit speshiyeylas; et intarprateytar liyjam skriptam, say sit jenareylas/ Custom and common usage overcomes the unwritten law, if it be special; and interprets the written… … Black's law dictionary
consuetudo — con·sue·tu·do … English syllables
consuetudo — A custom or usage … Ballentine's law dictionary